Stuur een mod weg (met verslag 19-21 van 22) #4!

Nr. 13, geweldig

Ik heb een kaartje gekregen , mooie zebra's! .
Dank!

quote:

Op maandag 19 september 2011 14:33 schreef JohnnyKnoxville het volgende:
Ik heb een kaartje gekregen , mooie zebra's! .
Dank!

Canada heeft alles. Zelfs zebra's. .

idd schiet eens op

_{hoewel een paar foto's wel leuk zou zijn}

Gewoon toch nog een heus Canadees kaartje op de mat!
Ik ben er helemaal blij mee

quote:

Op maandag 19 september 2011 18:28 schreef k_man het volgende:
Waar blijft het verslag? Ik neem aan dat jullie dat terplekke al voorbereid hebben, dus dat is een kwestie van knippen en plakken.

Ja ja, ben nog bezig met het verwerken van een jetlag.

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 10:02 schreef UIO_AMS het volgende:
Ja ja, ben nog bezig met het verwerken van een jetlag.

Dan heb je juist in die slapeloze uren meer dan voldoende tijd. .

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 10:02 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Ja ja, ben nog bezig met het verwerken van een jetlag.

Je wordt oud!

Ik heb vandaag ook een kaartje gekregen, een prachtige van de Olympische spelen!

Oh, en welkom thuis!

Vooruit, een eerste foto dan:


Links UIO, rechts Costadibalkoni, daarachter Sweet Willie!

Ik had een kaartje in de bus!
Die stinkerd stuurt zijn groeten!

quote:

Op donderdag 22 september 2011 16:43 schreef Brighteyes het volgende:
Ik had een kaartje in de bus!
Die stinkerd stuurt zijn groeten!

Nu pas een kaartje?

Geen cadeautje, geen kaartje, geen foto's. Schiet eens op!

quote:

Op zondag 25 september 2011 16:07 schreef yvonne het volgende:
Geen cadeautje, geen kaartje, geen foto's. Schiet eens op!

Ja, over een paar dagen moet ik eindexamen doen. Zit dus een beetje krap in de tijd. En een verslag van een drie weken durend dobbelsteenavontuur is niet zo snel geschreven. Zeker als je meer dan 600 foto's moet doorwerken.

Misleidende TT

TT aangepast. .

* komrad wacht geduldig op het verslag

Zal vanavond beginnen. Geduld is een schone zaak. .

Het kostte even wat moeite, maar hier is het dan. Het begin van ons reisverslag van het Grote Dobbelsteenavontuur 2011 door het westen van Canada (en een stukje VS).

Donderdag 25 augustus: Amsterdam – Seattle

Mooi op tijd word ik wakker. Een goede nachtrust is het begin van een mooie reis. De vriend van m'n zus heeft aangeboden om ons naar Schiphol te brengen. Gelijk een leuk uitje voor m'n neefjes. Ze wonen in de buurt van Costadibalkoni, dus het is logischer dat ik naar hun huis kom. De avond daarvoor heeft m'n zus al m'n kat opgehaald en gelijk m'n koffer meegenomen. Ik hoef dus alleen maar met m'n handbagage met het Gemeentelijk Vervoersbedrijf de stad door. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

De tram die ik moet nemen (de 7), komt maar niet. De andere tram van de halte waar ik opstap (de 10), komt enigszins in de buurt, maar dan moet ik wel halverwege overstappen op de 9. Helaas heeft de 9 ook problemen. Dit begin van de reis gaat niet goed. Gelukkig komt net de 14 langs. Die komt wel in de buurt van het huis van Costa, maar niet bij m'n zus. Die maar nemen dan. Onderweg bel ik naar de vriend van m'n zus. Geen probleem voor hem. Hij laadt de neefjes wel in de auto en komt naar Costa gereden. We zitten weer op schema! .

Costa heeft ons al online ingecheckt, dus de drop off van de bagage hoeft niet lang te duren. M'n neefjes zijn ondertussen wel ongeduldig geworden. Kennelijk staat hun reis naar Schiphol niet in het teken van het wegbrengen van twee dobbelsteenavonturiers, maar in het teken van de ballenbak bij het Panoramaterras. Ach ja. Na de drop off voegen wij ons bij hen op het Panoramaterras (niet in de ballenbak natuurlijk, daar zijn we iets te oud voor. ).

Vreemd genoeg duurt het afgeven van de bagage langer dan ter plekke op Schiphol inchecken. Die rij is veel korter. Het enige voordeel dat ik zie, is dat wanneer je heel vroeg bent met online inchecken, je kans hebt op de stoelen met meer dan genoeg beenruimte. En Costa was heel vroeg:



Het vliegtuig vertrekt met een uur vertraging. Geen probleem voor ons, want we hebben toch een redelijk lange overstap in Londen. Dit in tegenstelling tot de vele politie- en brandweermannen en vrouwen bij ons aan boord. Zij zijn op weg naar de Police & Firemen Games in New York en hebben maar iets meer dan een uur voor de aansluiting in Londen.

