Stuur een mod weg (met verslag 19-21 van 22) #4!

Frances en Dennis zien eruit alsof ze een boel lol hebben in het leven

quote:

Op donderdag 8 december 2011 23:02 schreef UIO_AMS het volgende:
[knip]
In het volgende verslag: Winding roads, Lola, Internationale Vrede, Costa die een vegetarische maaltijd nuttigt en een Zweedse.

Wait, what? Costa die een Zweedse nuttigt?

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 09:02 schreef Gaoxing het volgende:
Frances en Dennis zien eruit alsof ze een boel lol hebben in het leven

Dat hebben ze volgens mij ook en het zijn de meest vriendelijke en gastvrije mensen die we zijn tegengekomen tijdens onze dobbelsteenavonturen. En ze zijn ook nog steeds oprecht verbaasd over de belangstelling en aantrekkingskracht van Sweet Willy. Dennis heeft zelfs voor het eerst van zijn leven een computer aangeschaft om met mensen te communiceren nadat een reisjournalist een stuk over Sweet Willy schreef en zei dat dit hun leven zou veranderen.

Wat mij eraan herinnert Frances en Dennis een link naar dit topic te sturen. Ze kunnen waarschijnlijk geen Nederlands lezen, maar dat geeft natuurlijk niet.

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 09:55 schreef Skaai het volgende:
De dobbelsteen vergeten omg! Wel probs dat jullie terug zijn gereden

Even stonden we in dubio. Terugrijden of gewoon een nieuwe dobbelsteen kopen in het casino? Achteraf ben ik heel blij dat we de gok hebben genomen en terug zijn gereden om de dobbelsteen op te halen. In totaal duurde de ophaalactie ongeveer een uur extra, maar daarvoor hebben we wel de geliefde dobbelsteen terug en heb ik een mooie pet van Jimmy's Down The Street.

quote:

Is er overigens nog een reden waarom er in september een kerstboom in het Country Haus restaurant staat? Ik mis de toelichting! .
.

Het was zelfs nog augustus en voor wat betreft de Kerstboom heb ik geen idee. Kennelijk zijn de mensen in Idaho dol op Kerst. Hoe kun je anders de Kerstwinkel in Coeur d'Alene verklaren?

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 10:03 schreef JohnnyKnoxville het volgende:
Wait, what? Costa die een Zweedse nuttigt?

Het was laat toen ik dat schreef.

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 12:01 schreef Skaai het volgende:
Goeie reminder, ik ga mijn kerstboom zo eens opzetten

Wat heet, bedacht me net dat we terug in Coeur d'Alene na het ophalen van de dobbelsteen nog een quick stop hebben gemaakt bij de lokale Kerstwinkel om een handgemaakte elandspop voor m'n nichtje te kopen. Dat heb ik nu ook toegevoegd aan het verslag.

quote:

Op vrijdag 9 december 2011 12:01 schreef Skaai het volgende:
Goeie reminder, ik ga mijn kerstboom zo eens opzetten

Gisteravond al gedaan

_{Nou ja, laten doen, is vrouwenwerk}

Erg leuk om weer te lezen!

Vers verslag! Willy!
Als je er ook kunt slapen in een kat ga ik ook eens die kant op.

Mooie update weer hondenhotel lijkt mij ook erg gaaf!

Het duurt even, maar dan heb je ook wel wat.

Eindelijk, een verslag

af en toe kom je langs een topic en dan heb je zoiets van: waarom kom ik hier nu pas achter, dit is zo vet!

Dit is zo'n moment

wat een leuke verhalen allemaal

Dank je. In de OP kun je trouwens de links naar onze eerdere avonturen vinden. .

quote:

Op zaterdag 10 december 2011 18:02 schreef UIO_AMS het volgende:
Dank je. In de OP kun je trouwens de links naar onze eerdere avonturen vinden. .

oh dan moet ik daar ook eens kijken

Heb net een handgeschreven Kerstkaart ontvangen van Dennis & Frances:

quote:

Hello Mr Dice Man,
Remembering with appreciation your fun visit this summer. Thanks for sending along your blogs. Good travels ahead & happy holidogs.
Please relay our wishes to Costa, too.
Frances & Dennis

Dat is nog eens top persoonlijke klantenservice!

Leuk gebaar !

Je stuurt wel een kaartje terug neem ik aan

Mr. Dice Man.

Voor degenen die de route willen rijden:



Dan wel inclusief terugkeer naar Coeur d'Alene hè.

De route van dag 6 had ik ook al klaar staan. Kan ik net zo goed nu ook plaatsen. Het verslag komt eraan. .

De vaart zit er nog niet echt in, maar hier is dan: Deel 6 van ons reisverslag van het Grote Dobbelsteenavontuur 2011 in het westen van Canada (en een stukje VS). Nog steeds zitten we in de VS, maar de grens komt in zicht!

Dinsdag 30 augustus: Cottonwood – West Glacier

De nacht in Sweet Willy was, zoals verwacht, een geweldige nacht. En in de kitchenette staat een geweldig ontbijt op ons te wachten. Blueberry muffins, fruit, granola, yoghurt, noem maar op. In het achterste van de hond douchen we en dan gaan we op weg. Al was ik liever gebleven. Dit was goed. En eigenlijk had ik wel een houtgesneden hondje willen kopen. Maar we hebben een lange dag in de auto voor de boeg. We willen Glacier National Park bereiken. Canada wacht op ons.

