W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Vet van mij.quote:Op maandag 3 juni 2013 09:25 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
31-05-2013
Grafeen neemt [b]duizend keer meer licht op en kan fotografiewereld op zijn kop zetten [/b]
[ afbeelding ]
Een röntgenfoto van een 35 mm camera. © ThinkStock.
De lijst van toepassingen van 'wonderkoolstof' grafeen lijkt oneindig te worden. Het koolstofvelletje van een atoomlaag dik kan - naar nu blijkt - ook de fotografiewereld op zijn kop zetten.
Wetenschappers van de Nanyang Technological University in Singapore werken aan toepassingen met grafeen in fotografie. Volgens hen is grafeen duizend keer beter in staat is licht op te nemen dan de traditionele CCD- en CMOS-sensoren die nu voor digitale fotografie worden gebruikt.
In eerste instantie werken de wetenschappers aan toepassingen voor in satellieten en beveiligingscamera's, maar de verwachting is dat de technologie op termijn ingezet kan worden in consumentenelektronica zoals smartphones en camera's. Grafeen gebruikt namelijk ook tien keer minder energie en is goedkoper dan gewone sensoren.
Eerder werd al bekend accu's met behulp van grafeen tien keer langer meekunnen en dat er oprolbare telefoons mee gemaakt kunnen worden. Ook kan grafeen dna-codes in kaart brengen kunnen er en virussen, gifstoffen en drugs in het lichaam mee worden opgespoord.
In 2010 kreeg de Nederlandse Rus Andrei Geim samen met zijn Russisch-Britse collega Konstantin Novoselov de Nobelprijs voor natuurkunde voor de ontdekking van grafeen
(HLN)
Sorry voor de ergernis, maar voor een onderwerp over wetenschap wel erg slordig.
Tien keer meer is gelijk aan een keer plus tien keer is elf keer zo veel.
Waarschijnlijk slecht (want zonder begrip) vertaald uit het Engels.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Wow erg indrukwekkend inderdaad.quote:
© Screenshot YouTube.
video Een video laat het aangrijpende moment zien waarop een dove moeder voor het eerst de stem van haar zoontje en haar vader hoort. De 26-jarige Amy is doof sinds haar geboorte maar pas nu gaat er een hele nieuwe wereld voor haar open dankzij een implantaat.
De hartverwarmende beelden tonen de jonge vrouw terwijl ze op consultatie gaat bij de dokter vergezeld door haar familie. Op dat ogenblik krijgt Amy voor de eerste maal geluiden te horen. Ze neemt aanvankelijk de stem van de dokter waar, dan volgen die van haar vader en zesjarig zoontje. De moeder is helemaal overdonderd en weet met haar geluk geen blijf.
De video werd reeds een half jaar geleden door de tante van Amy op YouTube gepost. De beelden zijn nu viraal gegaan en werden al meer dan 300.000 keer bekeken. De tante heeft via een update laten weten dat haar nichtje nog dagelijks vorderingen maakt.
16-06-2013
"Binnen 22 jaar past de menselijke geest in een pc"
Dmitri Itskov zaterdag in het Lincoln Center in New York. © ap.
De Russische multimiljonair Dmitri Itskov denkt dat de menselijke geest over een paar decennia in staat is het lichaam te overleven. Op een symposium in New York presenteerde hij gisteren een plan waaruit blijkt dat het menselijk brein in 2035 overgeheveld zou moeten kunnen worden naar een computer.
Hiroshi Ishiguro's kopie. © ap.
Hiroshi Ishiguro's echte ik. © ap.
Niet alleen wetenschappers namen deel aan het symposium, maar ook een paar indrukwekkende robots. Vooral de presentatie van de Japanse onderzoeker Hiroshi Ishiguro, die een levensechte kopie van zichzelf op het podium het woord liet doen, dwong bewondering af. Hij vroeg zich af of onsterfelijkheid wenselijk is en, als het antwoord bevestigend luidt, wat de beste manier is om dat doel te bereiken. Prangende kwestie: als je jouw robot-kopie afvaardigt naar je werk, krijg je dan wel gewoon betaald?
Gemeenschappelijk doel
Organisator Itskov (32), die zijn kapitaal vergaarde in de Russische internetbranche, vindt verrichtingen van wetenschappers als Ishiguro nog niet ver genoeg gaan. Hij wil een beweging tot stand brengen die eendrachtig werkt aan een gemeenschappelijk doel, gesteund door overheden en de Verenigde Naties. "We bevinden ons in een tijd waarin technologie de menselijke evolutie kan beďnvloeden", zei hij tijdens een vraaggesprek. "Ik wil dat we de toekomst vormgeven, ter discussie stellen en scenario's vermijden die de mensheid zouden kunnen schaden."
Hij heeft een strak tijdschema opgesteld waaruit blijkt dat mensen al in 2020 in staat zouden moeten kunnen zijn robots van afstand, met behulp van gedachten, te commanderen. Een onlangs gepresenteerd experiment van de universiteit van Minnesota waarbij wetenschappers op afstand een drone bestuurden, onderstreept de mogelijkheid. In 2025 zou het menselijk brein moeten kunnen worden getransplanteerd naar een kunstmatige omgeving, een robotprothese die een wegkwijnend lichaam kan vervangen.
Holografisch lichaam
In 2035 zou de stand van de techniek ertoe moeten kunnen leiden dat de geest ook daadwerkelijk in een computer kan worden gestopt, zodat robots het fysieke brein niet langer met zich hoeven mee te zeulen. En in 2045 zou volgens Itskov zoiets moeten kunnen bestaan als een 'technologisch nirwana' waarin kunstmatige breinen onstoffelijke, holografische lichamen besturen.
Lazar PuhaloTegengas kwam tijdens de conferentie, Global Future 2045, onder meer van aartsbisschop Lazar Puhalo van de Orthodoxe Kerk in Amerika, die een wetenschappelijke achtergrond heeft in neurobiologie en natuurkunde. "Veel van wat we hier bespreken, is onmogelijk", zei hij. En mocht die bewering ooit worden gelogenstraft, dan hoeft dat niet per se goed te zijn: "Ik ben niet weg van het idee van onsterfelijkheid, omdat ik denk dat het dodelijk vervelend is", lachte hij.
Prijs betalen
Itskov erkent dat zijn ideeën een deel van het menselijke wezen in de weg staan, maar volgens hem is het dat waard. "Bij alles wat we ondernemen, raken we altijd iets kwijt", zei hij. "We moeten altijd een prijs betalen."
