Het babytopic (0-1 jaar) Deel 21

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 11:41 schreef pessie het volgende:
MP. Vind ze het misschien vervelend om plat op haar rug te liggen? Zou ze wel slapen op bv haar zij of buik?

Oh ja. Mijn verjaardagscadeau is net gekomen
Heb het zitje al gemonteerd dus als meneer wakker is kunnen we em uitproberen!

Hebben we ook al bedacht... Op haar zij dan rolt ze zo weer trerug naar de rug of door naar de buik, ze is te sterk gewoon en op haar buik dan blijft ze dat hoofd maar optillen, hebben we dus ook geprobeert en ik dacht echt van nou uiteindelijk word ze moe van dat hoofd optillen maar blijkbaar niet... En uiteindelijk begint ze ook dan te krijsen. Lastig kind hebben wij he
Maar ze slaapt nu al ruim 2 uur in de bondolino en ze heeft 8 uur haar laatste fles gehad, normaal komt ze om de 3 tot 3,5 uur en slaapt ze max een half uurtje tot een uur!! Dus voor nu ben ik best blij, helemaal omdat we vanmiddag op familiebezoek moeten

En nu fietsen pessie, lekker in de regen (je had toch een fiets gekregen?!)

Tiekje heerlijk zeg!! 5 uur tussen de voedingen en even lekker bijgetankt dus

Pfoe Pessie, 3 nachtvoedingen? Jeetje, hoe hou je/houden jullie het vol zeg?
Sola ook al zo'n slechte nacht... Hopelijk is het daarna wel beter gegaan!

Als ik al jullie verhalen zo lees ben ik toch wel heel erg blij met mijn (bijna) altijd vrolijke, goed slapende en inmiddels ook goed etende meisje
Sofie, lekker hè, zo'n boterham! Anne eet inmiddels ook een hele boterham, vind ik bijna onvoorstelbaar als ik bedenk dat ze een maand geleden nog ging kokhalzen en ieder stukje eruit werkte.

Sinds gisteren heb ik een kinderstoeltje op mijn kinderfiets en we hebben een klein proefrondje gedaan. Anne vond het prachtig!

Wat een lekker ding is Anne

Hier zijn we voorzichtig begonnen met de eerste stapjes van bijvoeding. Eline heeft gisteren tijdens het avondeten bij ons in de kinderstoel gezeten en een stuk komkommer onderzocht. Regelmatig ging het al in het mondje en sabbelde ze erop.
De rijstewafel van vanochtend was een regelrechte hit! Ik denk dat ze alles bij elkaar toch wel een kwart naar binnen heeft gekregen. Af en toe wat kokhalzen, maar niet noemenswaardig. Ze genoot echt van het aan tafel zitten.

Fijn dat jullie bij zijn geslapen, laiveneertiekje!

Wauw Isis, wat doet je kleine het goed! Fijn om te lezen.

Lastig dat het slapen overdag nog niet wil lukken, MP. Volgens mij kun je ook niet veel meer doen dan regelmatig (op tijd) wegleggen en het maar gewoon blijven proberen. Lena slaapt op het kinderdagverblijf moeizamer dan thuis. Dat vinden ze nu wel lastig, want ze is te groot voor de kinderwagen maar nog net iets te klein voor de buggy die ze altijd mee naar buiten nemen. De leidster probeert haar nu in een draagdoek te doen, maar daar heeft ze zelf niet veel ervaring mee. Thuis gaat het slapen wel goed, maarja, als ze blijft mopperen dan voed ik haar in slaap.

Sola, ik herken dat wel en los van alle fysieke redenen die ervoor kunnen zijn was het bij Ivan dan soms zo dat hij om onduidelijke reden wakker werd (misschien vanweg een nare droom?) en hij maar bleef krijsen omdat hij eigenlijk te moe was om lekker in slaap te vallen. Lastig was dat, want slaap was op zulke momenten juist wat hij nodig had om zich weer lekker te voelen. Wat we meestal maar deden was iets doen waarmee we hem kalmeerden en daarna zo snel mogelijk in bed terugleggen en erbij blijven zitten tot hij sliep.

Wat een mooie foto's van Anne en Eline.

Oh sola wat een nacht nog een beetje kunnen slapen
MP fijn dat ze wel bij jou slaapt maar jammer dat ze zo maait
Isis fijn dat ze het al zo goed doet. Komt er ook een logopediste mee kijken bij het drinken van de fles?

