Blogtopic - reis naar Sri Lanka

De mensen in dit hotel zijn uiterst vriendelijk, maar het is wel met een doel allemaal. Ze proberen ons van alles aan te smeren; kaartjes voor een dansvoorstelling, excursies, taxi's etc. Dat is wel een beetje jammer, en het zorgt ervoor dat de vriendelijkheid een stuk minder authentiek aanvoelt. Dan was het bij Fieldview toch een stuk gezelliger. We pakken morgen de trein om verder te gaan. We gaan nu eerst even een pinautomaat zoeken en daarna een taxi naar de botanische tuinen.

De botanische tuinen waren onwaarschijnlijk mooi. We zijn er de hele dag gebleven en hebben ons geen seconde verveeld. Als je ooit naar Sri Lanka gaat: ga naar de Peradeniya Botanical Gardens! Ook voor mensen zonder groene vingers. De tuin is enorm groot, we hebben niet eens alles gezien.

Foto's volgen!

LHO liep bijna haar web binnen. Ze was nogal groot.

***WAARSCHUWING: heel veel foto's!***

Nog even een fotootje van het diner van gisteravond:



Ook het ontbijt was heerlijk, met als nieuw element een ander vorm van 'hoppers'; namelijk pannenkoekjes met kokos erin.

En dan het bezoek aan de schitterende botanische tuin, die echt enorm groot was. De tuin herbergt niet alleen soorten die op Sri Lanka voorkomen, maar soorten van over de hele wereld (wel voornamelijk tropische planten).

Eén van de eerste mooie bloemen die we zagen (zo'n 50cm groot):



Vervolgens naar het orchideeënhuis. Ik heb persoonlijk een soort antipathie tegen orchideeën maar sommige van de bloemen waren wel mooi. Ik vond deze mini-orchideetjes wel schattig:



Overal in de tuin staan de bomen die je hieronder ziet. Ze vormen een soort 'muurtjes' op hun wortels. De Srilankanen maken hier dankbaar gebruik van en zitten in de afgeschermde hoekjes die zo ontstaan te picnkicken of te vozen. Heel veel jonge minnekozende stelletjes in de tuin (de seksuele moraal is hier blijkbaar redelijk vrij). Overigens kost de entree voor 'non-residents' 1100 LKR en voor Srilankanen 50 LKR. Geen wonder dat die mensen denken dat wij schathemeltjerijk zijn, als wij voor hetzelfde 22 maal zoveel moeten betalen.



Hieronder één van mijn favorieten van de dag; een cactus met gele vruchten. Ik vond het eruit zien alsof het een citroenenboom was en iemand alle citroenen door de helft had gesneden. Het is de pereskia bleo (Rose Cactus).




Zo ziet nootmuskaat uit als het nog aan de boom hangt:


Als je een afgevallen blaadje van de nootmuskaatboom neemt en dit in je hand stuk knijpt, geuren de blaadjes heerlijk naar nootmuskaat. De blaadjes van de kruidnagelboom roken nog veel lekkerder. Helaas zijn we de kaneelboom nergens tegengekomen (hij is er wel ergens als het goed is). Wel diverse soorten kassia ('nepkaneel'/ Chinese kaneel) gezien.

We kwamen ook een stel slakjes tegen, ongeveer 7cm groot:



Iemand zin om uit te zoeken om welke soort het gaat? Ik kon het zo gauw niet vinden.

Onderstaande bloemen vond ik erg grappig van vorm:



Midden in de tuin is een enorm grasveld met middenop een gigantische ficus met een 'spanwijdte' van tientallen meters. LHO maakte er onderstaande artsyfartsy foto van:



In de schaduw van de ficus lag een hondje te dutten. Sri Lanka kent enorm veel zwerfhondjes, die bijna allemaal op elkaar lijken. In elk geval heeft 90% dezelfde kleur als dit hondje en sommige doen sterk denken aan de dingo.



Een mooie overzichtsfoto:



Er was een hele sectie met diverse grote bamboesoorten. Panoramafoto van één van de bamboebos'jes':



Deze vond ik wel erg gaaf qua kleur:



Onderstaand vogeltje hadden we al vaak gezien en ze zijn schuw dus lastig vast te leggen:



Ik denk dat het de Sri Lanka Myna is, maar weet ik niet zeker. Let overigens op de 'boomstam' achter de vogel: dat is bamboe en wel de grootst levende soort, waarvan de jonge scheuten rond de dertig cm per dag groeien.