(HLN)
"Binnen 22 jaar past de menselijke geest in een pc"
Dmitri Itskov zaterdag in het Lincoln Center in New York. © ap.
De Russische multimiljonair Dmitri Itskov denkt dat de menselijke geest over een paar decennia in staat is het lichaam te overleven. Op een symposium in New York presenteerde hij gisteren een plan waaruit blijkt dat het menselijk brein in 2035 overgeheveld zou moeten kunnen worden naar een computer.
Hiroshi Ishiguro's kopie. © ap.
Hiroshi Ishiguro's echte ik. © ap.
Niet alleen wetenschappers namen deel aan het symposium, maar ook een paar indrukwekkende robots. Vooral de presentatie van de Japanse onderzoeker Hiroshi Ishiguro, die een levensechte kopie van zichzelf op het podium het woord liet doen, dwong bewondering af. Hij vroeg zich af of onsterfelijkheid wenselijk is en, als het antwoord bevestigend luidt, wat de beste manier is om dat doel te bereiken. Prangende kwestie: als je jouw robot-kopie afvaardigt naar je werk, krijg je dan wel gewoon betaald?
Gemeenschappelijk doel
Organisator Itskov (32), die zijn kapitaal vergaarde in de Russische internetbranche, vindt verrichtingen van wetenschappers als Ishiguro nog niet ver genoeg gaan. Hij wil een beweging tot stand brengen die eendrachtig werkt aan een gemeenschappelijk doel, gesteund door overheden en de Verenigde Naties. "We bevinden ons in een tijd waarin technologie de menselijke evolutie kan beďnvloeden", zei hij tijdens een vraaggesprek. "Ik wil dat we de toekomst vormgeven, ter discussie stellen en scenario's vermijden die de mensheid zouden kunnen schaden."
Hij heeft een strak tijdschema opgesteld waaruit blijkt dat mensen al in 2020 in staat zouden moeten kunnen zijn robots van afstand, met behulp van gedachten, te commanderen. Een onlangs gepresenteerd experiment van de universiteit van Minnesota waarbij wetenschappers op afstand een drone bestuurden, onderstreept de mogelijkheid. In 2025 zou het menselijk brein moeten kunnen worden getransplanteerd naar een kunstmatige omgeving, een robotprothese die een wegkwijnend lichaam kan vervangen.
Holografisch lichaam
In 2035 zou de stand van de techniek ertoe moeten kunnen leiden dat de geest ook daadwerkelijk in een computer kan worden gestopt, zodat robots het fysieke brein niet langer met zich hoeven mee te zeulen. En in 2045 zou volgens Itskov zoiets moeten kunnen bestaan als een 'technologisch nirwana' waarin kunstmatige breinen onstoffelijke, holografische lichamen besturen.
Lazar PuhaloTegengas kwam tijdens de conferentie, Global Future 2045, onder meer van aartsbisschop Lazar Puhalo van de Orthodoxe Kerk in Amerika, die een wetenschappelijke achtergrond heeft in neurobiologie en natuurkunde. "Veel van wat we hier bespreken, is onmogelijk", zei hij. En mocht die bewering ooit worden gelogenstraft, dan hoeft dat niet per se goed te zijn: "Ik ben niet weg van het idee van onsterfelijkheid, omdat ik denk dat het dodelijk vervelend is", lachte hij.
Prijs betalen
Itskov erkent dat zijn ideeën een deel van het menselijke wezen in de weg staan, maar volgens hem is het dat waard. "Bij alles wat we ondernemen, raken we altijd iets kwijt", zei hij. "We moeten altijd een prijs betalen."
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Fire Burns Differently in Space, Space Station Experiment Shows
Color image of a fuel droplet burning in space during NASA's Flame Extinguishment Experiment aboard the International Space Station.
NASA is playing with fire on the International Space Station — literally. Since March 2009, the space agency's Flame Extinguishment Experiment, or FLEX, has conducted more than 200 tests to better understand how fire behaves in microgravity, which is still not well understood. The research could lead to improved fire suppression systems aboard future spaceships, and it could also have practical benefits here on Earth, scientists said. "We hope to gain a better knowledge of droplet burning, improved spacecraft fire safety and ideas for more efficient utilization of liquid fuels on Earth," project leader Forman Williams, of the University of California, San Diego, said in a statement. "The experiments will be used to verify numerical models that calculate droplet burning under different conditions."
Fire is a different beast in space than it is on the ground. When flames burn on Earth, heated gases rise from the fire, drawing oxygen in and pushing combustion products out. In microgravity, hot gases don't rise. So an entirely different process, called molecular diffusion, drives flame behavior.
"In space, molecular diffusion draws oxygen to the flame and combustion products away from the flame at a rate 100 times slower than the buoyant flow on Earth," said Dan Dietrich, FLEX project scientist at NASA's Glenn Research Center in Ohio. Space flames can also burn at a lower temperature and with less oxygen than fires on Earth. As a result, the material used to put out space fires must be more concentrated, researchers said.
To study fires in space, FLEX researchers ignite a small drop of heptane or methanol fuel in a special experiment rack aboard the space station. As the droplet burns, a spherical flame engulfs it, and cameras record the whole process.
So far, researchers have observed some unexpected phenomena. "Thus far, the most surprising thing we've observed is continued apparent burning of heptane droplets after flame extinction under certain conditions," Williams said. "Currently, this is entirely unexplained." Williams anticipates many other interesting discoveries to come from the FLEX project. "There are many currently unknown things about combustion processes waiting to be revealed by future scientific experiments," he said.
Bron
Color image of a fuel droplet burning in space during NASA's Flame Extinguishment Experiment aboard the International Space Station.
NASA is playing with fire on the International Space Station — literally. Since March 2009, the space agency's Flame Extinguishment Experiment, or FLEX, has conducted more than 200 tests to better understand how fire behaves in microgravity, which is still not well understood. The research could lead to improved fire suppression systems aboard future spaceships, and it could also have practical benefits here on Earth, scientists said. "We hope to gain a better knowledge of droplet burning, improved spacecraft fire safety and ideas for more efficient utilization of liquid fuels on Earth," project leader Forman Williams, of the University of California, San Diego, said in a statement. "The experiments will be used to verify numerical models that calculate droplet burning under different conditions."
Fire is a different beast in space than it is on the ground. When flames burn on Earth, heated gases rise from the fire, drawing oxygen in and pushing combustion products out. In microgravity, hot gases don't rise. So an entirely different process, called molecular diffusion, drives flame behavior.