De badcape leg ik in een driehoek hij komt niet verder dat halverwege haar armen zo deden ze het in het z-huis ook maar ze slaapt nu beneden in de kw zonder badcape. Ze heeft sowieso nog wel moeite met haar temperatuur dus te warm is het zeker niet.

Tummytub hebben we is hetzelfde morgen wil ik met haar onder de douche gaan. En de fohn ga ik zeker proberen.

En ze had een aparte nacht om 00:00 na de laatste fles kwam ze om 05:30 (vriend had flessendienst en bij hem komt ze gewoon een uur later) ze was niet tevreden dus hebben we 30cc extra gekregen vervolgens schrik ik om 10:00 wakker heeft ze de voeding van 09:00 gewoon overgeslagen. Ze kwam om 11:30 en wilde toen wel 90 ipv 60 dus ze regelt het zelf wel

[ Bericht 2% gewijzigd door F_r op 25-06-2011 14:02:20 ]

We hebben Amy om half 2 een zetpil gegeven (Ik kreeg het idee dat ze wat buikpijn ofzo had, maar zeker weten doe ik het niet) toen werd ze al snel rustiger en ze ging daarna slapen. Om 9 uur was ze weer wakker met een poepluier. Nu ligt ze er weer in, maar dat heeft ook weer moeite gekost. Ze wil gewoon niet gaan slapen en wat het is?

Ik weet ook niet wat we nog meer kunnen doen. Als je naar haar toe gaat omdat ze huilt dan krijg ik haar niet in bed getroost, ze duwt mijn handen weg en wordt echt kwaad en blijft krijsen. Als ik haar eruit haal, wil ze niet meer terug. Zodra ik aanstalten maak om haar weer in bed te leggen, gaat ze al huilen. Als ze rustig in bed ligt en ik zit er naast (ook al negeer ik haar) dan denkt ze dat het speeltijd is. Ze gaat rechtop zitten, geinen, staan, speen gooien, alles maar niet slapen. Het lijkt dan of mijn aanwezigheid haar activeert. Als ik haar in bed leg en ik ga de kamer uit dan hoor ik na 3 minuten die speen al op de grond vallen en dan weet je gewoon dat ze in bed staat. Even later gaat ze dan jammeren en huilen. Zo ging het gisteravond dus tot half 12. Toen heb ik haar in het campingbedje gelegd op onze kamer en daar viel ze in slaap terwijl ik daar aan het tv kijken was. Overgelegd en om half 1 werd ze wakker om toen te krijsen tot half 2. Erbij zitten helpt niet, want dan heeft ze ineens energie voor tien om te spelen, ik krijg haar niet getroost in bed en laten huilen helpt ook niet. Ik kan ondertussen het gekrijs ook niet meer aanhoren, waardoor ik haar nog sneller uit bed haal. Ik hoor haar ook heel de dag huilen in mijn hoofd zeg maar.

Als ze staat durf ik het ook niet te negeren omdat ik bang ben dat als ze moe is, ze ineens met haar mond op de rand van het bed knalt ofzo. Of dat ze heel lelijk omvalt. Dus leg ik haar neer, maar dan gaat ze dus krijsen, want ze wil het niet. Dan begint het weer van voor af aan.

Ze ligt nu trouwens ook weer te slapen in het campingbedje. Daarin kan ze nog niet gaan staan. Kan ik haar gejammer beter negeren omdat ik weet dat ze daar veilig ligt. Dus nu kan ik ook geen dutje doen omdat het bedje op onze kamer staat.

Beetje lang verhaal geworden zo. Ik zal zo eens goed bijlezen maar ik zag al allemaal leuke foto's Ik hoop dat iemand de gouden tip heeft.

Sorry sola geen tips.

Hoelang speelt dit nu al, Sola? En het is overdag hetzelfde verhaal?

Staan er tanden op doorkomen?

Sola heeft ze geen oorpijn? Is ze verkouden misschien? Tandjes? Honger? Dorst? Al eens aan een ostheopaat gedacht? Zomaar dingen die mij te binnnen schieten. Het kalmerende effect van een paracetamol kende ik ook al, en dat kan je haar best geven hoor!
Ga zelf even op de bank liggen, schop J. opzij en probeer wat slaap te pakken.
Dat je haar bijft horen huilen in je hoofd herken ik heel goed, heel naar is dat als je het niet meer wegkrijgt.

