De ziel/de geest en je eigen dood overleven.

Ik heb 1 vraag. Die ik echt heel graag opgelost zou hebben.
Voor mijn geboorte ben ik toch ook "dood" geweest of niet dan?

Dood is dood. En is eigenlijk een blinde vlek. Ik zie aan de ene kant van het leven levende wezens komen en geboren worden en aan de andere kant van het leven levende wezens weg gaan en overlijden. Ik bedoel ik snap wel dat mensen denken dat als het aan de ene kant er in komt en aan de andere kant er uit gaat dat het toch op een of andere manier in die onzichtbare plek "de dood" allemaal verklaard wordt.

Ik bedoel als er een scherm is. En je ziet Jan aan de linker kant van het scherm vandaan komen, voorbij lopen en achter de rechter kant van het scherm verdwijnen. En vervolgens komt er weer een Jan aan die links tevoorschijn komt en rechts weer achter het scherm verdwijnt. Dan is de meest logische aanname voor mij om te denken dat er de hele tijd 1 Jan is die achterlangs het scherm weer van rechts naar links loopt om vervolgens weer links op te duiken en rechts achter het scherm te gaan.

Ik denk dus wel dat reïncarnatie mogelijk is. Maar dat is met mijn beperkte menselijke aannames. Eigenlijk weet ik het niet. Ik kan immers niet bewijzen dat Jan steeds achter het scherm weer van rechts naar links loopt omdat het misschien wel 2 hele verschillende personen zijn. En is Jan 1 gewoon niet Jan 2. En zijn het niet dezelfde personen. En verdwijnt Jan 1 wel degelijke voorgoed achter het scherm.

Jullie snappen hopelijk toch wel wat ik bedoel?

Vandaar dat ik de vraag hoe ik in hemelsnaam geboren ben toch minstens net zo interessant als de dood vind. Misschien nog wel interessanter omdat ik al geboren ben en nog dood moet gaan. In mijn perceptie althans. Als Einstein nu met zijn gezeur komt dat tijd een menselijk verzinsel is dan weet ik het ook niet meer.

Dit fascineert mij wel van de ziel/de geest en je eigen dood.

[ Bericht 14% gewijzigd door again1928 op 19-06-2011 00:40:11 ("vind" toevoegen achter "dood".) ]

Die analyse van wat je was voordat je geboren werd in vergelijking met wat je waarschijnlijk zult zijn na je dood lijkt mij heel rationeel. Wat je ook was voor je geboorte - in alle waarschijnlijkheid niets - dat zul je ook zijn na je dood. Het is dus ook niets om te vrezen.

quote:

Op zondag 19 juni 2011 02:11 schreef Ceminon het volgende:
Die analyse van wat je was voordat je geboren werd in vergelijking met wat je waarschijnlijk zult zijn na je dood lijkt mij heel rationeel. Wat je ook was voor je geboorte - in alle waarschijnlijkheid niets - dat zul je ook zijn na je dood. Het is dus ook niets om te vrezen.

Maar ja er bestaat niet een niets voor je geboorte en een niets na je dood. Die zijn denk ik niet verschillend. Dus in die zin vond ik het altijd wel interessant want als er niets is na de dood en ik ben uit het niets geboren... wat dan? Of bestaat tijd zelfs nog na je dood en wordt er onderscheid gemaakt tussen niets voor je geboorte en niets na je dood? Volgens mij dacht ik toch dat met vrijwel hele grote zekerheid te zeggen is dat tijd niet meer bestaat wanneer je dood bent. Tijd lijkt trager te gaan als er veel gebeurd, en lijkt sneller te gaan als er weinig gebeurd. Niets betekent ook geen tijd.

Als ik 1 keer uit het niets geboren ben kan ik het ook een 2de keer.

Materie is een keer op een dusdanige manier samengevoegd (conceptie) dat er een samenstelling onstond waarbij er een organisme zich ontwikkelde dat op de lange duur een bewustzijn ontwikkelde (lucky you...). Als je dood gaat valt je materiële constuctie uit elkaar en ben je niet meer, of in ieder geval, jouw bewustzijn verdwijnt. Daarom heb je geen perceptie meer van tijd - je bent niet meer. De materiële constructie die het bewustzijn mogelijk maakte is uit elkaar gevallen en dus is het bewustzijn, en daarmee elke waarneming van tijd tot een einde gekomen.

