Het peutertopic (2-4 jaar) deel 75

Simmu, gefeliciteerd met selene haar verjaardag!

Ik hoop gewoon dat chris maandag zijn kdv-kroontje mee naar huis krijgt

Nog een half weekje...

Simmu van harte met je dochter!

De peuter lijkt eindelijk net te slapen, kleuter helaas nog steeds niet. Die sliep al snel in de auto helaas.
Tyler probeerde nog op zn potje te plassen, maar lukte niet. Hij was boos.
10 min erna poepte hij in zijn luier, misschien dat hij dat voelde aankomen.

Simmu, van harte met Selene

Knap van Tyler dat hij het blijkbaar toch aanvoelde!

Simmu van harte met Selene.

Hier ook een jarige peuter van sinds vandaag drie jaar en helemaal blij met haar cadeautjes van papa en mama. We vieren het niet echt pas in november tegelijk met K. omdat ik nog maar net uit het ziekenhuis ben maar ze heeft een nieuwe knalroze radiootje gekregen met de nieuwe cd van K3. Ze pakte het cadeautje uit en zag dat het de cd van Alice in Wonderland was en drukte hem stevig tegen haar aan om hem nooit meer los te laten. Met andere woorden en regelrechte hit. E. is echt van de liedjes en gaat altijd slapen met een oude cd speler van ons maar die was het aan het begeven dus nu een echte roze meisjes radio/cdspeler. Helemaal gelukkig onze kleine grote... Van mijn zusje en man kreeg ze er een microfoon op standaard bij dus helemaal compleet en van opa en oma een strijkplank met stoomstrijkijzer. Ze is bij mijn ouders altijd bezig met de strijk dus ook dat was het helemaal.

Gefeliciteerd books

Gefeliciteerd Simmu met Selene!
Fijn dat jullei zo'n heerlijke dag hadden.

nog gefeli books

Goedenmorgen!
Wij hebben hier een peuter die weer de hele nacht bij ons in bed heeft geslapen. Dit is eigenlijk niet wat wij willen maar op een andere manier slaapt ze niet momenteel. Ze slaapt wel in in haar eigen bedje en dan rond middernacht komt ze naar ons en wil ze niet terug. Iemand tips hoe we haar toch in haar eigen bed kunnen laten slapen? We hebben al een nachtlampje op haar kamer gehangen en we hebben al geprobeert haar steeds terug te brengen maar gister heb ik dat elke tien minuten tot 2 uur volgehouden en daarna ben ik gestopt want ze maakt er een spelletje van... En vannacht ben ik er niet eens aan begonnen, want werken en uitgeput en ze slaapt wel gewoon lekker!

Books, jij ook nog gefeliciteerd met je jarige dochter

MP, misschien is dat wel de methode om het zo snel mogelijk weer om te buigen dat ze weer in haar eigen bed wil slapen. Gewoon verder geen aandacht aan besteden, en bij je in bed laten slapen. Misschien wel altijd in eigen bed beginnen? En zodra ze (meteen?) begint te 'miepen' in jullie bed leggen...

simmu en book gefeliciteerd!!!

Goed hoor van Tyler

MP: Je wil het vast niet horen, maar het is een fase! Ik snap wel dat je 't vervelend vind, maar Jan heeft dat soort buien ook en die slaapt zo nu en dan nog 's nachts bij ons, als hij wakker wordt. Het gebeurt echter steeds vaker nu dat hij weer dooslaapt op z'n eigen kamer. Accepteren en uitleggen dat ze 's nachts best naar je toe mag komen, maar dat ze in haar eigen bedje ook veilig is, werkte hier het beste iig.

Komt voorzichtig om het hoekje kijken
Vanaf vandaag komt Roy jullie hier ook versterken, vanmiddag vieren we met de fam zijn 2de verjaardag.
gewoon 2 !!! zo geweldig

Aansluitend vertrekken we voor een paar dagen naar Drenthe dus misschien dat ik vanavond nog een verjaardagfoto spam post, maar ligt er aan hoevroeg iedereen weer weg is.

Welkom en gefeli Roy en Bar!

