Depressie & Angst #18

Ik heb er geen rationele reden voor, behalve dat alles gewoon goed ging afgelopen week eigenlijk en ik vandaag iets stoms deed wat wel even kort (niet extreem) afgestraft werd met wat woorden als ''doe normaal''

Maar ik ben soms veel te gevoelig en neem dat kut op... Geen idee waarom dat gebeurt.. Maar dat zit blijkbaar in mij dat ik soms overgevoelig ben.

in een rij van goede dagen zit altijd een baaldag! daar moet je ook niet tegen knokken, het hoort erbij. wat betreft het doe normaal, ik kan alleen raden in welke context dit gezegd is,maar waarom pak je dat zo zwaar op? en heb je er op dat moment ook iets over gezegd?

ik heb een pyamaweekend gepland,en hoop ook dat ik mij daaraan kan houden, dan hoop ik maandag minder gebroken op vakantie te gaan

Er is geen rationele verklaring voor dat heftige oppakken..

Ik gok dat het komt omdat ik van de weinige dingen die me nog boeien in het leven het wel sociale intereractie is oid... En als mensen me dan een beetje een gek vinden / vervelend, dan doet dat meer pijn denk.

er zullen altijd mensen zijn die bepaalde acties niet begrijpen en daar een opmerking over maken, je kunt niet iedereen blij houden maar probeer te bedenken dat die mensen jouw acties al vergeten zijn en jij je er nu rot over voelt!
laat het los en wees trots op jezelf omdat je je sociaal blijft opstellen! dat is een hele grote stap als je je zo rot voelt!

Et komt uit mezelf dit.. Het is niet rationeel dat ik zo gevoelig ben om wat er gebeurde, er gebeurde eigenlijk vrij weinig en het zou me niet moeten boeien.

quote:

Op vrijdag 23 maart 2012 23:26 schreef kingtoppie het volgende:
Et komt uit mezelf dit.. Het is niet rationeel dat ik zo gevoelig ben om wat er gebeurde, er gebeurde eigenlijk vrij weinig en het zou me niet moeten boeien.

Maakt dat je vind dat het je niet zo mogen boeien het juist niet extra pijnlijk?

Als je merkt dat je kwa gevoel een reactie hebt waarvan je weet dat deze niet in relatie/proportie staat met wat er gebeurde kan je er vanuit gaan dat er iets anders in jou geraakt wordt; een pijnlijk herinnering, een negatief zelfoordeel, wat dan ook. Op dat moment kan je simpel gezegd 2 kanten op; jezelf meer pijn doen omdat je vind dat dat deel van jezelf er niet zo mogen zijn (het mag duidelijk zijn dat je hiermee je situatie verslechterd en je letterlijk en figuurlijk jezelf omlaag haalt) of met compassie en liefdevolle aandacht naar jezelf toe gaan kijken wat er speelt achter die reactie waarom het er is.

Voordat je werkelijk kunt gaan begrijpen waarom iets is er moet je eerst vinden dat het er mag zijn, dat alles van jou er mag zijn. Vind je dat het er niet mag zijn dan ben je het aan het bestrijden en wordt het groter en pijnlijker.

Je doet jezelf pijn op deze manier omdat je eigenlijk tegen jezelf zegt ''dit of dat van mij mag er niet zijn'' terwijl het er wel is, je kwetst jezelf omdat je jezelf niet volledig accepteert, en dat is de bron van al het lijden.

Murmeli en gewoonmezelf, leuk zeg zo'n taarten-date. En goed resultaat ook!

Ik heb van de week een gesprek met mijn moeder gehad, ik heb het idee dat zij wel meer had verwacht ervan, maar goed, wie weet een volgende keer...

Even een kleine update, het gaat op 't moment de goeie kant op met mij. Ik heb al wat minder angst om de straat op te gaan dankzij de psychologe die ik geregeld spreek. Ook heb ik een ontspanningsoefening meegekregen waar ik trouwens nog geen tijd voor heb gehad omdat mijn vader nu in het land is. Deze middag gaan we lekker fotograferen in een dorpje hier in de buurt

Ook met m'n depressieve klachten gaat het de goeie kant op, ik ben januari gestopt met m'n AD en tot nu toe gaat het best goed. Ik denk dat het lekkere weer daar parte in speelt, kan niet wachten tot het zomer is!

Ik ben alleen niet zo stressbestendig, dus daar moet ik wel rekening mee houden.