Zielen bestaan niet!

quote:

Op zondag 19 juni 2011 03:22 schreef Ceminon het volgende:
Materie is een keer op een dusdanige manier samengevoegd (conceptie) dat er een samenstelling onstond waarbij er een organisme zich ontwikkelde dat op de lange duur een bewustzijn ontwikkelde (lucky you...). Als je dood gaat valt je materiële constuctie uit elkaar en ben je niet meer, of in ieder geval, jouw bewustzijn verdwijnt. Daarom heb je geen perceptie meer van tijd - je bent niet meer. De materiële constructie die het bewustzijn mogelijk maakte is uit elkaar gevallen en dus is het bewustzijn, en daarmee elke waarneming van tijd tot een einde gekomen.

Dan nog steeds is het met theorieën als de oerknal en dat er misschien ooit nog een keer een oerknal plaats vindt weer helemaal opnieuw mogelijk om van die materie weer leven te maken. Misschien dat als het hele universum nou ineens in elkaar zou klappen en kleiner zou worden tot een klein superheet zwaar balletje, steeds kleiner en compacter tot dat er een nieuwe oerknal is, dat het daarna dan weer mogelijk is dat alles zich ontwikkeld zoals het nu al eens heeft ontwikkeld. Dus opnieuw leven.

Misschien is leven en dood ook wel een soort vorm van "platte aarde". Denken dat je er aan het einde vanaf valt. Zo ook dat er "niks" zou zijn na de dood. Is voor mij net zo'n rare theorie. Ik kan het me echt niet voorstellen dat er niks is na de dood. Dat slaat echt helemaal helemaal nergens op.

Je kunt je eigen dood niet overleven, anders zou je niet aan het doodgaan zijn.

Persoonlijk vind ik al dat soort ideeën eerder kwaadaardig dan menslievend.

quote:

Op zondag 19 juni 2011 15:18 schreef again1928 het volgende:

[..]

Dan nog steeds is het met theorieën als de oerknal en dat er misschien ooit nog een keer een oerknal plaats vindt weer helemaal opnieuw mogelijk om van die materie weer leven te maken. Misschien dat als het hele universum nou ineens in elkaar zou klappen en kleiner zou worden tot een klein superheet zwaar balletje, steeds kleiner en compacter tot dat er een nieuwe oerknal is, dat het daarna dan weer mogelijk is dat alles zich ontwikkeld zoals het nu al eens heeft ontwikkeld. Dus opnieuw leven.

Misschien is leven en dood ook wel een soort vorm van "platte aarde". Denken dat je er aan het einde vanaf valt. Zo ook dat er "niks" zou zijn na de dood. Is voor mij net zo'n rare theorie. Ik kan het me echt niet voorstellen dat er niks is na de dood. Dat slaat echt helemaal helemaal nergens op.

Er is wel iets na de dood, jij bent er alleen niet meer. Zo is er ook nog van alles als de zon implodeert, materie vergaat immers niet. Maar voor ons zonnestelsel is het verhaal dan wel over en onze zon is dood.

Dat jij je dat niet kan voorstellen zegt weinig, onze hersenen zijn er immers niet voor gemaakt om met het concept van je eigen dood te dealen.

quote:

Op dinsdag 14 juni 2011 15:23 schreef TimMer1981 het volgende:

[..]

Exactemundo. "Voortbestaan" zou een betere woordkeuze zijn.

Maar goed, dit wordt een zinloze ja/nee discussie. Zelf geloof ik wel in de ziel, omdat ik voor mijzelf meer dan voldoende bewijs voor reïncarnatie heb gezien, gehoord en gelezen door de jaren heen. Ik begrijp het ook best als mensen dit allemaal niet als keihard bewijs zien; ook goed.

Enige wat ik er verder voor zinnigs over te melden heb is dat ik medelijden heb met mensen die niet in de ziel geloven; lijkt mij een enorm koud, leeg, nutteloos, uitzichtloos en vooral troosteloos bestaan.

Ik heb juist medelijden met mensen die zoveel hoop vasthouden aan de gedachte dat ze straks na de dood nog voort kunnen bestaan. Het helpt alleen maar om keuzes uit te stellen en jezelf te ontkennen van de situatie waar je nu in zit.

Daarbij, hoe voelt het om diep te slapen? Maak je dat bewust mee? Ik niet, zo stel ik mij dat ook voor met de dood. Ik vind het prachtig om te bedenken dat mijn materie altijd zal voortbestaan en van invloed zal zijn, zowel op sociaal als natuurkundig aspect.

quote:

Op zondag 19 juni 2011 16:46 schreef Prenzlauer het volgende:

[..]

Ik heb juist medelijden met mensen die zoveel hoop vasthouden aan de gedachte dat ze straks na de dood nog voort kunnen bestaan. Het helpt alleen maar om keuzes uit te stellen en jezelf te ontkennen van de situatie waar je nu in zit.

Daarbij, hoe voelt het om diep te slapen? Maak je dat bewust mee? Ik niet, zo stel ik mij dat ook voor met de dood. Ik vind het prachtig om te bedenken dat mijn materie altijd zal voortbestaan en van invloed zal zijn, zowel op sociaal als natuurkundig aspect.

Waarom zou je daar vanuit jouw positie medelijden mee hebben? Hoop is over het algemeen geen negatieve emotie, dus ook als er niks na de dood is verliezen die mensen er niks mee. Ik zie ook niet in wat het met keuzes te maken heeft?

quote:

Op zondag 19 juni 2011 18:36 schreef Strani het volgende:

[..]

Waarom zou je daar vanuit jouw positie medelijden mee hebben? Hoop is over het algemeen geen negatieve emotie, dus ook als er niks na de dood is verliezen die mensen er niks mee. Ik zie ook niet in wat het met keuzes te maken heeft?

Omdat ze zichzelf geruststellen met een gegeven die alleen maar hun angst een grond geeft. Door die keuze is de kans zeer groot dat jij jezelf de kans ontkent om je situatie in het heden te relativeren en te accepteren. Hoop is negatief als deze niet bewust bereikt kan worden.

quote:

Op zaterdag 18 juni 2011 21:27 schreef StormWarning het volgende:

[..]

Waarom heb je het geloof in het voortleven van je ziel nodig om je bestaan NU warm en zinvol te maken? Het nu verandert niet door wat er mogelijk later gebeurt, het lijkt mij juist behoorlijk arm en leeg als de waarde van je leven nu bepaald wordt door het uitzicht op een voortbestaan na de dood. Als je het heden op zichzelf al niet waardevol genoeg vindt, wat schiet je dan op met het geloof in een hiernamaals?

Het maakt bepaalde situaties in het heden relatiever en draaglijker.

Zoek anders maar eens op wat Zen-Boeddhisme inhoudt: dat draait juist om het nu.

quote:

Op zondag 19 juni 2011 16:46 schreef Prenzlauer het volgende:

[..]

Ik heb juist medelijden met mensen die zoveel hoop vasthouden aan de gedachte dat ze straks na de dood nog voort kunnen bestaan. Het helpt alleen maar om keuzes uit te stellen en jezelf te ontkennen van de situatie waar je nu in zit.

Omdat? Niet iedereen loopt weg voor zijn problemen en verantwoordelijkheden. Het één sluit het ander niet uit en dus kun je gewoon prima in het nu leven én in een ziel geloven.

quote:

Daarbij, hoe voelt het om diep te slapen? Maak je dat bewust mee? Ik niet, zo stel ik mij dat ook voor met de dood. Ik vind het prachtig om te bedenken dat mijn materie altijd zal voortbestaan en van invloed zal zijn, zowel op sociaal als natuurkundig aspect.

Hoe verder de ziel ontwikkeld is, hoe helderder hij is.

quote:

Op zondag 19 juni 2011 18:22 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

Tsja dat hoort wel een beetje bij het "Ik" en het constante negeren van ons bewustzijn van onze sterfelijkheid.

Nu praat je gewoon onzin; de eerste, en zwaarste, stap die in de Boeddhistische leer wordt genomen is het accepteren van vergankelijkheid en dus ook sterfelijkheid.

quote:

[..]

Daarom ook, geest en lichaam zijn één als iemand beroerte heeft gehad ofzo, dan veranderd de persoonlijkheid ook vaak. Een bewijs dat je geest niet iets los van het lichaam is.

Lichaam, geest en ziel zijn drie aparte dingen. Alledrie kunnen ze verbonden zijn, alledrie kunnen ze los van elkaar zijn.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 13:30 schreef TimMer1981 het volgende:

[..]

Het maakt bepaalde situaties in het heden relatiever en draaglijker.

Zoek anders maar eens op wat Zen-Boeddhisme inhoudt: dat draait juist om het nu.

[..]

Omdat? Niet iedereen loopt weg voor zijn problemen en verantwoordelijkheden. Het één sluit het ander niet uit en dus kun je gewoon prima in het nu leven én in een ziel geloven.

[..]

Hoe verder de ziel ontwikkeld is, hoe helderder hij is.

[..]

