Het babytopic (0-1 jaar) Deel 63

Zo, net een uurtje thuis van een dagje weg zonder de kleine. Mijn ouders hebben vanaf een uur of 3 op de dame gelet en vriendlief en ik zijn lekker een stuk gaan autorijden, hebben anderhalf uur langs het strand gelopen met tussendoor een lekkere beker warme chocomel en zijn daarna uit eten geweest. Hoe raar het ook voelde om op pad te zijn zonder de kleine meid, het was heerlijk om er even uit te zijn. Even weer 'man en vrouw' zijn in plaats van alleen maar pappa en mamma.

Het is volgens mijn ouders helemaal heerlijk gegaan. Ik was wel een beetje nerveus over het eten. Mijn ouders hebben mijn broertjes en mij altijd op de klok gevoed en wij voeden op verzoek. Dus dat was even aftasten voor hun en afwachten voor ons of het zou lukken. Maar alles is zonder problemen gegaan. Ze heeft volgens mijn vader zelfs maar 1 keer gehuild en "dat was omdat ze haar hele luier had volgescheten" (zijn woorden dus )

Nu is het wel te merken dat ze ons gemist lijkt te hebben, want slapen wil ze niet. Ze ligt wel op bed, is stil, maar we zien haar geconcentreerd luisteren naar elk geluid dat we maken. Dus nu maar even stug onze mond houden (of in ieder geval zachtjes praten) totdat ze slaapt.

Ghe, ik kan dat nog steeds niet he ben nog niet langer dan een kwartier bij m uit de buurt geweest

quote:

Op zaterdag 14 januari 2012 23:10 schreef Kleurdoos het volgende:
Ghe, ik kan dat nog steeds niet he ben nog niet langer dan een kwartier bij m uit de buurt geweest

ik iets langer dan twee uur toen ik onder narcose lag. ze kwamen 'm naar de uitslaapkamer brengen omdat hij niet stopte met jengelen

Ik vond het ook echt heel moeilijk. De eerste twee uur voelde ik me weer hetzelfde als 6 dagen na haar geboorte. Toen werd ik met spoed (ambulance, gillende sirenes en zwaailichten enzo) opgenomen in het ziekenhuis en kon Marieke niet mee. Ik voelde me toen echt alsof ik haar achterliet en dat gevoel kwam dus weer naar boven.
Maar ik hield mezelf gewoon steeds voor dat ik nu wel weer naar haar toe zou kunnen wanneer ik daar echt behoefte aan had en dat hielp enorm.

Ik ben nu overigens wel weer even genezen van de gedachte dat ik zonder haar op stap moet hoor.

Ik ging toen Lientje 6 maanden was pas voor het eerst langer weg, kerstdiner van ML z'n werk.
Tot die tijd alleen op zaterdag een uurtje boodschappen doen zonder haar, dan was ze bij haar papa. En een keer 2 uurtjes naar de stad geweest, was ze ook bij haar papa.

Voorlopig onderneem ik gewoon niet teveel dingen waarbij ik haar niet bij me heb, ook geen behoefte aan en ML ook niet. We zijn zo blij met haar en hebben haar graag om ons heen.

* bericht vanaf de iPhone, in het grote bed, met mupke tegen me aan snurkend en ML ernaast, ook snurkend, hehehe. *

Ik kan me daar niks bij voorstellen. Ik ben gek op mn kind, maar ik vind het heerlijk als ik haar een dag of wat kan uitbesteden.

Ik ben ook helemaal gek van mijn kleine mannetje maar weer even geen mama zijn vind ik ook heerlijk. Hier dus al regelmatig op pad zonder kind, deze week voor het eerst met zijn papa. Even weer man en vrouw zijn, heb er ontzettend veel zin in. Zo heb ik stiekem ook wel weer zin om te gaan werken, ookal is dat pas half april.

De kleine man lijkt niet veel last te hebben van zijn verkoudheid, gelukkig. Het ziet er wel heel sneu uit, zo'n hoestend kleintje.

Voor alle mama's met vallende en zieke kindjes

Gelukkig zijn er meer moeders die er net zo over denken als ik. Ik begon me bijna een slechte moeder te voelen

het is wat ieder voor zichzelf prettig vind. Ik vind het niet prettig om niet bij m'n kind(eren) in de buurt te zijn, de ander kan ze met drie maanden gerust een week bij opa en oma laten om zelf op vakantie te gaan. soit, ik veroordeel dat niet, maar ik heb soms het gevoel wel eens dat ik juist voor gek versleten wordt dat ik ze (liever) niet alleen laat bij een vreemde (als in: niet papa of mama)

Ik ben 1 keer 3 uur achter elkaar weggeweest, dat was naar de kapper

Nu zou ik dolgraag eens een middag of een dagje weggaan met mijn vriend maar ja dat zit er even niet in, want de fles wil die niet drinken.
En ik kan moeilijk mijn borsten achter laten

Zo, zoveelste ochtend op rij dat ik om 4:30 beneden zit.... Met Cas Meneer weigert gewoon te gaan slapen, tot brullen aan toe. Ik wacht dus nog even, dan geef ik hem wel een fles. Kijken of het helpt.

Herkent iemand dit?

DJMO; een week weg met 3 maanden gaat mij ook te ver, maar een paar uur of dag moet kunnen vind ik. En dat mensen dat niet kunnen kan ik ook begrijpen, maar voor mij werkt dat niet en laat ik mijn kind met een gerust hart achter bij mensen waarvan ik weet dat ze net zo goed voor hem zorgen als ik.

TJ; dat maakt het idd erg lastig, hopelijk pakt hij snel de fles Ik geef geen bv dus heb daar geen 'last' van.

Cyntia; geen tips, maar hoop dat je wel nog hebt kunnen slapen.

Hier tot 4 een rustige nacht waarna meneer is gaan spoken als in hoesten, niezen en huilen. Dus vaak uit bed om te kijken wat er aan de hand is en meneer lag vervolgens gewoon te slapen, vermoeiend!

Waarom werd hij in eerste instantie wakker dan? Stomme vraag misschien, maar Anouk wil na de fles ook niet direct slapen weer, na een uur wil ze dan nog een paar slokkies en dan wel weer slapen.

Lena 1 jaar! Gefeliciteerd!

voor Lena en mama Claudia

Mijn moeder zei afgelopen week:
Waarom laat je hem van zondag op maandag niet hier slapen, je bent hier dan toch en dan kun je op maandag rechtstreeks naar je werk voor die cursus.
Ik was eerst even heel stil en nam het 2 tellen in overweging.. Maar ik ben er zelf nog niet aan toe.. Misschien als we volledig over zijn op kv, tot die tijd geef ik hem in de ochtend en avond het liefst zelf eten

Gefeliciteerd Lena & Claudia !!!

Blegh, baggernacht met een superpittige baby gehad

Ik wilde kijken of de voeding van 23:00 of 3:00 overgeslagen kon worden, maar dat werd niet in dank afgenomen Kijk, dat ze het niet met mij eens is, dat snap ik Maar ze krijste de hele boel bij elkaar, en het maakte niet uit wat ik deed, ze werd alleen maar bozer. Dus toch maar op een gegeven moment haar zin gegeven... zucht

Nu schreeuwt ze bij van alles en nogwat, ben ik niet snel genoeg met de lepel --> schreeuwen. Rolt ze zelf om, maar vindt ze het toch spannend --> schreeuwen/krijsen
Nu ligt ze op bed (dut-tijd), hopelijk is ze hierna weer wat vrolijker.
pffffff

Wow, Lena alweer 1 jaar!!

Lena, gefeliciteerd!!!! 1 jaar

Hier hetzelfde Nirak. Mijn zus bood aan om 28 januari een nachtje op te passen, zodat wij gezellig samen naar de kroeg zouden kunnen. Ben er nog niet over uit of ik het ga accepteren. Misschien in maart een keertje.

Bah, wat balen TT!

Hier heeft Anouk geslapen van 22:30 tot 6:30 (werd om half 1 even wakker, speen gegeven en weer verder getukt). Nu kreeg ik alleen afgelopen week bij de fysio de opmerking of ze niet 's nachts nog gevoed moest worden dan. Anouk vraagt er niet om, maar moet ik haar nu nog wakker maken 's nachts dan?

Geen idee waarom, we geven hem nog een 23:00 fles. Ga die vanavond niet geven, wellicht dat hij teveel energie heeft daardoor? Hij heeft verder nergens last van wanneer hij wakker is, wil alleen maar spelen
Ik heb nog een klein uurtje gelegen.. Ik overleef het wel, er zijn mamma's die het erger hebben.

Lena, gefeliciteerd!

Een jaar geleden mogen we Lena in onze levens verwelkomen.



Na een moeizame start ligt ze de hele avond bij me in mijn armen.



Lena spuugt nog een tijd vruchtwater waarop we besluiten nog even in het ziekenhuis te blijven. Net voor we naar huis willen gaan loopt ze blauw aan. Er ontstaan commotie, overal komen dokter svandaan. Een paar dagen blijven we samen in het ziekenhuis. Als de artsen er net als wij van overtuigd zijn dat er niks mis is met onze baby, een gezonde achtponder, mogen we naar huis.



Thuis krijgt Ivan uitgebreid de gelegenheid om kennis met zijn zusje te maken. Pwêêêp.



En onze Leen slaapt.



En slaapt.



En slaapt nog wat.



Een maand verstrijkt en we zijn al aardig gewend aan onze nieuwe gezinssamenstelling.



Lena is een rustige, tevreden, maar ook actieve baby. Met twee maanden:





Drie maanden:



Vijf maanden:



Bijna zes maanden:



Als Lena bijna zeven maanden oud is krijgt ze spruw. Het voeden aan de borst gaat lastig, ze wordt nog wel heel regelmatig wakker 's nachts voor een voeding en ik vind het allemaal bij elkaar best zwaar.



Na wat hulp komen we over de borstvoedingsdip heen. Als ze ruim 8 maanden oud is gaan we op vakantie naar Bretagne waar mijn lief deze foto maakt:



Op vakantie gaat ze voor het eerst oefenen met kruipen:



Na de vakantie gaat ze écht stevig zitten. Lena met 10 maanden:



De band tussen Lena en Ivan vinden we heel bijzonder. Ze zijn dol op elkaar en doen graag dingen samen.



Lena is nog steeds een heel tevreden en vrolijke baby. Op het kinderdagverblijf wordt ze "het zonnetje in huis" genoemd. De kinderen in haar groep wachten haar elke ochtend verwachtingsvol op; ze heeft er haar eigen fanclub. In de loop der tijd heeft ze duidelijk een sterkere eigen wil gekregen. Ze geeft steeds beter aan wat ze wel en niet leuk vindt, en dat vinden we heel goed van haar. Lena met 11 maanden:



Bij het zien van onderstaande foto, een paar dagen geleden gemaakt, voelde ik me zomaar ineens compleet gelukkig. Dat is nou mijn dochter. M'n hart maakt sprongetjes als ik aan haar denk.



En vandaag wordt ze dan één. Haar cadeau viel in de smaak.



Ik heb hier het afgelopen jaar weinig gepost, maar ik heb met alle moeders en hun baby's meegeleefd en geprobeerd mee te denken. Fijn dat ik mijn grote geluk zo nu en dan met jullie mocht delen.

TT, als ze honger had, vind ik het niet zo gek dat ze de boel bij elkaar schreeuwde.

Claudia_x wat een leuk overzicht en wat een leuke en foto's! Vooral die foto van 3 maanden, wat een smoeltje