Geneeskunde #78: Removes own pacemaker

quote:

Op zaterdag 2 juli 2011 12:59 schreef Godshand het volgende:

[..]

CAD onder AB verwijderen? 1/3 van de urologen doet dat nooit. Zijn er ergens goede studies dat het nut heeft?
http%3A%2F%2Fwww.nvu.nl%2Fuploads%2FwG%2F5r%2FwG5rP7-P4x6MX2kQbvVxIQ%2FNTvU-2009-05.pdf&ei=bfgOTp7NAYGAOsudxZ0L&usg=AFQjCNEfOCwqtyP5hNPiauT9A73B5-Pi0Q

Het ging erom dat zij niet begreep dat er geen indicatie meer was om de AB te continueren nu de catheter erin bleef. Het zal wel aan mij liggen, maar ik vind dat nogal dom als je al 20 jaar in het vak zit. Sterker nog, ik snap het compleet niet. Je geeft al 20 jaar medicijnen in opdracht van een arts aan patienten en je weet dus eigenlijk niet waarom? Over robotwerk gesproken.

Net zoals in dat verhaal van iofn. "maar ze heeft er wel goed op geplast"
jemig haha...

quote:

Sorry hoor, maar ik denk niet dat je als leek veel kan oordelen over hoe goed huisartsen (of artsen) in het algemeen wel of niet zijn.

In dit geval kan ik als relatieve leek dat ook prima beoordelen! De pathologie is ietwat complexer maar het vaststellen van het symptoom bij deze pathologie is kinderlijk eenvoudig, je hoeft enkel maar te weten hoe je ervoor zorgt dat je het symptoom ziet wanneer je onderzoekt.
De huisarts keek ofdat een bepaald symptoom wel of niet zichtbaar was, hij keek op de verkeerde manier (woorden van de specialist!), hij kon het symptoom niet vinden en hij had vervolgens de arrogantie om ervan uit te gaan dat dat symptoom er niet was en (nu komt het arrogante deel) niet de optie open te houden dat het symptoom er wel was maar dat hij het over het hoofd zag. Een professionele huisarts had het symptoom wel gevonden en als hij het over het hoofd zag dan zou hij de optie van die differentiaaldiagnose open heben gehouden, een collega of een specialist hebben laten kijken, aangezien enkel een positieve diagnose in dit geval 100% zeker juist is.

quote:

Je kan natuurlijk wel negatieve ervaringen hebben en soms maken artsen wel eens fouten, maar om dan meteen te stellen dat het grootste deel van de huisartsen er niks van bakt vind ik onzin.

Drie op drie die niet de juiste diagnose stellen is heel wat meer dan wat je op basis van toeval zou verwachten wanneer de huisartsen voor het analyseren van die pathologie een goed niveau hebben. Twee van die drie werken in dezelfde grotere praktijk, de derde ergens anders.
Dat ze alle drie de verkeerde diagnose stelden is zeker aangezien hun diagnose verschilde van die van de specialist en de specialist 100% zeker de juiste diagnose stelde.
Ik werd overigens door een van die drie huisartsen naar een specialist gestuurd voor een polyklinische chirurgische ingreep die helemaal niet nodig bleek te zijn aangezien hij de verkeerde diagnose stelde. Als ik er niet op had gestaan dat de huisarts in kwestie mij door zou sturen naar een specialist dan had ik nu nog veel hinder gehad van die pathologie aangezien die enkel met medicatie te genezen is, met die klachten zou ik zeker niet in staat zijn om te studeren of te werken. Toch gek dat de specialist al in de gaten had wat er aan de hand was nog voordat hij heeft gekeken puur op basis van de symptomen (die hevig waren) terwijl de huisartsen blijkbaar zelfs na te kijken nog niet in de gaten hadden wat er aan de hand was. Blijkbaar maken die specialisten het vaker mee dat patiënten met deze klachten met een verkeerde verwijzing komen?
Naar aanleiding van deze valsnegatieve diagnose ben ik overgestapt naar een andere praktijk.
Zoals ik al zei, de details geef ik enkel via pm voor wie het naadje van de kous wil weten.

