W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Handig voor irrigatie in droge gebieden..quote:Mimicking a Beetle to Bring Water to the People
A small start up company, inspired by a desert beetle, is using nano technology to develop a self-filling water bottle. Deckard Sorensen, co-founder of NBD Nano, tells host Steve Curwood how studying the Namib Desert Beetle helped them to develop new technologies for collecting water.
And what rough beast, its hour come round at last,
Slouches towards Bethlehem to be born?
Slouches towards Bethlehem to be born?
27-11-2012
Print je eigen x-box
3D-printen met geleidend plastic maakt maatwerk mogelijk
Nog even en gamers kunnen hun eigen spelconsole maken, precies op maat voor de eigen vingers. Dankzij een geleidende kunststof die met een 3D-printer is te verwerken, meldt de universiteit van het Engelse Warwick
Prototype van een handschoen: de zwarte streepjes in de vingers zijn van carbomorph.
Met het nieuwe materiaal, door de bedenkers ‘carbomorph’ genoemd, zouden dan de delen worden geprint die moeten reageren op aanraking. Daarbij maak je dan gebruik van de piëzoresistieve eigenschappen van het spul, wat wil zeggen dat de elektrische weerstand verandert wanneer je er op drukt of het op een andere manier vervormt.
In PLoS ONE legt bedenker Simon Leigh uit dat carbomorph simpelweg is te maken door een geleidende kwaliteit ‘carbon black’ te vermengen met polycaprolacton (PCL), een polyester die onder de naam ‘polymorph’ zeer populair is bij 3D-printhobbyisten..
Carbon black is de veredelde kwaliteit roet die op grote schaal wordt gebruikt om autobanden en kunststofproducten zwart te kleuren. Dat kost dus ook vrijwel niets.
Leigh en collega’s hebben het uitgeprobeerd met een goedkope BFB3000-hobbyprinter, met drie printkoppen. In het artikel beschrijven ze onder meer een flexibele handschoen die handbewegingen volgt, en een koffiemok die aangeeft of hij vol is. Dat laatste als bewijs dat je carbomorph ook voor capacitieve sensoren kunt gebruiken.
Ze tekenen er bij aan dat het een extra voordeel is dat je de aansluitingen gewoon kunt meeprinten: stekkertjes er in en klaar.
bron: University of Warwick
(c2w.nl)
Print je eigen x-box
3D-printen met geleidend plastic maakt maatwerk mogelijk
Nog even en gamers kunnen hun eigen spelconsole maken, precies op maat voor de eigen vingers. Dankzij een geleidende kunststof die met een 3D-printer is te verwerken, meldt de universiteit van het Engelse Warwick
Prototype van een handschoen: de zwarte streepjes in de vingers zijn van carbomorph.
Met het nieuwe materiaal, door de bedenkers ‘carbomorph’ genoemd, zouden dan de delen worden geprint die moeten reageren op aanraking. Daarbij maak je dan gebruik van de piëzoresistieve eigenschappen van het spul, wat wil zeggen dat de elektrische weerstand verandert wanneer je er op drukt of het op een andere manier vervormt.
In PLoS ONE legt bedenker Simon Leigh uit dat carbomorph simpelweg is te maken door een geleidende kwaliteit ‘carbon black’ te vermengen met polycaprolacton (PCL), een polyester die onder de naam ‘polymorph’ zeer populair is bij 3D-printhobbyisten..
Carbon black is de veredelde kwaliteit roet die op grote schaal wordt gebruikt om autobanden en kunststofproducten zwart te kleuren. Dat kost dus ook vrijwel niets.
Leigh en collega’s hebben het uitgeprobeerd met een goedkope BFB3000-hobbyprinter, met drie printkoppen. In het artikel beschrijven ze onder meer een flexibele handschoen die handbewegingen volgt, en een koffiemok die aangeeft of hij vol is. Dat laatste als bewijs dat je carbomorph ook voor capacitieve sensoren kunt gebruiken.
Ze tekenen er bij aan dat het een extra voordeel is dat je de aansluitingen gewoon kunt meeprinten: stekkertjes er in en klaar.
bron: University of Warwick
(c2w.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-11-2012
Bacterieel leven ontdekt onder ijs Antarctica
In een meer op Antarctica, dat al 2800 jaar is afgesloten van de buitenwereld, is een divers en gezond ecosysteem van bacteriën ontdekt.
Foto: Thinkstock
Het meer, Vida genaamd, ligt onder een dik pak ijs en is veel zouter dan zeewater. Hawaiiaanse biologen beschrijven de vondst maandag in PNAS.
Eerder waren al ingevroren bacteriën ontdekt en gereanimeerd uit het ijs rondom het meer, maar nu zijn dus levende bacteriën uit het meer zelf gehaald.
Het bijzondere aan het meer is de lange isolatie, waardoor het al die tijd vrijwel zonder energie van buitenaf heeft moeten draaien; er is geen zuurstof of zonlicht. In het water zitten veel koolwaterstoffen en gepolariseerde moleculen.
Uitwisseling
Er is waarschijnlijk wel enige uitwisseling met de bodem, waardoor kleine hoeveelheden stikstofoxide en waterstof vrijkomen. Dit zou als energiebron kunnen dienen voor de bacteriën.
De onderzoekers hebben grote zorg besteedt aan het niet besmetten van het meer met leven van het oppervlak.
Door: NU.nl/Stephan van Duin .
(nu.nl)
Bacterieel leven ontdekt onder ijs Antarctica
In een meer op Antarctica, dat al 2800 jaar is afgesloten van de buitenwereld, is een divers en gezond ecosysteem van bacteriën ontdekt.
Foto: Thinkstock
Het meer, Vida genaamd, ligt onder een dik pak ijs en is veel zouter dan zeewater. Hawaiiaanse biologen beschrijven de vondst maandag in PNAS.
Eerder waren al ingevroren bacteriën ontdekt en gereanimeerd uit het ijs rondom het meer, maar nu zijn dus levende bacteriën uit het meer zelf gehaald.
Het bijzondere aan het meer is de lange isolatie, waardoor het al die tijd vrijwel zonder energie van buitenaf heeft moeten draaien; er is geen zuurstof of zonlicht. In het water zitten veel koolwaterstoffen en gepolariseerde moleculen.
Uitwisseling
Er is waarschijnlijk wel enige uitwisseling met de bodem, waardoor kleine hoeveelheden stikstofoxide en waterstof vrijkomen. Dit zou als energiebron kunnen dienen voor de bacteriën.
De onderzoekers hebben grote zorg besteedt aan het niet besmetten van het meer met leven van het oppervlak.
Door: NU.nl/Stephan van Duin .
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-11-2012
Elektronenmicroscoop krijgt DNA in beeld
Voor het eerst is een DNA-streng in beeld gebracht met een elektronenmicroscoop. En het blijkt warempel echt een spiraal te zijn, zo valt te zien in Nano Letters.
Enzo di Fabrizio en collega’s van de universiteit van Genua, Italië, kregen het voor elkaar door een soort koord te vlechten uit 7 dubbele DNA-spiralen. De koordjes spanden ze tussen twee nanopilaartjes, geëtst uit silicium. Of liever gezegd: ze lieten de koordjes vanuit een waterige oplossing op de pilaartjes landen en wachtten tot het water was verdampt.
Tussen de pilaarjes maakten ze gaten in de silicium ondergrond, waar een elektronenbundel doorheen kon. Zo konden ze met transmissie-elektronenmicroscopie (TEM) de koordjes in beeld brengen.
Als je heel goed kijkt, kun je zien dat niet alleen het koord spiraalvormig is opgewonden maar dat ook de losse strengen spiraalvormig zijn.
