OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
En ik vroeg net aan mijn man (via MSN, want immers beide weer op het werk) "Wil jij woensdag mee gaan?"
Krijg ik als antwoord: "heeft dat toegevoegde waarde?"
Laat maar...
Krijg ik als antwoord: "heeft dat toegevoegde waarde?"
Laat maar...
Ach gossie Amoriel wat een ellende. 
Maar misschien wel positief dat je jankend binnenkwam, geeft jouw nood wel aan. hoop dat je snapt wat ik daarmee bedoel
Spannend hoor de komende dagen. Zullen lange dagen worden, praat maar lekker van je af hier. Ga je wel werken of blijf je thuis?
En als je nou zegt: ja dat heeft toegevoegde waarde voor mij? Gaat ie dan mee? Maar jij kent m t beste...
Als hij daar dan de hele dag met n gezicht als n oorwurm zit ben je nog niks verder.
Hij moet je sowieso na n curettage komen halen, je kunt dan niet zelf naar huis. Dus dan moet ie evt toch eerder uit werk. Kan ie net zo goed n hele dag nemen.
Maar misschien wel positief dat je jankend binnenkwam, geeft jouw nood wel aan. hoop dat je snapt wat ik daarmee bedoelSpannend hoor de komende dagen. Zullen lange dagen worden, praat maar lekker van je af hier. Ga je wel werken of blijf je thuis?
En als je nou zegt: ja dat heeft toegevoegde waarde voor mij? Gaat ie dan mee? Maar jij kent m t beste...
Als hij daar dan de hele dag met n gezicht als n oorwurm zit ben je nog niks verder.
Hij moet je sowieso na n curettage komen halen, je kunt dan niet zelf naar huis. Dus dan moet ie evt toch eerder uit werk. Kan ie net zo goed n hele dag nemen.
Mijn antwoord was "Ja, maar alleen als je me ook echt wilt steunen... als je alleen maar meegaat omdat ik het zeg en telkens op je horloge kijkt dan laat maar... geen idee of ik na een narcose zelf naar huis mag rijden trouwens"
Hij gaat nu kijken of ie verlof kan regelen op z'n werk.
En ik ga wel 'gewoon' werken denk ik (behalve woensdag dan). Geloof dat ze me hier beter begrijpen dan thuis :p
Hij gaat nu kijken of ie verlof kan regelen op z'n werk.
En ik ga wel 'gewoon' werken denk ik (behalve woensdag dan). Geloof dat ze me hier beter begrijpen dan thuis :p
Fijn dat je op je werk begrip krijgt. Na de curettage zou ik wel even een paar dagen nemen hoor (minstens tot maandag dan)!
Rot dat je man het niet goed begrijpt, al is ie daar dus niet de enige in als je even terugleest
Blijf je gevoel aangeven, pijn, verdriet, vermoeidheid. Gewoon duidelijk zijn, dan hoeft ie iig niet te gissen.
Ik mag trouwens van de gyn nu 2 weken geen boodschappen doen/ stofzuigen enzo. Dat moet
nu doen. Bereid m maar vast voor. 
Rot dat je man het niet goed begrijpt, al is ie daar dus niet de enige in als je even terugleest
Blijf je gevoel aangeven, pijn, verdriet, vermoeidheid. Gewoon duidelijk zijn, dan hoeft ie iig niet te gissen.
Ik mag trouwens van de gyn nu 2 weken geen boodschappen doen/ stofzuigen enzo. Dat moet
nu doen. Bereid m maar vast voor.
Amoriel, wat rot dat ze je vergeten waren zeg. Gelukkig kon je later nog en zijn er nu concrete plannen gemaakt.
Dat gedrag van je man vind ik erg moeilijk om te lezen, zo bot!
Ik raad je wel echt aan om niet alleen te gaan woensdag! Als er wel curretage nodig is, lijkt het me echt fijn voor jou dat er iemand bij je is die je kan vertrouwen. Het is niet niks!
Dat gedrag van je man vind ik erg moeilijk om te lezen, zo bot!
Ik raad je wel echt aan om niet alleen te gaan woensdag! Als er wel curretage nodig is, lijkt het me echt fijn voor jou dat er iemand bij je is die je kan vertrouwen. Het is niet niks!
Goed zo! Wat Sparkling zegt; ben je iig niet alleen. Laat m n boek of iets meenemen, t is lang wachten.
Bij mijn vent helpt het om duidelijke instructies te geven... Net n peuter soms
"Ik wil dat je nu even bij me blijft zitten." "Nu mag je even koffie gaan drinken."
Maar dat zullen ze ook niet allemaal accepteren
Bij mijn vent helpt het om duidelijke instructies te geven... Net n peuter soms
"Ik wil dat je nu even bij me blijft zitten." "Nu mag je even koffie gaan drinken."
Maar dat zullen ze ook niet allemaal accepteren
Hij mag z'n iPad mee ;-) misschien hebben ze er zelfs wel wifi voor 'm...