In hoeverre het relevant is weet ik niet maar ik woon in het zuiden van Nederland, de meeste huisartsen zijn in Nijmegen en in Maastricht opgeleid en die universiteiten staan bekend om een wel erg gering aantal contacturen (en dus een wel erg geringe parate kennis?).

[ Bericht 0% gewijzigd door Bram_van_Loon op 02-07-2011 14:57:53 ]

quote:

Op zaterdag 2 juli 2011 14:52 schreef Bram_van_Loon het volgende:
In hoeverre het relevant is weet ik niet maar ik woon in het zuiden van Nederland, de meeste huisartsen zijn in Nijmegen en in Maastricht opgeleid en die universiteiten staan bekend om een wel erg gering aantal contacturen (en dus een wel erg geringe parate kennis?).

Als coassistent uit Nijmegen geloof ik niet dat wij veel meer of minder contacturen hebben dan andere faculteiten. Nijmegen is juist een vrij schoolse opleiding in de bachelorfase (met veel contacturen). In de interuniversitaire voortgangstoets geneeskunde scoort Nijmegen over het algemeen het hoogst (5 van de 8 Nederlandse faculteiten doen daar aan mee).

Overigens kreeg de Nijmeegse huisartsenopleiding laatst wel het verwijt (te) weinig aan medisch-inhoudelijk onderwijs te doen in een enquête onder AIOS's huisartsgeneeskunde.

Ik had begrepen dat Nijmegen een lichte variant van het Maastrichtse PGO gebruikt. Des te beter als ik me hierin vergis.
Het is met name Maastricht waar ik me zorgen over maak, daarvan weet ik zeker dat die erg weinig contacturen hebben.

[ Bericht 13% gewijzigd door Bram_van_Loon op 02-07-2011 15:33:18 ]

quote:

Op zaterdag 2 juli 2011 14:59 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Ik had begrepen dat Nijmegen een lichte variant van het Maastrichtse PGB gebruikt. Des te beter als ik me hierin vergis.
Het is met name Maastricht waar ik me zorgen over maak, daarvan weet ik zeker dat die erg weinig contacturen hebben.

Nou ja, wat wij als PGO hebben overgenomen is vooral thematische aanpak: een vak als circulatie 2, met daarin fysiologie, anatomie, pathofysiologie, epidemiologie, farmacotherapie, chirurgie, etc. Allemaal alleen met betrekking tot de circulatie. Dit in plaats van losse basisvakken. Echt PGO hebben wel niet, wel veel zelfstudieopdrachten (in plaats van slechts 'bestudeer hoofdstuk X')

quote:

Op zaterdag 2 juli 2011 14:59 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Ik had begrepen dat Nijmegen een lichte variant van het Maastrichtse PGB gebruikt. Des te beter als ik me hierin vergis.
Het is met name Maastricht waar ik me zorgen over maak, daarvan weet ik zeker dat die erg weinig contacturen hebben.

ik heb ook niet zoveel vertrouwen in het onderwijssysteem van Maastricht. Essentiele basiskennis leer je alleen maar door dat jezelf braaf op een schoolse manier eigen te maken.

Daarom is het curriculum in Rotterdam ook weer veranderd waarbij er in het 1e jaar nu veel meer aandacht is voor biologie en anatomie. Patientendemonstraties en casussen zijn een welkome en nuttige aanvulling op het geheel maar mogen geenszins de gewone lessen vervangen.

Leren aan de hand van een casus zonder eerst over de basiskennis te beschikken is denk ik een slechte zaak.

