[Verhaal] Vakantie.

"COBAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAN!", zei papa Naatje. "WAAROM HEB JE NOG NIKS INGEPAKT?". Z'n dochter keek hem een beetje raar aan en zei: "Daar heb ik jou toch voor?". Papa Naatje werd boos; "NEE! PAK ZELF MAAR IN!" "Maar, maar..." "NIKS TE MAREN! PAK ZELF MAAR IN VERWEND NEST! OF WE GAAN HELEMAAL NIET NAAR PARIJS EN DAN KUN JE DAG ZEGGEN TEGEN HET SHOPPEN!". Coban stopte met zeiken en rende snel naar haar schoenenloods. Ze pakte 16 paar schoenen in en wat kleding, hobbelde naar beneden waar de taxi al klaar stond. "En waar is je broertje?" "Ik kom al!", schreeuwde Driepink. Hij kwam volledig uitgepimt met harde Beats by Dr. Flox' om naar de taxi toegelopen. Om homo van te worden.

"Taxi Monopoly, hoe kan ik u van dienst zijn? Tlauwens, hier is mijn kaartje!", klonk het met een Surinaams accent. Een vriendelijke, hollandse jongen, ergens in de 20 keek hun vriendelijk aan. "Naar Schiphol", zei Naatje. "Oké!" Zei Monopoly weer in het Nederlands, en bleef Naatje recht in de ogen kijken. "Huh, bent u niet Surinaams dan? Die 'Nee' klonk erg Nederlands." "hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiihihihihihihi!" Naatje werd weer boos. "Bent u stoned?" Ineens kreeg Monopoly een poker face en draaide zich om. Hij startte de motor en reed weg.

Eenmaal op het vliegveld aangekomen waren ze ruim op tijd. Maar papa Naatje, zusje Coban en broer Driepink moesten wachten. Heel veel wachten. "Hallo, ik ben agent Myraela en dit zijn mijn collega's Oerbeer en Smegmanus van de Douane. Jim is helaas weg, die staat nu hiet te verkopen. RIP, never forget. Heeft u enige elektronische apparaten om aan te geven?". "Jongens, maak de koffers maar open!" zei Naatje. Naatje gaf zijn laptop en HTC aan, Driepink zijn Beats, z'n iPod en z'n Chromebook, en Coban d'r Blackberry en netbook. "Genoteerd, mag ik ook nog even jullie identiteitsbewijzen zien? Bedankt! Pak maar weer in en loop maar weer verder."

Eenmaal in het vliegtuig naar Parijs heerste er verveling. "Pap, ik heb m'n iPod en m'n Laptop in mijn koffer zitten." Naatje voelde in z'n broekzak en keek ineens op "Kut, m'n HTC ook in mijn koffer zitten." "Ha, wie is hier nu blond? Ff tweeten" zei Coban. "En de koffers zitten nu in het ruim, naja, de vlucht duurt toch maar 45 minuten.".

Eenmaal op de luchthaven in Parijs moesten ze wachten op de koffers. "Pap, waar blijven onze koffers nou?" Naatje: "Tja, ik weet niet... Gewoon wachten neem in aan.". Maar ze konden lang blijven wachten, maar de koffers waren er niet. Dus, ze gingen naar de informatie balie. "Hóé kúnnén wíj ú hélpéuhn?" Zei de meneer in het frans. Naatje: "Wij zijn onze koffers kwijt." "Qúé?" "Pap, het zijn fransen, je moet in het frans praten.", merkte Driepink op. Naatje kon geen frans, maar hij deed zijn best; "Wïj zìjn önzè kóffèürs kwíjt". "Wíj kúnnén ú dáárméé níét hélpén, éxcúséé móí."

"Excuseer mij, maar ik ben mijn koffers kwijt, kun u mij helpen?" "Non"
"Excuseer mij, maar ik ben mijn koffers kwijt, kun u mij helpen?" "Pas"
"Excuseer mij, maar ik ben mijn koffers kwijt, kun u mij helpen?" "Pas du tout."
"Excuseer mij, maar ik ben mijn koffers kwijt, kun u mij helpen?" "无无无"

"Excuseer mij, maar ik ben mijn koffers kwijt, kun u mij helpen?" "Misschien. Wat zat er in de koffer?" Een vriendelijke man, 21 jaar, met een verlovingsring om, keek Naatje met zijn kinderen aan. "Wat zat er allemaal in de koffers?" "Wat kleding, een paar laptops..." Driepink schreeuwde het ineens uit: "EN MIJN IPOD! EN MIJN BEATS!!" "Rustig maar, ik kan jullie wel helpen, hier heb je mijn kaartje. Kom vanmiddag maar langs"

Dalando
Co-founder BBQode Inc.

