Dat is ook waar, maar je kan van mensen toch moeilijk vragen om door een muur van 3 meter te lopen.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:42 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Nee, dat is ook niet fijn. Maar dat is iets wat je wel zult moeten accepteren op een gegeven moment. Je kunt wel boos zijn op alles en iedereen om je heen, maar daar schiet je helemaal niks mee op.
Lourdes aan de Maas.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:52 schreef bebbel het volgende:
Is er een weg uit eigenlijk, als je eenmaal in de wajong zit?
Ik snap niet wat je hiermee probeert te zeggen? Ik hoef die mensen niks te vragen. Ik ben namelijk niet verantwoordelijk voor hun eigen geluk.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:54 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Dat is ook waar, maar je kan van mensen toch moeilijk vragen om door een muur van 3 meter te lopen.
Eens.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 13:00 schreef missyB het volgende:
natuurlijk is die weg er, zeker met de nieuwe wet maar mijn mening is dat je het niet echt van de evt werkgevers moet hebben maar van je eigen doorzettingsvermogen en zelfinzicht.
Enkele werkgevers uitgezonderd natuurlijk.
En er zitten zoveel mensen om zoveel redenen in de wajong, de 1 is zwaar gehandicapt en de ander bijv tijdelijk arbeidsongeschikt maar nog wel zicht op verbetering
Dat is dus de juiste instellingquote:Op vrijdag 10 juni 2011 13:11 schreef missyB het volgende:
Ben ook mn studiemogelijkheden aan het onderzoeken dus ja dit topic heeft mij in elk geval gemotiveerd om weer eens verder te neuzen in wat kan ik wel???
die mening deel ik niet met je.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 13:34 schreef Scorpie het volgende:
Natuurlijk kan je zeggen dat de starre houding van de werkgevers debet is aan het feit dat WAJONGers niet aan de bak komen, maar ik vind dat te kort door de bocht. Volgens mij is het dan aan de WAJONGer in kwestie om te laten zien wat hij wel kan. Daarnaast moet men zich dan ook afvragen hoe het komt dat werkgevers zo terughoudend zijn in het aannemen van WAJONGers; heeft het te maken met het stigma dat op hen kleeft, en zo ja, waar komt dat stigma dan vandaan?
Dat heeft niks met de werkgever te maken maar met jezelfquote:Op vrijdag 10 juni 2011 13:46 schreef missyB het volgende:
[..]
die mening deel ik niet met je.
In deze maatschappij is het nu eenmaal zo dat alles om geld draait en sneller en sneller.
De meeste wajongers krijgen niet eens een kans te laten zien wat zij kunnen, zij worden bij voorbaat al gezien als ojeee trammelant en niet als volwaardig arbeidskracht inzetbaar.
Ook schijnt het zo te zijn dat een wajonger in dienst nemen nogal al wat papierwerk geeft voor de werkgever die daar vaak niet thuis in is en niet weet hoe het moet en daarom denkt laat maar zitten dan.
Ook verwacht men vaak dat je het werk doet van een volwaardige kracht terwijl je dat niet kan.
In mijn geval betekend dat dat ik door en door ga en niets durf te zeggen en werk doe wat veel te zwaar voor me is en daardoor dus weer uitval.wajongers worden ook vaak als goedkope krachten gezien maar men heeft wel hoge verwachtingen.
Maar
Nee. Vind ik niet. Jij bent wajonger, jij bent in de nadelige positie, zij bieden jou een kans. Op het moment dat jij met iets komt moeten zij daar naar luisteren, maar zij hoeven jou niet elke dag te vragen hoe het met je is. Daarbij, als je niks durft te zeggen zeg je het dan dus ook niet.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 13:49 schreef missyB het volgende:
dat vind ik nou kort door de bocht
denk dat het beste zou zijn als daar een wisselwerking in zou zijn.
een werkgever die eens extra vraagt of hij/zij deze druk aankan dmv frequente functioneringsgesprekken en een assertiviteitstraining voor wajongers met die problemen
daar ga je al mis want vaak word je die kans niet geboden want men neemt je al vaak niet eens aan,quote:Op vrijdag 10 juni 2011 13:51 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Nee. Vind ik niet. Jij bent wajonger, jij bent in de nadelige positie, zij bieden jou een kans. Op het moment dat jij met iets komt moeten zij daar naar luisteren, maar zij hoeven jou niet elke dag te vragen hoe het met je is. Daarbij, als je niks durft te zeggen zeg je het dan dus ook niet.