"In space, molecular diffusion draws oxygen to the flame and combustion products away from the flame at a rate 100 times slower than the buoyant flow on Earth," said Dan Dietrich, FLEX project scientist at NASA's Glenn Research Center in Ohio. Space flames can also burn at a lower temperature and with less oxygen than fires on Earth. As a result, the material used to put out space fires must be more concentrated, researchers said.
To study fires in space, FLEX researchers ignite a small drop of heptane or methanol fuel in a special experiment rack aboard the space station. As the droplet burns, a spherical flame engulfs it, and cameras record the whole process.
So far, researchers have observed some unexpected phenomena. "Thus far, the most surprising thing we've observed is continued apparent burning of heptane droplets after flame extinction under certain conditions," Williams said. "Currently, this is entirely unexplained." Williams anticipates many other interesting discoveries to come from the FLEX project. "There are many currently unknown things about combustion processes waiting to be revealed by future scientific experiments," he said.
Bron
20-06-2013
Eerste digitale 3D-model van menselijk brein is een feit
© ap.
Wetenschappers hebben een zeer gedetailleerd digitaal 3D-model van het menselijk brein ontwikkeld door de hersenen van een 65-jarige overleden vrouw in 7.400 flinterdunne plakjes te snijden. Het model is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Science.
Het zogenoemde Big Brain-project toont de anatomie van de hersenen in microscopisch detail, bijna op cellulair niveau. De plakjes hersenen zijn slechts 20 micrometer dik. Een micrometer is een miljoenste van een meter.
Het 3D-beeld geeft onderzoekers in fysiek detail inzicht in hoe processen als cognitie en emoties werken en hoe hersenziekten zich ontwikkelen. "Deze gegevens geven ons het vermogen om de interne hersenorganisatie beter te begrijpen", zegt Alan Evans, een professor aan het Montreal Neurological Institute aan de McGill University in Montreal, Canada.
De wetenschappers gebruikten een microtoom, een soort snijmachine, om de hersenplakken te snijden. Ieder plakje werd gedigitaliseerd en vervolgens weer samengevoegd om een 3D-beeld te creëren.
"We kunnen nu vijftig keer gedetailleerder dan voorheen de hersenen bekijken", vertelt Evans. "Dit verandert ons vermogen om de zeer fijne structuur en fysiologische eigenschappen van het menselijk brein te onderscheiden."
© ap.
© ap.
© ap.
(HLN)
Eerste digitale 3D-model van menselijk brein is een feit
© ap.
Wetenschappers hebben een zeer gedetailleerd digitaal 3D-model van het menselijk brein ontwikkeld door de hersenen van een 65-jarige overleden vrouw in 7.400 flinterdunne plakjes te snijden. Het model is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Science.
Het zogenoemde Big Brain-project toont de anatomie van de hersenen in microscopisch detail, bijna op cellulair niveau. De plakjes hersenen zijn slechts 20 micrometer dik. Een micrometer is een miljoenste van een meter.
Het 3D-beeld geeft onderzoekers in fysiek detail inzicht in hoe processen als cognitie en emoties werken en hoe hersenziekten zich ontwikkelen. "Deze gegevens geven ons het vermogen om de interne hersenorganisatie beter te begrijpen", zegt Alan Evans, een professor aan het Montreal Neurological Institute aan de McGill University in Montreal, Canada.
De wetenschappers gebruikten een microtoom, een soort snijmachine, om de hersenplakken te snijden. Ieder plakje werd gedigitaliseerd en vervolgens weer samengevoegd om een 3D-beeld te creëren.
"We kunnen nu vijftig keer gedetailleerder dan voorheen de hersenen bekijken", vertelt Evans. "Dit verandert ons vermogen om de zeer fijne structuur en fysiologische eigenschappen van het menselijk brein te onderscheiden."
© ap.
© ap.
© ap.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-06-2013
Nederlandse vrouw (63) ziet weer dankzij chip in oog
De 63-jarige mevrouw Kleerebezem © Videostill Knevel en Van den Brink.
Voor het eerst heeft een blinde Nederlandse vrouw een netvliesimplantaat gekregen, waardoor ze haar zichtsvermogen deels terugkreeg. Dat meldt het Nederlandse dagblad Trouw vandaag.
De 63-jarige vrouw lijdt aan een erfelijke vorm van blindheid, waardoor ze de afgelopen 26 jaar haar gezichtsvermogen gaandeweg totaal verloor. Met een combinatie van een chip op haar netvlies en een camerabril kan ze nu weer enigszins zien.
"Ze ziet nog steeds veel minder dan normaal", zegt chirurg Marco Mura. "Alleen in zwart-wit en in een veel lagere resolutie dan normaal. Dat betekent dat patiënten echt moeten leren lichtsignalen te interpreteren."
De behandeling, die is uitgevoerd door Oogziekenhuis Zonnestraal, kostte ruim 100.000 euro en is niet vergoed. Nog twee andere Nederlanders krijgen hetzelfde implantaat.
(HLN)
Nederlandse vrouw (63) ziet weer dankzij chip in oog
De 63-jarige mevrouw Kleerebezem © Videostill Knevel en Van den Brink.
Voor het eerst heeft een blinde Nederlandse vrouw een netvliesimplantaat gekregen, waardoor ze haar zichtsvermogen deels terugkreeg. Dat meldt het Nederlandse dagblad Trouw vandaag.
De 63-jarige vrouw lijdt aan een erfelijke vorm van blindheid, waardoor ze de afgelopen 26 jaar haar gezichtsvermogen gaandeweg totaal verloor. Met een combinatie van een chip op haar netvlies en een camerabril kan ze nu weer enigszins zien.
"Ze ziet nog steeds veel minder dan normaal", zegt chirurg Marco Mura. "Alleen in zwart-wit en in een veel lagere resolutie dan normaal. Dat betekent dat patiënten echt moeten leren lichtsignalen te interpreteren."
De behandeling, die is uitgevoerd door Oogziekenhuis Zonnestraal, kostte ruim 100.000 euro en is niet vergoed. Nog twee andere Nederlanders krijgen hetzelfde implantaat.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-06-2013
Hoe blauwzuur DNA wordt
Ringsluiting onder invloed van zonlicht opgehelderd op computer
Opnieuw wordt iets duidelijker hoe de bouwstenen van DNA ooit vanzelf kunnen zijn ontstaan uit simpele verbindingen zoals waterstofcyanide, vóór het moment dat er leven ontstond. Een computersimulatie maakt duidelijk hoe een cruciale stap verloopt, schrijven onderzoekers van het Max-Planck-Institut für Kohlenforschung in Angewandte Chemie.
Dát waterstofcyanide oftewel blauwzuur onder invloed van uv-licht imidazolen kan vormen, met een stikstofhoudende vijfring die ook in de ‘purines’ adenine en guanine terugkomt, was al veel langer bekend. Maar niemand snapte hoe.
Het onderzoek van Mario Barbatti en collega’s maakt nu duidelijk wat er aan de hand is. Om te beginnen vormen vier blauwzuurmoleculen een tetrameer. Dat wordt vervolgens aangeslagen door fotonen, maar het raakt die energie binnen twee picoseconden weer kwijt. Dat is te snel om vorming van een imidazool via een ‘hot ground state reaction’ mogelijk te maken.
In plaats daarvan vormt zich door foto-excitatie een vierring. Als die op een bepaalde manier weer openbreekt komt er een stikstofkern in de koolstofketen van het tetrameer te zitten. Meestal wordt die reactie net zo snel weer teruggedraaid (zie het plaatje). Maar soms schiet het proces een andere kant op en krijg je een imidazoolring, al zijn er zo’n 300 fotonen nodig om dit één keer bij toeval te laten gebeuren.
Het hele proces verloopt zo snel dat je niet mag hopen om de tussenproducten ooit in beeld te krijgen, behalve wanneer je het experiment vervangt door een computersimulatie.
Een consequentie van deze manier van reageren is dat de omgevingstemperatuur niet zo veel uitmaakt. Volgens Barbatti zou het zelfs op een komeet kunnen zijn gebeurd
(c2w)
Hoe blauwzuur DNA wordt
Ringsluiting onder invloed van zonlicht opgehelderd op computer
Opnieuw wordt iets duidelijker hoe de bouwstenen van DNA ooit vanzelf kunnen zijn ontstaan uit simpele verbindingen zoals waterstofcyanide, vóór het moment dat er leven ontstond. Een computersimulatie maakt duidelijk hoe een cruciale stap verloopt, schrijven onderzoekers van het Max-Planck-Institut für Kohlenforschung in Angewandte Chemie.
Dát waterstofcyanide oftewel blauwzuur onder invloed van uv-licht imidazolen kan vormen, met een stikstofhoudende vijfring die ook in de ‘purines’ adenine en guanine terugkomt, was al veel langer bekend. Maar niemand snapte hoe.
Het onderzoek van Mario Barbatti en collega’s maakt nu duidelijk wat er aan de hand is. Om te beginnen vormen vier blauwzuurmoleculen een tetrameer. Dat wordt vervolgens aangeslagen door fotonen, maar het raakt die energie binnen twee picoseconden weer kwijt. Dat is te snel om vorming van een imidazool via een ‘hot ground state reaction’ mogelijk te maken.
In plaats daarvan vormt zich door foto-excitatie een vierring. Als die op een bepaalde manier weer openbreekt komt er een stikstofkern in de koolstofketen van het tetrameer te zitten. Meestal wordt die reactie net zo snel weer teruggedraaid (zie het plaatje). Maar soms schiet het proces een andere kant op en krijg je een imidazoolring, al zijn er zo’n 300 fotonen nodig om dit één keer bij toeval te laten gebeuren.
Het hele proces verloopt zo snel dat je niet mag hopen om de tussenproducten ooit in beeld te krijgen, behalve wanneer je het experiment vervangt door een computersimulatie.
Een consequentie van deze manier van reageren is dat de omgevingstemperatuur niet zo veel uitmaakt. Volgens Barbatti zou het zelfs op een komeet kunnen zijn gebeurd
(c2w)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-07-2013
‘De wetenschap is klaar voor de transplantatie van hoofden’
Het hoofd van een donor verwijderen en op de romp van een ander individu plaatsen: het klinkt als sciencefiction. Toch is het volgens neurowetenschapper Sergio Canavero op korte termijn mogelijk. In een paper zet hij uiteen hoe die procedure – in ieder geval in theorie – nu tot de mogelijkheden behoort.
De transplantatie van een hoofd brengt vanzelfsprekend de mogelijke uitdagingen met zich mee. De grootste uitdaging? Een verbinding leggen tussen het ruggenmerg van de donor en de ontvanger. Maar volgens Canavero zijn we nu klaar voor die uitdaging. “Het is mijn overtuiging dat de technologie voor het tot stand brengen van zo’n verbinding er nu is,” zo schrijft hij in zijn paper.
Robert White
En Canavero roept niet zomaar iets. De neurowetenschapper zet in zijn paper ook zorgvuldig uiteen waarom hij ervan overtuigd is dat een hoofdtransplantatie tot de mogelijkheden behoort en hoe zo’n transplantatie er aan toe zou moeten gaan. Canavero laat zich daarbij inspireren door veelbelovende experimenten met dieren. Bijvoorbeeld dat van Robert White uit 1970. White transplanteerde toen het hoofd van een resusaap met succes op de romp van een andere resusaap. De ontvanger leefde daarna nog een aantal dagen. In 1999 keek White terug op het experiment en concludeerde dat “hetgeen altijd altijd sciencefiction had geleken, een Frankenstein-legende waarin een mens wordt samengesteld door verschillende lichaamsdelen aan elkaar te naaien, aan het begin van de 21e eeuw werkelijkheid zou worden.” Inmiddels is die 21e eeuw aangebroken en is de wetenschap er – volgens Canavero – inderdaad klaar voor.
De procedure
Hoe zou zo’n hoofdtransplantatie er dan aan toe gaan? Het is vanzelfsprekend een heel ingewikkelde operatie, maar in een notendop komt het op het volgende neer. Zowel de donor als de ontvanger worden in dezelfde operatiekamer gezet. Het hoofd van de donor wordt flink gekoeld (rond de vijftien graden). Daarna moeten de hoofden van de ontvanger en de donor tegelijkertijd verwijderd worden, om daarna binnen een uur het hoofd van de donor op het lichaam van de ontvanger te kunnen plaatsen. Om dat hoofd op het lichaam van de ontvanger te kunnen zetten en te verbinden met het hart- en vaatstelsel, moet het lichaam van de ontvanger ook gekoeld worden. Tevens moet het hart van de ontvanger stil worden gezet. Zodra het hoofd zich op de romp van de ontvanger bevindt, wordt het hart van de ontvanger weer op gang gebracht, waarna de verbindingen tussen de overige delen van het lichaam (waaronder het ruggenmerg) en het hoofd hersteld worden. Zoals gezegd is het verbinden van het hoofd met het ruggenmerg de lastigste klus. Maar het is niet onmogelijk, zo benadrukt Canavero. Hij pleit ervoor om het gekoelde ruggenmerg van de ontvanger en de donor met een superscherp mes door te snijden. Door zo’n ‘clean cut’ is het (in theorie) gemakkelijker om het ruggenmerg van de één te verbinden met het ruggenmerg van de ander. De verbinding zou bovendien ‘completer’ zijn: de kans is groter dat de ontvanger met zijn hoofd alle lichaamsdelen kan aansturen. Om ervoor te zorgen dat het ruggenmerg van de donor en ontvanger werkelijk samensmelten, zou Canavero de natuurlijke helende kracht van het lichaam bovendien een handje willen helpen. Hij ziet wel iets in het gebruik van PEGs: polymeren waarvan bewezen is dat ze in staat zijn om beschadigde celmembranen te repareren.
Werkelijkheid
In theorie klinkt het aannemelijk. Maar hoe zit dat in de praktijk? Canavero is optimistisch. “HEAVEN (Head Anastomosis Venture with Cord Fusion, red.) lijkt, zoals voorspeld door White, zo aan het begin van de 21e eeuw uit te zijn gegroeid tot een haalbare onderneming,” schrijft Canavero. “Als we ons er echt voor gaan inspannen, kan HEAVEN al binnen enkele jaren vrucht gaan dragen.”
In zijn paper richt Canavero zich op de technologische haalbaarheid van de hoofdtransplantatie. Maar er is natuurlijk meer om rekening mee te houden. Zo zijn er ongetwijfeld ook genoeg ethische uitdagingen. Maar Canavero benadrukt dat die ethische dilemma’s geen reden mogen zijn om de hoofdtransplantatie bij voorbaat al af te schrijven. Hij wijst erop dat de hoofdtransplantatie heel veel kan betekenen voor mensen. Zo kan deze mogelijk een einde maken aan ernstige ziekten waar op dit moment geen andere behandeling voor mogelijk is. Hij denkt dan bijvoorbeeld aan spierziekten.
(scientias.nl)
‘De wetenschap is klaar voor de transplantatie van hoofden’
Het hoofd van een donor verwijderen en op de romp van een ander individu plaatsen: het klinkt als sciencefiction. Toch is het volgens neurowetenschapper Sergio Canavero op korte termijn mogelijk. In een paper zet hij uiteen hoe die procedure – in ieder geval in theorie – nu tot de mogelijkheden behoort.
De transplantatie van een hoofd brengt vanzelfsprekend de mogelijke uitdagingen met zich mee. De grootste uitdaging? Een verbinding leggen tussen het ruggenmerg van de donor en de ontvanger. Maar volgens Canavero zijn we nu klaar voor die uitdaging. “Het is mijn overtuiging dat de technologie voor het tot stand brengen van zo’n verbinding er nu is,” zo schrijft hij in zijn paper.
Robert White
En Canavero roept niet zomaar iets. De neurowetenschapper zet in zijn paper ook zorgvuldig uiteen waarom hij ervan overtuigd is dat een hoofdtransplantatie tot de mogelijkheden behoort en hoe zo’n transplantatie er aan toe zou moeten gaan. Canavero laat zich daarbij inspireren door veelbelovende experimenten met dieren. Bijvoorbeeld dat van Robert White uit 1970. White transplanteerde toen het hoofd van een resusaap met succes op de romp van een andere resusaap. De ontvanger leefde daarna nog een aantal dagen. In 1999 keek White terug op het experiment en concludeerde dat “hetgeen altijd altijd sciencefiction had geleken, een Frankenstein-legende waarin een mens wordt samengesteld door verschillende lichaamsdelen aan elkaar te naaien, aan het begin van de 21e eeuw werkelijkheid zou worden.” Inmiddels is die 21e eeuw aangebroken en is de wetenschap er – volgens Canavero – inderdaad klaar voor.
De procedure
Hoe zou zo’n hoofdtransplantatie er dan aan toe gaan? Het is vanzelfsprekend een heel ingewikkelde operatie, maar in een notendop komt het op het volgende neer. Zowel de donor als de ontvanger worden in dezelfde operatiekamer gezet. Het hoofd van de donor wordt flink gekoeld (rond de vijftien graden). Daarna moeten de hoofden van de ontvanger en de donor tegelijkertijd verwijderd worden, om daarna binnen een uur het hoofd van de donor op het lichaam van de ontvanger te kunnen plaatsen. Om dat hoofd op het lichaam van de ontvanger te kunnen zetten en te verbinden met het hart- en vaatstelsel, moet het lichaam van de ontvanger ook gekoeld worden. Tevens moet het hart van de ontvanger stil worden gezet. Zodra het hoofd zich op de romp van de ontvanger bevindt, wordt het hart van de ontvanger weer op gang gebracht, waarna de verbindingen tussen de overige delen van het lichaam (waaronder het ruggenmerg) en het hoofd hersteld worden. Zoals gezegd is het verbinden van het hoofd met het ruggenmerg de lastigste klus. Maar het is niet onmogelijk, zo benadrukt Canavero. Hij pleit ervoor om het gekoelde ruggenmerg van de ontvanger en de donor met een superscherp mes door te snijden. Door zo’n ‘clean cut’ is het (in theorie) gemakkelijker om het ruggenmerg van de één te verbinden met het ruggenmerg van de ander. De verbinding zou bovendien ‘completer’ zijn: de kans is groter dat de ontvanger met zijn hoofd alle lichaamsdelen kan aansturen. Om ervoor te zorgen dat het ruggenmerg van de donor en ontvanger werkelijk samensmelten, zou Canavero de natuurlijke helende kracht van het lichaam bovendien een handje willen helpen. Hij ziet wel iets in het gebruik van PEGs: polymeren waarvan bewezen is dat ze in staat zijn om beschadigde celmembranen te repareren.
Werkelijkheid
In theorie klinkt het aannemelijk. Maar hoe zit dat in de praktijk? Canavero is optimistisch. “HEAVEN (Head Anastomosis Venture with Cord Fusion, red.) lijkt, zoals voorspeld door White, zo aan het begin van de 21e eeuw uit te zijn gegroeid tot een haalbare onderneming,” schrijft Canavero. “Als we ons er echt voor gaan inspannen, kan HEAVEN al binnen enkele jaren vrucht gaan dragen.”
