R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb dus last van extreme vliegangst.. Dit is niet alleen paniek in het vliegtuig zelf maar ook al op het vliegveld en zelfs als ik een vliegtuig in de lucht zie (nouja laagvliegend bij schiphol) wordt het compleet zwart voor mijn ogen. Ik ben al enkele keren voor het vliegen flauwgevallen en tijdens het vliegen neem ik vaak veel kalmeringsmiddelen.
Ook heb ik meer dan twee jaar intense therapie gehad. Bij mijn eerste therapeut was er totaal geen verschil (mijn obsessieve gedachten over een mogelijk ongeluk werden wel minder, maar de paniek werd juist groter)
Ik dacht (ja redelijk naïef) dat het vast aan haar zou moeten liggen, dus ben naar een ander gegaan..
En dit is zo een paar keer door gegaan. Tot ik bij de laatst kwam een maand geleden die zei dat dit niet te verhelpen was, bij mij.
Nu heb ik in mijn leven 5 keer (heen-terug) gevlogen en heb dit gelukkig nauwelijks meegemaakt door kalmerings- of slaappillen. Nu ga ik deze zomer emigreren naar het buitenland (overzees) en moet dus weer vliegen. Met de boot of zo is geen optie, week(en) onderweg zijn daarmee lijkt mij nóg erger.
Alleen nu kan ik (ja, ik ben een watje) al echt huilen/hysterisch/paniekerig worden bij alleen het nadenken er over. Ik zit er heel serieus over na te denken om niet te gaan, ook al weet ik dat dit een van de mooiste kansen in mijn leven zal zijn.
Ik kan het gevoel niet echt heel goed beschrijven.. het is een combinatie van alles. Hoogtevrees, controleverlies (terwijl ik daar in mijn dagelijkse leven geen moeite mee heb), claustrofobie (ook normaal gesproken geen last van), "sterf angst" en vast zitten in de situatie. Als je er eenmaal in zit kan je er niet meer uit etc. (overigens heb ik "oefeningen" gedaan met achtbanen en dat ging prima.
)
Ik heb af en toe (nu) enorme paniekaanvallen en dit gaat enkel en alleen om het vliegen.
Als ik het nu af zou zeggen is er niks meer aan de hand, maar ik wil mezelf niet opsluiten of haten omdat ik dit soort dingen dan de rest van mijn leven zal missen. Over kleine afstanden gaat het op zich nog met medicatie maar zo lang als dit is weer een compleet ander verhaal. Ga richting Zuid-Amerika trouwens.
Nu hoop ik hier vooral lotgenoten met vliegangst te vinden, misschien wat oppepwoorden.. ik weet het niet. Het is in ieder geval fijn om te delen, ben al weer wat rustiger.. Hoop, ondanks mijn therapie en al die adviezen daar, toch nog wat ervaringen van mensen in dezelfde situatie te horen. Misschien hoe jullie er mee om zijn gegaan (grote afstanden vooral)
Ik voel me gewoon dommer dan dom om zo bang te zijn voor iets dat veiliger is dan autorijden. En daarbuiten ben ik ook nauwelijks bang.. voor wat dan ook. Maarja. Alvast bedankt voor het lezen.
Ook heb ik meer dan twee jaar intense therapie gehad. Bij mijn eerste therapeut was er totaal geen verschil (mijn obsessieve gedachten over een mogelijk ongeluk werden wel minder, maar de paniek werd juist groter)
Ik dacht (ja redelijk naïef) dat het vast aan haar zou moeten liggen, dus ben naar een ander gegaan..
En dit is zo een paar keer door gegaan. Tot ik bij de laatst kwam een maand geleden die zei dat dit niet te verhelpen was, bij mij.
Nu heb ik in mijn leven 5 keer (heen-terug) gevlogen en heb dit gelukkig nauwelijks meegemaakt door kalmerings- of slaappillen. Nu ga ik deze zomer emigreren naar het buitenland (overzees) en moet dus weer vliegen. Met de boot of zo is geen optie, week(en) onderweg zijn daarmee lijkt mij nóg erger.
Alleen nu kan ik (ja, ik ben een watje) al echt huilen/hysterisch/paniekerig worden bij alleen het nadenken er over. Ik zit er heel serieus over na te denken om niet te gaan, ook al weet ik dat dit een van de mooiste kansen in mijn leven zal zijn.
Ik kan het gevoel niet echt heel goed beschrijven.. het is een combinatie van alles. Hoogtevrees, controleverlies (terwijl ik daar in mijn dagelijkse leven geen moeite mee heb), claustrofobie (ook normaal gesproken geen last van), "sterf angst" en vast zitten in de situatie. Als je er eenmaal in zit kan je er niet meer uit etc. (overigens heb ik "oefeningen" gedaan met achtbanen en dat ging prima.
