Bronquote:'Respecteer de redelijke doodswens van de oudere'
Jan Terlouw: "Zelf een vriend helpen sterven, zou ik buitengewoon moeilijk vinden."
Midden in het interview onderbreekt Jan Terlouw het gesprek. Hij wijst naar een van de vier koeien in het weiland achter zijn huis. De koe kijkt ons recht in de ogen. Ze staat stokstijf op haar poten, terwijl haar rug vreemde, schokkerige bewegingen maakt. "Barensweeën", zegt Terlouw, die naar zijn verrekijker grijpt om te kijken of er al hoefjes tevoorschijn komen. "Het zou kunnen dat ze zo meteen gaat kalven. Dan moet ik er wel even naartoe. In principe kunnen ze het zelf, maar soms is er wat hulp nodig."
De initiatiefgroep 'Uit vrije wil' beoogt 'voltooid leven' op te nemen in de wet als grond voor euthanasie. Trouw onderzoekt dit begrip in een korte serie. Jan Terlouw: "Iemands leven is voltooid, als diegene dat zelf in alle redelijkheid zo ziet."
Is de oud-politicus en schrijver agrariër geworden? "Welnee, dit is vrije-tijdswerk." Vier koeien en 16 schapen en lammeren lopen er in de weides rond zijn huis in het Gelderse Twello. Terlouw (79) verzorgt ze met zijn vrouw. Het echtpaar woont sinds begin jaren negentig op een bosrijk landgoed van 13 hectare. "Een godsgeschenk om hier oud te mogen worden", zegt Terlouw. "Of eigenlijk: een geschenk van mijn lezers."
Hij was wetenschapper, Tweede Kamerlid, vicepremier, commissaris van de koningin en senator, maar het landgoed dankt hij toch vooral aan zijn geliefde jeugdboeken. Alleen al in Nederland werden er meer dan een miljoen van verkocht en zijn werk werd in 25 talen vertaald. "Ik heb heel veel gewerkt, in mijn leven. Ik vind werken fijn."
Hij werkt nog steeds. Sinds 2006 publiceert Terlouw ieder jaar een thriller, die hij met zijn dochter Sanne schrijft. Geen jeugdboeken meer. "Ik weet niet meer voldoende hoe kinderen leven, met hun iPods en telefoontjes", zegt hij.
Jan Terlouw heeft op verzoek zijn naam verbonden aan de initiatiefgroep 'Uit vrije wil'. Deze groep wil er via een nieuwe wet voor zorgen dat oude mensen die hun leven 'voltooid' achten, hulp kunnen inschakelen om hun leven te laten beëindigen.
Als een van de eerste leiders van D66, de partij die de euthanasiewet initieerde, voelt Terlouw zich betrokken bij het onderwerp. "Mijn hele politieke streven had één hoofddoel: emancipatie van de burger. Het hebben van plichten is een recht. Mensen mogen verantwoordelijkheid dragen, anders horen ze er niet echt bij."
Terlouw zou zelf overigens niet snel van de nieuwe wet gebruik maken, als die komt. "Ik zie mezelf nog geen mededeling rondsturen als: 'Op 12 augustus aanstaande laat ik mijzelf euthanaseren'. Als het nodig is, zou ik het liever doen via palliatieve sedatie, langzaam een beetje versterven. Ik zou persoonlijk liever zien dat de dood toch nog minstens een beetje onverwacht komt. En niet zo georganiseerd. Maar dat is geen reden om het een ander te verbieden."
Zou u een vriend helpen sterven, als hij u daar om vroeg?
"Dat zou ik buitengewoon moeilijk vinden. Een oud-studiegenoot, een heel goede vriend van me, belde me vijf jaar geleden op. Hij zei: 'Jan, ik wacht het eindexamen van mijn kleindochter nog af. En daarna is het afgelopen. Ik wilde het je even vertellen, zodat je er niet door wordt overvallen.'
"Ik vond dat ontzettend moeilijk te verwerken. Ik zei: 'Ik accepteer je besluit volledig. Ik bewonder het dat je hiervoor kiest. Ik schrijf je vanavond nog een brief.'
"Niet veel later is het gebeurd. Op een vooraf bepaalde datum. Dat zou mij niet liggen. Maar nogmaals: als een ander het zo wil doen, dan moet dat mogen. Mijn vriend kon het doen omdat hij ernstig ziek was. Maar wat als hij nou alleen maar moe was geweest, klaar met het leven? Dan had het volgens de wet niet gemogen."