Nu praat je gewoon onzin; de eerste, en zwaarste, stap die in de Boeddhistische leer wordt genomen is het accepteren van vergankelijkheid en dus ook sterfelijkheid.

[..]

Lichaam, geest en ziel zijn drie aparte dingen. Alledrie kunnen ze verbonden zijn, alledrie kunnen ze los van elkaar zijn.

Een heldere geest? En later verwerp je deze notie weer door geest en ziel apart te stellen. Kom nou, ga dat maar eerst eens uitdiepen, daarbij sluit jij ook geluk uit bij het afwijzen van het bestaan van de ziel.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 14:38 schreef Daniel1976 het volgende:
Spring dan van een brug af. Nou, nou doe dan!
Precies, dat doe je niet want je wil leven. Die sterke wil om te leven om niet met je eigen vergankelijkheid geconfronteerd te worden die zit in je genen ingebakken, dat heeft elk dier en dus ook jij en ik. Er zitten overigens wel meer foutjes in zen boeddhisme, het is niet voor niets dat ik ex boeddhist ben.

Je vergankelijkheid accepteren is iets anders dan je vergankelijkheid expliciet opzoeken. Ik snap je vergelijking dan ook niet.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 13:36 schreef Prenzlauer het volgende:

[..]

Een heldere geest?

Een heldere ziel.

quote:

En later verwerp je deze notie weer door geest en ziel apart te stellen. Kom nou, ga dat maar eerst eens uitdiepen, daarbij sluit jij ook geluk uit bij het afwijzen van het bestaan van de ziel.

Dat doe ik niet. Ga eerst maar eens goed lezen en kom dan terug.

Lichaam, geest en ziel zijn drie aparte dingen die samen kunnen werken. Basta.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 14:38 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

Spring dan van een brug af. Nou, nou doe dan!Precies, dat doe je niet want je wil leven. Die sterke wil om te leven om niet met je eigen vergankelijkheid geconfronteerd te worden die zit in je genen ingebakken, dat heeft elk dier en dus ook jij en ik. Er zitten overigens wel meer foutjes in zen boeddhisme, het is niet voor niets dat ik ex boeddhist ben.

Het loslaten van je ego om nirwana te bereiken is de grootste egotrip die er is. Om maar een voorbeeld te noemen.

Jij hebt duidelijk geen moer begrepen van de Boeddhistische leer; dat is de reden dat je ex-Boeddhist bent.

Sterfelijkheid accepteren is iets heel anders dan hem met beide handen aangrijpen en dus suïcidaal zijn.

quote:

Sterven voor de keizer door je als kamikaze piloot op een schip te laten storten is ook heel erg zen boeddhistisch.

Nee, dat is het niet. Dat is imperialistisch: de keizer was en is een half-God voor de Japanners. Geen uitspraken doen over dingen waar je geen verstand van hebt.

quote:

[..]

Beantwoord dan is mijn vraag. Stel je reincarneert en je bent blanco, want iedereen kwam blanco in dit leven.

En dat ben ik dus met je oneens: de ziel en de kennis van de ziel gaan steeds mee en groeien dus continu.

quote:

Wat is dan nog het nut van dezelfde ziel hebben?

Je bent wie je bent door de ervaringen die je opdoet in dit leven.

Ook daar ben ik het mee oneens: in de kern ben je je ziel en de ervaringen die die door meerdere levens opdoet totdat hij compleet is.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 15:20 schreef TimMer1981 het volgende:

[..]

Een heldere ziel.

Nou, leg uit. Wat is een heldere ziel volgens jou?

quote:

Op dinsdag 14 juni 2011 15:01 schreef Daniel1976 het volgende:
Dit discussie topic gaat over de ziel/de geest van een persoon.
Bestaat deze wel of niet? wat zijn goede wetenschappelijke en filosofische argumenten voor en tegen de geest of de ziel?

TS begint;

Voor mij bestaat de ziel of de geest niet, het is een spinsel van je onderbewustzijn. Iets wat een bijproduct is van het bewustzijn en het besef van "Ik". Dit gemengd met een angst voor de dood en de wens om voor eeuwig te leven.

Ik neem dan ook niet aan dat er een deel is van mij (uitgezonderd wat organen als ik donor zou zijn) dat doorleeft nadat mijn lichaam gestorven is.

Sowieso is de dood overleven een paradox. Want dood betekent nu juist einde van een leven.

