Daar ben ik het ook mee eens. Maar dan komt het nog niet aanwaaien. Overal moet je moeite voor doen, anders was het allemaal niet nodig en deed iedereen het wel.quote:Op zondag 5 februari 2012 09:18 schreef erodome het volgende:
[..]
Hoezo komt dat niet aanwaaien?
Ik persoonlijk ben ervan overtuigd dat we allemaal echt onze eigen waarheid al bezitten, dat we die alleen hoeven te vinden.
Dat het antwoord niet buiten onszelf ligt, niet bij de mening van anderen of wat dan ook, maar in onszelf. Dat als wij zelf vraagstukken gaan behandelen, dingen bekijken, dat we onze eigen leraar zijn.
Dat is precies wat ik zei.quote:Op zaterdag 4 februari 2012 22:52 schreef erodome het volgende:
[..]
Alles IS afhankelijk van elkaar, hangt aan elkaar vast, dat is nu juist het mooie en het complexe, zonder ego geen zelf, zonder zelf geen ziel, zonder ziel geen geest, zonder geest geen begrip en ga zo maar door
Voor wat ik wil moet het hokjesdenken opgegeven worden, dat is idd erg moeilijk, ik moet naar al die verschillende hokjes kijken, de grensen wegnemen en zien wat verbind ipv apart zet.
Misschien kom ik uiteindelijk op iets heel anders uit, zoals je zegt, om het ego te begrijpen en in bedwang te houden zal je je eerst moeten verdiepen in dat ego
Op een bepaalde manier kan je best stellen dat het wel komt aanwaaien. Zelf heb ik gemerkt dat inzichten soms plotseling in m'n hoofd ploppen, als een aha-momentje. Dat terwijl ik met iets heels anders bezig ben.quote:Op zondag 5 februari 2012 09:18 schreef erodome het volgende:
[..]
Hoezo komt dat niet aanwaaien?
Ik persoonlijk ben ervan overtuigd dat we allemaal echt onze eigen waarheid al bezitten, dat we die alleen hoeven te vinden.
Dat het antwoord niet buiten onszelf ligt, niet bij de mening van anderen of wat dan ook, maar in onszelf. Dat als wij zelf vraagstukken gaan behandelen, dingen bekijken, dat we onze eigen leraar zijn.
Niks meer aan toe te voegen, zo zie ik het ook voor me.quote:Op zondag 5 februari 2012 08:18 schreef Canillas het volgende:
[..]
Ik denk dat het prima mogelijk is. Waar veel in de boeken over in het Nu (en dus los van het denken/ego zijn) over gesproken wordt is dat alles in feite van hetzelfde gemaakt is, het is allemaal energie. Door het leven in gedachten (het leven in concepten; hokjes) zien we de dingen als los van elkaar, afgesneden van elkaar, en niet meer alles als 1 geheel. Daardoor ontstaat angst omdat je alleen en afgesloten lijkt te zijn. Dat is een gevolg van in het hoofd leven; de gedachten zijn een filter over de werkelijkheid en je ziet eigenlijk niet meer hoe het echt is. Als je je daar van lost maakt en weet echt gaat zien, weer echt contact maakt met het leven wat altijd en overal is, dan verdwijnt die angst omdat je je zou realiseren omdat jij ook leven bent en dus met alles 1 bent. In die verbintenis met het leven en dat echt ervaren zou het concept wat je van jezelf hebt gemaakt als ''ik'' (en dus ook dat er een eind zou komen aan die ik, het geloven in die ik maakt je kwetsbaar en zet aan tot het (onnodig) verdedigen van die ik) niet meer zoveel uitmaken omdat je altijd in contact staat met het leven, wat veel groter is dan 1 persoon.
Is dat werkelijk wat ieder mens graag doet? Doet ieder mens dat ook? Zijn ze vrij?quote:Op zondag 5 februari 2012 11:30 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Een leuk vrij en passend bestaan is geen verlichting bereiken ? Dat is wat ieder mens gewoon graag doet, niets mis mee. Op zich.
Denk ik ook, denk dat begrijpen, weten en beseffen tools meer zijn om je met verlichting bezig te houden.quote:Maar de dingen wekelijk willen weten en beseffen zijn in mijn ogen totaal verschillende dingen en hebben weinig met een verlichting te maken zoals ik het zie.
Dat zou ik meer omschrijven als onbezorgd leven.quote:Op zondag 5 februari 2012 10:59 schreef Canillas het volgende:
Ik denk dat iemand die al redelijk veel in het Nu leeft, pijn (en varianten daarvan) accepteert als onderdeel van het leven (en zich dus niet verzet tegen voelen; dat is is lijden) en zijn of haar leven inricht op een manier die past en voldoening geeft al behoorlijk verlicht leeft.
