R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik, Scorpio, hecht veel waarde aan het begrip 'vriendschap'.
Daarom heb ik onmeetbare grafhekel aan allemansvrienden. Mensen die met elkaar bevriend zijn, maar niet eens hemel en aarde voor ze willen bewegen. Dat ze niet voor elkaar opkomen, wanneer een ander hun vriend zwart maakt. Dat zint mij niet.
Het is niet alleen nep, maar in principe ook gewoon hypocriet, dus tyf maar gewoon lekker op.
Maarrrrrr... Daar zit hem dus juist het probleem... Op zo'n onvoorwaardelijke manier omgaan met situaties zonder jezelf daarmee in de voet te schieten en/of misbruik van je laten maken, dat kan alleen in het geval je iemand 100% kunt vertrouwen.
En dat is dus het punt waarop ik nu weer beland ben... Qua vertrouwen is het echt rampzalig en waar het eerst nog enigszins gezond wantrouwen was, is het nu echt een fucked up soort van achterdocht. In het verleden baseerde ik het vertrouwen op mensenkennis en hetgeen ik van ze zag gebeuren.. en hierin ben ik op mijn bek gegaan. Nu is het nergens meer op gebaseerd.
Ik wil simpelweg vrienden waarop ik onvoorwaardelijk op kan vertrouwen. Dat ze door het vuur gaan voor mij, en ik voor ze. Helaas ben ik hierin vaker teleurgesteld geraakt.
Hierdoor ben ik enigszins terughoudend geworden in alle vriendschappen. En tja, niet dat iemand er iets van merkt, ik ben inmiddels toch wel gewoon m'n gezellig zelf en het stoort ook niet in m'n functioneren ofzo, maar toch.... Ik kan mezelf nauwelijks meer echt "geven" aan mensen en dat is toch behoorlijk storend vind ik persoonlijk.
Misschien juist wel omdat ik eigenlijk een grafhekel heb aan dergelijke oppervlakkige omgangsvormen. Ik wil simpelweg vrienden waarvan ik weet dat ze van mij houden, en vice versa. En dat we vol voor elkaar gaan. En al onze ziel en zaligheid in steken.
Ik zie anderen elkaar al gauw vrienden noemen. Zelf ik kan dat niet. En dat breekt mij steeds meer op. Heb een hoop mensen die denken dat ik hun vriend ben, ik heb in verleden vaker ingezet voor ze. Maar ik weet wel dat ze niet zoiets hetzelfde zouden doen... dat zit mij dwars. Ik merk dat ik teveel waarde hecht aan het begrip 'vriendschap' terwijl anderen dat in mindere mate doen, en het slechts zien als 'het gezellig met elkaar kunnen omgaan'
.
Daarom heb ik onmeetbare grafhekel aan allemansvrienden. Mensen die met elkaar bevriend zijn, maar niet eens hemel en aarde voor ze willen bewegen. Dat ze niet voor elkaar opkomen, wanneer een ander hun vriend zwart maakt. Dat zint mij niet.
Het is niet alleen nep, maar in principe ook gewoon hypocriet, dus tyf maar gewoon lekker op.
Maarrrrrr... Daar zit hem dus juist het probleem... Op zo'n onvoorwaardelijke manier omgaan met situaties zonder jezelf daarmee in de voet te schieten en/of misbruik van je laten maken, dat kan alleen in het geval je iemand 100% kunt vertrouwen.
En dat is dus het punt waarop ik nu weer beland ben... Qua vertrouwen is het echt rampzalig en waar het eerst nog enigszins gezond wantrouwen was, is het nu echt een fucked up soort van achterdocht. In het verleden baseerde ik het vertrouwen op mensenkennis en hetgeen ik van ze zag gebeuren.. en hierin ben ik op mijn bek gegaan. Nu is het nergens meer op gebaseerd.
Ik wil simpelweg vrienden waarop ik onvoorwaardelijk op kan vertrouwen. Dat ze door het vuur gaan voor mij, en ik voor ze. Helaas ben ik hierin vaker teleurgesteld geraakt.
Hierdoor ben ik enigszins terughoudend geworden in alle vriendschappen. En tja, niet dat iemand er iets van merkt, ik ben inmiddels toch wel gewoon m'n gezellig zelf en het stoort ook niet in m'n functioneren ofzo, maar toch.... Ik kan mezelf nauwelijks meer echt "geven" aan mensen en dat is toch behoorlijk storend vind ik persoonlijk.
Misschien juist wel omdat ik eigenlijk een grafhekel heb aan dergelijke oppervlakkige omgangsvormen. Ik wil simpelweg vrienden waarvan ik weet dat ze van mij houden, en vice versa. En dat we vol voor elkaar gaan. En al onze ziel en zaligheid in steken.