MP, herkenbaar.. mijn peuter wilde gisteravond gewoon niet gaan slapen. Eerst uit bed, melk drinken. Toen even rustig op de bankg ezeten maar toen ging ze zitten keten, toen bij ons in bed, ging ze nog meer liggen keten. Toen zei ze: ikke plassen!! Dus naar de wc, daar kwam niks. Toen weer in ons bed, weer keten. TOen was ik het zat. Ze pakte haar kussen en ging zelf naar haar eigen bed. Ik terug naar mijn bed, maar slapen deed ze dus echt niet. Heb mijnmatras maar gepakt en ben naasthaar gaan liggen. Om 22.30 ging ze pas slapen En om 7.15 was ze weer wakker....

Ze moet ws weer ff wennen aan alleen slapen nadat ze een hele week met Amber op 1 kamer geslapen heeft.

Oh Books, ook gefeliciteerd met jullie driejarige prinses!
Wat fijn dat de kado's in goede aarde vielen.

En Bar, daar ben je dan! Gefeliciteerd met Roy!
Hopelijk hebben jullie een superleuke dag. En daarna wat daagjes weg, heerlijk.

Hier ook een rommelkont met slapen. Gister kon ik het loslaten en dat helpt me een stuk meer dan de dag ervoor, toen ik me opvrat van ergernis en zelfs uit mijn slof schoot. Het wil ook niet helpen dat P. al 4 avonden moet werken en er nog 6 moet, zodat ik het niet even uit handen kan geven.
Nouja, verder slaapt hij gewoon lekker door als hij eenmaal slaapt is dus dat is erg fijn.

Omdat wij in een tijdelijke woning zitten hebben we het opgelost door Bep haar bed bij ons in de slaapkamer te zetten. Helaas komt ze daar nu 's nachts ook wel eens uit omdat ze tussen ons in wil liggen. Als ik haar hoor stap ik gelijk uit bed om haar terug te zetten en dan blijf ik op haar bed zitten tot ze weer slaapt. Dat is meestal maar 5 minuutjes gelukkig. Ik kijk nu al niet uit naar de drama's die we gaan krijgen als we straks in ons nieuwe huis wonen en ze in haar kamer moet blijven .

Bar gefeliciteerd met je peuter!!! Roy, van harte jochie

quote:

Op zondag 7 augustus 2011 07:41 schreef MamaPurk het volgende:
Goedenmorgen!
Wij hebben hier een peuter die weer de hele nacht bij ons in bed heeft geslapen. Dit is eigenlijk niet wat wij willen maar op een andere manier slaapt ze niet momenteel. Ze slaapt wel in in haar eigen bedje en dan rond middernacht komt ze naar ons en wil ze niet terug. Iemand tips hoe we haar toch in haar eigen bed kunnen laten slapen? We hebben al een nachtlampje op haar kamer gehangen en we hebben al geprobeert haar steeds terug te brengen maar gister heb ik dat elke tien minuten tot 2 uur volgehouden en daarna ben ik gestopt want ze maakt er een spelletje van... En vannacht ben ik er niet eens aan begonnen, want werken en uitgeput en ze slaapt wel gewoon lekker!

Geen tips helaas, wij hebben hetzelfde, maar we hebben gewoon een groter bed gekocht...

quote:

Op zondag 7 augustus 2011 12:35 schreef GreatWhiteSilence het volgende:

[..]

Geen tips helaas, wij hebben hetzelfde, maar we hebben gewoon een groter bed gekocht...

Wij ook.

quote:

Op zondag 7 augustus 2011 07:41 schreef MamaPurk het volgende:
Goedenmorgen!
Wij hebben hier een peuter die weer de hele nacht bij ons in bed heeft geslapen. Dit is eigenlijk niet wat wij willen maar op een andere manier slaapt ze niet momenteel. Ze slaapt wel in in haar eigen bedje en dan rond middernacht komt ze naar ons en wil ze niet terug. Iemand tips hoe we haar toch in haar eigen bed kunnen laten slapen? We hebben al een nachtlampje op haar kamer gehangen en we hebben al geprobeert haar steeds terug te brengen maar gister heb ik dat elke tien minuten tot 2 uur volgehouden en daarna ben ik gestopt want ze maakt er een spelletje van... En vannacht ben ik er niet eens aan begonnen, want werken en uitgeput en ze slaapt wel gewoon lekker!

