R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hier verder!
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
"Relationships are like glass. Sometimes it’s better to leave them broken than try to hurt yourself putting it back together."
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
"Relationships are like glass. Sometimes it’s better to leave them broken than try to hurt yourself putting it back together."
Hearing voices from afar, Join the madness when the curtain falls.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
De Lapo maakte maar geen nieuwe open 
Hearing voices from afar, Join the madness when the curtain falls.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
Lapo:
quote:De kunst van het loslaten van je ex, een goede topic titel..
Na een relatie van 1,5 jaar ben ik nu alweer een maandje single. Dit was mijn eerste echte liefde.
Zij gaf aan op de dag dat ze het uitmaakte dat ik wel de perfecte match was, maar dat de relatie niet meer werkte. Omdat ik daar precies hetzelfde over denk, kan ik dat maar niet loslaten.
Loslaten gaat bij mij maar erg moeizaam. Het verwerken van een relatie/scharrel deed ik normaal gesproken altijd door onbewust boos te worden en negatief over iemand te denken, en de persoon verder uit mijn leven te wissen. Dit keer probeer ik het positief te zien, en de tijd die wij samen hebben gedeeld te zien als een mooie periode. Het probleem is alleen dat ik het niet echt kan doseren, en dat is vaak erg energieverslindend.
Werkt deze methode wel, of ben ik nu tegen beter weten in aan het romantiseren?
Hearing voices from afar, Join the madness when the curtain falls.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
Boos worden is een onderdeel van het verwerken van je liefdesverdriet. Het is niet meer dan normaal om eerst boos te worden, om er vervolgens over een tijdje op een normale, positieve en fijne manier op terug te kijken. Iedereen wordt op een gegeven moment wel boos. Al is het maar boosheid, omdat je terug verlangt op de een of andere manier en dit niet mogelijk is. Die mooie momenten ga je vanzelf koesteren, ook al kost dat soms wat tijd. Voor de een is dat een paar maanden en voor de ander een paar jaar, afhankelijk van de omstandigheden.
Iedereen verwerkt liefdesverdriet op een andere manier. Ik zie het ook als een mooie periode in m'n leven, maar ik ben wel degelijk boos (en verdrietig). Daarnaast wil ik de persoon ook niet uit m'n leven bannen, maar gewoon proberen om normaal contact te blijven houden.. ondertussen wel verder gaand met ons leven.
Ik heb overigens een heerlijke avond gehad! Ben nu twee weken vrijgezel ongeveer, en ik heb een goede avond gehad met de nieuwe vereniging waar ik bij zit. Ik realiseer me nu, dat er zoveel meer is dan hem en ik heb zoveel zin om allemaal nieuwe ervaringen op de doen en mezelf te ontwikkelen. Ga me vast nog wel kut voelen de komende tijd, maar dit voelt echt als iets fijns!!!! Toch fijn dat ik me even fijn kan voelen.
Iedereen verwerkt liefdesverdriet op een andere manier. Ik zie het ook als een mooie periode in m'n leven, maar ik ben wel degelijk boos (en verdrietig). Daarnaast wil ik de persoon ook niet uit m'n leven bannen, maar gewoon proberen om normaal contact te blijven houden.. ondertussen wel verder gaand met ons leven.
Ik heb overigens een heerlijke avond gehad! Ben nu twee weken vrijgezel ongeveer, en ik heb een goede avond gehad met de nieuwe vereniging waar ik bij zit. Ik realiseer me nu, dat er zoveel meer is dan hem en ik heb zoveel zin om allemaal nieuwe ervaringen op de doen en mezelf te ontwikkelen. Ga me vast nog wel kut voelen de komende tijd, maar dit voelt echt als iets fijns!!!! Toch fijn dat ik me even fijn kan voelen.
Wat een schijtdag.
De ene keer heb je weken nergens last van, en vandaag denk ik er weer heel sterk aan. En dan alleen maar aan de leuke dingen van m'n ex. Terwijl ik vlak voordat het uitging ook wel redelijk op haar was uitgekeken.
Maar toch mis ik haar weer een beetje, geen pijnlijk gevoel maar wel heel erg vervelend. Gelukkig heb ik mezelf onder controle en ga ik haar niet bellen/smsen of whatever.
We hebben trouwens helemaal geen contact meer gehad vanaf de break ruim 2 maanden geleden. Dat vind ik nog het moeilijkste van alles eigelijk. Ik zou het erg op prijs stellen als ik een belletje van haar zou krijgen, ookal is het alleen maar om te vragen hoe het gaat. Want zo vreselijk erg zijn we niet uit elkaar gegaan.
Ik ga volgende week zondag daten met een nieuw meisje, maar toch heb ik het gevoel dat ik er nog niet echt aan toe ben. Maar goed we zullen zien.
[ Bericht 19% gewijzigd door Jackson5 op 16-09-2011 09:02:46 ]
De ene keer heb je weken nergens last van, en vandaag denk ik er weer heel sterk aan. En dan alleen maar aan de leuke dingen van m'n ex. Terwijl ik vlak voordat het uitging ook wel redelijk op haar was uitgekeken.
Maar toch mis ik haar weer een beetje, geen pijnlijk gevoel maar wel heel erg vervelend. Gelukkig heb ik mezelf onder controle en ga ik haar niet bellen/smsen of whatever.
We hebben trouwens helemaal geen contact meer gehad vanaf de break ruim 2 maanden geleden. Dat vind ik nog het moeilijkste van alles eigelijk. Ik zou het erg op prijs stellen als ik een belletje van haar zou krijgen, ookal is het alleen maar om te vragen hoe het gaat. Want zo vreselijk erg zijn we niet uit elkaar gegaan.
Ik ga volgende week zondag daten met een nieuw meisje, maar toch heb ik het gevoel dat ik er nog niet echt aan toe ben. Maar goed we zullen zien.
[ Bericht 19% gewijzigd door Jackson5 op 16-09-2011 09:02:46 ]
Ik voel me opeens ook weer een beetje vreemd, terwijl mijn ex over het algemeen totaal geen rol meer speelt in mijn leven...
Bedacht me juist dat het alweer twee jaar geleden is dat we iets kregen, en alweer ruim een jaar geleden is dat het uit is gegaan..
Ze maakt totaal geen deel meer uit van mijn leven, we hebben totaal geen contact meer en de enige ''link'' die er nog tussen ons is, is dat we nog vrienden zijn op facebook..
Soms vraag ik me wel eens af of ze echt helemaal niets meer met me te maken wil hebben, of dat we gewoon beiden niet de eerste willen zijn die contact op willen nemen.
Zag zojuist weer eens wat fotos van haar op facebook en het deed niet meer echt pijn om ze te zien, maar het voelt nog altijd heel erg vreemd... Ze is over 3 dagen jarig en aan de ene kant zit ik eraan te denken om helemaal niets van me te laten horen om haar gewoon zo voor mezelf helemaal compleet af te stoten, maar aan de andere kant denk ik ook dat ik dit niet kan maken...
Bedacht me juist dat het alweer twee jaar geleden is dat we iets kregen, en alweer ruim een jaar geleden is dat het uit is gegaan..
Ze maakt totaal geen deel meer uit van mijn leven, we hebben totaal geen contact meer en de enige ''link'' die er nog tussen ons is, is dat we nog vrienden zijn op facebook..
Soms vraag ik me wel eens af of ze echt helemaal niets meer met me te maken wil hebben, of dat we gewoon beiden niet de eerste willen zijn die contact op willen nemen.
Zag zojuist weer eens wat fotos van haar op facebook en het deed niet meer echt pijn om ze te zien, maar het voelt nog altijd heel erg vreemd... Ze is over 3 dagen jarig en aan de ene kant zit ik eraan te denken om helemaal niets van me te laten horen om haar gewoon zo voor mezelf helemaal compleet af te stoten, maar aan de andere kant denk ik ook dat ik dit niet kan maken...
Nee daar heb je helemaal gelijk in, en het feit dat ik daar dus aan twijfel geeft misschien toch aan dat ik het nog altijd niet kan hebben dat ze nooit meer contact met me opneemt..
Wat opzich mijn eigen schuld is denk ik, want na ons laatste contact hadden we 3 maanden totaal radiostilte, waarna zij afgelopen april nog contact met me opnam gewoon met een simpele sms hey hoe is het, wat doe je zoal doe de groetjes thuis etc...