Verlichting is het laten varen van het ego, waardoor alles wat je ziet en ervaart verwonderlijk is. Van wat ik uit beschrijvingen van de ervaring heb meegekregen is dat het enorm overeenkomt met de ervaring van gebruik van mescaline, de werkzame stof van de wortel van de peyote-plant.quote:Verlichting is eigenlijk niet meer dan het volledig accepteren van het huidige moment, en daarmee ruimte creëren om gehoor te geven aan wie jij bent, om het moment te ervaren zoals je bent en daarmee te doen wat bij jou hoort. Wanneer je je verzet tegen wat er is dan lever je op die ruimte in.
Willen is juist een ego-onderneming. Niet dat er iets mis is met een vredig bestaan te willen leiden, maar toch, he.quote:Een leuk, vrij en passend bestaan willen is geen ego onderneming, mensen hebben net als alle leven de aangeboren wens om zich te ontwikkelen tot wie ze zijn en echt te leven in plaats van te overleven (verzetten tegen pijn; ego (goed bedoelt maar niet altijd even handig) zodat jij met een gevoel van dankbaarheid en vrede je eigen bestaan leidt.
Waarom zou je geen leuk leven wat bij jou past willen? Waarom ben je anders hier dan leren jezelf te kennen en een passend bestaan voor jezelf op te bouwen? Is een boom of struik die met de loop van de seizoenen volledig uitgroeit een ego onderneming aan het uitvoeren?
Maar het bestaat denk ik meer uit een "aha dat is het" moment dan een levenslang voortdurend orgasme.quote:Op zondag 5 februari 2012 11:47 schreef Gray het volgende:
Verlichting is het laten varen van het ego, waardoor alles wat je ziet en ervaart verwonderlijk is.
Dat moment houdt aan en je bent dan 'compleet' zogezegd. Je ervaart de wereld vanaf het besef, definitief anders, je stopt dan niet met leren, maar gaat gewoon door met leven en leren, eventueel ook anderen daar weer mee helpend. Denk ik.quote:Uiteindelijk zou je dan de wereld doorzien, begrijp je waarom mensen zo reageren, waarom jij reageert in een gegeven situatie, je doorziet het spel en je ziet dat alles met elkaar als een energie in beweging is. Wanneer je zo'n moment hebt en even niets anders dan 'compleetheid' voelt.. dat is denk ik de verlichting.
Denk dat iemand die verlicht leeft over het algemeen redelijk onbezorgd isquote:Op zondag 5 februari 2012 11:47 schreef Gray het volgende:
Dat zou ik meer omschrijven als onbezorgd leven.
Ik denk dat volledig in het moment zijn onderdeel is van het laten varen van het ego, dus in het moment zijn ongeacht daar is (gedachtes, gevoelens, etc), dat je daarmee de ruimte om alles weer te gaan zien als verwonderlijk creëert omdat het ego het dan niet meer inkleurt. Het ego wil een bepaald pad blijven volgen omdat dat is wat gewend en dus bekend is, daarvan afwijken levert angst op. Door regelmatig af te wijken van het bekende ontstaat vertrouwen dat het anders kan; meer vrijheid.quote:Verlichting is het laten varen van het ego, waardoor alles wat je ziet en ervaart verwonderlijk is.
Als iemand lijdt onder zijn of haar ego/psychische mechamismes (in allerlei vormen van verzet tegen gevoelens, situaties, etc) en besluit dat het zo langer niet kan omdat de ruimte om te leven steeds kleiner wordt en gevoelens gaat accepteren in plaats van verzetten (ego) omdat diegene bij zijn/haar gevoelens wil omdat diegene zich vrij wil maken van het lijden (ego), hoe is dat dan een ego onderneming? Het heel willen zijn, om zo niet langer te lijden komt voort uit het willen beëindigen van het lijden wat het ego produceert.quote:Willen is juist een ego-onderneming. Niet dat er iets mis is met een vredig bestaan te willen leiden, maar toch, he.
De vloek van het westen, denken dat alles echt heel bijzonder moet zijn om iets te zijnquote:Op zondag 5 februari 2012 11:30 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Een leuk vrij en passend bestaan is geen verlichting bereiken ? Dat is wat ieder mens gewoon graag doet, niets mis mee. Op zich.
Iedereen wil comfortabel zijn leven doorkomen en het liefst nog een mooie aansluitende carriere afsluitend met kinderen. Allemaal heel basale wensen.
Maar de dingen wekelijk willen weten en beseffen zijn in mijn ogen totaal verschillende dingen en hebben weinig met een verlichting te maken zoals ik het zie.