Ook insecten mogen op de foto, deze kwam voorbij wandelen over het pad:



Er zijn hier ook reuzenduizendpoten, die hoop ik nog tegen te komen. Vogelspinnen zijn er ook, evenals vele slangensoorten.

En ook hier weer Fruit Bats (http://nl.wikipedia.org/wiki/Vleerhonden) en wel een enorme kolonie van duizenden exemplaren. Ze maakten een oorverdovend lawaai. Echt gave beesten om te zien, heel groot!





We hebben ook een paar vlinders op de foto gezet. Deze is wel tof vanwege de enorme ogen:



Het uitzicht over de rivier:



Een boom met prachtige bloemclusters; pluk er eentje en je hebt meteen een heel bos bloemen.



Nog een overzichtsfoto:



Er was een aparte sectie met allerlei varensoorten. Varens behoren met hun fractal-bladeren tot mijn favoriete planten.



En in de schaduwrijke varentuin liep LHO voor mij en deinsde plotseling terug onder het uitroepen van "Whoa!". En daar midden boven het pad, op ooghoogte (niet voor Srilankanen, wel voor LHO met z'n bijna twee meter ) zat onze vriendin Nephila.





LHO liep echt bijna haar web in. Wat wel grappig is, is dat er ook een mannetje in haar web zat. Het mannetje is slechts enkele mm groot, deze mevrouw was net zo groot als mijn handpalm. We hebben een hele lading foto's van haar gemaakt en vervolgens ook een stukje blad in haar web gegooid om haar te zien bewegen. Ze schoot er heel snel naartoe en toen ze doorhad dat het loos alarm was, keerde ze met tergend trage bewegingen weer terug naar haar plek in het midden van haar web. Haar web is vrij slordig /onregelmatig gevormd.

En dan is het nu weer tijd voor het diner. Morgen waarschijnlijk verder met de trein naar Hatton.

Nee, we hebben alleen twee detailfoto's gemaakt.

Vandaag zijn wij per trein van Kandy naar Hatton gereisd. We hebben opnieuw tweede klas gereisd en besloten dat ook te blijven doen, omdat het veel leuker is. Eerste klas is puur voor toeristen, de ramen zitten dicht, er is airco en er is catering met au-bain-marie-bakken. Tweede klas is veel leuker. Je hebt contact met de mensen, alle ramen en deuren zijn open, er hangen ventilatoren aan het plafond en met grote regelmaat komt de freelance catering langs; mannetjes met mandjes met daarin de meeste uiteenlopende etenswaar; fruit (ananas, papaya, mandarijnen), hartige hapjes en andere snacks. De hartige hapjes zien er erg lekker uit en ruiken onwijs lekker, maar tot nu toe hebben we het nog niet aangedurfd ze te kopen. Misschien toch doen; mijn darmen zijn toch al van slag.

De mannetjes met de hapjes zijn grappig, vooral de manier waarop ze hun waar aankondigen. "Woddywoddywoddywoddy!". Zoiets moet de naam zijn van de gefrituurde bara-achtige broodjes die ze verkopen. Je krijgt er verse ui en een hele rode peper bij.

De treinrit was mooi. We klommen steeds verder de bergen in. In Hatton werden we opgewacht door een tuktukchauffeur die ons naar ons Guesthouse zou brengen. De rit in de tuktuk duurde zo'n anderhalf uur en meanderde tussen de theeplantages door. We zitten hier echt midden in het theegebied. Wat foto's volgen nog.

Het Guesthouse waar we nu zitten (http://www.slightlychilled.tv/) is wat ons betreft een teleurstelling. De kamers zijn keurig en schoon en de mensen vriendelijk, maar er zitten hier echt alleen maar westerlingen en het eten bestaat uit een lopend buffet. Niet ons ding. We hebben besloten om maar niet meer af te gaan op de Lonely Planet, want zij waren lyrisch over zowel dit als het vorige verblijf en wij denken daar toch anders over. Wij willen graag meer contact met de mensen. Kijken of we op onze volgende bestemming een verblijf kunnen vinden waar ook Srilankanen gebruik van maken. En dan is het maar zo dat er geen warm water of geen airco is. We hebben zelf een klamboe, dus we hebben niet veel nodig anders dan een bed met redeijk schoon beddengoed.

Wat ook frappant is, is dat de Lonely Planet van 2009 aangeeft dat dit hotel 1100-2200 lkr kost terwijl dit nu is opgelopen tot rond de 6000 lkr. Dat doet een vermelding in de Lonely Planet dus met een hotel dat misschien wel heel leuk was voordat het vermeld werd...

