NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
De ouders van Jessica Watson hadden voor iedere week een apart voedingspakket samengesteld. Daar zat ook altijd wat te snoepen bij, en soms een cadeautje van iemand. Iedere week deed ze verslag van wat ze allemaal in haar pakketje aantrof na het openen, en ook welke maaltijden ze daar dagelijks van bereidde.quote:Op woensdag 22 juni 2011 15:42 schreef Disana het volgende:
Tja dit is dan weer zo'n groot vraagteken omdat ze gewoon bijna niets meedeelt over de dagelijkse gang van zaken. We weten niet wat ze eet, hoe ze eet, waar ze haar eten koopt, of ze wel genoeg vitaminen binnen krijgt, noem maar op. Het zou zo boeiend kunnen zijn maar zij heeft er de aanleg niet voor.
En ja, stokbrood moet je altijd vers eten. Maar het lijkt erop alsof Laura soms bijna geen eten meer aan boord heeft en dus wel moet kauwen op een droog stuk brood. Op eten bezuinig je toch niet bij een kind in de groei? Als dat zo is, zijn de volwassenen om haar heen echt gek.
Wat leuk is dat nu weer. En wat een hemelsbreed verschil met hoe Laura de wereld in werd gestuurd en hoe Laura verslag doet. Iedereen riep maar dat de familie Dekker zo uitzonderlijk was, maar in communicatie en warmte blinken ze in elk geval niet uit.quote:
De ouders van Jessica Watson hadden voor iedere week een apart voedingspakket samengesteld. Daar zat ook altijd wat te snoepen bij, en soms een cadeautje van iemand. Iedere week deed ze verslag van wat ze allemaal in haar pakketje aantrof na het openen, en ook welke maaltijden ze daar dagelijks van bereidde.
Ze is alleen aan boord en zelf verantwoordelijk voor haar voedsel. Ik heb ook geen flauw benul hoe goed ze kan koken maar ergens las ik dat ze dagen die ze vaart leeft op pasta en puree. En dat zal dan ongetwijfeld instant puree zijn. En voor een keer kan dat best, maar weken achter elkaar wordt toch een ander verhaal.
Soms heb ik best medelijden met haar, vraag ik me af of dit nu echt is wat ze wilde. Denk dat het haar af en toe best tegen valt. Als ze daar voor anker ligt en zich zelf dag in dag uit moet entertainen kan haar dat weleens op gaan breken. Want laten we wel zijn: ze is nog steeds maar 15 jaar en ik heb nog steeds het idee dat ze niet heel sociaal is.
Soms heb ik best medelijden met haar, vraag ik me af of dit nu echt is wat ze wilde. Denk dat het haar af en toe best tegen valt. Als ze daar voor anker ligt en zich zelf dag in dag uit moet entertainen kan haar dat weleens op gaan breken. Want laten we wel zijn: ze is nog steeds maar 15 jaar en ik heb nog steeds het idee dat ze niet heel sociaal is.
Dat was zeker leuk om te volgenquote:
[..]
Wat leuk is dat nu weer. En wat een hemelsbreed verschil met hoe Laura de wereld in werd gestuurd en hoe Laura verslag doet. Iedereen riep maar dat de familie Dekker zo uitzonderlijk was, maar in communicatie en warmte blinken ze in elk geval niet uit.