Ik zie anderen elkaar al gauw vrienden noemen. Zelf ik kan dat niet. En dat breekt mij steeds meer op. Heb een hoop mensen die denken dat ik hun vriend ben, ik heb in verleden vaker ingezet voor ze. Maar ik weet wel dat ze niet zoiets hetzelfde zouden doen... dat zit mij dwars. Ik merk dat ik teveel waarde hecht aan het begrip 'vriendschap' terwijl anderen dat in mindere mate doen, en het slechts zien als 'het gezellig met elkaar kunnen omgaan'
.
Voor bepaalde soorten personen wel ja.quote:
Op Ik kan mij erg goed herkennen in het verhaal van TS; vrienden sta je dag en nacht klaar voor.
Vrienden staan voor je klaar, maar zodra ze een vriendin krijgen en een gezin stichten is dat over.quote:Op woensdag 10 augustus 2011 01:00 schreef TimMer1981 het volgende:
[..]
Voor bepaalde soorten personen wel ja.
Ik kan mij erg goed herkennen in het verhaal van TS; vrienden sta je dag en nacht klaar voor.
Zo gaat dat.
Jongens, jongens.
Ik vraag in dit topic niet om méé-geblér dat jullie mij snappen en whatever. Waar ik in dit topic om vraag, is hoe ik met dergelijke frustraties moet omgaan..
Ik vraag in dit topic niet om méé-geblér dat jullie mij snappen en whatever. Waar ik in dit topic om vraag, is hoe ik met dergelijke frustraties moet omgaan.
.
gewoon accepterenquote:
Jongens, jongens.
Ik vraag in dit topic niet om méé-geblér dat jullie mij snappen en whatever. Waar ik in dit topic om vraag, is hoe ik met dergelijke frustraties moet omgaan.
Oke oke,
Het enige wat je kan doen is je erbij neerleggen dat 'vriendschap voor het leven', of 'vrienden door dik en dun' niet meer zo opgaat in de tijd van nu. Accepteer mensen zoals ze zijn, en verwacht vooral niet teveel van mensen. Ze zullen je hoogstwaarschijnlijk alleen maar telleurstellen
Het enige wat je kan doen is je erbij neerleggen dat 'vriendschap voor het leven', of 'vrienden door dik en dun' niet meer zo opgaat in de tijd van nu. Accepteer mensen zoals ze zijn, en verwacht vooral niet teveel van mensen. Ze zullen je hoogstwaarschijnlijk alleen maar telleurstellen
Hoezo, waar haal je dat nou opeens vandaan.quote:
Dit topic heeft potentie om interessant te worden.
Ligt eraan wat voor vrienden je hebt. Ik heb een aantal waarvan ik zeker weet dat ze klaar staan ten allen tijden, en vice versa.quote:
Oke oke,
Het enige wat je kan doen is je erbij neerleggen dat 'vriendschap voor het leven', of 'vrienden door dik en dun' niet meer zo opgaat in de tijd van nu. Accepteer mensen zoals ze zijn, en verwacht vooral niet teveel van mensen. Ze zullen je hoogstwaarschijnlijk alleen maar telleurstellen
Ik was vroeger erg selectief en strikt als het ging om vrienden. Nu weet ik dat er gradaties zijn in vriendschappen. De een is erg loyaal en de ander wat minder. Met de een kan je fijn stappen en met de ander goed praten. Vrienden hoeven nu niet meer aan een eisenpakket te voldoen en dat geeft erg veel rust kan ik je zeggen. Je verwachtingspatroon bijstellen zal helpen. Ik ken 3 mensen waar ik altijd terecht kan en dat vind ik voldoende.
Handvraag heet Scorpio thihiquote:
Ik, Scorpio ?je bent dus een kloon haha
Misschien moet je je het begrip 'vrienden' losser zien. Ik noem sommige mensen ook vrienden maar weet wanneer het erop aankomt ik geen zak aan ze heb. Dan kan ik nog wel leuk met ze omgaan, zolang je maar de juiste verwachtingen van elkaar hebt.
Vraag me af waarom niet. Met wie bespreek jij dan problemen of heb je steun aan als het moeilijk is?quote:
Ik ben er zon eentje
Ik heb vrienden voor de fun en lol... niet serieus, heb dat niet nodig.
Je hebt nogal een zwartwit beeld van vriendschappen. Het is voor jou blijkbaar alles of niets. Je stelt enorm hoge eisen aan de mensen in jouw nabije omgeving, ik zou daar persoonlijk heel snel enorm misselijk van worden. Vriendschappen horen aangenaam te zijn in eerste instantie en de diepgang van een vriendschap moet maar blijken als er stront aan de knikker is. Buiten dat mensen je teleurstellen, kunnen anderen je ook positief verrassen als ze daartoe de kans krijgen, maar jij bent dusdanig selectief dat niemand een kans krijgt om dat voor je te doen.