Ik ben nog steeds druk, heb bijna elke dag wel wat en alleen in de weekenden vrij. Doordeweeks veel afspraken die veel energie vreten. Thuishulp, gesprekken met de psychologe vw mijn angstklachten en gesprekken met m'n SPVer die over de rest gaan. En 1x in de week komt m'n moeder langs om me even te helpen waarna we samen gaan eten

Al met al, druk druk druk, ook geen tijd voor vrijwilligerswerk.
Ik kan ook niet wachten tot mijn wachttijd van het Leo Kannerhuis (= centrum gespecialiseerd in autisme) er op zit en ik daar m'n 1e afspraken heb. Spannend!!!

Maar al met al, het gaat op moment best goed!

quote:

Op zaterdag 24 maart 2012 07:19 schreef Canillas het volgende:

[..]

Maakt dat je vind dat het je niet zo mogen boeien het juist niet extra pijnlijk?

Als je merkt dat je kwa gevoel een reactie hebt waarvan je weet dat deze niet in relatie/proportie staat met wat er gebeurde kan je er vanuit gaan dat er iets anders in jou geraakt wordt; een pijnlijk herinnering, een negatief zelfoordeel, wat dan ook. Op dat moment kan je simpel gezegd 2 kanten op; jezelf meer pijn doen omdat je vind dat dat deel van jezelf er niet zo mogen zijn (het mag duidelijk zijn dat je hiermee je situatie verslechterd en je letterlijk en figuurlijk jezelf omlaag haalt) of met compassie en liefdevolle aandacht naar jezelf toe gaan kijken wat er speelt achter die reactie waarom het er is.

Voordat je werkelijk kunt gaan begrijpen waarom iets is er moet je eerst vinden dat het er mag zijn, dat alles van jou er mag zijn. Vind je dat het er niet mag zijn dan ben je het aan het bestrijden en wordt het groter en pijnlijker.

Je doet jezelf pijn op deze manier omdat je eigenlijk tegen jezelf zegt ''dit of dat van mij mag er niet zijn'' terwijl het er wel is, je kwetst jezelf omdat je jezelf niet volledig accepteert, en dat is de bron van al het lijden.

Als ik zeg niet rationeel dan bedoel ik ook niet rationeel... Ik heb geprobeerd rationeel de situatie af te gaan waarom het me zo ''pijn'' deed... Het heeft eigenlijk echt geen goede reden.

quote:

Op zaterdag 24 maart 2012 14:43 schreef kingtoppie het volgende:
Als ik zeg niet rationeel dan bedoel ik ook niet rationeel... Ik heb geprobeerd rationeel de situatie af te gaan waarom het me zo ''pijn'' deed... Het heeft eigenlijk echt geen goede reden.

Is dat het er is niet reden genoeg? Ik bedoel, het is er, wat levert vinden dat het er niet zou mogen zijn je op? Waarom het weg willen hebben of controle erover? Het is er gewoon, dat accepteren en het de ruimte geven geeft jou ruimte om je te richten op de dingen die je wél wilt doen, een gevecht met je gevoel valt daar niet onder lijkt me

quote:

Op zaterdag 24 maart 2012 14:51 schreef Canillas het volgende:

[..]

Is dat het er is niet reden genoeg? Ik bedoel, het is er, wat levert vinden dat het er niet zou mogen zijn je op? Waarom het weg willen hebben of controle erover? Het is er gewoon, dat accepteren en het de ruimte geven geeft jou ruimte om je te richten op de dingen die je wél wilt doen, een gevecht met je gevoel valt daar niet onder lijkt me

Ik wil mijn gevoel wel kunnen controleren zodat ik me niet naar hoef te voelen.
Ik zou toch nuchter moeten kunnen denken, ''niks aan de hand... Laten we weer doorgaan''

quote:

Op zaterdag 24 maart 2012 15:02 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Ik wil mijn gevoel wel kunnen controleren zodat ik me niet naar hoef te voelen.
Ik zou toch nuchter moeten kunnen denken, ''niks aan de hand... Laten we weer doorgaan''

Je voelt je naar wanneer je je tegen je gevoel verzet, verzet je je niet (zonder oordeel accepteren en de ruimte geven) dan stroomt het gewoon. Dat niet verzetten kan je naartoe leren.

quote:

Op zaterdag 24 maart 2012 15:13 schreef Canillas het volgende:

[..]

Je voelt je naar wanneer je je tegen je gevoel verzet, verzet je je niet (zonder oordeel accepteren en de ruimte geven) dan stroomt het gewoon. Dat niet verzetten kan je naartoe leren.

