Ruby's tweede lichting Scheldekittens

We zijn pasgeleden verhuisd en nu we weer een beetje op orde zijn was er weer plek voor opvangkittens. Hiervoor hebben we een paar kittens opgevangen voor asiel Walcheren.

Twee jaar geleden hadden we deze twee : Pleegkittens Frank en Black



En vorig jaar hadden we alleen De avonturen van opvangkitten Tony



Tony is pasgeleden bij zijn nieuwe baasje vermist geraakt nadat hij van het balkon gevallen was en wij hebben hem toen gevangen en teruggebracht. Degene die dat mogelijk heeft gemaakt door het uitlenen van haar vangkooi is de drijvende kracht achter de plaatselijke stichting Scheldekat.
Scheldekat vangt zwerfkatten in Vlissingen, zowel in de stad als op industriegebied Vlissingen-Oost. De wilde katten worden gecastreerd en teruggezet. Werknemers van de bedrijven waar de katten leven voeren ze en zorgen voor een schuilplaats (schaftkeet, container etc), Scheldekat levert elke maand het voer. Kitten worden in gastgezinnen gesocialiseerd en net als tamme katten (die worden soms tussen de zwervers gedumpt) niet teruggezet maar geplaatst.
Op het terrein van scheepswerf de Schelde in de Vlissingse binnenstad is de kolonie zwerfkatten door deze aanpak teruggebracht tot 4 katten die inmiddels al op leeftijd zijn.

Omdat het goed klikte met deze mevrouw en omdat ik het werk wat ze doet zo goed vindt vangen we voortaan voor haar op. Afgelopen zondag heb ik samen met haar het zwerkattenhuisje in de stad schoongemaakt en toen vroeg ze of we plek hadden voor wat kittens. Eentje was al gevangen en zat bij de dierenarts, de andere ging ze dinsdag vangen.
Gisteravond stond ze met de kooi voor de deur en er zat maar één kitten in, het vangen van de tweede is niet gelukt maar ze blijven het proberen.

Ons eerste Scheldekitten is een blacktabby mackerel (zwartcypers met streepjespatroon) katertje van een week of 9. Over zijn naam denken we nog na.



Onze kittenkamer is nog niet af en dit kitten kan niet loslopen in huis omdat hij zich anders gaat verstoppen en dan wordt hij nooit tam. Ik heb maandag snel een kittenkooi gekocht en daar zit hij voorlopig in. Hopelijk niet te lang alleen.
Tot nu toe gaat alles prima, gaat netjes op de bak, drinkt en eet;



Normaal zaten de kittens in het begin in een apart kamertje maar deze meneer zit gelijk in de woonkamer. Ernesto negeerde de andere opvangkittens in het begin maar nu komt hij af en toe snuffelen en blazen.
Het kleintje is niet echt onder de indruk en loopt steeds met hem mee als hij langsloopt, heel lief.



Flynn was dol op de andere opvangkittens, hij heeft alleen even geblazen toen hij het kitten voor het eerst zag en nu houdt hij steeds de wacht bij de kooi.



dEUS komt alleen even stiekem kijken want hij vindt het maar een eng beest. Mimosa is gisteren sinds het kitten gebracht werd de hele avond boven gebleven, pas om 12 uur kreeg ze zoveel honger dat ze toch maar naar beneden kwam. Toen is ze wel gelijk even naar de kooi geweest om voor de duidelijkheid even tegen die kleine te blazen.

Filmpje van het eerste uur hier:


Gisteravond heb ik 40 minuten met het kitten op schoot op de bank gezeten, hij vindt ons wel een beetje eng maar na verloop van tijd ontspande hij en heeft hij zelfs gespind toen ik zijn buikje masseerde. Hij is maandag ontwormd en had gisteren en vanochtend dunne ontlasting met dode spoelwormen, dus misschien heeft hij wel buikpijn.

Ook al ging het gisteren op schoot wel goed, als ik aan kom lopen verstopt hij zich altijd eerst snel in het kaasblok. Behalve toen hij aan het eten was, hij dacht misschien dat ik z’n eten wilde afpakken, hij bleef erbij zitten en begon te blazen. Ach, hij draait vast nog wel bij.

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 15:22 schreef baniekje het volgende:
Wat is dat voor een druppel waterding?