Voor de koorden werd gekozen omdat de gebruikte elektronenbundel een losse DNA-spiraal doormidden zou hebben gesneden. De volgende stap is dus om de TEM uit te rusten met gevoeligere detectoren, zodat de intensiteit van de bundel flink omlaag kan. Di Fabrizio denkt dat hij uiteindelijk zelfs een enkele DNA-keten op de foto moet kunnen krijgen.
bron: New Scientist
(c2w.nl)
Elektronenmicroscoop krijgt DNA in beeld
Voor het eerst is een DNA-streng in beeld gebracht met een elektronenmicroscoop. En het blijkt warempel echt een spiraal te zijn, zo valt te zien in Nano Letters.
Enzo di Fabrizio en collega’s van de universiteit van Genua, Italië, kregen het voor elkaar door een soort koord te vlechten uit 7 dubbele DNA-spiralen. De koordjes spanden ze tussen twee nanopilaartjes, geëtst uit silicium. Of liever gezegd: ze lieten de koordjes vanuit een waterige oplossing op de pilaartjes landen en wachtten tot het water was verdampt.
Tussen de pilaarjes maakten ze gaten in de silicium ondergrond, waar een elektronenbundel doorheen kon. Zo konden ze met transmissie-elektronenmicroscopie (TEM) de koordjes in beeld brengen.
Als je heel goed kijkt, kun je zien dat niet alleen het koord spiraalvormig is opgewonden maar dat ook de losse strengen spiraalvormig zijn.
Voor de koorden werd gekozen omdat de gebruikte elektronenbundel een losse DNA-spiraal doormidden zou hebben gesneden. De volgende stap is dus om de TEM uit te rusten met gevoeligere detectoren, zodat de intensiteit van de bundel flink omlaag kan. Di Fabrizio denkt dat hij uiteindelijk zelfs een enkele DNA-keten op de foto moet kunnen krijgen.
bron: New Scientist
(c2w.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-11-2012
Wetenschap kraakt genetische code van broodtarwe
Wetenschappers zijn er eindelijk in geslaagd om de genetische code van broodtarwe, één van de belangrijkste gewassen op aarde, te kraken. Met de informatie kunnen onderzoekers de toekomst van broodtarwe veilig stellen.
De onderzoekers identificeerden 96.000 genen en vormden zich bovendien een beeld van hoe die genen met elkaar verband houden. De onderzoekers vertaalden al die onderzoeksresultaten in een analyse weer zowel wetenschappers als mensen die tarwe verbouwen hun voordeel mee kunnen doen.
De studie wordt door sommigen bestempeld als een ‘enorme doorbraak’. Broodtarwe is één van de belangrijkste gewassen op aarde. En dat maakt het gewas ook kwetsbaar: mislukte oogsten zijn een groot probleem, omdat zoveel mensen ervan afhankelijk zijn. Onderzoekers willen daarom ook graag broodtarwe telen dat meer tarwe oplevert, beter bestand is tegen ziekten, droogte en andere problemen die er uiteindelijk toe leiden dat een oogst mislukt.
Maar om dergelijke sterke gewassen te telen, moeten we eerst weten hoe broodtarwe in elkaar steekt. Dit onderzoek is een belangrijke stap in de juiste richting. “Met het oog op de mislukte oogsten van dit jaar en zorgen over de invloed die deze mislukkingen op de prijs van tarwe hebben, kan deze doorbraak niet op een beter moment komen,” stelt onderzoeker Douglas Kell. “Deze moderne strategie is een belangrijke component in het ondersteunen van de voedselzekerheid en voorziet telers van de gereedschappen die ze nodig hebben om rubuustere variëteiten met hogere opbrengsten te produceren.”
(scientias.nl)
Wetenschap kraakt genetische code van broodtarwe
Wetenschappers zijn er eindelijk in geslaagd om de genetische code van broodtarwe, één van de belangrijkste gewassen op aarde, te kraken. Met de informatie kunnen onderzoekers de toekomst van broodtarwe veilig stellen.
De onderzoekers identificeerden 96.000 genen en vormden zich bovendien een beeld van hoe die genen met elkaar verband houden. De onderzoekers vertaalden al die onderzoeksresultaten in een analyse weer zowel wetenschappers als mensen die tarwe verbouwen hun voordeel mee kunnen doen.
De studie wordt door sommigen bestempeld als een ‘enorme doorbraak’. Broodtarwe is één van de belangrijkste gewassen op aarde. En dat maakt het gewas ook kwetsbaar: mislukte oogsten zijn een groot probleem, omdat zoveel mensen ervan afhankelijk zijn. Onderzoekers willen daarom ook graag broodtarwe telen dat meer tarwe oplevert, beter bestand is tegen ziekten, droogte en andere problemen die er uiteindelijk toe leiden dat een oogst mislukt.
Maar om dergelijke sterke gewassen te telen, moeten we eerst weten hoe broodtarwe in elkaar steekt. Dit onderzoek is een belangrijke stap in de juiste richting. “Met het oog op de mislukte oogsten van dit jaar en zorgen over de invloed die deze mislukkingen op de prijs van tarwe hebben, kan deze doorbraak niet op een beter moment komen,” stelt onderzoeker Douglas Kell. “Deze moderne strategie is een belangrijke component in het ondersteunen van de voedselzekerheid en voorziet telers van de gereedschappen die ze nodig hebben om rubuustere variëteiten met hogere opbrengsten te produceren.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Supersymmetry Fails Test, Forcing Physics to Seek New Ideas
As a young theorist in Moscow in 1982, Mikhail Shifman became enthralled with an elegant new theory called supersymmetry that attempted to incorporate the known elementary particles into a more complete inventory of the universe.
“My papers from that time really radiate enthusiasm,” said Shifman, now a 63-year-old professor at the University of Minnesota. Over the decades, he and thousands of other physicists developed the supersymmetry hypothesis, confident that experiments would confirm it. “But nature apparently doesn’t want it,” he said. “At least not in its original simple form.”
With the world’s largest supercollider unable to find any of the particles the theory says must exist, Shifman is joining a growing chorus of researchers urging their peers to change course.
In an essay posted last month on the physics website arXiv.org, Shifman called on his colleagues to abandon the path of “developing contrived baroque-like aesthetically unappealing modifications” of supersymmetry to get around the fact that more straightforward versions of the theory have failed experimental tests. The time has come, he wrote, to “start thinking and developing new ideas.”
And what rough beast, its hour come round at last,
Slouches towards Bethlehem to be born?
Slouches towards Bethlehem to be born?
Merkwaardig idee en volgens mij een foute strategie.quote:Op vrijdag 30 november 2012 08:36 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
24-11-2012
Wetenschap kraakt genetische code van broodtarwe
[ afbeelding ]
Wetenschappers zijn er eindelijk in geslaagd om de genetische code van broodtarwe, één van de belangrijkste gewassen op aarde, te kraken. Met de informatie kunnen onderzoekers de toekomst van broodtarwe veilig stellen.
De onderzoekers identificeerden 96.000 genen en vormden zich bovendien een beeld van hoe die genen met elkaar verband houden. De onderzoekers vertaalden al die onderzoeksresultaten in een analyse weer zowel wetenschappers als mensen die tarwe verbouwen hun voordeel mee kunnen doen.
De studie wordt door sommigen bestempeld als een ‘enorme doorbraak’. Broodtarwe is één van de belangrijkste gewassen op aarde. En dat maakt het gewas ook kwetsbaar: mislukte oogsten zijn een groot probleem, omdat zoveel mensen ervan afhankelijk zijn. Onderzoekers willen daarom ook graag broodtarwe telen dat meer tarwe oplevert, beter bestand is tegen ziekten, droogte en andere problemen die er uiteindelijk toe leiden dat een oogst mislukt.
Maar om dergelijke sterke gewassen te telen, moeten we eerst weten hoe broodtarwe in elkaar steekt. Dit onderzoek is een belangrijke stap in de juiste richting. “Met het oog op de mislukte oogsten van dit jaar en zorgen over de invloed die deze mislukkingen op de prijs van tarwe hebben, kan deze doorbraak niet op een beter moment komen,” stelt onderzoeker Douglas Kell. “Deze moderne strategie is een belangrijke component in het ondersteunen van de voedselzekerheid en voorziet telers van de gereedschappen die ze nodig hebben om rubuustere variëteiten met hogere opbrengsten te produceren.”
