Genderdysforie - deel 28

*zucht*

Nou ja, dat Oerlemans zijn oma voor een paar centen de nek omdraait was natuurlijk al bekend.

quote:

Op vrijdag 23 maart 2012 08:38 schreef Abby79 het volgende:
Gisteren hier op Fok! ook in een ander topic gepost, maar ik wil van jullie wel eens weten: hoe reageer je hierop (of; hoe zou je hierop reageren?)

[..]

Vraag me af hoe interessant ie je post-op nog zou vinden. Indien geen probleem, dan zou ik het denk ik niet zo erg vinden, maar als het echt om dat ene stukje gaat dat het verschil maakt... daarvoor onderga je die transitie natuurlijk niet.

Hebben ho's het niet makkelijker dan he's na hun transitie qua toekomstbeeld? Kinderen krijgen via de natuurlijke weg zit er niet in voor een heteroseksueel paar. Een homoseksueel paar weet al vooraf dat dit er niet in zit met elkaar.

quote:

Op vrijdag 23 maart 2012 15:11 schreef wonderer het volgende:
Vraag me af hoe interessant ie je post-op nog zou vinden. Indien geen probleem, dan zou ik het denk ik niet zo erg vinden, maar als het echt om dat ene stukje gaat dat het verschil maakt... daarvoor onderga je die transitie natuurlijk niet.

Nee, dat heb ik hier ook ooit al gezegd inderdaad, ik wil niet iemand die alleen om die reden mij wil leren kennen. En ik had heeel sterk het idee dat ie na de operatie niet meer geinteresseert zou zijn

quote:

Op vrijdag 23 maart 2012 15:22 schreef Quarant het volgende:
Hebben ho's het niet makkelijker dan he's na hun transitie qua toekomstbeeld? Kinderen krijgen via de natuurlijke weg zit er niet in voor een heteroseksueel paar. Een homoseksueel paar weet al vooraf dat dit er niet in zit met elkaar.

Hmm, geen idee. Als je puur qua aantallen zou kijken, zou het aantal homo's groter zijn dan het aantal hetero's die geen kinderen wil, of welke er via alternatieven voor zou willen gaan? Het ligt denk ik ook heel erg aan de ander of het een groot punt is of niet, net als dat het feit dat we transsexueel zijn voor sommige al meteen een 'nee' oplevert, terwijl de ander daar wel voor openstaat.

Ik denk niet dat je een stelling als de jouwe zomaar zou kunnen maken

quote:

Op vrijdag 23 maart 2012 15:22 schreef Quarant het volgende:
Hebben ho's het niet makkelijker dan he's na hun transitie qua toekomstbeeld? Kinderen krijgen via de natuurlijke weg zit er niet in voor een heteroseksueel paar. Een homoseksueel paar weet al vooraf dat dit er niet in zit met elkaar.

Er zitten zoveel facetten aan een "toekomstbeeld" dat je niet zeggen dat de ene groep het makkelijker heeft dan de andere. Sowieso is het natuurlijk nog maar afwachten of een transpersoon gebruik wil maken van zijn/haar natuurlijke vruchtbaarheid.

Makkelijk is het niet. Ik sta nu voor exact die vraag. Afgelopen vrijdag ben ik bij de endocrinoloog geweest. Daar kreeg ik niet alleen twee doosjes cyproteronacetaat mee, maar ook nog de gewetensvraag of ik ooit kinderen wil. Want dan moet ik nog even wachten met slikken tot ik sperma heb laten invriezen. Ik wil zelf geen kinderen. Ik ben er heel erg zeker van ze ook nooit te willen. Maar ik vind het moeilijk om die deur nu definitief dicht te gooien. Aan de andere kant had ik vrijdag al willen beginnen met die pillen.

Ik lees op je blog dat invriezen van sperma niet onder de Basisverzekering valt, maar weet je dat wel heel zeker? Ik heb me er indertijd ook in verdiept, en kwam tot de conclusie dat er wel degelijk een kans is dat het vergoed wordt. In de voorwaarden van de Basisverzekering van Interpolis staat b.v.:

quote:

U hebt aanspraak op het verzamelen, invriezen en bewaren van sperma als onderdeel van medisch specialistische behandelingen als deze behandelingen onbedoeld infertiliteit tot gevolg kunnen hebben.

