Goud is de laatste tijd druk bezig om aan monetaire betekenis en status te winnen.
Ten eerste omdat centrale banken van met name opkomende economieën hun aankopen nog steeds aan het vergroten zijn - bijna 150 ton in het laatste kwartaal. Centrale banken zijn zo'n beetje de 'strongest hands' in de goudmarkt - omdat ze de geldpers beheren, zijn ze zelden genoodzaakt om goud te verkopen. Landen doen alleen een greep in hun goudvoorraad als er geen enkele andere manier meer is om nog aan noodzakelijke financiering te komen (of als ze, zoals in de weelde van de jaren '90-'05, denken dat goud overbodig is geworden..). Deze aankopen verkrappen het aanbod langdurig, dus dat is positief voor de goudprijs. Bovendien signaleren ze afnemend vertrouwen in de dollar en euro waarin centrale banken hun reserves tot voor kort liever aanhielden.
Maar, belangrijker nog is een andere ontwikkeling. Voorstanders van eerlijk geld, 'sound money', pleiten er al heel lang voor om weer een goudstandaard in te voeren. Tot voor kort vond die opvatting, bijvoorbeeld van US presidentskandidaat Ron Paul en van economieprofessor Antal Fekete, weinig weerklank in de mainstream-economie, -politiek en -media (ik ben er zelf ook geen voorstander van). Maar de weerstand tegen een officiele rol van goud begint te kenteren. In een studie van de Europese Commissie rond het thema Eurobonds, die morgen gepubliceerd schijnt te worden, wordt kort aandacht besteed aan de mogelijkheid om die bonds mede door goud te dekken (zie
interessant artikel in Financial Times). Twee weken eerder nog publiceerde de hoog aangeschreven financieel-econome Judy Shelton een soortgelijk pleidooi maar dan voor Amerikaanse staatsobligaties (zie:
Central Banking.com). In haar voorstel zou een obligatie tevens als optie op een bepaalde goudhoeveelheid fungeren, en zou de plicht om in goud uit te moeten keren voor de overheid een dwingende reden zijn om zijn begroting in evenwicht te krijgen.
Met dit soort voorstellen is er natuurlijk nog geen nieuwe goudstandaard in voorbereiding, maar het feit dat er nu openlijk door vooraanstaande autoriteiten gesproken wordt over de mogelijkheid om goud monetair te heractiveren, zie ik als bijzonder bullish. Klassieke economen kennen goud nog als 'the ultimate extinguisher of debt' en als goud weer door overheden in die rol ingezet zou worden in de huidige schuldencrisis, is het stijgingspotentieel bijna onbeperkt. Wanneer goud via deze bonds weer een regulier instrument in de kapitaalmarkt wordt, waar 's werelds grootste fondsen hun beleggingsinstrumenten kopen, dan zal het tanende vertrouwen in ongedekte staatsschuld en ongedekte munten nog sneller afnemen en zullen grote investeerders nog sneller hun kapitaalallocatie naar goud verplaatsen. Bovendien kan er tussen de onverbeterlijke overheden een spannende concurrentiestrijd om 's werelds laatste goud ontstaan, want dat zullen ze dan nodig hebben om hun tekorten nog langer gefinancierd te krijgen. Een andere manier om er naar te kijken is deze: als overheden hun tekorten alleen vanuit hun goudreserve zouden financieren, zouden ze al binnen enkele maanden door hun complete reserves heen zijn. De goudprijs zou tientallen keren hoger moeten liggen om alle lopende en toekomstige tekorten bestendig op te lossen (denk aan alle bailouts die nog moeten komen voor banken, verzekeraars, pensioenfondsen, sociale en medische fondsen) en het huidige welvaartspeil te behouden.