Ik denk dat zij vooral vrij zijn van het idee dat dingen anders zouden moeten gaan/zijn dan dat ze gaan/zijn, en daardoor de ruimte hebben om gewoon te zijn. Ze accepteren bijv wat ze voelen in plaats van daarvan vluchten in andere bezigheden dan gewoon het voelen op zich.quote:Op zondag 5 februari 2012 12:21 schreef erodome het volgende:
Ik vermoed dat degene die tevreden is met zijn leven, die lekker doorkabbelt in kalmte en rust en geen hang heeft naar meer dichter bij verlichting is dan degene die zich dag en nacht verdiept in grote filosofen en zijn leven in het teken zet van verlichting bereiken
Maar iemand die onbezorgd is hoeft niet verlicht te zijn, dat is het verschil.quote:Op zondag 5 februari 2012 12:14 schreef Canillas het volgende:
[..]
Denk dat iemand die verlicht leeft over het algemeen redelijk onbezorgd is
Eens.quote:[..]
Ik denk dat volledig in het moment zijn onderdeel is van het laten varen van het ego, dus in het moment zijn ongeacht daar is (gedachtes, gevoelens, etc), dat je daarmee de ruimte om alles weer te gaan zien als verwonderlijk creëert omdat het ego het dan niet meer inkleurt. Het ego wil een bepaald pad blijven volgen omdat dat is wat gewend en dus bekend is, daarvan afwijken levert angst op. Door regelmatig af te wijken van het bekende ontstaat vertrouwen dat het anders kan; meer vrijheid.
Ik geloof ook niet dat zoiets mogelijk is in een grote omslag. Eerder dat die omslag het gevolg is van lange voorbereiding en kennisname, eventueel gecombineerd met oefening.quote:Natuurlijk is het idee van de natuur werkelijk waarnemen en zien hoe eindeloos mooi en prachtig alles is iets heel waardevols, maar ik denk dat ook dat begint met het leren in het moment te zijn, wat oefening is om de invloed van het ego beetje bij beetje te verminderen. Het idee van 1 grote omslag klinkt mooi maar niet reeel, denk dat velen er voor zullen moeten werken, vooral wanneer je begrijpt dat het een overlevingsmechanisme is wat van generatie op generatie wordt doorgeven, een verzameling aan pijnlijke geschiedenissen en aangevuurd door angst wat zich in iemands beleving nestelt. Het omkeren daarvan is een heel karwei.
Wil, wil, wil; het is toekomstdenken. Niet accepteren van het nu, maar het nu leven gericht op straks. "Ik wil verlichting, want nu is het niet goed." Dat is ego-denken. In een verlichte staat verkeren is niets anders dan zijn, waarbij in een verlichte staat willen verkeren is als staartjagen: het ego dat van het ego af wil. Helemaal niet verkeerd overigens; veel goeroes vertellen dat zij dit jarenlang gedaan hebben, dan ze op een gegeven moment zo moe werden van het staartjagen, dat ze het opgaven. Niet langer staken ze energie in het zoeken, en pas toen vonden ze het. Ironisch genoeg zijn ze vanaf dat moment in staat uit eigen wil het ego naar wens uit te zetten.quote:[..]
Als iemand lijdt onder zijn of haar ego/psychische mechamismes (in allerlei vormen van verzet tegen gevoelens, situaties, etc) en besluit dat het zo langer niet kan omdat de ruimte om te leven steeds kleiner wordt en gevoelens gaat accepteren in plaats van verzetten (ego) omdat diegene bij zijn/haar gevoelens wil omdat diegene zich vrij wil maken van het lijden (ego), hoe is dat dan een ego onderneming? Het heel willen zijn, om zo niet langer te lijden komt voort uit het willen beëindigen van het lijden wat het ego produceert.
Dat is het wrange, want daar heb je helemaal gelijk in. Niet mogen willen van jezelf is nog steeds willen; je wil niet willen, en dus wil je. De grote paradox van het ego ivm verlichting.quote:Denk eerder dat het vinden dat je niet iets zou mogen willen een ego uitspraak is, alsof het ego niet wil dat je gehoor geeft aan de wens om vrij van lijden te zijn
Dus je bent tevreden met je leven tot nu toe zeg maar ? Vanwaar dan toch alles willen doorgronden zoals je zelf aangeeft.quote:Op zondag 5 februari 2012 12:21 schreef erodome het volgende:
[..]
De vloek van het westen, denken dat alles echt heel bijzonder moet zijn om iets te zijn
Als ik kijk naar boeddhistische monniken die actief bezig zijn met verlichting bereiken dan zie ik dat ze werken, eten, slapen, mediteren. Alles in een zekere tevredenheid, met een rust en een kalmte, acceptatie en zonder te verlangen naar meer, naar dat bijzondere gevoel dat verlichting dan zou moeten zijn volgens sommigen.
