Mammapoli deel 3

Hč bah Mula, internetten vanuit het ziekenhuis sucks.
Lig je er nu vanwege de chemo?

En Automatic, hoe is het met je moeder?

Ooh Mula, hopelijk mag je snel naar huis

En Fratz, fijn dat je van de week weer door de apk gekomen bent, altijd fijn!

Je moeder zal wel blij zijn automatic_! Een slankere buik én ein-de-lijk een matching set tetten

Ik ga van de week eens kijken voor een voedings-bh, als er pads inkunnen zal een prothese ook geen probleem zijn, toch

Milia heb je de speciale bh van de Hema wel een geprobeerd? Volgens mij heet dat ding post surgery of zo. Ik denk dat er ook een prothese in past?

Daar moest ik toen op mijn knieën naar zoeken in de hema , ze zijn padded en dragen heel hoog als je begrijpt wat ik bedoel en dan ook nog braaf wit, zwart of roze. Ik heb inmiddels liever een soepel stofje in een iets spannendere kleur, als ik het aandurf zal ik ook weer eens beugelbh proberen ( litteken zit voor het comfort wrsch iets te laag en zal ook te breed zijn)

quote:

Op zondag 14 augustus 2011 00:21 schreef milia het volgende:
Daar moest ik toen op mijn knieën naar zoeken in de hema , ze zijn padded en dragen heel hoog als je begrijpt wat ik bedoel en dan ook nog braaf wit, zwart of roze. Ik heb inmiddels liever een soepel stofje in een iets spannendere kleur, als ik het aandurf zal ik ook weer eens beugelbh proberen ( litteken zit voor het comfort wrsch iets te laag en zal ook te breed zijn)

Ik heb wel weer beugelbh's aan maar lang niet elke bh zit lekker..
Maar ja daar kom je meestal achter tijdens het dragen en niet tijdens het passen.

quote:

Op zondag 14 augustus 2011 12:09 schreef automatic_ het volgende:
Ik dacht dat ze beugels afraden? Of is dat puur vanwege het comfort (wat er dus niet/amper is)?

Ik heb dat inderdaad wel eens gelezen met betrekking tot het afknellen van lympheklieren.
Maar aangezien ik door geen enkele dokter/verpleegkundige tijdens controles op mijn vingers ben getikt hou ik het mooi zo

Mula, hoe gaat het met je?

quote:

Op woensdag 17 augustus 2011 08:09 schreef Fratz het volgende:
Mula, hoe gaat het met je?

Goed! Ik zit in Berlijn!

Ben uiteindelijk zondag uit het ziekenhuis ontslagen toen de koorts weg was. Het was al met al behoorlijk heftig. Niet de koorts, maar wel 1 nacht niet en 1 nacht nauwelijks slapen in het ziekenhuis. Daarna nog een behoorlijke geestelijke tik gehad toen ik afgelopen week meerdere keren vanwege bloedprikken/onderzoek naar ziekenhuis moest (vanwege de koorts), terwijl ik me heel erg goed voelde en even Mula-tijd nodig had ipv zieke-Mula-tijd. Uiteindelijk is duidelijk waar de koorts vandaan kwam en dat er niet direct iets aan gedaanhoeft te worden, dus ik ben nu aan het relaxen in Berlijn. Einde vd week volgende kuur!

Oh, en ik verlies als een gek haar. Ik begin kale plekken te krijgen.

Draag je je haar lang Mula?

Nee, kort haar. Dat scheelt iets, maar niet veel. Haar OVERAL. Ik heb vanochtend bossen haar met plakband uit mn hotelbed gehaald.

Ik wou eigenlijk scheren voordat ik naar Berlijn zou gaan, maar vriend en ik wilden dit weekend niet te veel op ziekte concentreren en dat is toch wat moeilijker met een kale kop. Gisteren baalde ik van al het haar, maar vandaag ben ik wel blij dat ik niet geschoren heb. Het is lekker weer hier en dan is een pet toch best warm. Mijn haar is dun, ziet er niet uit, heeft kale plekken en kan alleen maar in een soort van hitler-scheiding, mar het is wel lekkr fris. En ik ken toch nimAnd in berlijn!

Geniet lekker waar je van genieten kunt en verwen jezelf. Berlijn, heerlijke stad.

geniet van Berlijn!
Kan me die periode van mezelf wel herinneren. Kreeg er ook hoofdpijn van, dat had ik toen niet echt verwacht.
Ben blij dat je lekker aan het relaxen bent!

Ik ben alweer terug. Het was leuk, maar ook heftig. Ik werd ineens heel erg geconfronteerd met mezelf en alles wat er de afgelopen tijd is gebeurd en alles wat er de komende tijd nog staat te gebeuren. Al met al was het fijn en positief. En rocka, berlijn is inderdaad fantastisch!

Bij terugkomst stond de realiteit alleen heel snel weer voor de deur. Het haar moest er af. het deed zo'n pijn, zag er niet meer uit, er vielen mega kale plekken in en ik kon het niet eens meer normaal wassen. Het was 10x heftiger dan ik had verwacht, maar ik ben nu vooral heel blij. Nu het kort is, zie ik pas hoeveel haar ik al kwijt was. Het ziet er alleen niet uit. Ik lijk ineens op mn vader!

Sommige mensen staat zo'n kale kop ook gewoon. Nou het stond mij niet hehe.
Staat het jou wel?

Nee, mij ook niet! Ik zie er niet uit!

quote:

Op maandag 22 augustus 2011 09:35 schreef Mula het volgende:
Nee, mij ook niet! Ik zie er niet uit!

hahaha!
Ik had altijd doekjes op als ik weg moest of als er mensen langskwamen.
Een keertje had ik een bloemendoekje op, wat min of meer op een "piraten" manier geknoopt was.
Loop ik in de stad, riep er iemand "Avast matey!" naar me
Nooit meer opgehad natuurlijk!
Wat was ik blij toen ik weer haar kreeg. Heeft overigens ook lang geduurd voordat het weer enigszins leuk zak. Wel krullen gekregen! Maar die zijn nu helaas alweer pleite.

Echt, ik kan het woord "krullen" niet meer horen! Echt iedereen zegt tegen me dat ik nu dan wel kaal ben, maar dat ik straks waarschijnlijk wel krullen ervoor terug krijg. IK. WIL. GEEN. KRULLEN. Ik wil gewoon mijn eigen haar terug. Daar was ik hartstikke tevreden mee.

Ik ga niet aan de doekjes, maar aan de petten en mutsen. Ik heb al een hele verzameling zomer-, herfst-, en winterpetten liggen. En mutsjes voor in bed natuurlijk.

Fratz, vond jij die kale kop stiekem ook wel lekker? Ik vind het wel makkelijk. Ik moet alleen wel opletten dat ik bovengenoemde petten ook daadwerkelijk ga opzetten en niet zomaar zonder het huis uitren om er bij de Albert Hein achter te komen dat ik daar met een kale kop bij de kassa sta. _{Dat heb ik nl al geregeld gehad met mijn crocs.}

Stiekem ben ik heel blij om eindelijk kaal te zijn. Het haar zat echt overal (en na 2x het huis te hebben gezogen, zit het nog steeds overal) en het deed zoveel pijn. Ik vond haarpijn een vreemd begrip, maar jeetje wat kan je daar last van hebben zeg. Ik had na de scheerbeurt op sommige plekken nog haar van een paar mm zitten en dat deed zoveel pijn dat ik vandaag naar de kapper ben geweest om de bende zo kaal mogelijk te laten scheren. Ik heb vannacht slecht geslapen aangezien het voelde alsof er overal naalden in mn hoofd werden gestoken. Echt rot.

Ik word trouwens dik van de dexa (ok, en misschien een beetje van de grote hoeveelheid snoepjes die ik heb gegeten om de vieze smaak tegen te gaan )/ Mijn hoofd en buik zijn echt dikker aan het worden.

vooral onder de douche was die kale kop heeeerlijk!
en ik ben ook regelmatig de deur uit geweest zonder iets op mijn hoofd
het waren bij mij vooral doekjes die ik gebruikte, petten staan me echt niet!
wel een paar gekocht en gekregen maar het was gewoon geen gezicht.
en een pruik had ik geen zin in (wel overwogen) maar het was lekker weer en ik zag het niet zitten om met een broeierige, jeukende cavia op mijn hoofd te zitten.

En de pijn, ja dat is shit, net of er iemand aan je haar trekt dat je niet hebt..
Bij mij duurde het ook nog best lang voordat mijn wimpers en wenkbrauwen uitvielen (ik had nog hoop dat dat niet ging gebeuren, lol) en die kwamen eerst wit en wild terug.

Ik ben van alle zooi en het vocht vast houden wel 30 kilo aangekomen .
Mijn dokter vond het alleen maar goed want "dan was ik tenminste lekker sterk mochten er slechte tijden gaan komen".