(scientias.nl)
Mengteelt is van oudsher veel stabieler gebleken.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
30-11-2012
Onderzoekers simuleren menselijk brein met 2,5 miljoen neuronen
© YOUTUBE, CTNWaterloo.
Onderzoekers van de Canadese Universiteit Waterloo hebben een computersimulatie van een menselijk brein ontwikkeld. Het model bestaat uit maar liefst 2,5 miljoen neuronen, en dat is nog maar een fractie van een echt brein. Toch kan de computersimulatie al relatief complexe taken uitvoeren.
Het team van onderzoekers onder leiding van Chris Eliasmith doopte het model Spaun, dat staat voor 'Semantic Pointer Architecture Unified Network'. Spaun bestaat uit 2,5 miljoen gesimuleerde neuronen, die in onderlinge communicatie staan door middel van elektriciteit en chemische moleculen, zoals actiepotentialen en neurotransmitters in echte hersenen. De functies en structuren van biologische hersenen worden nagebootst door de virtuele neuronen in subnetwerken onder te verdelen.
Het model krijgt input via een beeldscherm, dat 28 pixels op 28 telt. Daarop worden reeksen getallen getoond. Spaun kan die getallen niet enkel met succes herkennen, maar die reeksen ook onthouden en er patronen in ontdekken. De computersimulatie kan zelfs getallenreeksen reproduceren door middel van een robotarm en ontbrekende getallen opschrijven. Zo kan Spaun in totaal acht eenvoudige taken uitvoeren.
De computersimulatie vertoont ook 'fouten', die vergelijkbaar zijn met die van menselijke hersenen. Zo worden nummers aan het begin en einde van een reeks makkelijker onthouden. Een ander interessant aspect van Spaun is dat het model ook gebruikt kan worden om de veroudering van de menselijke hersenen te simuleren. Er is wel één groot nadeel aan Spaun: het simuleren van één seconde hersenactiviteit kost Spaun enkele uren.
(HLN)
Onderzoekers simuleren menselijk brein met 2,5 miljoen neuronen
© YOUTUBE, CTNWaterloo.
Onderzoekers van de Canadese Universiteit Waterloo hebben een computersimulatie van een menselijk brein ontwikkeld. Het model bestaat uit maar liefst 2,5 miljoen neuronen, en dat is nog maar een fractie van een echt brein. Toch kan de computersimulatie al relatief complexe taken uitvoeren.
Het team van onderzoekers onder leiding van Chris Eliasmith doopte het model Spaun, dat staat voor 'Semantic Pointer Architecture Unified Network'. Spaun bestaat uit 2,5 miljoen gesimuleerde neuronen, die in onderlinge communicatie staan door middel van elektriciteit en chemische moleculen, zoals actiepotentialen en neurotransmitters in echte hersenen. De functies en structuren van biologische hersenen worden nagebootst door de virtuele neuronen in subnetwerken onder te verdelen.
Het model krijgt input via een beeldscherm, dat 28 pixels op 28 telt. Daarop worden reeksen getallen getoond. Spaun kan die getallen niet enkel met succes herkennen, maar die reeksen ook onthouden en er patronen in ontdekken. De computersimulatie kan zelfs getallenreeksen reproduceren door middel van een robotarm en ontbrekende getallen opschrijven. Zo kan Spaun in totaal acht eenvoudige taken uitvoeren.
De computersimulatie vertoont ook 'fouten', die vergelijkbaar zijn met die van menselijke hersenen. Zo worden nummers aan het begin en einde van een reeks makkelijker onthouden. Een ander interessant aspect van Spaun is dat het model ook gebruikt kan worden om de veroudering van de menselijke hersenen te simuleren. Er is wel één groot nadeel aan Spaun: het simuleren van één seconde hersenactiviteit kost Spaun enkele uren.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-11-2012
Nederland en Verenigde Staten gaan wetenschappelijke en technologische samenwerking aan
Nederland en Amerika zetten een nieuwe koers uit voor wetenschappelijke en technologische samenwerking tussen beide landen. Minister Janet Napolitano van Homeland Security en Rudolph Bekink, de Nederlandse ambassadeur in de Verenigde Staten, hebben daartoe vandaag een verdrag ondertekend in Washington.
Het verdrag heeft tot doel de samenwerking te versterken bij wetenschappelijk onderzoek op het gebied van binnenlandse en civiele veiligheid. Het verdrag regelt hoe gezamenlijke projecten kunnen worden gestart, hoe financiering mogelijk is en de publicatie van onderzoeksresultaten. Het verdrag is faciliterend en voorwaardenscheppend. Concrete projecten vinden pas plaats nadat beide partijen hebben ingestemd met een onderzoeksvoorstel. Vooralsnog wordt vooral gedacht aan gezamenlijk onderzoek op het terrein van cyber security.
Minister Opstelten is tevreden met deze nieuwe stap: “Deze samenwerkingsovereenkomst op het gebied van wetenschap en technologie helpt zowel Nederland als de Verenigde Staten om zich beter voor te bereiden op de toekomst. Door te profiteren van elkaars expertise en potentieel doen we dat bovendien straks op een kosteneffectievere en efficiëntere manier dan als we dat alleen zouden doen.”
(rijksoverheid.nl)
Nederland en Verenigde Staten gaan wetenschappelijke en technologische samenwerking aan
Nederland en Amerika zetten een nieuwe koers uit voor wetenschappelijke en technologische samenwerking tussen beide landen. Minister Janet Napolitano van Homeland Security en Rudolph Bekink, de Nederlandse ambassadeur in de Verenigde Staten, hebben daartoe vandaag een verdrag ondertekend in Washington.
Het verdrag heeft tot doel de samenwerking te versterken bij wetenschappelijk onderzoek op het gebied van binnenlandse en civiele veiligheid. Het verdrag regelt hoe gezamenlijke projecten kunnen worden gestart, hoe financiering mogelijk is en de publicatie van onderzoeksresultaten. Het verdrag is faciliterend en voorwaardenscheppend. Concrete projecten vinden pas plaats nadat beide partijen hebben ingestemd met een onderzoeksvoorstel. Vooralsnog wordt vooral gedacht aan gezamenlijk onderzoek op het terrein van cyber security.
Minister Opstelten is tevreden met deze nieuwe stap: “Deze samenwerkingsovereenkomst op het gebied van wetenschap en technologie helpt zowel Nederland als de Verenigde Staten om zich beter voor te bereiden op de toekomst. Door te profiteren van elkaars expertise en potentieel doen we dat bovendien straks op een kosteneffectievere en efficiëntere manier dan als we dat alleen zouden doen.”
(rijksoverheid.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Vet van mij.quote:
30-11-2012
Onderzoekers simuleren menselijk brein met 2,5 miljoen neuronen
[ afbeelding ]
© YOUTUBE, CTNWaterloo.
Onderzoekers van de Canadese Universiteit Waterloo hebben een computersimulatie van een menselijk brein ontwikkeld. Het model bestaat uit maar liefst 2,5 miljoen neuronen, en dat is nog maar een fractie van een echt brein. Toch kan de computersimulatie al relatief complexe taken uitvoeren.
Het team van onderzoekers onder leiding van Chris Eliasmith doopte het model Spaun, dat staat voor 'Semantic Pointer Architecture Unified Network'. Spaun bestaat uit 2,5 miljoen gesimuleerde neuronen, die in onderlinge communicatie staan door middel van elektriciteit en chemische moleculen, zoals actiepotentialen en neurotransmitters in echte hersenen. De functies en structuren van biologische hersenen worden nagebootst door de virtuele neuronen in subnetwerken onder te verdelen.