En dat vindt u onrechtvaardig?
"Inderdaad. Voor mij is de kern van de zaak dat iemand zelf mag bepalen wanneer hij zijn leven voltooid acht. Niet als hij veertig is, want als een veertigjarige uit het leven wil stappen, is er iets grondig mis. Dan moet je het beschouwen als een ziekte, en moet je hem behandelen, desnoods tegen zijn zin in. Maar als iemand in de tachtig is, en hij heeft alles gehad, zijn kinderen zijn opgevoed, zijn partner is overleden, zijn lijf takelt af, al is hij dan niet ziek - dan moet hij zelf kunnen beslissen dat zijn leven voltooid is. En dan mag de samenleving niet zeggen: dat is niet waar."
Niet bepaald eenduidige criteria.
"Nee, maar dat is inherent aan deze materie. Het is geen medisch vraagstuk, zoals euthanasie, waarbij artsen tamelijk objectief kunnen vaststellen of er sprake is van ondragelijk en uitzichtloos lijden. Het is een ethisch vraagstuk. Dat vereist grote zorgvuldigheid. Daarom pleit de initiatiefgroep ook voor professionele begeleiding. Het moet goed geregeld worden. Een deskundige, of een commissie, moet zich ervan laten overtuigen dat iemand niet lichtvaardig, maar in alle redelijkheid tot zijn besluit is gekomen."
En dat kan en mag de samenleving wél beoordelen?
"Ja, dat is nodig, om misbruik te voorkomen. Je kunt niet zeggen: ga maar naar de apotheek en koop de pil van Drion. Daar zijn we als mensheid helaas niet toe in staat, het risico op misbruik zou dan te groot worden. Begeleiders moeten vaststellen dat het besluit bijvoorbeeld niet door erfgenamen is ingegeven. Het dient een oprechte wens te zijn van de persoon in kwestie, een wens die losstaat van grillen en praktische, oplosbare problemen zoals lichte eenzaamheid of slapeloosheid."
Opnieuw: voorwaarden die sterk persoonlijk zijn, en dus lastig in een wet te vatten.
"We zijn altijd afhankelijk van de integriteit van de mensen die het moeten uitvoeren, dat geldt bij elke wet. De samenleving bestaat niet uit machines. Rechters zijn ook mensen, kijk maar hoe verschillend de strafmaat voor een bepaald vergrijp bij verschillende rechters kan uitpakken. Zo is het systeem. Maar het risico op fouten en misbruik mag geen reden zijn om een rechtvaardige wet tegen te houden."
Er zijn ook mensen met religieus gemotiveerde bezwaren.
"Ook die mogen dit niet tegenhouden. Als christelijke politici zeggen: 'God verbiedt dit', dan kunnen ze die bewering op geen enkele manier bewijzen. Dus mag die niet in wetgeving worden meegenomen."
Wetten bevatten toch wel meer onbewijsbare ethische motieven?
"Ja, maar dat zijn geen religieuze motieven. De wetgever mag bijvoorbeeld best uitgaan van de basis-intuïtie: 'Het leven dient beschermd te worden'."
Waarom eigenlijk - waarom leggen we dit gesprek stil als er een kalfje geboren wordt?
"Daar zijn geen vreemde vooronderstellingen voor nodig. Iedereen heeft die intuïtie. De wil om te leven - en in het verlengde daarvan de wil om leven te beschermen - is zoiets fundamenteels. Elke soort moet ten koste van zo ongeveer alles willen leven, anders kan hij überhaupt niet bestaan. Wij zijn de enige soort die weet dat het leven ophoudt. En die zich soms gedwongen ziet om zich in redelijke termen tot dat einde te verhouden. Als ik hier een konijn aantref met myxomatose (een virus dat blindheid veroorzaakt, MvD), en het vlucht niet eens meer als ik nader, dan schiet ik het beestje met mijn buks een kogel door het hoofd. Met grondige tegenzin.
"De vraag is niet óf we het leven moeten beschermen, maar tot op welk punt we dat moeten doen. Waarom mogen de veertigers, die de wetten maken, een vrouw van negentig beletten om op een humane wijze uit het leven te stappen? Moet zij voor de trein springen? Jaarlijks maken honderden oude mensen op een gewelddadige manier een einde aan hun leven. Dat is mensonwaardig."
In de nacht na dit interview is een gezond kalfje geboren. Het heeft nog geen naam.
