nee hoor MP lijkt me niet. Beetje hetzelfde als ssserpente en dr muis

(ieuw btw

); je wilt je eigen (misschien onredelijke) angsten niet overbrengen op je kind. En dus doe je je best om dat te maskeren zodat ze er gewoon zelf een ervaring mee kunnen vormen die niet al gekleurd is door de ouder. Als je man het niet kan verbergen bij de tandarts, wat ik me best kan voorstellen, dan is het denk ik alleen maar fijn.
Ik probeer mijn spinnen-angst ook een klein beetje onder de duim te houden maar verder dan dit komt ik ook niet: *gloek*

zet maar even daar neer, nee verder weg, ja aan de andere kant van het pleintje, goeeeedzo! *naarbinnengaat*

Mn druif heeft een zachte g

en ze zegt houdoe

Verkleinwoordjes gebruik ik wel gewoon, maar dan wel voor dingen die klein zijn. Daar zijn het immers verkleinwoordjes voor imho. Dus jongste zit aan haar (wip)stoeltje en oudste zit aan tafel in haar stoel (want groot), de ene buren hier hebben een hondje (want klein), de anderen hebben een hond (want monsterlijk). Ze gaat 's avonds naar haar bedje, maar we verschonen haar bed; geen idee waar dat verschil hem in zit
Overigens doen we ook gewoon een jas/broek/trui/schoenen aan enzo, die verklein ik dan weer niet. Maar met bepaalde woorden heb ik daar eigenlijk geen probleem mee.
Ik vind verkleinen pas om te janken als het in een volwassen gesprek gebeurt. De verloskundige die aan je vraagt hoeveel weekjes je bent en zegt dat we nu je buikje gaan controleren ofzo, dat idee.
ohja en op televisie vind ik het ook te-nen-krom-mend in kookprogramma's. Jaaaa *bralbral* dat bittertje past heel mooi bij dat zuurtje van dat visje *bralbral* wtf praat normaal