Dat is een waterfonteintje van Proplan, die geven ze af en toe weg bij een zak brokjes. (heb het zomaar gehad van een lieve Pets place mevrouw)

Hier zie je het wat beter:

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 15:25 schreef Bluezz het volgende:
Wat goed werk doet die Scheldekat!
En jij ook

Bedankt. Ik vind het echt super hoeveel ze bij Scheldekat voor elkaar krijgen met beperkte middelen en mensen. Het was wel naar om op te zeggen bij het asiel maar die waren er gelukkig heel tof over

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 15:39 schreef ElisaB het volgende:

Ik ga je ooit nog eens proberen te verleiden om te vertellen hoe onze Fritz er volgens jou tegenwoordig uitziet

Fritz is een seal tabby point, genetisch een blacktabby kat met een pointaftekening er overheen. Welke tabbypatroon is bij pointkatten vaak moeilijk te zeggen omdat ze op het lijf (= de plek waar de patronen van elkaar verschillen) vaak niet genoeg gekleurd zijn. Om dat te weten zou je daar een goede foto van moeten hebben waarop hij ook op zijn lijf zodanig is doorgekleurd dat je een patroon kan ontwaren.
Seal betekent eigenlijk zwart, maar bij katten met pointaftekening gebruiken ze dus het woord seal. De kleur kan op de points (gezicht, oren, staart, pootjes en balzakje) ook een beetje bruinig uitvallen ipv zwart.
De pointaftekening is recessief en moet daardoor van zowel zijn vader en zijn moeder gekomen zijn. Fritz heeft vrij lichte ogen en daardoor vermoed ik dat hij oa geen Siamees/Balinees of Birmaan in z'n achtergrond zou hebben, want die worden gefokt op diepblauwe ogen.

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 16:28 schreef ElisaB het volgende:

Vraagje: hoe lang ga jij de kitten opvangen?

Tot hij zo sociaal mogelijk is en helemaal gezond, dwz dat hij in elk geval parasietvrij moet zijn en ingeënt. Hij is net oud en zwaar genoeg om te enten maar de dierenarts wachtte liever nog een week of twee.
Daarna mag hij hier blijven tot er een nieuw baasje voor hem komt.

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 16:41 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Moet je zelf een nieuw baasje zoeken, of doet de stichting dat?

De stichting doet dat, en wij kunnen natuurlijk zelf ook iemand aandragen.

Het kitten heeft inmiddels een naam, m'n man heeft hem Jefrey (with one f) genoemd.
Vanochtend en vanmiddag was het elke keer blazen en verstoppen zo gauw ik dichtbij kwam, maar als ik op de grond kwam zitten en met wat veertjes aan een draadje wiebelde durfde hij wel te spelen.
Vanavond heb ik hem er weer uitgehaald en gewogen (998 gram). Op schoot zitten lukte niet omdat hij wilde rondkijken. Ik heb hem een aantal keer in de kooi gezet maar dan begon hij zo te piepen dat ik hem er maar weer uitpakte. Blijkbaar vond hij dat zo leuk dat mijn handen ineens niet meer eng waren, hij kwam zelf naar me toe. Op het laatst was hij moe en heeft hij alsnog ontspannen op schoot liggen spinnen. Ben benieuwd of ik morgen nog steeds minder eng ben.

Vanmiddag vond hij het wel een beetje spannend dat ik over hem heen hing om een foto te nemen.

Jefrey wordt echt zienderogen minder schichtig. Ik geloof niet dat hij vandaag nog tegen me geblazen heeft. Vanochtend dook hij uit een reflex weg in z'n kaas toen ik beneden kwam maar hij kwam er gelijk uit en liet zich aanhalen. Hij gaat dan ook meteen spinnen



En hij sabbelt op m'n vingers. Dat gaat wel snel over in knabbelen en daarna bijten, dat moet ik dus nog een beetje proberen af te leren.



