Echt straffen doe ik geloof ik niet. Wel zeg ik als madam staat te gillen/brullen om niks, dat ze dat maar even in de tuin/boven moet gaan doen. Vaak helpt het. Dan komt ze terug met de opmerking 'ik kan weer lachen mama, ik was boos mama, ik was geschrokken mama, weet ik veel'. Ze komt dan in ieder geval weer een beetje tot zichzelf.
Ik zie mijn assertieve dochter ineens van een hele andere kant (die ik nog wel ken uit haar vroege dreumestijd, maar al laaaaaaaaaang niet meer gezien heb) nu ze naar de drie-plusgroep gaat. Ze vindt alles leuk van de drieplus en vraagt elke dag of ze naar de drieplus mag, maar als ze er dan een dagje is dan durft ze niks mee te doen.

Ze gaat er wel bijzitten, bij de activiteiten, is heel geïnteresserd en betrokken, maar als ze zelf aan de beurt is klapt ze een beetje dicht ofzo. Dan zet ze blijkbaar totaal onverwacht heel stellig (oké, toch een beetje assertief nog) dat ze dat niet wil doen. Maar hier thuis gaat ze het dan toch zitten doen.