Irl dan vooral.
Ik ben altijd heel erg sterk, maar dat lukt nu even niet meer. Ik heb iemand nodig die naar me luistert, die me wil troosten... maar waar vind je zo iemand?
, wat vaag (wat me op zich zelf niet onbekend is) en niet helemaal goed uit te leggen, denk ik tenminste, waar ik ook zo weer over kan twijfelen. Wanneer zal ik me weer mezelf voelen, voelen wat ik echt voel, denken wat ik denk, willen wat ik wil en op het moment dat het gebeurt en zo is dat allemaal ook beseffen?
En alleen, ook.
Bah, gaat weer lekker hier.
Ik wil verdomme iets doen maar ik zou niet weten met wie!
M'n beste vriend is ook nogal pissig omdat ik niet meeging naar Sensation black.
Hij heeft gratis kaarten via z'n vaders werk kunnen regelen en dacht mij te verassen.
Nou heb ik een hekel aan die muziek, ik ging daar dus niet heen. Nou is ie zelf ook niet gegaan, en daar voel ik me best schuldig voor want hij wilde wel graag.
Soms gaat echt alles mis wat er mis kan gaan, en uitgerekend op die momenten is er niemand om me te steunen.
Aan m'n ouders heb ik bijzonder weinig, heb ik de laatste tijd gemerkt. 
Op zulke momenten krijg ik echt de neiging om een berg slaappillen op te vreten.
Lekker lang geslapen en ik ga deze dag weer vol goede moed tegemoet! Ik ben sterk, laat me niet tegenhouden door een paar problemen! Ik ga gewoon door. Moet er nog even over nadenken HOE, maar ik ga door...
Ik geloof dat ik teveel van mijn beste vriend verwacht. Hoop dat hij het me niet kwalijk neemt, want ik wil hem niet kwijt, echt niet! Ook al kan hij me nu even niet helpen, het is en blijft een schat.
Ik zie dat soms alleen even niet in als hij me weer eens het idee geeft dat ik niets waard ben...
[Dit bericht is gewijzigd door Tiereliertje op 15-07-2002 00:53]
Heb een stofwisseling als 'n tiet
ik voel me: moe(geestelijk), relaxed, fit(fysiek) maar toch wel een beetje eenzaam..... some company would be nice.. majah......