Om je eens een voorbeeld te geven over hoe een ander (ik in dit geval) vriendschappen 'klasseert':
-beste vrienden (een enkeling, hooguit 2 of 3 die je alles kunt toevertrouwen en die altijd voor je klaarstaat en vice versa, categorie verlengstuk van de familie)
-goede vrienden (een stuk of 5 waarmee ik mijn dagelijkse beslommeringen deel, mensen die ik ook wel opvang als er stront aan de knikker is, de categorie die best een maandje mag crashen als ze op straat staan)
-vrienden (al veel minder selectief, mensen waarmee je op stap gaat, dagjes weg, mensen met wie je eerder lacht dan een filosofisch debat over jouw diepste zielsroerselen aangaat)
-goede kennissen (mensen met wie je wel eens op stap gaat, die je soms zelf bezoekt, mensen die je ook op facebook wil houden simpelweg omdat je het toffe mensen vindt die je niet graag uit het oog zou verliezen, maar die je ook niet erg zou missen omdat ze niet zozeer een functie hebben in jouw leven wat betreft luisterend oor oid)
Conclusie: denk er minder zwart wit over, in vriendschappen bestaat er eigenlijk niet echt zoiets als wel loyaal/niet loyaal. Je komt op mij over alsof je je vriendschappen stuk voor stuk beoordeelt met het vraagstuk of iemand zijn leven voor je zou geven. Nieuws voor je: alleen je ouders en misschien je broers/zussen zullen dat doen. Vrijwel elke vriendschap kent een andere mate van diepgang en loyaliteit.
Om je eens een voorbeeld te geven over hoe een ander (ik in dit geval) vriendschappen 'klasseert':
-beste vrienden (een enkeling, hooguit 2 of 3 die je alles kunt toevertrouwen en die altijd voor je klaarstaat en vice versa, categorie verlengstuk van de familie)
-goede vrienden (een stuk of 5 waarmee ik mijn dagelijkse beslommeringen deel, mensen die ik ook wel opvang als er stront aan de knikker is, de categorie die best een maandje mag crashen als ze op straat staan)
-vrienden (al veel minder selectief, mensen waarmee je op stap gaat, dagjes weg, mensen met wie je eerder lacht dan een filosofisch debat over jouw diepste zielsroerselen aangaat)
-goede kennissen (mensen met wie je wel eens op stap gaat, die je soms zelf bezoekt, mensen die je ook op facebook wil houden simpelweg omdat je het toffe mensen vindt die je niet graag uit het oog zou verliezen, maar die je ook niet erg zou missen omdat ze niet zozeer een functie hebben in jouw leven wat betreft luisterend oor oid)
Conclusie: denk er minder zwart wit over, in vriendschappen bestaat er eigenlijk niet echt zoiets als wel loyaal/niet loyaal. Je komt op mij over alsof je je vriendschappen stuk voor stuk beoordeelt met het vraagstuk of iemand zijn leven voor je zou geven. Nieuws voor je: alleen je ouders en misschien je broers/zussen zullen dat doen. Vrijwel elke vriendschap kent een andere mate van diepgang en loyaliteit.
Resistance is futile.
Inderdaad. De gemiddelde vriendschap duurt 7 jaar. Vrienden groeien uit elkaar, verliezen elkaar uit het oog, vinden elkaar weer terug, maken ruzie etc. etc. Net als een liefdesrelatie veranderlijk dus. De kunst is om het zo fijn mogelijk te houden, en dat kun je op geheel eigen wijze invullen. TS legt de nadruk op loyaliteit. Ik persoonlijk leg die liever op plezier/leuke dingen doen samen en als goede tweede een luisterend oor. Maar ook dat kan over 10 jaar heel anders liggen. Het is aan TS om mensen te vinden die zijn prioriteiten qua vriendschappen delen en om zijn extreem zwart witte mening bij te stellen. Met zulke buitensporige eisen ('vol voor elkaar gaan', christ, je zet met je vrienden geen kinderen op de wereld) is het nu eenmaal moeilijk om gelijkgestemden te vinden.quote:
En die loyaliteit wisselt ook weer met de tijd.
Resistance is futile.
Oh en TS: als jij moeite hebt met dingen doen voor anderen die jij eigenlijk niet als vriend beschouwt, doe het dan gewoon niet. Als jij je grenzen daarin aangeeft, word je minder snel teleurgesteld. Jij verwacht iets terug, maar het probleem is dus jouw verwachting en niet de mate waarin je iets terugkrijgt voor wat je geeft. Door je eigen verwachtingen word jij keer op keer teleurgesteld.
Resistance is futile.
Sowieso inderdaad hoef ik niet vrienden te zijn met iemand die mij alleen maar nodig heeft in moeilijk tijden. Dat klinkt veelste vermoeiend.
|
|