In zijn paper richt Canavero zich op de technologische haalbaarheid van de hoofdtransplantatie. Maar er is natuurlijk meer om rekening mee te houden. Zo zijn er ongetwijfeld ook genoeg ethische uitdagingen. Maar Canavero benadrukt dat die ethische dilemma’s geen reden mogen zijn om de hoofdtransplantatie bij voorbaat al af te schrijven. Hij wijst erop dat de hoofdtransplantatie heel veel kan betekenen voor mensen. Zo kan deze mogelijk een einde maken aan ernstige ziekten waar op dit moment geen andere behandeling voor mogelijk is. Hij denkt dan bijvoorbeeld aan spierziekten.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Wie is ontvanger en wie de donor? Als jouw hersens geplet zijn, zal ik dan mijn hoofd doneren zodat jij verder kunt leven?
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Een beetje vreemd, de donor leeft in principe voort, het is namelijk zijn/haar hoofd en het zijn zijn/haar hersenen, gedachten, herinneringen enz...die een ander lichaam 'aansturen'quote:
Wie is ontvanger en wie de donor? Als jouw hersens geplet zijn, zal ik dan mijn hoofd doneren zodat jij verder kunt leven?
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-07-2013
Mensenlever groeit in muizenbrein
In Japan lopen muizen rond die een menselijke lever in hun hoofd hebben. Aan Yokohama City University zijn artsen er in geslaagd om bij muizen menselijke cellen in te brengen en daarmee vervolgens een kleine lever te kweken. Deze lever ziet er uit zoals het menselijke orgaan en vertoont ook ‘lever-achtige’ reacties op bepaalde stoffen.
De onderzoeksgroep rond Takanori Takebe maakte in het laboratorium pluripotente stamcellen aan. Dat zijn gewone menselijke menselijke cellen – bijvoorbeeld uit de huid – die weer worden terugveranderd in stamcellen. Voor dat procedé kregen twee onderzoekers uit Japan en de VS een paar jaar geleden de Nobelprijs.
De Japanners lieten de pluripotente stamcellen uitgroeien tot de voorlopers van levercellen. Die werden via een klein gaatje in de schedel in het hoofd van muizen geplaatst. Daar groeiden ze uit tot een miniatuur lever van ongeveer een halve centimeter breed. De gebruikte muizen zijn gefokt op de afwezigheid van een goed immuunsysteem om de menselijke cellen niet af te stoten.
Dit experiment is de eerste stap op weg naar het kweken van nieuwe organen van mensen in dieren. De Japanners zelf geven aan dat er nog veel obstakels zijn, voor dat ze dat kunnen bereiken. Zo is deze lever veel te klein en kan niet worden onderzocht of alle functies er in aanwezig zijn. Maar dat het een belangrijke stap is, staat als een paal boven water
Het onderzoek is gepubliceerd in Nature.
(faqt.nl)
Mensenlever groeit in muizenbrein
In Japan lopen muizen rond die een menselijke lever in hun hoofd hebben. Aan Yokohama City University zijn artsen er in geslaagd om bij muizen menselijke cellen in te brengen en daarmee vervolgens een kleine lever te kweken. Deze lever ziet er uit zoals het menselijke orgaan en vertoont ook ‘lever-achtige’ reacties op bepaalde stoffen.
De onderzoeksgroep rond Takanori Takebe maakte in het laboratorium pluripotente stamcellen aan. Dat zijn gewone menselijke menselijke cellen – bijvoorbeeld uit de huid – die weer worden terugveranderd in stamcellen. Voor dat procedé kregen twee onderzoekers uit Japan en de VS een paar jaar geleden de Nobelprijs.
De Japanners lieten de pluripotente stamcellen uitgroeien tot de voorlopers van levercellen. Die werden via een klein gaatje in de schedel in het hoofd van muizen geplaatst. Daar groeiden ze uit tot een miniatuur lever van ongeveer een halve centimeter breed. De gebruikte muizen zijn gefokt op de afwezigheid van een goed immuunsysteem om de menselijke cellen niet af te stoten.
Dit experiment is de eerste stap op weg naar het kweken van nieuwe organen van mensen in dieren. De Japanners zelf geven aan dat er nog veel obstakels zijn, voor dat ze dat kunnen bereiken. Zo is deze lever veel te klein en kan niet worden onderzocht of alle functies er in aanwezig zijn. Maar dat het een belangrijke stap is, staat als een paal boven water
Het onderzoek is gepubliceerd in Nature.
(faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Meestal leeft de ontvanger door.quote:
[..]
Een beetje vreemd, de donor leeft in principe voort, het is namelijk zijn/haar hoofd en het zijn zijn/haar hersenen, gedachten, herinneringen enz...die een ander lichaam 'aansturen'
Ik denk dat je hier dan beter kunt zeggen dat een lichaam gedoneerd wordt aan een hoofd.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Ik vind dit toch een beetje ziek: een mensenlevertje kweken in muizenhersenen.quote:
04-07-2013
Mensenlever groeit in muizenbrein
[ afbeelding ]
In Japan lopen muizen rond die een menselijke lever in hun hoofd hebben. Aan Yokohama City University zijn artsen er in geslaagd om bij muizen menselijke cellen in te brengen en daarmee vervolgens een kleine lever te kweken. Deze lever ziet er uit zoals het menselijke orgaan en vertoont ook ‘lever-achtige’ reacties op bepaalde stoffen.
De onderzoeksgroep rond Takanori Takebe maakte in het laboratorium pluripotente stamcellen aan. Dat zijn gewone menselijke menselijke cellen – bijvoorbeeld uit de huid – die weer worden terugveranderd in stamcellen. Voor dat procedé kregen twee onderzoekers uit Japan en de VS een paar jaar geleden de Nobelprijs.
De Japanners lieten de pluripotente stamcellen uitgroeien tot de voorlopers van levercellen. Die werden via een klein gaatje in de schedel in het hoofd van muizen geplaatst. Daar groeiden ze uit tot een miniatuur lever van ongeveer een halve centimeter breed. De gebruikte muizen zijn gefokt op de afwezigheid van een goed immuunsysteem om de menselijke cellen niet af te stoten.
Dit experiment is de eerste stap op weg naar het kweken van nieuwe organen van mensen in dieren. De Japanners zelf geven aan dat er nog veel obstakels zijn, voor dat ze dat kunnen bereiken. Zo is deze lever veel te klein en kan niet worden onderzocht of alle functies er in aanwezig zijn. Maar dat het een belangrijke stap is, staat als een paal boven water
Het onderzoek is gepubliceerd in Nature.
(faqt.nl)
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
quote:Six-Legged Giant Finds Secret Hideaway, Hides For 80 Years
They call it "Ball's Pyramid." It's what's left of an old volcano that emerged from the sea about 7 million years ago. A British naval officer named Ball was the first European to see it in 1788. It sits off Australia, in the South Pacific. It is extremely narrow, 1,844 feet high, and it sits alone.