)Ik heb af en toe (nu) enorme paniekaanvallen en dit gaat enkel en alleen om het vliegen.
Als ik het nu af zou zeggen is er niks meer aan de hand, maar ik wil mezelf niet opsluiten of haten omdat ik dit soort dingen dan de rest van mijn leven zal missen. Over kleine afstanden gaat het op zich nog met medicatie maar zo lang als dit is weer een compleet ander verhaal. Ga richting Zuid-Amerika trouwens.
Nu hoop ik hier vooral lotgenoten met vliegangst te vinden, misschien wat oppepwoorden.. ik weet het niet. Het is in ieder geval fijn om te delen, ben al weer wat rustiger.. Hoop, ondanks mijn therapie en al die adviezen daar, toch nog wat ervaringen van mensen in dezelfde situatie te horen. Misschien hoe jullie er mee om zijn gegaan (grote afstanden vooral)
Ik voel me gewoon dommer dan dom om zo bang te zijn voor iets dat veiliger is dan autorijden. En daarbuiten ben ik ook nauwelijks bang.. voor wat dan ook. Maarja. Alvast bedankt voor het lezen.
Mijn moeder heeft ook al een hele tijd vliegangst omdat ze bang is dat ze er niet uit kan. Toevallig is ze net precies vertrokken voor een weekend Rome en gaat ze hier per vliegtuig naar toe.
Ze is nog steeds wel aardig bang maar ik denk dat je gewoon de confrontatie aan moet gaan.
[ Bericht 50% gewijzigd door Daniel1976 op 08-12-2011 17:57:13 ]
Ze is nog steeds wel aardig bang maar ik denk dat je gewoon de confrontatie aan moet gaan.
[ Bericht 50% gewijzigd door Daniel1976 op 08-12-2011 17:57:13 ]
-|||---ლ(╹◡╹ლ)---|||-
Nooit van gehoord, is dat iets nieuws?quote:Op donderdag 8 december 2011 16:58 schreef Chillerd het volgende:
Vloegen is het veiligste vervoermiddel, punt.
-|||---ლ(╹◡╹ლ)---|||-
Ik ken wel iemand met erge vliegangst, maar die is het zat dat ze niks (of weinig) van de wereld ziet en gaat nu de confrontatie zoeken.
With my pack on my back, down the road I will stray.
Hoe zit het dan met de trein? Word je dan ook panisch?
Verder alles wat hierboven staat.
Verder alles wat hierboven staat.
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
Je wilt van de angst af maar het is juist de bedoeling dat je hetgeen wat de angst oproept doet mét de angst. De angst is een signaal; ik ga iets doen waar ik niet zeker van ben. Dat gevoel ben je aan het bestrijden geweest, dat werkt niet, je bent het aan het rationaliseren geweest; werkt ook niet. Het is er namelijk en daar zijn redenen voor en dat mag er allemaal zijn.
Het blijft een drempel zolang je je tegen het gevoel verzet, je kan aan jezelf laten zien dat het gevoel je niet teveel kan worden; het is een groot gevoel, heftig en het is veel maar het is niet teveel.
Hoe zou het vliegen gaan wanneer je het gevoel volledig zou accepteren, niks deed om er vanaf te komen en het er zonder oordeel te laten zijn?
Het blijft een drempel zolang je je tegen het gevoel verzet, je kan aan jezelf laten zien dat het gevoel je niet teveel kan worden; het is een groot gevoel, heftig en het is veel maar het is niet teveel.
Hoe zou het vliegen gaan wanneer je het gevoel volledig zou accepteren, niks deed om er vanaf te komen en het er zonder oordeel te laten zijn?
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dat hoor ik dus ook van de meesten die bij mij in therapie zaten.. ik ben er zat van, ik ga het "gewoon" doen. Punt.
Ik kan dat niet, ik probeerde het.. 5 keer. Dan moet ik eerst zo verdoofd zijn dat ik geen enkele emotie meer voel. Ik val flauw, krijg hartkloppingen en paniekaanvallen. Elke keer dat ik het vliegtuig in stap weet ik dat ik dood zal gaan, ook al is dat natuurlijk absurd.. dat weet ik dan later ook weer. Die combinatie met het controleverlies maakt dat gevoel sterker. Dan komt mijn hoogtevrees er nog bij en is het feestje compleet.