Als je het echt niet wilt is er maar 1 oplossing: volhouden. Nu heeft ze uiteindelijk toch bij jullie in bed geslapen en dus gemerkt dat de volhouder wint. Waarschijnlijk blijft ze volgende keer dus nog langer volhouden omdat ze nu weet dat volhouden effect heeft Dus zelf de keuze maken tussen volhouden, slapeloze nachten en uiteindelijk slapen zonder kind in bed of je erbij neerleggen en allemaal gewoon kunnen slapen.

Hier gaat het in ieder geval zoals hierboven beschreven en wij kiezen voor volhouden en minder slapen. Ik slaap namelijk echt niet met mijn kinderen in bed en ben dan net zo doodop als nu

Simmu, Books en Bar (nog) van harte gefeliciteerd!

Bar gefeliciteerd!

Bar en Books, jullie ook nog gefeliciteerd met de peutertjes!!

MamaPurk, wij hebben ook gekozen voor doorpakken. Met zijn allen in 1 bed, dan slaapt er niemand meer fatsoenlijk. Dat was dan een paar nachtjes brak, en daarna was het wel over. Ik liet hem ook niet van zijn kamer komen. Dan wachtte ik wel bij de deur. En als hij de deur opendeed, pakte ik zijn handje en leidde hem rustig, maar zonder extra aandacht naar zijn bedje terug. Alleen nog een "weltrusten, het is bedtijd" en dan weer de kamer uit..
Maar hier was het vaak in de avond, dus weinig nachtelijke feestjes

thema van de dag: "NEE! IS VAN MIJ! NIET AANKOMEN! NEENEENEE "

Thnx voor al jullie tips! En ligt hier nu een meisje op de bank te kletsen en te lachen! We hebben het gevoel dat we verloren hebben maar ze gilt zo hard boven dat we bang zijn dat Sarah er wakker van word.

quote:

Op zondag 7 augustus 2011 08:23 schreef Marie79 het volgende:
MP, misschien is dat wel de methode om het zo snel mogelijk weer om te buigen dat ze weer in haar eigen bed wil slapen. Gewoon verder geen aandacht aan besteden, en bij je in bed laten slapen. Misschien wel altijd in eigen bed beginnen? En zodra ze (meteen?) begint te 'miepen' in jullie bed leggen...

Ja de twijfel ligt dus tussen steeds weer in eigen bed leggen en dus allemaal slecht slapen of gewoon toelaten dat ze in ons bed komt slapen en allemaal goed slapen, nou ja behalve manlief want die vind het niets een kind in zijn bed... Dus dat maakt deze optie al minder aantrekkelijk!

quote:

Op zondag 7 augustus 2011 08:23 schreef DJMO het volgende:
MP: Je wil het vast niet horen, maar het is een fase! Ik snap wel dat je 't vervelend vind, maar Jan heeft dat soort buien ook en die slaapt zo nu en dan nog 's nachts bij ons, als hij wakker wordt. Het gebeurt echter steeds vaker nu dat hij weer dooslaapt op z'n eigen kamer. Accepteren en uitleggen dat ze 's nachts best naar je toe mag komen, maar dat ze in haar eigen bedje ook veilig is, werkte hier het beste iig.

Was ook mijn eerste reactie, een fase, maar wel een rot fase. Sarah slaapt echt net 4 nachten heel goed ook 's avonds en dan krijg je dit... Maar ja we kozen zelf voor een tweede en die hebben we mogen krijgen

quote:

Op zondag 7 augustus 2011 10:18 schreef Vicky het volgende:
MP, herkenbaar.. mijn peuter wilde gisteravond gewoon niet gaan slapen. Eerst uit bed, melk drinken. Toen even rustig op de bankg ezeten maar toen ging ze zitten keten, toen bij ons in bed, ging ze nog meer liggen keten. Toen zei ze: ikke plassen!! Dus naar de wc, daar kwam niks. Toen weer in ons bed, weer keten. TOen was ik het zat. Ze pakte haar kussen en ging zelf naar haar eigen bed. Ik terug naar mijn bed, maar slapen deed ze dus echt niet. Heb mijnmatras maar gepakt en ben naasthaar gaan liggen. Om 22.30 ging ze pas slapen En om 7.15 was ze weer wakker....

