BNW Brave New World
Samenzwering, verborgen agenda's en geheime geschiedenis. De zoektocht naar de wereld die achter de façade van alledag ligt.
Kern van de aarde is allang onderzocht, meerdere keren al aangetoond in wetenschappelijke studies.quote:Op donderdag 26 januari 2012 13:39 schreef Ticker het volgende:
[..]
In dat geval is geduld het antwoord!
Misschien is de aarde wel plat..
"Strange times are these in which we live
when old and young are taught in falsehoods school.
And the one man that dares to tell the truth is called at once a lunatic and fool"
when old and young are taught in falsehoods school.
And the one man that dares to tell the truth is called at once a lunatic and fool"
Wetenschappelijke studies tonen wekelijks weer iets nieuws aan.. wat is je punt?quote:
[..]
Kern van de aarde is allang onderzocht, meerdere keren al aangetoond in wetenschappelijke studies.
Misschien is de aarde wel plat..
Maak nou een punt want je bent nu al 2 topics bezig met je zin door te drammen zonder enige onderbouwing. En wijzen en zeggen 'wetenschappers zeggen het toch!' is niet voldoende.
Dit is geen manier van discussieren.
- Maybe O.D.B My Long Distance Family -
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
Illustration from The Secret of the Poles by Henry Campion
- Maybe O.D.B My Long Distance Family -
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
Nee, daar zijn de meningen niet over verdeeld. Je moet eens leren lezen, ik heb het meerdere keren onderbouwd met wetenschappelijk studies, jij daarin tegen schuift dit direkt van tafel en komt met je Jules Verne boek als de waarheid.quote:
[..]
Wetenschappelijke studies tonen wekelijks weer iets nieuws aan.. wat is je punt?
Maak nou een punt want je bent nu al 2 topics bezig met je zin door te drammen zonder enige onderbouwing. En wijzen en zeggen 'wetenschappers zeggen het toch!' is niet voldoende.
Dit is geen manier van discussieren.
Je gelooft in een sprookjesverhaal, volgens mij ben jij degene die telkens met scifi boeken aankomt zonder onderbouwing, dus ik weet niet..
"Strange times are these in which we live
when old and young are taught in falsehoods school.
And the one man that dares to tell the truth is called at once a lunatic and fool"
when old and young are taught in falsehoods school.
And the one man that dares to tell the truth is called at once a lunatic and fool"
De uitkomst van die studies van je is dat de aarde mogelijk plat is? Interessant. Heb je daar een bron bijquote:
[..]
Kern van de aarde is allang onderzocht, meerdere keren al aangetoond in wetenschappelijke studies.
Misschien is de aarde wel plat..
Nogmaals leer eens lezen.quote:
[..]
De uitkomst van die studies van je is dat de aarde mogelijk plat is? Interessant. Heb je daar een bron bij
Is zeg dat deze theorie, net zo achterlijk is als volhouden dat de aarde plat is
"Strange times are these in which we live
when old and young are taught in falsehoods school.
And the one man that dares to tell the truth is called at once a lunatic and fool"
when old and young are taught in falsehoods school.
And the one man that dares to tell the truth is called at once a lunatic and fool"
The Earth was flat if you went too far you would fall offquote:
[..]
Nogmaals leer eens lezen.
Is zeg dat deze theorie, net zo achterlijk is als volhouden dat de aarde plat is
Now the Earth is round if the shape change again everybody woulda start laugh
The average man cant prove of most of the things that he chooses to speak of
And still wont research and find out the root of the truth that you seek of
Scholars teach in Universities and claim that theyre smart and cunning
Tell them find a cure when we sneeze and thats when their nose start running
Sorry ik heb die haarfijne uitleg van je gemist, doe nog eens een poging, of beter gezegd, kopieer alles even in 1 post dan zijn we gelijk af van de verwarring die iedereen hier heeft, over dat je geen drol zou onderbouwen.quote:
[..]
Nee, daar zijn de meningen niet over verdeeld. Je moet eens leren lezen, ik heb het meerdere keren onderbouwd met wetenschappelijk studies, jij daarin tegen schuift dit direkt van tafel en komt met je Jules Verne boek als de waarheid.
Je gelooft in een sprookjesverhaal, volgens mij ben jij degene die telkens met scifi boeken aankomt zonder onderbouwing, dus ik weet niet..
Maar dat is natuurlijk onze fout, want wij letten gewoon heel slecht op!
- Maybe O.D.B My Long Distance Family -
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
Heb het ongeveer al 3 topics voorgekauwd, kan ook niks doen aan jouw korte termijn geheugen, het staat mooi in deze reeks vermeldt, ik zou zeggen lees aandachtig terug en huiver.quote:
[..]
Sorry ik heb die haarfijne uitleg van je gemist, doe nog eens een poging, of beter gezegd, kopieer alles even in 1 post dan zijn we gelijk af van de verwarring die iedereen hier heeft, over dat je geen drol zou onderbouwen.
Maar dat is natuurlijk onze fout, want wij letten gewoon heel slecht op!
"Strange times are these in which we live
when old and young are taught in falsehoods school.
And the one man that dares to tell the truth is called at once a lunatic and fool"
when old and young are taught in falsehoods school.
And the one man that dares to tell the truth is called at once a lunatic and fool"
LOL
verlaat het topic dan. Ik verwachtte dit antwoord eigenlijk al
verlaat het topic dan. Ik verwachtte dit antwoord eigenlijk al
- Maybe O.D.B My Long Distance Family -
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
In een eerdere post heb ik al eens aandacht geschonken aan een analyse van de 3 verschillende type kraters op de maan. Het verschil tussen deze kraters zou kunnen duiden op een holle structuur van de maan. Volgens mij is er hier niemand geweest die daar serieus op in is gegaan. Zelfde geldt voor dat seismic model of a hollow earth.
De nay sayers hier roepen om het hardst, maar zodra je met een onderbouwde theorie aankomt, zijn ze niet thuis en willen ze er niet op reageren. Typerend.
En dan nog iets:
We hebben de massa van de Aarde niet berekend aan de hand van het zwaartekrachtveld, maar we hebben de theoretische massa geschat aan de hand van de omloop en de theoretische massa van andere planeten. ALS onze planeet inderdaad hol zou zijn, in welke vorm dan ook, dan zal dat voor alle planeten binnen ons zonnestelsel gelden.
Of dit waarschijnlijk is of niet is weer een ander verhaal. Ik ben er nog niet uit. Het is in ieder geval iets wat best verder onderzocht mag worden, vind ik.
En nee, dan heb ik het niet over geavanceerde beschavingen die onder onze aardkorst zouden leven. Dat is dan net weer even een stapje verder, maar imho ook best interessant.
[ Bericht 42% gewijzigd door #ANONIEM op 26-01-2012 15:00:55 ]
De nay sayers hier roepen om het hardst, maar zodra je met een onderbouwde theorie aankomt, zijn ze niet thuis en willen ze er niet op reageren. Typerend.
En dan nog iets:
We hebben de massa van de Aarde niet berekend aan de hand van het zwaartekrachtveld, maar we hebben de theoretische massa geschat aan de hand van de omloop en de theoretische massa van andere planeten. ALS onze planeet inderdaad hol zou zijn, in welke vorm dan ook, dan zal dat voor alle planeten binnen ons zonnestelsel gelden.
Of dit waarschijnlijk is of niet is weer een ander verhaal. Ik ben er nog niet uit. Het is in ieder geval iets wat best verder onderzocht mag worden, vind ik.
En nee, dan heb ik het niet over geavanceerde beschavingen die onder onze aardkorst zouden leven. Dat is dan net weer even een stapje verder, maar imho ook best interessant.
[ Bericht 42% gewijzigd door #ANONIEM op 26-01-2012 15:00:55 ]
Jij weet het al drie topics lang voor elkaar te krijgen om deel te nemen aan dit gesprek op een niveau onder dat van een kleuter.quote:
[..]
Heb het ongeveer al 3 topics voorgekauwd, kan ook niks doen aan jouw korte termijn geheugen, het staat mooi in deze reeks vermeldt, ik zou zeggen lees aandachtig terug en huiver.
Af en toe draag je een stukje plakwerk aan van een theorie die gestoeld is op het idee van een massieve aarde, en dan roep je daar het woord 'wetenschap' omheen, maar echt inhoudelijk kan het bij jou maar nooit worden.
Je lijkt bovendien totaal niet in te zien hoe wetenschappelijke theorieën doorgaans zijn opgebouwd op allerhande veronderstellingen en/of andere theorieën. Om er nog maar van te zwijgen dat voor een echte wetenschapper niets zeker is, en alles - zoals het woord dat ook zegt - een hypothese (die al dan niet - voorlopig - wordt aangenomen).
Om het wat begrijpelijker te formuleren:
Ik zou van Killaht weleens een inhoudelijke en goed beargumenteerde reactie op onderstaande willen zien:
Impact crater evidence indicates hollow planet structure
Craters on planets present a new intriguing mystery. Geological imprints left from medium to large impacts are at odds with our current understanding of inner planetary structure.
All terrestrial (rocky) planets within the Solar System bear the scars of past celestial impacts. Craters of all sizes pinpoint locations where meteorite and asteroid debris impacted with unimaginable force. None of the planets or moons escaped the era of the 'Great Bombardment'. Falling material originates from the remains of the galactic cloud which condensed to form the planetary bodies of the Solar System. Impacts were generally larger and more frequent in the past, an indication of the gradual diminishing of potential impact material left in space.
The structure of impact craters
A crater consists of two primary regions, the excavation zone and the deposition zone.
The excavation zone is geologically concave. It is the region carved out by the force of the impact. Here, original surface material has been thrown out in all directions.
The deposition zone is convex. It surrounds the impact excavation. In this region, ejected material has been deposited creating familiar crater walls. Often, lines of debris extend for distances across the planet's surface radiating from the impact site.
Impact crater sizes
Craters exist in sizes from those no bigger than a human hand right up to massive impacts thousands of kilometres across. The size of a crater governs its format. By analysing this size relationship it is possible to determine the planetary structure beneath.
This is where some amazing facts come to light.
Small craters
Craters up to 25 Kilometres in diameter have a typical deep bowl structure. Surface material has been thrown out from impact site leaving this classic deep hole shape surrounded by a wall of loose debris.
This is the classic crater format where a body impacts a solid surface with stable foundation. When we examine crater structures from larger impacts, the classic format begins to change. Larger crater shapes show planetary surfaces reacting differently.
Medium craters
Craters between 25 kilometres and 130 kilometres in diameter are structured differently to small craters. They usually have a central peak. And in proportion to diameter, the excavation zone is much shallower.
What causes the shallow structure of medium craters?
The shallow structure of medium sized craters indicates another factor has come into play. Instead of excavating a proportional amount of material as in smaller craters, here some of the impact force has been absorbed.
But what is responsible?
The existence of a central peak is the vital clue. It is now considered this feature, unique to medium size craters, is the result of matter thrust upward immediately after the impact. Scientific theories relate it to the planet's surface effectively rebounding or springing back after such an impact. It is likened to a droplet thrown up when a marble is dropped into water.
This challenges all conventional ideas of an impact being an excavation event. A part of the force has reacted in the opposite direction.
If the planet's surface deflects inwards under the weight of an impact, then it must be assumed at the precise moment of impact, the crater would have been deeper. After the event, the depth reduced as the surface rebounded.
But what about the central peaks? The energy required to thrust matter upward into these mountainous shapes is enormous. Such energy could not be sourced from a gradual returning or reforming of the planet's surface. Rebounding must have been rapid. This action catapulted central matter upward.
However, rapid surface rebounding presents certain difficulties that challenge our current understanding of inner planetary structure.
When one considers the sheer size of many of these craters, how does a planet's already super compressed solid structure deflect inward and further compress to the extent required? And, what causes the rapid rebounding? If planets are indeed solid and compressed as we believe, then a normal concave crater should be excavated.
As we investigate further, the larger the crater the more perplexing the mystery becomes.
Large craters
Craters over 130 kilometres in diameter are different again. Their inner regions are terraced by concentric rings. The floors are very shallow. And, instead of being concave as would be expected, they are convex following the planet's natural surface curvature.
Two typical examples are; the Coloris Basin on Mercury which is 1,300 kilometres in diameter and the Mare Orientale crater on the Moon with a diameter of 900 kilometres. The floors of both craters are convex following the surface curvature of Mercury and the Moon. In the case of the Coloris Basin, Mercury's original surface crust, now extensively cracked, is seen still on the surface within the crater remaining aligned with planet's outer surface curvature.
Mare Orientale Crater on the Moon
As is clearly seen in the above photo, the floor of the Mare Orientale Crater is convex. It is aligned with the normal surface curvature of the Moon. The 'crater rim' reveals the outer boundary of the impact 'excavation zone' (900 km diameter). 'Concentric rings' are seen within the crater rim.
Coloris Basin Crater on Mercury
Again, the floor of the Coloris Basin on Mercury is convex, following normal planetary curvature. Here, the 'crater rim' indicates a diameter of 1300 km. As is normal with impact craters of this size, concentric rings are seen within the 'crater rim'.
The convex crater floor structure of large impacts
How does the crater floor from a celestial impact of this size end up convex? An impacting asteroid would excavate considerable material dispersing it in all directions form the site. An obvious large depression or excavation should be left behind in the surface of the planet. But,
contrary to observable facts, this does not happen. The crater walls are over the horizon from the centre of these large impacts!
This is an amazing situation particularly when one considers the following. The excavation Zone (crater) must have been concave at the moment of impact otherwise deposition would have occurred closer to the centre (see diagram). With the Coloris Basin, any assumed excavation hole has not been filled by volcanism. The original planetary surface is still present on the surface, aligned with planetary curvature.
This can only be caused by planetary surface rebounding.
Crustal rebounding during crater impacts
If we are to accept the convex formation of the Coloris Basin on Mercury and the Mare Orientale on the Moon are the result of surface rebounding after impact, one has to consider the sheer scale of rebounding taken place. Both involved a large portion of the planet's (or Moon's) mass.
The above diagram shows the extent of deflection and rebounding required to produce the visible features found on Mercury. A conservative estimated depth of 200 kilometres or more would have occurred. How is it possible to achieve such a deflection depth followed by subsequent rebounding to original surface level in such a short period of time? This is inconceivable on our solid and compressed planetary model! The Mare Orientale on the moon shows a similar result of 150km required rebounding.
Our current concepts cannot explain medium to large crater characteristics. On a solid planet we would expect craters of all sizes to be excavated into concave structures. But this is contrary to observable facts.
Science cannot explain these anomalies using the solid and compressed planet theory because it is flawed.
Medium to large impacts react as they do because inner planetary structure is not solid. It is hollow. A hollow planet model successfully explains all observable crater features.
Large crater impacts on a hollow planet explain crustal rebounding.
Hollow planets do not require massive compression to deflect inward at the point of celestial impact. Decompression is not required for surfaces to rebound. Larger impacts simply push the planetary wall inward over a large area. This deflects the surface away from natural gravitational balance. Deflection dampens the excavating power of the impact force. After the impact, the planetary wall 'falls' back out into gravitational balance. This happens rapidly, providing the reason for peaks in medium craters. Peaks do not remain in large craters because the volume of matter involved is large enough to fall back and level out with the floor of the crater. The surface within a major impact may rise and fall several times before coming to rest at gravitational balance. This can be compared to ripples on water after a stone is thrown in. This action produces the concentric rings and cracked surfaces seen inside large craters.
Central peaks are found in medium craters because the area rebounding is smaller. Surfaces do not rebound several times. This allows the peaks to remain intact. Small craters have a classic shape because there is insufficient force to deflect the planetary wall.
Our book The Land of No Horizon explores this issue in great depth. It exposes serious and obvious flaws in theories used to support present day beliefs concerning inner planetary structure. Relevant information omitted in the original decision making process is now assessed. It in turn presents fresh new evidence to the reader.
The Land of No Horizon uses scientific evidence and logically discusses both hollow planet structure and the expanding Earth theory. It is shown how in a growing planet, gravity accumulates and structures matter differently to what is currently believed. A planet's surface rebounds after an impact to realign with the force of gravity because of its hollow structure.
Bron: http://blog.hollowearthth(...)/Geological%20models
Impact crater evidence indicates hollow planet structure
Craters on planets present a new intriguing mystery. Geological imprints left from medium to large impacts are at odds with our current understanding of inner planetary structure.
All terrestrial (rocky) planets within the Solar System bear the scars of past celestial impacts. Craters of all sizes pinpoint locations where meteorite and asteroid debris impacted with unimaginable force. None of the planets or moons escaped the era of the 'Great Bombardment'. Falling material originates from the remains of the galactic cloud which condensed to form the planetary bodies of the Solar System. Impacts were generally larger and more frequent in the past, an indication of the gradual diminishing of potential impact material left in space.
The structure of impact craters
A crater consists of two primary regions, the excavation zone and the deposition zone.
The excavation zone is geologically concave. It is the region carved out by the force of the impact. Here, original surface material has been thrown out in all directions.
The deposition zone is convex. It surrounds the impact excavation. In this region, ejected material has been deposited creating familiar crater walls. Often, lines of debris extend for distances across the planet's surface radiating from the impact site.
Impact crater sizes
Craters exist in sizes from those no bigger than a human hand right up to massive impacts thousands of kilometres across. The size of a crater governs its format. By analysing this size relationship it is possible to determine the planetary structure beneath.
This is where some amazing facts come to light.
Small craters
Craters up to 25 Kilometres in diameter have a typical deep bowl structure. Surface material has been thrown out from impact site leaving this classic deep hole shape surrounded by a wall of loose debris.
This is the classic crater format where a body impacts a solid surface with stable foundation. When we examine crater structures from larger impacts, the classic format begins to change. Larger crater shapes show planetary surfaces reacting differently.
Medium craters
Craters between 25 kilometres and 130 kilometres in diameter are structured differently to small craters. They usually have a central peak. And in proportion to diameter, the excavation zone is much shallower.
What causes the shallow structure of medium craters?
The shallow structure of medium sized craters indicates another factor has come into play. Instead of excavating a proportional amount of material as in smaller craters, here some of the impact force has been absorbed.
But what is responsible?
The existence of a central peak is the vital clue. It is now considered this feature, unique to medium size craters, is the result of matter thrust upward immediately after the impact. Scientific theories relate it to the planet's surface effectively rebounding or springing back after such an impact. It is likened to a droplet thrown up when a marble is dropped into water.
This challenges all conventional ideas of an impact being an excavation event. A part of the force has reacted in the opposite direction.
If the planet's surface deflects inwards under the weight of an impact, then it must be assumed at the precise moment of impact, the crater would have been deeper. After the event, the depth reduced as the surface rebounded.
But what about the central peaks? The energy required to thrust matter upward into these mountainous shapes is enormous. Such energy could not be sourced from a gradual returning or reforming of the planet's surface. Rebounding must have been rapid. This action catapulted central matter upward.
However, rapid surface rebounding presents certain difficulties that challenge our current understanding of inner planetary structure.
When one considers the sheer size of many of these craters, how does a planet's already super compressed solid structure deflect inward and further compress to the extent required? And, what causes the rapid rebounding? If planets are indeed solid and compressed as we believe, then a normal concave crater should be excavated.
As we investigate further, the larger the crater the more perplexing the mystery becomes.
Large craters
Craters over 130 kilometres in diameter are different again. Their inner regions are terraced by concentric rings. The floors are very shallow. And, instead of being concave as would be expected, they are convex following the planet's natural surface curvature.
Two typical examples are; the Coloris Basin on Mercury which is 1,300 kilometres in diameter and the Mare Orientale crater on the Moon with a diameter of 900 kilometres. The floors of both craters are convex following the surface curvature of Mercury and the Moon. In the case of the Coloris Basin, Mercury's original surface crust, now extensively cracked, is seen still on the surface within the crater remaining aligned with planet's outer surface curvature.
Mare Orientale Crater on the Moon
As is clearly seen in the above photo, the floor of the Mare Orientale Crater is convex. It is aligned with the normal surface curvature of the Moon. The 'crater rim' reveals the outer boundary of the impact 'excavation zone' (900 km diameter). 'Concentric rings' are seen within the crater rim.
Coloris Basin Crater on Mercury
Again, the floor of the Coloris Basin on Mercury is convex, following normal planetary curvature. Here, the 'crater rim' indicates a diameter of 1300 km. As is normal with impact craters of this size, concentric rings are seen within the 'crater rim'.
The convex crater floor structure of large impacts
How does the crater floor from a celestial impact of this size end up convex? An impacting asteroid would excavate considerable material dispersing it in all directions form the site. An obvious large depression or excavation should be left behind in the surface of the planet. But,
contrary to observable facts, this does not happen. The crater walls are over the horizon from the centre of these large impacts!
This is an amazing situation particularly when one considers the following. The excavation Zone (crater) must have been concave at the moment of impact otherwise deposition would have occurred closer to the centre (see diagram). With the Coloris Basin, any assumed excavation hole has not been filled by volcanism. The original planetary surface is still present on the surface, aligned with planetary curvature.
This can only be caused by planetary surface rebounding.
Crustal rebounding during crater impacts
If we are to accept the convex formation of the Coloris Basin on Mercury and the Mare Orientale on the Moon are the result of surface rebounding after impact, one has to consider the sheer scale of rebounding taken place. Both involved a large portion of the planet's (or Moon's) mass.
The above diagram shows the extent of deflection and rebounding required to produce the visible features found on Mercury. A conservative estimated depth of 200 kilometres or more would have occurred. How is it possible to achieve such a deflection depth followed by subsequent rebounding to original surface level in such a short period of time? This is inconceivable on our solid and compressed planetary model! The Mare Orientale on the moon shows a similar result of 150km required rebounding.
Our current concepts cannot explain medium to large crater characteristics. On a solid planet we would expect craters of all sizes to be excavated into concave structures. But this is contrary to observable facts.
Science cannot explain these anomalies using the solid and compressed planet theory because it is flawed.
Medium to large impacts react as they do because inner planetary structure is not solid. It is hollow. A hollow planet model successfully explains all observable crater features.
Large crater impacts on a hollow planet explain crustal rebounding.
Hollow planets do not require massive compression to deflect inward at the point of celestial impact. Decompression is not required for surfaces to rebound. Larger impacts simply push the planetary wall inward over a large area. This deflects the surface away from natural gravitational balance. Deflection dampens the excavating power of the impact force. After the impact, the planetary wall 'falls' back out into gravitational balance. This happens rapidly, providing the reason for peaks in medium craters. Peaks do not remain in large craters because the volume of matter involved is large enough to fall back and level out with the floor of the crater. The surface within a major impact may rise and fall several times before coming to rest at gravitational balance. This can be compared to ripples on water after a stone is thrown in. This action produces the concentric rings and cracked surfaces seen inside large craters.
Central peaks are found in medium craters because the area rebounding is smaller. Surfaces do not rebound several times. This allows the peaks to remain intact. Small craters have a classic shape because there is insufficient force to deflect the planetary wall.
Our book The Land of No Horizon explores this issue in great depth. It exposes serious and obvious flaws in theories used to support present day beliefs concerning inner planetary structure. Relevant information omitted in the original decision making process is now assessed. It in turn presents fresh new evidence to the reader.
The Land of No Horizon uses scientific evidence and logically discusses both hollow planet structure and the expanding Earth theory. It is shown how in a growing planet, gravity accumulates and structures matter differently to what is currently believed. A planet's surface rebounds after an impact to realign with the force of gravity because of its hollow structure.
Bron: http://blog.hollowearthth(...)/Geological%20models
Dat heeft met elasticiteit te maken. Een stuiterbal kan bijvoorbeeld ook aardig vervormen/veren, en toch 'solid' (niet hol) zijn.quote:
But what about the central peaks? The energy required to thrust matter upward into these mountainous shapes is enormous. Such energy could not be sourced from a gradual returning or reforming of the planet's surface. Rebounding must have been rapid. This action catapulted central matter upward.
However, rapid surface rebounding presents certain difficulties that challenge our current understanding of inner planetary structure.
When one considers the sheer size of many of these craters, how does a planet's already super compressed solid structure deflect inward and further compress to the extent required?
Wat dat betreft zit er weinig rek
in dergelijke kwalitatieve analyses...
Dan heb jij het over een zacht materiaal... rubberquote:
[..]
Dat heeft met elasticiteit te maken. Een stuiterbal kan bijvoorbeeld ook aardig vervormen/veren, en toch 'solid' (niet hol) zijn.
Wat dat betreft zit er weinig rek
Zacht is een relatief begrip.quote:
[..]
Dan heb jij het over een zacht materiaal... rubber
Staal kan gemakkelijk zacht zijn in sommige situaties, terwijl dat niet mijn eerste associatie met het spul is.
Om er meer over te zeggen is rekenen misschien het beste. Vandaar mijn opmerking over de beperking van kwalitatieve redenatie.
Maan theorie past denk ik echt beter in een eigen topic.
Brengt misschien wat verwarring, omdat het geen planeet is.
Over de theorie zelf denk ik dat hij duidelijk is.. grappig dat ik dit mezelf al jaren afvroeg, waarom de kraters niet diep waren..
Het is duidelijk te zien dat de maan een keihard object is.
Brengt misschien wat verwarring, omdat het geen planeet is.
Over de theorie zelf denk ik dat hij duidelijk is.. grappig dat ik dit mezelf al jaren afvroeg, waarom de kraters niet diep waren..
Het is duidelijk te zien dat de maan een keihard object is.
- Maybe O.D.B My Long Distance Family -
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
Op aarde zijn als ik het goed heb ook dergelijke kraters, alleen veel minder. De maan is echt gebombardeerd.quote:Op donderdag 26 januari 2012 16:07 schreef Ticker het volgende:
Maan theorie past denk ik echt beter in een eigen topic.
Brengt misschien wat verwarring, omdat het geen planeet is.
Over de theorie zelf denk ik dat hij duidelijk is.. grappig dat ik dit mezelf al jaren afvroeg, waarom de kraters niet diep waren..
Het is duidelijk te zien dat de maan een keihard object is.
Bij dat verhaal over grote kraters die niet zouden kloppen, hoe verklaren jullie waar de kracht vandaan komt die voor de rebound komt? Waarom blijft de krater niet gewoon bol naar binnen staan? Of misschien nog beter, waarom prikt de grote steen de bol niet gewoon lek?
Egregious professor of Cruel and Unusual Geography
Onikaan ni ov dovah
Onikaan ni ov dovah
De aarde ook, maar die heeft een dampkring die het oppervlak redelijk beschermt.quote:Op donderdag 26 januari 2012 16:11 schreef J0kkebr0k het volgende:
[..]
Op aarde zijn als ik het goed heb ook dergelijke kraters, alleen veel minder. De maan is echt gebombardeerd.
Daarvoor zou je het stuk tekst moeten lezen. Luilak.quote:
Bij dat verhaal over grote kraters die niet zouden kloppen, hoe verklaren jullie waar de kracht vandaan komt die voor de rebound komt? Waarom blijft de krater niet gewoon bol naar binnen staan? Of misschien nog beter, waarom prikt de grote steen de bol niet gewoon lek?
True.quote:
[..]
De aarde ook, maar die heeft een dampkring die het oppervlak redelijk beschermt.
[ Bericht 26% gewijzigd door #ANONIEM op 26-01-2012 16:17:39 ]
Opwaartse kracht van de bodem, denk ik?quote:
Bij dat verhaal over grote kraters die niet zouden kloppen, hoe verklaren jullie waar de kracht vandaan komt die voor de rebound komt?
Plaatselijke opwaartse kracht?quote:Waarom blijft de krater niet gewoon bol naar binnen staan?
Misschien is de binnenkant niet zozeer hol, maar eerder van lagere dichtheid dan de schil? Misschien een structuur zoals dat van botten, of brood?quote:Of misschien nog beter, waarom prikt de grote steen de bol niet gewoon lek?
quote:
[..]
Daarvoor zou je het stuk tekst moeten lezen. Luilak.
Uit wat voor materiaal is de bol gemaakt dan?quote:
Bij dat verhaal over grote kraters die niet zouden kloppen, hoe verklaren jullie waar de kracht vandaan komt die voor de rebound komt? Waarom blijft de krater niet gewoon bol naar binnen staan? Of misschien nog beter, waarom prikt de grote steen de bol niet gewoon lek?
Ik denk dat we juist DAT moeten achterhalen. De conclusie dat de maan een dikke korst heeft waar geen deukje in te krijgen is, moge duidelijk zijn.
@Jokkebrok, maar de aarde is heel anders dan de maan. Had niets overgebleven geweest van de aarde, als wij diezelfde impacts hadden moeten ervaren.
- Maybe O.D.B My Long Distance Family -
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
"Computer says: no.."
"Laat hen gaan, blinden zijn zij, die blinden leiden. Indien een blinde een blinde leidt, zullen zij beiden in een put vallen". (Matteüs 15:14)
Waarom gezonde discussie is toch nooit fout.quote:
LOL
verlaat het topic dan. Ik verwachtte dit antwoord eigenlijk al
"Strange times are these in which we live
when old and young are taught in falsehoods school.
And the one man that dares to tell the truth is called at once a lunatic and fool"
when old and young are taught in falsehoods school.
And the one man that dares to tell the truth is called at once a lunatic and fool"
|
|