Vanyel, wat geniaal een warme fohn. Oh die ga ik onthouden. Amy vindt badje wel leuk ondertussen, maar het aankleden en dan met name armen door mouwen frummelen is vreselijk.

Isis, wat fijn dat het zo goed gaat! hopelijk gaat het drinken ook vlot en mag ze snel mee naar huis.

Pessie, geen waterpokken, tenzij ze digitaal overdraagbaar zijn Jeetje dat Nathan nog 3 nachtvoedingen vraagt. Fijn dat je man er ook 2 wil doen, want het is echt niet te doen anders.

Son, wat heeft Floris lekker geslapen! Dan kan die er weer helemaal tegen aan vandaag, lekker de wereld ontdekken en aan je spullen zitten

Laiveneertiekje, vanaf 12 uur een goede nacht gelukkig! Wel zwaar zeg die krampjes. Hopelijk gaat dat snel beter!

MP, lekker 2 uur aan het slapen in de bondolino. Waar ligt dat toch aan he, dat ze niet in bed wil slapen? Echt mamahonger nog?

Sofie! Lekker aan het smikkelen! Super zeg! Eline ook al aan het smikkelen! Wat gaat de tijd dan toch snel zeg. Alweer zo groot.

Fannetje, wat heeft Anne een pret op de fiets! Leuk dat ze het leuk vindt! En je bent gelijk een stuk mobieler he.

FR, Wat goed dat ze het zelf regelt! En lekker geslapen, dat is fijn zeg.

Ik had niet het idee dat ze gister pijn had aan haar oren ofzo. Ze grijpt er niet naar, heeft geen verhoging, vindt het voor de rest prima om te liggen als het maar niet in bed is. Ook niet verkouden, geen honger en dorst.

Het speelt nu een maand tot 6 weken ofzo? Het is erin geslopen. Eerst een enkele keer en nu is het elke avond drama en overdag wordt het ook steeds erger.

MP, als ze op haar zij wel lekker kan slapen, zou je haar wat kunnen helpen met een opgerolde handdoek achter haar rug zodat ze niet op haar rug kan rollen. Dan leg je haar niet helemaal op haar zij, maar leunend op die rol, om te voorkomen dat ze doorrolt naar haar buik.
Het is een manier voor pasgeborenen, maar misschien werkt het voor Sarah?

Sola, de enige tip die ik nog heb komt van 'supernanny' (ik kijk teveel tv, ik weet het). Je zou kunnen kijken of het werkt om haar neer te leggen en weg te gaan. Iedere keer dat ze staat ga je terug, zegt niets maar leg je haar weer neer en ga je weer weg.
Het kan een strijd zijn, maar uiteindelijk wint de vermoeidheid het ook van haar. Lijkt me alleen niet de meest leuke oplossing, dus ik hoop dat iemand anders een betere/leukere tip voor je heeft.
En dat huilen blijven horen, herken ik ook. Zeker de eerste paar weken toen ze zoveel krampjes had, hoorde ik haar zelfs als ze sliep.

grrrrr, mijn vriend heeft Eva vandaag aangekleed na het douchen omdat ik nog even snel de stad in moest.
Hij heeft haar nu een hanenkam gegeven terwijl we vanavond een feest hebben (helaas met allemaal yuppen)
En die is er dus niet meer uit te kammen

Heeft eva al zoveel haar dat je een hanenkam kan maken?

Hm, Sola, normaal gesproken zou ik je geadviseerd hebben om preventief paracetamol te geven, gewoon om pijn uit te sluiten. Maarja, dat kun je niet zolang doen dus daar heb je nu niks aan.

Omdat het al zolang duurt zou ik wat rigoureuzere maatregelen treffen, geloof ik. Waarom zet je het campingbedje niet op haar eigen kamer? Als je haar niet goed alleen durft te laten vanwege mogelijk vallen dan los je daarmee in ieder geval één probleem op. En haal je haal wel eens van haar kamer? Je moet voor julliezelf daarin een beleid uitstippelen waar jullie je consequent aan houden zodat de grenzen duidelijk zijn. Vind je het oké dat ze bij jullie op de kamer slaapt en slaapt ze daar wel rustig? Leg haar dan gewoon een tijd daar te slapen zodat de rust wederkeert en je even niet meer te maken hebt met dat moeilijke gedoe. Wij hadden als regel dat we Ivan niet van zijn kamer haalden. Dat betekende dat ik soms 1,5 uur naast zijn bed zat tot hij sliep en ik weg kon gaan. Hij ging in het begin inderdaad ook keten, maar op den duur werd hij wel slaperig en zakte alsnog weg.