Op het moment zijn er vijf noodzakelijke voorwaarden waaraan iemand moet voldoen voordat hij in aanmerking kan komen voor vrijwillige euthanasie:
Bronquote:a. is suffering from a terminal illness;
b. is unlikely to benefit from the discovery of a cure for that illness during what remains of her life expectancy;
c. is, as a direct result of the illness, either suffering intolerable pain, or only has available a life that is unacceptably burdensome (because the illness has to be treated in ways that lead to her being unacceptably dependent on others or on technological means of life support);
d. has an enduring, voluntary and competent wish to die (or has, prior to losing the competence to do so, expressed a wish to die in the event that conditions (a)-(c) are satisfied); and
e. is unable without assistance to commit suicide,
De vraag is nu of aan deze noodzakelijke voorwaarden de notie van een 'voltooid leven' mag worden toegevoegd. Door een notie van voltooid leven op te nemen zal dit van direct invloed zijn op de overige voorwaarden. De laatste voorwaarde (e) zal ietwat omgebogen moeten worden (ouderen die hun leven als 'voltooid' beschouwen kunnen in veel gevallen nog wel zelfmoord plegen) plus de voorwaarde van een 'dodelijke ziekte' (a) zal komen te vervallen incluis het 'uitzichtloos' of 'ontoelaatbaar' lijden (c) dat daarbij komt kijken. Kortom: er komen plots een stuk meer mensen in aanmerking voor euthanasie.
Zelf denk ik dat onder zeer strikte voorwaarden euthanasie mag worden toegepast als iemand zijn leven als 'voltooid' beschouwd. Eén van die voorwaarden is dat, zoals Terlouw al opmerkt in het interview, dat men aan het einde van zijn leven is (wat in deze tijd zo rond de 80 jaar is). Andere voorwaarden zijn minder sterk door hun subjectieve karakter: het persoon heeft weinig sociale contacten, weinig vooruitzicht, het lichaam takelt af, enzovoort. Een speciale plaats verdienen misschien de personen met de ziekte van Alzheimer. Deze kunnen de ziekte beschouwen als een inhumane wijze om tot een eind te komen en voor henzelf besluiten dat het menselijker is om eerder afscheid te nemen van het leven.
Grootste probleem blijft natuurlijk hoe dit alles in een wet verankerd kan worden. Door de wat subjectieve en multi-interpretabele termen is de wet op een breed scala aan situaties van toepassing. Zo breed, dat het misschien verstandiger is om bepaalde zaken grondiger af te bakenen.
De vraagstelling: hulp bij zelfdoding bij een 'voltooid leven' - toelaatbaar of niet?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 19-06-2011 17:02:15 ]
Bron (p. 2)quote:De zorgvuldigheidseisen, bedoeld in artikel 293, tweede lid, Wetboek van Strafrecht,
houden in dat de arts:
a. de overtuiging heeft gekregen dat er sprake was van een vrijwillig en
weloverwogen verzoek van de patiënt,
b. de overtuiging heeft gekregen dat er sprake was van uitzichtloos en
ondraaglijk lijden van de patiënt,
c. de patiënt heeft voorgelicht over de situatie waarin deze zich bevond en over
diens vooruitzichten,
d. met de patiënt tot de overtuiging is gekomen dat er voor de situatie waarin
deze zich bevond geen redelijke andere oplossing was,
e. ten minste één andere, onafhankelijke arts heeft geraadpleegd, die de patiënt
heeft gezien en schriftelijk zijn oordeel heeft gegeven over de
zorgvuldigheidseisen, bedoeld in de onderdelen a tot en met d, en
f. de levensbeëindiging of hulp bij zelfdoding medisch zorgvuldig heeft
uitgevoerd.
2. Indien de patiënt van zestien jaren of ouder niet langer in staat is zijn wil te uiten,
maar voordat hij in die staat geraakte tot een redelijke waardering van zijn belangen
terzake in staat werd geacht, en een schriftelijke verklaring, inhoudende een verzoek
om levensbeëindiging, heeft afgelegd, dan kan de arts aan dit verzoek gevolg geven.
De zorgvuldigheidseisen, bedoeld in het eerste lid, zijn van overeenkomstige
toepassing.