Vooral ook, omdat Jessica zich er van tevoren altijd op verheugde wanneer ze weer zo'n pakje mocht openen. Dat voelde voor haar altijd als een feestje, en zo deed ze daar dan ook verslag van. Je moet haar weblog maar eens doorlezen, ik heb dat vorig jaar met veel plezier gevolgd. Ook familietradities werden in ere gehouden. Zo hield moeder Jessica ieder jaar met Pasen een wedstrijdje wie het mooiste ei kon beschilderen van de kinderen. En dus zat er in het Paaspakket een ei en een verfdoos, en ging de "wedstrijd" dat jaar gewoon door Als ik het me goed herinner, won haar zusje 
Hoe mooi Bora Bora ook is, je moet er niet aan denken dat je daar zit en geen geld hebt om te kunnen verpatsen. Dan is er werkelijk niets te beleven daarquote:
Ze is alleen aan boord en zelf verantwoordelijk voor haar voedsel. Ik heb ook geen flauw benul hoe goed ze kan koken maar ergens las ik dat ze dagen die ze vaart leeft op pasta en puree. En dat zal dan ongetwijfeld instant puree zijn. En voor een keer kan dat best, maar weken achter elkaar wordt toch een ander verhaal.
Soms heb ik best medelijden met haar, vraag ik me af of dit nu echt is wat ze wilde. Denk dat het haar af en toe best tegen valt. Als ze daar voor anker ligt en zich zelf dag in dag uit moet entertainen kan haar dat weleens op gaan breken. Want laten we wel zijn: ze is nog steeds maar 15 jaar en ik heb nog steeds het idee dat ze niet heel sociaal is.
Als ik erbij stil sta, vind ik het ook wel eens zielig. Anderzijds is het kind zelf zo koppig geweest hiervoor te kiezen, ze heeft nogal wat uitgespookt om te mogen uitvaren. En tja, de wereld is hard, en dan vind ik dat het voor haar nog best meevalt omdat heel veel mensen een kind wel tegemoet willen komen.quote:
Ze is alleen aan boord en zelf verantwoordelijk voor haar voedsel. Ik heb ook geen flauw benul hoe goed ze kan koken maar ergens las ik dat ze dagen die ze vaart leeft op pasta en puree. En dat zal dan ongetwijfeld instant puree zijn. En voor een keer kan dat best, maar weken achter elkaar wordt toch een ander verhaal.
Soms heb ik best medelijden met haar, vraag ik me af of dit nu echt is wat ze wilde. Denk dat het haar af en toe best tegen valt. Als ze daar voor anker ligt en zich zelf dag in dag uit moet entertainen kan haar dat weleens op gaan breken. Want laten we wel zijn: ze is nog steeds maar 15 jaar en ik heb nog steeds het idee dat ze niet heel sociaal is.
Kijk, dat zijn leuke creatieve en warme mensen. Daar steekt de familie Dekker grauw bij af. Het lijkt me nog een hele klus een leuke documentaire over saaie Laura te maken - ze staat al zelden vriendelijk of vrolijk op foto's.quote:
Dat was zeker leuk om te volgen
Met een beetje geluk is de les voor Laura dat je echt wel iets in je mars moet hebben om te krijgen wat je nodig hebt in het leven.
Ik ga zeker haar weblog nog eens lezen!quote:
[..]
Dat was zeker leuk om te volgen
Maar wat een verschil toch he? Denk trouwens dat Jessica uit een veel warmer nest komt dan Laura en daar kan Laura natuurlijk helemaal niets aan doen. Ze heeft zich zelf niet gemaakt. Daarom heb ik soms ook medelijden met haar, echt.
Jessica moest dus voor al die maanden voedsel aan boord hebben en had dat ook. Dan zou Laura toch ook een aardig voorraadje gezonde zaken aan boord kunnen hebben. Ze vaart tenslotte niet op een 1 persoons boot. Denk dat het toch voornamelijk een kwestie is geweest van geldgebrek en slechte voorbereiding. En gevriesdroogde groenten mogen dan niet goedkoop zijn, maar je wilt toch dat je kind goed eet?
Dat ligt er maar net aan. Ook keuzes die je in je jonge jaren maakt, kunnen je een leven lang blijven achtervolgen. Ik heb dat ook meegemaakt met mijn pleegkinderen. Toen wilden ze niet naar me luisteren, nu hebben ze daar spijt van als haren op hun hoofd, en is het een heel geploeter om dat allemaal weer recht te breien (voor zover dat al en nog kan). Maar altijd, bij iedere stap die ze vooruit willen zetten, worden ze geconfronteerd met het verleden en vooral met de barrières die ze enkel met foute keuzes in het verleden voor zichzelf hebben opgeworpen om een toekomst op te kunnen bouwen.quote:
[..]