30 kilo? Ik heb vanochtend op de weegschaal gestaan en ben er nu 2 aangekomen. Aan het lijf te voelen had ik meer verwacht trouwens. Maar goed, het is nu wel even tijd om alle lekkere en slechte dingen uit het menu te gooien. Ik was (en ben) best bang om mijn smaak kwijt te raken en niet meer van eten te kunnen genieten en heb ook heel erg de neiging gehad om maar alles te eten (en vooral drinken) wat ik lekker vind. Dat moet dus even minder.

Het haar voelde bij mij niet meer als haar, maar als naalden die in mijn hoofd zaten. Echt verschrikkelijk. Vooral op een kussen liggen en dan je hoofd een beetje bewegen.

Ik zag mezelf ook helemaal niet met een pruik. Petten staan me ook niet, maar daar voel ik me toch beter bij dan bij een pruik. Zonder hoofddeksel is op het moment echt geen optie voor mij. Ik heb als gevolg van de dexa hele erg acne gehad (en dan bedoel ik ook ECHT erge acne) in mijn gezicht en op mijn hoofdhuid. Gezicht is aardig bijgetrokken, maar de hoofdhuid ziet er echt niet uit. Een en al pukkels. Daar voel ik me niet prettig bij om zo mee over straat te gaan. Ik werd trouwens vandaag voor het eerst nagestaard door iemand. Een meisje van een jaar of 7 was me aldoor echt heel vreemd aan het bekijken. Ik weet alleen niet of ze nou doorhad dat ik kaal was of dat ze gewoon mijn pet zat te bewonderen. Ik heb haar maar even vriendelijk toegelachen.

_{Die opmerking over uitvallende wenkbrauwen en wimpers negeer ik maar even. Vandaag een depridag over alles wat met het lijf gebeurt zonder dat ik ook maar iets er aan kan doen.}

* Fratz knuffel aan Mula geeft

dat staren is inderdaad echt kut
ik heb in het ziekenhuis eens gehad dat de zaalarts aan mijn moeder vroeg of ik ook een ontsteking of koorts ofzo gehad had. waar ik naast stond! dan voel je je pas echt een patiënt..

die acne heb ik gelukkig nooit gehad, maar dat lijkt me echt heel erg vervelend!
heb je al gevraagd of daar iets aan te doen is? in het ziekenhuis vertellen ze namelijk niet alles hoor en soms moet je er echt zelf achter aan.

en niet depri worden meid! schreeuw maar lekker in dit topic, het mag, dat doen wij ook
(zelf vond ik het altijd heel erg fijn dat Milia wist wat ik doormaakte. je bent niet alleen en een ander heeft misschien nog een tip of gewoon een luisterend oor).

Oeh, mensen die niet tegen jou praten, maar tegen degene die bij je is, vind ik ZO irritant. Ik heb het een keer bij een autodealer gehad waar ik samen met mijn vader was. Man zat aldoor tegen mij te praten via mijn vader en deed net alsof we getrouwd waren, terwijl mijn vader de dag daarvoor samen met mijn moeder een auto had gekocht. Toen heb ik em uitgelegd dat zijn vrouw thuiszat en dat ik slechts de minnares was, maar dat ik prima in staat was om zelf vragen te beantwoorden. Man wist niet waar hij moest kijken.

De acne was echt heel erg. Op de eerste hulp dachten ze zelfs dat de koorts afkomstig was van mijn hoofdhuid. Het begon met rode vlekken en eindigde met heel veel van die witte punten en een opgezet gezicht. Mijn neus was nauwelijks nog te herkennen. Het schijnt gewoon bij de dexa te horen maar leuk was anders. Over een kale kop doe je een pet, maar hoe verberg je dit? Moet wel zeggen dat ik de voordelen vd Islam zie sinds ik kanker heb. Burqas en hoofddoekjes zijn zo gek nog niet.

Ik weet dat het handig is om zelf dingen te vragen. Ik ben nogal mondig, dus dat is niet zo'n probleem. Ik heb uberhaupt wel het idee dat ik redelijk van dingen op de hoogte ben. Ik ben nogal een controlfreak en probeer zoveel mogelijk in eigen hand te houden. Vooral omdat er al zoveel is waar je geen controle meer over hebt als kankerpatient. Dat vind ik heel moeilijk.

Zo, mijn vakantie is bijna aangebroken :-)
Morgen de boel overdragen en dan gaan we naar Kenia