Nog veel meer Jeugdtrauma

quote:

Op maandag 2 april 2012 19:59 schreef Tegan het volgende:
Ja die fluoride van de tandarts was echt smerig ja.

Mijn ouders vonden dat hele idee van fluoride onzin, dus ze logen tegen de tandarts dat ik fluoridepilletjes kreeg. Dus ik hoefde geen fluoridehapje (nooit gehad )

Wat betreft dat dwingen te eten... ik moest ook net zo lang aan tafel zitten tot ik het ophad, al was de rest al twee uur van tafel (moet toegeven dat ik het wel een paar keer in de prullenbak heb gemikt of door de wc gespoeld ). En een paar keer, toen ik het zelfs toen nog niet at, dreigde mijn vader dat ik het de volgende ochtend moest eten. Volgens mij uiteindelijk maar 1 keer gebeurd. Maar ik heb daar geen trauma over. Ik vond het toen niet leuk natuurlijk, maar nu ben ik blij dat ik opgevoed ben met alles proeven en opeten wat je opschept.

Wij schepten overigens zelf op vanaf een bep leeftijd en vanaf dat moment gold de regel "wat je opschept eet je op". En alles wat me vies leek moest ik proeven iig, en van met name groenten die ik niet lekker vond minimaal 1 opscheplepel. Ik vind het een goede manier van opvoeden!

@ fluoride: dat was bij mij op school ineens een of ander projectje... iedere maandag met zn allen in de klas 1 minuut spoelen met een fluorideoplossing
En het heeft niet geholpen want door alle antibiotica en ventolin die ik vroeger heb gehad is mijn gebit een grote ramp

Ja, verplicht een hap gebakken lever. Tot nu toe nooit een hertest gedaan.

quote:

Op maandag 2 april 2012 19:53 schreef Gitank2 het volgende:
Geen eten, maar wel vies: de tandarts en de fluoridebehandeling met bakjes met een soort slijm erin.
Deze werden in je mond gestopt en dan moest je er in bijten.
Pure horror: bijna overgeven, half stikken en huilen..
Daarna gaven ze me een variant waarbij het met een soort borsteltje op mijn tanden werd aangebracht, dat vond ik dan weer wel oke.

Verder heb ik nooit beschuit met muisjes gelust, maar wel een keer geprobeerd: ik vond het net grind.
Gestampte muisjes vond ik daarentegen wel lekker.

Verder geen trauma's, maar wel ooit iets gegeten waarna ik ziek werd.
Dan kon ik het betreffende eten voor een lange tijd niet meer lusten, wat waarschijnlijk ook wel biologisch te verklaren is (het onbewust voor gif/gevaar aanzien).

Ik weet niet hoe oud je bent, maar ik ben 26 en toen ik nog een klein jongetje was hadden we die flurorideshizzle al in cola- of sinaasappelsmaak.

Na jarenlang gezeik over het eten vonden mijn ouders het een goed idee om mijn broers en zussen 1 keer per week te trakteren op "boterhammen met tevredenheid". Dit betekende een keer per week geen vlees, kaas, jam etc. alleen een boterham met boter. De boodschap zonk na een aantal jaar pas in, maar zit nog steeds in mijn geheugen gegrift.

quote:

Op maandag 2 april 2012 20:52 schreef deerntie het volgende:

[..]

Klopt, dat hebben ze aan zichzelf te danken. Alleen als je er vanaf wilt, kun je hemel en aarde bewegen, maar eten.. ho maar

Stop ze op scouting en laat ze mee gaan op kamp!

quote:

Op maandag 2 april 2012 23:21 schreef YskaFredriksson het volgende:

[..]

Stop ze op scouting en laat ze mee gaan op kamp!

Lol, daar heb ik mijn naam Kabouter Theeweigeraar nog aan te danken .

Een van mijn voedseltrauma's komt nog van een scoutingkamp. Met zijn allen op de familieschommel terwijl ik daarvoor verplicht lauwwarme tomatensap moest drinken. En ik maar gillen op die schommel dat ik eraf wilde omdat ik ziek was. Niemand luisterde... Sinds 3 jaar ofzo drink ik weer tomatensap, dagelijks zelfs.

quote:

Op maandag 2 april 2012 21:40 schreef heiden6 het volgende:

[..]

Ik weet niet hoe oud je bent, maar ik ben 26 en toen ik nog een klein jongetje was hadden we die flurorideshizzle al in cola- of sinaasappelsmaak.

