Woow, ben jij mijn onbekende tweelingzus ofzoquote:Op vrijdag 7 oktober 2011 19:06 schreef Selyn het volgende:
ik heb 1 keer examen gedaan en met vlag en wimpel geslaagd, kreeg alleen maar lof over hoe goed ik in m'n spiegels keek en dat ik zo uitzonderlijk(!) goed op details lette!
maar ik heb (vaak) dagen dat ik een complete chaoot ben achter het stuur. afgeleid door volume, raampje open of dicht, airco aan/uit, heb ik m'n lampen wel aan, cd-tje of toch radio?, etc...
met concerta rijd ik 10 x beter.. kon met m'n moeder (die praat errug veel) naast me gewoon nog op de weg concentreren terwijl ik naar haar luisterde en mee lulde.
Ik heb altijd óf heel goed contact met een andere AD(H)D'er, of ik erger me dood aan dat drukke gedoe en voel mezelf ineens heel rustigquote:Op zondag 9 oktober 2011 23:41 schreef Murmeli het volgende:
Hihi.....
Ik vind het soms best wel gezellig om adhd te hebben. Vooral samen met andere stuiterballen
Van sommige mensen wordt ik rustig en opgefokt... Of van bepaalde situaties zoals kringetjes verjaardagen. Daarbij ben ik mega eigenwijs en bijna op de automatische piloot zoek ik wel weer een gesprek op om even de betweter uit te hangen. Dat of ik ben gewoon helemaal stil.quote:Op maandag 10 oktober 2011 07:56 schreef Murmeli het volgende:
Dat heb ik ook wel. Van sommige mensen word ik druk en opgefokt.
Ik ben meestal redelijk rustig. Niet echt rustig rustig zoals van die super relaxte mensen, maar gewoon normaal.
Tot ik te lang stil moet zitten of wachten of tot je me bij een andere adhd-er zet, dan ben ik wel druk.
irritaties niet kunnen verbergen is wat anders vind ik, en daar kan je ook niet zo heel veel aan doen. Zoals fest ook zegt, ik heb het meer over mensen moedwillig irriteren, of triggeren of door je sjaggerijnige klotekop de sfeer op een feestje verpesten, maar dan niet gewoon lekker naar huis gaan ofzo. (of zoals mijn ex: erop staan dat je met mij meegaat naar een verjaardagsfeestje, dan een kwartiertje bij iedereen komen zitten in de tuin. Dan naar binnen gaan (alleen) gaan zitten lezen daar, en als ik dan aangeef dat je je afsluit zeggen: maar mensen kunnen toch ook naar mij komen? zij sluiten mij gewoon buiten, ik sluit me niet af. Of zoals mijn stiefvader: niks van de hapjes eten waar mijn moeder dagen voor in de keuken heeft gestaan, omdat je niet van verjaardagen houdt, maar misschien duwde zij die feestjes wel door zn strot en wassie daarom kwaad ofzo, maar dan nog, gedraag je normaal ofzo) dat soort gedrag vind ik ontoelaatbaarquote:Op maandag 10 oktober 2011 09:16 schreef Horchata het volgende:
Ik kan moeilijk irritaties verbergen, of wat dan ook eigenlijk. Mijn gezicht is een open boek, liegen ben ik ook echt héél slecht in.
Ik probeer wel altijd op te letten wat ik zeg, want ik ben nog wel eens te bot en dan kom ik (onbedoeld) lullig over. Dit gebeurt gelukkig over het algemeen alleen met mensen die ik goed ken, die weten dat ik het niet zo naar bedoel als het soms overkomt .
Dit klinkt echt superschattig dank je welquote:Op maandag 10 oktober 2011 09:24 schreef Fes1-2 het volgende:
Murmeli geeft niet hoor dat je zo reageert.
Dat is ook asociaal gedrag, daar houd ik ook niet van. Zeker niet als het bewust gedaan wordt om mensen te irriteren.quote:Op maandag 10 oktober 2011 09:31 schreef Murmeli het volgende:
[..]