Begin van de avond heb ik hem gewogen en ik was een beetje teleurgesteld omdat hij "maar" 19 gram was aangekomen. We hebben hiervoor altijd vreetkittens gehad dus ik ben verwend. Jefrey heeft inmiddels nog wat gegeten en scoorde nu 1029 gram in totaal.
Ik heb naast z'n eigen grafiek z'n gewicht ook nog ingevoerd in een grafiekje van alle kittens samen (waarin ik wel z'n leeftijd heb moeten gokken), dat helpt relativeren Want zo te zien loopt hij redelijk gelijk op met de vorige drie.

https://spreadsheets.goog(...)_US&authkey=CNra-_8P

Hij doet niet al te moeilijk over gewogen worden (foto van de eerste weging);



Met in z'n kooi blijven is hij niet meer tevreden:



Hij wil er uit !!!!



En dan lekker spelen:



Buiten de kooi is hij nog wel erg schichtig, hij zit veel onder de bank of zoals hier bij het dressoir. M'n handen en voeten vindt hij dan ineens weer eng. Ik probeer hem wat meer op z'n gemak te stellen door met hem te spelen met wat veertjes aan een touwtje, dat gaat heel voorzichtig maar hij komt er wel door van onder de bank uit.

Vanavond is er nog een kennis langs geweest en die heeft hem ook even vastgehouden, dat liet hij best goed toe.

Jefrey heeft vanochtend 3 uur los gelopen, en toen met Ernesto gespeeld. Ook al deed Ernesto lief en voorzichtig ik vind het toch moedig van zo´n klein kitten om met zo´n groot bakbeest te spelen. Maar die kleintjes hebben vaak gewoon een grote eigendunk

In de kooi en op schoot gaat heel goed maar zo gauw hij los mag dan ben ik weer eng, ook als ik hem totaal met rust laat.
Op een gegeven moment lette ik even niet op, tot ik schrok van het geluid van een pingpongballetje in de bijkeuken. Ik zag jefrey niet meer in de woonkamer en in de bijkeuken mag hij niet komen, veel te veel dingen om achter en onder te kruipen. Ik kon hem niet vinden maar hij zat er wel degelijk want toen ik met een speeltje met een belletje rinkelde zag ik ineens z´n koppie ergens onder vandaan loeren. Gelukkig kwam hij na veel geduld het speeltje pakken. Ik vind het heel vervelend om hem in de kittenkooi te moeten houden maar als ik hem zich zo zag wegsteken dan begrijp ik weer waarom het beter werkt.

Ik zal hem eventjes moeten missen want ik ga zo dadelijk naar mijn opa in Zeeuws-Vlaanderen, die moet eigenlijk naar een verpleegtehuis maar er is geen plaats dus de familie moet inspringen. Ik kom morgen pas weer terug dus nu moet m'n man even in z'n eentje op hem passen. Al kondigde mijn moeder gisteren ineens out of the blue aan dat ze vanavond misschien nog even bij Jefrey op visite kwam

Jefrey's beoogde gezelschap is gevangen door een medewerker van het bedrijf waar dat kitten rondliep. Misschien zit Jefrey vanaf morgenavond niet meer alleen

Hij krijgt af en toe een paar speeluurtjes en daar maakt hij flink gebruik van. Het leukste vindt hij om te proberen de staarten van onze katten te vangen. Dat maakt hem niet onverdeeld populair. Ernesto wil af en toe wel met hem spelen.

OK, triplepost

Met Jefrey gaat het nog steeds heel goed. Hij komt goed aan, is inmiddels de 1200 gram gepasseerd. Hij klimt al uit zichzelf op schoot, dat had ik een paar dagen geleden nog niet kunnen denken.
Het kitten wat eigenlijk hier zou komen is uiteindelijk gebleven bij degene die het gevangen heeft. Wel jammer voor Jefrey want die lijkt echt behoefte te hebben aan een speelmaatje van zijn leeftijd en de stichting had ze ook graag samen geplaatst.

Ondertussen vermaakt hij zich maar met het klieren van onze katten
Eergisteren heb ik hem laten zien dat er een balletje in het playcircuit zat en daar was hij toen gelijk de rest van de avond zoet mee. Ernesto kwam toezicht houden.

Wel even schrikken zo'n grote kat die interesse in je toont.



Toen bleek dat Ernesto alleen wilde kijken kon Jefrey verder spelen:



Maar wat ziet hij daar ?