Tis niet dat ik in mijn hoofd: ''rot op'' schreeuw ofzo...
Maar je hoofd leegmaken met een accepterend gevoel bedoel je oid?

quote:

Op zaterdag 24 maart 2012 15:26 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Tis niet dat ik in mijn hoofd: ''rot op'' schreeuw ofzo...
Maar je hoofd leegmaken met een accepterend gevoel bedoel je oid?

Ik vind het wel 'mooi' (dat is niet het juiste woord, maar weet zo geen ander) dat je dit zegt.
Heb ook zo lang rondgelopen met dit soort dingen, dat het gewoon rationeel niet te verklaren is.
maar ik merk wel een beetje vooruitgang daarin, heb bijvoorbeeld wel eens gesprekken gehad met iemand die dan zei van jah als je iets goed doet moet je daar ook gewoon trots op wezen, en dan dacht ik van ja hoe moet dat dan?wat heeft het voor nut om dat dan tegen mezelf te zeggen als ik het niet voel?
Maar nou had laatst een moment op mn werk een situatie waarbij een klant boos was, en ik zie veel bij collega's dat ze zich afsluiten hiervoor door zich ofwel in de slachtoffer rol te wentelen in de zin van 'ja ik kan er ook niks aan doen' ofwel in de aanval gaan.
Maar ik heb volledig de verantwoordelijkheid en regie genomen in deze situatie, en me aan de ene kant volledig 'opengesteld' voor de klant en me aan de andere kant toch beseft tot waar mijn daadwerkelijke verantwoordelijkheid reikte in deze situatie.
en ineens voelde ik daarna dat ik echt gewoon trots was op mezelf daarom.
Ik denk dat het ook een kwestie is van het 'trainen' van je geest.
je bent gewend om bijvoorbeeld in een bepaalde situatie een bepaald gevoel te hebben en jezelf een ander gevoel aanpraten helpt dan gewoon niet, dus moet je idd wat canillas zegt ten eerste dat gevoel proberen te accepteren (en ook dat is nog verdomd lastig) en misschien als je daar beter in wordt dat het dan wel eens een keer lukt om jezelf eruit te halen en danbouw je positieve ervaringen op en gaat het misschien in de toekomst ook gemakkelijker
Maar het heeft echt geen zin om jezelf op de kop te gaan zitten van 'ik moet het nu veranderen' want gevoelens kun je nooit dwingen (tenminste dat is mij nog nooit gelukt)

quote:

Op vrijdag 23 maart 2012 22:50 schreef cafpow het volgende:
goedenavond hier...
na allemaal dagen eigenlij kcompleet positief in mijn vel te zitten is het nu toch iets minder. Een tante heeft een zeer kort mailtje gestuurd met bedankt voor de felicitaties. En ik weet nu niet hoe te reageren, want het was de tante die met mijn oma woonde en dus durf ik dat tema niet aan te gaan..en doordat ik er weer aan moest voel ik me weer enorm triest. En vandaag had ik al een beetje een vage bui, was vrij snel geirriteerd..en heb weer eens een woede-aanval gehad. Deze heb wel een beetje in de hand gehouden maar ik voelde me zo koken van binnen..

maar goed nu weer in bed, rustig series kijken en morgen weer een nieuwe dag..

Had je een bijzondere band met je oma cafpow? Ik heb namelijk nog nooit meegemaakt dat iemand zo'n moeite had met het overlijden van een oma/opa zoals jij. Dit komt denk ik omdat opa's en oma's nou eenmaal eerder dood gaan en mensen het daarom makkelijk kunnen verwerken. En ik bedoel het niet lullig hoor, maar het valt me op dat jij er zoveel moeite mee hebt, dus ik neem aan dat jouw oma heel bijzonder voor jou was?

quote:

Op zaterdag 24 maart 2012 17:23 schreef MaJo het volgende:

[..]

Had je een bijzondere band met je oma cafpow? Ik heb namelijk nog nooit meegemaakt dat iemand zo'n moeite had met het overlijden van een oma/opa zoals jij. Dit komt denk ik omdat opa's en oma's nou eenmaal eerder dood gaan en mensen het daarom makkelijk kunnen verwerken. En ik bedoel het niet lullig hoor, maar het valt me op dat jij er zoveel moeite mee hebt, dus ik neem aan dat jouw oma heel bijzonder voor jou was?

Klopt, mijn oma was heel bijzonder. Ik kon eigenlijk wat beter met haar overweg dan mijn ma, ze was een soort van 2e moeder. en ik heb 2x een half jaar bij haar gewoond. En toen ik bij haar in het buitenland woonde was ze mijn moeder eigenlijk..
Maar het is bij mij nu meer bepaalde momenten en ik heb heel veel moeite met veranderingen(en daar kan ik goed op vastlopen), dus nu is het meer de verandering die het lastig maakt, niet zo zeer het overlijden zelf.