Daar heb ik op geantwoord, maar na haar antwoord vervolgens nooit meer iets van me laten horen... In principe ben ik denk ik dus degene waardoor er nu geen contact meer is, anderzijds is zij degene die het heeft uitgemaakt...
Wat opzich mijn eigen schuld is denk ik, want na ons laatste contact hadden we 3 maanden totaal radiostilte, waarna zij afgelopen april nog contact met me opnam gewoon met een simpele sms hey hoe is het, wat doe je zoal doe de groetjes thuis etc...
Daar heb ik op geantwoord, maar na haar antwoord vervolgens nooit meer iets van me laten horen... In principe ben ik denk ik dus degene waardoor er nu geen contact meer is, anderzijds is zij degene die het heeft uitgemaakt...
Blijf jezelf maar lekker voor de gek houden, Bartje. Als je ex totaal geen rol meer speelt in leven, waarom zit je dan nog steeds elke keer dat je hier post te emmeren over haar?quote:Op dinsdag 20 september 2011 10:44 schreef Bartinhoo het volgende:
Ik voel me opeens ook weer een beetje vreemd, terwijl mijn ex over het algemeen totaal geen rol meer speelt in mijn leven...
Bedacht me juist dat het alweer twee jaar geleden is dat we iets kregen, en alweer ruim een jaar geleden is dat het uit is gegaan..
Ze maakt totaal geen deel meer uit van mijn leven, we hebben totaal geen contact meer en de enige ''link'' die er nog tussen ons is, is dat we nog vrienden zijn op facebook..
Soms vraag ik me wel eens af of ze echt helemaal niets meer met me te maken wil hebben, of dat we gewoon beiden niet de eerste willen zijn die contact op willen nemen.
Zag zojuist weer eens wat fotos van haar op facebook en het deed niet meer echt pijn om ze te zien, maar het voelt nog altijd heel erg vreemd... Ze is over 3 dagen jarig en aan de ene kant zit ik eraan te denken om helemaal niets van me te laten horen om haar gewoon zo voor mezelf helemaal compleet af te stoten, maar aan de andere kant denk ik ook dat ik dit niet kan maken...
Als je je afvraagt hoe het met haar is dan moet je gewoon eens contact opnemen ipv steeds haar gedachten proberen in te vullen. Ik snap wel waarom jij nog single bent want dat is echt een irritante eigenschap. Waarom moet zij per sé contact opnemen met jou ipv andersom???
Vent, ga eens werken aan die onzekerheid. Vrouwen vallen doorgaans niet zo op mannen die alles moeten analyseren en tot op het bot toe moeten ontleden. Je lijkt wel een wijf...
Ach het komt en gaat met buien... Moest gisteren voor werk toevallig iets afleveren bij de efteling, en de laatste keer dat ik daar was, was met haar
Dat soort dingen haalt de tijd met haar altijd weer iets dichterbij waar het normaal al zo lang geleden lijkt, waardoor ik wat meer aan haar moet denken...
Wat de vrouwen betreft heb ik overigens niets te klagen de laatste tijd dus heb niet het idee dat ik naar buiten nog heel erg onzeker overkom wat vrouwen betreft
Durf echter wel toe te geven dat er kennelijk ergens heus nog wel gevoel voor mijn ex zit, en dat is ook de reden waarom ik geen contact met haar wil opnemen, maar stiekem wel hoop dat zij dit bij mij doet...
Ik ben namelijk degene die gedumpt is, terwijl zij juist degene was die aan het begin een relatie met mij bijna forceerde...
Dat soort dingen haalt de tijd met haar altijd weer iets dichterbij waar het normaal al zo lang geleden lijkt, waardoor ik wat meer aan haar moet denken...
Wat de vrouwen betreft heb ik overigens niets te klagen de laatste tijd dus heb niet het idee dat ik naar buiten nog heel erg onzeker overkom wat vrouwen betreft
Durf echter wel toe te geven dat er kennelijk ergens heus nog wel gevoel voor mijn ex zit, en dat is ook de reden waarom ik geen contact met haar wil opnemen, maar stiekem wel hoop dat zij dit bij mij doet...
Ik ben namelijk degene die gedumpt is, terwijl zij juist degene was die aan het begin een relatie met mij bijna forceerde...
en ze heeft toch al een poos een nieuwe vriend? Die is waarschijnlijk echt niet meer met jou bezig op de manier waarop jij aan haar denkt. Hard maar waar en daar gaat een initiatief van jou helaas niets aan veranderen. Als je heel eerlijk bent hoop je dan niet een heel klein beetje dat ze je weer terug wil? En dat jij dan in de postie bent om haar terug te nemen/af te wijzen?
Hope is the first step on the road to dissapointment
Dus? Zoals ik het heb gelezen toendertijd had je dat ook aan jezelf te danken.quote:
Ik ben namelijk degene die gedumpt is, terwijl zij juist degene was die aan het begin een relatie met mij bijna forceerde...
En als je niets te klagen hebt wat vrouwen betreft, waarom heb je dan nog geen nieuwe vriendin?
Volgens mij zoek jij gewoon een vervanging van je ex.
Ik heb nog geen nieuwe vriendin omdat een relatie op het moment wel het laatste is waar ik zin in heb, ook met mijn ex...
Geloof me en niet om stoer te doen, ik heb meerdere kansen gehad, en zelfs ook op dit moment...
Toen het net over was had ik eerst een hele lange periode dat ik haar terug wou, toen kwam er een tijd dat ik echt wanhopig een relatie wilde, omdat ik doorhad dat ik mijn ex niet meer terug kon krijgen maar wel enorm een relatie miste...
Nu zit ik echter in een fase dat ik er absoluut niet aan moet denken... Dat heeft misschien ook een beetje te maken met die laatste relatie waarin ik helemaal te gek, super en alles was maar het wel opeens uitging zonder ooit een 2e kans te krijgen. Heb daardoor een beetje het gevoel dat ik momenteel geen zin heb om er moeite in te steken, en ik mis het eerlijk gezegd ook niet
Maar toch zou ik contact of enige interesse van mijn ex wel fijn vinden ja, en dat hoeft echt niet een heel gesprek te zijn een sms' je van hey hoe is het vind ik al genoeg maar helaas zit zelfs dat er niet meer in....
Momenteel is dat voor mij echt een voorbeeld waarom ik nu denk wat moet ik in godsnaam met een relatie, ergens is het allemaal gebakken lucht..
Geloof me en niet om stoer te doen, ik heb meerdere kansen gehad, en zelfs ook op dit moment...
Toen het net over was had ik eerst een hele lange periode dat ik haar terug wou, toen kwam er een tijd dat ik echt wanhopig een relatie wilde, omdat ik doorhad dat ik mijn ex niet meer terug kon krijgen maar wel enorm een relatie miste...
Nu zit ik echter in een fase dat ik er absoluut niet aan moet denken... Dat heeft misschien ook een beetje te maken met die laatste relatie waarin ik helemaal te gek, super en alles was maar het wel opeens uitging zonder ooit een 2e kans te krijgen. Heb daardoor een beetje het gevoel dat ik momenteel geen zin heb om er moeite in te steken, en ik mis het eerlijk gezegd ook niet
Maar toch zou ik contact of enige interesse van mijn ex wel fijn vinden ja, en dat hoeft echt niet een heel gesprek te zijn een sms' je van hey hoe is het vind ik al genoeg maar helaas zit zelfs dat er niet meer in....
Momenteel is dat voor mij echt een voorbeeld waarom ik nu denk wat moet ik in godsnaam met een relatie, ergens is het allemaal gebakken lucht..
Ik moet zeggen dat ik het hier mee eens ben.quote:
[..]
Dus? Zoals ik het heb gelezen toendertijd had je dat ook aan jezelf te danken.
En als je niets te klagen hebt wat vrouwen betreft, waarom heb je dan nog geen nieuwe vriendin?
Volgens mij zoek jij gewoon een vervanging van je ex.
Vorig jaar juni postte ik hier ook een hoop, toen had ik het uitgemaakt met m'n toenmalige relatie. Bart postte hier ook, en wat hij nu - ruim een jaar later - post, is echt precies hetzelfde als toen.
Je houdt jezelf voor de gek jongen. Je blijft maar herhalen dat je er niet mee zit, maar je zit er duidelijk nog steeds (erg) mee, iets in je kan het niet verwerken. Ga anders voor de grap eens posts van je lezen die je vorig jaar hebt gepost.