De staart van Ernesto ! (die de bui al voelde hangen en Jefrey had gewaarschuwd dat hij niet aan hem moest zitten)



Dan ging Jefrey toch gewoon "stiekem" die staart pakken vanuit de kattentunnel;



Gisteren zijn er twee andere kittens gebracht. Ze zijn ongeveer vier weken oud en geboren in de "zwerfkattencaravan" op het terrein van een fabriek. Hun moeder had ze daar in een doos gelegd waar ze niet uit konden klimmen. Gisteren zijn ze weggehaald omdat ze aanstalten maakten de doos te verlaten en dan zouden ze misschien niet meer gevangen kunnen worden. Er is gisteren de hele middag geprobeerd de moederpoes te vangen met de kittens als lokaas, maar dat is mislukt . Aan het einde van de middag kwamen ze hier.

We grapten toen Jefrey hier kwam al dat we een abonnement hebben op katers, en inderdaad, dit zijn er ook weer twee. De heren zijn blacktabby blotched met witte voetjes en wat wit op hun buikjes, ze lijken vreselijk veel op elkaar, alleen is de ene wat donkerder dan de andere. Ze wogen gisteren 363 en 391 gram. Ik had me er op voorbereid dat ik ze nog een beetje de fles zou moeten geven maar ze kunnen al melk drinken van een schoteltje en ze eten enthousiast carnibest. Ik heb er eentje ook al babybrokjes zien eten.

Net aangekomen, lekker door een schoteltje melk lopen in de bijkeuken:



Ik wilde ze eigenlijk in de bijkeuken annex kittenkamer doen maar voorlopig zitten ze even in het toilet aan het einde van de bijkeuken (het toilet is redelijk ruim want het was vroeger een badkamertje). De bijkeuken was nog een beetje te groot voor deze kittens die meer kruipen dan lopen.

Ze slapen in een kittenpakket doosje van Whiskas met een dekentje er in, lekker knus.





Terwijl ik vanmiddag deze post zat te maken stond ineens die mevrouw van Scheldekat weer voor de deur. Een scheepswerf in de buurt had gebeld dat ze twee kleine kittens hadden "gevangen" en of ze die kon ophalen. Het bleken twee ukjes te zijn die echt nog niet zelf eten. Die worden bij Scheldekat normaal niet opgevangen, als er ergens kittens zijn laten ze die zo lang het verantwoord is zo lang mogelijk bij de moeder en in elk geval tot ze zelf eten. Maar waar deze kittens vandaan geplukt waren was blijkbaar niet meer te achterhalen.
Omdat alle andere gezinnen al vol zitten of met vakantie zijn zitten die twee nu ook maar bij ons (maar nu echt tot hier en niet verder )

De 4 kleine ukkepukjes hebben inmiddels ook namen, John & Paul van 4 weken en George & Starr van een week of drie. George is een blacktabby (blotched ? Ben veel te druk met hem bezig geweest om te kijken) katertje en Starr is een zwart poesje met een klein beetje wit op haar buikje. Ze kan heel hard schreeuwen als ze honger heeft, ze is in elk geval lekker levendig. Ze wegen allebei 250 gram en zijn heel vies omdat de vindster heeft geprobeerd ze blikvoer te voeren. Ik voer ze nu om de paar uur melk met een spuitje. Dat heb ik nog nooit eerder gedaan en het gaat nog niet zo vlot. Gelukkig hoef ik alleen vrijdagavond nog een paar uur te werken en daarna heb ik vakantie. Morgen zou ik naar een concert van Morrissey gaan maar dat gaat hem even niet meer worden.

Het gaat heel slecht met kleine George. Ik ben de dierenarts aan het bellen.

quote:

Op donderdag 4 augustus 2011 09:14 schreef Oognip het volgende:
Jeetje zo heb je geen kittens en zo heb je er 7!