Hier nu dus een peuter op de bank die we negeren maar het lijkt haar allemaal niets te intereseren, net wel naast haar gezeten want ze is doodmoe, maar elke keer als ik alleen maar aanstalte maak te vertrekken dan zet ze het dus op een gillen...

quote:

Op zondag 7 augustus 2011 13:03 schreef Stiemie het volgende:

[..]

Als je het echt niet wilt is er maar 1 oplossing: volhouden. Nu heeft ze uiteindelijk toch bij jullie in bed geslapen en dus gemerkt dat de volhouder wint. Waarschijnlijk blijft ze volgende keer dus nog langer volhouden omdat ze nu weet dat volhouden effect heeft Dus zelf de keuze maken tussen volhouden, slapeloze nachten en uiteindelijk slapen zonder kind in bed of je erbij neerleggen en allemaal gewoon kunnen slapen.

Hier gaat het in ieder geval zoals hierboven beschreven en wij kiezen voor volhouden en minder slapen. Ik slaap namelijk echt niet met mijn kinderen in bed en ben dan net zo doodop als nu

Ik neig erg naar deze optie. Maar ja we zijn niet veel gewent wat gebroken nachten en korte nachten aan gaat dus dan gaat het even heftig worden. En Jaël heeft wel het karaktertje van ik zet mijn tanden erin en laat niet meer los, normaal gesproken heb ik in alles de laatste adem maar in deze is het lastig, ook omdat ik wel gewoon goed slaap met haar naast mij (ik vind het zelfs stiekem wel gezellig)!

Gisteravond gaf ze dus wel vrij snel op en bleef netjes in haar bed, maar zodra wij goed en wel in bed lagen stond ze naast mijn bed en ze sluipt zo zacht dat ik haar niet eens aan had horen komen ze was er gewoon in ene! En aangezien ik moest werken had ik haar zo over mij heen naar het midden van het bed geworpen en ik dacht dus dat manlkief haar weer terug had gebracht, dit bleek vanmorgen dus niet zo te zijn
Vanavond is het probleem dus anders ze wil niet eens op haar kamer blijven!

We hebben zelf ook nog wat andere opties bedacht:
- misschien moeten we het middagslaapje af gaan schaffen.
- een groter bed voor haar, ze is vrij lang maar ligt nog in een 1,20 bij 60 bedje

Maar pffffffffff... Ik heb helemaal geen energie om strijd te moeten voeren met mijn kind.

Voor nu hebben we gewonnen, na 20 minuten verplicht in de hoek op de bank kwam ze melden dat ze naar bed wilde, erin gelegd een kus gegeven muziekje aan en ze bleef erin tot nu toe

pff hier weer strijd... mevrouw ligt in bed, verplicht met slaapzak aan want anders maakt ze er helemaal een zooitje van. Ik heb een minuut of 10 naast d'r gezeten, met mijn rug naar haar toe. Ze ligt alleen maar te keten in bed. Ik ben weggegaan en meteen begon ze te huilen.
Heb de babyfoon nu even uitgezet ik ga over een minuut of 10 wel ff kijken..

Kan je ook gewoon met ze praten overdag?

'hoor eens even, we hebben met z'n allen een probleem?'
Dan samen een oplossing zoeken, om de beurt een oplossing aandragen, állemaal (ja ook de meest debiele als 'de hele nacht opblijven' of 'papa slaapt in mijn bed en ik op zijn plek') opschrijven en dan samen wegstrepen tot er iets werkbaars overblijft.