Dit is geen persoonlijke aanval, maar ga eens reflecteren op je eigen situatie. Bedenk je of je wel echt over haar heen bent. Ik zeg van niet.
Je doet alsof het iets vanzelfsprekends is dat men een tweede kans behoort te krijgen wanneer het uitgaat. Als die relatie die je nu helemaal zit op te hemelen zo te gek super fantastisch was, waarom is het nu dan uit?quote:
Nu zit ik echter in een fase dat ik er absoluut niet aan moet denken... Dat heeft misschien ook een beetje te maken met die laatste relatie waarin ik helemaal te gek, super en alles was maar het wel opeens uitging zonder ooit een 2e kans te krijgen.
Weet ik dat het geen persoonlijke aanval is
En ik verwacht hier ook heus geen antwoorden van arme jongen oid..
Maar af en toe voel ik nog wel eens de behoefte om hier te posten, en echt wel een stuk minder dan voorheen. Ik ben op alle fronten doorgegaan en heb nooit meer contact met haar. Heb een heel ander leven op kamers, andere studie, studentenvereniging etc etc, en het overgrote deel van de tijd lijkt ''onze'' relatie ook al heel lang geleden en voelt de afstand hoe die er nu is fijn...
Maar soms gebeurt er iets ( en dat hoeft maar iets heel kleins te zijn zoals een bezoek aan de efteling waar ik voor het laatst met haar was ) , en dan lijkt het opeens weer heel dicht bij te komen allemaal en vind ik het weer ff vreemd hoe het allemaal gelopen is...
En het is uit omdat we totaal niet bij elkaar pasten, maar toch heb ik gevoelens voor haar heel vreemd..
En ik verwacht hier ook heus geen antwoorden van arme jongen oid..
Maar af en toe voel ik nog wel eens de behoefte om hier te posten, en echt wel een stuk minder dan voorheen. Ik ben op alle fronten doorgegaan en heb nooit meer contact met haar. Heb een heel ander leven op kamers, andere studie, studentenvereniging etc etc, en het overgrote deel van de tijd lijkt ''onze'' relatie ook al heel lang geleden en voelt de afstand hoe die er nu is fijn...
Maar soms gebeurt er iets ( en dat hoeft maar iets heel kleins te zijn zoals een bezoek aan de efteling waar ik voor het laatst met haar was ) , en dan lijkt het opeens weer heel dicht bij te komen allemaal en vind ik het weer ff vreemd hoe het allemaal gelopen is...
En het is uit omdat we totaal niet bij elkaar pasten, maar toch heb ik gevoelens voor haar heel vreemd..
Ik krijg bij jou een beetje het idee dat die hele vooruitgang waar je het over hebt slechts een spiegel is die je jezelf voorhoudt en dat wanneer ze je terug zou vragen je dat meteen zou doen.
Tja weet je, ik zie mijn tijd met haar nog altijd als een soort ''veilige'' en vertrouwde tijd waar ik nog altijd een fijn gevoel bij krijg.
Maar als ik nu terugdenk aan hoe ik toen leefde dan schaam ik me een beetje, want dat was absoluut niet goed.
Ik deed de dingen omdat ze vertrouwd voor me voelde, maar ging geen stap vooruit. Daarom bleef ik ook bij haar, terwijl toch twijfelde.
Daarom heb ik wel eens, in tijden zoals nu, met veel ''spannende'' dingen op het programma : presentaties, sollicitatie, tentamens, veel samenwerken met nieuwe mensen etc..., dat ik een beetje terugverlang naar de tijd met haar wat eigenlijk alleen maar bestond uit sporten, samen op mij kamer hangen of een beetje winkelen oid. Terwijl dit leven mij toch veel meer brengt dan destijds met haar, toen ik alleen maar geld uitgaf en mijn opleiding niet haalde etc...
Maar als ik nu terugdenk aan hoe ik toen leefde dan schaam ik me een beetje, want dat was absoluut niet goed.
Ik deed de dingen omdat ze vertrouwd voor me voelde, maar ging geen stap vooruit. Daarom bleef ik ook bij haar, terwijl toch twijfelde.
