De 9-jarige Jossef, die al 8 jaar in Nederland verblijft, dreigt samen met z'n moeder te worden uitgezet naar Eritrea. Een krant springt nu voor hem in de bres, omdat de lokale politiek het laat afweten:
quote:
Krant smeekt politiek 9-jarige jongen niet uit te zetten
Een opvallend bericht vandaag in de editie Alkmaarsche Courant van het Noordhollands Dagblad. De regionale krant publiceert op de voorpagina een brandbrief gericht aan onder andere minister Leers. Onderwerp van de brief is het 9-jarige jongetje Jossef.
Acht jaar van zijn leven woont Jossef al in Nederland, maar volgende week dinsdag dreigt hij met zijn moeder te worden uitgezet naar zijn geboorteland Eritrea. En daar is de voltallige redactie van de Alkmaarsche Courant het niet mee eens.
De actie van de krant is opvallend, want gewoonlijk laat een krant zich niet in met een zaak als die van Jossef. Objectiviteit hebben veel redacties hoog in het vaandel. De regionale krant van Alkmaar en omgeving wijdt vandaag echter anderhalve pagina aan het geval Jossef en neemt zelf ook een standpunt in. Fred Hoogendoorn is chef redactie van de Alkmaarsche Courant en vertelt dat de krant niet van de een op de andere dag de beslissing heeft genomen om actie te voeren voor Jossef. 'De school van de jongen benaderde ons een aantal maanden terug al. Toen hebben we daar op een journalistieke manier aandacht aan geschonken, maar nu we in het stadium komen dat de jongen dreigt te worden uitgezet, vonden we dat we meer moesten doen'.
Lokale politiek doet niets
Hoogendoorn vertelt dat het verhaal van Jossef in Alkmaar is gaan leven. 'De bevolking is verontwaardigd en boos. De lokale politiek doet niets. In een interview met de burgemeester deze week vroegen we hem of hij met zijn vuist op tafel heeft geslagen in Den Haag. Dat was niet het geval. Hij vond het niet zijn taak om er iets aan te doen. De verontwaardiging in Alkmaar was groot. Men vond het slap. Je ziet dat door onze berichtgeving allerlei burgerinitiatieven ontstaan. Zo wordt er zondag een protestmars gehouden'.
Uitzonderlijk geval
Volgens Hoogendoorn is de boosheid van de bevolking een belangrijke reden geweest om uitgebreid aandacht te besteden aan de zaak Jossef. 'Wij zijn een regionale krant. Wij schrijven over wat er in Alkmaar leeft en op dit moment is dat Jossef. Dat kan je op een journalistieke manier registreren, maar wij vonden dat het maar eens afgelopen moest zijn met de politiek'. Daarnaast is Hoogendoorn van mening dat Jossef symbool staat voor anderen. 'Wij hebben de indruk dat hij een zeer uitzonderlijk geval is. We hebben hem er niet zomaar uitgepikt. Het gaat om een jongen die vrijwel zijn hele leven al in Nederland woont. Die aan zijn moeder vraagt of de deur van zijn slaapkamer 's avonds op een kiertje mag blijven staan, omdat zwarte piet anders niet naar binnen kan. Een jongen die pindakaas en roze koeken eet'.
De krant is vastbesloten 'tot het gaatje' te gaan. 'De actie wordt nu overgenomen door de bevolking. Zolang het bij hen blijft leven gaan wij ook door. Ook morgen plaatsen we weer een forse hoeveelheid artikelen'.
Vergelijkbare gevallen
Mocht er volgende week een tweede of een derde Jossef aankloppen bij de redactie van de krant, dan zullen ze ook hen helpen. 'De kans dat het gebeurt is er. Daar hebben we het ook wel over gehad voordat we aan deze actie begonnen, maar tot nu toe is het nog niet gebeurd. Mochten er vergelijkbare gevallen zijn - net zo schrijnend als die van Jossef - dan gaan we ook daar mee aan de slag. Maar het zou mooi zijn als Jossef en alle andere gevallen gewoon in Alkmaar en in Nederland mogen blijven'.
Bron:
http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)-uit-te-zetten.dhtmlLees hier de brandbrief die vanochtend verscheen in de Alkmaarsche Courant.
Ook op Facebook wordt actie gevoerd voor Jossef. Op
JossefBlijft is alles te lezen over burgerinitiatieven en berichtgeving van de Alkmaarsche Courant.
Na Mauro en zijn lotgenoten opnieuw een slachtoffer van het stroperige asielbeleid in Nederland. Procedures die veel te lang duren, met als gevolg dat kinderen zich helemaal wortelen in Nederland. Is het humaan om een 9-jarig kind weg te sturen naar een voor hem wildvreemd land? Of is het terecht en is dit allemaal de verantwoordelijkheid van de moeder?