quote:
Die doelstellingen zijn er wel, alleen worden die niet door elk individu van Occupy gedeeld, en verschilt ook de prioriteit van de verschillende doelstellingen per individu. Dat is in het los-vaste karakter van Occupy prima mogelijk, maar is zowel de kracht als de zwakte van deze vorm van organisatie. Veelzijdigheid van opereren is een pluspunt, maar wanneer goede communicatie en organisatie ontbreekt, kan de samenwerking stroef gaan en telt de kracht van velen niet langer.
Zelf denk ik al langer dat Occupy in ieder geval tijdelijk kan werken met een set van doelstellingen om na te streven, zodat ook buitenstaanders op eenvoudige wijze geïnformeerd kunnen worden in een snack-formaat. Kleine, compacter porties van informatie die hapje voor hapje opgelepeld kunnen worden.
quote:
Ik mis een charismatische leider die zich hierop baseert en de groep bijeen weet te houden. Één groep, één belang, één doelstelling, maar bovenal één duidelijke boodschap.
Helaas....
Ondertussen:
[..]
Een
groep is er wel, alleen is die niet vaststaand. Ieder moment kunnen in de groep kleinere fracties ontstaan die tijdelijk samenwerken naar een enkel doel. Het karakter van de problemen waar Occupy tegen ageert maakt echter dat de antwoorden en oplossingen moeilijk, zo niet onmogelijk, door Occupy zelf kunnen worden geboden.
Om naar een enkel
belang is mijns inziens onzinnig, aangezien er vele belangen meespelen. Ook belangen die niet breedgedragen zijn binnen Occupy. Deze zouden eruit gefilterd kunnen worden, maar daarvoor is wel centrale communicatie en organisatie nodig.
Een positie als
leider daarentegen, is precies wat een beweging als Occupy vermijden wil. Aan de ene kant verstandig, omdat hiermee de kans op corrumperen van idealen door persoonlijk belang in een machtspositie verkleint. Onhandig, omdat in een sociaal-anarchistisch verband iedereen (zijn eigen) leider is, en bij gebrekkige communicatie dit al snel resulteert in een kippenhok. Om steun van de groep te krijgen gebruikt is men dan al snel geneigd om andere overtuigingsmiddelen dan logica toe te passen, waarmee populisme en machtsfronten kunnen ontstaan.
Een
doelstelling die door heel Occupy gedragen wordt is best mogelijk, maar hoeft niet de enige doelstelling te zijn. Bovendien kan vanuit het sociaal-anarchistisch democratisch karakter ook de mogelijkheid ontstaan dat een doelstelling met enige regelmaat aangepast of wordt verworpen, zolang de meerderheid hiervoor kiest. Voor mensen die niet direct betrokken zijn, maar slechts vanaf de zijlijn kleine porties informatie consumeren wordt het al snel chaotisch en onnavolgbaar. (Overigens mag dit in een sterk gespecialiseerde samenleving als deze geen onbekend fenomeen wezen.)
Mijn optiek is dat de beweging zich toch gaat richten op een strakkere organisatievorm, mogelijk gemaakt door verbetering van
communicatie en
administratie, ondanks het los-vaste verband van de beweging. Dit zou dan ook slechts een manier zijn om effectiever te werk te gaan, niet om het los-vaste karakter te ondermijnen.
Een korte lijst van
doelstellingen, of geboden zo u wil, kan helpen zowel de neuzen binnen Occupy een kant op te laten wijzen, als de neuzen van buitenstaanders in de juiste richting te sturen.
Door het (tijdelijk) benoemen van
functies binnen de beweging zoals coordinatoren, woordvoerders communicatiemedewerkers, organisatoren etc kan men een gestroomlijnde beweging tot stand brengen, die zowel binnen als buiten Occupy overzichtelijk werkzaam is. Echter is ook hierbij communicatie noodzaak, zodat men
transparant te werk gaan gaan en de vorming van machtsposities kan voorkomen.
Verder vraagt deze vorm van
organiseren begrip zowel voor buitenstaanders als activisten. Wij zijn opgevoed in een wereld waar de hiërarchie gevormd is als een piramide, en niet horizontaal verdeeld is. Daardoor zijn wij niet alleen onervaren met deze laterale machtsstructuur, maar ook sterk beïnvloed in ons denken en handelen, waardoor men ook in een sociaal-anarchistische omgeving op zoek gaat naar leidersfiguren, of deze rol zelf op zich neemt. Door zich hier goed van bewust te wezen, kan men elkaar hierin corrigeren en 'heropvoeden', waardoor men kan opereren in andere denkkaders zonder te vervallen in oude routines.
Zelf zie ik de
Occupy-beweging ook echt als een beweging; een die nog jong en steeds vormende is, en bovendien slechts een enkel gezicht is van een wereldwijd gedragen
stroming waarbij sociale duurzaamheid voorop staat en men openstaat voor verandering ten goede van zowel het individu als het geheel.
Hoe het uit gaat pakken kan ik niet zeggen, ik kan slechts hopen dat zelfs al maar een van de goede intenties waargemaakt kan worden, door Occupy zelf, of de breedgedragen idealen waarop Occupy berust. Maar zelfs een kleine verbetering is verbetering. Daarom pleit ik voor
aanmoediging, geen ontmoediging.