Volgens die omschrijving wordt het zeker vergoed. Alleen er staan ook nog wat voorwaarden bij die het wat schimmiger maken:

quote:

De zorg is onderdeel van een medisch specialistisch oncologisch zorgtraject (of niet oncologische
vergelijkbare behandeling) dat het volgende omvat:
- een grote operatie aan/om de geslachtsdelen;
- een chemotherapeutische behandeling en/of een radiotherapeutische behandeling waarbij de
geslachtsdelen in het stralingsgebied vallen.

Een SRS lijkt hier wel onder te vallen. Of alleen hormoontherapie er ook onder valt is niet zo duidelijk.

quote:

Op zaterdag 24 maart 2012 21:46 schreef Fixers het volgende: Ik wil zelf geen kinderen. Ik ben er heel erg zeker van ze ook nooit te willen. Maar ik vind het moeilijk om die deur nu definitief dicht te gooien. Aan de andere kant had ik vrijdag al willen beginnen met die pillen.

Ik heb er toen ik begon ook even over na moeten denken. Ik ben echter wel meteen begonnen met de pilletjes, zonder iets "te bewaren voor de toekomst". Niet omdat ik weet dat ik geen kinderen wil (want die zou ik heel graag wel willen), maar omdat ik geen kinderen durf te maken met mijn genetische achtergrond.

Mijn moeder en zusje hebben een genetische afwijking waardoor ze doof zijn en in redelijk rap tempo zichtsvermogen verliezen (m'n zusje van 17 zit nu op 65% zicht - dat is dus met bril! - en m'n moeder van 58 ziet nog maar 5%). En natuurlijk,doktoren zeggen dat aangezien ik en m'n broers het gelukkig niet hebben, wij het ook niet meer door kunnen geven, maar ja, die onzekerheid daarover blijf ik toch voelen (mijn nichtje van 2 heeft het gelukkig niet, dus de doktoren lijken gelijk te hebben, maar toch...)

Verder heeft m'n vaders kant van de familie een redelijke kans op hartproblemen (mijn opa is gestorven toen mijn vader 11 was, aan hartfalen, en mijn vader heeft enkele jaren terug ook al een bypass gehad).

Daarbij heb ik zelf nog diabetes type 1, en hoewel dat helemaal niet genetisch hoeft te zijn, is ook dat nog onduidelijk.

Tel daarbij nog wat kleinere zaken op (zoals 'aanleg' voor overgewicht, of het feit dat iedereen van onze familie een bril heeft), en dat leid mij tot de conclusie dat ik heel graag kinderen wil, maar dan niet van mijn mogelijk defecte materiaal

quote:

Op zaterdag 24 maart 2012 22:22 schreef Joanne35 het volgende:
Ik lees op je blog dat invriezen van sperma niet onder de Basisverzekering valt, maar weet je dat wel heel zeker? Ik heb me er indertijd ook in verdiept, en kwam tot de conclusie dat er wel degelijk een kans is dat het vergoed wordt. In de voorwaarden van de Basisverzekering van Interpolis staat b.v.:

[..]

Volgens die omschrijving wordt het zeker vergoed. Alleen er staan ook nog wat voorwaarden bij die het wat schimmiger maken:

[..]

Een SRS lijkt hier wel onder te vallen. Of alleen hormoontherapie er ook onder valt is niet zo duidelijk.

Als het voor een SRS wel geld en een hormoonbehandeling niet dan ben ik gewoon voornemens om ook die SRS te doen. Iets wat ik nog niet zeker weet maar wel een steeds grotere voorkeur voor heb.

Ik begreep van Jos dat het niet vergoed wordt vanuit de basis. Enkel als je teelbalkanker hebt, of iets in die hoek. Maar ik heb een behoorlijk uitgebreide aanvullende verzekering waar bijvoorbeeld wel extra vergoedingen voor IVF en mannelijke sterilisatie + hersteloperatie door worden vergoed. Dit past naar mijn idee wel in dat rijtje. Het callcenter van mijn verzekeraar kon me helaas geen uitsluitsel geven. Ik zit in de personeels- & familiepolis, dat betekent dat alleen het management mijn gegevens kan inzien. Die zijn er maandag pas weer.