Klopt het dat ze nu ook vrij laat naar bed gaat? Ik zou proberen om de bedtijd (langzaamaan) te vervroegen. Heb je een idee waarom de slaapjes overdag slecht gaan? Het helpt misschien wel om er alles aan te doen dat ze overdag goed slaapt. Het schijnt dat goed slapen overdag ook helpt voor goed slapen 's nachts (wat vervolgens weer werkt voor goed slapen overdag). Als ze niet in haar bed wil slapen kun je misschien de wandelwagen vaker pakken of een stukje gaan rijden in de auto? Dat houd je natuurlijk niet lang vol, maar misschien is het in het begin net genoeg om de negatieve spiraal te doorbreken.

Als je vermoedt dat ze last heeft van doorkomende tanden zou ik Dentinox gebruiken en ook gewoon paracetamol met vermoeden van pijn. Met dat laatste zijn wij nooit heel terughoudend geweest.

Hoe gaat het nu met het eten en drinken?

Ik vind het huilen blijven horen trouwens heel herkenbaar. Ik heb dat ook met de andere geluiden hier in huis. Als ik bijvoorbeeld thuis aan het werken ben en de kinderen op het kinderdagverblijf zitten dan meen ik voortdurend Ivan of Lena te horen. 't Is een soort fantoompijn.

Ja, vooral dus in het midden op haar hoofd, met als klapper een megakruin precies aan de achterkant, dus het lijkt er op dat haar haar gemaakt is voor een hanekam
Dus vanavond een kindje met een identiteitscrisis: een stoere hanenkam met een superschattig wit jurkje

Claudia, we brengen haar altijd tussen half 7 en 7 uur naar bed, maar de tijd dat ze gaat slapen is dus veel later. We laten haar op haar kamer, maar ik moet zeggen dat we soms na 3 uur op haar kamer zitten, haar mee nemen naar onze slaapkamer om samen op bed te liggen. Maar dan is op haar kamer blijven een betere optie als het gaat om grenzen. Het campingbedje op haar kamer zetten is een goed idee ja!

Haar overdagslaapjes ging eerst echt heel goed. Ineens wordt dat ook minder, misschien omdat ze bed als iets negatiefs gaat zien? Ik richt heel de dag in naar haar behoefte. We gaan alleen op pad als ze net heeft geslapen, dus tussen haar slaapjes en eetmomenten in. In de auto en wandelwagen slaapt ze nog moeilijker dan in bed, maar het kan misschien wel zorgen voor wat ontspanning ofzo.

Ik ga ook kijken of het toch ligt aan iets wat ze van voeding binnenkrijgt. We deden niet een heel glutenvrij dieet, gaven soms een stukje brood of soepstengel. We gaan nu alle gluten uit haar dieet halen en de koemelk sowieso natuurlijk. Kijken of dat helpt op een of andere manier. Voor de rest gaat het met eten goed! Gister heeft ze lekker geprakte wortels zitten smikkelen. Ik prak ze dan voor haar en ze eet ze met haar handjes op. Flessen gaan goed en de pap ook. Toen het eten nog slecht ging, sliep ze tenminste wel goed

Ahhh, Danic dat roept om een foto natuurlijk

Nou, ik denk dat ik het ook niet zou trekken om 3 uur op haar kamer te zitten, hoor. Het is goed om je bewust te zijn van gewoontes die erin sluipen, maar het moet wel een werkbare situatie voor jullie zijn natuurlijk.

Het is zo lastig om de situatie in te schatten van een afstandje. Heb je het idee dat er dingen zijn die (soms) wel werken? Ik geloof zelf heilig in goed slapen overdag en op tijd naar bed brengen, maar het kan natuurlijk best zo zijn dat Amy een uitzondering is en liever wat later slaapt? Of heb je het idee dat ze ook echt moe is rond die tijd?

Is haar kamer goed donker?

Het lijkt me ook slim om een tijdje strikter om te gaan met haar glutenintake. Wel fijn dat ze nu beter eet, hoor!