Kijk, dat zijn leuke creatieve en warme mensen. Daar steekt de familie Dekker grauw bij af. Het lijkt me nog een hele klus een leuke documentaire over saaie Laura te maken - ze staat al zelden vriendelijk of vrolijk op foto's.
Met een beetje geluk is de les voor Laura dat je echt wel iets in je mars moet hebben om te krijgen wat je nodig hebt in het leven.
Ik geloof er namelijk niet zo in, dat deze vakantie haar een gouden toekomst garandeert. Integendeel, zou ik bijna durven zeggen.
Beide reizen zijn inderdaad een wereld van verschil, in alle opzichten. En ik deel je gevoelens wat betreft Laura. Ik zie in Laura eerder een emotioneel verwaarloosd kind (welke ouder laat zijn 10-jarige dochter in hemelsnaam 6 weken lang alleen ronddobberen op de Friese meren?) dan een heldin. NIet zo vreemd dus, dat je daar een beetje verknipt van raakt.quote:
[..]
Ik ga zeker haar weblog nog eens lezen!
Maar wat een verschil toch he? Denk trouwens dat Jessica uit een veel warmer nest komt dan Laura en daar kan Laura natuurlijk helemaal niets aan doen. Ze heeft zich zelf niet gemaakt. Daarom heb ik soms ook medelijden met haar, echt.
Jessica moest dus voor al die maanden voedsel aan boord hebben en had dat ook. Dan zou Laura toch ook een aardig voorraadje gezonde zaken aan boord kunnen hebben. Ze vaart tenslotte niet op een 1 persoons boot. Denk dat het toch voornamelijk een kwestie is geweest van geldgebrek en slechte voorbereiding. En gevriesdroogde groenten mogen dan niet goedkoop zijn, maar je wilt toch dat je kind goed eet?
O dat geloof ik onmiddelijk, dat is op veel plaatsen zo. En aangezien dit tripje nog minstens een jaar gaat duren zal de familie zich af en toe weleens afvragen of er al die tijd voldoende geld blijft binnen komen.quote:
[..]
Hoe mooi Bora Bora ook is, je moet er niet aan denken dat je daar zit en geen geld hebt om te kunnen verpatsen. Dan is er werkelijk niets te beleven daar
Er zijn gelukkig nog steeds mensen die het allemaal geweldig vinden. Hoewel ik me afvraag, of die zelfde mensen ook bereid zijn om daar geld in te steken.quote:
[..]
O dat geloof ik onmiddelijk, dat is op veel plaatsen zo. En aangezien dit tripje nog minstens een jaar gaat duren zal de familie zich af en toe weleens afvragen of er al die tijd voldoende geld blijft binnen komen.
Er is op al die grote eilanden veel verse groente/fruit en vis te krijgen. Op tahiti was er zelfs een grote Carrefour vlak bij de haven. Het zou dus absoluut geen probleem moeten om voldoende gezond eten te bemachtigen. Er zijn voldoende zeilers die voor de volgende oversteek flink inslaan en koken om de weken erna te overbruggen. Laura zou hier dus geen uitzondering op hoeven zijn.quote:
[..]
Je kunt heel veel groenten gevriesdroogd kopen (bijvoorbeeld). Nadeel daarvan is, dat het nogal prijzig is. Laura is voor de goedkoopste optie gegaan: pannenkoeken en ravioli. Dat is prima voor even, maar daar moet je niet jaren op willen leven.
Behalve, als ze niet voldoende geld heeft.quote:Op woensdag 22 juni 2011 16:26 schreef knuffelbeestje het volgende:
[..]