Overigens deed Jos ook al heel moeilijk over het aanmelden bij het AMC. Dat moest hij persoonlijk doen, want ja daar als man en op de gegevens van het VUmc die ze krijgen staat dat je vrouw bent enzovoort.... Beetje warrig. Ik ben niet op mijn mondje gevallen. Als ik tegen een kapper en schoonheidsspecialist kan zeggen dat ik bezig ben mijn lichaam aan te passen aan mijn gender. Dan kan ik dat tegen zo'n laborant toch ook wel? Ik zal daar vast ook niet de eerste zijn die ze tegenkomen. Ik ben nog prima passabel als man. Al zou ik het wel enorm humor vinden om dan in een jurk daar dan te verschijnen.

Joanne, ik denk niet dat je quotes hier van toepassing zijn, voornamelijk vanwege het woordje 'onbedoeld'. Natuurlijk,voor ons is het onbedoeld, en zouden we het liefst een volledig werkende versie van het andere geslacht hebben, ik gok dat het de meeste verkereringen dat spelen als 'ja, maar daarbij is de infertiliteit een bewust deel van de keus die u maakt'. Geen idee of dit ook zo is hoor, maar dat zou ik een typische verzekeraars redenatie vinden

quote:

Op zaterdag 24 maart 2012 23:28 schreef Fixers het volgende:
Overigens deed Jos ook al heel moeilijk over het aanmelden bij het AMC. Dat moest hij persoonlijk doen, want ja daar als man en op de gegevens van het VUmc die ze krijgen staat dat je vrouw bent enzovoort.... Beetje warrig. Ik ben niet op mijn mondje gevallen. Als ik tegen een kapper en schoonheidsspecialist kan zeggen dat ik bezig ben mijn lichaam aan te passen aan mijn gender. Dan kan ik dat tegen zo'n laborant toch ook wel? Ik zal daar vast ook niet de eerste zijn die ze tegenkomen. Ik ben nog prima passabel als man. Al zou ik het wel enorm humor vinden om dan in een jurk daar dan te verschijnen.

Waarom zou dat warrig zijn? Zoals je zegt, het is niet zo dat we de situatie niet kunnen uitleggen Ik sta volgens mij zelfs bij alle plaatsen nog als man in het systeem - maar dat is omdat het CZ me het advies had gegeven dat nu nog niet te wijzigen - maar dat heeft tot nu toe nog nooit problemen opgeleverd. Afgezien dat ze me bij de huisarts vrijdag als 'meneer' uit de wachtkamer riepen, maar ja, die had ik dan ook al meer als 2 jaar niet gezien (En ook daar sta ik nu nog als man in het systeem, maar met notitie met m'n nieuwe naam en geslacht.)

Ik vind het een heel zwak excuus van Jos
_{Damn, posten om 4 uur... waarom kan ik niet in slaap komen nu!}

Ik denk dat het woordje onbedoeld inderdaad het probleem is. Jos zei dat alleen bij teelbalkanker het invriezen van sperma in de basisverzekering valt. Maandag kan ik informeren bij mijn verzekeraar of het uit het aanvullende pakket kan. Anders denk ik dat ik het alsnog doe.

Een vriendin suggereerde het als een verzekering te zien. Daar hoop je ook nooit gebruik van te maken. Maar het geeft wel gemoedsrust. Als ik toch (als pasen en pinksteren op dezelfde dag vallen) kinderen wil is dat bedrag peanuts. Anders is het gewoon een stuk gemoedsrust dat ik ervoor koop.

Ik vind het een moeilijk dilemma.

De poort naar eigen kinderen sluiten vond ik een vreselijk moeilijk dilemma omdat je dat voor de keuze van 2 vormen geluk staat. Tevens vond ik het moeilijk om een gezond lichaam afhankelijk te maken van medicijnen omdat dat hoe dan ook altijd risico´s met zich meebrengt. Ik ben nog voor de diagnostische fase van start is gegaan begonnen met het nemen van hormonen, maar heb toen ik ze in huis kreeg ze eerst maanden op de plank laten liggen om alle voors en tegens af te wegen voor dat ik er alsnog aan ben begonnen. Gelukkig schiet het al wel op, binnenkort alweer het 4e gesprek!

quote:

Op zondag 25 maart 2012 04:31 schreef Abby79 het volgende:
Joanne, ik denk niet dat je quotes hier van toepassing zijn, voornamelijk vanwege het woordje 'onbedoeld'.

Denk niet dat dat uitmaakt hoor, dan kan je in principe alles wel weigeren als verzekeraar. Behandeling van transseksualiteit is geen keuze. Uit uitspraken van het CvZ blijkt ook wel dat het college het daar mee eens is, en uiteindelijk bepaalt het CvZ of verzekeraars iets wel of niet moeten vergoeden. Dat woordje 'onbedoeld' is alleen toegevoegd om behandelingen van mensen die bewust onvruchtbaar willen worden uit te sluiten.