Ik vond dat eigenlijk bij de bevalling van mijn zoontje ook het vervelendst. Het was een ingeleide bevalling, moesten ons om een uur of zeven 's ochtends al melden... en voor hem was het de hele dag alleen maar wachten... kon niets doen, niets helpen... en naast het weeën wegpuffen was ik eigenlijk alleen maar bezig met dat hij zich niet teveel zou vervelen... :s
Ik vond dat eigenlijk bij de bevalling van mijn zoontje ook het vervelendst. Het was een ingeleide bevalling, moesten ons om een uur of zeven 's ochtends al melden... en voor hem was het de hele dag alleen maar wachten... kon niets doen, niets helpen... en naast het weeën wegpuffen was ik eigenlijk alleen maar bezig met dat hij zich niet teveel zou vervelen... :s
Wij hadden wat oude libelles op de kamer liggen, zegt ie aan t eind van de dag: zo, ik ben ook weer in touch met mn vrouwelijke kant
Gelukkig dat hij mee mag Amoriel! Maakte me toch wat zorgen..
Hier was wifi op de afdeling dus mijn man zat steeds op zijn telefoon te internetten en tussendoor gingen we maar eventjes wandelen. Het wachten is inderdaad zo vervelend! Soms lag ik op bed me vast te klampen om de erge krampen op te kunnen vangen en mijn man maar rustig door internetten hè
Hier was wifi op de afdeling dus mijn man zat steeds op zijn telefoon te internetten en tussendoor gingen we maar eventjes wandelen. Het wachten is inderdaad zo vervelend! Soms lag ik op bed me vast te klampen om de erge krampen op te kunnen vangen en mijn man maar rustig door internetten hè
Even een praktisch vraagje:
Ik heb dus een aantal zwangerschapstestjes besteld.
Net één gedaan en best nog een donkere 2e streep.
Wanneer kan ik nou het beste een volgende test doen? Moet het volgende week al lichter zijn of..?
Ik heb dus een aantal zwangerschapstestjes besteld.
Net één gedaan en best nog een donkere 2e streep.
Wanneer kan ik nou het beste een volgende test doen? Moet het volgende week al lichter zijn of..?
Fieder, daar heb ik toevallig vandaag over gelezen maar ik kon er niets uit wijs worden. Wat ik begreep kan je het beste over 1 of 2 weken nog eens testen en moet het langzaam minder worden. Maar een zwangerschapstest is niet zo nauwkeurig als een bloedtest dus zegt het ook niet zoveel volgens mij. En bij sommige vrouwen duurt het echt weken voor de test negatief is!
Ik ga morgen even testen om te kijken.
Ik verlies trouwens af en toe nog best wat oud bloed. De gyn zei dat ze niet ging zeggen wanneer dat minder moest zijn want dan ging ik stressen als het langer zou duren zei ze. Maar nu stress ik ook! ik wil er gewoon klaar mee zijn en echt, mijn bad roept me zo hard!
Ik ga morgen even testen om te kijken.
Ik verlies trouwens af en toe nog best wat oud bloed. De gyn zei dat ze niet ging zeggen wanneer dat minder moest zijn want dan ging ik stressen als het langer zou duren zei ze. Maar nu stress ik ook!
ik wil er gewoon klaar mee zijn en echt, mijn bad roept me zo hard!
Ok bedankt, over 2 weken nog eens doen dan. Ben zooo bang dat ik nog een keer moet vanwege restjes!!!
Gister heb ik veel pijn gehad en veel rood bloed, maar vandaag is het weer over. Balen, want het was nog maar klein beetje bruin, dacht dat het bijna klaar was. Ook mijn bad roept me
Heeeeeerlijk... Toch kennelijk een wondje wat dan weer opengaat even... 
Zal nog wel een tijdje duren vrees ik voor het echt helemaal stopt. Merk trouwens wel dat mn borsten nog weer n stukje kleiner zijn! Die waren nog beetje 'hard'. Dus er is iig iets aan het afnemen.
Jammer he dat je toch niet meteen door kunt?
Gister heb ik veel pijn gehad en veel rood bloed, maar vandaag is het weer over. Balen, want het was nog maar klein beetje bruin, dacht dat het bijna klaar was. Ook mijn bad roept me
Heeeeeerlijk... Toch kennelijk een wondje wat dan weer opengaat even... Zal nog wel een tijdje duren vrees ik voor het echt helemaal stopt. Merk trouwens wel dat mn borsten nog weer n stukje kleiner zijn! Die waren nog beetje 'hard'. Dus er is iig iets aan het afnemen.
Jammer he dat je toch niet meteen door kunt?
fieder, ik denk dat je het beste de richtijnen aan kan houden zoals die ook staan voor na de bevalling. want je hebt tenslotte evengoed een wondje in je buik dus 6 weken wachten met dat bad, of het de gyn vragen.
sterkte dames
dus 6 weken wachten met dat bad, of het de gyn vragen. sterkte dames
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
6 weken? Pff 
Bad mocht geloof ik na 3 weken weer, maar wil t niet riskeren dat ik straks n infectie heb...