Deel van werken is dat je ook assertief bent/leert zijn. Dat gebeurd niet als de werkgever je bij het handje pakt.
Ja maar jij bent degene die in de nadelige positie zit. Dus jij hebt helemaal niks te eisen. Want voor jou 10 anderen die wel willen/kunnen. Dus je zult toch echt concessies moeten doen.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 13:53 schreef missyB het volgende:
[..]
daar ga je al mis want vaak word je die kans niet geboden want men neemt je al vaak niet eens aan,
ook heb ik het niet over het dagelijsk vragen hoe het met je is maar iets vaker voorkomende functioneringsgesprekken.
Ik denk dat er van beide kanten nog veel aan te doen valt eer wajoners en werk op elkaar afgestemd raken zodat meer wajongers aan d ebak raken. en dat is toch het doel?
meer wajongers aan het werk volgens principe wat kan je wel?
dat vergt inzet van beide kanten.
of ik ben niet duidelijk genoeg of jij schijnt me niet te snappen.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 14:25 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Ja maar jij bent degene die in de nadelige positie zit. Dus jij hebt helemaal niks te eisen. Want voor jou 10 anderen die wel willen/kunnen. Dus je zult toch echt concessies moeten doen.
ja leuk dat men je niet aanneemt, maar die redenering gaat nu natuurlijk niet op, want je hebt ook geen functioneringsgesprekken bij een bedrijf waar je niet bent aangenomen. Met andere woorden, je ging er in je vorige post vanuit DAT je dus was aangenomen, en dat er DAN regelmatig aan je gevraagd moet worden hoe het gaat.
Dat is nog wel logisch, maar het is niet zo dat zij dat MOETEN vragen omdat jij uit jezelf niks durft te zeggen. Overigens, als je dat niet durft, dan durf je dat ook niet als 't je gevraagd wordt. Niet durven is niet durven. En dan zeg ik, dat is een assertiviteitsprobleem. Daar zul je toch echt wat aan moeten doen, dat bedrijf hoeft info over jou niet uit jou te gaan trekken.
Jij bent verantwoordelijk voor jezelf. Je kunt niet daar gaan werken, jezelf slopen en dan achteraf zeggen dat het de schuld is van het bedrijf omdat zij niet (vaak genoeg) aan je hebben gevraagd hoe het met je gaat.
Ja, ik denk dat ik je wel snap, maar als een werkgever toegeeft aan alle eisen/wensen van een wajonger, dan geeft hij dus een heleboel, en jij neemt een heleboel. Maar wat geef jij dan?quote:Op vrijdag 10 juni 2011 14:31 schreef missyB het volgende:
[..]
of ik ben niet duidelijk genoeg of jij schijnt me niet te snappen.
ik probeer feitelijk te zeggen dat een wajonger in dienst nemen haken en ogen heeft en dat verwachtingen van beide kanten anders kunnen zijn.
Ik vind dat daar dus meer aandacht aan moet worden besteed als we het principe wat kan een wajonger? en in hoeverre heeft een werkgever wat aan een wajonger?
Zoals het nu is werkt het dus duidelijk niet.
maar ik merk dat ik totaal off topic leuter want het ging over eigenwaarde en wajong(werkelijk ik d ek er niet aan hoor sorry)
jij trekt mijn woorden toch aardig uit hun verband door te praten over een heleboel eisen/wensen van mijn kant, daar heb ik het dus totaal niet over gehad.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 14:36 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Ja, ik denk dat ik je wel snap, maar als een werkgever toegeeft aan alle eisen/wensen van een wajonger, dan geeft hij dus een heleboel, en jij neemt een heleboel. Maar wat geef jij dan?
Je kunt niet verwachten dat alles je uit handen wordt genomen. Als jij niks durft te zeggen durf je ook in een werksituatie, dus tijdens uitvoeren van je werkzaamheden niets te zeggen. Dat is gewoon een probleem.
