Je hebt een verkeerd beeld bij woekeren. Dat is dat alles overgroeid wordt, dat je het nauwelijks uitgeroeid krijgt en jaar in jaar uit ongewenste nieuwe scheuten verwijderen moet nadat je hem grondig uitgroef.
Kijk naar bomen die verstikt worden door een dikke laag klimop. Dát is woekeren. Bruidsluier is er ook zoeentje. Zet je hem leuk tegen het schuurtje aan, dan is over een poos je schuur een linteressante ruïne geworden. Buren hadden er een. Hun opvolgers pakten het beter aan: elk voorjaar werd hij tot op 10 cm gesnoeid en elke zomer was hij weer dakbedekkend.
Jij bedoelt waarschijnlijk een makkelijke klimplant die snel alles bedekt en impliciet bedoel je dat hij ook makkelijk in de hand gehouden wordt. Ik denk dat het weinig zin heeft om er clematis of iets anders wat lief is tussenin te zetten. Klimop is namelijk niet lief.
Reken bij de hedera op 2x per zomerhalfjaar snoeien (niet nu meteen, maar in de toekomst). Tot vlak boven de grond kan niet omdat je de schutting bedekt wil houden. Dus je begint in het voorjaar het dikke pakket lekker dun te snoeien (elektrische zaag, rustig blijven doorzagen en daarna rustig blijven overscheppen in de container) en in de zomer doe je het nog een keertje over. Toen de benedenburen nog niet aan snoeien deden, was-ie bijna een meter dik. Snoeien wordt gezien als stimelans om hard te groeien, las ik een keer in een column van Frans Buissink. Niet snoeien betekent dat het langzaam maar zeker alles overgroeid.
Let op dat het niet tegen muren en kozijnen opklimt. Het zuigt zich erin vast. Als je erg sterk bent: liever rukken dan knippen/snijden. Een mooie snede schijnt door planten als groeistimulans gezien te worden.
Voor bestaande tuinen kan je bij het tuincentrum een bodemtest kopen. Buisje met vloeistof waar je met een theelpeltje een paar schepjes bodemmonster in doet, even schudden, even bezinken. Ik meen me te herinneren dat de kleur de zuurgraad bepaalt. Voor grondsoort moet je naar de structuur kijken. Veengrond is vlokkerig, gekochte potgrond is nog een beetje vlokkerig maar wie geen bladaarde gezien heeft kan dat niet herkennen. Zandig zal je wel herkennen. Klei is vettig, klevend en zwaar (droogt keihard). Leem is fijn en kleiïg. Als je op leemgrond woont, zal je dat wel weten, het is niet wijd verbreid. Er is cocopeataarde: niet doen voor bloempottenm! Het blijft kruim en je planten hebben er een slechte grip in. .
Ik was een keer op excursie in een polder achter Amsterdam (vanuit Utrecht). Daar was een ontginning en we dachten naar vers gegraven brokken vette klei te kijken, maar toen ik er aan voelde was het droge turf. Heel gek dat gezichtsbedrog. Dus neem een klein zakje grond mee (als voor en achter en opzij anders is, dan meerdere zakjes en laat het in tuincentrum beoordelen.
De bladaarde klonk in, ook in potten. Als je in een volle pot met veenpotgrond duwt, komt het aan een andere kant omhoog. bij bladaarde perste je het dan dichter in elkaar totdat er niets meer in te klinken was.
Er zullen wel sites zijn die de verschillen in grondsoorten illustreren.
Er is cocopeataarde: niet doen voor bloempottenm! Het blijft kruim en je planten hebben er een slechte grip in. Over het algemeen ben ik voorstander van het merk Ecostyle, maar niet de cocopeat als potgrond. Het is wel gunstig om door zware klei te werken.