Het babytopic (0-1 jaar) Deel 21

Ach wat schattig Danic, die hanekam staat haar wel hoor. Maaruhm, als je geen hanekam wilt dan kun je haar haartjes toch gewoon even wassen?

Hihi
En wat een schattig shirtje! Welk merk?

Wow wat een haar heeft Eva al.
Ik was al zo trots dat ean haar had maar als ik dit zo zie lijkt mijn kind wel kaal

Mag ik trouwens even trots doen? Na een keertje per ongeluk zelf gaan staan, doet ze 't nu (bij opa en oma ) de hele dag. Kreeg dit filmpje:

knappe Elise

Ik ga de tt maar eens kijken

Hihi Jore, dat shirtje is van de Zeeman (hebben ze ook in geel en roze).

Amy wrijft heel erg in haar ogen rond die tijd, dus dan heb ik het idee dat ze wel echt moe is. Als ze niet moe is omdat haar 2e middagslaapje laat was, dan brengen we haar als ze gaat wrijven. Dus ze is wel echt moe.

Ik ben er ook bang voor dat ze ondertussen gewoon niet meer wil omdat ze het negatief gaat associėren.Misschien voelt ze ook wel stress aan bij mij omdat ik onbewust toch denk 'oh als ze maar gaat slapen'. Het maakt mij dus op zich niet uit waar ze slaapt, als ze maar slaapt. Ik merk aan haar zelf ook dat ze de dag al vermoeid begint en dat vind ik naar.

Ik kan van dichtbij dus ook niet inschatten wat er aan de hand is Ik weet het gewoon echt niet Ik zet in elk geval het campingbedje op haar kamer zodat ik in elk geval het idee heb dat ze veilig ligt. Voor de rest maar een beleid uitstippelen met J.

Tnx allemaal voor de reacties Ik vind het sowieso al heel fijn om even te kunnen spuien en zo even reflecteren op wat we aan het doen zijn.

Danic, wat schattig! Past best hoor bij haar schattige jurkje!

Claudia, zou het al helpen om haar meer dingen uit te leggen of werkt dat op deze leeftijd nog niet? Ik doe het wel al, ik vertel altijd wat we gaan doen. Maar misschien kan ik daar nog iets in bereiken.

Wauw, wat goed, Cantare! Valt me mee dat opa en oma niet meteen in de box hingen toen ze viel.

Dit is nog niet haar jurkje hoor, dit is een t-shirtje. Ik wilde niet het risico lopen dat ze er al overheen spuugt voordat we er vanavond naar toe gaan.

Wat een leuk filmpje Cantare! Wat goed dat ze al zo staat! Stond ze met 2 handen los? Als Amy zo valt dan moet ik altijd rennen want die gaat dan echt hard huilen

@Claudia: Nou, wij zijn allemaal niet van die voorzichtige, en opa en oma zijn volgens mij ook wel wat gewend. Ik schrik altijd wel even als ze valt, maar als er niets aan de hand is dan laat ik haar gewoon zelf weer opkrabbelen. Maar Elise is ook echt een bikkeltje. Soms hoor ik een harde *boem* en vlieg ik uit mijn stoel, en zit Elise gewoon te lachen.

@Sola: nee, nog maar met 1 handje los. En dat kan ze dus ook nog niet echt goed.

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 14:58 schreef Solagratia het volgende:
Ik kan van dichtbij dus ook niet inschatten wat er aan de hand is Ik weet het gewoon echt niet

Ik denk dat ze "gewoon" bij jou wil zijn. Dat leid ik vooral af uit je opmerking dat ze wel rustig is (en zelfs gaat spelen) als je bij haar zit. Ze heeft jou nog nodig om zo te ontspannen dat ze in slaap kan vallen. En als ze heel hard aan het huilen is geweest dan moet ze misschien eerst via spelen tot rust komen. Als jij er niet bent dan raakt ze overstuur en in paniek. Een kind van haar leeftijd kan daar nog niet zelf uitkomen. Als wij bang zijn dan kunnen we onszelf vaak wel geruststellen door onszelf toe te spreken. Zij kan dat nog niet. Daarom werkt laten huilen in zo'n geval ook niet, tenzij je ze zó lang laat huilen dat ze van pure uitputting in slaap valt.

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 14:58 schreef Solagratia het volgende:
Ik ben er ook bang voor dat ze ondertussen gewoon niet meer wil omdat ze het negatief gaat associėren.Misschien voelt ze ook wel stress aan bij mij omdat ik onbewust toch denk 'oh als ze maar gaat slapen'. Het maakt mij dus op zich niet uit waar ze slaapt, als ze maar slaapt. Ik merk aan haar zelf ook dat ze de dag al vermoeid begint en dat vind ik naar.

Slaapt ze dan bij jullie op de kamer wel goed? Of heb je al eens geprobeerd om er zelf naast te slapen? Verlatingsangst klinkt namelijk wel plausibel.

Ik was zelf heel bang dat Ivan bij ons op de kamer zou belanden en we daar aan vast zouden zitten. Dat wou ik echt voorkomen. Maarja, wij hadden een strategie die veel energie kostte maar wel werkte. Als het verlatingsangst is wordt het ook wel weer minder, dus misschien geeft een tijdje bij jullie op de kamer slapen voor nu veel rust en is ze er op een bepaald moment wel aan toe om weer op haar eigen kamer te slapen. Het is maar net wat je zelf ziet zitten natuurlijk.