Ze volgen het 8 voudige pad, dat kan je heel moeilijk uitleggen, maar ook heel simpel houden, acceptatie van de dingen zoals ze zijn.
Ik vermoed dat degene die tevreden is met zijn leven, die lekker doorkabbelt in kalmte en rust en geen hang heeft naar meer dichter bij verlichting is dan degene die zich dag en nacht verdiept in grote filosofen en zijn leven in het teken zet van verlichting bereiken
Ik zeg niet dat ik verlicht ben of daar vlakbij benquote:Op zondag 5 februari 2012 12:52 schreef Gertje-Plongers het volgende:
[..]
Dus je bent tevreden met je leven tot nu toe zeg maar ? Vanwaar dan toch alles willen doorgronden zoals je zelf aangeeft.
Grappig: daaronder versta ik juist verlichting.quote:Op zondag 5 februari 2012 13:00 schreef erodome het volgende:
[..]
Ik zeg niet dat ik verlicht ben of daar vlakbij ben
Ik heb niet zo'n behoefte aan verlichting, wel aan begrijpen. Mijn nieuwschierigheid is vele jaren geleden al opgewekt(eigenlijk al vroeg in mijn jeugd), mijn ego wil begrijpen, weten, onderzoeken en dat vind ik prima, daar voel ik me goed bij.
Ik heb geen enkele hang naar het hogere, maak me niet druk om welk hiernamaals dan ook, ik wil niet eens in energie veranderen en dit leven nu al stoppen, ik wil alles ten volle ervaren, de storm van mijn emotie's ervaren, doordringen naar het oog van die storm om te zien wat daar is.
Het leven vind ik prachtig en ik vier dat meer dan graag.
Tuurlijk wil ik de negatieve kanten van het zelf zo minimaal mogelijk houden, wil ik in zoverre mijn emotie's onder controle houden en begrijpen waarom die er zijn zodat ik ze om kan zetten naar wat positiefs, maar ik heb geen hekel aan die negatieve emotie's, ze leren me veel over mezelf en zonder ze zou ik niet compleet zijn.
Ik zoek geen verlichting, ik zoek balans. Wel ben ik tevreden met mijn leven, met mijn verlangen dingen te willen doorgronden en daar vind ik een vrede in die voor mij werkt.
Ja, oefenen met loslaten, begrijpend dat de grootte/aanwezigheid van ego met de tijd gegroeid is en dat dat beetje bij beetje kan worden teruggedraaid; dat is willen, dat is toekomst denken.quote:Op zondag 5 februari 2012 12:50 schreef Gray het volgende:
Ik geloof ook niet dat zoiets mogelijk is in een grote omslag. Eerder dat die omslag het gevolg is van lange voorbereiding en kennisname, eventueel gecombineerd met oefening.
Misschien struikel ik nog wel een keer over die verlichting heen door wat ik "zoek", maar het zou me verdriet doen als ik niet meer compleet ben, ego, ziel, geest en lichaam.quote:Op zondag 5 februari 2012 13:03 schreef Gray het volgende:
[..]
Grappig: daaronder versta ik juist verlichting.
Mooi beschreven. Dat is een mooi streven ook, het is jouw leven en die wil je invullen naar je beste kunnen. Succes.quote:Op zondag 5 februari 2012 13:00 schreef erodome het volgende:
[..]
Ik zeg niet dat ik verlicht ben of daar vlakbij ben
Ik heb niet zo'n behoefte aan verlichting, wel aan begrijpen. Mijn nieuwschierigheid is vele jaren geleden al opgewekt(eigenlijk al vroeg in mijn jeugd), mijn ego wil begrijpen, weten, onderzoeken en dat vind ik prima, daar voel ik me goed bij.
Ik heb geen enkele hang naar het hogere, maak me niet druk om welk hiernamaals dan ook, ik wil niet eens in energie veranderen en dit leven nu al stoppen, ik wil alles ten volle ervaren, de storm van mijn emotie's ervaren, doordringen naar het oog van die storm om te zien wat daar is.
Het leven vind ik prachtig en ik vier dat meer dan graag.
Tuurlijk wil ik de negatieve kanten van het zelf zo minimaal mogelijk houden, wil ik in zoverre mijn emotie's onder controle houden en begrijpen waarom die er zijn zodat ik ze om kan zetten naar wat positiefs, maar ik heb geen hekel aan die negatieve emotie's, ze leren me veel over mezelf en zonder ze zou ik niet compleet zijn.
Ik zoek geen verlichting, ik zoek balans. Wel ben ik tevreden met mijn leven, met mijn verlangen dingen te willen doorgronden en daar vind ik een vrede in die voor mij werkt.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |