Boswachtertje | zondag 8 januari 2012 @ 14:13 |
bron Erg mooi verwoord wat ik ook mee maak nu in mijn leven. Een meer volledige ervaring van het leven, die rust met zich meebrengt. Ik kan het iedereen aanraden, maar zelf heb ik niet eens een spiegel in huis lol Kijk eens in de spiegel, kijk eens dieper dan normaal.. ![]() | |
Enneacanthus_Obesus | zondag 8 januari 2012 @ 18:48 |
Ik vraag me af wat de schrijver precies met 'ego' en 'hoger zelf' bedoelt.. Maar het gaat dus om een integratie met ons hele wezen, begrijp ik? | |
Boswachtertje | zondag 8 januari 2012 @ 19:23 |
Ego = persoonlijkheid Hoger zelf = onze verbinding met de bron van alles - eenheidsbewustzijn zou ik het zelf noemen | |
#ANONIEM | zondag 8 januari 2012 @ 19:23 |
Is dit niet de 4e dimensie? Niet gelezen trouwens, te lange engelse teksten blijft niet bij mij hangen. | |
Enneacanthus_Obesus | zondag 8 januari 2012 @ 19:32 |
Ok, dan is het duidelijk. Omdat de schrijver het ook over min of meer geautomatiseerd reacties heeft en die toeschrijft aan het ego, waar je ook uitsluitend het bewuste deel van je wezen mee kunt bedoelen. | |
sientelo | donderdag 12 januari 2012 @ 01:04 |
you are not the ego.. its not about killing its about love the ego is hate your spirit is love you are not the hate, guilt, fear, anger that the ego tells you you are its not about killing the ego its about realising you dont want hate, fear, guilt so you dont want the ego | |
Bastard | donderdag 12 januari 2012 @ 19:59 |
Daar past een mooie tarotkaart bij. Strength ![]() Met een mooi tarotverhaal er bij The Fool, victorious over his enemies, is feeling arrogant, powerful, even vengeful. There are hot passions in him, ones he finds himself unable and unwilling to control. It is in this state that he comes across a maiden struggling with a lion. Running to help, he arrives in time to see her gently but firmly shut the lion's mouth! In fact, the beast, which seemed so wild and fierce, is now completely at her command. Amazed, the Fool asks her, "How did you do that?" One hand on the lion's mane, she answers, "I asked the lion to do it, and it did it." "But-but-" the Fool stutters, confounded. "Why did it want to obey?" At that moment, the Maiden meets the Fool's eyes; he sees in her warmth, gentleness, a heart so great that its generosity seems as infinite as its willingness to understand. And that is when the Fool understands exactly why the lion did her bidding. It wanted to connect to that higher energy. Yet there is still one thing that confuses the Fool. "But," he says, much softer now, "Why would you, fair maiden, want to keep company with a beast?" "Because he, too, is filled with a wonderful energy," the Maiden says. "It is wild and fierce, but it can be banked, like a fire in a hearth. I knew if he would take direction from me, we could both be warmed." "So, too," she adds, "are our passions. Let them run wild and they will do damage. But we can, with gentle fortitude, check and direct those passions. In doing so, we can get so much more out of them. And yet, still sate them." His rage quieted, the enlightened Fool walks away knowing that it wasn't only the lion that was tamed this day by a Maiden's pure and innocent strength. | |
R0N1N | vrijdag 13 januari 2012 @ 00:52 |
Larie. Je "ego" maakt je mensdier (of wie weet, een plant). Een individu. Met wensen en behoeften. Iets willen = een ego hebben. & Zonder 'ego' ook geen Ghandi of moeder Theresa. [ Bericht 2% gewijzigd door R0N1N op 13-01-2012 01:02:04 (We sluiten niemand uit) ] | |
Mike-The-Situation | vrijdag 13 januari 2012 @ 00:55 |
Dieren hebben geen wensen en behoeften? | |
R0N1N | vrijdag 13 januari 2012 @ 01:02 |
Speciaal voor jou. Aangepast ![]() | |
Gray | vrijdag 13 januari 2012 @ 02:08 |
Vind het een interessant onderwerp dit, wat overigens heel dicht tegen de psychoanalyse van Freud en Jung aanligt. Vind alleen de bewoording die hier gebruikt wordt een beetje verwarrend. Bijvoorbeeld de 'hogere zelf': betekent dat niet dat er ook een 'lagere zelf' is? Zo ja, is dat dan het onderbewustzijn, waar de hogere zelf juist het bovenbewuste is, dat zowel bewust is van zijn bewustzijn, alsmede zijn onderbewustzijn? Of is dat de authentieke zelf? Ik, mezelf en m'n ego. Heel interessant; heel ingewikkeld. ![]() ![]() ![]() | |
Boswachtertje | vrijdag 13 januari 2012 @ 09:38 |
Zonder ego idd geen Ghandi of moeder Theresa. Het ego hebben we nodig om onderscheid te maken. Echter is het 'iets willen' van het ego, vaak iets dat tegen de wensen van het hogere zelf in gaat en dus voor innerlijk conflict zorgt. Daar gaat deze tekst over. Hoe krijg ik weer balans tussen het ego en het hogere zelf? Los daar van is 'iets willen' heel interessant. Want wie of wat is het die iets wil? Kun je ook zijn zonder iets te willen? Me Myself and I.. De La Soul maakte er ooit al een nummer over. Qua naamgeving, het blijft lastig omdat verschillende mensen het over verschillende niveaus hebben. Maar in de eerste alinea staat het goed beschreven: Zoals ik het iig begrepen heb: - je hebt je persoonlijkheid/ego gevormd door ouders, opvoeding, scholing, omgeving --> zorgt er voor dat je je staande kunt houden in het dagelijkse leven - je hebt je hogere zelf, je verbinding met de bron en andere werelden --> zorgt er voor dat je kennis tot je kunt nemen over de geestelijke kant van het bestaan, eenheidsbewustzijn, loslaten van je ego en andere soortgelijke ervaringen - je hebt je authentieke zelf wat een gezonde en harmonieuze verbinding tussen ego en hogere zelf inhoudt. Hierdoor kun je je dus zowel in de normale als in de 'hogere' wereld verplaatsen, zonder uit de maat te vallen in 1 van beide. Het ego is niet langer een obstakel, het neemt zijn natuurlijke positie weer in en je ervaart jezelf niet langer als ego of hoger zelf. Je ervaart wat Zijn is ![]() “The intellect has little to do on the road to discovery. There comes a leap in consciousness, call it Intuition or what you will, the solution comes to you and you don't know how or why." Albert Einstein | |
sientelo | vrijdag 13 januari 2012 @ 20:12 |
whatever leugens leugens de mensen die oprecht zoeken zullen vinden | |
Boswachtertje | vrijdag 13 januari 2012 @ 21:41 |
Waarom zouden het leugens zijn? Blijkbaar zoek jij Ik zoek niet Ik heb gevonden Dat wil niet zeggen dat ik nooit meer ga zoeken. Enkel dat ik nu niet hoef te zoeken. Uiteindelijk zoeken we allemaal hetzelfde. Dus het heeft geen zin er over te bekvechten ![]() For love just is ![]() | |
sientelo | vrijdag 13 januari 2012 @ 21:43 |
het zijn leugens... ze verdraaien werkelijk alles met die new age... ja liefde.. in de kern is.. de leugens erom heen (van het ego) mogen opgeruimd worden | |
Boswachtertje | vrijdag 13 januari 2012 @ 22:15 |
Ten eerste is new age ook maar een verzamelnaam voor alles dat maar enigzins afwijkt van de gebruikelijke conventies, dus die term zegt me niet zo veel. Jammer dat jij het leugens vindt. Je ego is niet te vernietigen.. alleen te transformeren. | |
sientelo | vrijdag 13 januari 2012 @ 23:13 |
ja de new age is verzameling van mensen die opzoek zijn naar spiritualiteit in deze tijd... komt er een iemand met een idee over het ego omarmen; geloof dat het bashar was (channeling door darryl anka) en dan voila is er een hele hype onstaan en hangen opeens een heleboel mensen het aan zelfde met kryon channelings die ooit over indigo kinderen begon.. en opeens schreef iedereen over indigo en kristalkinderen zoals ik al eerder zei het gaat niet over vernietigen.. het gaat erover er niet meer in te investeren.. | |
R0N1N | zaterdag 14 januari 2012 @ 00:28 |
Mij te zweverig ![]() In tegendeel. Dat doe je alleen niet met geld en andere materiële zaken. Evenmin moet je het voorop stellen, of ten koste laten gaan van anderen. Egoïsme en egocentrisch moet je niet verwarren met "je ego". Zelfontwikkeling, zelfontplooiing, zelfkennis, zelfverbetering, zelfopoffering enz, gaat niet zonder je 'ik' (ego) erbij te betrekken ![]() Zelfverrijking ook niet te vergeten. Het gaat er om of je het positief gebruikt of negatief. Kennis op doen is evengoed zelfverrijking als het volproppen van je zakken met geld. Welk soort ego bepaal je (deels*) zelf. Empatisch of egocentrisch ? * = In hoeverre je zelf invloed hebt op je karakter vorming en welk deel simpelweg zo is door hersenstructuur, hormonen, ervaringen enz. is weer een aparte, best interessante, discussie ![]() [ Bericht 0% gewijzigd door R0N1N op 14-01-2012 00:50:28 ] | |
sientelo | zaterdag 14 januari 2012 @ 00:36 |
zweverig ja maar daar komt dat hele idee vandaan van samenwerken met je ego.. ik heb geen zin om dezelfde zin duizend keer te herhalen ego is haat spirit is love bye | |
R0N1N | zaterdag 14 januari 2012 @ 00:58 |
Heb net ook weer even wat fragmenten ervan gelezen en ja, mummies zijn ingewikkeld, maar dat hele "Ik, mezelf en m'n ego" is best een stevige stof ![]() | |
sientelo | zaterdag 14 januari 2012 @ 01:07 |
gek word je van die leugenaars hier weet je hoe je ze kan herkennen? degene die nooit naar een meet komen... | |
Boswachtertje | zaterdag 14 januari 2012 @ 01:22 |
Zie je in wat hier dualiteit in is? | |
sientelo | zaterdag 14 januari 2012 @ 01:36 |
praten over de kern gaat niet.. en ja ik kan hier nog weleens boos worden om de leugens die verspreid worden om mensen weer op het verkeerde pad te zetten.. | |
R0N1N | zaterdag 14 januari 2012 @ 03:01 |
Fear leads to anger, anger leads to hate [and hate ... leads to suffering ] | |
sientelo | zaterdag 14 januari 2012 @ 04:59 |
ja met termen smijten kan iedereen die ene gast was er ook zo goed in.. had ie het over wat je doet doe je jezelf aan.. vervolgens is hij zn hele leven bezig het anderen tot een hel te maken en gebruikt hij die zin alleen zodat jij niet kwaad op hem word... hij heeft echt totaal geen enkel benul wat hij zegt... | |
Bastard | zaterdag 14 januari 2012 @ 07:13 |
Dat maakt ze geen leugenaars, hooguit onzeker. | |
sientelo | zaterdag 14 januari 2012 @ 08:46 |
dat in combinatie met constant alles onderuit halen maakt ze zeker wel behorend bij het clubje leugenaars | |
Enneacanthus_Obesus | zaterdag 14 januari 2012 @ 09:23 |
Je hebt zelf toch ook een ego? Zonder ik-besef zou je totaal niet functioneren. Ook mensen die hun leven hebben gewijd aan het verliezen van hun ego, zen-meesters ed, hebben nog steeds een ego. Ze beseffen alleen dat hun wezen meer is dan dat. Je hebt het ook nodig om dingen aan te leren, bv.. In de psychologie komt men meer en meer tot de conclusie dat het bewustzijn een zeer onvolmaakt instrument is om automatismen aan te leren. En omdat het zo onvolmaakt is, je kunt immers maar een zeer beperkt aantal indrukken per tijdseenheid verwerken, doe je veel op de automatische piloot. Vergelijk het met veters strikken, als je het moet leren doe je het bewust en zit enorm te kloten. Kun je het eenmaal, dan weten je handen wat ze moeten doen en kun je het zelfs zonder te kijken. ![]() Wat bedoel je eigenlijk met 'spirit is love'? Je moet het ego niet verwarren met egoisme, zelfzucht, dat spreekt vanzelf. ![]() Dus jij komt binnenkort ook eens? Leuk! ![]() | |
De_kluizenaar | zaterdag 14 januari 2012 @ 09:44 |
Als we zouden kunnen leven vanuit de wetenschap van een ziel, dan zouden we zien dat we allemaal 1 zelfde energie zijn. We zouden wonderen kunnen verrichten want we zouden niet meer belemmerd worden door angst, haat, verlangen, afgunst, twijfels. Leven vanuit de ziel wil zeggen dieper gaan dan je ego, voorbij de beperkingen die ons binden aan de gebeurtenissen in deze materiele wereld. Er bestaat dan geen ´ik´ meer die aandacht wilt. Ik ben jij, en jij bent ik. | |
Lavenderr | zaterdag 14 januari 2012 @ 15:51 |
Klinkt mooi. Maar ja, dit zal wel onbereikbaar zijn, we blijven tenslotte mens met alle nare en vervelende trekjes die inherent zijn aan het mens-zijn. Het lijkt mij wel dat je kunt proberen zoveel mogelijk de balans te vinden met alle kenmerken die je in je hebt om een prettig mens te zijn voor anderen, dan ben je het uiteindelijk ook voor jezelf.Voor je ego zo je wilt. | |
Boswachtertje | zaterdag 14 januari 2012 @ 17:20 |
Zo lang jij het zo ziet, zal het zo blijven. ' We zijn zelf onze enige beperking' - Raymzter Die trekjes, daar kun je aan werken. Die kun je verzachten en zelfs stoppen, we blijven tenslotte mens met alle positieve krachten die inherent zijn aan het mens-zijn (om te laten zien dat je het ook kunt omdraaien, niet om flauw te doen met woorden ![]() Wat kluizenaar beschrijft, dat zie ik als hoe we werkelijk zijn als we niet zo zouden zijn geconditioneerd. | |
Lavenderr | zaterdag 14 januari 2012 @ 17:54 |
Nee, ik vat dat ook niet als flauw doen op hoor ![]() Het gaat om de balans denk ik. En wat De Kluizenaar beschrijft zou werkelijk mooi zijn, wellicht in een nieuwe wereld. | |
R0N1N | zaterdag 14 januari 2012 @ 18:59 |
Nu ga je alleen weer voorbij aan het idee: ' We zijn zelf onze enige beperking' Zolang je denkt te moeten wachten op een nieuwe wereld, zal de oude blijven bestaan. Alleen door actief te werken aan/naar die nieuwe wereld kun je hem verwezenlijken. Daar kun je je ego weer voor inzetten. "Ik wil het anders, en wel nu!" ![]() | |
Lavenderr | zaterdag 14 januari 2012 @ 19:05 |
Ja, daar heb je ook zeker gelijk in, alleen is het soms moeilijk om je ego opzij te zetten, omdat je je gekrenkt voelt of op je hart getrapt. En dan moet je je daar dus overheen zetten en grootmoedig zijn naar de ander. Dat is best moeilijk eerlijk gezegd. Maar men moet natuurlijk zijn/haar best doen om die ruwe kantjes wat bij te schaven. | |
Bastard | zaterdag 14 januari 2012 @ 19:34 |
Daarmee leg je het als onmogelijk terwijl het eigenlijk een kweste van visie is misschien. Het is niet verkeerd ofzo om gevoelens te hebben, als je boos bent ben je boos maar als je ziet dat je daarmee eigenlijk ook boos bent op jezelf (ik ben iedereen) is er ook snel begrip en vergeving te krijgen en word het boos zijn ansich nietig. Niet meer dan een gevoel die weer van je afglijdt. Een ziel houdt geen gevoelens vast, alleen ervaringen en herrineringen. Ze interpreteert en maakt keuzes op basis van karma. | |
R0N1N | zaterdag 14 januari 2012 @ 20:07 |
Moeilijk is het zeker. Anders was er al lang wereld vrede en dat soort zaken ![]() Het is ook meer een kwestie van inzien dat het je eigen ego is wat het in eerste instantie veroorzaakt. Je ego heeft dat risico "bewust" genomen. Dan ook niet zeuren ![]() Ik bedoel: Een oplichter doet gewoon z'n ding. Het was jij die er in trapt. Op wie moet je dan eigenlijk boos zijn & is die boosheid terecht ? Win of leer je er iets mee ? Wat die gevoelens betreft heb ik zelf in het verleden al genoeg over me heen gehad ![]() Van begrip & vergeving hoeft in deze ook totaal geen sprake te zijn. Is er bij mij ook niet. Liegen, bedriegen, stelen enz. zijn juist de verwerpelijke zaken die vanuit het ego komen. Als iemand daar aan toegeeft heb ik daar geen begrip voor, maar eerder meelij dan haat & als ik er in trap is dat mijn 'les' om te weten hoe het voelt en het een ander niet aan te willen doen. edit: * Heeft overigens wel een paar jaar geduurd om met de emoties en gevoelens die het oproept om te gaan. [ Bericht 3% gewijzigd door R0N1N op 14-01-2012 20:13:09 ] | |
Lavenderr | zaterdag 14 januari 2012 @ 20:10 |
Interessante visie. Mmm, daar ben ik het niet helemaal mee eens. Soms kan boosheid op een ander terecht zijn en is het niet verkeerd om daar uiting aan te geven -vind ik. | |
R0N1N | zaterdag 14 januari 2012 @ 20:18 |
Dat ben ik dan wel weer met jou eens hoor ![]() Maar in diepere zin komt die boosheid uit het ego. Neemt niet weg dat er ego's rondlopen die het bloed onder je nagels vandaan proberen te zuigen ![]() | |
Lavenderr | zaterdag 14 januari 2012 @ 20:31 |
Dat geloof ik ook. | |
Gray | zondag 15 januari 2012 @ 11:12 |
En dat zijn denk ik de ego's die bevestigd willen worden in hun bestaan, terwijl die niet overeenkomen met de bijbehorende hogere zelf van die persoon. Daar is een onbalans in, die heel pijnlijk is om op te lossen, en die onbalans wordt in stand gehouden door het ego dat zichzelf beschermt. Of die erkenning nu positief of negatief gegeven wordt maakt voor het ego niet uit. Het wil slechts horen: "Jij bent...". Iemand die het bloed onder je nagels vandaan zuigt is vaak (onbewust) op zoek naar de woorden: "Je irriteert, dus je bent...". Shakespeare, maar dan anders ja. ![]() Ik meen dat het ego bestaat uit: 1) het beeld dat een persoon van zichzelf heeft (ontleend aan eigen observatie en aan de feedback van anderen), en 2) het beeld dat een persoon van zichzelf wil portretteren (zoals iemand zichzelf graag zou willen zien/gezien worden). Deze twee zijn een stevig mengsel, waarbij soms niet is af te bakenen waar de ene begint en de ander eindigt. Zo kan het beeld dat iemand van zichzelf heeft vertroebeld worden door hoe die zichzelf wil zien, iets dat je misschien wel herkent wanneer je in een spiegel kijkt. Soms blijk je er toch minder scherp uit te zien dan je je voelt. ![]() Overigens is dit ook voor veel vrouwen de reden dat ze make-up dragen, en waarom mannen hun haar doen: ze voelen zich er goed door, omdat ze denken er goed uit te zien in de ogen van anderen. Alleen kijken ze niet door de ogen van anderen, maar door die van henzelf. Als je het ego zou omschrijven als het denken zelf, dan is het vrij snel duidelijk dat je als bewust mens niet zonder het ego kan. Want hoe stop je het denken door erover te denken? Hoe kan je oog naar zijn eigen oog kijken? Zonder het ego zou je niet ver afstaan van een dier, dat slechts is. Nu zijn er wel momenten dat het ego niet leeft, zoals bij slapen, orgasmen, en weet ik wat niet. Maar die zijn altijd tijdelijk, en lijken nooit genoeg. Die momenten zijn als een stilte in de hersenstorm. Even niet denken, niet druk maken, geen zorgen. Heerlijk. Doorgaans zullen we het echter met het ego moeten doen. Zo erg is dat echter niet; het maakt die momenten van bevrijding van het ego namelijk ook mogelijk, en dat zijn de fijnere momenten in het leven. Want wat als het ego, of het denken, er uberhaupt niet zou zijn? Wie of wat omschrijft dan wat fijn is? Wat rust is? Wie ik ben, en wie jij? Het ego is in die zin een instrument, of een partner, die onszelf laat herkennen. Maar partners zijn niet perfect, al lijken ze bij verliefdheid wel zo. En zoals veel instrumenten is het ego geschikt voor een selecte hoeveelheid taken, en daarmee dus beperkt in zijn doen en laten. Het dient op verstandige (hihi!) wijze toegepast te worden, met wetenschap van zijn krachten en tekortkomingen, zodat we er moois mee maken kunnen. Bewust zijn van het ego, is bewust omgaan met het ego. Dat brengt het ego dichter bij de authentieke zelf, evenals de hogere zelf dichtbij komt. Ik weet niet of er zoiets is als de ziel, karma of een bewust universum. Ik weet dat ik er ben, dat jij er bent, en dat we uit dezelfde bron komen. Dat we ooit allemaal samen terugkeren naar een gelijke staat van wezen, en dat we er tot die tijd het beste van maken moeten samen. Niet wachten op vrede in een hiernamaals, maar werken aan vrede hier, en nu. In jezelf en voor jezelf, in anderen en voor anderen. Ik hoop dat mijn voorbeelden redelijk schetsen welke rol het ego kan innemen. Dit is in ieder geval hoe ik er ongeveer over denk. Het is wat ik geleerd heb, door eigen beleving, maar ook door invloeden van een breed scala aan bronnen, van psychologen tot guru's en kennissen. Er valt nog veel meer te ontdekken voor mij persoonlijk, en dat is iets wat ik wil blijven doen. Deels door introspectie, maar ook middels discussie. Ik ga dan ook graag in op eventuele op- en aanmerkingen. ![]() | |
Gray | zondag 15 januari 2012 @ 11:13 |
Whoa, flinke lap geworden. En dat op deze brakke zondag. ![]() | |
Boswachtertje | zondag 15 januari 2012 @ 12:48 |
Go motivational speaker ![]() Mooi beschreven Gray! Het heft altijd in eigen handen nemen en houden! ps. Video toevallig al gezien? ![]() | |
Enneacanthus_Obesus | zondag 15 januari 2012 @ 13:59 |
Mooi gezegd.. en nu de praktijk nog ![]() | |
Bastard | zondag 15 januari 2012 @ 14:58 |
Gray | |
Gray | zondag 15 januari 2012 @ 15:03 |
Ben met de tweede bezig nu. ![]() | |
sientelo | zondag 15 januari 2012 @ 17:34 |
hmm gaat gewoon veel dieper dan woorden.. zolang je blijft dromen kom je er niet hoor... je kunt van alles in je gedachten verzinnen... maar het gaat dieper dan dat... | |
Bastard | zondag 15 januari 2012 @ 17:40 |
Ja dat gaat het denk ik ook. | |
sientelo | zondag 15 januari 2012 @ 18:03 |
het enige wat ik nu denk dat ze nu juist nog subtieler gaan beïnvloeden... ik moet leren eerst te mediteren voordat ik reageer.. | |
Boswachtertje | zondag 15 januari 2012 @ 19:20 |
@ Sientelo: mooi streven! Denk dat mediteren voor iedereen goed zal zijn ![]() | |
R0N1N | zondag 15 januari 2012 @ 22:34 |
Lukt al aardig, al zeg ik 't zelf ![]() Maar zo heb ik mijn zegje kunnen doen tegen mijn ex (4 uur lang), toen ze na een paar jaar weer voor m'n deur stond, zonder uit m'n vel te springen ![]() ![]() "Ik zal altijd van je houden, maar wil nooit meer iets met je te maken hebben." Blijft uiteraard lastig om je emoties te beheersen. Terwijl die al snel ook het 'beeld' vertroebelen. Zolang er dan ook nog mensen rondlopen die zich echt enkel om zichzelf bekommeren, zonder ook maar het kleinste beetje empathie, heb je dat 'ego' nog even hard nodig om je te beschermen, om voor jezelf op te komen enz. | |
Bastard | maandag 16 januari 2012 @ 06:29 |
Na verloop van tijd zakt boosheid ook wel af natuurlijk. Althans, als ik voor mijzelf spreek ben ik op dat moment erg boos ergens om, maar al vrij snel erna begin ik te relativeren en mijzelf te beschermen, weer kalmer. En zeker zo na een paar jaar, dan word iemand een vreemde lijkt me. | |
Lavenderr | maandag 16 januari 2012 @ 11:32 |
Daar ben ik het helemaal mee eens. | |
Gray | maandag 16 januari 2012 @ 15:16 |
Maar wanneer iemand je bijvoorbeeld zou beledigen, dan is het je ego dat zich beledigt voelt, niet je hogere zelf. Voor jezelf opkomen zou in dit geval tegenstrijdig zijn, omdat je jezelf daarmee verder van je authentieke zelf verwijdert, doordat je plots je ego alle ruimte in zou laten nemen. Door je ego zodanig te gebruiken dat je wel van repliek kan dienen, maar niet zou laten terugbijten, handel je vanuit je hogere zelf. Je hogere zelf uit zich dan via het ego, waardoor het beeld dat een ander van je krijgt (en jij dus ook deels) meer op een gebalanceerd evenwicht van ego en hogere zelf, ofwel authentieke zelf. | |
Gertje-Plongers | maandag 16 januari 2012 @ 15:31 |
------------edit----------- [ Bericht 59% gewijzigd door Gertje-Plongers op 16-01-2012 15:38:43 ] | |
Gertje-Plongers | maandag 16 januari 2012 @ 15:43 |
Met het hogere zelf kan bedoeld worden jezelf losmaken van alles wat met hebzucht te maken heeft. Jezelf als het ware ontkwetsbaar maken voor zaken die buiten jezelf staan. Accepteren van vergankelijkheid en het bewust zijn van de motivaties die in je zitten. oordeelloos zijn in de acceptatie van de werkelijkheid zoals die er is. Zoiets ? | |
Bastard | maandag 16 januari 2012 @ 18:44 |
Je hebt m helemaal begrepen vlgs mij ![]() | |
Gray | maandag 16 januari 2012 @ 19:05 |
Zoals ik het zie is de hogere zelf de zelf die naar zijn denken kijkt, zijn emoties. Als je gek wordt van jezelf, is het de hogere zelf die gek wordt van het ego (al zit aan deze specifieke hogere zelf ook een stukje ego verbonden). | |
Gertje-Plongers | maandag 16 januari 2012 @ 19:07 |
Hoe bedoel je dat precies, als een toeschouwer kijken zonder daar over te oordelen ? | |
Gray | maandag 16 januari 2012 @ 19:08 |
Precies zo ja. ![]() | |
Gertje-Plongers | maandag 16 januari 2012 @ 19:11 |
Oke, dan begrijp ik je beter. Het is een hele kunst om dat te bereiken. | |
Lavenderr | maandag 16 januari 2012 @ 19:11 |
Klinkt allemaal heel mooi hoor, wat ik boven me lees, maar we zijn geen heiligen, denk dat het in de praktijk weleens anders gaat dan beschreven. | |
Bastard | maandag 16 januari 2012 @ 19:12 |
Misschien wel het pad van verlichting? | |
Bastard | maandag 16 januari 2012 @ 19:13 |
We zijn geen heiligen, we zijn mensen en we stellen ons een mooi doel waar we iedere dag aan kunnen werken. Als we allemaal ons best doen krijgen we denk ik een mooie harmonische wereld, jij niet? | |
Gertje-Plongers | maandag 16 januari 2012 @ 19:13 |
Verlichting is het zeker, namelijk dat van lijden. Ik zeg daarmee niet dat ik dat ben, wel dat ik het begrijp, dat zijn twee verschillende dingen. | |
Gray | maandag 16 januari 2012 @ 19:14 |
Jim Carrey legt het hier ook uit (ja die ja!), nadat hij een verlichtende ervaring had meegemaakt. Dit na een tijd lang verdiepen in de leer van Eckhart Tolle: Uitgebreider: | |
Gertje-Plongers | maandag 16 januari 2012 @ 19:16 |
Ik denk niet dat de verlichting een ervaring is, maar een staat van zijn. Wel een persoonlijke mening natuurlijk, misschien dat ik er nog niet ben. Qua begrijpen dan he. Om het beter te illustreren, als het een ervaring is, zeg een gevoel van opwinding, euforie of iets wat er op lijkt, dan is het iets wat je weer/meer wilt, dat is dan gelijk een gevoel, en gevoel leidt dan naar verslaving, want je wilt hetzelfde gevoel weer terug krijgen. Daarmee wordt het iets wat je begeert [ Bericht 27% gewijzigd door Gertje-Plongers op 16-01-2012 19:23:25 ] | |
Lavenderr | maandag 16 januari 2012 @ 19:44 |
Mooi doel hoor ![]() | |
Gray | maandag 16 januari 2012 @ 19:44 |
Van wat ik heb begrepen van guru's die praten over verlichting, is dat het iets is dat niet te bevatten valt door iemand die het niet is. Alsof je de kleur blauw aan een blinde uitlegt, muziek van Vivaldi aan een dove, of water aan iemand die nog nooit gedronken heeft. Wat het nog lastiger lijkt te maken is dat het een staat van zijn lijkt te zijn, waarbij concepten in elkaar vervloeien, hokjes afbreken, grenzen vervagen. Aldous Huxly omschrijft dit op prachtige wijze in het korte boek Doors of Perception, maar we herkennen het waarschijnlijk zelf ook wanneer we een gevoel proberen uit te leggen aan een ander, zoals liefde. Het is menigmaal geprobeerd in de geschiedenis, maar geen enkele dichter, muzikant, schilder of schrijver heeft ooit liefde in zijn totaliteit weten te vangen in een kunstwerk. Waarschijnlijk omdat liefde onbevangen is, oneindig en onbegrensd, en bovenal dynamisch. Nadenken over hoe de ervaring van verlichting is, hoe het werkt en hoe het te verkrijgen, is alsof je met je ogen naar je eigen ogen probeert te kijken; je gaat het nooit te zien krijgen. Pas wanneer je zo moe wordt van al het zoeken, al het kijken, al het denken... je het eindelijk zo zat bent dat je alles van je af laat glijden... pas dan kan je loskomen van het denken, ontsnappen uit die vicieuze cirkel en ontstijgen aan 'het aardse bestaan'.
| |
Gray | maandag 16 januari 2012 @ 19:45 |
Je maakt me helemaal emo! ![]() | |
Gertje-Plongers | maandag 16 januari 2012 @ 19:47 |
Mooi omschreven ![]() STROOM Illuster en onzichtbaar Haar werk, zuiver en onwetend Niettemin, van hoogst belang voor de verlangens van ieder die de cyclus des levens heeft mogen betreden In de maalstroom van het bestaan is de drang naar vrede het hoogste goed waarin wij kunnen treden Stroom alleen, is de weg waarin het duister verdreven en de verlichting kan worden beschreven Zonder stroming is stroom slechts potentieel, wat verlangt haar weg te voltooien, dus laat vooral de stroom stromen om haar levenskracht te doen gelden Want zonder stroom is het hart een kamer vol dromen, die nimmer de wereld zullen voltooien | |
Bastard | maandag 16 januari 2012 @ 19:49 |
Dat doet mij denken aan de leer van boeddha, de Dharma. Onze begeerte leidt tot afhankelijkheid, leidt tot teleurstellingen en verdriet, het creëert dus karma. De kracht van begeerte is in mensen zo sterk dat het bijna altijd tot wedergeboorte, en dus tot lijden, leidt.
| |
Gertje-Plongers | maandag 16 januari 2012 @ 19:52 |
Absoluut waar wat daar staat. Het proberen waard. ![]() | |
Bastard | maandag 16 januari 2012 @ 20:03 |
Zit de laatste tijd in de verdieping van de ziel en ego, dus het topic komt als geroepen als klankbord en voor mij om te zien hoe andere mensen er over denken. Komt net zo uit.. Wat verlichting betreft.. ik denk dat als we gaan leven vanuit ons hogere zelf; niet dat we het zien als iets onbereikbaars, buiten onszelf (utopisch) maar iets waar we terdege deel van uitmaken. Dat we erkennen dat we een oneindig wezen zijn, we zien zoals de ziel het ziet, waarnemingen doet zoals het waarneemt zonder vertroebelingen van de ego we op het pad van verlichting zijn. Het maakt niet uit hoe je tot op de vorige minuut nog geleefd hebt, hoe groot de puinhoop is die je denkt gemaakt te hebben, het is altijd mogelijk om terug te keren naar de essentie, terug naar binnen te gaan en je weer te verbinden met de universele ziel. En van daaruit weer opnieuw koers te geven aan je leven. Dat klinkt haast als te mooi om waar te zijn, en toch is het zo simpel als dat. | |
Gray | maandag 16 januari 2012 @ 20:18 |
Hmmm... ben zelf niet zo van concepten als 'zielen' en 'de universele ziel', maar kan me verder goed vinden in deze enerverende woorden. ![]() | |
Gertje-Plongers | maandag 16 januari 2012 @ 20:25 |
Dat is zoeken naar de barsten, zonder de beker gevuld te hebben | |
Bastard | maandag 16 januari 2012 @ 20:56 |
Ik zeg dat eigenlijk verkeerd. "ons best doen" is niet de juiste weg naar een mooie wereld. Je doet bijvoorbeeld ook niet je best om te slapen maar je neemt een intentie om iets te bewerkstelligen. Alles begint met een intentie waarna dingen worden gecreerd, intentie is de scheppende geestkracht waaruit alles wat je om je heen ziet is voortgekomen. | |
lezzer | maandag 16 januari 2012 @ 21:02 |
Da's een fijne post ![]() | |
erodome | woensdag 18 januari 2012 @ 14:37 |
Wat ik altijd jammer vind is dat als men het over het ego heeft men het altijd over negatieve zaken heeft zoals haat, boosheid en verdriet, maar buiten dat ook die emotie's erg nuttig kunnen zijn bestaat het ego ook uit blijheid, genot, liefde(waar het hogere onvoorwaardelijke liefde is staat het ego voor verliefdheid en de liefde zoals we dat kennen in de verschillende relatie's). Ik persoonlijk wil het ego helemaal niet uitschakelen, wat een leeg leven zou het dan zijn, zonder gevoel. Het valt me ook op dat de boeddhisten die daar voor gaan zich onttrekken aan de wereld, dat een andere manier eigenlijk als onmogelijk wordt neergezet. Is het dan wel een ok iets, of hebben we onszelf dat gewoon wijsgemaakt, dat we niet goed zijn zoals we zijn, dat we anders moeten zijn om het hogere te bereiken? Ik hou van het leven zoals het is, met alle gevoelens die daarbij horen, zelfs de negatieve gevoelens. Verdriet, niet leuk, maar wel leerzaam, boosheid, niet leuk, maar nog nuttiger voor zelfwerk dan verdriet, want waarom ben je boos, wat ligt daaronder, je kan jezelf erg goed leren kennen erdoor. Het ego uitschakelen, niet mijn persoonlijke ding dus, maar een mooie balans verkrijgen waardoor ik als mens groei, ja daar ga ik wel voor! Ik wil niet stoppen met leren, daarom wil ik het ego niet uitschakelen, want leren doe je niet in je comfort zone, dat doe je daarbuiten, waarbij je ervoor waakt niet teveel in je comfort zone te blijven, maar ook niet te ver erbuiten te gaan omdat je daar ook weer niets leert. Move closer, stay longer is mijn devies! | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 14:41 |
Je kunt niet zonder Ego want dat is jou totale zelf. De omgang met het Ego is de kunst. Kun je dat goed dan heb je over het hogere zelf. | |
Gray | woensdag 18 januari 2012 @ 15:31 |
![]() Wel denk ik dat ze het ego alleen maar los willen laten vanwege de ervaring van verlichting, en het verkennen van die hogere zelf. Daarbij denk ik dat ze dit doen middels rituelen, zoals kinderen zijwieltjes gebruiken om te leren fietsen. Voor de oefening dus. ![]() Hmmm, ik denk dat wat bedoeld wordt is dat de combinatie van hogere zelf en het ego samen de totale zelf zijn, en die noem je authentieke zelf wanneer de hogere zelf en het ego nauwelijks meer te onderscheiden zijn. Niet dat het heel belangrijk is, maar zo vat ik de omschrijving in de OP iig op. | |
Lavenderr | woensdag 18 januari 2012 @ 15:34 |
Kun je dat uitleggen? | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 15:51 |
Zou goed kunnen, ik heb de op niet gelezen. [ Bericht 25% gewijzigd door Gertje-Plongers op 18-01-2012 15:59:38 ] | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 15:54 |
Dat iets niet beoordeelt kan worden zonder het geprobeerd te hebben of het bereikt te hebben. | |
Lavenderr | woensdag 18 januari 2012 @ 16:01 |
Dat betekent dat jij er van uit gaat dát iemand iets niet geprobeerd heeft. | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 16:26 |
![]()
Dat is zoeken naar de barsten, zonder de beker gevuld te hebben Het is geen verwijt maar een suggestie. ![]() | |
Lavenderr | woensdag 18 januari 2012 @ 16:52 |
Okee ![]() Ik blijf erbij dat we mensen zijn, met alle foutjes die bij het mens-zijn behoren. En natuurlijk probeer je het goede te doen, dat spreekt vanzelf. Maar dat lukt niet altijd. Maar er naar streven is loffelijk ![]() | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 17:03 |
Dat zijn we toch ook ![]() Elke dag leer je weer. Als je er maar voor open staat. ![]() | |
Lavenderr | woensdag 18 januari 2012 @ 17:07 |
A-men brother ![]() | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 17:21 |
Voor de geïnteresseerde. | |
Bastard | woensdag 18 januari 2012 @ 18:22 |
Je ontkomt er natuurlijk ook niet aan, je zal nooit ego vrij wezen want je bent immers een mens. Maar misschien betekent het dat je er mee om kan gaan, dat je meer bewust word van je beweegredenen waarom je zo reageert in bepaalde situaties. Of.. het ego moeten laten gelden over een ander mens heen, daar zijn echt legio voorbeelden voor te vinden. | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 19:07 |
Mee eens Basterd. | |
Bastard | woensdag 18 januari 2012 @ 20:11 |
Zeker boeiend en herkenbaar inderdaad, dank je. Hij geeft terloops ook weer wat het verschil tussen het lichaam, geest en ziel is imo. Je ogen van je lichaam lezen deze tekst, maken het mogelijk om het te lezen. Je geest is degene die aan het ontcijferen gaat "wat bedoelt de schrijver, hoe werkt het" ontleed en deelt in, zoekt de uitdagingen. Maar wie is degene die er leest? Wie is de werkelijke waarnemer? | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 20:25 |
interessante vraag. Geen idee, jij ? | |
sientelo | woensdag 18 januari 2012 @ 21:27 |
maar ja het woord ego is maar een woord eigenlijk... net als het woord liefde.. hoe weet je wat iemand ermee bedoeld? | |
Lavenderr | woensdag 18 januari 2012 @ 21:28 |
Dat voel je. | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 21:30 |
Daar heb je zeker een punt. Zeker in gesprekken op fora en dergelijken. Mijn visie kan heel anders zijn terwijl we over hetzelfde praten. Dus veel vragen en doorvragen kan helpen denk ik. | |
erodome | woensdag 18 januari 2012 @ 21:31 |
Hier ben ik het mee eens, helemaal zelfs ![]() Dat is een levenslange les, maar dat is alleen maar mooi, never ending self-improvement! Het zou saai worden als je je daar niet mee bezig kon houden. | |
Gray | woensdag 18 januari 2012 @ 21:34 |
Dat is misschien wel de beste omschrijving ja. Niemand heeft ooit kunnen wijzen naar een object en kunnen zeggen: dat is liefde! Of: dat is het ego! We kunnen er tekenen van aanwijzen, maar nooit het geheel. Wat dat betreft is onze taal ook maar een beperkt middel, dat voortkomt uit een beperkt 'instrument': ons brein. Vind de woorden van Alan Watts ook zo sterk, waar hij vertelt hoe een boom niet alleen een boom is, maar ook zijn bladeren, zijn water, zijn energie uit het zonlicht: | |
Bastard | woensdag 18 januari 2012 @ 21:34 |
Ik denk dat de meeste mensen er compleet aan voorbij gaan, wat ook prima is natuurlijk. | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 21:38 |
Gingen er juist maar wat minder aan voorbij, zou tijd worden denk ik. | |
erodome | woensdag 18 januari 2012 @ 21:44 |
Ik denk dat dat wel meevalt, alhoewel de dingen waarop men richt anders kunnen zijn. De meeste mensen houden van leren, dat zit in onze natuur, hoe dat plaatsvind en op welk vlak varieerd, maar leer je, dan groei je, dan ben je bezig met self-improvement ![]() Ook al noem je het geen zelfverbetering, ook al ben je niet bewust bezig met persoonlijke groei, het gebeurd toch, het is onvermijdelijk. | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 21:47 |
Innerlijke balans en rust is belangrijk denk ik. Dan volgt de rest automatisch op zijn plaats meen ik. | |
Lavenderr | woensdag 18 januari 2012 @ 21:48 |
'I am one of the cells in this brain that I can't understand . I don't feel that I'm a foreighner or a stranger in the world' Ja, hij verwoordt het heel mooi en de natuur is natuurlijk ook overweldigend . | |
sientelo | woensdag 18 januari 2012 @ 22:34 |
deze komt beetje in de buurt van wat ik bedoel... | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 22:39 |
Wat bedoelde je sientelo ? | |
sientelo | woensdag 18 januari 2012 @ 22:43 |
hmm ja.. ook dit kan je natuurlijk op 100 manieren beluisteren.. iniedergeval wat hij aan het einde zegt...de laaste paar zinnen.. das de clue denk ik.. | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 22:49 |
oke, effe luisteren dan ![]() Haha Got it! | |
sientelo | woensdag 18 januari 2012 @ 22:51 |
begin trouwens ook... dat het geen concept is zeg maar... | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 22:59 |
Nee dat is het zeker niet, maar het is ook niet makkelijk wat hij beweert dat het is. Vind ik. | |
sientelo | woensdag 18 januari 2012 @ 23:04 |
hmm ja nog steeds zijn het woorden die je op allerlei manieren kan interpreteren.. en je hebt zijn eigen interpretatie er ook bij zitten... wat is niet makkelijk? | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 23:08 |
Om tot inzicht te komen is niet makkelijk, zoveel informatie en zienswijzen zien, in mijn geval dan. Daar bedoel ik mee het zijn. Ik spreek zoveel mensen die ik dingen uitleg, maar die werkelijk geen idee hebben waar ik het dan over heb. Moeilijk uit te leggen. ![]() | |
sientelo | woensdag 18 januari 2012 @ 23:10 |
lol ![]() ![]() | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 23:11 |
![]() | |
Gertje-Plongers | woensdag 18 januari 2012 @ 23:12 |
Weltrusten ![]() | |
sientelo | donderdag 19 januari 2012 @ 00:08 |
commentaar op het filmpje.. Wow, I'm glad Adya is out there speaking. However, the talk feels very Buddhist and psychological. I hope in other talks he helps people get beyond their mind by getting out of the wordsy approach. Maybe more mystical insights and exercises to help aspirants experience their inner essence rather than just talking about it in a very mental way. ja zo zie ik het ook een beetje... wat hij zegt zo zie ik het, hij zegt het wel op een mentale manier.. waardoor je eerder in je mind gaat zitten... ergens over praten en iets realiseren is iets anders | |
Gray | donderdag 19 januari 2012 @ 00:33 |
Krishnamurti bedoelde ik eerder:
![]() | |
Gertje-Plongers | donderdag 19 januari 2012 @ 07:45 |
Dat bedoelde ik te zeggen. Alleen door proberen zuiver te denken onstaat inzicht. Imo | |
Bastard | donderdag 19 januari 2012 @ 08:08 |
Hoe heet deze man eigenlijk? komt mij van gezicht niet bekend voor.. Vanaaf even het filmpje checken. | |
Gertje-Plongers | donderdag 19 januari 2012 @ 08:12 |
Adyashanti volgens mij. | |
Bastard | donderdag 19 januari 2012 @ 08:25 |
Thanks, Google zegt yes ![]() Even wat lezen. | |
erodome | donderdag 19 januari 2012 @ 11:37 |
Niet eens alleen zuiver denken, maar vooral ook doen. Want daar zit de angel, ik kan prima beredeneren hoe ik moet zijn, waar bv boosheid vandaan komt op een bepaald moment en waarom ik reageer zoals ik reageer. Maar dat reactiepatroon werkelijk veranderen, dat is moeilijk. De enige regel in mijn visie is berokken geen kwaad, toen ik die visie aannam wist ik niet hoe moeilijk het zou zijn om dat werkelijk in praktijk te brengen. Groot kwaad is makkelijk te vermijden, ik ga niemand slaan of erger, dat is makkelijk in bedwang te houden. Maar het kleine kwaad, waar je toch even wat te fel reageerd en iemand toch een beetje kwetst, waar je toch even onachtzaam bent, even jezelf voorbij loopt, dat glipt er maar zo tussendoor soms. Achteraf kan je dan prima beredeneren wat fout is gegaan, maar het echt verkomen, dat is een hele kunst en mijn doel is die kunst meester te worden. Altijd verantwoordelijk voor wat er uit mijn mond komt, wat er uit mijn handen komt, voor hoe ik overkom voor welk persoon dan ook, het gaat me lukken, maar het is een stevige leerschool waar tijd voor nodig is. | |
Gertje-Plongers | donderdag 19 januari 2012 @ 11:39 |
Je hebt helemaal gelijk vind ik. Maar niemand vraagt om perfectie toch ? | |
erodome | donderdag 19 januari 2012 @ 11:42 |
Niemand vraagt om perfectie over mezelf behalve ik ![]() Maar dat is ook iets wat ik onder bedwang moet krijgen, beter gezegd, los moet laten. | |
Gertje-Plongers | donderdag 19 januari 2012 @ 11:44 |
Je hebt het de hele tijd over controle ? Dat is niet het punt, het is geen kunst. Iets leren doe je op school, iets worden doe je zelf. Loslaten is daarbij de sleutel vrees ik. | |
Lavenderr | donderdag 19 januari 2012 @ 11:50 |
Denk dat je dat helemaal goed hebt. Practice what you preach. Denk dat iedereen daar het meeste moeite mee heeft. Leerschool indeed. | |
erodome | donderdag 19 januari 2012 @ 11:55 |
Leren doe je altijd en overal, niet alleen op school. Ik vind het te simplistisch om te zeggen dat iets worden iets is wat je doet. Je zal namelijk gewoon moeten leren hoe je je eigen patronen om kan leggen, je leert hoe, je oefend en op ten duur slaag je, het gaat hetzelfde als op school, alleen dan met andere stof ![]() Door te zeggen iets worden is iets wat je doet impliceer je dat je gewoon maar even om kan draaien en anders kan doen, maar daar lopen verreweg de meeste mensen tegen een dikke muur aan, want levenslange patronen leg je niet zo 1 2 3 om, je zal kennis moeten hebben en die toe moeten gaan passen, met vallen en opstaan. Het controle-stukje, dat moet ik loslaten, maar dat is lastig als je overtuigd bent dat je altijd verantwoordelijk bent voor alles wat je uitdraagt, alles wat je doet, alles wat je zegt. | |
Gertje-Plongers | donderdag 19 januari 2012 @ 12:00 |
Ik zie wat je bedoelt inderdaad. Bedankt. | |
AartBakkebaard | donderdag 19 januari 2012 @ 15:10 |
Ik gebruik liever psychedelica dan dat ik in de spiegel ga staan te staren om datgene wat in de OP is beschreven te bereiken. | |
Bastard | donderdag 19 januari 2012 @ 18:33 |
Heerlijke spreker in ieder geval ![]() | |
Bastard | donderdag 19 januari 2012 @ 18:44 |
Wat ik net zat te overdenken; Een ego zetten we neer om onszelf te laten gelden in veel gevallen. We worden boos op de andere mens omdat we vinden dat diegene het mis heeft, of omdat diegene bot is, of omdat hij onvriendelijk is naar andere mensen, of omdat hij altijd graag wil vertellen hoe goed hij het doet of.. nou ja er zijn veel oorzaken waarom we vanuit ons ego op iemand willen reageren op een boze manier. ![]() Maar ik bedenk mij, wie geeft de reactie die jij geeft in een bepaalde situatie? Welke beweegredenen liggen aan de basis van je reactie; reageer je vanuit jezelf, reageer je omdat je zo bent en daarom reageert of... reageer je omdat je denkt dat andere mensen verwachten dat jij zo zou moeten reageren? Dus hoeveel van je dagelijkse reacties en dingen die jij doet iedere dag weer en ook compleet gewend aan geraakt bent, hoeveel daarvan komt werkelijk uit jezelf en hoeveel daarvan reageer je omdat andere mensen vinden dat je zo zou moeten reageren? Misschien ligt een gedeelte van je reactie al bij je opvoeding, reageer je zo omdat je ouders vinden dat dat de juiste manier is. Misschien reageer je zo omdat je uit een bepaald milieu komt waar gedragsregels gehanteerd worden. Misschien reageer je zo omdat de groep waarin je je op dat moment in begeeft verwacht dat je zo reageert, en als je dan een half uur later tussen andere mensen bent reageer je toch weer anders. Kan iemand mij volgen eigenlijk in wat ik bedoel? ![]() ![]() | |
Gertje-Plongers | donderdag 19 januari 2012 @ 20:24 |
Heel goed gezien Bastard ![]() The power of why. Is it wise to ask why ? I think it is, and I will tell you why ! Whenever there is a problem or a situation, it is always in your best interest to ask why that situation is there, or why that problem is there. Because it will force you to take another look at that particular situation. Always asking yourself that question why will bring you an answer to why that is. | |
R0N1N | donderdag 19 januari 2012 @ 21:26 |
Hmmm... Juist de "Waarom ?" vraag heeft me lang achtervolgt, met m'n ex. Tot ik het eindelijk los kon laten. Een antwoord ga je daar nooit op krijgen. Uiteindelijk maakt het niet uit waarom, het is zoals het is. Dus, ja, de 'waarom' vraag is in het geval van zelfreflectie niet verkeerd, maar daarbuiten niet altijd even 'bevorderlijk' voor je psyche. Vooral als je het hebt over andermans beweegredenen en het niet gewoon kan vragen. | |
Gertje-Plongers | donderdag 19 januari 2012 @ 21:28 |
Inderdaad, je kunt het gebruiken naar inzicht, dat is met alles zo, niets is alles in één. Er bestaat geen vraag of antwoord die alles omhelst. | |
Lavenderr | donderdag 19 januari 2012 @ 22:53 |
Ja, het is zoals het is, hoe pijnlijk ook soms. Dan kun je je er beter bij neerleggen en proberen over je verdriet heen te komen. | |
Lavenderr | donderdag 19 januari 2012 @ 22:55 |
Dat is een goeie vraag. Misschien is dat wel zo, dat je je conformeert aan anderen. Een mens is toch een kuddedier. Verder een mooie analyse met een aantal dingen die wel raak zijn. | |
Gray | donderdag 19 januari 2012 @ 23:46 |
Ik begrijp je denk ik heel goed. Wat het nog ingewikkelder maakt, is dat je ego ook nog eens is onderverdeeld in de psyche en je biologie, welke elkaar ook nog eens sterk beïnvloeden. ![]() | |
Lavenderr | donderdag 19 januari 2012 @ 23:50 |
Al met al is een ego iets heel complex. En fragiel. | |
Gray | vrijdag 20 januari 2012 @ 00:12 |
Zeker, hij legt het volgens mij heel goed en duidelijk uit, voor zover deze onderwerpen uit te leggen zijn. Complex zeker, al ben ik niet zo zeker van fragiel; het blijft zichzelf continu in stand houden, en 'fopt' de hogere zelf om energie erin te steken. Als ik (mijn ego ![]() Wel valt me op dat hij niet echt antwoord geeft uit de kernvraag van dit topic, namelijk of het ego 'dood' moet. Wel stelt hij dat je kan waarnemen zonder door de lens van het ego te kijken. Ik heb me afgevraagd hoe dat te doen... Tot nu toe kan ik niets anders bedenken en herleiden dan dat je het moet afleren. Afleren, omdat mensen geboren worden zonder psychisch ego, blanco van de waarneming van 'zelf', slechts 'gehinderd' door de biologie, maar zonder dat het een psychisch ego kan ondersteunen. Maar dit is niet iets waar we naar moeten streven, denk ik. Niet zoals de baby. Want de baby heeft geen ego om in te kunnen zien hoe het is om te leven zonder ego. Er is geen donkere lens, dus er is geen verlichting. Overigens is het interessant wat Adyshanti opmerkt in dit fragment: iedereen is al verlicht! Alleen kunnen sommigen het niet zien, anderen het niet herkennen, en weer anderen het niet in hun doen en denken incorporeren. Wie een sartori-moment heeft ervaren, heeft al een moment van verlichting meegemaakt. Wat verschilt met een 'verlicht' persoon, is niet dat diegene het niet vasthoudt, maar dat diegene de 8 paden van Boeddha niet bewandelt, als onderdeel van de 4 nobele waarheden. En dus blijft hij gekweld door het ego... Ik vraag me trouwens af of die paden op dezelfde manier bewandeld moeten worden zoals in de lijst: Het lijkt me best een aardige klus, als je die lijst zo ziet, wat slechts onderdeel is van een groter geheel. ![]() Iemand hier wel eens een sartori-moment mogen ervaren? | |
Gray | vrijdag 20 januari 2012 @ 00:16 |
Tegenover die mooie verhalen van verlichting, heb je dan ook weer Krishnamurti staan, die door velen als verlicht persoon gezien wordt, maar zelf het maar niets vindt:![]() (andere Krishnamurti dan eerder) | |
sientelo | vrijdag 20 januari 2012 @ 00:54 |
oke ![]() Ja, dit is ook hoe ik het bedoelde... wat hij hier zegt... alleen ik besef me nu wat ik deed.. lol.. ja satori ervaren... al kan ik niet precies weten wat hij bedoeld natuurlijk... je ego kan namelijk ook allerlei eenheidservaringen creëren... lol, enge man... maar ergens heeft ie gelijk... namelijk dat je met je ego jezelf alsnog een rol kan geven als teacher... | |
Bastard | vrijdag 20 januari 2012 @ 06:33 |
Ja.. ik haal losstaande zaken doorelkaar inderdaad en vraag mij dan af hoeveel werkelijk ego is, of opgelegde ego waarvan je die laatste nog lastiger kunt traceren. Zoiets ![]() | |
Bastard | vrijdag 20 januari 2012 @ 06:34 |
Fragiel en complex tegelijk! | |
Bastard | vrijdag 20 januari 2012 @ 06:40 |
De rest van de info vanavond doornemen, moet zo de deur uit. | |
Bastard | vrijdag 20 januari 2012 @ 06:40 |
.dubbel. [ Bericht 98% gewijzigd door Bastard op 20-01-2012 08:04:58 ] | |
Boswachtertje | vrijdag 20 januari 2012 @ 07:21 |
@To Kill the Ego or Not Kill the Ego, That is the Question. : Bastard kijkt voorbij zijn ego naar zijn ego. Maar als hij voorbij zijn ego kijkt, wie/wat kijkt er dan? Wie/wat herkent de spelletjes die het ego speelt? Wie/wat heeft door hoe er continue naar de omgeving wordt gekeken voor terugkoppeling en hoe het gedrag wordt overgenomen uit diezelfde omgeving? Wie/wat anders dan zelf? | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 09:25 |
Ik noem het de beschouwende persoonlijkheid ? Baas in eigen brein, een persoon die groeiende is geweest en uiteindelijk zichzelf heeft overwonnen. Snijd dat enig hout ? | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 10:16 |
Leg eens uit ? ![]() | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 10:46 |
Finding your inner mentor is the students most desirable wish. | |
Boswachtertje | vrijdag 20 januari 2012 @ 11:24 |
Ik noem het de beschouwende persoonlijkheid ? Baas in eigen brein, een persoon die groeiende is geweest en uiteindelijk zichzelf heeft overwonnen. Snijd dat enig hout ? Ja en nee.. maar dat komt vooral door de terminologie ![]() Maar verder, ja idd.. jezelf overwinnen om er achter te komen wie je werkelijk bent, voorbij de grenzen die alleen in ons hoofd bestaan (ik ben een aparte entiteit, ik ben slechts mijn lichaam, ik ben niet met alles verbonden). Dan zie je in dat je verbonden bent met alles en niet slechts beperkt tot jouw ego, geest en lichaam ![]() | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 11:25 |
Zou je iets hogers willen introduceren voor die beschouwende of meekijkende ? | |
Boswachtertje | vrijdag 20 januari 2012 @ 12:58 |
Zelf, Zijn, Essentie.. dat wat werkelijk is als alle concepten zijn losgelaten.. | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 13:01 |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |
GoudIsEcht | vrijdag 20 januari 2012 @ 14:11 |
Ik denk dat dergelijke lijstjes (die je trouwens ook in de bijbel of andere vergelijkbare boeken vindt) soms kunnen helpen in de richting waar je moet zoeken, maar het wordt al snel weer een pak theoretisch gepraat - waarmee je dan weer kan 'bewijzen' het allemaal niet wat beter te snappen dan een ander ![]() Het zal verder ook met loslaten, vertrouwen en ruimte geven voor wat er al is te maken hebben, en inderdaad met de 'goede dingen doen' zoals in de lijstjes omschreven. Of het ego dan dood moet.. ? Misschien is het ook wel een handig hulpmiddel in deze wereld... En ik zou ook niet weten of 'verlichting' een einddoel op zich is. Het gaat er wellicht ook om wat je dan uiteindelijk doet? | |
GoudIsEcht | vrijdag 20 januari 2012 @ 14:14 |
Dat gebeurt denk ik ook met al die geboden als je niet oplet... | |
Lavenderr | vrijdag 20 januari 2012 @ 14:25 |
Hoe verder het topic komt, hoe ingewikkelder het wordt (voor mij dan) ![]() | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 16:05 |
Wat vind je ingewikkeld dan ? | |
Lavenderr | vrijdag 20 januari 2012 @ 16:39 |
Het hele ego-gebeuren. Zoveel zienswijzen en verschillende gedachtes. | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 17:02 |
En dan nog de goede vinden! Niet te doen ![]() | |
GoudIsEcht | vrijdag 20 januari 2012 @ 17:07 |
Alsof je even moet shoppen voor het juiste theoretische pakketje ('zienswijze') en de rest dan wel volgt... Zo consumentistisch is het volgens mij niet, en die 'zienswijze' ga je toch grotendeels uit jezelf moeten halen denk ik. Daar kan je natuurlijk wel op allerhande manieren hulp bij krijgen. | |
Lavenderr | vrijdag 20 januari 2012 @ 17:09 |
Daar ben ik het wel mee eens. | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 17:30 |
Dan hoef je dus niet meer te snappen ? maar gewoon blijven nadenken en leren. ![]() | |
sientelo | vrijdag 20 januari 2012 @ 18:22 |
ja... ingewikkeld is iets van het ego volgens mij... het is heel simpel... ik denk dat lavender er naar wees toen ze zei dat voel je... dat is het denk ik voel je vrede of niet? ehhh als ik naar mezelf kijk... dan weet ik dat ik eenzelfde paar zinnen op verschillende momenten heel anders kan interpreteren... en ook dat het beeld wat ik van de wereld heb verandert.. | |
sientelo | vrijdag 20 januari 2012 @ 18:25 |
wat bedoel je hier? | |
Loppe | vrijdag 20 januari 2012 @ 18:27 |
Als er iets fout loopt in jouw leven, nooit de schuld bij een ander leggen. | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 18:33 |
Bedoel je daarmee dat je steeds meer gaat zien en beseffen ? en daardoor je wereldbeeld veranderd. | |
sientelo | vrijdag 20 januari 2012 @ 18:37 |
soms... maar heb een enorme terugval gehad... waardoor ik juist minder ben gaan zien... of zie op bepaalde momenten.. dus dan ben ik mn innerlijke compas helemaal kwijt zeg maar... | |
Bastard | vrijdag 20 januari 2012 @ 18:38 |
Dat is wat ik de ziel noem. "de waarnemer" | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 18:39 |
Ow jee, dan wordt het hoog tijd om weer eens bij te stellen ![]() | |
Bastard | vrijdag 20 januari 2012 @ 18:40 |
Kun je uitleggen waarom je die stelling hebt? | |
sientelo | vrijdag 20 januari 2012 @ 18:41 |
ja sinds ik een groepje zwarte magiërs ontmoette.. is het heel erg geworden... | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 18:43 |
Tijd voor de witte versie wellicht ? | |
sientelo | vrijdag 20 januari 2012 @ 18:46 |
ja de ziel is licht... zoals er wolken voor de zon zitten... maar de zon erachter schijnt altijd... | |
Bastard | vrijdag 20 januari 2012 @ 18:53 |
Het is eigenlijk continu bewust zijn van jou rol in de samenloop van omstandigheden. Als het ware als toeschouwer je eigen handelen kunnen inzien. We zijn hier allemaal met verschillende bagage aangekomen, een andere afkomst een andere richting ingezonden. We verschillen allemaal van visie op een zelfde project omdat we er allemaal op een andere richting er tegenaan kijken. Dit word gevoed door ervaringen en indrukken die je met elkaar op hebt gedaan. Want stel, we filmen een spelende hond met 2 camera's, we zouden die beelden naast elkaar op een tv zien dan is het net alsof je naar 2 verschillende honden kijkt, terwijl het hetzelfde dier is. We hebben allemaal bij andere graven getreurd, we hebben bij verschillende altaren gebeden maar 1 ding delen we allemaal; we willen allemaal liefde kennen en geluk hebben, dat delen we als gezamelijk doel maar we lopen alleen wel allemaal een andere weg naar dat doel. Een ander doet niet verkeerd, een ander heeft een andere manier nodig om dat einde te halen. | |
Loppe | vrijdag 20 januari 2012 @ 19:11 |
Mja, zaken gebeuren nu eenmaal om een reden, denk ik. | |
Lavenderr | vrijdag 20 januari 2012 @ 19:14 |
Mooi . | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 19:14 |
Gelukkig maar ![]() Nu gaat het wel weer goed zeg maar ? Het is ook niet altijd zo makkelijk om je goed te voelen als er altijd invloeden zijn. [ Bericht 10% gewijzigd door Gertje-Plongers op 20-01-2012 19:25:35 ] | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 19:32 |
Het is moeilijk juist dat iedereen zo ver van elkaar staat, dat zie je steeds meer. Geluk is geen solitair iets maar onstaat en houdt stand door juist samen te kijken naar hoe we daar aan kunnen bijdragen. De omgeving is daar ook een belangrijk onderdeel van denk ik. | |
sientelo | vrijdag 20 januari 2012 @ 19:38 |
Dank je... Ja het een gewoon een lange toch uit het dal... en de ene moment gaat beter dan andere moment.. maar als ik terug kijk dan ben ik er niet meer zo erg aan toe als in het begin.. dus gaat iets beter... alleen gaat langzaam... ik zit er ook aan te denken om hier te stoppen... omdat ze hier anders weer irritant gaan doen en ik weer ga flippen enzo... dus vanaf vandaag helemaal met internet stoppen... misschien over 2 jaar als ik er uit ben ofzo... | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 19:40 |
Soms is even afstand nemen inderdaad een goede keuze. Iniedergeval veel wijsheid in je herstel gewenst. | |
Boswachtertje | vrijdag 20 januari 2012 @ 21:03 |
@ Lavenderr: Hoe verder het topic komt, hoe ingewikkelder het wordt (voor mij dan) Kan ik me wel iets bij voorstellen hoor ![]() Als ik kort zou moeten uitleggen wat ik belangrijk vind van dit onderwerp, dan zou het ongeveer zo zijn: - we hebben als mens een ego-persoonlijkheid, die verantwoordelijk is voor veel handelingen die we dagelijks uitvoeren - we zijn als mens echter ook meer dan slechts die ego-persoonlijkheid - de ego-persoonlijkheid wil echter aan het roer staan/blijven staan en probeert deze positie te handhaven - hetgeen wij zijn voorbij de ego-persoonlijkheid vraagt/schreeuwt niet om aandacht en kan daardoor makkelijk ondersneeuwen in het geweld van het ego - durven we ons echter open te stellen voor de stille stem voorbij het ego, dan kunnen we dezelfde ego-persoonlijkheid vanuit een heel ander daglicht bekijken en kunnen we zien dat het ego an sich wel nut heeft, maar niet als kapitein Einstein heeft hier ooit iets over gezegd in de trant van: we hebben een geweldig hulpmiddel (verstand) dat we op de troon hebben gezet, terwijl we onze werkelijke gift (intuitie) negeren Het ego handelt en reageert voornamelijk vanuit het verstand. Hetgeen we zijn voorbij onze ego (en beperkingen) handelt meer vanuit een balans tussen intuitie en verstand. Niet het een uitsluiten, maar juist integreren en op zoek naar de harmonieuze balans.. daar gaat het m.i. over En dit alles met als uiteindelijk doel: Ken Uzelve (weet wie je in werkelijkheid bent) | |
Blaadje11 | vrijdag 20 januari 2012 @ 21:05 |
Geluk is solitair, jij kiest tenslotte zelf of je gelukkig bent met wat je hebt, wat er is. Natuurlijk kun je je omgeving verantwoordelijk maken voor jouw geluk, maar dan komt het niet van binnen uit. En of je dan gelukkig bent? Er is altijd wel iets 'mis' met jouw omgeving. | |
Blaadje11 | vrijdag 20 januari 2012 @ 21:07 |
Mooie post Boswachtertje! | |
Lavenderr | vrijdag 20 januari 2012 @ 21:31 |
Vooral dit spreekt me aan. Het openstellen voor de stille stem. Vaak kom je daar niet aan toe, vanwege de drukte waarin je zit. Haasten, rennen, vliegen, stress.. Dankjewel voor je mooie uitleg, soms komen er posts voorbij waar je echt wat mee kan ![]() | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 22:32 |
Dan begrijp je mij helaas niet. ![]() | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 22:38 |
Dit is een mooi voorbeeld er van ![]() | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 23:06 |
Zie geluk eens als een metafoor: Een baby, die is vormbaar door de omgeving. Is de omgeving niet optimaal of zijn de ouders niet liefdevol genoeg dan heb je kans dat het scheef gaat groeien ? Geluk is rust en tevredenheid met de omgeving ? Als het een solitair iets zou zijn dan klopt er iets niet, want we zijn pas echt gelukkig als we samen delen, anders zou het egoisme zijn. Ik zie acceptatie van het lot niet zuiver als geluk. Balans zoals gezegd is de sleutel daarin. De intuitie is daarin belangrijk inderdaad. Intuitief weet je namelijk dat alles niet is zoals het zou moeten zijn ? | |
Boswachtertje | vrijdag 20 januari 2012 @ 23:22 |
Geluk is rust en tevredenheid met de omgeving ![]() Accepteren hoe de dingen komen, zonder er een oordeel over te vellen. Als voorbeeld het overlijden van een collega van mij. Een andere collega wees mij er op dat we toch niets kunnen veranderen - de dood van de collega is op zijn minst gezegd vaag - de collega blijft dood. En dat vormt dan weer een onderdeel van het proces dit te accepteren. Doordat ik dit enkele jaren terug ook al heb meegemaakt bij een huisgenoot, kan ik het nu veel beter voor mijzelf plaatsen en heb dit keer geen moeite met het verdriet en de tranen die daarbij horen. Nu kan ik het als iets moois zien, iets dat mij in verbinding met de realiteit houdt zodat ik niet weer afdwaal in mijn geest als de vorige keer. Dus ondanks het overlijden en de daarbij behorende emoties, kan ik zeggen dat ik op dit moment wel de rust ervaar en tevreden ben met de omgeving. Alles gaat zoals het gaat, ik kan er tegenin gaan en vechten of rustig met de stroom mee bewegen en zien wat er komen gaat. Het leven is een mysterie, aan ons de taak dit mysterie te omarmen in plaats van het te verhullen door tussenkomst van de ego-persoonlijkheid. We hebben de keuze om weer naakt in het leven te gaan, door ons zelf leeg te maken en ruimte te bieden aan het scheppende in ons en overal om ons heen. De eenheid is er, wij zijn het die er voor gekozen hebben deze niet te willen (in) zien. @ allen: thnx voor jullie bijdrages, erg leuk topic geworden! ![]() Jullie halen het beste in mij naar boven ![]() | |
Gertje-Plongers | vrijdag 20 januari 2012 @ 23:41 |
Mooi Gezegd ![]() Er zijn vele dingen belicht inderdaad. Een mooi topic ![]() | |
Gertje-Plongers | zaterdag 21 januari 2012 @ 16:31 |
Tao.Hoeveel er niet besloten kan liggen in een paar zinnen. ![]() [ Bericht 5% gewijzigd door Gertje-Plongers op 21-01-2012 17:57:35 ] | |
Boswachtertje | zaterdag 21 januari 2012 @ 17:48 |
Gray | zaterdag 21 januari 2012 @ 19:49 |
Ik zag dit plaatje en moest aan dit topic denken:![]() ![]() | |
Boswachtertje | zaterdag 21 januari 2012 @ 20:39 |
hehe | |
Gray | zondag 22 januari 2012 @ 11:01 |
Een beetje BNW-achtig, maar past wel zéér goed in dit topic: The Century Of The Self Deze comment vond ik erg mooi, en geeft heel goed aan in mijn ogen waarom het belangrijk is om minstens 1x te hebben nagedacht over de werking van je eigen brein, psyche en invloeden vanuit je omgeving:
| |
Gertje-Plongers | zondag 22 januari 2012 @ 11:14 |
Ik denk dat deze er natuurlijk op aansluit. Daarbij vraag ik mij vaak af hoe iets wat zo logisch is zo moeilijk is geworden ? Alles wat gezegd wordt is waar. [ Bericht 9% gewijzigd door Gertje-Plongers op 22-01-2012 11:22:01 ] | |
Gray | zondag 22 januari 2012 @ 11:37 |
Ja, dat is zeker een mooi mooi filmpje. ![]() Zelf ben ik niet van het geloven in de geestenwereld, maar toch begrijp ik goed wat deze man zegt, denk ik. En ik ben het met hem eens! De lucht die we inademen, het water dat we drinken... het is lachwekkend dat we die vervuilen. Dat we onszelf dat soort acties toelaten wijst naar mijn mening op een vervuilde psyche (geest). En ook al denk ik niet dat alles een geest/ziel heeft, zoals de man in het filmpje stelt, het doet me wel afvragen of het niet heel verstandig had geweest als dat soort dogma's nog op grote schaal zouden leven. Wellicht zou dat soort bijgeloof mensen hebben gestopt van het vervuilen van omgeving, lichaam en geest... | |
Loppe | zondag 22 januari 2012 @ 11:49 |
Dogma's en bijgeloof?Volgens mij zijn dat ook vervuilingen van de geest. | |
Gertje-Plongers | zondag 22 januari 2012 @ 12:23 |
Het ligt er aan hoe je geest of ziel uit legt, dat is de truc ervan. Het gaat voornamelijk om de onderliggende holistische gedachte denk ik. Wij zijn gauw geneigd om spirit uit te leggen als een levend, denkend concept, maar dat is het niet. Het gaat om de erkenning van de alomwevendheid waarmee alles en iedereen verbonden is ? Zo kun je alles benaderen. | |
Gray | zondag 22 januari 2012 @ 12:35 |
Klopt, maar ik doelde op een keuze tussen twee kwaden waarbij dogma's en bijgeloof in mijn ogen die kunnen zijn met de minste negatieve invloed. Maar allemaal speculatie; niet heel interessant. Hmmm, dat is wel een interessante visie. Je zou zelfs kunnen zeggen dat alles gemaakt is van energie en waarschijnlijk uit een enkele bron (Big Bang), wat ook omschreven kan worden als 'spirit' en god. | |
Enneacanthus_Obesus | zondag 22 januari 2012 @ 12:35 |
Hmm... wat is de definitie van de begrippen 'geest' en 'ziel' eigenlijk? Het lijkt me nogal ongrijpbaar omdat het zo abstract is. | |
Gray | zondag 22 januari 2012 @ 12:46 |
Er is niet echt één definitie van die begrippen. Ze worden soms voor hetzelfde gebruikt, namelijk 'het onstoffelijke', maar soms ook voor psyche (geest) en een nog meer ondefinieerbare opvatting van een onstoffelijk wezen in een mens (ziel). Soms worden ze ook nog eens door elkaar gebruikt, wat het helemaal lastig maakt... Zelf zie ik geest en ziel als twee aparte begrippen, al geloof ik niet in het bestaan van de ziel. Geest zie ik als het innerlijk, de psyche plus het bewustzijn, ofwel het ego en 'de hogere zelf'. | |
Gertje-Plongers | zondag 22 januari 2012 @ 13:16 |
Dat is de vraag die iedereen bezighoudt ![]() Van vele kanten kan het bekekeken worden. De vraag blijft hetzelfde, waar komt alles vandaan, of wat het allemaal is, of omvat. Dat is de vraag. De volgende vraag is of het een intelligentie is, of een God, of maker ? Wat je objectief kunt waarnemen en bevestigen is, dat het er is, en dat het intelligentie heeft of heeft gekregen. Zou het zo allesomvattend kunnen zijn dat alles één geweest is, en in wording? van wat alles is. Welke het is weet ik niet. Misschien wel allemaal tegelijk, maar anders benaderd. [ Bericht 7% gewijzigd door Gertje-Plongers op 22-01-2012 13:24:45 ] | |
Gray | zondag 22 januari 2012 @ 22:31 |
Of dan deze: Igor Morski | |
Gertje-Plongers | maandag 23 januari 2012 @ 09:36 |
Mooi | |
Bastard | maandag 30 januari 2012 @ 20:08 |
Net een boek (dansende leegte) van m besteld, hij is inspirerend. | |
Gertje-Plongers | maandag 30 januari 2012 @ 20:48 |
Boswachtertje | dinsdag 31 januari 2012 @ 00:15 |
Heerlijk dit, erg leuk gesprek ![]() en... 'read' between the lines ![]() | |
sientelo | dinsdag 31 januari 2012 @ 00:56 |
Ja dieren (en jongekinderen )zijn in een state of being dieren reageren alleen op de energie die je uitstraalt op dat moment niet wat je iets eerder deed, hoe je eruit ziet, welke kleren je aan hebt, ect... ik zou graag een kat hebben, helaas mag dat niet van mn huurbaas, dus wachten totdat ik een andere woonruimte heb.. zal veel helpen denk ik.. | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 09:50 |
Dieren helpen mij heel erg bij mijn pad. Vroeger heel veel honden en katten, nu de eigen honden en kat en de paarden. Dat is altijd heel verhelderend, je kan niets voor ze verbergen, ze spiegelen je onmiddelijk. En het leven in het hier en nu, dat is een hele mooie les die je van dieren kan leren. Heb veel dieren gezien die veel hadden meegemaakt en je kan niet anders dan een diep respect hebben voor ze als je ziet waar ze overheen kunnen komen. Waar wij mensen echt neer zouden gaan zetten hun de schouders er nog een keer onder en zeggen, vandaag is vandaag, we geven het een nieuwe kans. Ik denk dat dieren voor mijn spirituele pad en persoonlijke groei meer hebben gedaan dan welk boek, welke meester of welke menselijke methode dan ook. Ze hebben de kracht om en je geest aan te spreken en je met beide voetjes stevig op deze aarde te zetten. Kom nu net uit een weekendclinick nh en het was weer heerlijk leerzaam, het mooie daarvan is dat je niet zozeer leert hoe je je paard kunstjes aan kan leren, maar hoe je jezelf kan beheersen op een positieve manier, hoe je jezelf beter kan leren kennen en dat toe kan passen in de praktijk. Want de sleutel van werken met dieren ligt niet bij kunstjes aanleren of wat dan ook, maar bij jezelf in balans hebben. | |
Bastard | dinsdag 31 januari 2012 @ 10:08 |
Mooi opgemerkt Ero. Dieren ![]() | |
Enneacanthus_Obesus | dinsdag 31 januari 2012 @ 10:17 |
Paarden ![]() En ze hebben geen hoofd vol overbodige gedachten over de toekomst of het verleden. Dat is zo ja. ![]() | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 10:52 |
Paarden zijn fantastisch, het ultieme prooidier dat bereid is om met het ultieme roofdier om te gaan en ze wat te leren ![]() | |
Gray | dinsdag 31 januari 2012 @ 12:42 |
Grappig, zelf heb ik dan weer niet zoveel met dieren. Nou okay, aquariumvissen dan misschien, met name de betta splendens. Maar honden en katten... blergh. Niet dat ik rot tegen ze ben, want waarom zou ik, maar heb er ook niets mee. Geen dierenvriend dus, meer een dierenkennis. Tolle zei volgens mij tijdens een lezing op de Findhorn retreat dat mensen dieren als makkelijke weg naar de rust in henzelf te gebruiken. Dat niet dieren spiegelen aan mensen, maar mensen aan dieren. Wat dus betekent dat je zelf niet de rust creëert, maar die slurpt uit een ander wezen. Parasiteren dus eigenlijk. Rust haal ik juist uit andere kleine dingen, zoals het ruisen van de wind door de bomen, het geluid van kabbelend water of getik van de regen op de ramen. ![]() | |
Enneacanthus_Obesus | dinsdag 31 januari 2012 @ 12:51 |
Ik denk niet dat parasiteren het juiste woord is, maar mensen spiegelen zich zeer zeker ook aan dieren. Naar mijn idee. | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 12:53 |
Rust heb je als je geen zorgen hebt of als je alles naast je neer kunt leggen door te relativeren. Rust externaliseren is dan ook parasiteren ? En dus geen echte rust. Rust is niet te bereiken door te gaan mediteren of wandelen of andere middelen te gaan gebruiken, dat is meer vluchten ? | |
Gray | dinsdag 31 januari 2012 @ 12:54 |
Het is de juiste omschrijving van de situatie. Of je dat als een slecht of goed ding ziet is afhankelijk van je ego. Boo-ya! ![]() Ik denk van wel ja. Als je alleen maar rust kan vinden door je in een rustige omgeving te begeven, dan komt je rust van buiten, niet van binnen. Wees de stilte in de storm, zeg ik soms. Toegegeven, het is handig om eerst te leren hoe jij je rust ervaart door deze te ontlenen aan je omgeving. Later kan je die dan naar wens terugvinden, waar je ook bent. Klinkt paradoxaal, maar zo werkt het, denk ik. Boeddhisten stellen ook regelmatig dat tradities niet thuishoren in het vrije denken benodigd voor verlichting te bereiken. En toch doen ze het. Waarom? Omdat het helpt de hersenen te conditioneren, ofwel trainen. [ Bericht 46% gewijzigd door Gray op 31-01-2012 13:00:08 ] | |
sientelo | dinsdag 31 januari 2012 @ 12:58 |
met dieren en kinderen kun je een binding maken... makkelijker dan met mensen die erg in hun hoofd zitten bv.. is niet parasiteren... dat kan je ook doen, net als je dat met mensen kan doen the battle for energie... ja als we die eens helemaal zouden doorzien en loslaten dan leven we in het paradijs ![]() | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:00 |
Wat is een binding maken dan volgens jouw ? | |
Lavenderr | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:01 |
Komen we bij de volgende vraag: hebben dieren een ego? | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:10 |
Mooi uitgelegd Gray Maar dat paradoxale is geen garantie dan voor verlichting ? ondanks het gedragen predikaat voor de eigen stroming. | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:19 |
Met spiegelen doel ik niet op rust opslurpen, meer dat wat jij uitstraalt direct terugkomt bij je via het dier. Probeer jij maar eens een dier wat te leren terwijl je gefrustreerd bent in jezelf, terwijl je dat probeerd te verbergen. Dat gaat erg lastig worden. Je ziet het dan ook heel goed, zet een mens bij een hond, kat of paard en je ziet het dier zich aanpassen aan dat mens, je ziet het spiegelen vrij letterlijk. Mens bang voor andere honden, dat er gevechten komen, hond is gelijk of ook onzeker, of juist feller. Mens zenuwachtig dat het paard er misschien vandoor gaat, paard gaat ervandoor, dik in de stress omdat het mens aangeeft dat er wat aan de hand is. Maar ook dat je bv een paard kan blokken met puur je eigen energie, of zelfs door een heup in de richting van het paard te houden het paard kan wegduwen. Vb, als ik een paard achteruit stuur dan breng ik mijn energie omhoog, van neutraal naar we gaan wat doen, daarmee vraag ik aandacht. Dan breng ik mijn energie naar voren zonder te bewegen, ik beweeg met mijn wijsvinger, wat samen met die energie die ik inzet een suggestie oplevert. Mijn paarden reageren alleen daar al op, maar dat is ze geleerd, door daarna de oren plat te leggen figuurlijk en van suggestie naar een vraag te gaan, wordt er dan op de vraag niet gereageerd dan ondersteun ik het met een handeling, in deze vanuit de pols licht bewegen met het touw, wat door kan gaan tot stevig bewegen. Bij rijden ook, als ik als een zoutzak op dat paard zit en niet meedoe, niet mijn energie omhooghaal dan zegt het paard, waarom zou ik lopen(ik heb een paard met meer whoa dan go ![]() Is dat niet genoeg dan adem ik er een keer goed bij uit, maak mijn zit zwaarder en ondersteun evt met de teugels. Maar daar kom je op ten duur niet meer, dat maakt dat het er voor een buitenstaander uitziet alsof er niets gebeurd, maar er gebeurd heel veel, alleen niet in letterlijkere bewegingen e.d. Zoek maar eens op Klaus Ferdinand Hempfling, daar zijn wel filmpjes waarbij hij ogenschijnlijk niets doet, maar waar heel veel gebeurd in het innerlijk van zowel mens als paard. Wat je dan kan zien door een paard dat echt uit zijn plaat gaat en zo ineens tot rust komt en netjes luisterd. Dat komt denk ik omdat zij veel meer via lichaamstaal werken, nu doen wij dat ook wel, maar hun nog veel meer. Ze halen ongelovelijk veel uit je. [ Bericht 33% gewijzigd door erodome op 31-01-2012 13:32:04 ] | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:23 |
Ik denk van wel, ieder dier heeft zijn eigen karakter, zijn eigen talenten en zwaktes. Dat is niet heel anders dan bij mensen, alleen dan wel specifiek voor de soort zeg maar, maar binnen de soort is elk dier weer anders. Hoe zei parelli dat ook alweer, paarden zijn net sneeuwvlokjes, ze lijken allemaal op elkaar, maar zijn ook allemaal uniek. Net als mensen dus, menselijk gedrag werkt hetzelfde, we zijn allemaal mensen en lijken dus op elkaar, maar ieder is ook zijn eigen individu, opgebouwd uit nature en nurture dus. | |
Gray | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:25 |
Wat veel goeroes stellen is dat verlichting een tijdelijk iets is, zoals Satori. Wat een verlicht persoon is, is iemand die deze staat van wezen in zijn dagelijks leven kan verwerken. Dat als onderliggende staat, iets dat aan de bron ligt van alles wat je doet. En dat alles wat je doet, ook op dezelfde manier zijn weerslag op je heeft. Goede intentie, goede handeling, goede ervaring. Zelfs al gaat het tussen intentie en ervaring mis, de ervaring is goed, omdat de intentie goed was (en alles relatief is enzo ![]() Maar voordat je jezelf voldoende los kan maken van het ego, zal je alles moeten afleren wat je ooit hebt aangeleerd. Wat dus eigenlijk betekent dat je leert niet meer te denken en handelen naar wat je ooit geleerd hebt. En leren, daarvoor is herhaling nodig, ofwel rituelen en tradities. Je gebruikt dus conditionering om los te komen van conditionering. Best verwarrend, en daarom zeer uitdagend. Oh, dat is ook zeker het geval. Ik zie het bij de honden van m'n moeder. Altijd onrustig als m'n moeder of zus ze uit gaan laten, blaffen, springen, keten met elkaar. Doe ik het, dan staan ze braaf naast elkaar in stilte te wachten tot ik klaar ben om naar buiten te gaan. ![]() Overigens kan je ook gespiegeld krijgen wat je wil, en niet zozeer hoe je je voelt op dat moment. Dat je heel onrustig en gefrustreerd bent, en je dier heel kalm bij je komt liggen, waardoor je ook kalmeert. Dat is de reden waarom veel mensen een dier nemen. Kinderen doen dit ook voor hun ouders, een rol vervullen waardoor de ouders hen meer aandacht en liefde geven. Punt is, dat dit juist het ego creëert, en die liefde dus niet onvoorwaardelijk is. Het begaafde kind van Alice Miller gaat daar goed op in, heerlijk boek om te lezen ook. | |
Gray | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:26 |
Denk van niet. Net toen ik die vraag las, kwam ik dit tegen op internet: ![]() | |
Lavenderr | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:28 |
Mooi uitgelegd, en wat je zegt over paarden ben ik het zo mee eens. Misschien kun je me nog wat uitleggen. Wat maakt dat honden soms ineens iemand aanvliegen? De honden waarvan het baasje of vrouwtje zegt: dat doet ie anders nooit!! | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:34 |
Dat kan ik niet zo zeggen, dat hangt af van het moment. Maar in de meeste gevallen is het al vrij duidelijk dat dat gaat gebeuren of ervan gaat komen, dat uit het niets komt eigenlijk niet voor, behalve dan bij medische redenen, dat er een grote pijnprikkel is(hersentumor, zware rugpijn e.d.) ofzo waardoor het dier even doordraait. Dat doet "ie anders nooit is vaak meer, ik begrijp hondengedrag niet en kan mijn hond niet lezen ![]() | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:38 |
Ergens ben ik het daar niet mee eens, waarom ? Omdat je nu over twee dingen spreekt, 1 is het afleren ? daar ga je al de fout in mijn inziens. 2 is de aanname dat je zou moeten leren via de tradities of rituelen om in vorm te blijven ? Beetje vreemd niet. Afleren is niet meer dan laten ? Dat is tegengesteld aan leren ? Snap je wat ik bedoel te zeggen. | |
Lavenderr | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:38 |
Ah dankjewel. Ik verbaas me er over, want een kennisje van me heeft dat heel vaak. Laatst kwamen we tegelijk aan op een feestje en de hond kwam van achter uit de tuin door de gang op haar afrennen en sprong grommend tegen haar op. Ook als ze op straat loopt grommen honden vaak naar haar. Ze is dan ook als de dood voor ze. | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:40 |
Dat is de reactie op gevaar van de hond op zijn terrein. Redelijk of niet. | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:42 |
Haar energie is verkeerd en haar handelingen waarschijnlijk ook. Maar dat maakt niet dat het uit het niets komt, dat maakt alleen dat zij niet begrijpt wat ze fout doet, waarmee ze die reactie oproept. Is erg vervelend, want lang niet iedereen heeft er de behoefte aan zich te verdiepen in die dieren zodat ze begrijpen waarom iets gebeurd, maar uit het niets, nee, dat is niet waar. | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:42 |
Nee hoor, geen gevaar, meer zwakheid. En vanuit de hond is het redelijk, maar in onze maatschappij is dat onwenselijk gedrag. | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:44 |
Niet helemaal waar wat je hier schrijft. vind ik. Dat heeft niet alleen met energie te maken, maar ook met de ervaringen die de betreffende hond heeft meegekregen ? Zijn reactie daarop is ook conditionering ? | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:47 |
Valt heel erg mee, conditionering hoort er wel bij, maar gisteren is gisteren en vandaag is vandaag bij honden. Ik heb veel honden in handen gehad en een heel aantal terug op de rails gekregen, een andere instelling, een andere energie(de juiste voor die hond) kan een hond alla minuut veranderen. Tuurlijk is een hond net als mensen ook opgebouwd uit nature en nurture, maar ze tikken heel snel terug naar de natuurlijke manier van doen als ze maar zo behandeld worden. Er zijn wel trauma's die dat in de weg zitten, bv een kennelhond die nooit sociaal gedrag heeft mogen vertonen zal niet zo 1 2 3 dat wel kunnen als je het goed doet, daarmee moet je hem helpen en soms blijft het altijd een probleem, maar dan hebben we het wel over een complete ontwrichting van het wezen hond vanaf het begin. | |
Lavenderr | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:48 |
Maar we stonden allebei voor de deur en hij viel mij niet aan maar kwam op haar afrennen. Best eng vond ik. Dat zo'n dier van achter uit de tuin naar voren vliegt om iemand aan te vallen die hij niet eens kent. Vreemd toch? | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:50 |
Jouw energie was anders, jouw handelingen waarschijnlijk ook. Iemand die bang is heeft de neiging te focussen op wat angst oproept, in de hondenwereld is dat een confrontatie. Verstarren, de blik op de hond, angstige energie enz enz enz. Het is natuurlijk onmogelijk om iets met zekerheid erover te kunnen zeggen zo over het internet heen, het is maar brainstormen zo, om zekerheid te hebben moet ik het zien. | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:50 |
Tuurlijk wat je nu schrijft is waar. Dat mensen altijd een verkeerde energie en handelingen meebrengen is niet waar, dit is ten dele ook de wederzijdse ontmoeting ? Maw, beide hebben daar een aandeel in en versterken elkaar, denk ik. | |
Lavenderr | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:51 |
Dan zou hij alle visite moeten zijn aangevlogen, wat dus niet zo was. Alleen haar. | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:53 |
Zat mensen doen het wel goed, zelfs zonder enige kennis van het dier voor zich. Dat is vrij logisch. En de meeste honden hebben ook wel geleerd om om te gaan met het wezen mens, kunnen zich best voor een fiks deel aanpassen daarin. Is dat niet zo, kan de hond zich slechter aanpassen en het mens ook dan hebben we een probleem. Nu is een hond die zo even naar de voordeur vliegt om iemand aan te vallen niet goed opgevoed, hij denkt het recht te hebben, sterker nog de plicht te hebben de boel op te lossen, dat zou de taak van zijn baas moeten zijn. | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:54 |
Vegis je er niet in, angstig gedrag, druk gedrag, ongewenst gedrag volgens honden dient gecorrigeeerd te worden, zo werken honden. Is de baas dus niet 100% de leider die dat allemaal zelf oplost en bepaald wanneer er gecorrigeerd wordt dan doet de hond het. | |
Lavenderr | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:54 |
Ja, ze stond helemaal verstard, was erg bang. Dat voelde hij misschien. Dan zou je toch denken dat hij niet meer boos hoefde te worden, want dan valt er toch niets te verdedigen? Hij is dan de baas al. | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:55 |
Oke, ik ben ook geen expert wat dat betreft, maar iets heeft de aanleiding gegeven wat de hond zijn terrein deed verdedigen ? Wat dat is weet ik niet, maar slechte energie en andere dingen daar geloof ik niet zo in. Misschien ruiken ze angst of iets anders volkomen verklaarbaars en reageren daar op. | |
Lavenderr | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:55 |
Ah, ja, dat begrijp ik. | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:56 |
Hij corrigeerde haar, dat gedrag wordt niet getolereerd in de hondenwereld, dat komt namelijk de balans van de roedel niet ten goede. aanvulling: Bij honden en bij de meeste dieren komt niet het individu op de eerste plaats, maar het belang van de groep. De alpha is niets waard zonder de omega, ieder heeft zijn eigen plaats en ieder werkt samen om de groep in balans te houden en succesvol te houden. De alpha is dus niet zozeer de beste, maar degene die dat stukje het beste kan doen. | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:57 |
Daar ben ik het mee eens, maar was het een aanval of was het dominantie ? | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 13:59 |
Ik heb het niet gezien, maar ik vermoed dat het een correctie was. Waaruit dat voortkomt kan ik niet zeggen zo, het kan vanuit onzekerheid zijn, het kan vanuit dominantie zijn. | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:00 |
Oke, en wat bedoel je trouwens met alpha en omega ? | |
Lavenderr | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:03 |
Heb het gesnopen, thanks voor wederom een mooie uitleg ![]() | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:08 |
Termen vanuit de hondenwereld over hierarchie, beetje zwart/wit neergezet. Wij mensen zien dat als leider(alpha) en laagste in rang(omega), maar honden zien het gewoon als de plaats in het roedel waar ze het beste passen. De alpha is degene die zegt we gaan dat en dat doen, de omega is de lijm van het roedel, die zorgt dat conflicten niet uit de hand lopen(heel grofweg hoor, er zit veel meer in dan dit alleen, maar een heel boekwerk schrijven is ook weer zo wat ![]() | |
sientelo | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:10 |
hmm ik kan niet meer quoten, eerst kon ik geen spoilers meer lezen en nu niet meer quoten binding: connectie met het wezen van de ander, dat kan trouwens wel met iemand die bv in zn hoofd zit, alleen ga je daar zelf eerder in mee, we beinvloeden elkaar steeds... we leren elkaar door elkaar voorbeeld te geven.. zoiets.. geen idee hoe ik het kan uitleggen... je bent open, geen identificaties, geen gedachten over verleden en toekomst, geen mind chatter zeg maar... nou ik kan het niet uitleggen, vooral omdat ik die staat van openheid nu niet zo sterk ervaar dieren een ego: ik denk dat dieren wel een ego hebben, alleen een andere als mensen.. het ego van dieren heeft te maken met gevaar: vlucht of vecht reactie. of je moet iets anders met het woord ego bedoelen.. maar ik zie ego als alles wat niet liefde is.. als dieren in agressie of angst zitten voelen ze geen liefde.. mensen hebben een veel complexer ego.. met allerlei identificaties.. over hun uiterlijk, baan, status, macht (hoewel macht hoort ook die het dierenrijk) ja dieren hebben ook nog een bepaalde rang in een groep, dat zou je ook ego kunnen noemen... mijn idee van honden: ze voelen precies aan welke energie jij voelt.. en reageren daar op.. als je bang bent of agressief dan kunnen ze je aanvallen.. en dat ligt aan de hond.. want je hebt hele zachte honden en wat hardere.. de zachte honden willen je soms juist knuffelen als je bang bent en je laten weten dat je niet bang hoeft te zijn.. terwijl de hardere honden je wel kunnen aanvallen of bv gaan blaffen ofzo.. ik ben bang geweest voor honden en heb dat fenomeen bestuurt.. ik heb ook agressie bij me gehad en heb ook gezien hoe honden daar op reageren... op het moment dat ik me focuste van binnen en de hond zag dat er geen gevaar was.. was er niks meer aan de hand.. als je bang bent voor honden.. is dat best lastig omdat ze dat aanvoelen er op gaan reageren en dat het nog erger kan maken... het fijnste is om zo rustig mogelijk te worden en vooral veel zachte honden te treffen die je daarmee kunnen helpen.. want die reageren niet zo fel.. die agressie bij je hebben is weer wat anders en dan is het echt belangrijk de hond te laten weten dat je het goed met em voor hebt... | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:12 |
Helemaal mee eens! Er zijn gelukkig een heleboel honden met een hele berg geduld die je graag willen leren dat ze niet gevaarlijk zijn. | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:13 |
Het is duidelijk genoeg, de rest verzin ik er wel bij. ![]() | |
Gray | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:14 |
Iets afleren is hetzelfde als leren; je gebruikt je hersenen met regelmaat op een bepaalde manier, zodat die manier de standaard-instelling wordt. Met tradities en rituelen heb ik zelf niets, sterker nog, ik ben er tegen. Maar het zijn handige methoden om jezelf te oefenen in iets. Gevaar is met tradities en rituelen is dat ze kunnen worden opgevat door anderen alsof het de waarheid is, of een vereiste voorwaarde eer je een bepaalde status bereiken kan. Je kan een permanente verandering in jezelf ook via andere manieren bereiken, bijvoorbeeld door iets met grote impact tot je te nemen. Traumatische ervaringen zijn daar een voorbeeld van, maar ook het gevoel bij de herinnering aan een prachtige ervaring. Maar zou je jezelf telkens moeten corrigeren, dan ben je dus heel erg met het ego aan de slag. Wanneer je jezelf vaak genoeg blootstelt aan een bepaalde handeling, dan wordt het een automatisme, en heb je je ego een stukje van je hogere zelf laten opnemen. Je wordt dan meer je authentieke zelf. Wat Sientelo zegt over dieren met wel een ego, snijdt wel hout, denk ik. Het biologische aspect van het ego hebben zij natuurlijk wel. Die kant van het ego dat laat nadenken over hun zelfbeeld is er natuurlijk (waarschijnlijk ![]() [ Bericht 0% gewijzigd door Gray op 01-02-2012 03:32:36 ] | |
Lavenderr | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:16 |
![]() | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:19 |
Haha, iedereen houdt er eigen definities op na...Dat maakt het wel lastiger om te bespreken zo. Met leren zie ik iets anders als jouw, namelijk gewoon laten van een bepaalde gedraging of gedachte. Dat hoef je niet te leren, maar slechts inzien en doen ? Al geldt het niet voor alles op deze manier. Beetje moeilijk om uit te leggen vind ik. Is het handig om hier een definitie van het ego neer te zetten ? Want ik zie dat er veel invals hoeken zijn ? | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:22 |
@ sientelo Dat heb ik ook een keer gehad met een zeer gevaarlijke hond waar niemand bij durfde en die opgesloten zat, ik liep er zo naartoe en hij was zo mak als een lammetje...Zelfs heel lief. Dus het is inderdaad wat je geeft en hoe je jezelf opstelt. | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:23 |
Met dat laatste ben ik het niet eens, dieren kunnen zich enorm druk maken om bepaalde zaken, dat ze dat met andere dingen doen als mensen is logisch, het zijn namelijk geen mensen. Een hond denkt wel na over hoe hij overkomt, zo mijn tosa vroeger die ging liggen en heel voorzichtig naar een kind toekroop die die grote hond een beetje eng vond. Hij deed echt vanalles om dat kind ervan te overtuigen dat hij lief was en geen kwaad in de zin had, alsof hij het erg belangerijk vond hoe hij overkwam op dat kind. Ik heb dieren in diepe rouw gezien, tot aan niet meer willen leven aan toe, heb vreugde en verdriet gezien, het hele scala aan emotie's die wij ook hebben, alleen dan in hun soort specifieke systeem. Er zit veeeeeeeeeeeeeeeeeeel meer in dieren dan men algemeen denkt, echt heel veel meer. | |
Gray | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:25 |
Betekent toch dat je elke keer bewust een keuze moet maken, een handeling waar een denkproces aan vooraf gaat. Die keuze wil je automatiseren, dus eigenlijk je hersenverbindingen verleggen. Het afzwakken van de bestaande hersenverbindingen kan ook, maar dat is niets anders dan vergeten, door een gebrek aan herhaling van het proces. Misschien dat je dat ook bewust op zou kunnen aansturen, maar daar zou ik eens over na moeten denken. Is aan het begin van het topic veel geprobeerd, blijft lastig. Ik denk dat proberen duidelijk te schrijven of anders vragen stellen aan elkaar het beste werkt. Dat is wel weer een goed voorbeeld van het tegenovergestelde van wat ik schreef. Hmmm... interessant. ![]() | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:31 |
Daar zou ik ook langer over moeten nadenken eigenlijk, maar in eerste instantie zou ik zeggen dat het toch laten is. Zodra je een keuze actief gaat maken kom je tussen beide ? en heb je eigenlijk nog dezelfde reactie, maar die wil je ombuigen naar iets beters in jouw ogen. Wat ik bedoel is het werkelijk naast je neerleggen en boven de gedachten en dus emotie uitkomen. Even een stom voorbeeld, maar neem iemand met een kort lontje die zodra hij de woede voelt opkomen tot 10 gaat tellen omdat hij dat aanleert, en zo hopelijk rustiger gaat worden. Maar het proces daaraan vooraf blijft identiek ? | |
Gray | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:48 |
Precies wat ik bedoel: je leert het dan niet af; je leert slechts om de ene handeling door een andere handeling op te volgen. Wel zou je denk ik kunnen leren de oorzaken op een andere manier te verwerken, waardoor je oorspronkelijke reacties afzwakt. Naar jouw voorbeeld: iemand die zichzelf regelmatig blootstelt aan hetgeen hem woedend maakt, kan daarmee een soort overload geven aan zijn ego. Die het niet volhoudt en het uiteindelijk moet laten varen, omdat het teveel energie kost. Door zichzelf volledig te vullen met die emotie, tot het brein/de geest overloopt, waarop het helemaal leegloopt. Net een orgasme eigenlijk, nu ik erover nadenk, maar dan van het brein, ipv de genitaliën. Zo zie je meteen hoe ik mijn 'inzichten' opdoe: door een dialoog te voeren, met anderen of mijzelf. ![]() | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:50 |