Ik vind het hier trouwens ook lastig om in te schatten wat er nu precies is, hoor. Ik denk dat je daar vaak niet echt achter komt. Achteraf kun je misschien constateren dat het een fase was of dat er sprake was van doorkomende tanden of zo. Maar op het moment zelf blijft het een kwestie van trial and error.

Je bent in ieder geval niet de enige die met dit soort dingen worstelt.

Ik zou inderdaad naar de voeding kijken Solagratia, en drie uur frustratie vind ik heel veel voor zowel ouder als kind. Heb je al aan verlatingsangst gedacht? Ik zou haar als ze aangeeft niet te gaan slapen óf meenemen naar beneden, wachten op moeheid en weer proberen óf voorlopig in slaap laten vallen op jullie kamer. Ik denk dat een positieve associatie met slapen (zeker op deze leeftijd) veel belangrijker is dan grenzen hanteren. Drie uur is echt ontzettend lang!

Ik sluit me aan bij Jore. Dát ze slaapt, uitrust en weer in een ritme kan komen, zou voor mij prioriteit hebben boven waar ze slaapt. Maar misschien ben ik daar makkelijker in dan jij wilt zijn.

Oké, speciaal voor Sola en F_R (en gewoon omdat het kan:

Ja, drie uur is inderdaad lang. Zelf vind ik die grenzen ook belangrijk, want op een bepaald moment wordt een kind daar nu eenmaal gevoeliger voor. Maar het hangt er ook maar net vanaf hoe je zelf als ouder bent natuurlijk, en of de grenzen die je opwerpt realistisch zijn. Van een kind dat echt niet moe is kun je bijvoorbeeld niet verwachten dat het gaat slapen. En verlatingsangst is niet minder reeel dan bijvoorbeeld oor- of tandenpijn.

Jemig, danic, die foto is zo groot dat mijn laptop het niet trekt om hem te laten zien.

Ach wat schattig Danic, die hanekam staat haar wel hoor. Maaruhm, als je geen hanekam wilt dan kun je haar haartjes toch gewoon even wassen?

Hihi
En wat een schattig shirtje! Welk merk?

Wow wat een haar heeft Eva al.
Ik was al zo trots dat ean haar had maar als ik dit zo zie lijkt mijn kind wel kaal

Mag ik trouwens even trots doen? Na een keertje per ongeluk zelf gaan staan, doet ze 't nu (bij opa en oma ) de hele dag. Kreeg dit filmpje:

knappe Elise

Ik ga de tt maar eens kijken

Hihi Jore, dat shirtje is van de Zeeman (hebben ze ook in geel en roze).

Amy wrijft heel erg in haar ogen rond die tijd, dus dan heb ik het idee dat ze wel echt moe is. Als ze niet moe is omdat haar 2e middagslaapje laat was, dan brengen we haar als ze gaat wrijven. Dus ze is wel echt moe.

Ik ben er ook bang voor dat ze ondertussen gewoon niet meer wil omdat ze het negatief gaat associëren.Misschien voelt ze ook wel stress aan bij mij omdat ik onbewust toch denk 'oh als ze maar gaat slapen'. Het maakt mij dus op zich niet uit waar ze slaapt, als ze maar slaapt. Ik merk aan haar zelf ook dat ze de dag al vermoeid begint en dat vind ik naar.

Ik kan van dichtbij dus ook niet inschatten wat er aan de hand is Ik weet het gewoon echt niet Ik zet in elk geval het campingbedje op haar kamer zodat ik in elk geval het idee heb dat ze veilig ligt. Voor de rest maar een beleid uitstippelen met J.

Tnx allemaal voor de reacties Ik vind het sowieso al heel fijn om even te kunnen spuien en zo even reflecteren op wat we aan het doen zijn.

Danic, wat schattig! Past best hoor bij haar schattige jurkje!

Claudia, zou het al helpen om haar meer dingen uit te leggen of werkt dat op deze leeftijd nog niet? Ik doe het wel al, ik vertel altijd wat we gaan doen. Maar misschien kan ik daar nog iets in bereiken.

Wauw, wat goed, Cantare! Valt me mee dat opa en oma niet meteen in de box hingen toen ze viel.

Dit is nog niet haar jurkje hoor, dit is een t-shirtje. Ik wilde niet het risico lopen dat ze er al overheen spuugt voordat we er vanavond naar toe gaan.