Dus dat 'niks durven zeggen' gaat op meer vlakken een probleem zijn dan alleen niks durven te zeggen dat het je boven het hoofd groeit. Je zult toch echt assertiever worden, omdat je dat gewoon nodig hebt. Je kunt niet van een werkgever verwachten dat hij allemaal die situaties waarin jij niks durft te zeggen ondervangt, want dat is niet werkbaar.
Daarbij is dat een karaktereigenschap die meer mensen hebben, en die zullen daar ook iets mee moeten doen (of hebben dat al gedaan). Dat heeft niet zoveel met wajong wel of niet te maken.
Dat snap ik allemaal wel, en ik bedoel het ook niet zo bot als het wellicht lijkt. JIj hebt het over dat beide partijen nader tot elkaar moeten komen, maar onderbouwt dat vervolgens alleen maar met dingen die werkgever zou moeten doen.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 14:41 schreef missyB het volgende:
[..]
jij trekt mijn woorden toch aardig uit hun verband door te praten over een heleboel eisen/wensen van mijn kant, daar heb ik het dus totaal niet over gehad.
maar bij wajongers kan je er domweg niet omheen dat er wat mee is, anders hadden ze immers geen wajong.daar heb je geen uni voor nodig.
dan stel jij: je kunt niet verwachten dat alles je uit handen wordt genomen. waar verwacht ik dat in hemelsnaam?
is er bij jou dan toch iets van tunnelvisie aanwezig? of misschien moet je mijn posts nog eens herlezen?
wajongers zijn nu eenmaal niet hetzelfde als reguliere werknemers, om wajongers aan d ebak te krijgen(want stel je toch voor dat ze van je belastingcenten betaald worden) dienen wajongers en werkgevers zich veel meer in te zetten dan ze nu doen.
Het gapende gat wat er nu zit dient gevuld te worden op wat voor manier dan ook.en het zou wijs zijn daar eens naar te kijken wederom door beide partijen.
jij bent denk ik wel iemand die vindt dat je geluk afdwingt of niet?quote:Op vrijdag 10 juni 2011 14:25 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Ja maar jij bent degene die in de nadelige positie zit. Dus jij hebt helemaal niks te eisen. Want voor jou 10 anderen die wel willen/kunnen. Dus je zult toch echt concessies moeten doen.
ja leuk dat men je niet aanneemt, maar die redenering gaat nu natuurlijk niet op, want je hebt ook geen functioneringsgesprekken bij een bedrijf waar je niet bent aangenomen. Met andere woorden, je ging er in je vorige post vanuit DAT je dus was aangenomen, en dat er DAN regelmatig aan je gevraagd moet worden hoe het gaat.
Dat is nog wel logisch, maar het is niet zo dat zij dat MOETEN vragen omdat jij uit jezelf niks durft te zeggen. Overigens, als je dat niet durft, dan durf je dat ook niet als 't je gevraagd wordt. Niet durven is niet durven. En dan zeg ik, dat is een assertiviteitsprobleem. Daar zul je toch echt wat aan moeten doen, dat bedrijf hoeft info over jou niet uit jou te gaan trekken.
Jij bent verantwoordelijk voor jezelf. Je kunt niet daar gaan werken, jezelf slopen en dan achteraf zeggen dat het de schuld is van het bedrijf omdat zij niet (vaak genoeg) aan je hebben gevraagd hoe het met je gaat.
Nee. Succes dwing je af.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 15:06 schreef dawg het volgende:
[..]
jij bent denk ik wel iemand die vindt dat je geluk afdwingt of niet?
Er is wel een bepaald percentage dat een nuluitkering heeft wegens inkomsten uit arbeid (ik dacht iets van 14 procent). Maar het gaat dat grotendeels om sociale werkplaatsen (gesubsidieerde arbeid). Het salaris van die mensen is hoger dan de feitelijke loonwaarde.quote:Op vrijdag 10 juni 2011 12:52 schreef bebbel het volgende:
Is er een weg uit eigenlijk, als je eenmaal in de wajong zit?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |