hemel en hel

quote:

Op zondag 25 december 2011 00:17 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Daarover hebben we het al eens gehad. Zo moet je deze 3N-dimensionale ruimte niet opvatten. Het is een representatie, waarin men ervoor kiest om iedere vrijheidsgraad van het systeem als een aparte dimensie weer te geven. Het is niet de bedoeling dat je dit letterlijk opvat. De bedoeling is dat het interpreteert als N deeltjes die zich gezamelijk in een 3-dimensionale ruimte bevinden. Dat weet ik zeker.

Het is zeker een representatie, en ik vat ook niets letterlijk op.

Het grote verschil met het klassieke geval is echter dat men dit altijd terug kan brengen tot een 3 dimensionale representatie, terwijl dat voor kwantumsystemen fundamenteel onmogelijk is,

Zoals ik al eens eerder heb opgemerkt heeft men de vrijheid om ook klassieke systemen in hoogdimensionale faseruimtes te beschrijven, maar in dat geval wordt het hele meerdeeltjes systeem eenduidig gerepresenteerd door een enkel punt in die ruimte, dat zich als een functie van de tijd door die ruimte beweegt.

De uitbreiding van dimensies wordt in dat geval in evenwicht gehouden doordat het aantal punten in de ruimte vermindert, namelijk van N tot 1.

De quantumbeschrijving is hiermee volledig onvergelijkbaar, even onvergelijkbaar, en zelfs nog meer onvergelijkbaar als te stellen dat 1 enkel punt in het heelal in de grond der zaak niet veel verschil maakt met een heelal zoals wij dat kennen, met sterrenstelsels, zonnestelsels, planeten, mensen, atomen, enzovoort.

Het enige wat ze gemeen hebben is dat ze zich allebei in een 3 dimensionale ruimte bevinden, verder hebben ze niets gemeen.

Evenmin als een 3N dimensionale golffunctie in een 3N dimensionale ruimte iets gemeen heeft met de klassieke beschrijving van een meerdeeltjes systeem door een enkel punt in een 6N dimensionale faseruimte.

quote:

Op zondag 25 december 2011 11:23 schreef Haushofer het volgende:

[..]

6N als je bewegingsvergelijkingen hooguit 2e orde tijdsafgeleides bevat: de plaats q en impuls p.

Hiermee reageer je op mijn vraag:

quote:

Ik weet niet of je de Schrödinger vergelijking voor veeldeeltjes systemen in je hoofd hebt, maar die geeft een beschrijving in een 3N-dimensionale ruimte, waarbij N het aantal deeltjes aangeeft.

Ik heb de indruk dat jij de betreffende Schrödinger vergelijking in ieder geval niet in je hoofd hebt:

Je kunt er hier alles over vinden:

http://en.wikipedia.org/wiki/Schr%C3%B6dinger_equation

De Schrödinger vergelijking beschrijft een functie van plaats coördinaten, zeker geen functie van zowel plaats en impulscoördinaten, want plaats en impuls zijn in de QM niet op hetzelfde moment eenduidig bepaald.

quote:

Op zondag 25 december 2011 11:35 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Je haalt nu twee compleet verschillende ruimtes door elkaar: de faseruimte, en de ruimtetijd.

Of jij begrijpt niet veel van wat ik tot uitdrukking probeer te brengen, die mogelijkheid bestaat natuurlijk ook nog altijd...

quote:

Op maandag 26 december 2011 17:51 schreef kleinduimpje3 het volgende:

[..]

Het is zeker een representatie, en ik vat ook niets letterlijk op.

Het grote verschil met het klassieke geval is echter dat men dit altijd terug kan brengen tot een 3 dimensionale representatie, terwijl dat voor kwantumsystemen fundamenteel onmogelijk is,

De x, y en z coordinaten van alle N-deeltjes verwijzen naar dezelfde 3 ruimtelijke dimensies. En daarmee is het teruggebracht tot een 3 dimensionale representatie, volgens mij. Waarom klopt dat niet, volgens jou?

quote:

Op maandag 26 december 2011 19:08 schreef deelnemer het volgende:

[..]

De x, y en z coordinaten van alle N-deeltjes verwijzen naar dezelfde 3 ruimtelijke dimensies. En daarmee is het teruggebracht tot een 3 dimensionale representatie, volgens mij. Waarom klopt dat niet, volgens jou?

Laten we eens het eenvoudige geval beschouwen van een deeltje met 1 vrijheidsgraad, zeg de x-coördinaat.

Laten we een 3-deeltjes systeem beschouwen.

Als we functies beschouwen, analoog aan de golffunctie in de Schrödinger vergelijking, in een ruimte gevormd door deze 3 x-coördinaten, vormen die 3 coördinaten dus een 3-dimensionale ruimte.

De functie in die 3-dimensionale ruimte kan bijvoorbeeld zodanig zijn dat ze hierin een mooie mensengestalte tot aanzijn vormt.

Toch zijn alle coördinaten in deze ruimte x-coördinaten.

Volgens jou redenering zou daarmee het geval teruggebracht zijn tot een 1-dimensionale representatie, wat duidelijk niet zo is, want hoe zou je die gestalte 1-dimensionaal kunnen weergeven, en de eigenschappen ervan behouden?

quote:

Op maandag 26 december 2011 19:32 schreef kleinduimpje3 het volgende:

[..]

Laten we eens het eenvoudige geval beschouwen van een deeltje met 1 vrijheidsgraad, zeg de x-coördinaat.

Laten we een 3-deeltjes systeem beschouwen.

Als we functies beschouwen, analoog aan de golffunctie in de Schrödinger vergelijking, in een ruimte gevormd door deze 3 x-coördinaten, vormen die 3 coördinaten dus een 3-dimensionale ruimte.

De functie in die 3-dimensionale ruimte kan bijvoorbeeld zodanig zijn dat ze hierin een mooie mensengestalte tot aanzijn vormt.

Toch zijn alle coördinaten in deze ruimte x-coördinaten.

Volgens jou redenering zou daarmee het geval teruggebracht zijn tot een 1-dimensionale representatie, wat duidelijk niet zo is, want hoe zou je die gestalte 1-dimensionaal kunnen weergeven, en de eigenschappen ervan behouden?

Het waren drie deeltjes op een lijn. Als je dat uiteen trekt door ieder deeltje met een aparte dimensie weer te geven, verandert daar niets aan. Dat kan best een mooi 3D figuur opleveren.

Vergelijk het met een digitale representatie van een 3D-film. De film is te vertalen tot een lange 1D string van nullen-en-enen. Daarmee is de film toch bedoeld als een 3D film en niet ineens 1-dimensionaal geworden.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 26-12-2011 20:09:39 ]

quote:

Op maandag 26 december 2011 19:44 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Het waren drie deeltjes op een lijn. Als je dat uiteen trekt door ieder deetjes met een aparte dimensie weer te geven, veranderd daar niets aan. Dat kan best een mooi 3D figuur opleveren.

De informatie over dat systeem van 3 deeltjes kan echter niet 1 dimensionaal worden weergegeven, omdat de achtergrond van de beschrijving in een 3-dimensionale ruimte is dat we alle mogelijke superposities moeten toelaten.

Die kunnen we alleen weergeven in een 3-dimensionale ruimte, waarbij de functiewaarde in een bepaald punt daarvan aangeeft wat de waarschijnlijkheid is dat het hier aangetroffen wordt.

De volledige karakterisering wordt dus gegeven in een 3 dimensionale ruimte, en kan niet herleid worden tot een 1 dimensionale.

De link die je maakt met de 1-dimensionale ruimte komt voort uit de interpretatie dat de functiewaarde in ieder punt de waarschijnlijkheid aangeeft dat de x-coördinaten bij een meting deze waardes vertonen, maar in het geval we geïnteresseerd zijn in een op zichzelf staande werkelijkheid, onafhankelijk van de waarnemer, vervalt deze interpretatie, omdat er simpelweg geen waarnemer is, en blijft alleen nog de informatie die het systeem karakteriseerde, in een 3-dimensionale ruimte, over.

quote:

Op maandag 26 december 2011 20:01 schreef kleinduimpje3 het volgende:

[..]

De informatie over dat systeem van 3 deeltjes kan echter niet 1 dimensionaal worden weergegeven, omdat de achtergrond van de beschrijving in een 3-dimensionale ruimte is dat we alle mogelijke superposities moeten toelaten.