President Dannylaan 5b
0450BB
Sassenheim City
Frankrijk

0800 0232891
www.bbqode.com

Die middag gingen Naatje met zijn 2 kinderen daar naartoe. "He, dat zijn die mensen van vanmiddag! Ik ben Dalando, Co-founder BBQode Inc, en daar is mijn baas, BBQSausage." Terwijl Dalando en Naatje's gezin kennis maakte, klonk het ineens heel hard vanuit BBQSausage kantoor: "ERUIT! IK WIL JE NOOIT MEER ZIEN!". Dalando keek op en zag Glowmouse zijn spullen pakken. "Wat is er gebeurd man?" Vroeg Dalando. Glowmouse keek op en zei: "Ontslagen man, SQL Injectie." "SQL INJECTIE? ERUIT!" schreeuwde Dalando.

Dalando draaide zich weer om naar het gezin en zei: "Loop maar mee."
"BBQSausage, ik heb hier een gezin dat zijn spullen kwijt is, onderandere een iPod, kunnen we hier iets mee?" "Denk het wel. Als we nou een applicatie ontwikkelen die in de iCloud word gezet, die automatisch een tweet plaatst met zijn locatie, kunnen we dan weten we waar de spullen zijn, hoeven we ze alleen nog maar op te halen." "Goed idee, zullen we aan de slag gaan baas?"

De 2 mannen typte rare lastige codes, maar toen vroeg Dalando: "Meneer Naatje, kunt u even inloggen op de iCloud?" "Mijn zoon Driepink heeft de iPod." "Kunt u Driepink dan even vragen of ie in kan loggen op de iCloud?" "Ja hoor. DRIEPINK!!!?" Driepink logte in op de icloud, de applicatie werd erop gezet en jawel hoor, even later kwam er een tweet. "De geiten zijn gemolken in Burkina Faso, op de Amenthstraat 16 in Ouagadougou." "Burkina Faso?" vroeg Naatje. "Even ticket boeken dan maar." Dalando keek op en zei: "En wij gaan mee!"

In Burkina Faso aangekomen was het nacht. Taxi! Taxi! "Hallio, ik ben Spaghettivreter van Spaghettivreter Taxi en Co, hier is mijn kaartje, en waar moet u heen?" "Amenthstraat 16! En met spoed!"
Amenthstraat 16 was in een industrieterrein. Allemaal grote loodsen. Nummer 16 was een groen-bruine loods, half doorgeroest met kapotte ramen, en het was donker binnen, maar er waren stemmen.

De 5 betaalde de taxi en die reed weg. "Ik vind het hier stom, er zijn geen winkels" zeurde coban. "Ik bel de taxi! " zei ze. Maar zonder dat ze het doorhad, belde ze Taxi Monopoly, en niet Spaghettivreter Taxi en Co. "Nee!" zei naatje. "We gaan naar binnen!"

"Hier voor de spullen?" Klonk het ineens en ze werden naar binnen gesleurd. Een stuk of 30 mensen stonden hun met wapens aan te kijken. "Stelletje kankermongolen. Ik ben Intronic, leider van de kankerdieven. En nu jullie weten dat ik besta, moeten jullie dood." "Oke, 't was gezellig, nu ben ik weer weg" zei Dalando vriendelijk, en probeerde daarna weg te rennen. "Hohoho, niet zo snel." En Dalando werd weer tegengehouden door de bewakers.

Nu is het tijd voor jullie, om vermoord te worden. Alle mannen gingen bij elkaar staan, richten hun wapens, en telde af. "3", "2", "1..." en toen BAM!

Een gele taxi kwam door de muur zetten, reed VOL over alle mannen heen, bloed vloog door de lucht, en de 5 keken raar naar de taxi. Een vriendelijke man stapte uit, en zei

"Taxi Monopoly, hoe kan ik jullie van dienst zijn?"

========================================================

Zelfgeschreven
Gelieve geen TL;DR te posten
Inspreken mag
Fictief
Degene die alle referenties kan opnoemen krijgt een ijsje.
Typfouten voorbehouden.

Kusjes jeboii.

quote:

Op zondag 1 januari 2012 15:16 schreef sinepedraap het volgende:
TL&DR

Ook niet.

Dank jullie wel

Ik wil met deze post mijn spijt betuigen voor Dromenvangertje, omdat ik ben vergeten om haar als stewardess in mijn verhaal te zetten.

quote:

Op zondag 1 januari 2012 19:18 schreef BBQSausage het volgende:

[..]

Gewoon een deel twee beginnen

quote:

Op zondag 1 januari 2012 20:08 schreef Maikuuul het volgende:
Amusant stukje TS

Maar heeft Coban nog een LV tasje kunnen scoren in Paris ofniet ?

Seems like a part 2

quote:

Op maandag 2 januari 2012 16:00 schreef Rezania het volgende:
Kutkick omdat goed verhaal.

quote:

Op maandag 2 januari 2012 02:57 schreef Rezania het volgende:
Sassenheim city.

Ik moest er iets met jou toch ingooien. Je staat bovenaan mijn FOK!Vriendjestool.

Deel 2

2 maanden later. Monopoly stapte naar buiten, en groette Driepink. "Moggûh buurman!"! "Gisteravond gezellig gehad met Knetterkrankjorum?" Knetterkrankjorum was de eerste klant die Monopoly had na het incident. Liefde op het eerste gezicht. "Ja man, knettergek is ze. Haar zwarte laarzen en metalen spijkers, hmm zo heerlijk. En dan hoe ze haar kak in m'n..." "Ja, genoeg..." en Driepink rende naar de WC, terwijl z'n eten omhoog kwam zetten.

"Driepink, ben je wel weer beter voordat we naar de burgemeester gaan vanmiddag?", vroeg Naatje. "Ik hoop het pap, ik zou meneer Drommel ook wel willen ontmoeten." "PAP!" schreeuwde Coban. "PAAAP!!!!!!!!!!!". "Wat is er nou weer aan de hand schat?" schreeuwde Naatje door het huis. "ER IS BRAND! ER IS BRAAAND!!" schreeuwde coban al hoestend. "Wat is er gebeurd?" "RENNEN!" schreeuwde Coban. De drie rende naar buiten de straat op, en ja hoor. Vanuit Coban's schoenenhangar kwamen hoge vlammen. "En mijn iPod ligt daarbinnen nog!", en Coban barstte in huilen uit. "Hoe moet ik nu op de BBQommunity?"

"De brand is aangestoken." vertelde commandant Strand. "Er zijn on-afgestoken molotovcocktails gevonden bij deur 16 van de schoenenhangar. Waarschijnlijk zijn er een paar daarvan wel afgestoken. U moet uw huis als verloren beschouwen." Coban schreeuwde het uit. "Het spijt me", zei de burgemeester. "Burgemeester Drommel, bedankt dat u bent gekomen.". Zei Naatje, en gaf de burgemeester een hand. "Ik zal voor onderdak zorgen. In de tussentijd zal mijn lieftallige assistente Flipsie u Silkwater geven." "Bedankt...." en Driepink lachte vriendelijk naar Flipsie. "Als je het maar laat! Ik ben al verloofd! Oh Dimens... " en ze slijmde weg.

"Een flat? We moeten de komende 2 weken doorbrengen in een flat?" Coban's mond viel open. "Blijkbaar wel. Nouja, we moeten er maar het beste van maken. Trouwens zusje, zie het als een voordeel: je krijgt nieuwe tasjes en schoentjes." merkte Driepink op. "OMG OMG OMG AAH YEESS!!" en Coban huppelde vrolijk naar binnen, en rende daarna meteen naar buiten. "Boooohhh wat stinkt het daar zeg!" "Dat kan kloppen" en een vriendelijke vrouw liep naar buiten. "Ik ben huppel, en dat is mijn man, Ezechielk." "Hallo! Ik ben Naatje, en dit zijn mijn kinderen, Coban en Driepink." "Hallo!" zeiden Driepink en Coban. "Het huis is niet schoongemaakt sinds de vorige eigenaar Dientje dood is gegaan... RIP"

"Mag ik er even langs?", vroeg een lief meisje. En ze glimlachte vriendelijk naar Driepink. Driepink lachte terug, maar werd ineens ook heel verlegen. Toen ze van het balkon af was, vroeg Driepink: "Damn, wie was dat?" "Dat is je buurmeisje, Dromenvangertje." zei Huppel. "Ze werkt bij Ajax Air, als stewardess." "Je vind haar wel leuk...", fluisterde Coban in Driepink's oor...

Zal de pyromaan gepakt worden? En zal Driepink Dromenvangertje hosselen?

To be continued...

quote:

Op maandag 2 januari 2012 19:55 schreef Beach het volgende:

Strand

Deel 3

"Is het een vliegtuig? Is het een vogel? Nee, het is Spouwerranger!" klonk het ineens. Op het balkon, stond een man, in lichtpaars gekleed. "AAN DE KANT!" en Coban rende het balkon op, met een honkbal knuppel. "IK KNUPPEL JE HELEMAAL KAPOT!" schreeuwde ze. "Rustig, asjeblieft. Ik ben Spouwerranger, de vergeten powerranger. Ik heb meer informatie die jullie misschien uit dit krot kan krijgen." "Het is geen krot!" Zei Huppel. "Ik woon hier al 10 jaar en ik weet heus wel wat voor leuke huizen dit zijn." "Leuke huizen? Pfff. Mijn Duggs® worden vies." zeikte Coban. "Toen ik in de bosjes zat te kijken naar de lekkere kont van uw dochter", zei Spouwerranger tegen Naatje, "en het pand in de fik vloog, zag ik een paar mannen en een vrouw in een piratenschip auto wegrijden, richting de haven. Misschien moeten we daar heen gaan, om te kijken of ze daar zitten. Kunnen we ze te grazen nemen!". "Goed plan", zei Naatje, licht geirriteerd. "Maar waarom zat je naar de kont van m'n dochter te kijken?" "Maar hoe komen we naar de haven?" vroeg Naatje. "Ik heb al een idee, zei driepink."

"Daar, een piratenschip, hij gaat weg!" Maar het was al te laat. Het piratenschip vaarde al weg, de noordzee op. "We halen die boot nooit meer in. Laten we maar even bij de pier gaan kijken, waar die boot heen gaat." Op de pier stond een bordje, waarop stond:

Piratenschip
ID: ARG7CS
Richting: Parijs
Vertrek: 00:29

"Taxi, gaat u ook buitenlands?". "Mij spijten, Spaghettivreter Taxi & Co niet buitenlands doen." zei de taxichaffeur. "Maar hoe komen we nu naar parijs toe, pap?" vroeg Coban. "Geen idee...". "Ik heb wel een plan, pap." zei Driepink.

"De vlucht vertrekt over 10 minuten!"
"Naar de incheck balies!"
"Gaan zitten, snel!"

Daar zaten ze dan. Diepink, Coban en Naatje in het vliegtuig, naar Parijs, net optijd. "Hé pap, waar ken ik dat meisje van?" "Even een cola bestellen", zei Driepink, terwijl hij naar Dromenvangertje keek. "Maar we zijn er alweer bijna?!"
Eenmaal in de haven van Parijs aangekomen stonden Naatje en Coban naar het piratenschip te kijken. Maar er keek ook iemand terug. Een vriendelijke man, met een hertog jantje in z'n hand. "IK BEN JANPIRAAT! ARRGGGG! PIRAAT DER PIRATEN! PYROMAAN DER PYROMANEN! JULLIE ZULLEN ME NOOIT TE PAKKEN KRIJGEN!" "Eh, lieve schat..." "Wat is er AnkerBotsing?" "We zinken!", zei AnkerBotsing.

"Haha! Stelletje idioten, laten ze hun eigen schip zinken!" zei Naatje. "Nietwaar Driepink? ... Driepink? Waar is Driepink?"

"Alleen in ons vliegtuig... Ik doe hem wel af... Hihi, wat een grote...", fluisterde Dromenvangertje...

============================

Ik neem aan dat jullie het leuk vinden, maar zelf heb ik weinig tijd, en ook weinig inspiratie meer over. Dus ik weet niet zeker of er nog een deel 4 komt, sorry.

quote:

Op zondag 22 januari 2012 00:53 schreef Dientje12 het volgende:
Hoe kan parijs een haven hebben?

http://nl.wikipedia.org/wiki/Seine