Daarom heb ik wel eens, in tijden zoals nu, met veel ''spannende'' dingen op het programma : presentaties, sollicitatie, tentamens, veel samenwerken met nieuwe mensen etc..., dat ik een beetje terugverlang naar de tijd met haar wat eigenlijk alleen maar bestond uit sporten, samen op mij kamer hangen of een beetje winkelen oid. Terwijl dit leven mij toch veel meer brengt dan destijds met haar, toen ik alleen maar geld uitgaf en mijn opleiding niet haalde etc...
Tja, zolang die gedachten 'het terug mijmeren naar vroeger' niet uit de hand lopen is het eigenlijk niet een heel groot probleem dunkt me?
Een jaar verder en ik heb nog steeds seks met mn ex.. 
Ook nog steeds intensief contact.. Als ze op stage zit belt en smst ze me regelmatig (ik werk thuis) en ook nodigt ze me vaak uit om naar haar toe te komen om een filmpje te kijken ofzo. Meestal kruipt ze dan dicht tegen me aan en kroelt door mn haar of iets dergelijks. Uiteraard doe ik dat ook bij haar. Af en toe zoent ze me spontaan en passioneel. We lijken wel een stel, maar toch wil ze geen relatie met me. Ik snap het aan de ene kant totaal niet, maar aan de andere kant heb ik zoiets van "lekker genieten van wat ik heb".
Ook nog steeds intensief contact.. Als ze op stage zit belt en smst ze me regelmatig (ik werk thuis) en ook nodigt ze me vaak uit om naar haar toe te komen om een filmpje te kijken ofzo. Meestal kruipt ze dan dicht tegen me aan en kroelt door mn haar of iets dergelijks. Uiteraard doe ik dat ook bij haar. Af en toe zoent ze me spontaan en passioneel. We lijken wel een stel, maar toch wil ze geen relatie met me. Ik snap het aan de ene kant totaal niet, maar aan de andere kant heb ik zoiets van "lekker genieten van wat ik heb".
Zij wil de lusten en niet de lasten.quote:
Een jaar verder en ik heb nog steeds seks met mn ex..
Friend with benefits inderdaad.
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Ben ik eindelijk helemaal over mijn ex heen en hebben we nog lol gehad laatst samen gaat ze ineens daten met mijn beste vriend............hoe bedoel je akward. Ik hoef hem echt niet meer te spreken en haar eigenlijk ook niet ;/
Waarom niet, uit is uit. Je bent er toch overheen? Doe niet zo kinderachtig.
Of zat je stiekem toch nog op meer te hopen toen jullie zo'n lol hadden saampjes?
Of zat je stiekem toch nog op meer te hopen toen jullie zo'n lol hadden saampjes?
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Ik kan het me wel een beetje voorstellen hoor Ro.. Je kunt eroverheen zijn, maar zoiets blijft altijd pijnlijk tenzij het een vriendinnetje van de kleuterklas betreft oid...
Wat die ex vriendin doet zou ze dan zelf grotendeels moeten weten, maar wat me wel pijn zou doen is dat die maat er met haar vandoor gaat. Die had op zijn minst even kunnen vragen of je er problemen mee zou hebben ...
Nog even iets over die ''scharrel'' waar ik het een tijdje geleden over had. Jullie weten waarschijnlijk niet meer waarover ik het heb maargoed...
Had aan het begin niet echt gevoelens voor haar, maar ze ziet er gewoon leuk uit, en ze is lief Zij nam/neemt vaak het initiatief om langs te komen. Soms zegt ze dat ze langskomt, maar als ik toevallig alleen thuis ben dan is ze altijd uit op seks.
Ik had ( en heb ) vaak het gevoel dat ik echt twijfel. Objectief gezien is ze gewoon leuk, en is ze een verbeterde versie van mijn ex (ze lijkt er niet op, maar wel op veel punten beter) maar de gevoelens zijn er gewoon niet, en soms zegt en doet ze dingen waar ik gewoon op afknap..
Zo was er vorige week een verjaardag van een vriend van mij, en zij mocht ook komen samen met een vriendin. Nu zijn wij studenten en geven we nooit belachelijk dure cadeaus, zij had die vriend nog maar een paar keer gezien, en komt aanzetten met een cadeau van (70!! ) euro..
Ik schaamde me dood, ze had zelfs nog een duurder cadeau dan zijn eigen vriendin. Zelf vond ze het hardstikke stoer dat zij het duurste cadeau had, al was het totaal ongepast...
Ze wil graag in onze groep passen en ik vind het lief dat ze het probeert, maar het is allemaal een beetje over de top, tot het genante toe..
Aan het begin dacht ik nog, je moet haar niet nu al aan de kant zetten. Had het idee dat ik haar alleen maar vergeleek met mijn ex en dat ik haar daardoor minder leuk vond. Ik vond dat ik maar even door moest gaan, want dat zou vast wel veranderen..
Inmiddels zit ik er dus aardig diep in, al heeft zij godzijdank ook nog nooit het woord relatie in haar mond genomen.
Ik vind echter dat ze totaal geen karakter heeft. Ze is het klakkeloos eens met wat ik zeg, lijkt geen eigen mening te hebben, en op 9 vd 10 dingen die ik tegen haar zeg krijg ik als antwoord ''hahahaha''...
Als ik haar vraag wat ze aan het doen is dan kan ze doodleuk vertellen dat ze in haar huis is dat wordt verbouwd, waar dus allemaal bouwvakkers rondlopen. Waar ze dan ook nog maar even bescheiden over zichzelf aan toevoegd dat die bouwvakkers het geweldig vinden dat zij er rondloopt.. Beetje een afknapper... Toch blijft het lastig, ze is wel aardig, zelfs een goedzak...
Wat die ex vriendin doet zou ze dan zelf grotendeels moeten weten, maar wat me wel pijn zou doen is dat die maat er met haar vandoor gaat. Die had op zijn minst even kunnen vragen of je er problemen mee zou hebben ...
Nog even iets over die ''scharrel'' waar ik het een tijdje geleden over had. Jullie weten waarschijnlijk niet meer waarover ik het heb maargoed...
Had aan het begin niet echt gevoelens voor haar, maar ze ziet er gewoon leuk uit, en ze is lief
Zij nam/neemt vaak het initiatief om langs te komen. Soms zegt ze dat ze langskomt, maar als ik toevallig alleen thuis ben dan is ze altijd uit op seks. Ik had ( en heb ) vaak het gevoel dat ik echt twijfel. Objectief gezien is ze gewoon leuk, en is ze een verbeterde versie van mijn ex (ze lijkt er niet op, maar wel op veel punten beter) maar de gevoelens zijn er gewoon niet, en soms zegt en doet ze dingen waar ik gewoon op afknap..
Zo was er vorige week een verjaardag van een vriend van mij, en zij mocht ook komen samen met een vriendin. Nu zijn wij studenten en geven we nooit belachelijk dure cadeaus, zij had die vriend nog maar een paar keer gezien, en komt aanzetten met een cadeau van (70!! ) euro..
Ik schaamde me dood, ze had zelfs nog een duurder cadeau dan zijn eigen vriendin. Zelf vond ze het hardstikke stoer dat zij het duurste cadeau had, al was het totaal ongepast...
Ze wil graag in onze groep passen en ik vind het lief dat ze het probeert, maar het is allemaal een beetje over de top, tot het genante toe..
Aan het begin dacht ik nog, je moet haar niet nu al aan de kant zetten. Had het idee dat ik haar alleen maar vergeleek met mijn ex en dat ik haar daardoor minder leuk vond. Ik vond dat ik maar even door moest gaan, want dat zou vast wel veranderen..
Inmiddels zit ik er dus aardig diep in, al heeft zij godzijdank ook nog nooit het woord relatie in haar mond genomen.
Ik vind echter dat ze totaal geen karakter heeft. Ze is het klakkeloos eens met wat ik zeg, lijkt geen eigen mening te hebben, en op 9 vd 10 dingen die ik tegen haar zeg krijg ik als antwoord ''hahahaha''...
Als ik haar vraag wat ze aan het doen is dan kan ze doodleuk vertellen dat ze in haar huis is dat wordt verbouwd, waar dus allemaal bouwvakkers rondlopen. Waar ze dan ook nog maar even bescheiden over zichzelf aan toevoegd dat die bouwvakkers het geweldig vinden dat zij er rondloopt.. Beetje een afknapper... Toch blijft het lastig, ze is wel aardig, zelfs een goedzak...