Die kunnen we alleen weergeven in een 3-dimensionale ruimte, waarbij de functiewaarde in een bepaald punt daarvan aangeeft wat de waarschijnlijkheid is dat het hier aangetroffen wordt.

De volledige karakterisering wordt dus gegeven in een 3 dimensionale ruimte, en kan niet herleid worden tot een 1 dimensionale.

De link die je maakt met de 1-dimensionale ruimte komt voort uit de interpretatie dat de functiewaarde in ieder punt de waarschijnlijkheid aangeeft dat de x-coördinaten bij een meting deze waardes vertonen, maar in het geval we geïnteresseerd zijn in een op zichzelf staande werkelijkheid, onafhankelijk van de waarnemer, vervalt deze interpretatie, omdat er simpelweg geen waarnemer is, en blijft alleen nog de informatie die het systeem karakteriseerde, in een 3-dimensionale ruimte, over.

In jouw voorbeeld bevinden de drie deeltjes zich in een 1D-ruimte. De positie van ieder deeltje wordt beschreven door een golffunctie die zich uitstrekt over de hele 1D ruimte. De superposite is een som van de drie golffuncties en bevindt zich ook in deze 1D ruimte.

Ook als er interactie is tussen de deeltjes en je verwachtingswaarden uitrekent, lopen de integralen (over de x-coordinaten) allemaal over deze lijn. Als de potentiaal bijvoorbeeld een functie is van het verschil in de x-coordinaten van de deeltjes, dan is dat de afstand tussen de deeltjes op deze lijn.

Of begrijp ik je niet?

[ Bericht 4% gewijzigd door deelnemer op 27-12-2011 18:56:45 ]

quote:

Op maandag 26 december 2011 23:59 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Of begrijp ik je niet?

Nee, je begrijpt me inderdaad niet, en ik zal er te zijner tijd nog wel eens op reageren.

Misschien is de volgende constatering in het artikel over de Schrödinger vergelijking nog wel het overdenken waard:

quote:

This last equation is in a very high dimension, so the solutions are not easy to visualize. The wavefunction for all N particles is:

http://en.wikipedia.org/w(...)n_three_dimensions_2

quote:

Op maandag 26 december 2011 18:17 schreef kleinduimpje3 het volgende:

[..]

Hiermee reageer je op mijn vraag:

[..]

Ik heb de indruk dat jij de betreffende Schrödinger vergelijking in ieder geval niet in je hoofd hebt:

De Schrödinger vergelijking beschrijft een functie van plaats coördinaten, zeker geen functie van zowel plaats en impulscoördinaten.

Dat doet er niet toe. De impulsrepresentatie verkrijg je via Fouriertransformeren.

quote:

want plaats en impuls zijn in de QM niet op hetzelfde moment eenduidig bepaald.

En daarom is de faseruimte discreet ipv continu.

quote:

Op maandag 26 december 2011 18:24 schreef kleinduimpje3 het volgende:
Of jij begrijpt niet veel van wat ik tot uitdrukking probeer te brengen, die mogelijkheid bestaat natuurlijk ook nog altijd...

Nee, ik heb inderdaad nooit je probleem hieromtrent begrepen

quote:

Op dinsdag 27 december 2011 12:53 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Dat doet er niet toe. De impulsrepresentatie verkrijg je via Fouriertransformeren.

[..]

En daarom is de faseruimte discreet ipv continu.

In de statistische mechanica wordt inderdaad met een discrete faseruimte gewerkt, maar we hebben het hier niet over problemen in de statistische mechanica.

We stellen ons hier de vraag of er een op zichzelf staande werkelijkheid, onafhankelijk van de waarnemer bestaat, en daarom beschouwen we de golffunctie voor een N-deeltjes systeem.

Er is me niets van bekend dat bij niet-statistische berekeningen gewerkt wordt met een discrete faseruimte.

Zo ja, wat is dan de bewegingsvergelijking in die discrete faseruimte? In ieder geval niet de Schrödinger vergelijking.

Dat de golffunctie, wanneer deze eenmaal verkregen is door middel van de Schrödinger vergelijking, via een fouriertransformatie omgezet kan worden naar de impulsruimte is waar, ook kan de Schrödinger vergelijking wel zodanig omgezet worden dat ze een functie in de impulsruimte beschrijft, maar de impulsruimte en plaatsruimte vermengen, en zelfs discreet maken is vragen om moeilijkheden, die er ook zo al genoeg zijn.