Het model krijgt input via een beeldscherm, dat 28 pixels op 28 telt. Daarop worden reeksen getallen getoond. Spaun kan die getallen niet enkel met succes herkennen, maar die reeksen ook onthouden en er patronen in ontdekken. De computersimulatie kan zelfs getallenreeksen reproduceren door middel van een robotarm en ontbrekende getallen opschrijven. Zo kan Spaun in totaal acht eenvoudige taken uitvoeren.
De computersimulatie vertoont ook 'fouten', die vergelijkbaar zijn met die van menselijke hersenen. Zo worden nummers aan het begin en einde van een reeks makkelijker onthouden. Een ander interessant aspect van Spaun is dat het model ook gebruikt kan worden om de veroudering van de menselijke hersenen te simuleren. Er is wel één groot nadeel aan Spaun: het simuleren van één seconde hersenactiviteit kost Spaun enkele uren.
(HLN)
Grappig. Er zijn twee gebieden waarop het herkennen van patronen bij mensen meteen opvalt: als ze patronen herkennen die er niet zijn (het mannetje in de maan) en als ze patronen herkennen die er wel zijn (intelligentie).
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
05-12-2012
Imec en UGent bouwen lcd-scherm in contactlens
© Thinkstock.
Het Centrum voor Microsysteemtechnologie (UGent), verbonden aan het Interuniversitair Micro-Elektronica Centrum (Imec), bouwde een sferisch lcd-scherm in een contactlens. De ontwikkelde basistechnologie is baanbrekend voor medische en cosmetische toepassingen, maar kan over een aantal jaren ook leiden tot het lezen van bijvoorbeeld e-mailberichten of bewegwijzering via de contactlens. Het eerste prototype toont het patroon van een dollarteken, een knipoog naar de tekenfilmfiguren met dollartekens in hun ogen.
"In tegenstelling tot led-schermen in contactlezen, die gelimiteerd zijn tot een beperkt aantal pixels, maakt de lcd-technologie gebruik van de gehele schermoppervlakte", verduidelijkt doctoraatsstudent Jelle De Smet (CMST). "Het aantal pixels en de schermgrootte kan eenvoudig aangepast worden aan de specifieke toepassing, door het patroon aan te passen in de geleidende laag van het scherm. Zo kan een contactlens met slechts één enkele pixel dienst doen als afstelbare zonnebril, maar kunnen ook contactlenzen met zeer veel pixels gerealiseerd worden."
De doorbraak kwam er door nieuwe soorten van actieve polymeren te gebruiken en ze te integreren in een soepele gebogen cel. "De grootste uitdaging was om een zeer dun bolvormig substraat te ontwikkelen met actieve polymeerlagen die de extreme omstandigheden van het modelleerproces aankunnen", aldus Jelle De Smet. "Bovendien moest de invloed van de polymeerlagen op de soepelheid van het lcd-scherm in detail bestudeerd worden."
Toekomst
Behalve het verbeteren van de beeldkwaliteit door het aantal pixels te verhogen, werken de onderzoekers ook aan een volledig autonome elektronische contactlens met ingebouwd beeldscherm. Die zou gebruikt kunnen worden voor medische doeleinden, bijvoorbeeld als artificiële iris om de lichttransmissie naar het netvlies te regelen. Bij cosmetische toepassingen kan de kleur van de iris veranderd worden.
Op lange termijn moet zelfs een Head-Up Display (HUD) mogelijk zijn, waarbij een beeld rechtstreeks wordt geprojecteerd in het gezichtsveld. Zo zou een smartphone email- of tekstberichten kunnen forwarden naar dergelijke contactlenzen, of geeft de extra beeldlaag bijvoorbeeld bewegwijzering of omgevingsinformatie.
(HLN)
Imec en UGent bouwen lcd-scherm in contactlens
© Thinkstock.
Het Centrum voor Microsysteemtechnologie (UGent), verbonden aan het Interuniversitair Micro-Elektronica Centrum (Imec), bouwde een sferisch lcd-scherm in een contactlens. De ontwikkelde basistechnologie is baanbrekend voor medische en cosmetische toepassingen, maar kan over een aantal jaren ook leiden tot het lezen van bijvoorbeeld e-mailberichten of bewegwijzering via de contactlens. Het eerste prototype toont het patroon van een dollarteken, een knipoog naar de tekenfilmfiguren met dollartekens in hun ogen.
"In tegenstelling tot led-schermen in contactlezen, die gelimiteerd zijn tot een beperkt aantal pixels, maakt de lcd-technologie gebruik van de gehele schermoppervlakte", verduidelijkt doctoraatsstudent Jelle De Smet (CMST). "Het aantal pixels en de schermgrootte kan eenvoudig aangepast worden aan de specifieke toepassing, door het patroon aan te passen in de geleidende laag van het scherm. Zo kan een contactlens met slechts één enkele pixel dienst doen als afstelbare zonnebril, maar kunnen ook contactlenzen met zeer veel pixels gerealiseerd worden."
De doorbraak kwam er door nieuwe soorten van actieve polymeren te gebruiken en ze te integreren in een soepele gebogen cel. "De grootste uitdaging was om een zeer dun bolvormig substraat te ontwikkelen met actieve polymeerlagen die de extreme omstandigheden van het modelleerproces aankunnen", aldus Jelle De Smet. "Bovendien moest de invloed van de polymeerlagen op de soepelheid van het lcd-scherm in detail bestudeerd worden."
Toekomst
Behalve het verbeteren van de beeldkwaliteit door het aantal pixels te verhogen, werken de onderzoekers ook aan een volledig autonome elektronische contactlens met ingebouwd beeldscherm. Die zou gebruikt kunnen worden voor medische doeleinden, bijvoorbeeld als artificiële iris om de lichttransmissie naar het netvlies te regelen. Bij cosmetische toepassingen kan de kleur van de iris veranderd worden.
Op lange termijn moet zelfs een Head-Up Display (HUD) mogelijk zijn, waarbij een beeld rechtstreeks wordt geprojecteerd in het gezichtsveld. Zo zou een smartphone email- of tekstberichten kunnen forwarden naar dergelijke contactlenzen, of geeft de extra beeldlaag bijvoorbeeld bewegwijzering of omgevingsinformatie.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-12-2012
Britten gaan nog deze week boren naar leven op Antarctica
Een Brits expeditieteam is deze week op Antarctica gearriveerd en gaat binnen enkele dagen in een drie kilometer dik pak ijs boren. Ze hopen zo het meer Ellsworth, dat zich onder het ijs bevindt, te bereiken en te achterhalen of er in dat meer leven te vinden is.
De wetenschappers arriveerden enkele dagen geleden op Antarctica en op dit moment worden alle voorbereidingen getroffen om straks te gaan boren. Zo is de boorinstallatie op de juiste plaats gezet, maar moest ook een kamp worden opgezet waarin de wetenschappers gedurende de komende weken kunnen wonen en werken.
Ellsworth
Op dit moment bevinden de wetenschappers zich dus reeds op het subglaciale meer dat ze willen gaan bestuderen. Het enige wat ze nog van het meer Ellsworth scheidt, is een pak ijs van zo’n 3000 meter dik. Met een boor willen de onderzoekers een gat in het ijs boren, om vervolgens monsters uit het meer te vissen.
Koud
Hoewel het een prachtige missie is, is het afzien voor de Britten. De gemiddelde temperatuur op Antarctica ligt zo rond de -25 graden Celsius en er staat een harde wind. Ondanks die kou moet er uiterst geconcentreerd gewerkt worden. De onderzoekers gaan een meer binnendringen dat al duizenden jaren van de buitenwereld is afgesloten. Om zuivere monsters boven te kunnen halen, is het van het grootste belang dat er geen bacteriën van het oppervlak in het meer worden gebracht. De apparatuur moet dus grondig worden gereinigd alvorens deze in het gat afdaalt en de verzamelde monsters moeten zorgvuldig worden opgeslagen.