Patientendemo's vind ik in het algemeen echt onzinnig. Veel te grote groep toeschouwers, patiënten zijn meestal toch niet aan het woord en veel duidelijker wordt het niet. Alleen als een patiënt zelf echt een goed verhaal heeft, is het een nuttige toevoeging.

quote:

Op zaterdag 2 juli 2011 14:52 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

In dit geval kan ik als relatieve leek dat ook prima beoordelen! De pathologie is ietwat complexer maar het vaststellen van het symptoom bij deze pathologie is kinderlijk eenvoudig, je hoeft enkel maar te weten hoe je ervoor zorgt dat je het symptoom ziet wanneer je onderzoekt.
De huisarts keek ofdat een bepaald symptoom wel of niet zichtbaar was, hij keek op de verkeerde manier (woorden van de specialist!), hij kon het symptoom niet vinden en hij had vervolgens de arrogantie om ervan uit te gaan dat dat symptoom er niet was en (nu komt het arrogante deel) niet de optie open te houden dat het symptoom er wel was maar dat hij het over het hoofd zag. Een professionele huisarts had het symptoom wel gevonden en als hij het over het hoofd zag dan zou hij de optie van die differentiaaldiagnose open heben gehouden, een collega of een specialist hebben laten kijken, aangezien enkel een positieve diagnose in dit geval 100% zeker juist is.

[..]

Drie op drie die niet de juiste diagnose stellen is heel wat meer dan wat je op basis van toeval zou verwachten wanneer de huisartsen voor het analyseren van die pathologie een goed niveau hebben. Twee van die drie werken in dezelfde grotere praktijk, de derde ergens anders.
Dat ze alle drie de verkeerde diagnose stelden is zeker aangezien hun diagnose verschilde van die van de specialist en de specialist 100% zeker de juiste diagnose stelde.
Ik werd overigens door een van die drie huisartsen naar een specialist gestuurd voor een polyklinische chirurgische ingreep die helemaal niet nodig bleek te zijn aangezien hij de verkeerde diagnose stelde. Als ik er niet op had gestaan dat de huisarts in kwestie mij door zou sturen naar een specialist dan had ik nu nog veel hinder gehad van die pathologie aangezien die enkel met medicatie te genezen is, met die klachten zou ik zeker niet in staat zijn om te studeren of te werken. Toch gek dat de specialist al in de gaten had wat er aan de hand was nog voordat hij heeft gekeken puur op basis van de symptomen (die hevig waren) terwijl de huisartsen blijkbaar zelfs na te kijken nog niet in de gaten hadden wat er aan de hand was. Blijkbaar maken die specialisten het vaker mee dat patiënten met deze klachten met een verkeerde verwijzing komen?
Naar aanleiding van deze valsnegatieve diagnose ben ik overgestapt naar een andere praktijk.
Zoals ik al zei, de details geef ik enkel via pm voor wie het naadje van de kous wil weten.

In hoeverre het relevant is weet ik niet maar ik woon in het zuiden van Nederland, de meeste huisartsen zijn in Nijmegen en in Maastricht opgeleid en die universiteiten staan bekend om een wel erg gering aantal contacturen (en dus een wel erg geringe parate kennis?).

Ik snap dat het heel vervelend is dat je in eerste instantie verkeerd bent gediagnosticeerd, maar je moet niet vergeten dat het huisartsenvak één van de moeilijkere specialisaties is. Zij onderscheiden "pluis" van "niet-pluis" en fungeren als een soort poortwachter tot de dure tweede lijn. En dit doen ze met relatief weinig middelen, een echo of scan is niet meteen bij de hand.

En soms mis je wel dan wel eens dingen of verwijs je 'onnodig' een patiënt, maar achteraf is natuurlijk makkelijk praten.

Even een vraagje: wat doen jullie nu altijd bij een klacht? ik heb een raar dermatologisch plekje op mijn been wat er al jaren zit maar wel inmiddels behoorlijk basaalcelcarcinoom-achtig uitziet. Ivm leeftijd en weinig zon lijkt het me zeer onwaarschijnlijk, maar ik zou een dermatoscoop erop en een mening van een dermatoloog wel prettig vinden.

Zal ik nu naar de dermatoloog in het ziekenhuis waar ik werk gaan of eerst eens langs mijn huisarts gaan (die geen verstand heeft van derma, zo zag ik op de verwijsbriefjes van het lokale ziekenhuis waar ik mijn co-schap derma toen deed)?

ik had ook zoiets, ik heb t door mn HA laten beoordelen, die vond t niet verdacht. Toen was t klaar voor mij. Alleen let ik wel op of het plekje niet veranderd.

quote:

Op zaterdag 2 juli 2011 15:52 schreef June. het volgende:

[..]

