Op zaterdag 2 juli 2011 12:58 schreef SecurityException het volgende:Heb afgelopen woensdag nog een gespek met een bizar verloop gehad. Ik ben sinds enige tijd op mezelf begonnen maar omdat ik nog een flink tijdgat heb, was ik op zoek gegaan naar een part-time functie van 16 tot max. 24 uur per week. Ik ben zelf een webdeveloper/softwareontwikkelaar met ervaring met veel programmeertalen, een die-hard programmeur om het maar even zo te noemen.

Afijn, fulltime functies zijn er genoeg, maar parttime functies in die richting zijn erg schaars, vooral omdat je vaak ook met een concurrentiebeding te maken krijgt en zulke bedrijven vaak niet willen dat jij thuis ook nog eens 'hetzelfde' doet.
Afijn, 2 weken terug dus benaderd door een softwarebedrijf dat mijn CV hadgevonden via LinkedIn, met de vraag of ik interesse had in een functie als back-end developer en softwaretester. Software testen is een vak apart dus vooral dat sprak mij wel aan, met de gedachte dat ik er zo wellicht ook nog eens iets kon leren. Het was overigens een vrij groot bedrijf met 8 vestigingen in het buitenland.
Eenmaal aangekomen afgelopen woensdag zat ik aan tafel met iemand van de HR afdeling, en 2 lead-developers. Alle 3 ruim in de 40 schat ik zo. Dat gesprek ging goed; er werden me allerlei vragen gesteld die ik uitgebreid kon beantwoorden. Wel merkte ik dat vooral die 2 lead-developers, die toch wat inhoudelijker op technische zaken ingingen, nogal ouderwets waren qua denk- en werkwijze. Ze vertelden me dat ze sowieso met erg ouderwetse technieken werken. Ook dat software testen dat ze deden viel me tegen, dat was niet meer ingewikkeld en uitgebreid dan hetgeen dat ik thuis als 'leek' al doe.

Afijn, na een gesprek dat goed begon maar steeds moeizamer werd, omdat die 2 lead-developers er nogal ouderwetse principes op nahielden, moest ik een assesment doen.
Die assesment keurig voltooid, helemaal volgens het boekje (een simpel objectgeörienteerd klassenmodel opzetten middels MVC principes) en die werd ook goedgekeurd. Tussendoor werden er echter steeds vage opmerkingen door vooral één van die lead-developers gemaakt, dat mijn manier niet per sé fout was maar hun het heel anders deden. Toen kwam de aap echt uit de mouw: die lead-developer was zo'n typisch voorbeeld van een programmeur die vroeger waarschijnlijk heel goed kon programmeren, maar zich nooit meer aan de razendsnel veranderende standaarden heeft aangepast. Zo eentje die principieel weigert zich aan te passen omdat de ouderwetse methoden 'ook gewoon werken', zeg maar.

Het gesprek kreeg zo een steeds grappigere wending. Hij maakte veel stomme opmerkingen en ik heb hem toch enkele keren vierkant onder de tafel geluld.

Om even in technisch vakjargon te spreken: meneer was absoluut tegen objectgeörienteerd programmeren en was helemaal tegen het gebruik van Strong Typed talen en gaf toch echt wel de voorkeur aan 'vrije talen' als PHP omdat die "makkelijker" waren. Een van zijn argumenten om PHP te gebruiken was omdat dat niet gecompileerd hoeft te worden en hij dus ten alle tijde, overal ter plekke code kan aanpassen mocht er iets mis zijn. Toen ik hem vroeg of ze geen onderscheid hadden tussen test en productieservers, en of hij zich bewust was dat vrijwel alle andere talen ook JIT kunnen compilen, keek 'ie me verbaasd aan en zei "ja, maar toch is PHP beter!".

Ook mijn opmerking dat het niet de bedoeling is dat er op een
productieserver aanpassingen verricht werden in code werd niet op prijs gesteld, en afgedaan als "onzin".

Goed, het begon dus steeds moeizamer te verlopen en ondanks dat ik meneer met keiharde argumenten en zelfs voorbeelden op zijn plek zette, was er geen speld tussen te krijgen.

Ze stonden ook absoluut niet open voor verandering cq. vernieuwing. Het verliep op een gegeven moment dus vrij moeizaam, en ik liet ook merken dat ik er echt geen trek in had om in zulke ongestructureerde rotzooi te werken. We namen afscheid en er werd me verteld dat ze nog even intern gingen overleggen, en dan hoorde ik het wel binnen enkele dagen. "Dat wordt niks.", dacht ik bij mezelf.

Zit ik nog geen kwartier later in de auto, gaat de telefoon. Het was die HR meneer die in het begin van het gesprek er bij zat. Ze waren reuze enthousiast over me en vroegen me wanneer ik kon beginnen, het liefst per direct!

Ik heb ze veel succes gewenst met het zoeken naar een geschikte kandidaat.