3. Indien de minderjarige patiënt een leeftijd heeft tussen de zestien en achttien jaren en
tot een redelijke waardering van zijn belangen terzake in staat kan worden geacht,
kan de arts aan een verzoek van de patiënt om levensbeëindiging of hulp bij
zelfdoding gevolg geven, nadat de ouder of de ouders die het gezag over hem
uitoefent of uitoefenen dan wel zijn voogd bij de besluitvorming zijn betrokken.
4. Indien de minderjarige patiënt een leeftijd heeft tussen de twaalf en zestien jaren en
tot een redelijke waardering van zijn belangen terzake in staat kan worden geacht,
kan de arts, indien een ouder of de ouders die het gezag over hem uitoefent of
uitoefenen dan wel zijn voogd zich met de levensbeëindiging of hulp bij zelfdoding
kan of kunnen verenigen, aan het verzoek van de patiënt gevolg geven. Het tweede
lid is van overeenkomstige toepassing.
Dat valt wel mee.quote:
Hoe liberaal is dat? Wie ben jij eigenlijk om die voorwaarden te stellen?quote:Zelf denk ik dat onder zeer strikte voorwaarden euthanasie mag worden toegepast als iemand zijn leven als 'voltooid' beschouwd.
Dat heet arbitrage.quote:Eén van die voorwaarden is dat, zoals Terlouw al opmerkt in het interview, dat men aan het einde van zijn leven is (wat in deze tijd zo rond de 80 jaar is).
Niet minder 'subjectief' dan vaststellen wanneer iemand te oud is geworden.quote:Andere voorwaarden zijn minder sterk door hun subjectieve karakter: het persoon heeft weinig sociale contacten, weinig vooruitzicht, het lichaam takelt af, enzovoort.
En waar markeer je de grens nu precies? En hoe ga je om met een demente die zich zal verzetten tegen de euthanasie?quote:Een speciale plaats verdienen misschien de personen met de ziekte van Alzheimer. Deze kunnen de ziekte beschouwen als een inhumane wijze om tot een eind te komen en voor henzelf besluiten dat het menselijker is om eerder afscheid te nemen van het leven.
Ik stel je deze vragen niet om te trollen, maar om je erop te wijzen dat het misschien wel helemaal niet mogelijk is om principes op te stellen op basis waarvan je zou kunnen beoordelen wat geoorloofd is, in dit geval euthanasie.
Mijn grootvader is dement geweest in zijn laatste 2 jaren en lachte heel de dag om alles wat er om hem heen gebeurde, zonder dat hij het begreep, als een driejarig kind dat zojuist een glas wodka had verorberd. Had deze man er goed aan gedaan om middels een wilsbeschikking zijn doodvonnis te tekenen?
Euthanasie is nóg een manier waarop de mens macht over het bestaan wil uitoefenen. Ik ben er geen principieel tegenstander van maar uitsluitend (dat lijkt mij een veel beter criterium) wanneer iemand (op natuurlijke wijze) tóch binnenkort al zal overlijden.
Euthanasie als optie voor terminale gevallen dus.
[ Bericht 5% gewijzigd door sneakypete op 21-06-2011 21:39:17 ]
Hoe kun je nu zeggen dat het lichaam een bezit is? Zonder het lichaam was je, althans afgaande op wat de wetenschappen zeggen, überhaupt niets. Jij beheert niet je lichaam, jij bent het. Hoe kun je er dan meester over worden?quote:Op zondag 19 juni 2011 23:25 schreef eldodo het volgende:
Mensen bezitten zelf hun lichaam en kunnen beslissen wat ermee gedaan wordt. Dus als iemand uitdrukkelijk toestemming geeft om geholpen te worden bij zijn/haar zelfmoord is dat moreel ok. Het wordt lastiger als iemand impulsief zo'n beslissing wil maken, tijdelijk niet meer helder kan denken of communiceren e.d. Als je ervan uit kan gaan dat die persoon op een later moment/toestand niet gedood had willen worden, lijkt het me beter die persoon naar dat moment proberen te begeleiden. Je bent ook niet verplicht om iemand hiermee te helpen.
Ook blijkt uit je terechte opmerking dat mensen vaak 'impulsief' handelen (kun je een onderscheid handhaven tussen impulsief en niet impulsief?) dat het belachelijk is om dingen te verdedigen omdat ze 'uit vrije wil' gedaan worden.