Oh, trouwens, het regent hier. Pijpenstelen! En het is hier heel erg koud, maar 20 graden ofzo! Heb voor het eerst hier een lange broek en warme trui aan.

Ik voel me hier volkomen veilig, zou hier ook alleen durven reizen. In heel toeristische stukken is het even op je spullen letten, maar dat doe ik in de Rotterdamse metro ook. Ik vind het een zeer vriendelijk land, mensen zijn heel respectvol.

Ik vind het trouwens ook geen arm land, althans niet zoals ik mij dat voorstel. Misschien dat de mensen naar onze maatstaven arm zijn, maar ik zie weinig schrijnende armoede. Ik zie wel veel simpele, zelfgebouwde huisjes, maar met het weer hier heb je ook niet veel nodig. Leven doe je buiten.

Ik had 'erger' verwacht zeg maar. Ook de treinen bijvoorbeeld. Ik had ouwe barrels verwacht die om de paar km stilstaan omdat er iets kapot is ofzo. Maar het zijn gewoon nette treinen en het is niet zo dat er tientallen mensen aan de buitenkant hangen en bovenop zitten, zoals in India wel schijnt te gebeuren. Zelfs de derde klas is gewoon prima te doen, er hangen alleen geen ventilatoren.

Het is hier 's ochtends zon, 's middags / 's avonds regen. Op dit moment onweert het.

Het ontbijt zit bij dit hotel bij de prijs inbegrepen, evenals het avondeten. Vanmorgen dus in het hotel ontbeten. Wat een deceptie. Enkel 'continental breakfast' met vieze eieren met een aangebrande smaak aan de bodem en nog smeriger zwartgeblakerde toast. Alleen de fruitsalade en thee zijn okay. We waren aanvankelijk van plan om hier een gids te huren om in de buurt te gaan wandelen, maar we hebben daar toch maar van af gezien en zijn zelf op pad gegaan. We zijn richting Adam's Peak (Sri Pada) gelopen en hebben deze deels beklommen. Het uitzicht was prachtig en we zijn ook wat leuke beestjes tegengekomen (foto's volgen).

Bij terugkomst aan de voet van de berg zijn we een zogenaamd 'hotel' ingedoken. Dat is dus geen hotel, maar een soort snackbar / eetcafeetje. Je kunt er zitten en wat eten. Toeristen komen er gewoonlijk niet, dus er wordt geamuseerd naar ons gekeken. We vragen iets te eten en krijgen rice & curry. Dit is Srilankaans eten zoals het hoort. Ook met de handen, natuurlijk, hetgeen de andere bezoekers nogal leuk schijnen te vinden. We worden stiekem en minder stiekem geobserveerd. We doen het vast niet helemaal goed, maar dat geeft niet. Het eten is heerlijk. We krijgen een stuk of wat verschillende curry's voorgeschoteld en een enorm bord rijst. Er is een viscurry (de vis is hartstikke vers - forel als ik me niet vergis), opnieuw de curry van gefrituurde aubergine (mijn favoriet!), een curry van een fruitsoort die ik niet ken en een curry met veel ui en een onbekende groente. Erbij dahl en pappadums en uiteraard rode pepers. De rode pepers die je hier krijgt zijn bewerkt en erg lekker. Als je er een hapje van neemt, verkruimelen ze in je mond als een soort chipjes. Ze zijn min of meer gekaramelliseerd. We vragen de kok hoe dat precies gaat. Hij blijkt verrassend goed Engels te spreken en legt uit dat ze in olie gebakken worden en vervolgens gedroogd.

We willen bij vertrek een fooi geven, maar die wordt niet aanvaard. In totaal zijn we voor 2x rice & curry, drie flesjes drinken en een grote fles Cream Soda om mee te nemen 590 lkr kwijt, ongeveer ¤ 3,80. Voortaan gaan we dus bij dit soort tentjes eten. Je hebt er tenminste contact met de mensen en ze zien je graag komen. Dat is zoveel leuker dan tenten zoals ons huidige hotel dat volledig gericht is op de westerse toerist.

Ja, erg bizar, die bijen. Die 'klont' is wel een halve meter groot ofzo.

Vandaag gaat de reis naar Belihul Oya, vlakbij Horton Plains National Park. Dat is het enige National Park in Sri Lanka waar je te voet doorheen mag. We verblijven daar in een boomhut. Meer info volgt!