Wat een leuk filmpje Cantare! Wat goed dat ze al zo staat! Stond ze met 2 handen los? Als Amy zo valt dan moet ik altijd rennen want die gaat dan echt hard huilen

@Claudia: Nou, wij zijn allemaal niet van die voorzichtige, en opa en oma zijn volgens mij ook wel wat gewend. Ik schrik altijd wel even als ze valt, maar als er niets aan de hand is dan laat ik haar gewoon zelf weer opkrabbelen. Maar Elise is ook echt een bikkeltje. Soms hoor ik een harde *boem* en vlieg ik uit mijn stoel, en zit Elise gewoon te lachen.

@Sola: nee, nog maar met 1 handje los. En dat kan ze dus ook nog niet echt goed.

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 14:58 schreef Solagratia het volgende:
Ik kan van dichtbij dus ook niet inschatten wat er aan de hand is Ik weet het gewoon echt niet

Ik denk dat ze "gewoon" bij jou wil zijn. Dat leid ik vooral af uit je opmerking dat ze wel rustig is (en zelfs gaat spelen) als je bij haar zit. Ze heeft jou nog nodig om zo te ontspannen dat ze in slaap kan vallen. En als ze heel hard aan het huilen is geweest dan moet ze misschien eerst via spelen tot rust komen. Als jij er niet bent dan raakt ze overstuur en in paniek. Een kind van haar leeftijd kan daar nog niet zelf uitkomen. Als wij bang zijn dan kunnen we onszelf vaak wel geruststellen door onszelf toe te spreken. Zij kan dat nog niet. Daarom werkt laten huilen in zo'n geval ook niet, tenzij je ze zó lang laat huilen dat ze van pure uitputting in slaap valt.

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 14:58 schreef Solagratia het volgende:
Ik ben er ook bang voor dat ze ondertussen gewoon niet meer wil omdat ze het negatief gaat associëren.Misschien voelt ze ook wel stress aan bij mij omdat ik onbewust toch denk 'oh als ze maar gaat slapen'. Het maakt mij dus op zich niet uit waar ze slaapt, als ze maar slaapt. Ik merk aan haar zelf ook dat ze de dag al vermoeid begint en dat vind ik naar.

Slaapt ze dan bij jullie op de kamer wel goed? Of heb je al eens geprobeerd om er zelf naast te slapen? Verlatingsangst klinkt namelijk wel plausibel.

Ik was zelf heel bang dat Ivan bij ons op de kamer zou belanden en we daar aan vast zouden zitten. Dat wou ik echt voorkomen. Maarja, wij hadden een strategie die veel energie kostte maar wel werkte. Als het verlatingsangst is wordt het ook wel weer minder, dus misschien geeft een tijdje bij jullie op de kamer slapen voor nu veel rust en is ze er op een bepaald moment wel aan toe om weer op haar eigen kamer te slapen. Het is maar net wat je zelf ziet zitten natuurlijk.

Mijn neefje van 2 jaar oud slaapt trouwens nog steeds in zijn campingbed. Daar zijn ze ooit mee begonnen omdat het veiliger was voor hem en die situatie is nog ongewijzigd!

quote:

Claudia, zou het al helpen om haar meer dingen uit te leggen of werkt dat op deze leeftijd nog niet? Ik doe het wel al, ik vertel altijd wat we gaan doen. Maar misschien kan ik daar nog iets in bereiken.

Mja, weet ik het niet zo goed. Ik ben geneigd te denken dat ze daar te jong voor is, maar aan de andere kant kun je maar het beste zo vroeg mogelijk beginnen met wat jij goede gewoontes vindt. Op het moment van overstuur zijn hielp hier vooral heel basaal praten en veel herhalen. Eerst zei ik dan steeds 'mama is bij je' terwijl ik over zijn buik wreef (en hem daarbij op zijn matras gedrukt hield) en daarna ging ik over op 'sssttt sssttt'. Bij Ivan was het probleem in ieder geval vooral verlatingsangt in combinatie met te moe zijn om weer goed (zelf) in slaap te kunnen vallen.

Oh danic, ik moest zo lachen

Cantare, wat knap van haar!

Bij ons in bed slaapt ze niet, maar ik kan wel proberen om haar in het campingbedje te laten slapen bij ons en dan zelf op bed te gaan liggen totdat ze in slaap valt. Ik vind het zelf geen probleem dat ze bij ons slaapt. Als we eerst maar weer rust in de tent hebben.

