Jeugdtrauma

Ik gebruik al een tijd geen margarine meer, maar heb 't van huis uit ook meegekregen. Maar inmiddels komt het hier het huis ook niet meer in. Mr.Mo at eht nog wel eens, maar die heb ik nu ook de roomboter aangesmeerd

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 17:33 schreef tomatenrood het volgende:

[..]

Dat dus: eten bij anderen, en dan MOEST je eerst een boterham met iets hartigs (worst of kaas) eten voordat je een boterham met zoet beleg mocht
En melk inderdaad, "want dat is gezond": heel Nederland leek wel gebrainwashed door de melkcampagnes van overheid en industrie, maar dat is een andere discussie.

Hahaha ik had dat juist andersom! Bij ons maakten we dat onderscheid eigenlijk niet, hartig was duurder, dus wij aten meer zoet. Zeker vleeswaar was er niet zo gek vaak.

Dan ging ik bij een vriendinnetje ontbijten en zat ik lekker te nommen van mijn hartige boterhammetje en "mochten" we daarna een boterham met vruchtenhagel... Ik heb nooit durven zeggen dat ik echt kots van vruchtenhagel

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 18:07 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

vruchtenhagel

Oh, inderdaad vruchtenhagel, en dan vooral als het een paar uur tussen die boterham had zitten kleffen

@robinook, dit gaat over jeugd traumas met eten, niet wat er lekker was. Vertel eens over jouw traumas, zoals de opgebakken aardappels en je afkeer van Nederlands eten..

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 18:09 schreef _Ophelia_ het volgende:

[..]

Oh, inderdaad vruchtenhagel, en dan vooral als het een paar uur tussen die boterham had zitten kleffen

!

De te grote stukken ui van pa . Hij is niet handig met de snijtechnieken, maar doet ook niet de moeite om het te leren en dan krijg je zulke grote stukken ui wat niet te vreten is .

Nu is ui best lekker, maar niet op die manier

Rauw ui door de gehaktballen, om het nog verder te strekken.

Kant en klare spaghettisaus.

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 19:18 schreef Pietverdriet het volgende:
Rauw ui door de gehaktballen, om het nog verder te strekken.

Dodelijk, gadverdamme.

95% van wat mijn vader maakte. In zijn hoofd is hij een geweldige kok, in de praktijk kan hij er niks van. Heeft bij alles een manier hoe het 'moet'. Dat betekend in de praktijk negeren wat er op de verpakking staat. Friet 'moet' goudbruin zijn. En vervolgens niet willen toegeven dat de frietjes droog en hard zijn.

Aardappelen

mijn moeder kan gelukkig heerlijk koken maar ik herinner me wel nog hoe ongelofelijk smerig een boterham met nutella én boter is.

Ook was ik de enige die karnemelk dronk en ook absoluut geen halfvolle melk lust, en dan pakte ik soms weleens per ongeluk de verkeerde beker blegh!

O god ik weet niet waar ik moet beginnen. Nou ja, bij het ergste trauma dan maar:
Mijn moeder die uit pure wanhoop om mij en mijn broer meer groenten te laten eten, allemaal groenten in de blender gooide en op een pizzabodem mikte onder het mom van 'pizza'..

Aiaiaii, de smaak van babyvoeding staat me nog veel te helder voor de geest.

mijn moeder heeft ons trouwens wel van jongs af aan een enorme salmonello-fobie aangepraat.

En vroeger aten wij altijd iedere week t zelfde, dinsdag standaard bloemkool herinner ik me nog. Sowieso altijd heel hollands terwijl alleen m'n vader dat lekkervond.

mn pa kan ook echt niet koken. en laat zondag nu net zijn kookdag zijn. standaard macaroni, spageti, nasi of bami.
afhankelijk van het groentepakket dat mn ma gekocht heeft. vlees is maar net wat hij het eerste uit de vriezer pakt ofzo. rare combi's soms; laatst macaroni met shoarma.
gelukkig vind hij het niet erg als ik zijn kookdag overneem;)

oma kan ook niet koken(daarom krijgt ze nu ook tafeltjedekje). het eerste wat ik in de keuken heb geleerd was pannenkoeken bakken. die van oma waren zo vies, heel dik en dan nog vloeibaar van binnen.

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 21:04 schreef hugsy33 het volgende:
mijn moeder heeft ons trouwens wel van jongs af aan een enorme salmonello-fobie aangepraat.

En vroeger aten wij altijd iedere week t zelfde, dinsdag standaard bloemkool herinner ik me nog. Sowieso altijd heel hollands terwijl alleen m'n vader dat lekkervond.

Mijn moeder was zo'n figuur die allemaal van die rare dingen ging 'proberen', en o wee als we het niet opaten.

ik hoefde gelukkig niks te eten wat ik niet lustte maar had dan wel af en toe honger

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 21:29 schreef hugsy33 het volgende:
ik hoefde gelukkig niks te eten wat ik niet lustte maar had dan wel af en toe honger

Bij mij werd alles wat ik weigerde te eten geforceerd.

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 21:04 schreef hugsy33 het volgende:
mijn moeder heeft ons trouwens wel van jongs af aan een enorme salmonello-fobie aangepraat.