Op Heathrow eten we een lichte lunch bij Wagamama (ik dobbel de chicken katsu en Costa de yaki soba) en stappen daarna in de bus (armoe!) naar het vliegtuig. Het vliegtuig zit helemaal vol, maar gelukkig verloopt de reis voorspoedig. Dat kunnen we niet zeggen van de grensovergang in Seattle. Die neemt een uur in beslag. Gelukkig zijn we daarna zo bij de autoverhuur, maar tot onze schrik hebben ze niet de Ford Mustang. We zullen het moeten doen met een knaloranje Mitsubishi Eclipse Spider met kentekens uit Californië.

Costa installeert de TomTom, toetst het adres van het Panama Hotel in en we kunnen op weg. Gelijk bij de eerste bocht op de snelweg valt de installatie met de TomTom naar beneden. Er zit niets anders op dan het geheel vast te houden tot we er zijn. Gelukkig is het weer goed en ervaren we hoe het is om met een open dak door Seattle te rijden. . We parkeren voor de deur van het Panama Hotel in de zon.



Het is niet warm, maar gewoon heet. We willen snel uit de zon, maar er is niemand bij de receptie. Na 20 minuten verschijnt Brian.
Where are you guys from?
Amsterdam.
Awesome!

Het Panama Hotel ligt in het international district op de grens van de Japanse en Chinese wijk. En kennelijk komt het voor in een boek genaamd Hotel on the Corner of Bitter and Sweet. Het zal wel. Kamer 125 is in ieder geval voor ons. Geen eigen douche, want het is een European style hotel. Geen idee waarom dat Europees wordt genoemd, maar we zullen dus op de gang moeten douchen en als we een privé toilet willen, zullen we naar een andere verdieping moeten gaan. Prima voor die paar nachten. .

Na even te hebben opgefrist lopen we het hotel uit naar het centrum. We zitten aan de zuidkant van het centrum met ons hotel. Costa schiet nog een plaatje van Downtown:



En voor we het weten staan we op Pioneer Square. We dobbelen erom en een sportsbar net om de hoek wordt aangewezen voor een klein hapje en een drankje. Chickenwings in BBQ saus zegt de dobbelsteen. Prima binnen te houden, maar de slaap komt nu hevig opzetten. Het is misschien pas 21.00 uur in Seattle, voor ons is het 9 uur later.

Terug in het hotel zit Brian in de leeskamer.
Where did you guys go?
Some sportsbar on Pioneer Square.
Awesome!

Als een blok vallen we daarna in onze kamer in slaap.

Volgende keer onder meer:
De hoogte in, nog meer brandweermannen, showgirls en een robothond.

[ Bericht 0% gewijzigd door UIO_AMS op 01-07-2012 13:52:47 ]

Had je op beide vluchten zoveel beenruimte?

quote:

Op zondag 9 oktober 2011 16:45 schreef Fogel het volgende:
Had je op beide vluchten zoveel beenruimte?

Helaas. Het langste deel van onze trip naar Seattle zaten we opgevouwen.

quote:

Op zondag 9 oktober 2011 16:52 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Helaas. Het langste deel van onze trip naar Seattle zaten we opgevouwen.

Erg jammer, had beter andersom kunnen zijn.

Ben benieuwd naar de rest van het verslag, goed begin in ieder geval

'awesome'

Hier dan deel 2 van ons reisverslag van het Grote Dobbelsteenavontuur 2011 door het westen van Canada (en een stukje VS).

Vrijdag 26 augustus: Seattle

Na een waardeloze nacht zijn we klaar voor onze eerste dag in Seattle. We hebben veel op ons programma staan: de hoogte in, het beeld van Lenin, de showbox. Eerst maar eens opfrissen en ontbijten. Het delen van een douche op de gang met andere hotelgasten is niet mijn idee van een luxe vakantie, maar het hoort erbij als je rondreist aan de hand van de dobbelsteen. .

In de tearoom naast het hotel wacht ons een fijne verrassing: inbegrepen bij de overnachting is een drankje en een broodje. En de thee-selectie is fantastisch. De chocolade croissant is ook niet verkeerd. Costa dobbelt een amandelbroodje en afgaande op zijn tevreden hoofd, kan ik concluderen dat het ook goed smaakt. Aan de wanden hangen oude foto's van de Japanse wijk en de bedrijven die er gevestigd waren. Kennelijk veel visgerei-handels:



Wat jullie nu ook gelijk op deze foto zien, is de verrassing die ik voor Costa had. Mooie poloshirtjes met op de voorkant de opschrift: Dobbelsteenavonturier. Op de achterkant staan onze nicks. Die zullen jullie misschien wel zien op de foto's die nog zullen volgen. .

Na het ontbijt lopen we naar de kade. Deze volgen we noordwaarts tot we bij Pike's Market komen. Een leuke overdekte markt die beroemd is om de vishandelaren die de vis overgooien over aardige afstanden. Maar kennelijk zijn wij te laat, want met vis wordt niet gegooid. Bij de vismarkt is een Starbucks gevestigd waar een enorme rij voor staat. Volgens mij is dit de eerste, maar ik weet het niet zeker. De geschiedenis van Starbucks kan mij als niet-koffie drinker niet boeien. Om de hoek staat nog een Starbucks, waar Costa z'n benodigde caffeïneshot weet te scoren. Ondertussen weet hij mee te delen dat een paar blokken verderop een monorail naar de Space Needle gaat. Ons eerste doel van de dag!

Aan de voet van de Space Needle dobbelen we voor de opties die Fogel van een lokale kennis heeft gekregen. Daar is een filmpje van, maar dat moet Costa maar even plaatsen.

[filmpje voet Space Needle]

Vooralsnog moeten jullie het doen met een foto van de Space Needle:



Dan moeten we toch echt de hoogte in. Met liften aan de buitenkant. Of we het leuk vonden om zo hoog te moeten gaan? Oordeel zelf:



Natuurlijk vonden we het leuk! Kijk maar:



Volgens traditie van de dobbelsteenavonturen wijs ik hier naar Amsterdam.

In de lift naar beneden worden we door twee jongedames aangesproken. Of we bij hetzelfde bedrijf werken? Nee hoezo? Omdat jullie shirts op elkaar lijken! Kijk eens aan. Het werkt zo'n shirt met dobbelsteenavonturier op de borst.

Eenmaal beneden lopen we naar het EMP (door de dobbelsteen aangewezen als optie van de lokale kennis van Fogel), waar een tentoonstelling over Nirvana te zien is.



Het EMP is een bezoek waard als je in Seattle bent. Jimi Hendrix neemt een centrale plek in. Op weg naar de bovenste verdieping staan we plots voor een verrassing:



De robothond uit de originele Battlestar Galactica serie! Dan kunnen de Cylons niet ver weg zijn:



Of de fighters:



In het restaurant van het EMP dobbelen we voor de lunch. Ik dobbel de Mastiff (een grote hotdog) en Costa dobbelt de eerste burger van velen die zullen volgen tijdens dit dobbelsteenavontuur.

Na de lunch besluiten we een stukje te lopen om de lunch te verwerken. De dobbelsteen wijst naar het noordoosten snel lopen we tegen een probleem aan. Een snelweg en vele werkzaamheden. Na een paar rondjes die letterlijk op niets uitlopen, staan we plotseling voor het Courtyard dat ik eerder heb afgezegd wegens spam. Midden tussen alle wegwerkzaamheden. Mooi.

Tegenover het Courtyard vertrekken watervliegtuigen. Dat lijkt ons een prima activiteit om deze middag te doen. Voor $ 95 per persoon kun je een rondje boven Seattle meevliegen. Met een oneven op de dobbelsteen keren we echter om. Terug naar het hotel om de auto te pakken en naar Fremont te rijden voor onze date met Lenin met dank aan de opties van HPKW:



Hier zien jullie Lenin in Seattle, nabij het Centre of the Universe in Fremont. Achter Lenin zit een ijssalon, waar we een ijsje halen. Alleen één bol (geen bolletje, dat ding is enorm) is voldoende, maar hier krijg je een gratis Lenny Scoop erbij. Een gratis klein bolletje voor het volk! Aangezien we nog een half uur hebben volgens de parkeermeter, lopen we een klein rondje door Fremont. Het Center of the Universe en een Rocket on a Roof zijn zo gevonden, langs de Troll under the Bridge komen we helaas niet.

We rijden een rondje door de noordelijke wijken voor we terugkeren bij het hotel. Daar worden we opgewacht door Brian:

Where did you guys go?
We were up in Fremont to visit Lenin.
Awesome!