En het zij nu meer momenten, over het algemeen pak ik de draad redelijk normaal op..en alles loopt wel redelijk..alleen zijn het die momenten...

ik herken dat wel hoor cafpow, mijn opa is altijd een 2e vader geweest voor mij en toen hij is 2007 overleed heb ik daar veel verdriet van gehad en nog zijn er vaak momenten dat ik hem opeens intens mis! veel dingen heeft hij niet meer meegemaakt en als ik volgend jaar trouw met mijn grote liefde is hij daar ook niet meer bij! tenminste niet lijflijk ik ben er van overtuigd dat hij altijd in de buurt is!

hier vandaag weer een paar controlfreak momenten! we gaan maandag op vakantie en ik wil graag het huisje schoon en opgeruimd hebben dus ik heb vandaag weer aardig wat gedaan terwijl ik zou luieren en van de zon genieten...
en het stomme is dat het niet eens een grote zooi was in huis! pfft
ben benieuwd hoe ik mij morgen voel, ik heb altijd last van het ingaan van de zomertijd!

En zo hebben we vanaf volgende week ineens 2 pups in huis!
Die vrouw waar het broertje van onze pup zat, wil hem niet meer omdat hij zo druk is en niet zindelijk! Het beest is 9 weken oud, en ze heeft hem nu 1.5 week! Wat een mongool!

en OMG waar ga ik aan beginnen!

quote:

Op zondag 25 maart 2012 19:34 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
En zo hebben we vanaf volgende week ineens 2 pups in huis!
Die vrouw waar het broertje van onze pup zat, wil hem niet meer omdat hij zo druk is en niet zindelijk! Het beest is 9 weken oud, en ze heeft hem nu 1.5 week! Wat een mongool!

en OMG waar ga ik aan beginnen!

dat wordt spannend!!!

en have fun volgende week he meissie!

Dank je wel

En spannend wordt het zeker en druk! Ik ben benieuwd,maar blij dat ik niet alleen woon! Ach ik kan er heus wel 2 opvoeden! vind het ook wel leuk dat het broertjes zijn! We noemen heb Jimmy, dus straks hebben we Jimmy en Dexter

Even een paar foto's dan maar van onze jongens!

Och 2 van die boefies .
Veel plezier met de gebroeders! Daar heb je vast je handen aardig vol aan kan ook lekker afleiding geven.

we rekenen ook op heel veel drukte en vooral het 1e jaar politie agent spelen! maar je krijgt er zo veel liefde voor terug! maar nu gaan we eerst nog een paar dagen relaxen! het weer is heerlijk en met een jacuzzi en sunshower in huis ga ik genieten! jullie allemaal succes deze week, ik lees wel mee maar ik haat reageren op mobiel! xx

Nyota, je bent goed bezig Stoer dat je die intake gaat doen

* Murmeli is nog steeds braaf aan het rennen, gaat deze week meer uren werken en krijgt nieuw (zwaarder) werk jeej *trots*

Dumdidum, ik vind het toch apart hoe erg mijn stemming soms kan omslaan, voel me nu wel goed

Bij mij komt er echt geen hulpverlener in. Wel teleurgesteld maar ik ga op zoek naar een andere weg voor de dingen die er liggen.

quote:

Op maandag 26 maart 2012 20:32 schreef Nyota het volgende:
Ik voel me verdrietig en zo moe. Ik weet het even allemaal niet zo goed. Ik wil dit niet

Je bent niet alleen zelfde gedachte

quote:

Op maandag 26 maart 2012 20:38 schreef Nyota het volgende:

[..]

Wat bedoelde je eigenlijk met je eerdere post?

Nou heb een heel verleden in mijn puberjaren is er een verkeerde diagnose gesteld geweest bij mij zonder enige inspraak van mijn kant. Wat tot gevolg heeft dat ik uit alle macht dit probeer om te keren want ik zoek een vorm van gerechtigheid.

Al voor zo lang probeer je dat dan vandaag had ik een gesprek met een psychiater het gesprek liep redelijk. Tot ik over dit stuk begon daarbij noemde ik de naam van de psychiater die dus de verkeerde diagnose had gesteld.

Nou de toon van het gesprek veranderde direct helemaal en de beste psychiater waar ik nu dus mee spraak viel mij aan, wat ik dus al verteld had werd ineens omgekeerd. Ik had aan alles zelf schuld en beeldde mij dingen in.

Let wel dit was pas het eerste gesprek wat ik met deze psychiater had en pas op toen de naam van de psychiater die willens en weten die verkeerde diagnose gesteld heb uitgesproken veranderde het hele gesprek.

Ik begin inmiddels in te zien waar ik aan begonnen ben en hoe moeilijk het gaat worden om de gerechtigheid te vinden waar ik naar zoek. Al dan niet zet ik gewoon door, zonder steun of met steun ik wil de waarheid vinden.

@Gewoonmezelf
wat een schatjes..maar ook wel echt boefjes denk ik...trouwens zijn het mannetjes?
In ieder geval veel plezier met ze! Want huisideren vreten energie maar je krijg er het dubbele voor terug

@Murmeli
GO!!! Gaat goed hoor, echt goed bezig.

@Kingtoppie,
Is er niet een bepaalde trigeer ofzo, want soms gaat het tijden wel redelijk en dan val je in 1klap terug..

@Sneezeechu,

lijkt me lastig, maar is het niet beter, om bijvoorbeeld de naam van die andere psychiater weg te laten. En iets te zeggen in de trend van ik heb diagnose x gekregen maar ik begin hier zelf erg aan te twijfelen en wil dus een second opinion.
Want tja, vaak nemen psychiaters het wel voor elkaar op, tenzij het echt fout is.

Updatje van mijn kant, gisteren een heerlijke dag gehad, met nieuwe "vrienden" ge-bbq'd bij iemand thuis. En het was gezellig, maar na zoiets waar ik me prima voel ga ik me altijd klote voelen en de neiging hebben mezelf keihard terug te trekken. En dan word ik weer somberder.
En die somberheid uit zich nu in een soort van de moed opgeven mbt. school dingen die ik snap heb ik zoiets van :"laat maar..boeit niet". Terwijl het wel boeit maar ik gewoon weer opeens gedemotiveerd ben..
En ook de inschrijving voor een studiotje ofzo speelt ook gigantisch door mijn hoofd..
maar goed op dit moment zal alles wel tig keer erger voelen omdat ik ook moe ben.

Maar altijd na zoiets leuks moet ik me weer klote voelen.het is net als een soort mega kater alleen dan ipv na het drinken is het na gezelligheid...

quote:

Op maandag 26 maart 2012 22:53 schreef cafpow het volgende:
@Kingtoppie,
Is er niet een bepaalde trigeer ofzo, want soms gaat het tijden wel redelijk en dan val je in 1klap terug..

Nee, eigenlijk niet...
Blijkbaar heb ik zo mijn momenten dat ik wat ''zwakker'' in mijn schoenen sta.. En dan heb ik niet zoveel nodig. En dat komt echt uit het niets opzetten.

quote:

Op maandag 26 maart 2012 22:53 schreef cafpow het volgende:

@Sneezeechu,

lijkt me lastig, maar is het niet beter, om bijvoorbeeld de naam van die andere psychiater weg te laten. En iets te zeggen in de trend van ik heb diagnose x gekregen maar ik begin hier zelf erg aan te twijfelen en wil dus een second opinion.
Want tja, vaak nemen psychiaters het wel voor elkaar op, tenzij het echt fout is.

Snap heel goed wat je bedoeld, alleen uiteindelijk komen ze er toch achter en dan begint het weer opnieuw. Ik had een persoon soort van vertrouwenspersoon meegenomen gewoon uit een soort voorzorg nadat gebeuren over de andere psychiater probeerde de psychiater waar ik dus nu een gesprek mee had deze persoon eruit te werken.

Onder het mom dat de psychiater een persoonlijke vertrouwensband met mij wou opbouwen en mij dan vaardig achten dat ik het alleen kon een gesprek als deze... Ik weet nu waar ik sta en word binnenkort weer een jaar ouder.

Men moet nu gewoon eens in gaan zien dat ik een grens heb en dat is dan ook gelijk de angst die ik heb wat als de bom van 25 jaar haat angst en trauma's openbarst?

Hoi,

Ik weet niet of het iets met angst te maken heeft maar ik ben de laatste tijd wat depri.

Ik merk ook wel dat ik de laatste tijd duizelig ben. Ik was laatst op school er was een voorlichting en het was warm en er waren veel mensen.. Ik werd op een gegeven moment niet goed ik was heel afwezig en kneep echt in de stoel omdat ik dacht dat ik zou flauwvallen of dood zou gaan.. ook had ik het gevoel alsof ik stikte.. dit gebeurde weer in een zelfde situatie vorige week.. Het ging gepaard met een heel angstig gevoel en ik blijf maar een beetje een afwezig gevoel houden..