Vijf. Vind ik al erg genoeg

Mijn geduld wordt op de proef gesteld, de vroegste afspraak die ik hier in de buurt kon krijgen is over anderhalf uur.
De ontlasting loopt er inmiddels bij beide kittens spontaan uit, maar Starr is gelukkig nog enorm levendig. Als ze moet ontlasten of trek heeft (om de twee uur) gaat ze heel hard gillen, en anders zit ze gewoon te murmelen. Als je haar vasthoudt is ze tevreden en stil.
Mijn man is om vier uur vannacht nog uit bed gekomen om haar vast te houden terwijl ik George voedde.
George is veel te rustig en ligt een beetje te liggen tussen een fleecedekentje op een Snugglesafe (soort warme kruik voor kittens). Toen hij gisteren binnenkwam voelde hij al koud aan, nadat hij was opgewarmd en gevoerd ging het al beter, maar nu weer minder. Gedurende de nacht zijn z'n oogjes helemaal dicht gaan zitten, ik heb ze elke keer wat opengedept met afgekookt water. Starr heeft dat gelukkig helemaal niet, die zit me gewoon heel wijs aan te kijken vanuit de nestdoos.

Jefrey, John en Paul lijken allemaal in blakende gezondheid gelukkig, al durf ik bij John en Paul bijna niet meer naar binnen, die zijn ook nog best klein en misschien besmet ik ze straks wel ergens mee.

Goed, ik ga me eens opfrissen, ik stink inmiddels net zo erg als de kittens.

We zijn terug, de kittens hebben alleen Finidiar gehad tegen de diarree. De dierenarts was nog best positief en raadde alleen warm houden en diarree bestrijden aan. George vond ze een raar gevormd kopje hebben, (en dat is misschien ook wel zo), ze dacht dat het daardoor misschien was dat hij last had van zijn ogen en dat hij verder achterblijft op Starr. (oftewel, hij leek haar wat achterlijk) Ogen gewoon blijven schoonmaken, AB vond ze nog niet nodig.
Ik had ze meegenomen in een grote knaagdierentaxi met de snugglesafe en George gewikkeld in een fleecedekentje, maar ze hadden wel allebei wat ondertemperatuur, George natuurlijk het meest. Gelukkig heb ik een terrarium wat met dit weer vanzelf wel op temperatuur blijft, de warmtelamp ga ik gebruiken voor de kittens.

Mijn schoonmoeder die nul komma niks met katten heeft en ze eigenlijk vies vindt was zo lief om te rijden, en was er uiteraard getuige van hoe ik finaal ben ondergepoept door George toen ik hem uit het mandje tilde om hem wat op te kalefateren in de wachtkamer.

George is vanavond om kwart voor tien overleden.

Hij ging ineens keihard achteruit, ik had net de DA gebeld dat ik kwam en terwijl ik mijn schoonmoeder aan de lijn had of ze om ons kon komen met de auto blies hij z'n laatste adem uit.
Hij had potverdorie al de hele middag geen diarree meer gehad, had elke keer gedronken (ik deed een beetje a/d door de melk, dat ging er ook wel goed in), was niet uitgedroogd of koud, maar vergeleken met Starr was er duidelijk veel verkeerd. De hele tijd dat hij hier was had ik al het gevoel dat er "gewoon" iets mis was met hem, maar Marleen en de dierenarts hebben me overtuigd dat hij niet leed en daarom heb ik het toch nog willen proberen. Toen hij overleed lag hij op schoot genesteld in het zakje van m'n schort en het zag er niet vreselijk akelig uit toen het gebeurde. Dat geeft toch een beetje troost.

Een ander stukje troost is dat de andere kittens het zo fijn doen. Jefrey heeft nog even lief bij me gezeten, heerlijk om ineens een goed doorvoed en lekker ruikend kitten vast te hebben. John en Paul zijn schattige dikke pluizebolletjes die ondanks hun wiebelbeentjes al stoer met elkaar proberen te vechten en naar me toe komen waggelen om geaaid te worden als ik in hun kamertje kom.
Starr is ook een verhaal apart. Ik was gelijk weg van haar want ze is dol op aandacht, spint veel en is lekker vinnig. Ze is mager maar absoluut niet zwak. Ze klimt uit de doos, loopt als een kievit en eet natvoer van een schoteltje.
Ze heeft sinds het dierenartsbezoekje nog maar één keer gepoept dus hopelijk gaat het vanaf nu met haar ook zo goed als met de rest.

quote:

Op donderdag 4 augustus 2011 13:17 schreef Cat22 het volgende:
Heb je flesjes meegenomen van de DA? Want als ze zelf kunnen zuigen is de kans op verslikking een stuk minder groot omdat ze het beter kunnen doseren.