Ze ligt nu ook al bijna 2 uur in het campingbedje te slapen op onze kamer. Wel alleen in slaap gevallen. Ik denk dat dat bedje sowieso meer geborgenheid biedt, doordat het dicht is aan de zijkanten (gaas)

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 15:02 schreef Cantare het volgende:
@Claudia: Nou, wij zijn allemaal niet van die voorzichtige, en opa en oma zijn volgens mij ook wel wat gewend.

Ik vraag me wel eens af hoe mijn schoonouders 2 kinderen hebben grootgebracht. Bij Ivan vonden ze alles eng. Ik merk dat je daar zelf als ouder vrij gauw relaxed in wordt, maar je kent je kind natuurlijk ook en weet wel wat hij/zij aankan. Onze laatste zet was het verwijderen van de baby-inzet in Ivans kinderstoel. Toevallig was mijn schoonmoeder daarbij. Ze zag het volgens mij niet echt zitten! Maar Ivan was binnen een paar dagen handig genoeg om de stoel op en af te klimmen. _{Toegegeven, hij is er wel een paar keer vanaf gevallen.}

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 15:11 schreef Solagratia het volgende:
Ze ligt nu ook al bijna 2 uur in het campingbedje te slapen op onze kamer. Wel alleen in slaap gevallen. Ik denk dat dat bedje sowieso meer geborgenheid biedt, doordat het dicht is aan de zijkanten (gaas)

Super!

Sola, moeilijk hoor. Het klinkt mij ook als verlatingsangst in de oren, maar je weet het niet he. Soms zou ik willen dat ze al konden praten zodat ze het iig uit kunnen leggen. Sterkte!
Isabelle had 2 ontzettende vrolijke dagen na al die tandpijn, alleen maar lachen. En vandaag...mopper de mopper, huilen, niet alleen spelen en al helemaal niet in slaap te krijgen. En als ze dan slaapt wordt ze huilend wakker. De tandenpijn zal nog wel niet over zijn.

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 15:11 schreef Solagratia het volgende:
Bij ons in bed slaapt ze niet, maar ik kan wel proberen om haar in het campingbedje te laten slapen bij ons en dan zelf op bed te gaan liggen totdat ze in slaap valt. Ik vind het zelf geen probleem dat ze bij ons slaapt. Als we eerst maar weer rust in de tent hebben.

Ze ligt nu ook al bijna 2 uur in het campingbedje te slapen op onze kamer. Wel alleen in slaap gevallen. Ik denk dat dat bedje sowieso meer geborgenheid biedt, doordat het dicht is aan de zijkanten (gaas)

Mijn oudste slaapt nog steeds in een campingbedje. Ik werd zwaar gestoord van het middernachtelijke speenrapen en hij had de neiging om als hij boos was (omdat hij niet wilde slapen) tegen de randen te bonken of te stoten.

Tnx Jore! Toch fijn om te weten. Ik kan me ook goed voorstellen dat dat bedje knusser is. Maakt het niet uit dat het matrasje wat zachter is dan een gewoon matrasje?

Als het klopt past een matras van een ledikant ook in een campingbedje dan kun je haar eigen matrasje erin leggen

Goed idee! Zo simpel eigenlijk

Dat hebben wij ook gedaan ja, het ledikantmatrasje in het campingbedje. Het scheelde bij ons echt heel veel gedoe. Bovendien konden we het ledikantje toen naast ons bed laten staan en hadden we meteen een uitvalbeveiliging voor als hij 's nachts bij ons kwam liggen. Silke slaapt nu in dat ledikantje

@Pessie: Nee, ik werd na 48 uur ontslagen en pendel dus sinds zaterdag op en neer naar het ZH. Behoorlijk intensief zo vlak na je bevalling, maar ja, je wilt toch zoveel mogelijk bij haar zijn. Ik word echt wakker met een soort heimwee gevoel.

@f_r: Nee, haar eerste flesje deed ze meteen goed met ademen, zuigen en slikken en ook neemt ze op tijd pauzes. Ik hoop dat ze snel wakker en sterk genoeg is om mee naar huis te mogen, maar we houden nog rekening met een aantal weken. Hoe ging dat eigenlijk bij jou? (of waar kan ik dat evt terug lezen)

Excuses voor weer een egopost, maar ik heb te weinig tijd (en concentratievermogen) om goed in te lezen en op anderen te reageren...