Of je zou de stelling moeten huldigen: hoe meer moeilijkheden, hoe beter.

quote:

Op dinsdag 27 december 2011 12:54 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Nee, ik heb inderdaad nooit je probleem hieromtrent begrepen

Nou ja, wat niet is kan nog komen.
En zo niet, ook goed, hoe minder problemen een mens heeft, hoe beter
Ik ben er nooit mee gezegend hier geen problemen te zien.

Als het naast elkaar heen praten al te erg wordt kunnen we de discussie voor het moment inderdaad weer beter beëindigen.

quote:

Op dinsdag 27 december 2011 18:49 schreef kleinduimpje3 het volgende:

Er is me niets van bekend dat bij niet-statistische berekeningen gewerkt wordt met een discrete faseruimte.

Als de vrijheidsgraad alleen discrete waarden kan aannemen, zoals de impuls in een begrensde ruimte, of de spin componenten van de deeltjes.

quote:

Op dinsdag 27 december 2011 19:04 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Als de vrijheidsgraad alleen discrete waarden kan aannemen, zoals de impuls in een begrensde ruimte, of de spin componenten van de deeltjes.

Alleen als er geen krachten in de ruimte aanwezig zijn, en de ruimte absoluut begrensd wordt tot een ruimte met loodrechte hoeken toch?

In dat geval heb je gelijk, maar tot die conclusie kom je ook in dit geval door uit te gaan van de Schrödinger vergelijking die een golffunctie beschrijft in een ruimte van plaatscoördinaten.

Oplossing van het probleem leert dan dat in dit specifieke geval de impulsruimte discreet is.

De omgekeerde weg, namelijk uitgaan van een impulsruimte, lijkt me moeilijk.
De impulsruimte en plaatsruimte vermengen lijkt me helemaal niet aan te raden.

Dat er een zeer specifiek uitzonderingsgeval bestaat waarin de impulsruimte discreet is is voor het verdere verloop van het betoog lijkt me niet van zo’n groot belang.

Ik geloof dat de hemel ergens daarboven is. Met daarboven bedoel ik niet in de sterren etc. maar daarboven in een andere dimensie. Ik geloof in ieder geval dat onze ziel na de dood naar een andere plaats gaat. De plaats waar het ook vandaan kwam.

Sommige vinden dat er niks is voor de conceptie maar ik denk wel dat er een 'ziel' toegevoegd word aan de vrucht die dan ontstaat. Sommige van die zielen hebben eerder op de aarde gewandeld waardoor je mensen hebt die constant het gevoel hebben alles eerder te hebben meegemaakt en ook visioenen krijgen daarover.

quote:

Op woensdag 28 december 2011 00:38 schreef Skynilla het volgende:
Ik geloof dat de hemel ergens daarboven is. Met daarboven bedoel ik niet in de sterren etc. maar daarboven in een andere dimensie. Ik geloof in ieder geval dat onze ziel na de dood naar een andere plaats gaat. De plaats waar het ook vandaan kwam.

Sommige vinden dat er niks is voor de conceptie maar ik denk wel dat er een 'ziel' toegevoegd word aan de vrucht die dan ontstaat. Sommige van die zielen hebben eerder op de aarde gewandeld waardoor je mensen hebt die constant het gevoel hebben alles eerder te hebben meegemaakt en ook visioenen krijgen daarover.

Ik vind het veel interessanter om te weten waarom je dit gelooft, dit is nogal nikszeggend als je verder niks vertelt.

quote:

Op dinsdag 27 december 2011 20:51 schreef kleinduimpje3 het volgende:

[..]

Alleen als er geen krachten in de ruimte aanwezig zijn, en de ruimte absoluut begrensd wordt tot een ruimte met loodrechte hoeken toch?

Iedere begrensde ruimte.

quote:

In dat geval heb je gelijk, maar tot die conclusie kom je ook in dit geval door uit te gaan van de Schrödinger vergelijking die een golffunctie beschrijft in een ruimte van plaatscoördinaten.

Oplossing van het probleem leert dan dat in dit specifieke geval de impulsruimte discreet is.

De omgekeerde weg, namelijk uitgaan van een impulsruimte, lijkt me moeilijk.
De impulsruimte en plaatsruimte vermengen lijkt me helemaal niet aan te raden.