Race tegen de klok
Zodra het gat geboord is, start een race tegen de klok. De onderzoekers hebben maar enkele tientallen uren de tijd om monsters te verzamelen. Daarna vriest het gat weer dicht.
Leven?
Maar wat hopen de Britten nu in het meer te vinden? De verwachtingen zijn hooggespannen, zo vertelde initiatiefnemer van de missie, Martin Siegert, Scientias.nl eerder dit jaar in een interview. “We verwachten er leven aan te treffen.”
Rusland
De Britten zijn niet de eersten die met die verwachting in het achterhoofd door vele meters ijs gaan boren. Eerder boorden de Russen al naar het grootste subglaciale meer van Antarctica: het Vostokmeer. Onlangs werd echter bekend dat zij tot op heden geen leven in het meer hebben kunnen vinden. Zullen het dan toch de Britten zijn die – ondanks dat ze hun missie zo’n twintig jaar later starten – geschiedenis gaan schrijven?
Het complete onderzoeksteam op Antarctica. Foto: EllswordthLIVE.
Eén ding pakken de Britten in ieder geval wel heel anders aan dan de Russen en dat is hun communicatie. De Russische berichtgeving was schaars, maar de missie van de Britten kunt u op de voet volgen. De onderzoekers houden een blog bij waarop ook regelmatig foto’s en video’s zullen verschijnen. De Britse missie duurt zo’n acht weken. De resultaten van het boren kunnen vanzelfsprekend ietsje langer op zich laten wachten: waarschijnlijk mogen we die in 2013 verwachten. De verzamelde monsters worden begin volgend jaar naar de universiteit van Bristol gestuurd voor analyse.
(scientias.nl)
Britten gaan nog deze week boren naar leven op Antarctica
Een Brits expeditieteam is deze week op Antarctica gearriveerd en gaat binnen enkele dagen in een drie kilometer dik pak ijs boren. Ze hopen zo het meer Ellsworth, dat zich onder het ijs bevindt, te bereiken en te achterhalen of er in dat meer leven te vinden is.
De wetenschappers arriveerden enkele dagen geleden op Antarctica en op dit moment worden alle voorbereidingen getroffen om straks te gaan boren. Zo is de boorinstallatie op de juiste plaats gezet, maar moest ook een kamp worden opgezet waarin de wetenschappers gedurende de komende weken kunnen wonen en werken.
Ellsworth
Op dit moment bevinden de wetenschappers zich dus reeds op het subglaciale meer dat ze willen gaan bestuderen. Het enige wat ze nog van het meer Ellsworth scheidt, is een pak ijs van zo’n 3000 meter dik. Met een boor willen de onderzoekers een gat in het ijs boren, om vervolgens monsters uit het meer te vissen.
Koud
Hoewel het een prachtige missie is, is het afzien voor de Britten. De gemiddelde temperatuur op Antarctica ligt zo rond de -25 graden Celsius en er staat een harde wind. Ondanks die kou moet er uiterst geconcentreerd gewerkt worden. De onderzoekers gaan een meer binnendringen dat al duizenden jaren van de buitenwereld is afgesloten. Om zuivere monsters boven te kunnen halen, is het van het grootste belang dat er geen bacteriën van het oppervlak in het meer worden gebracht. De apparatuur moet dus grondig worden gereinigd alvorens deze in het gat afdaalt en de verzamelde monsters moeten zorgvuldig worden opgeslagen.
Race tegen de klok
Zodra het gat geboord is, start een race tegen de klok. De onderzoekers hebben maar enkele tientallen uren de tijd om monsters te verzamelen. Daarna vriest het gat weer dicht.
Leven?
Maar wat hopen de Britten nu in het meer te vinden? De verwachtingen zijn hooggespannen, zo vertelde initiatiefnemer van de missie, Martin Siegert, Scientias.nl eerder dit jaar in een interview. “We verwachten er leven aan te treffen.”
Rusland
De Britten zijn niet de eersten die met die verwachting in het achterhoofd door vele meters ijs gaan boren. Eerder boorden de Russen al naar het grootste subglaciale meer van Antarctica: het Vostokmeer. Onlangs werd echter bekend dat zij tot op heden geen leven in het meer hebben kunnen vinden. Zullen het dan toch de Britten zijn die – ondanks dat ze hun missie zo’n twintig jaar later starten – geschiedenis gaan schrijven?
Het complete onderzoeksteam op Antarctica. Foto: EllswordthLIVE.
Eén ding pakken de Britten in ieder geval wel heel anders aan dan de Russen en dat is hun communicatie. De Russische berichtgeving was schaars, maar de missie van de Britten kunt u op de voet volgen. De onderzoekers houden een blog bij waarop ook regelmatig foto’s en video’s zullen verschijnen. De Britse missie duurt zo’n acht weken. De resultaten van het boren kunnen vanzelfsprekend ietsje langer op zich laten wachten: waarschijnlijk mogen we die in 2013 verwachten. De verzamelde monsters worden begin volgend jaar naar de universiteit van Bristol gestuurd voor analyse.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-12-2012
James Cameron onthult wat hij in de Marianentrog tegenkwam
In maart van dit jaar dook James Cameron in een speciale onderzeeër de Marianentrog in en daalde af tot een diepte van elf kilometer. En nu heeft Cameron – samen met wetenschappers – onthuld wat hij daar allemaal tegen is gekomen.
Tijdens de duik maakte Cameron niet alleen beelden voor een documentaire, maar verzamelde hij ook monsters. Wetenschappers hebben die nu bestudeerd en dat heeft enkele opvallende resultaten opgeleverd, zo meldt National Geographic (één van de sponsors van het project).
Microben
Eén van die opvallende ontdekkingen betreft micro-organismen die op bijna elf kilometer diepte leven en hun voedsel niet van bovenaf ontvangen. In plaats daarvan blijven ze in leven dankzij een chemische reactie die ontstaat als zeewater in contact komt met mineralen. Hierbij komt waterstof en methaan vrij en waarschijnlijk zijn dat bronnen van energie voor de microben.
Eerste leven op aarde
Wetenschappers vinden deze microben en het veronderstelde proces waarop deze aan energie komen, heel interessant. Sommige onderzoekers vermoeden namelijk dat zo’n proces ertoe geleid heeft dat de eerste levende cellen op aarde konden ontstaan.
Enorm
Een andere opvallende ontdekking is die van enorme vlokreeften. Worden deze diertjes normaal gesproken maar één tot twee centimeter groot; in de trog vond Cameron vlokreeften van wel zeventien centimeter groot. Andere interessante vondsten zijn nieuwe soorten microben en een zeekomkommer die hoogstwaarschijnlijk ook tot een soort behoort die de wetenschap tot op heden onbekend was.
Molecuul
Maar tijdens de analyse kwamen nog meer interessante dingen bovendrijven. Bijvoorbeeld toen onderzoekers probeerden te achterhalen hoe één van de organismen op deze extreme diepte zich kon wapenen tegen onder meer de grote druk die deze ervaart. Hierbij stuitten de onderzoekers in het organisme op een molecuul dat identiek is aan een molecuul waarmee wetenschappers nu experimenteren en dat Alzheimer aanpakt. “Dit medicijn bestaat al,” vertelt Cameron in een interview. “Maar stel nu dat het nog niet bestond en dat de enige manier waarop we eraan konden komen, en de enige bron dit vlokreeftje, levend op zeven kilometer diepte zou zijn. (…) Dat is de reden waarom wij erop uit moeten gaan en op zoek moeten gaan naar dit soort dingen.”