Ieder mens, zelfs diegene die zich verlicht noemen hebben een irritatiegrens, de kunst is te leren kennen waar die ligt en te verkomen dat je eroverheen gaat ![]() | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 14:51 |
Niet helemaal dus, anders ga je gewoon vuurvaste handen kweken ? Dan ben je nog nergens. ![]() Laat het zijn zoals het is ? Dan is het niet belastend en kun je vrij denken. Ik vraag mezelf dan wel af hoe dan verder ? want dat houdt dan ook in dat je eigenlijk weinig gevoelens hebt zowel positief als negatief, want je bent op zo'n moment eigenlijk een soort toeschouwer van jezelf en de wereld geworden. Op zo'n moment ervaar je alles anders, inplaats van de gevoelens waarderen en opzoeken ben je dan in een soort ideale rust beland die in balans is. En is het wenselijk ? [ Bericht 6% gewijzigd door Gertje-Plongers op 31-01-2012 15:02:35 ] | |
erodome | dinsdag 31 januari 2012 @ 15:21 |
Ik denk niet dat het wenselijk is een spectator te worden, dan ben je denk ik de connectie met jezelf kwijt, dan ben je je ego kwijt, maar ook je ziel en alles wat het leven de moeite waard maakt. | |
Gray | dinsdag 31 januari 2012 @ 15:27 |
Yup. Dat is een goede vraag die ik ook al een tijdje aan mezelf stel. Persoonlijk neig ik naar nee, het is niet wenselijk om jezelf zo op te delen. Want zoals je zegt wil je al die emoties en gevoelens wel ten volle kunnen ervaren, spontaan, en zonder twijfels. Wel denk ik dat het tijdelijk een heel goede methode kan zijn om je eigen gevoelswereld te bestuderen. Want soms worden mensen gek van zichzelf, wat eigenlijk een heel bizar iets is, behalve wanneer je het benadert zoals in dit topic besproken wordt. Je kan dan bepaalde reacties, gevoelens en emoties van jezelf leren begrijpen, waar je eerst geen verklaringen voor kon vinden, maar wel last van ondervond. Maar uiteindelijk wil je na die studie naar jezelf, met (gedachten)experimenten en al, alles weer integreren om rust in jezelf te vinden/maken en daardoor met stevigere schoenen in het leven kan staan. Een beetje puberen eigenlijk. ![]() | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 15:31 |
Nou dat weet ik niet, wel gevoelens ervaren, maar geen speelbal ervan zijn ? Daar moet het verschil liggen denk ik. Puberen is toch echt iets anders Gray. Dat is het heen en weer gaan tussen die gevoelens en die stabiliseren weer, maar dit gaat toch echt iets dieper dan dat. Puberen voor gevorderden zeg maar. | |
Gray | dinsdag 31 januari 2012 @ 15:44 |
Yes, puberen voor gevorderden. ![]() Verschil is dat het nu bewuster gaat, en meer vanuit de wil dan vanuit de biologie lijkt te komen. | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 15:52 |
Dat is zeker zo, ik ben ook de enig die zich er mee bezighoudt bij mijn omgeving. De rest geloofd het allemaal wel. Maar ik vind het belangrijk om te doen. En ook nuttig. | |
Gray | dinsdag 31 januari 2012 @ 16:07 |
De laatste tijd merk ik dat m'n omgeving zich er ook op richt. Zo kreeg ik laatst een belletje van een oud klasgenootje die erover praten wilde. Dat is dan wel weer fijn. Misschien ben ik er blind voor, maar ik merk opvallend weinig kritiek op mijn 'zweverige' interesses. ![]() Daar bof ik mee, want het kon ook anders zijn geweest. Wat dat betreft ben ik blij dat fora als deze bestaan, zodat mensen met gelijke interesse en bezigheden nooit te ver weg zijn. ![]() | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 16:34 |
Dat is zeker zo ja, dat is het leuke van internet | |
Gray | dinsdag 31 januari 2012 @ 16:39 |
En dat je veel leuke artikelen tegenkomt gerelateerd met je interesses, zoals deze over 'zelfcompassie': http://www.happynews.nl/2(...)ew-met-kristin-neff/ | |
Gertje-Plongers | dinsdag 31 januari 2012 @ 16:51 |
Mooi artikel Gray, tof. [ Bericht 82% gewijzigd door Gertje-Plongers op 31-01-2012 17:38:46 ] | |
Bastard | dinsdag 31 januari 2012 @ 18:47 |
Uiteindelijk is het ook gewoon je eigen pad die je aflegt en niemand anders. Jij doet je kennis op en geeft uiting aan je spirituele groei als je wilt. Wat iemand anders daar van denkt zal je niet zoveel doen. Blij met dit soort fora? Ja enigzins wel maar het belemmert wel, wil je verder kom je hier niet verder dan oefeningen in het bewaren van geduld. ![]() | |
Loppe | dinsdag 31 januari 2012 @ 19:16 |
* Loppe aait even zichzelf | |
Lavenderr | dinsdag 31 januari 2012 @ 19:16 |
Zeg.. | |
Boswachtertje | dinsdag 31 januari 2012 @ 20:04 |
hahaha Ik ben altijd al de zwever geweest van de vriendengroep. Dat kon ook niet anders, omdat ik al jaren ageer tegen werk, geld en heb een tijd lang geroepen dat tijd niet bestaat. Dan gaan mensen al gauw raar opkijken ![]() Nu zijn ze het inmiddels wel gewend van me en laatst merkte ik tot mijn verbazing dat een goede vriend toch wel geinteresseerd is in de achtergrond van de Federal Reserve Act en de bank. Hij kon zich niet voorstellen dat er geld uit het niets werd gecreëerd.. de eerste stap gezet zal ik maar zeggen lol Ik heb de afgelopen jaren een ontwikkeling doorgemaakt die bestond uit vele dalen en toppen, de dalen veelal wat dieper dan de toppen zo lijkt het achteraf ![]() Door mijn perspectief te verschuiven van 'alles is een droom' naar 'alles is 1 groot spel', heb ik gemerkt dat ik de realiteit weer aankan. Hoewel ik hier af en toe nog steeds mijn twijfels bij heb, maar dat hou je toch hehe. Waarom nemen we alles zo serieus als we naar onze kinderen kunnen kijken. Zij hebben veel minder last van alle ballast die wij in ons leven hebben verzameld tot aan het punt waar we nu staan. Zij laten ons zien dat je gewoon kunt zijn in het moment en dat je niet iets hoeft of moet om het moment daadwerkelijk met je volle bewustzijn te ervaren. Speel in plaats van te denken over de regels. Want de regels zitten in je, jij bepaalt ze als jij die keuze maakt. Het is m.i. een kwestie van jezelf toe laten te spelen, want er zit in jou heel veel dat niet wil spelen maar met de toekomst of met het verleden bezig wil - om maar niet het huidige moment te hoeven 'trotseren'. En uiteindelijk maakt het dus niet uit of we het spel volgens eigen regels spelen en dus vrijer zijn in ons doen en laten, of dat ons we de regels laten voorschrijven. In het laatste geval zul je echter nooit vrij zijn en jezelf minder makkelijk kunnen leren kennen als wanneer jij op zoek gaat naar de innerlijke spelregels. In the end.. it's just a ride ![]() | |
Gray | dinsdag 31 januari 2012 @ 23:34 |
Zoals in de film Van Wilder leuk werd gesteld:Fijne anekdotes, Boswachtertje. ![]() ![]() [ Bericht 0% gewijzigd door Gray op 01-02-2012 00:14:34 ] | |
Gertje-Plongers | woensdag 1 februari 2012 @ 08:39 |
Keuzes keuze.....We vinden alles wel normaal hoe het nu gaat, maar zo normaal hoeft dat zeker niet te zijn. | |
Bastard | woensdag 1 februari 2012 @ 08:44 |
Ja helemaal mee eens. Kinderen leven echt in het moment en genieten van het nu, niet nadenken van straks moet ik zus of zo, heerlijk. Dealen met zaken die nu binnenkomen en niet al weken van te voren zich ergens druk om maken. Volgens mij hebben aan de andere kant mensen graag regels waar ze zich aan kunnen houden. Leven graag in een doctrine, opgelegde zaken en willen ze graag de ondergeschikte rol spelen, dat maakt ze juist gelukkig, die houvast. | |
Gertje-Plongers | woensdag 1 februari 2012 @ 10:27 |
Laten we dan zorgen dat de regels en omstandigheden veranderen maar niet de structuur. | |
erodome | woensdag 1 februari 2012 @ 10:44 |
Het is een hele grappige tegenstelling, want zonder grensen is er geen vrijheid, alleen maar chaos. Het is iets wat we gemeen hebben met alle groepsdieren, een hang naar een zekere orde, dat is dan ook nodig om als groep te kunnen functioneren. De kunst is een evenwicht te vinden waarin de groep als geheel goed draait, maar waar het individu genoeg vrijheid heeft om zich goed te kunnen blijven voelen. | |
Gertje-Plongers | woensdag 1 februari 2012 @ 10:49 |
Nu alleen de juiste invulling van die inzichten, en een betere manier vinden om de maatschappij in te richten. | |
Enneacanthus_Obesus | woensdag 1 februari 2012 @ 10:50 |
Het is aan de andere kant ook een zegen hoor, dat je kunt vooruitdenken en kunt leren van het verleden. Als je werkelijk alleen maar in het nu zou leven, zou je weliswaar gelukkig, maar ook zwakzinnig zijn.. Dus ja, teveel piekeren is mss. niet goed, maarte weinig denken ook niet. Lijkt me. | |
Boswachtertje | woensdag 1 februari 2012 @ 13:41 |
@Enneacanthus_Obesus: ik denk dat je dan de kracht van in het nu zijn onderschat. Juist doordat je geheel in het nu bent, sta je veel meer open voor de kennis en de waarneming (welke samen weer tot begrip kunnen leiden). Niet zwakzinnig dus, hooguit lichtzinnig ![]() | |
Gertje-Plongers | woensdag 1 februari 2012 @ 15:13 |
In het nu zijn is altijd goed, als je maar lering uit het verleden haalt voor het moment. | |
Bastard | woensdag 1 februari 2012 @ 17:55 |
En binnen ![]() | |
Gertje-Plongers | woensdag 1 februari 2012 @ 17:56 |
Veel plezier met lezen ! Laat effe weten wat je er van vindt. | |
Bastard | woensdag 1 februari 2012 @ 17:58 |
Doe ik. ![]() | |
Gray | woensdag 1 februari 2012 @ 18:11 |
Ik heb het al eerder genoemd, maar nogmaals: Het begaafde kind van Alice Miller laat vanuit een therapeutisch oogpunt zien hoe het ego zich ontwikkelt in een kind, dat op latere leeftijd problemen kan geven: http://www.bol.com/nl/p/n(...)005487582/index.html Koopje, zeker voor hoe krachtig dit boek is. | |
Gertje-Plongers | woensdag 1 februari 2012 @ 18:17 |
Aangepast [ Bericht 91% gewijzigd door Gertje-Plongers op 02-02-2012 04:28:30 ] | |
Lavenderr | woensdag 1 februari 2012 @ 18:32 |
Vooruitgang Laat ons geen vooruitgang noemen, waar een ander aan ten onder gaat. Laat ons geen groei noemen, waar een ander minder van wordt. Laat ons geen vrijheid noemen, wat een ander het recht ontneemt om zichzelf te zijn. Laat ons geen gemeenschap noemen, waar de minste niet de meeste aandacht krijgt. Laat ons zelf de verandering zijn, die we in de wereld willen zien. Mahatma Gandhi Mooi gedicht voor hier ![]() | |
Gertje-Plongers | woensdag 1 februari 2012 @ 18:34 |
Mooi gedicht ![]() | |
Bastard | woensdag 1 februari 2012 @ 18:35 |
Mooi gedicht, ook voor het occupy topic ![]() | |
Bastard | woensdag 1 februari 2012 @ 18:37 |
Ja.. had ik dat eerder opgemerkt had ik m meegenomen met de bestelling. Heb nog wel een voorleesboek met verpakte boedhistische wijsheden erin erbij gedaan.. We zouden eigenlijk een TRU leeshoekje moeten hebben, allemaal aan een boek en bespreken. ![]() | |
Lavenderr | woensdag 1 februari 2012 @ 18:42 |
Oh ja, daar zal ik hem ook even posten, bedankt voor de tip ![]() | |
Enneacanthus_Obesus | woensdag 1 februari 2012 @ 19:42 |
Vind ik een heel goed idee ![]() | |
Bastard | woensdag 1 februari 2012 @ 19:44 |
Ja maar ja moet je maar net een boek hebben wat door meerdere mensen gelezen (en aangeschaft) wil worden bedacht ik mij daarna ![]() | |
Gray | woensdag 1 februari 2012 @ 20:18 |
We kunnen het ook gebruiken als een manier om elkaar op de hoogte te brengen van boeken met relevante onderwerpen. Eventueel beoordelen op doen of niet doen, en waarom. Beetje als het filmtopic in het film-subforum. ![]() | |
Enneacanthus_Obesus | woensdag 1 februari 2012 @ 20:31 |
Ja, en samenvattingen, reviews, bevindingen, verkregen inzichten nav. het gelezene kunnen er allemaal in. Wellicht gaan anderen dan hetzelfde lezen en dan kunnen we een heuse boekbespreking houden ![]() Of afspreken hetzelfde boek te lezen, ook, wellicht? | |
Bastard | woensdag 1 februari 2012 @ 20:47 |
Het klinkt goed, enthousiasme is al de helft van succes! [ Bericht 0% gewijzigd door Bastard op 01-02-2012 21:00:31 (pi) ] | |
Lavenderr | woensdag 1 februari 2012 @ 20:50 |
Enthousiasme is de grootste troef in de wereld. Het verslaat geld, macht en invloed. #HenryChester | |
Bastard | woensdag 1 februari 2012 @ 20:59 |
Ja dat is ook een goeie. | |
Canillas | donderdag 2 februari 2012 @ 07:47 |
Omdat ik ontzettend veel van het boek van Alice Miller geleerd heb wil hier graag op reageren met een post van mij uit het Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic, wat een reactie was op een cross post uit dit topic van Boswachtertje. En
Dit topic heeft als titel ''To Kill the Ego or Not Kill the Ego, That is the Question'' en ik denk dat er niks te killen valt, dat er iets te helen valt, iets wat ontzettend diep gaat en van generatie op generatie wordt doorgeven zolang het niet geheeld wordt en dat voor dit helen vooral compassie en begrip nodig is. Het idee van killen gaat uit van een vijand, iets waar je vanaf moet, en dat is liefdeloosheid naar jezelf toe en daar heeft denk ik nooit iemand baat bij ![]() | |
Gertje-Plongers | donderdag 2 februari 2012 @ 07:54 |
DIT,
|