Ja dat is wat ik bedoel, het uitzoeken en begrijpen, vanuit die inzichten kan je dan je aan de de slag gaan op een manier die bij jou pastquote:Op woensdag 15 juni 2011 13:27 schreef MissVanity het volgende:
[..]
Lijkt me toch oorzaak opzoeken..
Je moet toch weten wat je depressief maakt.
Dan kan je dat proberen uit je leven te weren. Of leren hoe je ermee om moet gaan.
Ik weet wel dat mijn ouders en broer een grote invloed op me hebben (hebben gehad)
Dat ben ik nu pas aan het toegeven. Alleen is dit niet bespreekbaar...
Ik probeer het wel eens maar mijn moeder ontkent dat ze dingen zegt die mij pijn doen...
Ik woon nu al meer dan een jaar niet meer thuis. Maar kan nog steeds niet echt mijn eigen beslissingen nemen. Moet altijd rekening houden met wat wel en niet mag van mijn ouders.
Ik denk dat ze zelf niet eens doorheeft dat ze mij dit gevoel geeft.
Eenzaam zijn op je werk is niet leuk!quote:Op donderdag 16 juni 2011 11:54 schreef Spacekitten het volgende:
Ik haak ook even in op het feit dat een psycholoog niet diep genoeg zou gaan. Die van mij pak zowel het verleden aan, maar zoekt tegelijkertijd ook naar oplossing van de problemen die nu spelen. Dus het is niet zo dat alle psychologen alleen maar naar het heden kijken.
Hier is het rare week. Ik sta redelijk vrolijk op, maar raak gewoon onzeker op mijn werk. Het zijn van die kleine dingen die het laten gebeuren, zoals fluister gesprekken op de afdeling of dat je eigenlijk wil lunchen, maar iedereen is al weer eens weg... voel me soms zo eenzaam hier. Ben blij dat het nog maar een paar weken tot mijn vakantie is, even er helemaal tussen uit!
Dat komt vanzelf goedquote:Op donderdag 16 juni 2011 13:27 schreef Spacekitten het volgende:
Ben heel blij dat we op vakantie gaan, wij zijn dus vorig jaar verhuisd en konden toen niet op vakantie. Een eigen plekje is zoooo fijn!
Eenzaam is misschien ook wel een beetje overdreven, maar soms heb ik het idee dat ik er niet helemaal bij pas, loop nog zo achter in ervaringen als ik de rest hoor, iedereen heeft al meerdere baantjes gehad na zn studie, maar dit is dus mijn eerste baan. Ben dan ook wel een beetje de jonkie van de afdeling![]()
het is ook vervelend als je de jongste bent. Dat had ik op mijn stage ook, kwam ik daar als 19/20 jarige aanzetten tussen allemaal 30' ers met familie, kids enz. Dat bevorderd je inmenging niet altijdquote:Op donderdag 16 juni 2011 11:54 schreef Spacekitten het volgende:
Ik haak ook even in op het feit dat een psycholoog niet diep genoeg zou gaan. Die van mij pak zowel het verleden aan, maar zoekt tegelijkertijd ook naar oplossing van de problemen die nu spelen. Dus het is niet zo dat alle psychologen alleen maar naar het heden kijken.
Hier is het rare week. Ik sta redelijk vrolijk op, maar raak gewoon onzeker op mijn werk. Het zijn van die kleine dingen die het laten gebeuren, zoals fluister gesprekken op de afdeling of dat je eigenlijk wil lunchen, maar iedereen is al weer eens weg... voel me soms zo eenzaam hier. Ben blij dat het nog maar een paar weken tot mijn vakantie is, even er helemaal tussen uit!
Ga naar je bed miss dat je na een goede nachtrust weer ietjes beter voelt.quote:Op donderdag 16 juni 2011 23:58 schreef cafpow het volgende:
@gewoonmezelf: fijn weekend toegewenst alvast. Hopelijk kom je een beetje tot rust.
Hier gaat het nu gewoon mis en goed mis. Ik besef net opeens dat ik iets een andere plaats probeer te geven wat minder belangerijk te maken en dat is zeer lastig vooral als het je leven meer dan 8 jaar overheerst en dat het doel ban het leven is geworden en dat doel opeens niet reëel meer is.
En dat betekend zelf het heft in handen nemen endat zorgt nu gewoon voor zoveel spanning en vraagtekens richting de toekomst en dat zorgt voor een gigantische angst en die angst zorgt weer dat ik me aan dar non reëele doel ga vastklampen en dan krijg ik deze situatie weer.
Onrust, spookgedachten, angst en vluchten!
En ik wil niet meer vluchten maar doe al jaren niks anders
Ik zou zo graag een normaal leventje willen met familie, gezelligheid...maar dat bestaat al zo lang niet dat ik de weg kwijt ben.