Sowieso pas als ik geen bloed meer verlies, dan moet het dicht zijn.
Wel jammer hoor, bad zou juist zo lekker zijn voor de krampen!
Bad mocht geloof ik na 3 weken weer, maar wil t niet riskeren dat ik straks n infectie heb...
Sowieso pas als ik geen bloed meer verlies, dan moet het dicht zijn.
Wel jammer hoor, bad zou juist zo lekker zijn voor de krampen!
Fieder, ik zou toch eens bellen om te overleggen als je nog zoveel krampen hebt. Heb je geen koorts ofzo?
hittepit of kruik op je buik misschien? en goed op jezelf letten hoorquote:Op maandag 2 april 2012 12:08 schreef Fieder het volgende:
6 weken? Pff
Bad mocht geloof ik na 3 weken weer, maar wil t niet riskeren dat ik straks n infectie heb...
Sowieso pas als ik geen bloed meer verlies, dan moet het dicht zijn.
Wel jammer hoor, bad zou juist zo lekker zijn voor de krampen!
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Op mn briefje staat dat ik alleen mag bellen bij 38,5 koorts. Verder krampen en bloedverlies zou normaal zijn.
Dus dat gaat ze dan aan de telefoon toch zeggen.
Heb zelf echt het idee dat er een wondje aan het genezen is dat dan af en toe openscheurt...
Oeh Simmu, ik heb nog een hittepit op zolder ergens Goed ideee
Oh ja die dingen ruiken zo raar, was ik vergeten
Dus dat gaat ze dan aan de telefoon toch zeggen.
Heb zelf echt het idee dat er een wondje aan het genezen is dat dan af en toe openscheurt...
Oeh Simmu, ik heb nog een hittepit op zolder ergens
Goed ideeeOh ja die dingen ruiken zo raar, was ik vergeten
Ah, oké! Dan heb ik niets gezegd.
Ik had vorige week aan de telefoon gezegd dat ik verhoging had en zelfs dat het niet hoger kwam dan 38 en in combinatie met de krampen vond de dienstdoende gyn dat ik even gecontroleerd moest worden. Een paar dagen later vroeg mijn eigen gyn hoe het ging dus ik zei dat ik nog steeds iets verhoging had en toen: " Ja, verhoging is geen koorts!".
Ja, dat weet ik ook wel! Ik heb geleerd voor doktersassistent, ik weet wel iets van verhoging en koorts.
Maar ik begrijp wel dat je huiverig bent om te bellen maar mocht je twijfelen zou ik het gewoon doen!
Ik had vorige week aan de telefoon gezegd dat ik verhoging had en zelfs dat het niet hoger kwam dan 38 en in combinatie met de krampen vond de dienstdoende gyn dat ik even gecontroleerd moest worden. Een paar dagen later vroeg mijn eigen gyn hoe het ging dus ik zei dat ik nog steeds iets verhoging had en toen: " Ja, verhoging is geen koorts!".
Ja, dat weet ik ook wel! Ik heb geleerd voor doktersassistent, ik weet wel iets van verhoging en koorts.
Maar ik begrijp wel dat je huiverig bent om te bellen maar mocht je twijfelen zou ik het gewoon doen!
Haha ja dat gezeur van verhoging en koorts heb ik ook iets te vaak over me heen gekregen. Mijn huisarts weet dat als ik bel er ook echt iets is, die neemt me serieus. Maar andere medische instanties kunnen je soms echt als achterlijk behandelen.
Het bloedverlies is nu weer wat minder aan het worden, dus ik durf het met een gerust hart nog even aan te kijken. Temp is ook goed.
Bedankt meiden
Mijn huisarts weet dat als ik bel er ook echt iets is, die neemt me serieus. Maar andere medische instanties kunnen je soms echt als achterlijk behandelen. Het bloedverlies is nu weer wat minder aan het worden, dus ik durf het met een gerust hart nog even aan te kijken. Temp is ook goed.
Bedankt meiden
Ik heb net een testje gedaan, de kruidvat 2 voor 5 euro omdat deze al vroeg positief gaf toen ik zwanger was. Ik had het nog niet verwacht maar deze is al negatief! Geen streepje te zien! Dat ik ooit nog eens blij zou zijn om negatief te testen..
Ohh fijn Sparkling! Hopen dat je cyclus ook snel op orde is
Eerstvolgende test mag weer positief zijn nu
Eerstvolgende test mag weer positief zijn nu
Fijn Sparkling!
(Ik heb zelf afgelopen weekend ook alweer een kv test gekocht... waarvan ik hoop dat de eerstvolgende ook negatief gaat zijn)
Ik ben zelf zo ongeveer het hele weekend op stap geweest. Zaterdag in m'n eentje (zonder man en zoontje) naar mijn ouders geweest; om het nieuws te vertellen en vervolgens een therapeutische shopsessie met m'n moeder te houden. (Alleen al de autorit er naartoe was heerlijk... 200 km snelweg, autoradio op heel hoog volume en maar meebleren ) Ik had het even nodig, denk ik.