Mijn neefje van 2 jaar oud slaapt trouwens nog steeds in zijn campingbed. Daar zijn ze ooit mee begonnen omdat het veiliger was voor hem en die situatie is nog ongewijzigd!

quote:

Claudia, zou het al helpen om haar meer dingen uit te leggen of werkt dat op deze leeftijd nog niet? Ik doe het wel al, ik vertel altijd wat we gaan doen. Maar misschien kan ik daar nog iets in bereiken.

Mja, weet ik het niet zo goed. Ik ben geneigd te denken dat ze daar te jong voor is, maar aan de andere kant kun je maar het beste zo vroeg mogelijk beginnen met wat jij goede gewoontes vindt. Op het moment van overstuur zijn hielp hier vooral heel basaal praten en veel herhalen. Eerst zei ik dan steeds 'mama is bij je' terwijl ik over zijn buik wreef (en hem daarbij op zijn matras gedrukt hield) en daarna ging ik over op 'sssttt sssttt'. Bij Ivan was het probleem in ieder geval vooral verlatingsangt in combinatie met te moe zijn om weer goed (zelf) in slaap te kunnen vallen.

Oh danic, ik moest zo lachen

Cantare, wat knap van haar!

Bij ons in bed slaapt ze niet, maar ik kan wel proberen om haar in het campingbedje te laten slapen bij ons en dan zelf op bed te gaan liggen totdat ze in slaap valt. Ik vind het zelf geen probleem dat ze bij ons slaapt. Als we eerst maar weer rust in de tent hebben.

Ze ligt nu ook al bijna 2 uur in het campingbedje te slapen op onze kamer. Wel alleen in slaap gevallen. Ik denk dat dat bedje sowieso meer geborgenheid biedt, doordat het dicht is aan de zijkanten (gaas)

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 15:02 schreef Cantare het volgende:
@Claudia: Nou, wij zijn allemaal niet van die voorzichtige, en opa en oma zijn volgens mij ook wel wat gewend.

Ik vraag me wel eens af hoe mijn schoonouders 2 kinderen hebben grootgebracht. Bij Ivan vonden ze alles eng. Ik merk dat je daar zelf als ouder vrij gauw relaxed in wordt, maar je kent je kind natuurlijk ook en weet wel wat hij/zij aankan. Onze laatste zet was het verwijderen van de baby-inzet in Ivans kinderstoel. Toevallig was mijn schoonmoeder daarbij. Ze zag het volgens mij niet echt zitten! Maar Ivan was binnen een paar dagen handig genoeg om de stoel op en af te klimmen. _{Toegegeven, hij is er wel een paar keer vanaf gevallen.}

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 15:11 schreef Solagratia het volgende:
Ze ligt nu ook al bijna 2 uur in het campingbedje te slapen op onze kamer. Wel alleen in slaap gevallen. Ik denk dat dat bedje sowieso meer geborgenheid biedt, doordat het dicht is aan de zijkanten (gaas)

Super!

Sola, moeilijk hoor. Het klinkt mij ook als verlatingsangst in de oren, maar je weet het niet he. Soms zou ik willen dat ze al konden praten zodat ze het iig uit kunnen leggen. Sterkte!
Isabelle had 2 ontzettende vrolijke dagen na al die tandpijn, alleen maar lachen. En vandaag...mopper de mopper, huilen, niet alleen spelen en al helemaal niet in slaap te krijgen. En als ze dan slaapt wordt ze huilend wakker. De tandenpijn zal nog wel niet over zijn.

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 15:11 schreef Solagratia het volgende:
Bij ons in bed slaapt ze niet, maar ik kan wel proberen om haar in het campingbedje te laten slapen bij ons en dan zelf op bed te gaan liggen totdat ze in slaap valt. Ik vind het zelf geen probleem dat ze bij ons slaapt. Als we eerst maar weer rust in de tent hebben.

Ze ligt nu ook al bijna 2 uur in het campingbedje te slapen op onze kamer. Wel alleen in slaap gevallen. Ik denk dat dat bedje sowieso meer geborgenheid biedt, doordat het dicht is aan de zijkanten (gaas)

Mijn oudste slaapt nog steeds in een campingbedje. Ik werd zwaar gestoord van het middernachtelijke speenrapen en hij had de neiging om als hij boos was (omdat hij niet wilde slapen) tegen de randen te bonken of te stoten.

Tnx Jore! Toch fijn om te weten. Ik kan me ook goed voorstellen dat dat bedje knusser is. Maakt het niet uit dat het matrasje wat zachter is dan een gewoon matrasje?

Als het klopt past een matras van een ledikant ook in een campingbedje dan kun je haar eigen matrasje erin leggen

Goed idee! Zo simpel eigenlijk

Dat hebben wij ook gedaan ja, het ledikantmatrasje in het campingbedje. Het scheelde bij ons echt heel veel gedoe. Bovendien konden we het ledikantje toen naast ons bed laten staan en hadden we meteen een uitvalbeveiliging voor als hij 's nachts bij ons kwam liggen. Silke slaapt nu in dat ledikantje

@Pessie: Nee, ik werd na 48 uur ontslagen en pendel dus sinds zaterdag op en neer naar het ZH. Behoorlijk intensief zo vlak na je bevalling, maar ja, je wilt toch zoveel mogelijk bij haar zijn. Ik word echt wakker met een soort heimwee gevoel.

@f_r: Nee, haar eerste flesje deed ze meteen goed met ademen, zuigen en slikken en ook neemt ze op tijd pauzes. Ik hoop dat ze snel wakker en sterk genoeg is om mee naar huis te mogen, maar we houden nog rekening met een aantal weken. Hoe ging dat eigenlijk bij jou? (of waar kan ik dat evt terug lezen)

Excuses voor weer een egopost, maar ik heb te weinig tijd (en concentratievermogen) om goed in te lezen en op anderen te reageren...