Mensen die niet in God geloven hebben dus geen levensvragen, zoveel is duidelijk.quote:
Je bent het en daarom is het exclusief van jou. Het zijn jouw handen, ogen, hersenen etc., daar heeft niemand anders wat over te zeggen.quote:
Hoe kun je nu zeggen dat het lichaam een bezit is? Zonder het lichaam was je, althans afgaande op wat de wetenschappen zeggen, überhaupt niets. Jij beheert niet je lichaam, jij bent het. Hoe kun je er dan meester over worden?
Lastig onderscheid, daarvoor zou je informatie moeten inwinnen bij professionals die suicidale personen helpen.quote:Ook blijkt uit je terechte opmerking dat mensen vaak 'impulsief' handelen (kun je een onderscheid handhaven tussen impulsief en niet impulsief?) dat het belachelijk is om dingen te verdedigen omdat ze 'uit vrije wil' gedaan worden.
Twee extremen zijn bijv. iemand die depressief is en zonder verdere hulp te zoeken maar van een brug springt. Terwijl zijn/haar situatie prima te verhelpen was. In tegenstelling tot iemand met een terminale ziekte die geen of minimale hoop heeft op verbetering, alle opties heeft bekeken en waar mogelijk nog wat dingen verwerkt en afgesloten (besef van zijn lot, afscheid nemen van vrienden e.d.). Iemand die goed overwogen heeft om zjin leven te beëindigen.
In beide gevallen is het nog steeds de eigen bewuste keuze, alleen niet beide even wenselijk. Met bewust bedoel ik alleen maar dat de gedachte of impuls bewust is ervaren en er gekozen is op in te gaan, niet dat het perse goed overdacht is. Een onbewuste keuze zou je wss een ongeluk moeten noemen, bijv. dronken gaan rijden en dan verongelukken.
Het punt is dat je wetgeving moet hebben die bestand is tegen misbruik. Als je mensen maar een pil van Drion laat kopen bij de apotheek is dat gewoon veel te gevaarlijk. Liberaal zijn staat niet gelijk aan het idee dat alles maar mag en moet kunnen.quote:
[..]
Hoe liberaal is dat? Wie ben jij eigenlijk om die voorwaarden te stellen?
quote:[..]
Dat heet arbitrage.
Bronquote:Arbitrage kan verwijzen naar:
Arbitrage (conflict): een methode van geschilbeslechting waarbij een onpartijdige arbiter in een geschil tussen partijen een bindende uitspraak geeft.
Arbitrage (handel): het gelijktijdig op verschillende markten kopen en verkopen van effecten (of andere activa) om gebruik te maken van koersverschillen.
Arbitrage (sport): de leiding in een sportwedstrijd.
Leg uit.
Mwoah, levensverwachting vind ik persoonlijk nog een vrij objectief te meten iets (d.m.v. statistiek).quote:[..]
Niet minder 'subjectief' dan vaststellen wanneer iemand te oud is geworden.
Er is natuurlijk geen precieze grens aan te geven, dat is er vrijwel nooit in ethische kwesties. Er moet steeds per geval weer bekeken worden of het een redelijke wens is van de cliënt om vrijwillig uit het leven te stappen. Dat is altijd enigszins arbitrair; dat hoort bij de aard van deze kwesties.quote:[..]
En waar markeer je de grens nu precies? En hoe ga je om met een demente die zich zal verzetten tegen de euthanasie?
Ik stel je deze vragen niet om te trollen, maar om je erop te wijzen dat het misschien wel helemaal niet mogelijk is om principes op te stellen op basis waarvan je zou kunnen beoordelen wat geoorloofd is, in dit geval euthanasie.
Dat weet ik niet, ik ken de situatie van je grootvader niet.quote:Mijn grootvader is dement geweest in zijn laatste 2 jaren en lachte heel de dag om alles wat er om hem heen gebeurde, zonder dat hij het begreep, als een driejarig kind dat zojuist een glas wodka had verorberd. Had deze man er goed aan gedaan om middels een wilsbeschikking zijn doodvonnis te tekenen?
Ach, rattengif e.d. is ook dodelijk. Dus inderdaad, het spul ligt er nu al, maar dat is niet met doel mensen te doden.quote:
Iedereen (en dan bedoel ik ook IEDEREEN) moet op elk moment zijn eigen leven kunnen beëindigen. Van mij mogen ze de pillen daarvoor bij de supermarkt naast de kauwgum leggen.
Njaa, maar van rattengif ga je toch niet echt prettig dood. Ik gun mensen die echt niet verder willen gewoon dat ze rustig inslapen. Als ik er trouwens over nadenk vind ik wel dat het misschien beter is om de verkoop via officiële kanalen te doen, met registratie, zodat de pillen wat minder makkelijk als moordwapen gebruikt kunnen worden.quote:
[..]
Ach, rattengif e.d. is ook dodelijk. Dus inderdaad, het spul ligt er nu al, maar dat is niet met doel mensen te doden.
Maar goed, dat zou je dan met rattengif ook moeten doen natuurlijk. Moeilijk, moeilijk, moeilijk.
Waaraan staat het wel gelijk dan?quote:Op woensdag 22 juni 2011 02:15 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Het punt is dat je wetgeving moet hebben die bestand is tegen misbruik. Als je mensen maar een pil van Drion laat kopen bij de apotheek is dat gewoon veel te gevaarlijk. Liberaal zijn staat niet gelijk aan het idee dat alles maar mag en moet kunnen.
Mijn vermoeden is dat liberalen geen idee hebben van wat liberalisme zou kunnen zijn.
Ik bedoelde het in deze zin: als een knoop doorhakken. Iets arbitrair noemen betekent dat je wijst op de toevallige, noodzakelijkerwijs onfundeerbare aard van een gekozen standpunt. Dat is eigenlijk trouwens heel de kern van alle 'rechtvaardigheid' nu ik er zo over nadenk.quote:
Dat is zeker zo, maar waarom zou het ook 'objectief' zijn als in een geldig criterium? Ben je niet zo oud als je je voelt?quote:[..]
Mwoah, levensverwachting vind ik persoonlijk nog een vrij objectief te meten iets (d.m.v. statistiek).
Gelukkig geef je het zelf toe. Hoe denk je dan op een filosofieforum toegang te krijgen tot antwoorden op ethische vragen?quote:Er is natuurlijk geen precieze grens aan te geven, dat is er vrijwel nooit in ethische kwesties. Er moet steeds per geval weer bekeken worden of het een redelijke wens is van de cliënt om vrijwillig uit het leven te stappen. Dat is altijd enigszins arbitrair; dat hoort bij de aard van deze kwesties.
Ook ik vind trouwens niet dat ethiek onbelangrijk is. Ik denk dat veel mensen dat tegenwoordig ervaren; een bepaalde verdeeldheid. Enerzijds zijn er nergens fundamenten te vinden, terwijl we ze toch continue zoeken ter rechtvaardiging van onze acties.
Uiteraard niet, maar het punt was natuurlijk dat dementie of geestelijke beperktheid in het algemeen ook niet echt gekozen kan worden als een goede voorwaarde, omdat intelligentie danwel cognitieve vermogens weinig zeggen over iemands levensgeluk.quote:Dat weet ik niet, ik ken de situatie van je grootvader niet.
Misschien heb ik er ook wel niet zoveel over te zeggen.quote:
[..]
Je bent het en daarom is het exclusief van jou. Het zijn jouw handen, ogen, hersenen etc., daar heeft niemand anders wat over te zeggen.
Je uitspraken zijn gebaseerd op cartesiaans dualisme. Kun je dat handhaven wanneer je bijv. niet meer in God gelooft??
Die mogelijkheid gaf ik ook aan.quote:[..]
Lastig onderscheid, daarvoor zou je informatie moeten inwinnen bij professionals die suicidale personen helpen.
Twee extremen zijn bijv. iemand die depressief is en zonder verdere hulp te zoeken maar van een brug springt. Terwijl zijn/haar situatie prima te verhelpen was. In tegenstelling tot iemand met een terminale ziekte die geen of minimale hoop heeft op verbetering, alle opties heeft bekeken en waar mogelijk nog wat dingen verwerkt en afgesloten (besef van zijn lot, afscheid nemen van vrienden e.d.). Iemand die goed overwogen heeft om zjin leven te beëindigen.
De wet spreekt dan van 'uitzichtloos lijden' (het zou de titel van een gedicht kunnen zijn). Dat betekent dat de in aanmerking komende binnen korte tijd (wat is kort?) zal sterven, gepaard gaande met toenemend of continue hevig lijden.
Voor deze mensen vind ik euthanasie zeker een keuze-optie.
In beide gevallen is het nog steeds de eigen bewuste keuze, alleen niet beide even wenselijk. Met bewust bedoel ik alleen maar dat de gedachte of impuls bewust is ervaren en er gekozen is op in te gaan, niet dat het perse goed overdacht is. Een onbewuste keuze zou je wss een ongeluk moeten noemen, bijv. dronken gaan rijden en dan verongelukken.