Shopsessie geslaagd ook, leuk jurkje gevonden voor een bruilofstfeestje eind mei (nu kon het, weet nu zeker dat ik dan geen bolle buik heb en niets meer pas...)
Heel de familie weet het nu, zondag ook nog m'n schoonfamilie gezien en hen maar verteld dat er dit jaar geen extra gezinsuitbreiding meer komt...
Het gaat met vlagen best goed met me, kan er best realistisch over nadenken enzo.. maar er zijn ook van die momenten dat m'n ogen zomaar ineens vollopen
Vandaag zijn mijn man en ik 3 jaar getrouwd. We hebben al zo'n traditie ingebouwd om dan met z'n tweetjes uit eten te gaan waar we toen ook de receptie en diner hebben gehouden. Aan de ene kant heb ik daar best zin in vanavond, maar vijf minuten later denk ik 'Ik ben helemaal niet in de stemming'... Maar goed.. curettage is nog niet geweest, dus ik kan het hormonen-excuus nog gebruiken he?
(Ik heb zelf afgelopen weekend ook alweer een kv test gekocht... waarvan ik hoop dat de eerstvolgende ook negatief gaat zijn)
Ik ben zelf zo ongeveer het hele weekend op stap geweest. Zaterdag in m'n eentje (zonder man en zoontje) naar mijn ouders geweest; om het nieuws te vertellen en vervolgens een therapeutische shopsessie met m'n moeder te houden. (Alleen al de autorit er naartoe was heerlijk... 200 km snelweg, autoradio op heel hoog volume en maar meebleren
) Ik had het even nodig, denk ik.Shopsessie geslaagd ook, leuk jurkje gevonden voor een bruilofstfeestje eind mei (nu kon het, weet nu zeker dat ik dan geen bolle buik heb en niets meer pas...)
Heel de familie weet het nu, zondag ook nog m'n schoonfamilie gezien en hen maar verteld dat er dit jaar geen extra gezinsuitbreiding meer komt...
Het gaat met vlagen best goed met me, kan er best realistisch over nadenken enzo.. maar er zijn ook van die momenten dat m'n ogen zomaar ineens vollopen
Vandaag zijn mijn man en ik 3 jaar getrouwd. We hebben al zo'n traditie ingebouwd om dan met z'n tweetjes uit eten te gaan waar we toen ook de receptie en diner hebben gehouden. Aan de ene kant heb ik daar best zin in vanavond, maar vijf minuten later denk ik 'Ik ben helemaal niet in de stemming'... Maar goed.. curettage is nog niet geweest, dus ik kan het hormonen-excuus nog gebruiken he?
Amoriel fijn om te horen dat het overwegend goed met je gaat En heel normaal dat dat soms even niet zo is!
Gefeliciteerd met je trouwdag! Probeer er ondanks alles maar van te genieten. Lekker alles eten en drinken wat je anders niet had gemogen! En die hormonen blijven nog wel een tijdje geldig ja
En heel normaal dat dat soms even niet zo is! Gefeliciteerd met je trouwdag! Probeer er ondanks alles maar van te genieten. Lekker alles eten en drinken wat je anders niet had gemogen! En die hormonen blijven nog wel een tijdje geldig ja
Gefeliciteerd met je trouwdag Amoriel! Helaas blijven die hormonen voorlopig inderdaad nog eventjes ja. Ik hoop dat jullie ondanks alles toch een fijne dag samen hebben
Amoriel hoop dat je toch een leuke avond gehad hebt!
Net weer een zwangerschapstest gedaan ( geduld, wat is dat?) en hij is al een heel stuk lichter. 
Nu echt een week wachten op de volgende test.
Net weer een zwangerschapstest gedaan (
geduld, wat is dat?) en hij is al een heel stuk lichter. Nu echt een week wachten op de volgende test.
Gisteravond was best leuk.. heerlijk gegeten (biefstuk, port, wijn ... als het dan toch kan...)
Volgend jaar weer!
Lees ik net op facebook dat een oud-collegaatje van me zwanger is... ruim 9 weken, mét prachtige echofoto's... uitgerekend op 31 oktober. Ik zou uitgerekend zijn op 29 oktober... dit doet pijn...
Ik wil vrolijk en blij voor haar zijn.. maar meh...
Al die zwangeren hier en in de wachtkamer bij de gyn zijn nog te hebben, maar nu het een bekende is...
Volgend jaar weer!
Lees ik net op facebook dat een oud-collegaatje van me zwanger is... ruim 9 weken, mét prachtige echofoto's... uitgerekend op 31 oktober. Ik zou uitgerekend zijn op 29 oktober... dit doet pijn...
Ik wil vrolijk en blij voor haar zijn.. maar meh...
Al die zwangeren hier en in de wachtkamer bij de gyn zijn nog te hebben, maar nu het een bekende is...
Ik begin nu toch wel lichtelijk zenuwachtig te worden voor morgen...
Ow... had verteld van de botte-boer-reactie van manlief vorige week he?