Wie zo naar Cameron luistert, moet al snel concluderen dat deze ene duik implicaties heeft voor tal van onderzoeksdomeinen. Van gezondheid tot biologie en zelfs voor de zoektocht naar buitenaards leven (blijkbaar kan leven zich op hele extreme plaatsen, zonder zonlicht, met extreme druk, op grote diepte, etc. prima redden). En hoewel wetenschappers in deze domeinen tijdens de presentatie van Cameron ongetwijfeld op het puntje van hun stoel zaten, zijn we er nog niet. Het zijn namelijk voorlopige resultaten, zo benadrukken Cameron en de onderzoekers. De analyse van de resultaten is nog in volle gang, dus er volgen wellicht nog meer opmerkelijke ontdekkingen
(scientias.nl)
James Cameron onthult wat hij in de Marianentrog tegenkwam
In maart van dit jaar dook James Cameron in een speciale onderzeeër de Marianentrog in en daalde af tot een diepte van elf kilometer. En nu heeft Cameron – samen met wetenschappers – onthuld wat hij daar allemaal tegen is gekomen.
Tijdens de duik maakte Cameron niet alleen beelden voor een documentaire, maar verzamelde hij ook monsters. Wetenschappers hebben die nu bestudeerd en dat heeft enkele opvallende resultaten opgeleverd, zo meldt National Geographic (één van de sponsors van het project).
Microben
Eén van die opvallende ontdekkingen betreft micro-organismen die op bijna elf kilometer diepte leven en hun voedsel niet van bovenaf ontvangen. In plaats daarvan blijven ze in leven dankzij een chemische reactie die ontstaat als zeewater in contact komt met mineralen. Hierbij komt waterstof en methaan vrij en waarschijnlijk zijn dat bronnen van energie voor de microben.
Eerste leven op aarde
Wetenschappers vinden deze microben en het veronderstelde proces waarop deze aan energie komen, heel interessant. Sommige onderzoekers vermoeden namelijk dat zo’n proces ertoe geleid heeft dat de eerste levende cellen op aarde konden ontstaan.
Enorm
Een andere opvallende ontdekking is die van enorme vlokreeften. Worden deze diertjes normaal gesproken maar één tot twee centimeter groot; in de trog vond Cameron vlokreeften van wel zeventien centimeter groot. Andere interessante vondsten zijn nieuwe soorten microben en een zeekomkommer die hoogstwaarschijnlijk ook tot een soort behoort die de wetenschap tot op heden onbekend was.
Molecuul
Maar tijdens de analyse kwamen nog meer interessante dingen bovendrijven. Bijvoorbeeld toen onderzoekers probeerden te achterhalen hoe één van de organismen op deze extreme diepte zich kon wapenen tegen onder meer de grote druk die deze ervaart. Hierbij stuitten de onderzoekers in het organisme op een molecuul dat identiek is aan een molecuul waarmee wetenschappers nu experimenteren en dat Alzheimer aanpakt. “Dit medicijn bestaat al,” vertelt Cameron in een interview. “Maar stel nu dat het nog niet bestond en dat de enige manier waarop we eraan konden komen, en de enige bron dit vlokreeftje, levend op zeven kilometer diepte zou zijn. (…) Dat is de reden waarom wij erop uit moeten gaan en op zoek moeten gaan naar dit soort dingen.”
Wie zo naar Cameron luistert, moet al snel concluderen dat deze ene duik implicaties heeft voor tal van onderzoeksdomeinen. Van gezondheid tot biologie en zelfs voor de zoektocht naar buitenaards leven (blijkbaar kan leven zich op hele extreme plaatsen, zonder zonlicht, met extreme druk, op grote diepte, etc. prima redden). En hoewel wetenschappers in deze domeinen tijdens de presentatie van Cameron ongetwijfeld op het puntje van hun stoel zaten, zijn we er nog niet. Het zijn namelijk voorlopige resultaten, zo benadrukken Cameron en de onderzoekers. De analyse van de resultaten is nog in volle gang, dus er volgen wellicht nog meer opmerkelijke ontdekkingen
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-12-2012
Vlaamse wetenschappers reconstrueren prehistorisch DNA
© ap.
Wetenschappers van het Vlaams Instituut voor Biotechnologie (VIB), verbonden aan de KU Leuven of de Universiteit Gent, en Britse wetenschappers van Harvard University, zijn erin geslaagd om DNA en eiwitten van prehistorische gistcellen te reconstrueren. Door na te gaan hoe genen ontstaan en gedurende meer dan honderd miljoen jaar evolueerden naar hun huidige vorm, dienen ze naar eigen zeggen critici van de evolutietheorie van antwoord.
Door een combinatie van de nieuwste technieken in de biologie konden de Vlaamse onderzoekers het DNA en de eiwitten van voorhistorische gistcellen nabouwen. "Uit tientallen DNA-codes hebben we via complexe algoritmes de oude DNA-code kunnen voorspellen", aldus Steven Maere (VIB/UGent). "Deze stukjes prehistorisch DNA hebben we nagebouwd om zo de overeenkomstige oude eiwitten aan te maken."
Suiker in graan
De wetenschappers zochten specifiek naar de manier waarop gisten zich aangepast hebben om verschillende suikers te kunnen afbreken. "We vonden dat het oer-gen voor het eiwit dat instaat voor de vertering van maltose (suiker in graan), tijdens de evolutie een aantal keren gekopieerd werd", aldus Karin Voordeckers (VIB/KULeuven). "Het DNA van sommige kopieën is lichtjes gewijzigd, waardoor nieuwe eiwitten ontstonden die andere suikers kunnen afbreken. Door deze veranderingen te modelleren in de overeenkomstige eiwitten, begrijpen we nu hoe slechts enkele wijzigingen in het DNA konden leiden tot de ontwikkeling van nieuwe activiteiten in deze eiwitten."
Darwin
De wetenschappers denken dat dit soort verdubbelingen van het DNA heel vaak aan de basis liggen van het ontstaan van schijnbaar "nieuwe" eiwitten, schrijven ze in het vooraanstaande wetenschappelijk tijdschrift PloS Biology. Het VIB wijst erop dat een belangrijke onbeantwoorde vraag in Darwins evolutietheorie net luidt hoe nieuwe eigenschappen schijnbaar uit het niets kunnen opduiken.
(HLN)
Vlaamse wetenschappers reconstrueren prehistorisch DNA
© ap.
Wetenschappers van het Vlaams Instituut voor Biotechnologie (VIB), verbonden aan de KU Leuven of de Universiteit Gent, en Britse wetenschappers van Harvard University, zijn erin geslaagd om DNA en eiwitten van prehistorische gistcellen te reconstrueren. Door na te gaan hoe genen ontstaan en gedurende meer dan honderd miljoen jaar evolueerden naar hun huidige vorm, dienen ze naar eigen zeggen critici van de evolutietheorie van antwoord.
Door een combinatie van de nieuwste technieken in de biologie konden de Vlaamse onderzoekers het DNA en de eiwitten van voorhistorische gistcellen nabouwen. "Uit tientallen DNA-codes hebben we via complexe algoritmes de oude DNA-code kunnen voorspellen", aldus Steven Maere (VIB/UGent). "Deze stukjes prehistorisch DNA hebben we nagebouwd om zo de overeenkomstige oude eiwitten aan te maken."
Suiker in graan
De wetenschappers zochten specifiek naar de manier waarop gisten zich aangepast hebben om verschillende suikers te kunnen afbreken. "We vonden dat het oer-gen voor het eiwit dat instaat voor de vertering van maltose (suiker in graan), tijdens de evolutie een aantal keren gekopieerd werd", aldus Karin Voordeckers (VIB/KULeuven). "Het DNA van sommige kopieën is lichtjes gewijzigd, waardoor nieuwe eiwitten ontstonden die andere suikers kunnen afbreken. Door deze veranderingen te modelleren in de overeenkomstige eiwitten, begrijpen we nu hoe slechts enkele wijzigingen in het DNA konden leiden tot de ontwikkeling van nieuwe activiteiten in deze eiwitten."
