Er zijn dagen waarop Ruben ook moeilijk inslaapt. Ik hoef denk ik niet te noemen welke dagen dat zijn
Ik kies er dan zelf voor om ook vroeg in bed te gaan liggen, zodat ik niet de hele tijd naar boven en weer naar beneden hoef te lopen. Beneden op de bank is bij hoge uitzondering en eigenlijk alleen maar als hij echt compleet overstuur is. Bij mama in bed midden in de nacht ook enkel als hij heel naar gedroomd heeft (en dan pas na nog een keer in eigen bed proberen), alleen 's ochtends mag hij, zij het na een bepaalde tijd, bij mama in bed komen.
Soms is het niet leuk en ontzettend vervelend, het is eigenlijk altijd als je zelf geen fut meer hebt of juist iets voor jezelf wilt doen, maar het is niet anders. Het is je kind en je kind roept op dat moment om jou en heeft je dus nodig. Dus tenzij er heel dringende zaken zijn waarom je niet naar je kind kan, ga je naar je kind (denk ik dan). En tuurlijk moet het wel duidelijk zijn dat dit niet elke keer zo is, bij Ruben ben ik ook best streng als ik naar boven kom, maar het is overduidelijk (bij Ruben dan) waarom hij op die momenten die aandacht vraagt.
Probeer na te gaan of je bij Kim ook kan merken waarom ze om die aandacht vraagt
Echt, het scheelt een stuk. En soms die aandacht geven kan de boel gewoon oplossen. Als Ruben echt nog iets kwijt moet wat hij wil vertellen, dan is hij na het vertellen rustig en gaat hij zo slapen. Als je hem niet die kans geeft, kan hij inderdaad nog wel tig keer gaan roepen.
Probeer je frustraties niet te laten zien!