Dat er een zeer specifiek uitzonderingsgeval bestaat waarin de impulsruimte discreet is is voor het verdere verloop van het betoog lijkt me niet van zo’n groot belang.

Als je in de Hilbertruimte grootheden introduceert in vorm van operatoren, dan vormen de eigenfuncties van de commuterende operatoren een basis voor deze ruimte.

quote:

Spectral theorem

Theorem. Suppose A is a compact self-adjoint operator on a Hilbert space V. There is an orthonormal basis of V consisting of eigenvectors of A. Each eigenvalue is real.

Dus je gaat uit van meetbare grootheden en daaruit volgt de bijbehorende Hilbertruimte.

quote:

Hilbert space

In the mathematically rigorous formulation of quantum mechanics, developed by Paul Dirac[41] and John von Neumann,[42] the possible states (more precisely, the pure states) of a quantum mechanical system are represented by unit vectors (called state vectors) residing in a complex separable Hilbert space, known as the state space, well defined up to a complex number of norm 1 (the phase factor).

The exact nature of this Hilbert space is dependent on the system; for example, the position and momentum states for a single non-relativistic spin zero particle is the space of all square-integrable functions, while the states for the spin of a single proton are unit elements of the two-dimensional complex Hilbert space of spinors. Each observable is represented by a self-adjoint linear operator acting on the state space. Each eigenstate of an observable corresponds to an eigenvector of the operator, and the associated eigenvalue corresponds to the value of the observable in that eigenstate.

The time evolution of a quantum state is described by the Schrödinger equation, in which the Hamiltonian, the operator corresponding to the total energy of the system, generates time evolution.

Als de potentiaal bijdrage van de totale energie zo gekozen is, dat de ruimte begrensd is --> discrete impuls eigenwaarden.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 28-12-2011 11:49:45 ]

Hel is een toestand van de geest.
Hemel ook.

quote:

Op woensdag 28 december 2011 11:56 schreef Gebruikersnaam4 het volgende:
Hel is een toestand van de geest.
Hemel ook.

quote:

Op woensdag 28 december 2011 11:39 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Iedere begrensde ruimte.

Ik meen me trouwens vergist te hebben: zelfs in het geval van een ruimte waarin geen krachten werken, en die blokvormig is, met loodrechte hoeken, is de impulsruimte niet discreet.

Je kunt je namelijk een bewegend golfpakketje voorstellen in die ruimte, en zoals we weten is de fouriergeanalyseerde hiervan niet discreet in de impulsruimte.

Je had me op het verkeerde been gezet omdat iedere toestand in die ruimte wel opgebouwd kan worden uit een som van sinussen, wat lijkt te duiden op discrete impulsen.

Dat is echter niet het geval. Fourieranalyse, waarbij we een integraal over de hele ruimte moeten nemen, niet alleen over de ruimte binnen het blok, geeft hier geen discrete impulswaardes.

[ Bericht 10% gewijzigd door kleinduimpje3 op 28-12-2011 14:21:41 ]

Maar we dwalen af.

Mensen die van mening zijn dat er een op zichzelf staande werkelijkheid bestaat, onafhankelijk van de waarnemer, zou ik willen vragen wat die werkelijkheid dan wel is voor een atoom met 2 of meer elektronen.

Zoals ik al heb aangegeven wordt de golffunctie in dit geval beschreven in een 6- of 9- of 12- enzovoort, dimensionale ruimte.

Als je meent dat in een eindige ruimte (waar de wanden oneindige potentiaalputten zijn) een deeltje willekeurige momenta kan hebben, dan zou ik nog maar es narekenen wat de condities voor staande golven zijn. De randconditie dat bij de wanden de golffunctie 0 is, en de golf een oplossing is van de Schrodingervergelijking, zal je een discreet spectrum aan mogelijke momenta geven. Zie b.v. vgl 2.22 van Griffiths.

quote:

Op woensdag 28 december 2011 01:55 schreef TerryStone het volgende:

[..]

Ik vind het veel interessanter om te weten waarom je dit gelooft, dit is nogal nikszeggend als je verder niks vertelt.

Waarom ik geloof dat de hemel ergens daarboven is? Dat kan ik wel gaan vertellen hierzo maar ik wil niet voor gek uitgemaakt worden. Maar er zijn een aantal dingen gebeurd in de familie waardoor ik hierin geloof.