Darwin
De wetenschappers denken dat dit soort verdubbelingen van het DNA heel vaak aan de basis liggen van het ontstaan van schijnbaar "nieuwe" eiwitten, schrijven ze in het vooraanstaande wetenschappelijk tijdschrift PloS Biology. Het VIB wijst erop dat een belangrijke onbeantwoorde vraag in Darwins evolutietheorie net luidt hoe nieuwe eigenschappen schijnbaar uit het niets kunnen opduiken.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Als aanvulling op het stuk over kaas in C&H / Cultuur & Historie in het Nieuws (Deel 8).
quote:The Fungus in Your Cheese Is Having Weird Sex
Cheese is a pretty weird thing when you think about it. Someone had to come up with the idea of taking a bunch of milk, adding bacteria, letting it basically go bad, and waiting to eat it until mold had grown on it.
And, if that grosses you out, just wait. It turns out that the fungi in cheeses like blue cheese aren’t just sitting there, waiting for you to eat them. They’re getting it on. Here’s Nitty Gritty Science on what’s going on:
Until pretty recently, a big chunk of fungal species were thought to reproduce without sex–until people really started to look. It turns out, there’s a lot more sex going on in the fungal world (on the down-low) than people thought. And that includes fungi that are used to make delicious blue cheese. Jeanne Ropars and colleagues in France, the home of Roquefort cheese, looked at the genomes of the mold species used in this particular cheese to see what kind of funny business was going on in their snack of choice. They found much more diversity than could be explained by asexual reproduction. And even more telling, the genes used by fungi to find mating partners have been kept intact and functional by evolution, meaning there’s probably some sex going on
And what rough beast, its hour come round at last,
Slouches towards Bethlehem to be born?
Slouches towards Bethlehem to be born?
lekker 
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-12-2012
Belangrijke natuurconstante lijkt echt onveranderlijk
De 100-meter radiotelescoop van Effelsberg. Paul Jansen
Een proton weegt 1836,152672 maal zo veel als een elektron. En aan deze verhouding is al minstens zeven miljard jaar niets veranderd. Dat volgt uit radio-astronomisch onderzoek van methanolmoleculen in een ver sterrenstelsel, waaraan onder meer wetenschappers van de Vrije Universiteit Amsterdam hebben meegedaan (Science Express, 13 december).
Het idee voor het onderzoek ontstond toen de wetenschappers erachter kwamen dat de structuur van het methanolmolecuul (CH3OH, de eenvoudigste vorm van alcohol) uiterst gevoelig is voor kleine veranderingen van de massaverhouding tussen het proton en het elektron – een belangrijke natuurconstante. Door zulke moleculen op te sporen in een ver sterrenstelsel zou dus onderzocht kunnen worden of de natuurconstante de afgelopen miljarden jaren inderdaad gelijk gebleven is.
Zo gezegd, zo gedaan. Als doelwit werd gekozen voor het object PKS1830-211, een verre quasar die precies achter een onwaarneembaar zwak spiraalstelsel staat. Door de zwaartekracht van dat voorgrondstelsel wordt straling van de quasar op zo'n manier afgebogen dat er een dubbele afbeelding van de quasar te zien is. Tegelijkertijd absorbeert het gas dat in het spiraalstelsel aanwezig is bepaalde golflengten uit die straling.
Eerdere waarnemingen hadden al laten zien dat het voorgrondstelsel absorptie veroorzaakt op enkele golflengten die karakteristiek zijn voor methanol. Met behulp van de grote radioschotel in het Duitse Effelsberg zijn nu nog eens vier van die absorptielijnen van methanol ontdekt.
De roodverschuiving die deze lijnen ten gevolge van de uitdijing van het heelal vertonen, geeft aan dat het absorberende spiraalstelsel zich op een afstand van zeven miljard lichtjaar bevindt. Anders gezegd: de waargenomen absorptie heeft zeven miljard jaar geleden plaatsgevonden.
Uit precieze metingen van de geabsorbeerde radiostraling hebben de astronomen nu vervolgens kunnen afleiden dat de massaverhouding tussen het proton en het elektron de afgelopen zeven miljard jaar niet of nauwelijks is veranderd. Als er al sprake is van een verandering, dan bedraagt deze niet meer dan een honderdduizendste procent. Dat betekent dat de moleculaire structuur van de materie al minstens zeven miljard jaar geen wezenlijke veranderingen vertoont. (EE
(allesoversterrenkunde)
Belangrijke natuurconstante lijkt echt onveranderlijk
De 100-meter radiotelescoop van Effelsberg. Paul Jansen
Een proton weegt 1836,152672 maal zo veel als een elektron. En aan deze verhouding is al minstens zeven miljard jaar niets veranderd. Dat volgt uit radio-astronomisch onderzoek van methanolmoleculen in een ver sterrenstelsel, waaraan onder meer wetenschappers van de Vrije Universiteit Amsterdam hebben meegedaan (Science Express, 13 december).
Het idee voor het onderzoek ontstond toen de wetenschappers erachter kwamen dat de structuur van het methanolmolecuul (CH3OH, de eenvoudigste vorm van alcohol) uiterst gevoelig is voor kleine veranderingen van de massaverhouding tussen het proton en het elektron – een belangrijke natuurconstante. Door zulke moleculen op te sporen in een ver sterrenstelsel zou dus onderzocht kunnen worden of de natuurconstante de afgelopen miljarden jaren inderdaad gelijk gebleven is.
Zo gezegd, zo gedaan. Als doelwit werd gekozen voor het object PKS1830-211, een verre quasar die precies achter een onwaarneembaar zwak spiraalstelsel staat. Door de zwaartekracht van dat voorgrondstelsel wordt straling van de quasar op zo'n manier afgebogen dat er een dubbele afbeelding van de quasar te zien is. Tegelijkertijd absorbeert het gas dat in het spiraalstelsel aanwezig is bepaalde golflengten uit die straling.
Eerdere waarnemingen hadden al laten zien dat het voorgrondstelsel absorptie veroorzaakt op enkele golflengten die karakteristiek zijn voor methanol. Met behulp van de grote radioschotel in het Duitse Effelsberg zijn nu nog eens vier van die absorptielijnen van methanol ontdekt.
De roodverschuiving die deze lijnen ten gevolge van de uitdijing van het heelal vertonen, geeft aan dat het absorberende spiraalstelsel zich op een afstand van zeven miljard lichtjaar bevindt. Anders gezegd: de waargenomen absorptie heeft zeven miljard jaar geleden plaatsgevonden.
Uit precieze metingen van de geabsorbeerde radiostraling hebben de astronomen nu vervolgens kunnen afleiden dat de massaverhouding tussen het proton en het elektron de afgelopen zeven miljard jaar niet of nauwelijks is veranderd. Als er al sprake is van een verandering, dan bedraagt deze niet meer dan een honderdduizendste procent. Dat betekent dat de moleculaire structuur van de materie al minstens zeven miljard jaar geen wezenlijke veranderingen vertoont. (EE
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Hoe kan dat dan? Ontelbare deeltje van wat voor soort dan ook. En allemaal precies hetzelfde.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
14-12-2012
Doorbraak: medicijn tegen dodelijk gif van dooskwal ontdekt
Wetenschappers van de universiteit van Hawaii hebben een medicijn ontdekt dat het (soms dodelijke) effect dat het gif van de dooskwal op mensen kan hebben, wegneemt. Een doorbraak: in Australië, Indonesië en Thailand maakt de dooskwal nog regelmatig dodelijke slachtoffers.
Wanneer de tentakels van dooskwallen in aanraking komen met de menselijke huid, pompen ze gif in de huid. Dat zorgt voor enorme pijn en kan soms zelfs fataal zijn. Een doeltreffende behandeling is er niet. Of beter gezegd: was er niet. Onderzoeker Angel Yanagihara heeft – samen met collega’s – namelijk een medicijn tegen het gif ontdekt.