What's more, for years this place had a secret. At 225 feet above sea level, hanging on the rock surface, there is a small, spindly little bush, and under that bush, a few years ago, two climbers, working in the dark, found something totally improbable hiding in the soil below. How it got there, we still don't know.
Here's the story: About 13 miles from this spindle of rock, there's a bigger island, called Lord Howe Island. On Lord Howe, there used to be an insect, famous for being big. It's a stick insect, a critter that masquerades as a piece of wood, and the Lord Howe Island version was so large — as big as a human hand — that the Europeans labeled it a "tree lobster" because of its size and hard, lobsterlike exoskeleton. It was 12 centimeters long and the heaviest flightless stick insect in the world. Local fishermen used to put them on fishing hooks and use them as bait.
Then one day in 1918, a supply ship, the S.S. Makambo from Britain, ran aground at Lord Howe Island and had to be evacuated. One passenger drowned. The rest were put ashore. It took nine days to repair the Makambo, and during that time, some black rats managed to get from the ship to the island, where they instantly discovered a delicious new rat food: giant stick insects. Two years later, the rats were everywhere and the tree lobsters were gone.
Totally gone. After 1920, there wasn't a single sighting. By 1960, the Lord Howe stick insect, Dryococelus australis, was presumed extinct.
There was a rumor, though.
And what rough beast, its hour come round at last,
Slouches towards Bethlehem to be born?
Slouches towards Bethlehem to be born?
16-07-2013
"Beste computerprogramma nu even slim als kleuter"
© thinkstock.
De beste computerprogramma's van dit moment met kunstmatige intelligentie zijn ongeveer even slim als een gemiddelde kleuter van vier jaar. Amerikaanse wetenschappers ontdekten dat het programma ConceptNet 4 bij mondelinge IQ-testen voor jonge kinderen een doorsnee score neerzet.
De volgende stappen naar een intelligente computer zijn niet zomaar gezetEen groot verschil met de prestaties van menselijke kleuters is dat het computerprogramma uiteenlopende resultaten behaalde op verschillende terreinen. "Als er bij een kind zo veel variatie zat in de scores, dan zou dat erop kunnen wijzen dat er iets mis is", zegt onderzoeker Robert Sloan tegen ScienceDaily. ConceptNet 4 had bijvoorbeeld een uitgebreide woordenschat en ook overeenkomsten herkennen ging prima. "Maar het begrijpen van waarom-vragen ging veel slechter dan gemiddeld."
Boerenverstand
Het ontwikkelen van kunstmatige intelligentie is lastig. Behalve veel feitenkennis moet het programma ook situaties kunnen beoordelen op basis van simpele waarnemingen, een soort boerenverstand. "Wij mensen weten echt zo ontzettend veel", legt Sloan uit. "Als baby hebben we in het rond gekropen en aan dingen getrokken. Daardoor weten we nu dat spullen kunnen vallen en dat katten en honden het niet leuk vinden als je aan hun staart trekt." Het leven biedt daarmee een moeilijk na te bootsen leerschool.
Nog lange weg
De volgende stappen naar een intelligente computer zijn dan ook niet zomaar gezet, verwacht de professor computerwetenschap van de universiteit van Illinois. "We zijn nog mijlenver verwijderd van programma's met kunstmatige intelligentie die even goed begripsvragen kunnen beantwoorden als een kind van acht jaar bijvoorbeeld."
(HLN)
"Beste computerprogramma nu even slim als kleuter"
© thinkstock.
De beste computerprogramma's van dit moment met kunstmatige intelligentie zijn ongeveer even slim als een gemiddelde kleuter van vier jaar. Amerikaanse wetenschappers ontdekten dat het programma ConceptNet 4 bij mondelinge IQ-testen voor jonge kinderen een doorsnee score neerzet.
De volgende stappen naar een intelligente computer zijn niet zomaar gezetEen groot verschil met de prestaties van menselijke kleuters is dat het computerprogramma uiteenlopende resultaten behaalde op verschillende terreinen. "Als er bij een kind zo veel variatie zat in de scores, dan zou dat erop kunnen wijzen dat er iets mis is", zegt onderzoeker Robert Sloan tegen ScienceDaily. ConceptNet 4 had bijvoorbeeld een uitgebreide woordenschat en ook overeenkomsten herkennen ging prima. "Maar het begrijpen van waarom-vragen ging veel slechter dan gemiddeld."
Boerenverstand
Het ontwikkelen van kunstmatige intelligentie is lastig. Behalve veel feitenkennis moet het programma ook situaties kunnen beoordelen op basis van simpele waarnemingen, een soort boerenverstand. "Wij mensen weten echt zo ontzettend veel", legt Sloan uit. "Als baby hebben we in het rond gekropen en aan dingen getrokken. Daardoor weten we nu dat spullen kunnen vallen en dat katten en honden het niet leuk vinden als je aan hun staart trekt." Het leven biedt daarmee een moeilijk na te bootsen leerschool.
Nog lange weg
De volgende stappen naar een intelligente computer zijn dan ook niet zomaar gezet, verwacht de professor computerwetenschap van de universiteit van Illinois. "We zijn nog mijlenver verwijderd van programma's met kunstmatige intelligentie die even goed begripsvragen kunnen beantwoorden als een kind van acht jaar bijvoorbeeld."
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-07-2013
Nieuwe tv-techniek toont tegelijk 2D- en 3D-beelden
Een man kijkt tv met een 3D-bril. (archieffoto) © epa.
Met een nieuwe techniek is het mogelijk tegelijk een traditioneel 2D-beeld en een stereoscopisch 3D-beeld te tonen op een scherm. Zo kunnen personen tegelijk tv-kijken in 3D en in 2D, respectievelijk met en zonder bril. Dat meldt Tweakers.net.
Bij de huidige technieken moet de kijker kiezen voor 2D of 3D, waarna hij bij het laatste zonder bril onduidelijke over elkaar liggende 'verschoven' beelden ziet.
Het principe werkt door zoals gebruikelijk een linker- en rechterframe te genereren voor kijkers met 3D-brillen. Kijkers zonder bril zien echter alleen het linkerframe, aangezien het rechterframe wordt uitgedoofd door een derde beeld, namelijk het negatief van dat frame.
De techniek werd ontwikkeld door onderzoekers van de Amerikaanse universiteit van Santa Cruz in Californië. De onderzoekers maakten voor hun prototype gebruik van een 3D-projector die beelden met 120 Hz projecteert. Een tweede projector toonde de negatieve frames.
(HLN)
Nieuwe tv-techniek toont tegelijk 2D- en 3D-beelden
Een man kijkt tv met een 3D-bril. (archieffoto) © epa.
Met een nieuwe techniek is het mogelijk tegelijk een traditioneel 2D-beeld en een stereoscopisch 3D-beeld te tonen op een scherm. Zo kunnen personen tegelijk tv-kijken in 3D en in 2D, respectievelijk met en zonder bril. Dat meldt Tweakers.net.
Bij de huidige technieken moet de kijker kiezen voor 2D of 3D, waarna hij bij het laatste zonder bril onduidelijke over elkaar liggende 'verschoven' beelden ziet.
Het principe werkt door zoals gebruikelijk een linker- en rechterframe te genereren voor kijkers met 3D-brillen. Kijkers zonder bril zien echter alleen het linkerframe, aangezien het rechterframe wordt uitgedoofd door een derde beeld, namelijk het negatief van dat frame.
De techniek werd ontwikkeld door onderzoekers van de Amerikaanse universiteit van Santa Cruz in Californië. De onderzoekers maakten voor hun prototype gebruik van een 3D-projector die beelden met 120 Hz projecteert. Een tweede projector toonde de negatieve frames.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-07-2013
Na 69 jaar wachten is de teerdruppel eindelijk gefotografeerd
69 jaar hebben wetenschappers erop gewacht, en afgelopen week gebeurde het eindelijk: voor het eerst is op camera vastgelegd hoe een teerdruppel viel. Het gaat om een van de langstlopende laboratoriumonderzoeken ter wereld, dat in 1944 werd gestart aan het Trinity College in Dublin.
Het doel van het experiment was om de stroperigheid of lage vloeibaarheid van teer aan te tonen. Teer is een materiaal dat bij kamertemperatuur vast lijkt te zijn, maar in feite stroomt, zij het zeer traag.
Tijdens het experiment werd teer verwarmd en in een afgesloten glazen trechter gegoten. Vervolgens kreeg het teer lang de tijd om zich in de trechter te vestigen en te consolideren, voordat uiteindelijk de verzegelde steel van de trechter werd gesneden.
Definitief bewijs
In de afgelopen decennia heeft het teer al vaker gedruppeld, maar dit was nooit op camera vastgelegd. Tot dusverre kon dus niet definitief bewezen worden dat teer inderdaad stroperig is. Totdat de wetenschappers aan het college een aantal weken geleden merkten dat een druppel zich had gevormd. Sindsdien werd het teer met een webcam gevolgd.
Een soortgelijk experiment begon in de jaren 20 in Queensland, Australië. Totaal druppelde het teer daar acht keer, maar door technische problemen werd dat ook nooit vastgelegd op camera.
(HLN)
Na 69 jaar wachten is de teerdruppel eindelijk gefotografeerd
69 jaar hebben wetenschappers erop gewacht, en afgelopen week gebeurde het eindelijk: voor het eerst is op camera vastgelegd hoe een teerdruppel viel. Het gaat om een van de langstlopende laboratoriumonderzoeken ter wereld, dat in 1944 werd gestart aan het Trinity College in Dublin.
Het doel van het experiment was om de stroperigheid of lage vloeibaarheid van teer aan te tonen. Teer is een materiaal dat bij kamertemperatuur vast lijkt te zijn, maar in feite stroomt, zij het zeer traag.
Tijdens het experiment werd teer verwarmd en in een afgesloten glazen trechter gegoten. Vervolgens kreeg het teer lang de tijd om zich in de trechter te vestigen en te consolideren, voordat uiteindelijk de verzegelde steel van de trechter werd gesneden.
Definitief bewijs
In de afgelopen decennia heeft het teer al vaker gedruppeld, maar dit was nooit op camera vastgelegd. Tot dusverre kon dus niet definitief bewezen worden dat teer inderdaad stroperig is. Totdat de wetenschappers aan het college een aantal weken geleden merkten dat een druppel zich had gevormd. Sindsdien werd het teer met een webcam gevolgd.
Een soortgelijk experiment begon in de jaren 20 in Queensland, Australië. Totaal druppelde het teer daar acht keer, maar door technische problemen werd dat ook nooit vastgelegd op camera.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Neuroscience: Solving the brain
The United States and Europe are both planning billion-dollar investments to understand how the brain works. But the technological challenges are vast.
When neurobiologist Bill Newsome got a phone call from Francis Collins in March, his first reaction was one of dismay. The director of the US National Institutes of Health had contacted him out of the blue to ask if he would co-chair a rapid planning effort for a ten-year assault on how the brain works. To Newsome, that sounded like the sort of thankless, amorphous and onerous task that would ruin a good summer. But after turning it over in his mind for 24 hours, his dismay gave way to enthusiasm. “The timing is right,” says Newsome, who is based at Stanford University School of Medicine in California. He accepted the task. “The brain is the intellectual excitement for the twenty-first century.”
It helped that the request for the brain onslaught was actually coming from Collins's ultimate boss — US President Barack Obama. Just two weeks after that call, on 2 April, Obama announced a US$100-million initial investment to launch the BRAIN Initiative, a research effort expected to eventually cost perhaps ten times that amount. The European Commission has equal ambitions. On 28 January, it announced that it would launch the flagship Human Brain Project with a 2013 budget of ¤54 million (US$69 million), and contribute to its projected billion-euro funding over the next ten years (see Nature 482, 456–458; 2012).
Although the aims of the two projects differ, both are, in effect, bold bids for the neuroscientist's ultimate challenge: to work out exactly how the billions of neurons and trillions of connections, or synapses, in the human brain organize themselves into working neural circuits that allow us to fall in love, go to war, solve mathematical theorems or write poetry. What's more, researchers want to understand the ways in which brain circuitry changes — through the constant growth and retreat of synapses — as life rolls by.
Reaching this goal will require innovative new technologies, ranging from nanotechnologies to genetics to optics, that can capture the electrical activity coursing through neurons, prod those neurons to find out what they do, map the underlying anatomical circuits in fine detail and process the exabytes of information all this work will spit out. “Think about it,” says neuroscientist Konrad Kording of Northwestern University in Chicago, Illinois. “The human brain produces in 30 seconds as much data as the Hubble Space Telescope has produced in its lifetime.”
And what rough beast, its hour come round at last,
Slouches towards Bethlehem to be born?
Slouches towards Bethlehem to be born?