Met smaakje was het ook smerig.

quote:

Op maandag 2 april 2012 23:33 schreef Lucky_Strike het volgende:

[..]

Lol, daar heb ik mijn naam Kabouter Theeweigeraar nog aan te danken .

Een van mijn voedseltrauma's komt nog van een scoutingkamp. Met zijn allen op de familieschommel terwijl ik daarvoor verplicht lauwwarme tomatensap moest drinken. En ik maar gillen op die schommel dat ik eraf wilde omdat ik ziek was. Niemand luisterde... Sinds 3 jaar ofzo drink ik weer tomatensap, dagelijks zelfs.

Haha dat deden wij dan weer niet. Maar we hebben alleen bruin brood en stimuleren de kinderen verschillende belegsoorten te nemen. En op NPK wordt er voor de DWEK (6-11 jaar) gezamenlijk gekookt. Eten wat de pot schaft dus... De kinderen zijn altijd wel zo ongerig van een hele dag spelen n de buitenlucht dat er niet geklaagd wordt

quote:

Op maandag 2 april 2012 23:35 schreef Tegan het volgende:

[..]

Met smaakje was het ook smerig.

Chemische aardbei! O zo smerig!

En hier moesten wij ook alles proeven enzo. Hier was eten opzich al een probleem. Ik krijg nu nog geen boterham binnen voor 11:00. Cup a Soupje als ik me licht in mijn hoofd voel 's ochtends en verder alleen koffie. Vroeger dagelijke met een boterham aan tafel tot ik naar school moest. En dan mee naar school waar ik hem onderweg in de prullenbak gooide. Smerige herinneringen aan speeksel met brood dat minuten lang in mijn mond zat . Maar niet echt een trauma verder, ik snap dat wel van mama dat ik iets moest eten 's ochtends.

Verder heb ik ook jaarlijks kaas moeten proberen, terwijl ik dat nu jaren later nog niet lust. Groenten enzo aten we eigenlijk alles wel. Ik was ook een van de weinige kinderen die spruitjes lekker vond, want mama bakte die altijd op met wat knoflook en ui enzo .

Ik eet wel eigenlijk vrijwel alles nu (op kaas na dus).

quote:

Op maandag 2 april 2012 21:40 schreef heiden6 het volgende:

[..]

Ik weet niet hoe oud je bent, maar ik ben 26 en toen ik nog een klein jongetje was hadden we die flurorideshizzle al in cola- of sinaasappelsmaak.

Ik ben even oud, maar had sowieso een klootzak van een tandarts die kinderen van ouders die particulier verzekerd waren wel cadeautjes gaf en dat soort grapjes

Maar die ze op mijn tanden smeerden smaakte ook beter, in mijn herinnering moest dat ook wel iets van sinaasappelsmaak voorstellen

Nou, ik eet dus echt alles en heb van mijn leven nog nooit iets moeten eten of zelfs moeten proeven.

Er zijn kinderen die een opvoedkundige tik krijgen, er zijn kinderen die opvoedkundige rotschoppen kregen, er zijn kinderen die nooit met een vinger aangeraakt zijn.Bijna allemaal zullen ze zeggen dat ze een goede opvoeding gehad hebben. En baat hebben gehad bij die tik, schop, dan wel geweldsloze bestraffingen. Dat zegt mij dus helemaal niks. Er zit geen oorzakelijk verband tussen het een en het ander. Het enige wat voor mij telt is dat plaatje dat ik heb van een kind dat iets pertinent niet wil eten en een ouder die 'm dwingt.

En nee, ik zeg niet dat je 't dan patat moet geven of iets anders, maar die machtstrijd om eten, dat stuit me gewoon enorm tegen de borst. Bovendien geloof ik dat het ook alleen maar een machtstrijd kan worden als de ouders zich verlagen mee te doen met die strijd. En dus op hun manier hun zin doordrijven. En dat vind ik nog niet eens zo erg met bijvoorbeeld "je kamer opruimen", maar wel met eten. En ja, die ouders doen ook maar gewoon hun best en doen ook maar gewoon zoals zij denken dat het beste is. Maar soms is je best gewoon niet goed genoeg. Pijnlijk, maar waar.

Ik lust nog steeds geen groenten uit blik, potjes of voorgesneden groenten. Of rare gerechten zoals (hollandse) macaroni of (hollandse) bami.