Zoals ik de basisverzekering interpreteer hoort het wel degelijk vergoed te worden. Ik zou dan ook gewoon bezwaar maken als de verzekeraar het weigert, en het desnoods tot een klacht bij de SKGZ laten aankomen zodat het CvZ zich er over kan gaan buigen (want het SKGZ zal dan waarschijnlijk het CvZ om advies vragen).

Wat je in ieder geval niet moet doen is Jos maar zo geloven, hij zit er wel vaker naast.

Ik ben zelf indertijd ook bij het AMC langs geweest. Jos deed bij mij niet moeilijk, maar hij waarschuwde me wel vooraf dat ik bij het AMC een pasje met de aanduiding 'man' zou krijgen, en dat ik daar niet moeilijk over moest gaan doen. Ik vermoed dat er in het verleden iemand is geweest die dat wel heeft gedaan.

Bij het AMC moet je eerst langs een wachtkamer waar allemaal vrouwen zitten, de ruimte voor de 'mannen' is daarachter. Als je nog niet helemaal om bent kun je gewoon als 'man' gaan, maar zelf leefde ik al meer dan een jaar fulltime en ik ben dus gewoon als mezelf gegaan. Je kunt inderdaad wat vreemde blikken verwachten als je als vrouw doorloopt naar die achterliggende ruimte, en ook de assistent die je daar helpt is misschien niet gewend aan transseksuelen. Die van mij voelde zich er duidelijk wel een beetje ongemakkelijk bij. Maar daar moet je je gewoon niets van aantrekken, want je wordt verder wel gewoon netjes en professioneel geholpen. Ik was overigens wel de enige patiënt daar, dus ik hoefde niet tussen de heren in een wachtkamer te gaan zitten, dat scheelde al weer.

Bij mij hebben ze niets gevonden om in te vriezen, dus ik kan niet bevestigen of je het echt vergoed krijgt van de verzekering. Maar van mijn bezoek aan het AMC heb ik in ieder geval nooit een rekening gezien.

Van mijn verzekering heb ik nog geen duidelijk antwoord gekregen. Ik dien de rekening gewoon in (heb een restitutie polis) en zie wel wat ze doen. Anders gaat 'ie op de grote hoop bij de aftrekposten op mijn belasting aangifte. Geld is niet mijn bezwaar.

De afspraak met het fertiliteitslab is inmiddels gemaakt. Maar ik krijg nu alle informatie onder ogen. Krijg ik ineens twijfels. Al dat gedoe, twee of drie bezoeken aan het AMC. Bloedtesten. Gesprekjes met artsen. Ondertussen liggen die androcur pillen me aan te staren.... gewetensnood...

Ik zou willen dat we je konden helpen met die keus maken Maar daar is het toch echt te persoonlijk voor.

Het is vooral dat ik nog een week moet wachten. Die pillen liggen me iedere morgen voor mijn tv aan te staren. Ze roepen nog net geen "Eat me! Eat me!" naar me. De verleiding is groot. Maar ik wil nu gewoon niet de definitieve keus voor geen eigen kinderen maken. Nog een weekje veel afleiding zoeken om mijn gedachten bezig te houden.

quote:

Op vrijdag 30 maart 2012 08:48 schreef Fixers het volgende:
Het is vooral dat ik nog een week moet wachten. Die pillen liggen me iedere morgen voor mijn tv aan te staren. Ze roepen nog net geen "Eat me! Eat me!" naar me. De verleiding is groot. Maar ik wil nu gewoon niet de definitieve keus voor geen eigen kinderen maken. Nog een weekje veel afleiding zoeken om mijn gedachten bezig te houden.

Gaat het niet wat snel dan, sinds een maand of twee uiterlijk aan gewend en nu al aan de pillen?

quote:

sinds een maand of twee uiterlijk aan gewend

Wat bedoel je hier mee? (Ik snap je vraag namelijk helemaal niet )

quote:

Op vrijdag 30 maart 2012 09:22 schreef Abby79 het volgende:

[..]

Wat bedoel je hier mee? (Ik snap je vraag namelijk helemaal niet )

Als ik het goed heb gevolgd, is F.sinds januari uit de kast als vrouw in het dagelijks leven. Gaat het dan niet wat snel om nu al die hormonen te slikken. De fase waar ze nu in zit is juist bedoeld om te ontdekken of ze een transitie werkelijk wil, toch?

quote:

Op vrijdag 30 maart 2012 09:31 schreef Quarant het volgende:

[..]

Als ik het goed heb gevolgd, is F.sinds januari uit de kast als vrouw in het dagelijks leven. Gaat het dan niet wat snel om nu al die hormonen te slikken. De fase waar ze nu in zit is juist bedoeld om te ontdekken of ze een transitie werkelijk wil, toch?

En hoe kun je ontdekken of je "echt" vrouw wil worden als je gewoon nog steeds als man door het leven moet? Daar horen hormonen toch ook bij?

Tja, Fixers is er al wel langer mee bezig natuurlijk Ik kan niet helemaal voor haar antwoorden, maar wanneer is het snel? De dingen als diagnose bij de psycholoog loopt natuurlijk al langer. Zij en ik hebben geloof ik ongeveer tegelijk de intake gehad in 2010, dus tja...

Bij mij zat er tussen het bekend maken aan vrienden/familie en hormonen wel veel meer tijd, maar dat komt omdat ik de keus had gemaakt die melding al te doen voor de diagnostiek. De tijd tussen het vertellen aan werk en het daarwerkelijk als vrouw leven was ook maar 2 of 3 maanden. En de hormonen waren dan wel weer 2 maanden later, maar dat had meer te maken met wachtlijsten bij de endocrinoloog dan iets anders

Da's protocol in het VU (en volgens mij ook het UMCG). Na de diagnostiche fase krijg je 'groen licht' en begint de RLF en krijg je hormonen voorgeschreven. En wennen is erg persoonlijk en relatief. De één leeft al jaren in het wensgeslacht en de ander part-time voor de RLF. Wordt soms ook door sociale situatie beïnvloedt.

Mijn uit de kast komen is gefaseerd gegaan. Eerst vrienden, toen familie en een maand geleden mijn collega's (een paar wisten het al eerder). Mijn diagnostische gesprekken begonnen een klein jaar geleden. Dus heel erg snel is het niet.

Hormonen doe ik overigens gefaseerd. Begin nu eerst met androcur en na 3 tot 6 maanden komt er oestrogeen bij. Vanaf dat moment gaat de RLF tellen. Ik heb daar bewust voor gekozen. Aan de ene kant omdat ik me er gewoon beter bij voel om het rustig aan te doen. Aan de andere kant ook practisch, dat ik wat voorbereiding en voorsprong heb als de RLF daadwerkelijk begint. Onder andere meer kleding kopen (gut, wat vind ik dat toch naar ) Maar ook een aanvang met gezichtsontharing en logopedie.

Ik heb gisteren een hele hoop gescande foto's moeten "redden" van een gecrashte PC, en daar zat ik net doorheen te bladeren. De oudere foto's, dat ben ik met m'n 2 broertjes en m'n zusje. Maar bij de wat nieuwere, die van 2000 en later, herken ik mezelf opeens niet meer. Ik weet dat ik het was, ik ken de momenten nog waarop de foto's genomen zijn, maar voor mijn gevoel ben ik het niet.

Achteraf klopt dat ook wel, want het was rond die tijd dat m'n "echte ik" veel duidelijker werd voor me, maar ik had nooit verwacht dat zo op deze manier terug te kunnen zien.

Damn, dat is een vreemd gevoel...

Dat lijkt me best bizar om naderhand zo in je foto's terug te bladeren en je veranderingen te zien. Juist daarvoor wil ik van mezelf ook nog wel wat foto's hebben. Om de voortgang te kunnen volgen. En een paar before en after foto's te hebben. Nu heb ik op mijn werk een jaar of twee geleden een foto laten maken, promotie voor de winkel. Grapte onze huisfotograaf dat we er over een jaar nog eentje moeten maken en dan naast elkaar in de etalage hangen.

Voortgang is er ook: ik heb het eerste bezoek bij het fertiliteitscentrum gehad. Dat was best een rare ervaring, heel bevreemdend. Het is ook een hele zakelijke medische handeling in dat kamertje. Wat ze dan een beetje gezellig hebben proberen te maken met een schemerlampje. (foto's op mijn blog ) Volgende week nog een keer en aansluitend een afspraak voor een eerste consult bij een huidtherapeut voor gezichtsontharing.