Er is op al die grote eilanden veel verse groente/fruit en vis te krijgen. Op tahiti was er zelfs een grote Carrefour vlak bij de haven. Het zou dus absoluut geen probleem moeten om voldoende gezond eten te bemachtigen. Er zijn voldoende zeilers die voor de volgende oversteek flink inslaan en koken om de weken erna te overbruggen. Laura zou hier dus geen uitzondering op hoeven zijn.
Ik kijk vaak Zee, Zout & Zeilen op nederland 3 op zondag, gaat over twee jongens die een wereldreis per zeilboot maken, als je ziet wat zij aan de buitenwereld laten zien, dan is dat zó anders dan bij Laura. Momenten dat ze er echt helemaal doorheen zitten, complete euforie omdat de motor het weer doet, het missen van vrienden en familie, dagelijkse dingen (zoals inderdaad het inslaan van eten op zo'n eiland). Zie ik van Laura allemaal niks van terug, geen pieken, geen dalen. Volgens mij wil ze zich in haar blog heel stoer voordoen, geen zwakte tonen en doen alsof ze een enorm tof leven leidt, terwijl dat in de praktijk nogal meevalt volgens mij 
*Kleine muisjes hebben kleine wensjes; beschuitjes met gestampte mensjes*
Ik zeg ook niet voor niets 'met een beetje geluk'. Voor hetzelfde geld blijft ze haar hele leven lang spijt houden van deze reis omdat ze er niets van opgestoken heeft en ondertussen een hele ontwikkeling thuis heeft gemist (school, vriendschappen).quote:
Dat ligt er maar net aan. Ook keuzes die je in je jonge jaren maakt, kunnen je een leven lang blijven achtervolgen. Ik heb dat ook meegemaakt met mijn pleegkinderen. Toen wilden ze niet naar me luisteren, nu hebben ze daar spijt van als haren op hun hoofd, en is het een heel geploeter om dat allemaal weer recht te breien (voor zover dat al en nog kan). Maar altijd, bij iedere stap die ze vooruit willen zetten, worden ze geconfronteerd met het verleden en vooral met de barrières die ze enkel met foute keuzes in het verleden voor zichzelf hebben opgeworpen om een toekomst op te kunnen bouwen.
Ik geloof er namelijk niet zo in, dat deze vakantie haar een gouden toekomst garandeert. Integendeel, zou ik bijna durven zeggen.
En we hadden het er al eerder over, uitgezonderd svetan gelooft hier dacht ik niemand dat deze reis haar een gouden toekomst zal brengen. De mensen die ze nu ontmoet, zijn geen vrienden voor het leven. Geld voor nog meer reizen zal er niet zijn, want wie betaalt er nou voor een jong-volwassene die gewoon aan het werk moet om het zelf te verdienen?
En hoe zielig Laura nu precies is, weet ik niet. Volgens zichzelf was ze oud en wijs genoeg om deze reis te maken. Niemand heeft haar gedwongen zichzelf te verminken en zich te misdragen om de reis te forceren. Ik denk dat we pas over enkele jaren kunnen bepalen in hoeverre ze slachtoffer van een beroerde opvoeding was en in hoeverre de kilte in haar aard zit.