Ik had een flesje geregeld maar George liet geen zuigreflex meer zien dus de enige manier voor mij om er nog voeding in te krijgen was druppelen. (sonde kan ik niet, zeker niet bij een kitten met tandjes)

quote:

Op donderdag 4 augustus 2011 14:21 schreef Ansu het volgende:
(ik heb overigens nog nooit van een 'achterlijk' kitten gehoord, kan dat niet gewoon bijtrekken, bijv als ie een dikker kopje krijgt door al het lekkere eten van zijn nieuwe blikopener?)

George had een behoorlijk brede neusbrug, een beetje plat voorhoofd en volgens de dierenarts onderontwikkelde oogkassen. Zij dacht dat hij daardoor een beetje "anders" zou kunnen ontwikkelen dan andere katten, maar eventueel nog wel een goed leven zou kunnen hebben.
Misschien had hij dus nog wel andere aangeboren afwijkingen die aan de buitenkant niet te zien waren, wie weet.

quote:

Op donderdag 4 augustus 2011 15:20 schreef Mama_Mia het volgende:
Wat leuk trouwens, die Beatles namen. Ik had m eerst niet door totdat ik bedacht dat Ringo natuurlijk Starr heet van de achternaam. Leuk gevonden

En Paul heet natuurlijk voluit Paul McCatney

Mja, helaas is onze fab four nu al niet meer compleet

Bedankt voor jullie fijne reacties.

Op het moment wordt de gang van zaken in ons huis gedicteerd door het kleinste beestje van nog geen 300 gram. Starr is er veel veel beter aan toe dan George was maar ze heeft nog wel veel aandacht nodig.

Zie het verschil; zo zaten ze er gisteren bij in hun geïmproviseerde nestdoosje, Starr liep zich boven de dekens kwaad te maken omdat ze vastgehouden wilde worden terwijl George tegen de Snugglesafe genesteld lag. Ik heb helaas niet echt een betere foto van hem. Hij was even groot als Starr, de foto vertekent een beetje.



Starr eet goed zelf al maakt ze er een lekker zootje van. De witte vlekken in haar vacht zijn drupjes melk die ze van haar pootjes geschud heeft. Ze is niet te beroerd om te delen, af en toe schudt ze haar pootjes uit in mijn richting





Ze is redelijk goed aangekomen al, ze was zo mager dat je het verschil met het blote oog kan zien.
Na het eten stimuleren we haar om te poepen/plassen en verder is het vooral een kwestie van haar warmhouden. Dat gaat het makkelijkst onder de lamp of op de Snugglesafe maar ze zit het liefst op schoot. Bij mij op schoot slaapt ze niet maar zit ze voortdurend te kruipen, klimmen, met haar klauwtjes dingen pakken. Als ik wil dat ze slaapt moet ik haar in haar nestje apart zetten waar ze me niet ziet of hoort.
Vanavond moest ik werken en toen heeft m'n man de honneurs waargenomen. Ik weet niet hoe hij het doet maar hij krijgt elk kitten rustig.



Verder hebben we Jefrey natuurlijk nog, die amuseert zich voortdurend met wat hij allemaal aan rondslingerend kattenspeelgoed aantreft. Ik kwam vanavond bijna te laat op m'n werk omdat ik even moest filmen dat hij aan het spelen was met een blikje tomatenpuree ( ) wat hij uit m'n boodschappentas gejat had. (nog geen tijd gehad het te uploaden)
Hier had hij de Kong kickaroo kitten gevonden;



En last but not least natuurlijk het duo Lennon/McCatney. Die zijn heel trots op zichzelf want ze kunnen op het "huisje" van de kittenkrabpaal klimmen. Jammer genoeg durfde Paul er niet meer af dus ik heb een doosje van de halve hoogte ernaast gelegd als op- en afstapje. Nu slapen ze consequent op dat krabpaaltje. Die whiskasdoos waar ze eerst in sliepen is voor babies
Links Paul, rechts John. John is over zijn hele lijfje een tikje lichter dan z'n broertje.



John is haantje de voorste, gaat gelijk overal op af en snapt alles het eerste. Paul is wat afwachtender.
Deze meneer (Paul) doet sinds gisteren ook netjes alles op de bak in plaats van steeds stiekem in een hoekje achter de WC te poepen.