Ik snap dat het heel vervelend is dat je in eerste instantie verkeerd bent gediagnosticeerd, maar je moet niet vergeten dat het huisartsenvak één van de moeilijkere specialisaties is. Zij onderscheiden "pluis" van "niet-pluis" en fungeren als een soort poortwachter tot de dure tweede lijn. En dit doen ze met relatief weinig middelen, een echo of scan is niet meteen bij de hand.

En soms mis je wel dan wel eens dingen of verwijs je 'onnodig' een patiënt, maar achteraf is natuurlijk makkelijk praten.

Maar het is zo makkelijk om de zorg/de arts de schuld te geven

quote:

Op zaterdag 2 juli 2011 20:27 schreef Dizorn het volgende:

[..]

Maar het is zo makkelijk om de zorg/de arts de schuld te geven

Het is natuurlijk prima mogelijk dat de artsen die Bram_van_Loon heeft geraadpleegd incompetent zijn. Dan kun je ze natuurlijk terecht de schuld geven.

Voluven
En je kan zo heerlijk in die zakjes knijpen in noodsituaties

quote:

Op zaterdag 2 juli 2011 18:46 schreef gohan16 het volgende:
ik had ook zoiets, ik heb t door mn HA laten beoordelen, die vond t niet verdacht. Toen was t klaar voor mij. Alleen let ik wel op of het plekje niet veranderd.

Ik ben eerst naar mijn huisarts gegaan. Die heeft ook geen verstand van derma. Maar ik dacht: We doen het gewoon zoals het hoort en ik ga dus eerst even horen wat de HA ervan vindt.

Die schreef een zalfje voor. En toen ik zag wat dat voor zalfje was dacht ik: laat maar.

Diezelfde middag zalfje in de vuilnisbak gekieperd, een bevriende dermatoloog gebeld en kon meteen langskomen. Probleem opgelost

quote:

Op zaterdag 2 juli 2011 15:52 schreef June. het volgende:

[..]

Ik snap dat het heel vervelend is dat je in eerste instantie verkeerd bent gediagnosticeerd, maar je moet niet vergeten dat het huisartsenvak één van de moeilijkere specialisaties is. Zij onderscheiden "pluis" van "niet-pluis" en fungeren als een soort poortwachter tot de dure tweede lijn. En dit doen ze met relatief weinig middelen, een echo of scan is niet meteen bij de hand.

En soms mis je wel dan wel eens dingen of verwijs je 'onnodig' een patiënt, maar achteraf is natuurlijk makkelijk praten.

Ik heb het idee dat huisartsen aardig vaak dingen als *niet erg* bestempelen, waarschijnlijk doordat de a priori kans op iets ernstigs in een huisartsenpraktijk vrij laag is en ze dus 9 van de 10 keer loos alarm hebben.

Hebben jullie de medisch contact van deze week gelezen? Staat een tuchtzaak in waarbij bijna een heel gezin is omgekomen door een gaslek en waarbij de triagiste van de HA de plank volledig missloeg en geen actie ondernam terwijl de huisarts tegenover haar zat. Ze dacht dat het gewoon een gastro-enteritis was ofzo

Naja ik twijfel sinds ik op de spoed heb gewerkt echt aan bijna alle huisartsen. Hun doorverwijzingen kloppen de helft van de tijd niet. Mja, het gaat er natuurlijk om dat ze idd de gevallen die naar de 2e lijn moeten worden doorverwezen eruit pikken.

De HA-opleiding moet 6 jaar worden:
Een jaar interne met long en reumatologie
Een jaar cardiologie
Een jaar neurologie en psychiatrie
Een jaar chirurgie
Een jaar gynaecologie
Een half jaar dermatologie en een half jaar urologie.

Krijg je killer huisartsen.

quote:

Op zondag 3 juli 2011 11:37 schreef starla het volgende:
De HA-opleiding moet 6 jaar worden:
Een jaar interne met long en reumatologie
Een jaar cardiologie
Een jaar neurologie en psychiatrie
Een jaar chirurgie
Een jaar gynaecologie
Een half jaar dermatologie en een half jaar urologie.

Krijg je killer huisartsen.

Met huisarts terugkom dagen/weken ertussen om het te relativeren (o.a. a-priori kansen) voor de huisartspraktijk denk ik dat dit niet zo'n heel slecht plan is. Een soort van nieuwe generatie super huisartsen

Overigens duurt het in Engeland 5 jaar en in Denemarken 6.

Hm echt? Ik vind de opleiding hier ook wel erg kort hoor.. Daarnaast worden veel mensen maar huisarts, omdat het specialisme van hun voorkeur niet lukt.. En als dat dan iets van derma is, hebben ze maar in totaal een half jaar spoedstage in de opleiding wat ik veeel te weinig vind.

quote:

Op zondag 3 juli 2011 13:39 schreef Honeymooner het volgende:
Hm echt? Ik vind de opleiding hier ook wel erg kort hoor.. Daarnaast worden veel mensen maar huisarts, omdat het specialisme van hun voorkeur niet lukt.. En als dat dan iets van derma is, hebben ze maar in totaal een half jaar spoedstage in de opleiding wat ik veeel te weinig vind.

Trouwens, ik ben binnenkort de spreekuurtoets, nog tips?

quote:

Maar het is zo makkelijk om de zorg/de arts de schuld te geven

Zie eerst maar eens dat je de feiten kent alvorens je oordeelt. Nogmaals, het was hier allesbehalve een complexe diagnose waarvoor geen technische hulpmiddelen nodig waren die hij niet had.

quote:

En dit doen ze met relatief weinig middelen, een echo of scan is niet meteen bij de hand.

En soms mis je wel dan wel eens dingen of verwijs je 'onnodig' een patiënt, maar achteraf is natuurlijk makkelijk praten.

Een gebrek aan middelen mag nooit een excuus zijn: ofwel heb je de juiste middelen en dan mag je geen fout maken ofwel heb je niet de juiste middelen en dan verwijs je de patiënt door.
Bij de geringste twijfel moet je de patiënt gewoon doorverwijzen.

quote:

Het is natuurlijk prima mogelijk dat de artsen die Bram_van_Loon heeft geraadpleegd incompetent zijn. Dan kun je ze natuurlijk terecht de schuld geven.

Ik zal jou via pm de details laten weten dan mag jij hier aangeven ofdat je het met mij eens bent dat de huisartsen hier gefaald hebben.

Ik ben het niet eens dat je bij twijfel per se moet doorverwijzen. Ligt eraan wat de DD is. Als de HA een patient ziet met koorts en hoofdpijn en twijfelt of patient nekstijf is, dan wel. Als HA een patient ziet met hoofdpijn zonder alarmsymptomen en twijfelt of het tendinomyogeen dan wel migraineus van aard is, mag hij best wel zelf een beetje gaan uitvogelen. Hij kan beiden namelijk zelf prima behandelen. Anders
wordt de ziekenhuiszorg wel erg prijzig.

quote:

Op zondag 3 juli 2011 15:47 schreef MaxC het volgende:

[..]

Trouwens, ik ben binnenkort de spreekuurtoets, nog tips?

als je wil heb ik alle 25 casussen voor je die kunnen langskomen. er zijn maar 2 casussen écht kut, en dat zijn die over acute buik (cholecystitis geloof ik) en die over hartfalen.
Ik had alle casussen maar vond het onzinnig ze te leren als je er maar eentje van kreeg. Ik heb gewoon alle dingen van lichamelijk onderzoek geoefend en goed uit m'n kop geleerd, en voor de rest vertrouwd op de kennis die ik al had. En wat je verneukt kan je altijd nog zelf benoemen in het verslag dat je erbij moet schrijven en dan is het ook goed (3kwart van het verslag kan je overigens vooraf al schrijven als je bang bent dat je in tijdnood komt).

Had zelf ook niet echt zoveel zin om veel te leren, heb er wel vertrouwen in Loop nu co-schap op SEH dus dat is gelukkig wel een goede oefening qua klinisch redeneren

Als je de casussen zou willen PMen zou dat fantastisch zijn