Ik kan dat niet, ik probeerde het.. 5 keer. Dan moet ik eerst zo verdoofd zijn dat ik geen enkele emotie meer voel. Ik val flauw, krijg hartkloppingen en paniekaanvallen. Elke keer dat ik het vliegtuig in stap weet ik dat ik dood zal gaan, ook al is dat natuurlijk absurd.. dat weet ik dan later ook weer. Die combinatie met het controleverlies maakt dat gevoel sterker. Dan komt mijn hoogtevrees er nog bij en is het feestje compleet.
Met niks verder..quote:Op donderdag 8 december 2011 17:05 schreef Falco het volgende:
Hoe zit het dan met de trein? Word je dan ook panisch?
Verder alles wat hierboven staat.
Wehehe, ik dat er-niet-uit-kunnen lichtelijk in treinen en bussen. Een vliegtuig is daarin tegen geen enkel probleem. Zelfs niet op mn laatste reis naar Indonesië van ruim 20 uur. Mijn allereerste keer was ik 16 ofzo en ik was ook super nerveus toen ik de steward de deur zag dicht trekken.. * Dat was het dan, kan nou niet meer terug*.. Taxieen leek een eeuw te duren en bouwde de spanning alleen maar op. Eenmaal op de startbaan vol op het gas verdween alle angst en maakte plaats voor vertrouwen en fascinatie, hoe vet is dat.. Dit ding trekt op als een idioot. 
Hele vlucht nergens meer last van gehad.
Je hoeft er niet uit, alles is aan boord. Waarom zou je er eventueel uit willen of terug willen? Waar wil je op zo een moment heen als het zou kunnen?
Hele vlucht nergens meer last van gehad.Je hoeft er niet uit, alles is aan boord. Waarom zou je er eventueel uit willen of terug willen? Waar wil je op zo een moment heen als het zou kunnen?
Ach, je bent toch al geen hoogvlieger.
Op donderdag 11 oktober 2012 19:49 schreef Tem het volgende:
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Weet je ik had sinds mn 15e niet gevlogen, ben nu 45. Omdat we altijd met de auto verder op vakantie gingen naar bv spanje. Van de zomer weer eens gevlogen, ik zit daar in het vliegtuig, en ik denk als we neerstorten is dit het einde....En nee hoor, als je eenmaal vliegt is er geen bal aan !!
Een vliegend vliegtuig wil je ook niet uit hoor, geloof me.quote:Op donderdag 8 december 2011 16:57 schreef drumstickNL het volgende:
[..]
Nuttige toevoeging..
Mijn moeder heeft ook al een hele tijd vliegangst omdat ze bang is dat ze er niet uit kan. Toevallig is ze net precies vertrokken voor een weekend Rome en gaat ze hier per vliegtuig naar toe.
Ze is nog steeds wel aardig bang maar ik denk dat je gewoon de confrontatie aan moet gaan.
Totdat je neerstort. Dan gaat het opeens hard. Sta je daar wel genoeg bij stil?quote:
Weet je ik had sinds mn 15e niet gevlogen, ben nu 45. Omdat we altijd met de auto verder op vakantie gingen naar bv spanje. Van de zomer weer eens gevlogen, ik zit daar in het vliegtuig, en ik denk als we neerstorten is dit het einde....En nee hoor, als je eenmaal vliegt is er geen bal aan !!
Op donderdag 11 oktober 2012 19:49 schreef Tem het volgende:
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Ik HAAT vliegen en schijt ook elke keer bagger voor vertrek...
Maar als ik wat wil zien van de wereld zal ik wel moeten, dus kiezen op elkaar een vliegen maar....
Maar als ik wat wil zien van de wereld zal ik wel moeten, dus kiezen op elkaar een vliegen maar....
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Dan gaat het toch wel vlug, en ben je waarschijnlijk snel dood en merk je er niks meer van, zo ben ik hoor.quote:
[..]
Totdat je neerstort. Dan gaat het opeens hard. Sta je daar wel genoeg bij stil?
Leg je er bij neer dat het niet lukt zonder medicijnen, bedwelm jezelf op die dag, en zie er verder niet zo meer tegen op, die dag zul je toch niet meekrijgen, je wordt wakker en je bent lekker in Zuid-Amerika!
Nou, er gaat toch wel een tijdje aan vooraf hoor. Dat merk je echt wel.quote:
[..]
Dan gaat het toch wel vlug, en ben je waarschijnlijk snel dood en merk je er niks meer van, zo ben ik hoor.
Niet dat ik mensen bang wil maken overigens.
Op donderdag 11 oktober 2012 19:49 schreef Tem het volgende:
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
|
|
