Vorige week een sollicitatiegesprek gehad bij een lunchroom/patisserie voor een 32-uurs functie..man man

Telefonisch had ik met de eigenaar afgesproken dat ik dinsdags om 11 uur langs zou komen voor het gesprek.
Eenmaal daar om 11 uur liep ik naar de enige man achter de counter toe, waarop hij me met grote ogen aankeek en zei: 'JAAAAAHH ik kan gedachtenlezen, dat wist je niet hé!! ..Ik weet wel waar jij voor komt..!'
Ik: 'uhm.. haha, ja, ik ben Fabeldiertje, waar zullen we gaan zitten?'
Man: '..ik lees weer je gedachten, jij drinkt.............THEE!!! Kies er maar een taartje bij uit dan haal ik je zo op.' (Vanaf dat moment was het gesprek wat mij betrof hoe dan ook een succes

)
Enigszins bevreemd ging ik maar zitten met m'n thee en taartje, en 20 minuten later haalde hij me op om in het kantoortje het gesprek te voeren.
Het was het meest warrige, non-professionele gesprek dat ik ooit gehad heb

Mijn pogingen om ter zake te komen (door o.a. werkzaamheden, roosters, contractduur, salaris, leertraject e.a. ter sprake te brengen) faalden bijna allemaal jammerlijk.

Waar we het onder andere WEL over hadden op zijn initiatief:
- Hoe het was om op de grens van kreeft en leeuw in te zitten qua sterrenbeeld. Hij vond mij duidelijk meer leeuw dan kreeft, omdat ik in mijn brief mijn sterke punten genoemd had 'en dat is nou echt leeuw!' (lijkt me vrij standaard in sollicitatiebrieven maar soit

) Overigens was hij wel te spreken over mijn bouwjaar Os.
- Wat het nou betekende als een muis piept als je hem doodmaakt (ik heb 6 jaar als biotechnicus gewerkt met allerlei soorten proefdieren).
Ik: 'nou, dan heeft hij pijn en doe je het dus niet goed.'
Man: 'Ja ik stampte gewoon op hem! Hoe doe jij het dan??'
*legt uit hoe je een muis snel en pijnloos dood kunt maken*
Man: 'hmmm ja..dat is wel nuttig, handig om een werknemer te hebben die dat kan!'
- Een ellenlange vergelijking over dat het leren van het werk daar op de manier die hij prettig vindt, hetzelfde is als dat hij zijn schoenen uitdoet als hij bij mij op bezoek komt en dat niet in mijn kasten gaat neuzen, als ik aangeef dat ik dat niet op prijs stel. Maar natuurlijk
Uiteindelijk was de volgende stap volledig aan mij volgens hem, aangezien' ik naar hem was gekomen en dus alle troeven in handen had'. Heb maar afgesproken dat ik een dagje mee kom lopen (hij zei dat hij het ook goed vond als ik 2 weken mee kwam lopen..yeah right

).
Inmiddels ben ik gebeld door een academisch ziekenhuis waar ik eerder als biotechnicus gewerkt heb, of ik daar weer aan de slag wil.. denk dat ik daar wel op in ga, dus eind goed al goed. maar toch, ik vroeg me af: wat zijn jullie raarste sollicitatiegesprekken ooit?