Persoonlijk
En daarmee komt een einde aan een veertien jaar durende zoektocht die – dat moet Yanagihara wel toegeven – om zeer persoonlijke redenen startte. In 1997 werd ze namelijk zelf door een dooskwal gestoken en toen ontdekte ze dat er maar weinig over het gif en de pijn die het veroorzaakt, bekend is. “Toen ik gestoken werd, werd ik gemotiveerd.”
Stofjes
Een jaartje later ontdekte Yanagihara in het gif van de kwal een stofje dat in het gif van alle dooskwallen voorkomt en ervoor zorgt dat het gif zich verplaatst. Niet veel later stuitte ze op stofjes die het effect dat het gif op menselijke bloedcellen heeft, kan blokkeren.
Experiment
Experimenten met muizen toonden aan dat ze op het juiste spoor zat. “Het injecteren van het gif in muizen zorgde er in 100 procent van de gevallen voor dat ze binnen twintig minuten stierven.” Werden de muizen behandeld met stoffen die het effect dat het gif heeft, blokkeren, dan overleefde meer dan 75 procent het. “Deze aanpak is niet alleen van toepassing op levensbedreigende steken, maar ook op heel plaatselijke steken die voor een branderig gevoel zorgen.”
Het volledige onderzoek van Yanagihara is terug te vinden in het blad PLoS ONE. De onderzoekers verwachten dat het antigif op korte termijn op de markt verkrijgbaar zal zijn en zo heel wat levens kan redden.
(scientias.nl)
Doorbraak: medicijn tegen dodelijk gif van dooskwal ontdekt
Wetenschappers van de universiteit van Hawaii hebben een medicijn ontdekt dat het (soms dodelijke) effect dat het gif van de dooskwal op mensen kan hebben, wegneemt. Een doorbraak: in Australië, Indonesië en Thailand maakt de dooskwal nog regelmatig dodelijke slachtoffers.
Wanneer de tentakels van dooskwallen in aanraking komen met de menselijke huid, pompen ze gif in de huid. Dat zorgt voor enorme pijn en kan soms zelfs fataal zijn. Een doeltreffende behandeling is er niet. Of beter gezegd: was er niet. Onderzoeker Angel Yanagihara heeft – samen met collega’s – namelijk een medicijn tegen het gif ontdekt.
Persoonlijk
En daarmee komt een einde aan een veertien jaar durende zoektocht die – dat moet Yanagihara wel toegeven – om zeer persoonlijke redenen startte. In 1997 werd ze namelijk zelf door een dooskwal gestoken en toen ontdekte ze dat er maar weinig over het gif en de pijn die het veroorzaakt, bekend is. “Toen ik gestoken werd, werd ik gemotiveerd.”
Stofjes
Een jaartje later ontdekte Yanagihara in het gif van de kwal een stofje dat in het gif van alle dooskwallen voorkomt en ervoor zorgt dat het gif zich verplaatst. Niet veel later stuitte ze op stofjes die het effect dat het gif op menselijke bloedcellen heeft, kan blokkeren.
Experiment
Experimenten met muizen toonden aan dat ze op het juiste spoor zat. “Het injecteren van het gif in muizen zorgde er in 100 procent van de gevallen voor dat ze binnen twintig minuten stierven.” Werden de muizen behandeld met stoffen die het effect dat het gif heeft, blokkeren, dan overleefde meer dan 75 procent het. “Deze aanpak is niet alleen van toepassing op levensbedreigende steken, maar ook op heel plaatselijke steken die voor een branderig gevoel zorgen.”
Het volledige onderzoek van Yanagihara is terug te vinden in het blad PLoS ONE. De onderzoekers verwachten dat het antigif op korte termijn op de markt verkrijgbaar zal zijn en zo heel wat levens kan redden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
17-12-2012
Verlamde vrouw bestuurt kunsthand met hersenen
Baanbrekend: ze beveelt robotarm om haar stuk chocolade te geven
Wetenschappers hebben een nieuw type 'robotarm' ontwikkeld die door de hersenen kan worden bestuurd. De prothese werd met succes aangebracht bij een 53-jarige vrouw die vanaf de hals verlamd is. Dat melden de Amerikaanse wetenschappers maandag in het Britse medisch tijdschrift The Lancet. Dankzij de baanbrekende uitvinding kan mevrouw Scheuermann de robotarm bijvoorbeeld bevelen om haar een stuk chocolade te geven. Onder het motto 'One Giant Bite' leggen de onderzoekers in onderstaande video uit hoe hun straffe uitvinding functioneert.
Het onderzoek vormt een vooruitgang in de ontwikkeling van protheses van ledematen die met hersenimpulsen kunnen worden gecontroleerd en die op een dag zouden kunnen worden gebruikt voor verlamde patiënten en patiënten met geamputeerde ledematen.
Micro-elektroden
Het onderzoeksteam van de universiteit van Pittsburgh (in de Amerikaanse staat Pennsylvania) plantte in het motorisch centrum van de hersenen van de vrouw twee netwerken van micro-elektroden in. Die werden verbonden met een kunstarm, waarvan de arm, de hand en de vingers kunnen bewegen. De elektroden zetten de hersenimpulsen om in code die de prothese doet bewegen.
Training
Al na twee dagen kon de vrouw de kunstarm in beweging brengen. Na een training van meer dan drie maanden slaagde ze erin meer dan 90 procent van de opgelegde taken succesvol te volbrengen. Haar bewegingen worden steeds sneller en efficiënter. Er traden geen bijwerkingen op.
Nieuwe techniek
Volgens de wetenschappers onderscheidt hun ontwikkeling zich door een nieuwe techniek om de hersenimpulsen om te zetten. Die zou veel meer aansluiten bij de natuurlijke wijze waarop hersenen ledematen aansturen. De volgende stap is om ook sensorimpulsen van de prothese naar de mens te laten gaan, luidt het in The Lancet.
© ap.
(HLN)
Verlamde vrouw bestuurt kunsthand met hersenen
Baanbrekend: ze beveelt robotarm om haar stuk chocolade te geven
Wetenschappers hebben een nieuw type 'robotarm' ontwikkeld die door de hersenen kan worden bestuurd. De prothese werd met succes aangebracht bij een 53-jarige vrouw die vanaf de hals verlamd is. Dat melden de Amerikaanse wetenschappers maandag in het Britse medisch tijdschrift The Lancet. Dankzij de baanbrekende uitvinding kan mevrouw Scheuermann de robotarm bijvoorbeeld bevelen om haar een stuk chocolade te geven. Onder het motto 'One Giant Bite' leggen de onderzoekers in onderstaande video uit hoe hun straffe uitvinding functioneert.
Het onderzoek vormt een vooruitgang in de ontwikkeling van protheses van ledematen die met hersenimpulsen kunnen worden gecontroleerd en die op een dag zouden kunnen worden gebruikt voor verlamde patiënten en patiënten met geamputeerde ledematen.
Micro-elektroden
Het onderzoeksteam van de universiteit van Pittsburgh (in de Amerikaanse staat Pennsylvania) plantte in het motorisch centrum van de hersenen van de vrouw twee netwerken van micro-elektroden in. Die werden verbonden met een kunstarm, waarvan de arm, de hand en de vingers kunnen bewegen. De elektroden zetten de hersenimpulsen om in code die de prothese doet bewegen.
Training
Al na twee dagen kon de vrouw de kunstarm in beweging brengen. Na een training van meer dan drie maanden slaagde ze erin meer dan 90 procent van de opgelegde taken succesvol te volbrengen. Haar bewegingen worden steeds sneller en efficiënter. Er traden geen bijwerkingen op.
Nieuwe techniek
Volgens de wetenschappers onderscheidt hun ontwikkeling zich door een nieuwe techniek om de hersenimpulsen om te zetten. Die zou veel meer aansluiten bij de natuurlijke wijze waarop hersenen ledematen aansturen. De volgende stap is om ook sensorimpulsen van de prothese naar de mens te laten gaan, luidt het in The Lancet.
© ap.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