Nou ja, bietjes en haricot verts uit een potje gaan er nog net in, maar liever niet

Ik heb ook jarenlang dingen echt móeten eten die ik echt smerig vond en die vind ik nog steeds smerig.
Leren eten werkt bij mij duidelijk niet.

Over de tandarts gesproken ... ik weet nog dat ik op mijn 12e een beugel zou krijgen en ik iets van een minuut lang in een of ander vloeibaar spul moest bijten. Ik dacht dat ik ging stikken.

O en mijn moeder gooide door alle groenten hele vettige gebakken/half gekookte paprika. Brrrr

Ik eet eigenlijk alles zolang het maar vers is/van goede kwaliteit

Tuinbonen, varkens, lams, kalkoenvlees en wild. Qua geur en smaak om te kotsen

Rabarber

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 22:36 schreef FkTwkGs2012 het volgende:
Nootmuskaat op bloemkool en boontjes

quote:

Op maandag 2 april 2012 23:58 schreef Madame_Paon het volgende:
Ik heb ook jarenlang dingen echt móeten eten die ik echt smerig vond en die vind ik nog steeds smerig.
Leren eten werkt bij mij duidelijk niet.

Over de tandarts gesproken ... ik weet nog dat ik op mijn 12e een beugel zou krijgen en ik iets van een minuut lang in een of ander vloeibaar spul moest bijten. Ik dacht dat ik ging stikken.

Dat was niet het ergste. Ik kreeg kotsneigingen van die zooi en moest tegelijk kwijlen

quote:

Op maandag 2 april 2012 23:37 schreef YskaFredriksson het volgende:

[..]

Haha dat deden wij dan weer niet. Maar we hebben alleen bruin brood en stimuleren de kinderen verschillende belegsoorten te nemen. En op NPK wordt er voor de DWEK (6-11 jaar) gezamenlijk gekookt. Eten wat de pot schaft dus... De kinderen zijn altijd wel zo ongerig van een hele dag spelen n de buitenlucht dat er niet geklaagd wordt

Wij hadden een welp die alleen witte bolletjes met hagelslag lustte, en gebakken aardappels met kipcorn met doperwten wel een doorzetter, want pas op dag 3 heeft hij met de rest mee gegeten

quote:

Op maandag 2 april 2012 23:52 schreef RobinOok het volgende:
Nou, ik eet dus echt alles en heb van mijn leven nog nooit iets moeten eten of zelfs moeten proeven.

Er zijn kinderen die een opvoedkundige tik krijgen, er zijn kinderen die opvoedkundige rotschoppen kregen, er zijn kinderen die nooit met een vinger aangeraakt zijn.Bijna allemaal zullen ze zeggen dat ze een goede opvoeding gehad hebben. En baat hebben gehad bij die tik, schop, dan wel geweldsloze bestraffingen. Dat zegt mij dus helemaal niks. Er zit geen oorzakelijk verband tussen het een en het ander. Het enige wat voor mij telt is dat plaatje dat ik heb van een kind dat iets pertinent niet wil eten en een ouder die 'm dwingt.

En nee, ik zeg niet dat je 't dan patat moet geven of iets anders, maar die machtstrijd om eten, dat stuit me gewoon enorm tegen de borst. Bovendien geloof ik dat het ook alleen maar een machtstrijd kan worden als de ouders zich verlagen mee te doen met die strijd. En dus op hun manier hun zin doordrijven. En dat vind ik nog niet eens zo erg met bijvoorbeeld "je kamer opruimen", maar wel met eten. En ja, die ouders doen ook maar gewoon hun best en doen ook maar gewoon zoals zij denken dat het beste is. Maar soms is je best gewoon niet goed genoeg. Pijnlijk, maar waar.

dat zal best. grotendeels ben ik het zelfs met je eens. en toch zou wat nuance ook wel passen hier! wel eens geprobeerd een baby met een mondtrauma vast voedsel te leren eten? daar komt toch echt een zekere mate van dwang aan te pas, in die zin dat je heel stug moet blijven aanbieden en niet toch maar een flesje geeft. hoe je dat dan dwingt, tsja, daar zit dan weer veel speling.

nuance dus. met aandacht voor de individuele situatie.