Wat betreft het ziel-gedeelte. Ik geloof dat de ziel en lichaam van een mens 2 dingen zijn. Mensen hebben vaker uittredingen ervaren waarbij ze zichzelf zien zitten of liggen terwijl zij erboven hangen. Ik geloof niet dat dit een bepaalde staat is van de hersenen maar dat dit echt betekent dat de ziel op dat moment los is van het lichaam. Wat het lichaam op dat moment in leven houd is het biologische gedeelte.(Processen van het biologische lichaam die gewoon doorgaan).

Alle zielen die de aarde hebben bewandeld of nog zullen bewandelen zijn bij God. Deze kiest de ziel uit voor een persoon en bepaald hoe zijn pad zal verlopen. Dit kan natuurlijk afwijken door invloeden uit zijn omgeving. Waarom ik dit geloof? De bijbel. Maar dat betekent ook weer niet dat ik alles klakkeloos overneem van de bijbel. Sommige dingen vind ik ook erg moeilijk te geloven maar die kan je weer op verschillende manieren opvatten.

Ik zag een tijdje geleden een documentaire over een man met een dood-ervaring. Deze man was voor deze gebeurtenis een atheist. Een atheist die God vaak uitschold. Hij had veel pech in zijn leven meegemaakt. Hij had een ongeluk gehad, volgens mij bij het klimmen van een hoogte afgevallen ofzo. Hij was in ieder geval zwaargewond.

Hij vertelde dat hij in een bepaalde staat kwam waarbij hij zichzelf zag liggen en zichzelf wakker probeerde te maken maar dat dit niet lukte. Moet er even bij zeggen dat hij bij deze hele ervaring hele erge angst voelde omdat hij niet kon verklaren in welke staat hij verkeerde.

Zijn ziel begon te dalen in een duisternis. Hij sloot zijn ogen tot hij het gevoel had dat het dalen gestopt was. Bij het openen van zijn ogen was hij open een plek waar complete duisternis was. Het was er koud en donker en er heersde een hysterische negativiteit en hij voelde zich heel angstig. Hier begon een stem tegen hem te praten dat hij hem voor altijd zal dienen. De stem zei hem dat hij blij was dat hij voor deze kant had gekozen.

De man, die al die tijd dus ongelovig was dacht op dat moment: 'Ik weet niet waar ik ben maar ik heb het gevoel dat het op een plek is waar ik veel over gehoord heb. Als er een God bestaat.. geef mij dan alstublieft een teken. Op dat moment kwam ver boven hem een lichtstraal van boven. Een kleine lichtbol die steeds groter werd. Deze werd groter en de duisternis achter hem werd steeds kleiner. Hij kwam op een plek waar er heel veel licht was. Hij had het gevoel dat er heel veel liefde op de plek heersde. Er stond een persoon voor hem. Hij wist gelijk dat deze persoon God was.

De persoon had geen vorm van een mens maar een grote felle lichtbol die liefde uitstraalde. De bol zei tegen hem dat hij hem hier had gebracht doordat hij voelde dat hij zijn hulp heel erg nodig had. De man bezinde op dat moment al zijn zonden en scheldwoorden tegen God. Hij vertelde(emotioneel) dat God hem de keus gaf om daar te blijven of om terug te gaan naar de aarde maar hem niet meer uit te schelden en 'goed' te leven. De man vertelde dat hij zo een gevoel van liefde en geluk ervaarde daar dat hij eigelijk wilde blijven maar aan zijn ouders dacht.

Hij heeft God spijt betuigt en hem in zijn hart ontvangen. Hierna begon hij weer het gevoel te krijgen dat hij begon te dalen. En werd het weer zwart voor zijn ogen. Maar dit keer voelde hij dat hij weer terug was gekeerd in zijn lichaam. Hij voelde wat gekriebel bij zijn voet. Toen hij zijn ogen opendeed lag hij op de tafel van de lijkbeschouwer die in zijn voet aan het snijden was. Deze raakte natuurlijk in paniek en ging weg. Bij het ontwaken voelde de man zich helemaal weer gelukkig. Blij om in leven te zijn. Sinsdien waardeert hij het leven veel meer en is een overtuigde gelovige.

Vond ik een erg mooie documentaire, wilde het even delen.