Vandaag was het precies andersom... Hij heeft van alles zitten zoeken en googelen over curettages en aanverwante zaken; volgens mij weet hij er inmiddels meer van dan ik. Onder het mom van "ik wil dan verdorie wel weten wat ze met mijn vrouw gaan doen"...
Ow... had verteld van de botte-boer-reactie van manlief vorige week he?
Vandaag was het precies andersom... Hij heeft van alles zitten zoeken en googelen over curettages en aanverwante zaken; volgens mij weet hij er inmiddels meer van dan ik. Onder het mom van "ik wil dan verdorie wel weten wat ze met mijn vrouw gaan doen"...
Pfew gelukkig! Wel spannend hoor, omdat je pas morgen eigenlijk weet wat ze gaan doen. Bij mij wist ik wat er ging gebeuren...
Zal aan je denken. Hoop voor je dat curettage niet nodig is, maar anders komt het ook wel weer goed. Even doorbijten nu, overmorgen kun je echt gaan beginnen met afsluiten
Heel veel succes vandaag Amoriel! Wat fijn dat je man zo omgeslagen is
Fieder, nog even en dan is hij negatief! Fijn hè? Hoe gek ook, het is toch mooi een opluchting en een afsluiting van deze periode.
Gisterenavond in bed moest ik ineens zo huilen! Of ja, ineens.. Herkennen jullie het gevoel van onzekerheid? Ik haat mijn lichaam zo omdat het me in de steek gelaten heeft en ik heb soms het gevoel mijn eigen kindje vermoord te hebben. Dat is niet zo, weet ik ook wel. Maar door die gedachten is mijn zelfvertrouwen even zo weg dat probeer ik mijn man al een tijdje duidelijk te maken maar dat wil er niet zo in en gisterenavond moest ik zo huilen dat hij volgens mij nogal schrok en zei dat hij het ook heel moeilijk vindt, de miskraam en mijn verdriet.
Blegh, lastig! Ik weet wel dat ik niets aan de miskraam kon doen maar dat stomme stemmetje steeds hè..
Fieder, nog even en dan is hij negatief! Fijn hè? Hoe gek ook, het is toch mooi een opluchting en een afsluiting van deze periode.
Gisterenavond in bed moest ik ineens zo huilen! Of ja, ineens.. Herkennen jullie het gevoel van onzekerheid? Ik haat mijn lichaam zo omdat het me in de steek gelaten heeft en ik heb soms het gevoel mijn eigen kindje vermoord te hebben. Dat is niet zo, weet ik ook wel. Maar door die gedachten is mijn zelfvertrouwen even zo weg
dat probeer ik mijn man al een tijdje duidelijk te maken maar dat wil er niet zo in en gisterenavond moest ik zo huilen dat hij volgens mij nogal schrok en zei dat hij het ook heel moeilijk vindt, de miskraam en mijn verdriet.Blegh, lastig! Ik weet wel dat ik niets aan de miskraam kon doen maar dat stomme stemmetje steeds hè..
Amoriel, succes vandaag. Fijn dat jullie een leuke trouwdag-avond gehad hebben Dat van zo'n collegaatje op facebook kan soms best moeilijk zijn, ja. Gewoon in gedachten houden dat jij zo iemand over een tijdje gaat zijn!
Sparkling, onzekerheid herken ik in die zin dat ik nu heel erg afwachtend ben of deze zwangerschap goed blijft gaan (maar dat zit sowieso in mijn karakter, ook bij mijn eerste zwangerschap had ik zoiets van 'eerst die 12 weken eens halen en dan zien we wel eens verder'.). Dat stemmetje dat af en toe suggereert dat je je eigen kindje vermoord zou hebben, vind ik wat verontrustend. Ook al weet je dat het niet zo is (gelukkig!), het zit je toch dwars, blijkbaar. Zelf herken ik het ook niet.
Ik weet niet of dit ook maar enigszins helpt, maar een miskraam is net zoiets natuurlijks als de zwangerschap zelf (alleen dan een verdrietig iets). Ik vond het zelf altijd een geruststellende gedachte, op de een of andere manier.
Dat van zo'n collegaatje op facebook kan soms best moeilijk zijn, ja. Gewoon in gedachten houden dat jij zo iemand over een tijdje gaat zijn! Sparkling, onzekerheid herken ik in die zin dat ik nu heel erg afwachtend ben of deze zwangerschap goed blijft gaan (maar dat zit sowieso in mijn karakter, ook bij mijn eerste zwangerschap had ik zoiets van 'eerst die 12 weken eens halen en dan zien we wel eens verder'.). Dat stemmetje dat af en toe suggereert dat je je eigen kindje vermoord zou hebben, vind ik wat verontrustend. Ook al weet je dat het niet zo is (gelukkig!), het zit je toch dwars, blijkbaar. Zelf herken ik het ook niet.
Ik weet niet of dit ook maar enigszins helpt, maar een miskraam is net zoiets natuurlijks als de zwangerschap zelf (alleen dan een verdrietig iets). Ik vond het zelf altijd een geruststellende gedachte, op de een of andere manier.