Dat laatste vermoed ik ook. Terwijl wij het juist interessant zouden vinden om alle ups en downs te lezen.quote:
Ik kijk vaak Zee, Zout & Zeilen op nederland 3 op zondag, gaat over twee jongens die een wereldreis per zeilboot maken, als je ziet wat zij aan de buitenwereld laten zien, dan is dat zó anders dan bij Laura. Momenten dat ze er echt helemaal doorheen zitten, complete euforie omdat de motor het weer doet, het missen van vrienden en familie, dagelijkse dingen (zoals inderdaad het inslaan van eten op zo'n eiland). Zie ik van Laura allemaal niks van terug, geen pieken, geen dalen. Volgens mij wil ze zich in haar blog heel stoer voordoen, geen zwakte tonen en doen alsof ze een enorm tof leven leidt, terwijl dat in de praktijk nogal meevalt volgens mij
Helemaal mee eens! Het beeld dat Laura schept, strookt beslist niet met het beeld dat andere (solo) zeilers laten zien. Ze laat sowieso geen enkele emotie blijken, haar blog leest als dat van een verwend nest, dat nergens echt blij mee kan zijn (maar ook nergens verdriet om kan hebben). Het is allemaal maar heel normaal. Emotioneel afgestompt, lijkt het wel. Ik lees geen passie, ik lees geen heimwee, ik lees geen verwondering, ik lees geen lachen, ik lees geen huilen.quote:
Ik kijk vaak Zee, Zout & Zeilen op nederland 3 op zondag, gaat over twee jongens die een wereldreis per zeilboot maken, als je ziet wat zij aan de buitenwereld laten zien, dan is dat zó anders dan bij Laura. Momenten dat ze er echt helemaal doorheen zitten, complete euforie omdat de motor het weer doet, het missen van vrienden en familie, dagelijkse dingen (zoals inderdaad het inslaan van eten op zo'n eiland). Zie ik van Laura allemaal niks van terug, geen pieken, geen dalen. Volgens mij wil ze zich in haar blog heel stoer voordoen, geen zwakte tonen en doen alsof ze een enorm tof leven leidt, terwijl dat in de praktijk nogal meevalt volgens mij
Of beide...quote:
[..]
Ik zeg ook niet voor niets 'met een beetje geluk'. Voor hetzelfde geld blijft ze haar hele leven lang spijt houden van deze reis omdat ze er niets van opgestoken heeft en ondertussen een hele ontwikkeling thuis heeft gemist (school, vriendschappen).
En we hadden het er al eerder over, uitgezonderd svetan gelooft hier dacht ik niemand dat deze reis haar een gouden toekomst zal brengen. De mensen die ze nu ontmoet, zijn geen vrienden voor het leven. Geld voor nog meer reizen zal er niet zijn, want wie betaalt er nou voor een jong-volwassene die gewoon aan het werk moet om het zelf te verdienen?
En hoe zielig Laura nu precies is, weet ik niet. Volgens zichzelf was ze oud en wijs genoeg om deze reis te maken. Niemand heeft haar gedwongen zichzelf te verminken en zich te misdragen om de reis te forceren. Ik denk dat we pas over enkele jaren kunnen bepalen in hoeverre ze slachtoffer van een beroerde opvoeding was en in hoeverre de kilte in haar aard zit.
5.000 ¤quote:
[..]
In december zaten ze ongeveer zonder geld, er is toen wel geld binnen gekomen maar pa wil niet bekend maken hoeveel.
http://www.volkskrant.nl/(...)oor-even-gered.dhtml
Dat is nu allang op.quote:
[..]
5.000 ¤
http://www.volkskrant.nl/(...)oor-even-gered.dhtml
Daar lijkt het vanaf het begin af aan al op. Als dat werkelijk zo is, is dat enorm triest. En dat is (in dat geval) niet te wijten aan sponsoren, maar wel aan slecht ouderschap.quote:
Daarom vroeg ik me dus af of ze op eten zit te besparen.
Die Dick Dekker is wat mij betreft ongezien een enorme egocentrisch l*l die zijn mislukte droom op zijn kind heeft geprojecteerd zonder zich af te vragen of het kind daar klaar is was en de benodigde middelen heeft.quote:
Daar lijkt het vanaf het begin af aan al op. Als dat werkelijk zo is, is dat enorm triest. En dat is (in dat geval) niet te wijten aan sponsoren, maar wel aan slecht ouderschap.
Dat was ook de eerste reactie van haar moeder, immers.quote:
[..]
Die Dick Dekker is wat mij betreft ongezien een enorme egocentrisch l*l die zijn mislukte droom op zijn kind heeft geprojecteerd zonder zich af te vragen of het kind daar klaar is was en de benodigde middelen heeft.
