Liesje kan nog niet met een vork of lepel eten. Ze snapt wel wat ze met een vork moet doen, maar ze prikt niet hard genoeg, waardoor het stukje niet blijft zitten. Een lepel hanteert ze net zoals een vork, en dan heb je er natuurlijk niks aan.

Relain, ik herken heel veel dingen die jij over Oona schrijft bij Liesje. Zoals het stukje brood van de vork halen, maar ook het doorbunkeren en het spelen met eten. Ik geef Liesje 's ochtends pap, en 's middags 2 boterhammen. Als ik de indruk heb dat ze echt nog meer wil, geef ik haar bijv. nog een mandarijntje of een halve banaan. Maar momenteel komt dat niet veel voor, ze lijkt juist wat minder te eten dan eerst. Wat trouwens wel heel schattig is, is dat ze zelf haar bordje ophoudt en aan mij geeft als ze meer wil en als ze klaar is (aan mij dus om te interpreteren

).
Liesje wil trouwens ineens geen groente meer, tenminste, geen herkenbare stukken. Groentensoep eet ze bijvoorbeeld wel, en "prutje" met rijst ook. Alleen als ik vlees, aardappel en groenten op haar bordje legt, eet ze alles op behalve de groenten. Ze brengt het wel even naar haar mond, maar zit dan echt te gruwelen en te rillen.
En, mogelijke doorbraak: ze zei vandaag een paar keer "kikkeh", bij een boekje met een kikker. Een "paatie", bij een paard.

Ik wil niet te vroeg juichen, maar dit leek me geen toeval. Ze wilde ook veel boekjes kijken en wees dan de plaatjes meerdere keren aan, waarbij ik het woord moest zeggen. Zou ze het doorkrijgen? Gisteren had ik nog de indruk dat ze totaal geen woordjes-besef had. Ben heel benieuwd of het dan nu toch gaat komen.