Werkt bij Leander al wel

Geen enorme strijd, geen negeren van gevoelens die er gewoon zijn (en mogen zijn) en wel een werkbaar resultaat waar ze ook nog wel naar willen luisteren, want ze hebben zelf meegedacht.

uhh nou ik dnek dat Tess daar nog wat te jong voor is...
Jael denk ik ook..
Ze zijn beide net 2...

quote:

Op zondag 7 augustus 2011 19:56 schreef Vicky het volgende:
pff hier weer strijd... mevrouw ligt in bed, verplicht met slaapzak aan want anders maakt ze er helemaal een zooitje van. Ik heb een minuut of 10 naast d'r gezeten, met mijn rug naar haar toe. Ze ligt alleen maar te keten in bed. Ik ben weggegaan en meteen begon ze te huilen.
Heb de babyfoon nu even uitgezet ik ga over een minuut of 10 wel ff kijken..

pfff heftig hoor! En dan is het fijn dat ze kunnen praten maar lastig dat ze toch niet kunnen vertellen wat er nou is! Sterkte! Hopelijk gaat ze toch snel slapen.

Freecell ik denk dat Jaël daar ook nog even te jong voor is. Heb wel geprobeert om te praten over waarom ze nou uit bed komt het enige dat ze dan zegt is kippie en dan vraag ik wat doet die kippie (is vogel) dan nou tok tok! Maar verder komen we niet. Als ik dan vraag waar ze geslapen heeft dan zegt ze in mama bed... En waar hoor je te slapen in Jaii bed! En ze zit weer op de bank by the way!

Tess zegt alleen maar: ikke wil nie sjapen, ikke inne kamer blijven!

Jaël ligt nu met de poes te kroelen op de bank. Ze kwam er uit met nietuh bed, dus nu negeren we haar weer en ze heeft het heel gezellig met zichzelf en de poes!

quote:

Op zondag 7 augustus 2011 20:00 schreef Vicky het volgende:
uhh nou ik dnek dat Tess daar nog wat te jong voor is...
Jael denk ik ook..
Ze zijn beide net 2...

Ow, dat is nog wel wat jong inderdaad Leander wordt over 2 weken 3. Bij Florian werken dat soort grappen ook nog niet (nu bijna 1,5)

De vraag 'waarom kom je uit bed' is ook wel erg moeilijk hoor. Dat redt Leander ook nog lang niet. Dan moet je eerst je eigen beweegredenen snappen en hey, dat vind ik soms zelfs al moeilijk bij mezelf

Als Leander uit bed wil, vertel ik hem vaak dat hij graag uit bed wil (hij jaaa!) dat hij erg graag uit bed wil (jaaaa!) en dan zegt hij zelf vaak al 'maar dat kan nu niet hè?'
Terwijl als ik zeg dat het niet kan, hij in de weerstand schiet.

Ja is ook wel een moeilijke vraag idd maar ik kan gewoon niet bedenken hoe ik haar wel duidelijk kan maken dat het niet gaat zoals het nu gaat... Best lastig deze leeftijd! En ze ligt er weer in, ze kwam weer zelf vragen of ze nar bed mocht, ben benieuwd voor hoe lang het deze keer is!

Tess heeft de hele tijd aan de deur staan morrelen.. M. is er nu en het enige wat Tess zegt: ikke wil naar de kamer!

En jaël is weer beneden, zucht!

hoelang is ze al bezig zo? week? 2 weken?

pas een week nou sinds 4 dagen elke dag daarvoor deed ze het 2 keer in de week ofzo en dat was een maandje... Maar elke avond is sinds ze zo op haar hoofd is gevallen, dus we vtragen ons af of dat er mee te maken heeft, maar ze is verder wel alert enzo en overdag wel een vrolijk meisje!

misschien angst ofzo?

quote:

Op zondag 7 augustus 2011 20:05 schreef Vicky het volgende:
Tess zegt alleen maar: ikke wil nie sjapen, ikke inne kamer blijven!