Coco, ik vind het zelf ook wel verontrustend ja. Ik kijk het eventjes aan en anders ga ik wel even met de huisarts praten om te kijken wat het beste te doen..
Over het algemeen genomen gaat het wel gewoon oké en kan ik het gevoel ook wel loslaten maar soms komt het ineens heel hard aan. Ik weet ook niet zo goed hoe ik er mee om moet gaan dan.
Over het algemeen genomen gaat het wel gewoon oké en kan ik het gevoel ook wel loslaten maar soms komt het ineens heel hard aan. Ik weet ook niet zo goed hoe ik er mee om moet gaan dan.
ik wil iedereen hier even veel sterkte wensen met het verlies....
en ik hoop dat een ieder alsnog een mooi wondertje mag verwachten
gr een sterretjes moeder
en ik hoop dat een ieder alsnog een mooi wondertje mag verwachten
gr een sterretjes moeder
niemand is waardeloos.je kan altijd nog als slecht voorbeeld dienen
Ik zat net wat rond te lezen en toen vond ik:
Juist omdát je lichaam in staat was om te herkennen dat het vruchtje een heel kleine kans had om zich te ontwikkelen tot een gezond mens, heeft het de zwangerschap afgestoten. En dat is het bewijs dat je lichaam in uitstekende conditie is!
En ja, dat is eigenlijk ook waar! Het is wat jij ook zegt Coco. Het is niet mijn schuld en misschien moet ik dit stukje maar iedere keer lezen als ik me weer rot voel erover.
Juist omdát je lichaam in staat was om te herkennen dat het vruchtje een heel kleine kans had om zich te ontwikkelen tot een gezond mens, heeft het de zwangerschap afgestoten. En dat is het bewijs dat je lichaam in uitstekende conditie is!
En ja, dat is eigenlijk ook waar! Het is wat jij ook zegt Coco. Het is niet mijn schuld en misschien moet ik dit stukje maar iedere keer lezen als ik me weer rot voel erover.
Oh sparkling jeetje meid! Wat een rotgevoel om te hebben. 
Ik heb ook wel af en toe gedacht; zou het daardoor komen? Maar de gynaecoloog was er heel stellig in dat ik niks gedaan kon hebben. En dat heb ik gelukkig kunnen accepteren.
Waar ik dan weer meer mee zit is dat mijn lichaam het kennelijk niet herkend heeft. Het vruchtzakje is tot de curettage vrolijk blijven groeien zonder kindje erin. Ik heb geen druppel bloed verloren.
Wel heb ik mijn symptomen voelen afnemen, en daardoor ben ik erachter gekomen. Dus das dan wel weer goed van mn lijf...
Probeer je idd aan die woorden vast te houden, het kindje was gewoon echt niet sterk genoeg! Maar het was wel jouw kindje, hoe kort ook. En daar mag je gewoon echt wel verdrietig om zijn.
Ik weet dat je al een heel mooi hoekje voor je kindje hebt gemaakt, maar misschien heb je behoefte aan een ritueel? Ballon oplaten of iets begraven? Om het los te laten. Ik zeg maar wat hoor...
Als je blijft malen idd naar de huisarts, misschien heb je wat meer hulp nodig om erdoor te komen. Die hulp moet je dan ook gewoon pakken!
Ik heb ook wel af en toe gedacht; zou het daardoor komen? Maar de gynaecoloog was er heel stellig in dat ik niks gedaan kon hebben. En dat heb ik gelukkig kunnen accepteren.
Waar ik dan weer meer mee zit is dat mijn lichaam het kennelijk niet herkend heeft. Het vruchtzakje is tot de curettage vrolijk blijven groeien zonder kindje erin. Ik heb geen druppel bloed verloren.
Wel heb ik mijn symptomen voelen afnemen, en daardoor ben ik erachter gekomen. Dus das dan wel weer goed van mn lijf...
Probeer je idd aan die woorden vast te houden, het kindje was gewoon echt niet sterk genoeg! Maar het was wel jouw kindje, hoe kort ook. En daar mag je gewoon echt wel verdrietig om zijn.
Ik weet dat je al een heel mooi hoekje voor je kindje hebt gemaakt, maar misschien heb je behoefte aan een ritueel? Ballon oplaten of iets begraven? Om het los te laten. Ik zeg maar wat hoor...
Als je blijft malen idd naar de huisarts, misschien heb je wat meer hulp nodig om erdoor te komen. Die hulp moet je dan ook gewoon pakken!
Fieder, lief dat je dat zegt. Dankjewel
Ik begrijp dat je het moeilijk vind dat je lichaam het niet genoeg heeft gezien. Bij mij is het gelukkig vanzelf op gang gekomen en het had een klein zetje nodig van de Cytotec maar dat heeft ook een maand geduurd vanaf het moment dat we wisten dat het mis was. Het is niet te begrijpen hè, dat je lichaam het gewoon niet snapt?
Ik vind het een beetje als falen voelen voor mijzelf maar bij andere die een miskraam hebben gehad, heb ik dat helemaal niet. Ik moet gewoon accepteren dat het zo is en het niet mijn schuld is. Ik heb gezond geleefd en er alles aan gedaan om te zorgen dat ons kindje gezond ter wereld zou komen. Helaas..
Ik ben overigens wel bekend met psychische klachten en door behandelingen gaat dat al enkele jaren gewoon goed maar ik ben daardoor wel heel erg bewust geworden van mijn gevoel en mijn grenzen. Daardoor denk ik dat ik nu wel weet wanneer aan de bel te trekken.
Een ritueel ter afscheid heb ik wel over nagedacht. Ik hoopte eigenlijk het vruchtje thuis te verliezen en die dan te kunnen begraven. Ik weet het nu nog niet.
Ik begrijp dat je het moeilijk vind dat je lichaam het niet genoeg heeft gezien. Bij mij is het gelukkig vanzelf op gang gekomen en het had een klein zetje nodig van de Cytotec maar dat heeft ook een maand geduurd vanaf het moment dat we wisten dat het mis was. Het is niet te begrijpen hè, dat je lichaam het gewoon niet snapt?
Ik vind het een beetje als falen voelen voor mijzelf maar bij andere die een miskraam hebben gehad, heb ik dat helemaal niet. Ik moet gewoon accepteren dat het zo is en het niet mijn schuld is. Ik heb gezond geleefd en er alles aan gedaan om te zorgen dat ons kindje gezond ter wereld zou komen. Helaas..
Ik ben overigens wel bekend met psychische klachten en door behandelingen gaat dat al enkele jaren gewoon goed maar ik ben daardoor wel heel erg bewust geworden van mijn gevoel en mijn grenzen. Daardoor denk ik dat ik nu wel weet wanneer aan de bel te trekken.
Een ritueel ter afscheid heb ik wel over nagedacht. Ik hoopte eigenlijk het vruchtje thuis te verliezen en die dan te kunnen begraven. Ik weet het nu nog niet.
Misschien kun je iets anders begraven. Kleertje dat je al had, of je zwangerschapstest, (kopie van) foto van de echo. Of een briefje aan het kindje.
Op tv heb ik iemand gezien die een mooie plant gekocht had met een plastic vlindertje erin, en die dan in een pot in een hoekje van de tuinBabyboom
Ballon oplaten vind ik symbolisch heel mooi, maar dan heb je nog geen plekje waar je heen kan gaan.
Moeilijk hoor
Op tv heb ik iemand gezien die een mooie plant gekocht had met een plastic vlindertje erin, en die dan in een pot in een hoekje van de tuinBabyboom
Ballon oplaten vind ik symbolisch heel mooi, maar dan heb je nog geen plekje waar je heen kan gaan.
Moeilijk hoor
De plant met een vlindertje er in vind ik mooi! Dat ga ik straks eens voorleggen aan mijn man
Ga jij nog zoiets doen of heb je er wel vrede mee?
Ga jij nog zoiets doen of heb je er wel vrede mee?
Het is absoluut niet iemands schuld dat het fout is gegaan hoor meiden. Vaak is het 'gewoon' domme pech. En dat is gewoon zwaar kut!!
Verder zal het altijd wel een gevoelig iets blijven, denk ik, waar de scherpe randjes met de tijd verdwijnen. Maar het is nu nog zo vers Sparkling, het is heel normaal dat je in huilen uitbarst!
Ons kindje hebben we door het ziekenhuis laten cremeren en het as is naar het Sterretjesveld op Rhijnhof gegaan. Wij zijn daar na een paar weken na de bevalling naartoe gegaan om het een soortvan af te sluiten. We hebben daarna een sterretje in onze hangertjes van onze kettinkjes laten graveren.
En wat ik al schreef, het blijft altijd wel iets pijnlijks. Soms denk ik aan de tijd dat ik erachter kwam dat ik bloed verloor, en alles wat erop volgde, hoe ik me voelde, hoe het kindje eruit zag... of zie ik een moeder heel blij aftellen naar de datum dat haar dochter 1 wordt (zij was dezelfde datum uitgerekend als ik), of het is al bijna 20 april (uitgerekende datum) en dan denk ik ook weleens van, goh...
Maar ik ben echt megadankbaar dat ik een gezond dochtertje van 6,5 maand heb. Ik hou maar in mijn achterhoofd dat ons sterretje over haar waakt. Hoe stom dat misschien ook klinkt!
Alles komt goed, meiden. En verdriet mag je hebben, geef er aan toe, dat is het beste dat je kunt doen! Het lucht altijd enorm op om even te huilen, of dingen op te schrijven of wat het ook is waar je je beter door voelt!
Verder zal het altijd wel een gevoelig iets blijven, denk ik, waar de scherpe randjes met de tijd verdwijnen. Maar het is nu nog zo vers Sparkling, het is heel normaal dat je in huilen uitbarst!
Ons kindje hebben we door het ziekenhuis laten cremeren en het as is naar het Sterretjesveld op Rhijnhof gegaan. Wij zijn daar na een paar weken na de bevalling naartoe gegaan om het een soortvan af te sluiten. We hebben daarna een sterretje in onze hangertjes van onze kettinkjes laten graveren.
En wat ik al schreef, het blijft altijd wel iets pijnlijks. Soms denk ik aan de tijd dat ik erachter kwam dat ik bloed verloor, en alles wat erop volgde, hoe ik me voelde, hoe het kindje eruit zag... of zie ik een moeder heel blij aftellen naar de datum dat haar dochter 1 wordt (zij was dezelfde datum uitgerekend als ik), of het is al bijna 20 april (uitgerekende datum) en dan denk ik ook weleens van, goh...
Maar ik ben echt megadankbaar dat ik een gezond dochtertje van 6,5 maand heb. Ik hou maar in mijn achterhoofd dat ons sterretje over haar waakt. Hoe stom dat misschien ook klinkt!
Alles komt goed, meiden. En verdriet mag je hebben, geef er aan toe, dat is het beste dat je kunt doen! Het lucht altijd enorm op om even te huilen, of dingen op te schrijven of wat het ook is waar je je beter door voelt!
Tralalalaaa
Ik zit nog steeds te wachten, helaas... Echo vanochtend wees uit dat ik het inderdaad nog niet zelf verloren was, en dat een curettage dus nodig is. Moest ervoor naar de andere vestiging van het ziekenhuis, want daar waren alle OKs vol... En hier zit ik nu dus in een kamertje op de verlosafdeling (inclusief gehuil van andermans pasgeboren kindjes) te wachten... Inmiddels is de tijd al twee keer verzet... En begin misselijk te worden van de honger omdat ik al zo lang nuchter zit te wezen... Zucht... 't is koud hier...
Oww Amoriel wat rot voor je meid
Kan nu verder niks voor je doen maar leef zo met je mee! Sterkte hoor!
Op de verlosafdeling, dat hoor je zo vaak, zo stom! Laat je iig niet naar huis sturen zonder ingreep!!! Desnoods stort je jankend op de vloer daar, boeiend!
Kan nu verder niks voor je doen maar leef zo met je mee! Sterkte hoor!
Op de verlosafdeling, dat hoor je zo vaak, zo stom! Laat je iig niet naar huis sturen zonder ingreep!!! Desnoods stort je jankend op de vloer daar, boeiend!
@ Sparkling Op het moment heb ik geen behoefte aan een afsluiting. Misschien komt dat nog. Ik heb de kleertjes die ik gekregen heb achterin een kast gestopt, hopelijk voor de volgende.
Echofoto's liggen hier in een la, weggestopt. Ik probeer het niet te verdringen hoor, maar ben er nu niet zo mee bezig.
Misschien dat ik een orchidee koop met een vlindertje, ben gek op orchideeën. Gaan jaren mee en komen steeds weer op. Maar op het moment nog even niet...
Wat TAP zegt, het zal altijd zeer blijven doen...
En dat van dat sterretje dat over je waakt heb ik ook gedacht Ik geloof daar wel in
Echofoto's liggen hier in een la, weggestopt. Ik probeer het niet te verdringen hoor, maar ben er nu niet zo mee bezig.
Misschien dat ik een orchidee koop met een vlindertje, ben gek op orchideeën. Gaan jaren mee en komen steeds weer op. Maar op het moment nog even niet...
Wat TAP zegt, het zal altijd zeer blijven doen...
En dat van dat sterretje dat over je waakt heb ik ook gedacht
Ik geloof daar wel in
Oh, Amoriel, wat verschrikkelijk
Ik hoop dat ze snel tijd voor je hebben, want ik kan me heel goed voorstellen dat je nu echt niet op andermans vreugde zit te wachten...
De vrouw van een goede vriend van me is ook zwanger, en plaatste heel blij de 20-weken-echo op facebook. Van vreemden kan ik het nog net hebben dat ze met een bolle buik lopen, maar dit is veel te dichtbij.
Ik hoop dat ze snel tijd voor je hebben, want ik kan me heel goed voorstellen dat je nu echt niet op andermans vreugde zit te wachten...
De vrouw van een goede vriend van me is ook zwanger, en plaatste heel blij de 20-weken-echo op facebook. Van vreemden kan ik het nog net hebben dat ze met een bolle buik lopen, maar dit is veel te dichtbij.
Het is achter de rug, denk ik... Lig nog wel in het ziekenhuis (handig zo'n iPad), en moet de gyn nog spreken en eten/drinken/plassen... Maar het is klaar...
Denk dat ik al blij mag zijn met een 1-persoonskamertje en niet op een zaal naast de verse moeders...
Bah, wat is dit kut zeg... Letterlijk en figuurlijk!
Denk dat ik al blij mag zijn met een 1-persoonskamertje en niet op een zaal naast de verse moeders...
Bah, wat is dit kut zeg... Letterlijk en figuurlijk!
