Kleine kinderen zien meer

quote:

Op zondag 4 september 2011 13:13 schreef galtfactory het volgende:

[..]

Kleine kinderen hebben vaak ook een levendige fantasie,soms meer dan volwassenen.*lol*

Dat is zeker zo, vind ik ook zo leuk van kinderen.
Blijf ik er toch bij dat sommige kinderen heel wijs kunnen kijken .

quote:

Op woensdag 31 augustus 2011 11:28 schreef Gray het volgende:

[..]



Toen ik jong was had ik 's ochtends voorspellende dromen, die meestal een maand of 3 later uitkwamen. Ik kan het nog steeds niet verklaren en zou het afdoen als interpretatie-fouten, ware het niet dat de dromen zo gedetailleerd en correct waren dat ik het niet ontkennen kan. Zo merkte ik eens op dat ik een gesprek met twee anderen al eens gedroomd had. Ik herinnerde me wie wat ging zeggen en deed dat toen ook. Die twee anderen freakten volledig.

Je heb dan blijkbaar als een antenne gefunctioneerd je vangt gewoon energiën op van andere mensen ,alles is en bevat energie en op sommige momenten heb je daar blijkbaar contact mee. Of komt het in contact met jou.

Mijn man heeft 2 dagen voor de dood van mn vriendin ( we waren net bij dr op bezoek geweest) tegen me gezegt ze leeft niet lang meer ....k zei nog tegen m doe eens normaal, nu weet ik dat hij vaker van zulke momenten heeft. En het komt uit.
Dr zit iets in de lucht en hij vangt het op en die is net zo nuchter als jij Gray, heeft niks met het paranormale of wat dan ook.

Onderzoek waaruit blijkt dat kinderen meer kunnen zien?!

Kinderen hebben meer fantasie en zien daarom veel meer dingen in voorwerpen en schaduws, die er niet zijn.

Of volwassenen doen veel af als fantasie omdat zij al lang hebben afgeleerd om dingen te zien en op te vangen. Als de omgeving het niet gewenst vindt, verander je vanzelf wel omdat ongebruikte of weinig gebruikte functies en vermogens dan "afsterven".
Je zou het devolutie kunnen noemen.
In samenlevingen waarin dat wel geaccepteerd is, waarvan de westerse wereld zegt dat ze nog in het magisch denken geloven en onbeschaafd zijn, blijven zaken die wij paranormaal noemen heel normaal en bij het leven horend.
Of iets paranormaal is ligt dus niet alleen aan de bewijsbaarheid, maar ook aan de culturele context.