Yep dat kan Esmee ook gerust anderhalf a twee uur non-stop schreeuwen (paaaaahpaaaah... maaaah maaaaah... emmee niette betje. Emmee binnen pelen!)... Maar ja ze doet haar best maar ik haal haar er niet meer uit. Linde slaapt er hier vaak doorheen en in uiterste nood gaat ze in een campingbedje in onze kamer en slapen wij dan binnen. Het is vaak een kwestie van een week ( ) doorzetten en oppassen dat je niet over je wallen struikelt en dan slaapt ze weer voor een maandje of zo normaal en dan begint het hele circus weer van voor af aan. Klinkt bijna als een soort ongesteldheid

Ja hebben we ook aan gedacht maar de eerste drie keer werd ze echt paniekerig wakker en nu is eht elke keer heel rustig en dan komt ze gewoon bij ons slapen en wil ze bij ons zijn... We hebben al een nachtlampje gekocht en die heeft ze op haar kamertje nu, toen ging het weer 2 nachten goed... We hebben het bedje al omgerdraaid met de open kant naar de muur zodat ze er niet meer uit kan, maar ze probeert evengoed te klimmen en we willen niet dat ze valt natuurlijk!

M zit er nu al een tijdje bij. Het is iig stil.

Ik heb vanmiddag mn 2 peuters opgehaald van een paar daagjes logeren bij opa en oma. Mirte ligt lekker in bed, maar Iris was compleet over de zeik toen ik haar in bed probeerde te leggen. Heb even in de deuropening gezeten en ben langzaamaan weggeslopen. Deur staat nog op een kier, ik hoop dat ze toch maar gaat slapen.
Maar het geluidsvolume boven neemt weer toe "mama" "MAma"....

Of omdat ze door het vallen op haar hoofd toen wat meer aandacht heeft gekregen en nu kijkt waar de grens is? Misschien mocht ze toen meer? Heeft ze opgevangen dat ze als het niet goed ging ze bij jullie mocht slapen? Hier valt me op dat na bv een verwendag zoals gisteren met theater, ijs, veel aandacht en pannenkoeken het de dag daarna een beetje een soort van hoever-kan-ik-gaan-dag is. Dan is het weer een dagje heel streng en dan zijn de regels weer duidelijk ofzo...

Ikzelf vind een kind in mn bed echt geen optie, ik slaap dan namelijk niet meer.
Dus of ze gaan terug naar hun bed en anders ga ik op zolder liggen en mag manlief het opknappen, want die vind het allemaal wel best.

Jeetje is het Terrible Two's anti-slaap week?

quote:

Op zondag 7 augustus 2011 20:27 schreef Stiemie het volgende:
Of omdat ze door het vallen op haar hoofd toen wat meer aandacht heeft gekregen en nu kijkt waar de grens is? Misschien mocht ze toen meer? Heeft ze opgevangen dat ze als het niet goed ging ze bij jullie mocht slapen? Hier valt me op dat na bv een verwendag zoals gisteren met theater, ijs, veel aandacht en pannenkoeken het de dag daarna een beetje een soort van hoever-kan-ik-gaan-dag is. Dan is het weer een dagje heel streng en dan zijn de regels weer duidelijk ofzo...

Dat zou natuurlijk ook kunnen!

Nu hangt ze nog steeds op de bank en wil niet dat papa haar naar boven brengt dat moet mama persee doen! Daar gaan we dus weer!

Wij willen het gelukkig allebei niet dat scheelt Bovendien is Esmee elke keer dat je bv je omdraait al wakker en dat slaapt lekker ontspannen En alles is 's morgens als om 6 uur de wekker van mijn vriend gaat ook klaarwakker.

Hmm en dat bepalen wie wat waar en wanneer doet kennen we hier ook. Helaas voor de dames krijgen ze daarbij echt niet altijd hun zin want dan gaat het echt van kwaat tot erger en bepalen ze liefst nog wie wanneer gaat plassen

Dus bijvoorbeeld als ik voorlees, poest mijn vriend eerst hun tanden.

het lijkt stil

hier proberen de dames ook te bepalen wie naar bed brengt alleen wisselen wij het elke dag af. De ene dag doe ik Amber en M. Tess, de dag erna andersom.