Ik heb zelf het vermoeden dat bewustzijn overal aanwezig is. Niet perse op de manier zoals wij dat ervaren natuurlijk, maar meer een soort van proto-bewustzijn. Iets wat ontstaat wanneer je energie en informatie met elkaar mengt. Ik denk dat het zeker mogelijk is dat ons bewustzijn (niet ons zelfbewustzijn en ons ego) weer terug zal keren in die zee van het proto-bewustzijn. En terugkeren is dan niet eens het goeie woord, omdat we nu al continu verbonden zijn met dit proto-bewustzijn. Ons eigen zelfbewustzijn is meer een soort van tijdelijke concentratie van bewustzijn in die zee van het proto-bewustzijn en zo gauw ons lichaam het begeeft zal die concentratie van bewustzijn weer terugstromen in die zee.

Ik kom tot deze ideeen door dromen die ik heb gehad waarbij mijn "ik" niet aanwezig was, maar waar ik een soort van schouwbewustzijn had. Een bewustzijn zonder duidelijk grenzen dat verbonden was met alles om zich heen. Ook heb ik een verlichtende ervaring gehad, waardoor ik in mijn ogen een dieper inzicht heb gekregen in de natuur van bewustzijn. En natuurlijk zijn er de verhalen van de bijna-dood ervaringen en hierbij gaat het mij vooral om de ernst van de mensen die dit hebben ervaren. Zij lijken toch echt iets te hebben ervaren dat verder gaat dan een hallucinatie. Ook trips op DMT lijken een werkelijkheid achter ons eigen beperkte zelfbewustzijn bloot te leggen.

Een van de vooraanstaande wetenschappers in deze docu vertelt zo'n beetje hetzelfde verhaal:


Through the Wormhole - Season 2, Episode 1: Is There Life After Death

In the premiere episode of the second season, Morgan Freeman dives deep into this provocative question that has mystified humans since the beginning of time. Modern physics and neuroscience are venturing into this once hallowed ground, and radically changing our ideas of life after death. Freeman serves as host to this polarized debate, where scientists and spiritualist attempt to define 'what is consciousness,' while cutting edge quantum mechanics could provide the answer to what happens when we die.

Hosted by Morgan Freeman, Through the Wormhole will explore the deepest mysteries of existence - the questions that have puzzled mankind for eternity. What are we made of? What was there before the beginning? Are we really alone? Is there a creator? These questions have been pondered by the most exquisite minds of the human race. Now, science has evolved to the point where hard facts and evidence may be able to provide us with answers instead of philosophical theories. Through the Wormhole will bring together the brightest minds and best ideas from the very edges of science - Astrophysics, Astrobiology, Quantum Mechanics, String Theory, and more - to reveal the extraordinary truth of our Universe.

Een andere interessante docu om te kijken is "DMT- The Spirit Molecule":

http://thespiritmolecule.com/

Dat mensen zeggen dat ik graag hierin wil geloven omdat ik bang zou zijn voor de dood, dat lach ik weg. Eeuwige rust lijkt me namelijk fijner dan een soort van eeuwige reincarnatie, waarbij ik tot in de eeuwigheid geconfronteerd wordt met de domheid van de mens.

[ Bericht 0% gewijzigd door Probably_on_pcp op 20-06-2011 18:41:45 ]

quote:

Op dinsdag 14 juni 2011 16:01 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

Ik weet daar een stukje van het antwoord op. Ik ben zelf nog eens een aantal jaren boeddhist geweest. Vaste gast bij de Buddharama temple.

Ook volgens boeddhisten komt er een einde aan de wereld. Nu is er een redelijke verzameling zielen. Die eigenlijk met tussenpauzen reïncarneerden. Maar nu het einde van de wereld inzicht is, wil elke ziel nog even snel reïncarneren om zo nirwana te kunnen bereiken. Voor het te laat is en er geen aarde meer is.

Dat verklaart volgens het boeddhisme de enorme bevolkingsexplosie.
En volgens het boeddhisme bepaald jouw ziel in redelijke mate alles zelf, of die nog een keer moet reïncarneren (of er nog iets te leren valt) etc.

Is dit iets wat de Dalai Lama ook zal zeggen, of is dit meer een interpretatie van een bepaalde tak van het Boedhisme?

quote:

Op maandag 20 juni 2011 16:01 schreef Prenzlauer het volgende:

[..]

Nou, leg uit. Wat is een heldere ziel volgens jou?

Een ziel die zeer ervaren is door een enorm aantal levens en deze kennis ook omzet naar wijsheid, in balans is met het universum en zijn rol hierin "begrijpt". Eigenlijk dus een ziel die compleet zelfbewust is; als een volwassen mens.