irritaties niet kunnen verbergen is wat anders vind ik, en daar kan je ook niet zo heel veel aan doen. Zoals fest ook zegt, ik heb het meer over mensen moedwillig irriteren, of triggeren of door je sjaggerijnige klotekop de sfeer op een feestje verpesten, maar dan niet gewoon lekker naar huis gaan ofzo. (of zoals mijn ex: erop staan dat je met mij meegaat naar een verjaardagsfeestje, dan een kwartiertje bij iedereen komen zitten in de tuin. Dan naar binnen gaan (alleen) gaan zitten lezen daar, en als ik dan aangeef dat je je afsluit zeggen: maar mensen kunnen toch ook naar mij komen? zij sluiten mij gewoon buiten, ik sluit me niet af. Of zoals mijn stiefvader: niks van de hapjes eten waar mijn moeder dagen voor in de keuken heeft gestaan, omdat je niet van verjaardagen houdt, maar misschien duwde zij die feestjes wel door zn strot en wassie daarom kwaad ofzo, maar dan nog, gedraag je normaal ofzo) dat soort gedrag vind ik ontoelaatbaar
. Daarbij voelde ik me ook niet aangesprokenquote:Op maandag 10 oktober 2011 09:32 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Dit klinkt echt superschattig dank je wel
Ik denk dat een "Ik heb hier nu geen zin in" een stuk beter werkt dan "Nu even niet". Misschien een gekke vraag. Vind je het lastig om je grenzen aan te geven omdat je hem niet wilt kwetsen of vind je het gewoon lastig om je grenzen aan te geven bij iemand die in in de kleinste discussie ook maar door en door blijft gaan?quote:Op maandag 10 oktober 2011 09:59 schreef bietel het volgende:
Ik heb een vraagje. Ik heb zelf geen ADHD/ADD, maar iemand in mijn omgeving heeft ADHD. Hij komt bij mij vaak wat grenzeloos en moeilijk te stoppen over. Vooral in discussies. (wat Fes 1-2 vertelt over zichzelf, herken ik ook in die vriend). Voor mijn gevoel 'claimt' hij mij in gesprekken en kan ik moeilijk van hem af komen. Ik vind het lastig om mijn grenzen bij hem aan te geven, omdat ik hem niet wil kwetsen. Hints lijken niet over te komen.
Mijn vraag:
Hoe kan ik het beste aangeven, dat ik weer verder wil? (verder met lezen, of nu met iemand anders praten, etc.)?
Vinden jullie het prettig als iemand duidelijk en direct tegen je is en 'nu even niet' of 'effe tandje terug' bij je aangeeft? (waarschijnlijk in een iets meer tactische manier )
Prettig is het niet om te horen dat je ff geen aandacht kan krijgen van diegene waar je aandacht van wil, dat voor op. Maar het is (voor mij iig) wel de beste manier om grenzen aan te geven. Wees duidelijk & vooral consequent.quote:Op maandag 10 oktober 2011 09:59 schreef bietel het volgende:
Ik heb een vraagje. Ik heb zelf geen ADHD/ADD, maar iemand in mijn omgeving heeft ADHD. Hij komt bij mij vaak wat grenzeloos en moeilijk te stoppen over. Vooral in discussies. (wat Fes 1-2 vertelt over zichzelf, herken ik ook in die vriend). Voor mijn gevoel 'claimt' hij mij in gesprekken en kan ik moeilijk van hem af komen. Ik vind het lastig om mijn grenzen bij hem aan te geven, omdat ik hem niet wil kwetsen. Hints lijken niet over te komen.
Mijn vraag:
Hoe kan ik het beste aangeven, dat ik weer verder wil? (verder met lezen, of nu met iemand anders praten, etc.)?
Vinden jullie het prettig als iemand duidelijk en direct tegen je is en 'nu even niet' of 'effe tandje terug' bij je aangeeft? (waarschijnlijk in een iets meer tactische manier )
Mooi gezegd en 100% waarquote:Op maandag 10 oktober 2011 10:21 schreef Murmeli het volgende:
Ja, gewoon zeggen. Of een keer bespreken als jullie niet in zo'n situatie zitten. Dan kan je hem ook vragen hoe hij wil dat je het zegt.
De kans is vrij groot dat hij weet dat hij dat doet, maar het op het moment zelf niet doorheeft. En dan is die feedback juist wel handig
Duidelijkheid sluit vriendelijk zijn niet uit. Je kunt ook op een vriendelijke maar duidelijke manier aangeven dat je even rust wilt. Misschien helpt het als je aangeeft waarom je dat wilt, dan weet hij dat het niet aan hem ligt (tenzij je zegt dat hij teveel zeurt, maar daar ga ik even niet van uit ) plus op die manier voelt het voor jezelf misschien ook prettiger.quote:Op maandag 10 oktober 2011 15:54 schreef bietel het volgende:
Dus het gaat erom, dat ik hem niet wil kwetsen, maar hij snapt ook geen hints, wat normaal gesproken mijn manier is om aan te geven dat ik er niet zo'n in heb. Dat werkt bij hem niet. Dat maakt het voor mij ook lastiger om mijn grens aan te geven.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |