Rugpijn

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 18:01 schreef marcb1974 het volgende:

Ik moet oppassen wat ik er nog meer bij slik. Mag vrij veel meds niets.

waarom niet?

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 18:01 schreef Mirjam het volgende:

[..]

waarom niet?

Door andere medicijnen die ik moet slikken.

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 18:02 schreef marcb1974 het volgende:

[..]

Door andere medicijnen die ik moet slikken.

ah, zo.
ik slik ook vrij veel, maar alles paste wel hoor, valt altijd wel weer mee

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 18:02 schreef marcb1974 het volgende:

[..]

Door andere medicijnen die ik moet slikken.

Als je oxynorm mag, mag je oxycontin ook, is namelijk hetzelfde middel alleen is de eerste zonder gereguleerde afgifte en de 2de mét.

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 18:03 schreef starla het volgende:

[..]

Als je oxynorm mag, mag je oxycontin ook, is namelijk hetzelfde middel alleen is de eerste zonder gereguleerde afgifte en de 2de mét.

Dan is dat nog een optie. Maar eerst dinsdag maar eens een verwijzing voor een andere neuroloog. En dan hopelijk snel verder.

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 18:04 schreef marcb1974 het volgende:

[..]

Dan is dat nog een optie. Maar eerst dinsdag maar eens een verwijzing voor een andere neuroloog. En dan hopelijk snel verder.

Wat zijn je verwachtingen van de andere neuroloog?

En heb je het er al over gehad met je huidige neuroloog?

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 18:04 schreef starla het volgende:

[..]

Wat zijn je verwachtingen van de andere neuroloog?

En heb je het er al over gehad met je huidige neuroloog?

Een objectieve blik. En nee, die hoef ik niet meer te spreken. Iemand die zo vast zit in zijn eigen idee en weigert te luisteren ben ik vrij snel klaar mee.

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 18:06 schreef marcb1974 het volgende:
Een objectieve blik.

In beginsel zijn alle artsen objectief. Daar moet je iig wel van uitgaan.

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 18:06 schreef marcb1974 het volgende:
En nee, die hoef ik niet meer te spreken. Iemand die zo vast zit in zijn eigen idee en weigert te luisteren ben ik vrij snel klaar mee.

Dat vind ik niet helemaal billijk. Heb je al stilgestaan bij het feit dat er mogelijk in de communicatie bij jou iets misgaat?

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 18:08 schreef starla het volgende:

[..]

In beginsel zijn alle artsen objectief. Daar moet je iig wel van uitgaan.

[..]

Dat vind ik niet helemaal billijk. Heb je al stilgestaan bij het feit dat er mogelijk in de communicatie bij jou iets misgaat?

ja, dat hij echt niet wilde luisteren. Heb meer dan eens aangegeven waarom ik het er niet mee eens was. Maar hij zat zo vast in zijn idee dat het niets werd. En dan maar niet billijk, ik wil geholpen worden en niet een kant op gestuurd omdat meneer er geen zin in heeft.

Vond hem echt zeer arrogant, ben toch nog wel even bezig geweest met dat 'gesprek'.

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 17:40 schreef starla het volgende:

[..]

TS loopt al 3 maanden met deze klachten. Dat is ongeveer de cut-off dat de gemiddelde neurochirurg bij veel pijn besluit te opereren. Let wel, er zijn 3 indicaties voor een operatie:
1) PIJN!
2) Acute motorische uitval
3) Caudasyndroom

Alleen pijn is dus voldoende voor een operatie, mits het middels MRI is vastgesteld dat het om een hernia gaat en mits de pijnklachten lang genoeg bestaan voor de neurochirurg. Dat laatste verschilt per neurochirurg.

[..]

Ik denk ook dat de exacte plek niet veel uitmaakt, hoewel de hooglumbale, die vaak extraforaminaal zitten bekend staan om hun hevige pijn die moeilijk reageert op behandeling. Maar dat is meer een gevoelskwestie, ik weet niet of je dat ook in de praktijk meemaakt?

In de praktijk is echt 90% l4-l5 dus die enkele keren dat ik hoger lumbale hernia's zie kan ik niet echt een uitspraak over doen omdat dat dan te veel op toeval zou berusten.
Hier in de buurt is het van veel ziekenhuizen de regel om pas te gaan opereren bij echt uitval en vrijwel niet bij alleen pijnklachten ivm complicaties die soms vervelender zijn als eventuele restklachten

Ja, je hebt de complicatierisico's, maar pijn is ook niet fijn

Welke regio zit je als ik vragen mag?

Rotterdam, weet niet in hoeverre het verschilt met de rest van NL hoor maar van wat ik hoor stellen ze het opereren zo lang mogelijk uit.

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 18:39 schreef Atta-boy het volgende:
Rotterdam, weet niet in hoeverre het verschilt met de rest van NL hoor maar van wat ik hoor stellen ze het opereren zo lang mogelijk uit.

Dat hoor ik ook. Al zit ik in dezelfde regio

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 18:39 schreef Atta-boy het volgende:
maar van wat ik hoor stellen ze het opereren zo lang mogenlijk uit.

Het is het laatste redmiddel inderdaad, maar voor sommige patienten is dat noodzakelijk vanwege de ernstige pijn.

Er lijkt wel een onderscheid gemaakt te worden op leeftijd. Als ik om me heen kijk en hoor van anderen is het grofweg onder de 50 is wachten en boven de 50 veel sneller een operatie.

Dat is mijn indruk niet.

Zoals bij veel operaties: nabloedingen, infecties of géén effect op de klachten.

Heel theoretisch kunnen ze de zenuwen beschadigen.

En het risico op littekenvorming. Waardoor je sneller een nieuwe hernia hebt.

Littekenvorming krijg je altijd, maar dat leidt niet sneller tot een hernia. Het kan wel op de zenuwwortel drukken waardoor je dezelfde klachten krijgt. De exacte getallen weet ik niet, maar in ongeveer 10 % van de gevallen is een nieuwe operatie nodig (álle gevallen, dus ook incluis nieuwe hernia's).

Dat is toch niet wat de neuroloog bij mij zei. Er is wel zeker een hoger risico door littekenvorming op een nieuwe hernia.

Nee, hij bedoelt zeker te zeggen dat het risico op die klachten hoger is dan in vergelijking met de gezonde populatie. En, dat mensen met een hernia ook altijd een hoger risico zullen hebben op een nieuwe hernia.

Dit staat LOS van het risico op een nieuwe hernia DOOR littekenweefsel. Als je de pathofysiologie opzoekt van hoe nu een hernia ontstaat, kun je dit ook niet rijmen met de aanwezigheid van littekenweefsel.

Interessante discussie over diagnostiek, behandeling en pijn.

Er vanuit gaande dat het niet om een maligne aandoening gaat, maar 'slechts' over een hernia (HNP), pseudo-radiculopathie of acute lage rugklachten (hoewel 3 maand als 'chronisch' gezien wordt), het volgende:

Over de diagnostiek m.b.v. een MRI is veel te zeggen. De vraag is: als het blijkt uit de MRI dat het een HNP is, wat zou je er dan (anders) aan doen? Het blijkt uit onderzoek dat veel 'gezonde' mensen die een MRI kregen, ook HNP's lieten zien. Maar dan zonder klachten. Ik kan mij helaas niet meer voor de geest halen welke onderzoeken dit zijn geweest. Hiermee wil ik zeggen dat een HNP wel de oorzaak van klachten kan zijn, maar het niet per se hoeft te zijn.

Het feit is, dat pijn kan voort bestaan zonder weefselschade, of met herstelde weefselschade. Aanhoudende pijn zorgt in bijna alle gevallen voor een aangepast beweegpatroon. Je zoekt een comfortabele houding waarin je het minste pijn hebt totdat je zo'n beetje alle houdingen hebt gehad. Het gevolg is dat er gedurende een periode van tijd, een andere belasting op de spieren en gewrichten komt, die op hun beurt wederom signalen naar de hersens afgeven. Grote kans dat de hersens dit interpreteren als pijn. (Ja, pijn zit in je hersens en niet in het weefsel, maar geprojecteert in het weefsel. Zie het boek Pijn van dr. Van Cranenburg). Soms wordt de pijn niet meer veroorzaakt door het weefselschade, maar door spieren en gewrichten die worden belast op een manier waar ze niet voor zijn gemaakt.

Om het bijvoorbeeld even bij de spieren te houden: er kunnen pijnlijke spierpunten ontwikkelen die het normale functioneren/bewegen bemoeilijken. Deze punten kunnen uitstralen naar de benen, alsof de klacht veroorzaakt wordt door een HNP/pseudoradiculair syndroom. (zie Travell & Simon). Tevens: puur de gedachte aan weefselschade of een foutieve ziekteperceptie kan de hersens beïnvloeden om pijn te ervaren. Een beetje kort door de bocht omschreven, want er zijn veel meer componenten die pijngewaarwording beïnvloeden.

Mijn idee: als je eenmaal de diagnose HNP hebt, zul je dat de rest van je leven onthouden en daar rekening mee houden (negatieve zin). Terwijl het niet vast staat dat een HNP in alle gevallen voor aanhoudende klachten zorgt. Het is wel makkelijk als boosdoener aan te wijzen, natuurlijk. Daarnaast heeft bijna iedereen in zijn leven minstens 1 keer een episode van (lage) rugpijn, als dat misschien een troost is.

mvg

quote:

Op donderdag 5 januari 2012 01:21 schreef woordgrap het volgende:
Interessante discussie over diagnostiek, behandeling en pijn.

Er vanuit gaande dat het niet om een maligne aandoening gaat, maar 'slechts' over een hernia (HNP), pseudo-radiculopathie of acute lage rugklachten (hoewel 3 maand als 'chronisch' gezien wordt), het volgende:

Over de diagnostiek m.b.v. een MRI is veel te zeggen. De vraag is: als het blijkt uit de MRI dat het een HNP is, wat zou je er dan (anders) aan doen? Het blijkt uit onderzoek dat veel 'gezonde' mensen die een MRI kregen, ook HNP's lieten zien. Maar dan zonder klachten. Ik kan mij helaas niet meer voor de geest halen welke onderzoeken dit zijn geweest. Hiermee wil ik zeggen dat een HNP wel de oorzaak van klachten kan zijn, maar het niet per se hoeft te zijn.

Het feit is, dat pijn kan voort bestaan zonder weefselschade, of met herstelde weefselschade. Aanhoudende pijn zorgt in bijna alle gevallen voor een aangepast beweegpatroon. Je zoekt een comfortabele houding waarin je het minste pijn hebt totdat je zo'n beetje alle houdingen hebt gehad. Het gevolg is dat er gedurende een periode van tijd, een andere belasting op de spieren en gewrichten komt, die op hun beurt wederom signalen naar de hersens afgeven. Grote kans dat de hersens dit interpreteren als pijn. (Ja, pijn zit in je hersens en niet in het weefsel, maar geprojecteert in het weefsel. Zie het boek Pijn van dr. Van Cranenburg). Soms wordt de pijn niet meer veroorzaakt door het weefselschade, maar door spieren en gewrichten die worden belast op een manier waar ze niet voor zijn gemaakt.

Om het bijvoorbeeld even bij de spieren te houden: er kunnen pijnlijke spierpunten ontwikkelen die het normale functioneren/bewegen bemoeilijken. Deze punten kunnen uitstralen naar de benen, alsof de klacht veroorzaakt wordt door een HNP/pseudoradiculair syndroom. (zie Travell & Simon). Tevens: puur de gedachte aan weefselschade of een foutieve ziekteperceptie kan de hersens beïnvloeden om pijn te ervaren. Een beetje kort door de bocht omschreven, want er zijn veel meer componenten die pijngewaarwording beïnvloeden.

Mijn idee: als je eenmaal de diagnose HNP hebt, zul je dat de rest van je leven onthouden en daar rekening mee houden (negatieve zin). Terwijl het niet vast staat dat een HNP in alle gevallen voor aanhoudende klachten zorgt. Het is wel makkelijk als boosdoener aan te wijzen, natuurlijk. Daarnaast heeft bijna iedereen in zijn leven minstens 1 keer een episode van (lage) rugpijn, als dat misschien een troost is.

Daarom moet er alleen nadere diagnostiek worden gedaan bij radiculaire klachten, niet bij aspecifieke lage rugpijn (of bij asymptomatische personen) En je verhaal beschrijft inderdaad een deel van het ontstaansmechanisme van chronische pijn, maar dat betekent niet dat je geen diagnostiek moet doen bij mensen met radiculaire klachten. Op zijn minst kun je dan aan voorlichting doen.

Daarnaast, als iemand radiculaire klachten heeft en een duidelijke radixcompressie die overeenkomt met de kliniek, dan mag men er van uit gaan dat het dan om een symptomatische HNP gaat.

quote:

Op zaterdag 31 december 2011 13:35 schreef dotKoen het volgende:
Mag toch hopen dat een HA geen MRI LWK kan/mag aanvragen

Kunnen ze ook niet, tenminste in de achterhoek niet.