Heb zelf nog geen kinderen, maar kan me voorstellen dat je bij kinderen die bv een bepaalde groente niet willen eten, je toch moet blijven volhouden. Maar dan niet de strijd op hun niveau voeren, maar erboven blijven staan en duidelijke grenzen stellen.
Geen groente, dan ook geen snoep. Of langzaam opbouwen. Hele kleine portie van die bepaalde groente en dan complimentjes geven als ze dat opeten. En zelf het goede voorbeeld geven natuurlijk.

quote:

Op dinsdag 3 april 2012 00:04 schreef Biogarde het volgende:
Tuinbonen, varkens, lams, kalkoenvlees en wild. Qua geur en smaak om te kotsen

Rabarber

[..]

Je noemt echt allemaal dingen die ik juist heeeerlijk vind!

Wat betreft het opvoeden: ik geloof ook niet dat er één juiste manier is. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden en daarbij is ieder kind anders. Ik ben er wel van overtuigd dat je af en toe even streng moet zijn, hoe je dat invult is een andere vraag.

Maar, ik vind wel dat het goed is als je een kind bijv. leert niet onnodig eten te verspillen of te gulzig zijn bord vol te scheppen als ie wat ie opschept ook op moet eten. En dat een kind eerst iets moet proberen voor ie roept 'lussiknie'. En dat ie sommige dingen een paar keer moet proberen, en dat een kind bij elke maaltijd minimaal 1 opscheplepel groente moet. Dat lijken me allemaal geen rare traumatiserende zaken, maar gewoon zaken die leerzaam zijn voor een kind.

quote:

Op dinsdag 3 april 2012 09:30 schreef MaximusTG het volgende:
Heb zelf nog geen kinderen, maar kan me voorstellen dat je bij kinderen die bv een bepaalde groente niet willen eten, je toch moet blijven volhouden. Maar dan niet de strijd op hun niveau voeren, maar erboven blijven staan en duidelijke grenzen stellen.
Geen groente, dan ook geen snoep. Of langzaam opbouwen. Hele kleine portie van die bepaalde groente en dan complimentjes geven als ze dat opeten. En zelf het goede voorbeeld geven natuurlijk.

Dat ook ja! Daar ben ik het helemaal mee eens, het moet wel opbouwend zijn en geen machtsstrijd en dit lijkt me een goede aanpak.

Bij opa en oma geen schaaltje voor je toetje krijgen en dat moest je dus eten uit het bord waar net je aardappels, jus, groente en vlees in had gelegen Ze lachten mij altijd uit als ik eerst dat bord ging afwassen.

quote:

Op dinsdag 3 april 2012 09:43 schreef Isabeau het volgende:
Bij opa en oma geen schaaltje voor je toetje krijgen en dat moest je dus eten uit het bord waar net je aardappels, jus, groente en vlees in had gelegen Ze lachten mij altijd uit als ik eerst dat bord ging afwassen.

Bij mijn vriend thuis doen ze het meestal ook in het bord, ik pak altijd een schaaltje

quote:

Op dinsdag 3 april 2012 09:43 schreef Isabeau het volgende:
Bij opa en oma geen schaaltje voor je toetje krijgen en dat moest je dus eten uit het bord waar net je aardappels, jus, groente en vlees in had gelegen Ze lachten mij altijd uit als ik eerst dat bord ging afwassen.

Hier idem en ze doen het nog steeds zo. Was ook altijd mijn bord af of pak een schoon schaaltje. Owh en eerst se soep ook nog in hetzelfde bord hier :p

Lekker armoedig is dat ja. Alsof een schoon bord echt iets extra's kost. Alleen wat meer afwas. Maar dat maakt het allemaal wel wat beschaafder.

quote:

Op dinsdag 3 april 2012 09:52 schreef MaximusTG het volgende:
Lekker armoedig is dat ja. Alsof een schoon bord echt iets extra's kost. Alleen wat meer afwas. Maar dat maakt het allemaal wel wat beschaafder.

Ik associeer de mooie dessertschaaltjes van mijn grootouders nu wel met 'chic en feestelijk'

quote:

Op dinsdag 3 april 2012 09:52 schreef MaximusTG het volgende:
Lekker armoedig is dat ja. Alsof een schoon bord echt iets extra's kost. Alleen wat meer afwas. Maar dat maakt het allemaal wel wat beschaafder.

da's echt de veranderde tijdsgeest hoor. zo deden mijn opa en oma het ook. die hadden ook een voorkamer. daar mocht je echt alleen bij echte gelegenheden in. bomvol met allerlei mooie spulletjes die echt noooooooooooit gebruikt werden. een aantal van die meubeltjes staan nu bij mij thuis mishandeld te worden door mijn kinderspul met de zegen van oma