Voor het eerst in twee jaar neem ik plaats achter het stuur. En ook voor het eerst tijdens onze dobbelsteenavonturen. Als excuus voor het niet rijden geef ik altijd het wonen en werken in één stad op. Een auto heb ik niet nodig voor het woon-werk verkeer. Maar in werkelijkheid speelt een ongeluk dat ik een drie jaar terug heb gehad ook mee. Daarna heb ik wel nog een keer gereden, maar dat ging niet van harte. Tijd om het van me af te zetten. Gelukkig heb ik de kalme Costa naast me zitten. Het is even wennen, maar het gaat.

We volgen Highway 12 naar Missoula. Een winding road van 141 mijlen, zoals de waarschuwingsborden ons vertellen. Kennelijk een unicum in de VS. Onderweg stoppen we een paar keer om wat foto's te schieten van de rivier die langs Highway 12 loopt:


Mooi hè?


Costa herleeft een soortgelijk plaatje dat we ooit schoten in Oostenrijk.


Wat wordt m'n haar grijs.

Onderweg stoppen we ook nog even bij Lolo's Pass, de grens met Montana en de tijdzone. Een paar kilometer later rijden we Lolo Hot Springs binnen. Tijd voor een lunch bij één van de twee roadside diners. Even wijst de rechter aan.

Binnen dobbelen we voor de lunch. De serveer(d/st)er (we weten het echt niet) blijkt een Belgische vriendin te hebben. Costa dobbelt een Montanan (double burger with cheese and bacon and fries) en ik een Montana (burger with cheese and bacon and fries). Die van mij is al enorm. Costa toont hoe ver hij zijn mond open moet doen:


En nee dames, dat is niet zijn bijzonder lange tong dwars door zijn broodje, maar een stuk bacon.

Na de lunch vervolgen we Highway 12 tot we bij Lolo linksaf de 93 op moeten. Highway 12 is één van de mooiste routes die we beiden ooit gevolgd hebben in de VS. En vreemd genoeg staat het op de kaart niet aangegeven als een scenic route. Highway 93 die we via Missoula volgen tot West Glacier is dat wel, maar is niet half zo mooi. Er valt ook weinig over te melden. Bij Poison dobbelen we nog of we de westelijke of oostelijke route om Flathead Lake volgen. Het wordt de westelijke route. Dat was wel het meest noemenswaardige.

Dan arriveren we in West Glacier:


De ingang tot Glacier National Park, dat samen met Waterton Lakes National Park in Canada het International Peace Park vormt. Het wordt al wat later en in het park zijn vrijwel geen overnachtingsmogelijkheden tot Waterton in Canada. En volgens de borden is dat nog zeker 3 uur rijden. De enige logische optie is in West Glacier een overnachting boeken. Canada komt morgen wel. De ouderwetse 'dobbel en het zoveelste motel wordt het' manier levert ons een overnachting op in het 4e motel dat we tegenkomen: West Glacier Motel. Een weinig originele naam gegeven het feit dat we in West Glacier zijn en het een motel is. Het uitzicht is wel prima:



In de diner aan de overkant eten we ons avondeten. Costa dobbelt een vegetarische maaltijd: stir fried veggies. Na zijn Montanan had hij toch wel genoeg vlees op. Ik dobbel liver & onions met rijst. Dit is ver weg verwijderd van onze beste maaltijden gedurende de dobbelsteenavonturen, maar dat kan gebeuren als je het lot legt in de uitkomsten van de dobbelsteenworpen.

In de kamer naast ons logeert een Zweedse familie. Daar komen we achter als hun deur open zwaait en ik wat Zweeds hoor, terwijl wij voor onze kamer zitten te genieten van de resterende warmte. In m'n beste Zweeds zeg ik gedag tegen de moeder die buiten nog even een sigaretje komt roken. Kennelijk brengen ze hun dochter naar Calgary, waar ze een half jaar gaat studeren. West Glacier Park doet haar denken aan Scandinavië. En dat vindt ze wel zo prettig.

Terug in de kamer zappen we nog wat langs de vele televisiekanalen. Veel meer valt er niet te doen 's avonds in West Glacier. Zo maken we kennis met geweldige programma's als Extreme Couponing (ja, een programma over vrouwen die coupons sparen om voor duizenden dollars inkopen te doen en uiteindelijk minder dan 100 dollar hoeven te betalen mits ze de juiste combinaties maken; de stress!) en Salvage Wars (over mensen die bieden op storage units waar de huur niet meer voor betaald wordt en van rechtswege verkocht mogen worden aan de hoogste bieders zonder dat zij de storage diepgaand mogen inspecteren om de werkelijke waarde te betalen). Geweldige programma's!

Uiteindelijk kan ik toch mijn ogen niet meer openhouden en wil gaan slapen. Costa besluit nog wat te lezen in zijn speciaal voor dit soort gelegenheden aangeschafte koplamp:



In het volgende verslag: File in de mist, Logan, The Prince of Wales in Canada, verstopte en vallende bizons en een mooie Hollandse.

[ Bericht 0% gewijzigd door UIO_AMS op 22-12-2011 08:59:45 ]

Mooie foto´s hoor, lijkt erg op Bariloche