![tumblr_m08mvvWwJF1qzby13o1_500.png]()
Dit jaar is het moment dat we de band min of meer openbaar zien maken dat ze nu definitief zijn geworden wat ze verafschuwden in hun beginjaren, en "R U Mine?" is voor het eerst dat we Alex Turner geforceerd een hit horen schrijven. En dat is hun goed recht. Maar je hoort het wel in alles terug, en niet alleen in de titel en de tekst. Kan me niet volledig vinden in het enthousiasme dat dit 'de beste song sinds…' is, daarvoor is het liedje wat te voorspelbaar en mist het die fonkeling die een paar van de studio-tracks van het afgelopen half jaar wel hadden. Ben wel erg tevreden dat mijn favoriete band effe deze radiovriendelijke kneiter van een rock-song uit de koker gooit, op een moment waarvan je bij release van het album zou hebben gezegd dat ze allang niet meer aan het touren zouden zijn geweest, laat staan nieuwe liedjes zouden uitbrengen! Alhoewel niet zo onverwacht voor de mensen die hier tussen de lijntjes lezen.
En de clip is gewoon een instant klassieker. Next level low budget. Het heeft alles van de afgelopen periode in zich. Het Amerikaanse, de stoerdoenerij, de dames, de gesponsorde (wat mijn punt in de eerste zin nog wat verder aansterkt) Cadillac, maar met zo'n originele twist dat het je toch weer volledig verrast. De 'feel good'-sfeer wordt zo goed neergezet dat de 2 frontmannen van de band echt weer overkomen als gasten waarmee je een dagje op stap zou willen zijn. Speels, vol bravoure, en cooler dan ooit. En tevens: ambitieuzer dan ooit. Er zitten ook genoeg knipogen naar de fans in verborgen. Natuurlijk vreselijk grappig hoe Jamie Cook z'n opwachting maakt in de video, om nog maar te zwijgen over Nick, het verborgen komische genie van de band. En nee, Cookie is niet de blonde op de achterbank, die grap heb ik al iets te vaak zien langskomen. Wie dat dan wel is hoeft geen raadsel te blijven, want het is wat deze periode betreft meer dan full-circle, gezien dat het 'schoolmeisje' uit de "Brick By Brick"-video is. En die andere dame? Alex Turner die werk nooit met privé zou verwarren: niet anno 2012.
![6rwpq.jpg]()
De track zelf is op het niveau "Don't Sit Down", "Evil Twin" en "Blond-O-Sonic". Het is de missende link tussen FWN en SIAS. Ross Orton zet een hele goede sound neer in de opnames die hij met de band gedaan heeft ("Evil Twin" en "Little Illusion Machine", beide 2 van de beste B-kanten die ze gemaakt hebben, en "You & I"), maar ik heb niet het idee dat hij ze weet uit te dagen zoals Josh Homme dat kon doen. De formule is van te voren al op te schrijven (hetgeen me overigens al tegenviel aan de productie van James Ford op "Suck It And See", al vaak hier besproken): "Little Sister" gitaar-sound in de solo's van Alex, hoge harmonieën op elke zin, tweede couplet alleen bas en drums (serieus, ga maar eens na hoe vaak ze dit doen, het is schokkend), en ga zo maar door. Al moet ik hier bij zeggen dat deze track meer "Icky Thump" dan "Little Sister" is, wat mij wel beviel, wat als dat niet zo was wel was gaan vervelen na de afgelopen 10 tracks. Harmonieën hebben die "Make It Witchu"-sfeer, er is ook goed geluisterd naar wat andere US zon, zee en strand-meedeiners als "Dani California". Al had ik liever in ieder geval het eerste couplet de vocalen van Alex zonder die telkens weer terugkomende falsetto-vocalen gehoord. Het is 'in your face' vanaf de eerste toon, en raast door tot aan de laatste noot. Zonder twijfel een bewuste keuze, gezien de hoge verslavings-factor welke je naar de repeat-button laat grijpen, maar een spanningsboog heeft het liedje niet. Ik had gehoopt op iets meer variatie in de 3 of 4-notige melodie die hij steeds zingt, want het laatste refrein is teleurstellend voorspelbaar. Ik mis die wending die normaal gesproken in zijn composities te vinden is, welke je op het verkeerde been zet en het liedje naar een hoger niveau tilt en de houdbaarheid op lange termijn verhoogt, maar laten we eerlijk zijn: daar leent het liedje zich dan ook helemaal niet voor.
Goed, er zit in ieder geval geen breakdown met tempo-wisseling in… De brug zelf is goed, lichtelijk anders dan wat ik Turner zou hebben toegeschreven. Hij zit zo goed in elkaar dat ik bijna Miles Kane er van verdenk te hebben meegeschreven. Wat betreft de instrumentatie is het toch wel wat spetterender dan andere recente tracks van ze. Matt heeft z'n drumstokken weer goed in de handen, en al die verschillende gitaar-riff-jes in elk refrein zijn heel erg cool. En hoe briljant is het dat de track in première ging op zondagavond in de radio-show van Sex Pistols' Steve Jones op KROQ-FM in LA, tegelijkertijd met de video waarin de introductie van die wereld-première te zien was. Daarover gesproken, vanavond is de eerste keer dat Arctic Monkeys de nieuwe single live zullen spelen, in het voorprogramma van The Black Keys. Hoe ik hoop dat ze "Fake Tales" zullen terugbrengen..
Als de aankomende B-kant ons net zo veel elektriciteit geeft als deze track afgelopen week heeft gebracht zitten we gebakken! En dat quote ik over een tijdje.
[ Bericht 0% gewijzigd door Aisumasen op 02-03-2012 22:41:41 (foto's toegevoegd) ]