Na even opgefrist te hebben om ons klaar te maken voor het avondprogramma lopen we richting 1st avenue. Onderweg nemen we een drankje op het terras van de J&M Bar. Kennelijk zitten we in de loop naar het stadion van de Seattle Mariners. De sfeer is goed en iedereen is aardig. Zelfs de zwervers maken een babbeltje met de mensen. We lopen door naar 1st avenue waar we eerder die dag veel restaurantjes hebben gezien. En daar zit de Showbox. Prima bestemming dus. Onderweg lopen we langs een weg waar ze utilikilts verkopen. Een kilt voor de handige doehetzelfer. . In de buurt van Pike's Market dobbelen we voor het restaurant. Zie het filmpje (dat Costa binnenkort zal plaatsen):

[filmpje dobbelen voor restaurant]

Een zes! Het zesde restaurant blijkt een Afrikaans Soul Food restaurant en ze hebben nog plek op het terras:



Aan de overkant zit een gezellige zaak genaamd Showgirls. Schaars geklede dames! Ik informeer bij Costa of dat niet de plek is waar we moeten zijn volgens de opdracht van Re, maar Costa is ervan overtuigd dat we bij de Showbox moeten zijn. Oh well. De Showbox zit een klein stukje verderop:



Binnen speelt een bandje genaamd Whiteplane (of zoiets). Harde herrie en het publiek is stomdronken of knetterstoned. Niet geheel ons ding. Doof en moe keren we terug naar het hotel. Ongetwijfeld zullen we goed slapen.

In het volgende deel: Indianen, een veerpont, bergen, totempalen, Christian Bikers, straatfeesten en een hellehond.

Zal ik dan maar?

AWESOME!!!

Houden jullie de hele vakantie dezlfde polo aan

Awesome Brian

quote:

Op dinsdag 18 oktober 2011 23:47 schreef sjeppert het volgende:
Houden jullie de hele vakantie dezlfde polo aan

Nee natuurlijk niet! Gelukkig hebben we wel een paar keer onderweg kleding kunnen wassen.

Het schrijven van zo'n verslag inclusief zoeken naar bijpassende foto's, het verkleinen van foto's en het uploaden van die foto's neemt uren in beslag.

Ik verwacht meer dan alleen maar een awesome, of leuk verslag. .

Zulks een gedegen geschreven verslag! Ik leer hier veel van, ik zie zaken die ik nooit had verwacht in de VS!

^zoiets?

Uitstekend JK. Al mogen de overdrijvingen wel wat sterker worden aangezet.

Die polo's! Awesome!

Sorry UIO.

Jij mag dat MB.

Verder vind ik de Cylons ook heel awesome en de Space Needle ook! En de Lenny Scoop niet te vergeten, zeer awesome.

Die Cylons waren een leuke verrassing. Hadden we niet verwacht.

Mooi om te lezen, heb een van de vorige avonturen (Frankrijk volgens mij) ook helemaal mee gelezen. Nu ook maar weer eens volgen
Leuk geschreven, dat zeker!

quote:

Op woensdag 19 oktober 2011 14:37 schreef GodsSon het volgende:
Mooi om te lezen, heb een van de vorige avonturen (Frankrijk volgens mij) ook helemaal mee gelezen. Nu ook maar weer eens volgen
Leuk geschreven, dat zeker!

Dank je. Het verslag van Oostenrijk staat ook nog online. .

Die foto heeft toch in het vorige deel al gestaan?

Hmmmmmm......niet zo'n gedegen verslag als ik normaliter van de heren zie.
Ik mis de beschrijving van de smaak van het ijsje wat bij Lenin genuttigd is.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 19 oktober 2011 14:48 schreef Cat22 het volgende:
Hmmmmmm......niet zo'n gedegen verslag als ik normaliter van de heren zie.
Ik mis de beschrijving van de smaak van het ijsje wat bij Lenin genuttigd is.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik dacht wat informatiehiaten in te zetten zodat men vragen kan stellen. Het moet natuurlijk wel interactief blijven.

Voor de beschrijving van het ijsje: Ik had een bol pistache en een Lenny scoop spicy chocolat. Een vreemde ervaring om een ijsje te likken en toch het gevoel te hebben dat je mond in brand staat. Geen idee wat Costa voor smaken had.

quote:

Op woensdag 19 oktober 2011 14:52 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Ik dacht wat informatiehiaten in te zetten zodat men vragen kan stellen. Het moet natuurlijk wel interactief blijven.

Voor de beschrijving van het ijsje: Ik had een bol pistache en een Lenny scoop spicy chocolat. Een vreemde ervaring om een ijsje te likken en toch het gevoel te hebben dat je mond in brand staat. Geen idee wat Costa voor smaken had.

Dank voor deze onmisbare aanvulling! Dit maakt mijn dag weer goed.

_{Al heb ik nu wel zin in ijs, potdomme.}

quote:

Op woensdag 19 oktober 2011 19:37 schreef k_man het volgende:
Nou, ik zal nog eens een opdracht bedenken zeg.

Sorry k_man! Helemaal vergeten te melden dat het jouw architectuuropdracht was om naar de Space Needle te gaan. Maar als goedmaker hebben we daarbij nu een foto van het EMP. Toch ook een mooi ontwerp.

Over mooie ontwerpen gesproken: bij de Battlestar Galactica tentoonstelling was de door Tricia Helfer gedragen rode jurk te zien. Dat is natuurlijk beter te begrijpen met een foto:



.