[/quote]
Als liberaal geloof je per definitie in de vrijheid. Hoe deze vrijheid gedefinieerd en ingevuld wordt is natuurlijk vers twee. Plus nogal offtopic.quote:
[..]
Waaraan staat het wel gelijk dan?
Mijn vermoeden is dat liberalen geen idee hebben van wat liberalisme zou kunnen zijn.
Dat het standpunt in enige mate arbitrair is wil niet per se zeggen dat we niet betere van slechtere standpunten kunnen onderscheiden. Ik vind het beter dat iemand op het einde van zijn leven zegt dat zijn leven voltooid is dan in het begin. Waarom? Dan hebben mensen meer levenservaring achter de rug, zijn ze dichter bij hun natuurlijke dood en hebben ze de mogelijkheid om humaan uit het leven te stappen (i.p.v. via zelfmoord).quote:[..]
Ik bedoelde het in deze zin: als een knoop doorhakken. Iets arbitrair noemen betekent dat je wijst op de toevallige, noodzakelijkerwijs onfundeerbare aard van een gekozen standpunt. Dat is eigenlijk trouwens heel de kern van alle 'rechtvaardigheid' nu ik er zo over nadenk.
Subjectiviteit heb ik al genoemd als probleem. Dat is ook het grootste probleem wanneer men deze ethische noties probeert om te zetten in een wet.quote:[..]
Dat is zeker zo, maar waarom zou het ook 'objectief' zijn als in een geldig criterium? Ben je niet zo oud als je je voelt?
Deze snap ik niet.quote:[..]
Gelukkig geef je het zelf toe. Hoe denk je dan op een filosofieforum toegang te krijgen tot antwoorden op ethische vragen?
De fundering van de moraal is ook wederom een andere discussie.quote:Ook ik vind trouwens niet dat ethiek onbelangrijk is. Ik denk dat veel mensen dat tegenwoordig ervaren; een bepaalde verdeeldheid. Enerzijds zijn er nergens fundamenten te vinden, terwijl we ze toch continue zoeken ter rechtvaardiging van onze acties.
Weinig zeggen? Dat is veel te sterk geformuleerd. Ik ken mensen met de ziekte van Alzheimer die op het einde alleen nog maar verward, verdwaald en ontzettend onrustig waren. In welke zin is zoiets niet 'uitzichtloos lijden'? Cognitieve vermogens kunnen zodanig verminkt zijn dat zij zich tegen de mens zelf gaan keren. Ze kunnen dus zeker wel iets zeggen over iemands welbevinden.quote:[..]
Uiteraard niet, maar het punt was natuurlijk dat dementie of geestelijke beperktheid in het algemeen ook niet echt gekozen kan worden als een goede voorwaarde, omdat intelligentie danwel cognitieve vermogens weinig zeggen over iemands levensgeluk.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 24-06-2011 21:34:53 ]
Dat kan je nu ook al doen.quote:
Wat mij vooral lastig lijkt is de volgende: ik wil van mijn vrouw af, koop dus bij de supermarkt een drionnetje en smokkel dat door haar smoothy. Hoe voorkom je dat?
Voldoende ontstoppers die hetzelfde trucje klaren.
Het verschil is dat in het geval iemand die overleden blijkt aan een overdosis ontstopper er een ander onderzoek volgt dan als iemand aan De Pil is gegaan.quote:
[..]
Dat kan je nu ook al doen.
Voldoende ontstoppers die hetzelfde trucje klaren.
Hoeveel mensen zouden jaarlijks De Pil nemen?quote:
[..]
Het verschil is dat in het geval iemand die overleden blijkt aan een overdosis ontstopper er een ander onderzoek volgt dan als iemand aan De Pil is gegaan.
Zou daar geen onderzoekje bij plaatsvinden of het aannemelijk is dat men dit vrijwillig nam?
Waar haal je die onzin vandaan? ontstopper ga je niet zomaar dood aan, en de eerste slok spuug je direct uit.quote:
[..]
Dat kan je nu ook al doen.
Voldoende ontstoppers die hetzelfde trucje klaren.
Een van de beste methoden om het zelf te doen is met een inert gas.
- Argon gebruikt voor MIG lassen te halen bij de bouwcentra met lasapparatuur (100% is de beste de 85% is minder omdat je van de overige CO2 irritaties in de longen krijgt en een minder relaxed gevoel)
- Stikstof bij veel industriele bedrijven te vinden.
- Helium gebruikt voor de ballonnen.
Laat een grote zak vollopen en stop hem over je hoofd en zorg dat het afsluit. Het gas is reukloos smaakloos en op geen enkele manier irriterend. Je lichaam raakt niet bij zuurstof tekort in paniek, maar bij een CO2 teveel. Van zuurstoftekort(hypoxie) wordt je euforisch en val je binnen 1 a 2 minuten al buiten bewustzijn.
Neem het liefst een grote vuiniszak(liefst 200 l) vol. Hiermee voorkom je dat er toch een CO2 concentratie kan opbouwen in de vuilniszak waar je misschien toch wat lichte discomfort kan ervaren al is het altijd nog effectief. Deze methode wordt ook toegepast in om proefdieren in te laten slapen om paniek te voorkomen, en om te zorgen dat niets beschadigd raakt.
Bedankt voor de tip.quote:
[..]
Waar haal je die onzin vandaan? ontstopper ga je niet zomaar dood aan, en de eerste slok spuug je direct uit.
Een van de beste methoden om het zelf te doen is met een inert gas.
- Argon gebruikt voor MIG lassen te halen bij de bouwcentra met lasapparatuur (100% is de beste de 85% is minder omdat je van de overige CO2 irritaties in de longen krijgt en een minder relaxed gevoel)
- Stikstof bij veel industriele bedrijven te vinden.
- Helium gebruikt voor de ballonnen.
Laat een grote zak vollopen en stop hem over je hoofd en zorg dat het afsluit. Het gas is reukloos smaakloos en op geen enkele manier irriterend. Je lichaam raakt niet bij zuurstof tekort in paniek, maar bij een CO2 teveel. Van zuurstoftekort(hypoxie) wordt je euforisch en val je binnen 1 a 2 minuten al buiten bewustzijn.
Neem het liefst een grote vuiniszak(liefst 200 l) vol. Hiermee voorkom je dat er toch een CO2 concentratie kan opbouwen in de vuilniszak waar je misschien toch wat lichte discomfort kan ervaren al is het altijd nog effectief. Deze methode wordt ook toegepast in om proefdieren in te laten slapen om paniek te voorkomen, en om te zorgen dat niets beschadigd raakt.
Is dit nu hulp bij zelfdoding of niet ?
En dan heb je nog het onderscheid tussen actieve en passieve euthanasie, voor mij allemaal onduidelijk en arbitrair.
Als deze persoon nu zelfmoord pleegt met behulp van jouw techniek. Zou jij dan strafbaar zijn onder het mom hulp bij zelfdoding?quote:
Hehe inderdaad, maar ik wil alleen laten zien dat het zo makkelijk is en hulp bij zelfdoding niet eens nodig is.
Ik probeer het juridische begrip "hulp bij zelfdoding" te concretiseren.quote:
Hehe inderdaad, maar ik wil alleen laten zien dat het zo makkelijk is en hulp bij zelfdoding niet eens nodig is.
Als ik verlamd ben, dan heb ik iemand nodig die jouw boodschappenlijstje haalt, misschien kan ik zelf nog net de gaskraan opendraaien. Ben jij dan schuldig aan hulp bij zelfdoding?
Ik vraag me af of zelfmoordkitjes strafbaar zijn als het gewoon een gasflesje stikstof met een slangetje en mondkapje is. gat in de markt
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 03-07-2011 21:04:31 ]
Ik weet eigenlijk niet of het onder doodslag valt of dood door schuld??.quote:
Een interessant artikel van één van m'n docenten over het 'recht op zelfmoord'. Hij beargumenteert dat hulp bij zelfdoding nooit een recht kan vormen, maar in sommige gevallen wel moreel toelaatbaar is. Daar sta ik zelf ook denk ik achter.
Maar of dit gewenst is of niet is het tegen de wet.
Nu hebben we de 'Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding'.
Dan zou je volgens mij een soort uitzonderingswet moet maken.
Ik ben het dan ook wel met je eens, het moet zeker moreel toelaatbaar blijven.
Blijft lastig dit soort onderwerpen.
Ben eigenlijk niet zo bekend met zelfmoordzaken.
Maar als je van hulp bij zelfmoord spreekt krijgt 'de helper' denk ik ook een straf.
Alsof je jezelf kan vermoorden.