En vroeger aten wij altijd iedere week t zelfde, dinsdag standaard bloemkool herinner ik me nog. Sowieso altijd heel hollands terwijl alleen m'n vader dat lekkervond.

Bij mij ook heel vaak hetzelfde. In de winter al die stamppotten a la mijn moeder , niet te eten dus. Verder veel pakje-zakjekookkunsten, maar de dieptepunten waren toch wel:
- De tot snot gekookte groente van mams (prei, witlof, broccoli etc.) waarbij maggi tuinkruidensaus werd gemikt.
- Draadjesvlees met ranzige vetstukjes.
- Mijn vader zijn "pan"-kunsten op de camping. De pan in kwestie is een knutsel van een van de andere campingbewoners, een soort slechte versie van de skottelbraai. Aangezien mijn vader niet kan koken gingen daar dus vlees, voorgesneden aardappelschijfjes en groenten uit glas/blik in. Vergezeld met minstens een half liter olijfolie, waardoor je een soort aardappelvleessnotgroenteolijfoliesoep kreeg. Ik heb tijdens mijn vakanties de wc vaak van binnen gezien, van al die olie krijg je een goede doorloopsnelheid .

En als 4jarig meisje heb ik een tijdje door omstandigheden bij een tante gewoond die nogal fan was van brood met pindakaas. 20 jaar later kan ik haar nog aan het lachen krijgen door te zeggen "ik lust geen pindakahahahas "

[ Bericht 13% gewijzigd door douche-eendje op 10-09-2011 21:38:55 ]

Ik werd altijd een beetje chagrijnig van de stamppot prei met azijn en gekookte eieren. Heeft nog best een tijd geduurd na het uit huis gaan dat ik prei weer lekker vond.

Mijn mams heeft maar 1 onhebbelijkheid in de keuken: groente doodkoken..
Oh en door prakken heb ik nooit echt groente leren eten want ja, het was door en door gaar en ook nog eens verstopt tussen de aardappels dus dat heb ik ingehaald toen ik op mezelf ging. Beschouw het alleen niet echt als een trauma, zo was het nu eenmaal

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 21:29 schreef hugsy33 het volgende:
ik hoefde gelukkig niks te eten wat ik niet lustte maar had dan wel af en toe honger

Trust me, dat werkt zo veeeel beter dan dit:

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 21:30 schreef Id_do_her het volgende:

[..]

Bij mij werd alles wat ik weigerde te eten geforceerd.

Je WIL gewoon niet met een hongergevoel naar je nest.


Om eerlijk te zijn heb ik niet veel trauma's. Een van de weinige is jus uit een pakje.
Mn beide oma's kunnen fantastisch koken, mn moeder ook, mn tante prima en als m'n vader kookte was het altijd echt lekker.
Alleen m'n stiefmoeder kon er geen flikker van. Groente tot snot, aardappels waren altijd droog en dan haar 'justje' er overheen. Pakjes.
Ik als 12 jarig jochie: Waarom altijd pakkie jus? Die van pa is altijd goed en mn tante deed het nooit met een pakkie.
Zij: 'Wat van het vlees af komt is altijd vet, daarom een pakje'.
Ik: Dat is juist jus. Vraag pa het dan een keer om het uit te leggen hoe je jus maakt.
Zij:
Ik:

Ja ik was een etter.

Totdat ik ging koken toen ik 16 17 was en ik eerder thuis was dan die muts.

Waar moet ik beginnen ..

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 23:11 schreef Red_85 het volgende:
Je WIL gewoon niet met een hongergevoel naar je nest.


Om eerlijk te zijn heb ik niet veel trauma's. Een van de weinige is jus uit een pakje.
Mn beide oma's kunnen fantastisch koken, mn moeder ook, mn tante prima en als m'n vader kookte was het altijd echt lekker.
Alleen m'n stiefmoeder kon er geen flikker van. Groente tot snot, aardappels waren altijd droog en dan haar 'justje' er overheen. Pakjes.
Ik als 12 jarig jochie: Waarom altijd pakkie jus? Die van pa is altijd goed en mn tante deed het nooit met een pakkie.
Zij: 'Wat van het vlees af komt is altijd vet, daarom een pakje'.
Ik: Dat is juist jus. Vraag pa het dan een keer om het uit te leggen hoe je jus maakt.
Zij:
Ik:

Ja ik was een etter.

Totdat ik ging koken toen ik 16 17 was en ik eerder thuis was dan die muts.

Kinderen zelf laten kiezen wat ze eten is inderdaad een stuk beter. Zo leerde ik wel veel dingen eten.

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 21:33 schreef douche-eendje het volgende:
- Mijn vader zijn "pan"-kunsten op de camping. De pan in kwestie is een knutsel van een van de andere campingbewoners, een soort slechte versie van de skottelbraai. Aangezien mijn vader niet kan koken gingen daar dus vlees, voorgesneden aardappelschijfjes en groenten uit glas/blik in. Vergezeld met minstens een half liter olijfolie, waardoor je een soort aardappelvleessnotgroenteolijfoliesoep kreeg. Ik heb tijdens mijn vakanties de wc vaak van binnen gezien, van al die olie krijg je een goede doorloopsnelheid .

Jij wint. Dit klinkt echt ultiem smerig