Ik zou nu zo graag met de psycholoog hierover praten maar ik kan daar pas weer over 2 weekjes terecht en dan nog tussendoor een paar stomme verplichtingen die eraan komen waar ik geen zin in heb maar wel moet
Op momenten zoals nu zou ik echt van de aardbol willen verdwijnen...en niemand waarmee ik het erover kan hebben..het gevoel dat echt niemand mij snapt...
dat deed ik ook, en tja nachtrust helpt wel wat, maar het gevoel blijft toch een beetje stekenquote:Op vrijdag 17 juni 2011 01:17 schreef Ghostinthemachine het volgende:
[..]
Ga naar je bed miss dat je na een goede nachtrust weer ietjes beter voelt.
Wat fijn dat je het zo goed vond gaan, mischien is dit wel DE terapie voor jou. Maar wat hebben ze gisteren dan eigenlijk gedaan?quote:Op vrijdag 17 juni 2011 09:00 schreef MissVanity het volgende:
Ik heb gister dus therapie gehad. Alternatieve therapie.
Het was heel fijn. En ik heb nu al inzicht.
Ik weet waar het mis is gegaan.
Volgende week heb ik weer een afspraak. Dan gaat ze me onder hypnose brengen om nog meer dingen te weten te komen.
Ik heb echt het gevoel dat dit de juiste persoon voor mij is!
Er valt een last van mijn schouders. Ik kan niet wachten om aan mezelf te gaan werken.
En wie weet over een tijdje me weer goed te voelen!
@Cafpow: Houd vol. Na zo'n zware tijd komt altijd wel een beetje rust.
Dan voel je je snel weer een beetje beter. Dit weekend gaat vast helpen.
En probeer ook echt een beetje te genieten. Want dat verdien je!!
Het weer ziet er nu nog goed uit. Ik hoop dat het niet gaat regenenquote:Op vrijdag 17 juni 2011 11:18 schreef cafpow het volgende:
[..]
dat deed ik ook, en tja nachtrust helpt wel wat, maar het gevoel blijft toch een beetje steken![]()
[..]
Wat fijn dat je het zo goed vond gaan, mischien is dit wel DE terapie voor jou. Maar wat hebben ze gisteren dan eigenlijk gedaan?
Hier zoals ik boven neerzette gaat het ietsjes beter, maar het slecht blijft wel hoewel ik een beetje op zij kan schuiven. Wat ik vandaag wil proberen is gewoon eerst wachten op een pakketje en als die er is mischien gewoon een uurtje ofzo rond gaan fietsen dat helpt altijd wel om mijn gedachten op orde te krijgen..alleen hoop ik dat het niet gaat regenen
Is het anders niet een goed idee om eerst even naar de huisarts/psychiater te gaan met uiteraard je medicatie en te vragen of het daaraan kan liggen en anders medische testen te vragen...quote:Op vrijdag 17 juni 2011 12:48 schreef fespo het volgende:
hi all.
even een vraag, ik voel mij zo ziek
4 weken geleden ben ik begonnen met citalopram.
30mg, het was een foutje van de psychiater dat ik met deze dosis ben begonnen.
anyway, de eerste weken had ik ups en downs. had fijne momenten maar was erg moe.
nu 4 weken later ben ik plotseling zo ziek.
echt nergens meer zin in, ik eet sinds woensdag bijna niet omdat ik misselijk wordt.
en gewoon een naar en onrustig gevoel. in bed kan ik ook totaal niet stil liggen als ik wakker ben.
armen en benen moeten bewegen.
vandaag probeer ik echt weer goed te eten om aan te sterken.
ik sliep vrijwel de hele dag, nacht.
ik weet niet of dit door de medicijnen kan komen.
heb ook het gevoel dat ik iets verkeerds heb gegeten of gewoon ziek ben. (koorts o.i.d.)
over 2 weken zie ik de psychiater weer die gaat dan kijken of ik over moet stappen naar 20mg.
heeft iemand hier ervaring mee?
wat fijn dat je het gevoel hebt dat dit wel eens kan helpen! wil je de oorzaak ook delen met ons? Ben ook benieuwd hoe je eigenlijk achter de oorzaak bent gekomen, interessant zeg.quote:Op vrijdag 17 juni 2011 12:29 schreef MissVanity het volgende:
[..]
Het weer ziet er nu nog goed uit. Ik hoop dat het niet gaat regenenGister al genoeg doorweekt geweest voor een jaar!
Gister hebben we alleen gepraat. Vooral over de oorzaak van mijn depressie.
Die hebben we gevondenDat maakt me blij!!
Het is vooral prettig omdat ze begrijpt hoe ik ben. Zeer gevoelig.
Ze noemde me zelfs een hsp'er.
Ze praat rustig tegen me en ze krijgt mij zelfs aan het praten!!!
Ik was ook wel echt opgelucht na het gesprek.
Ik durf zelfs een beetje vertrouwen te hebben dat het gaat helpen.
wel balen van die brief, veel sterkte ermee in ieder geval.quote:Op zaterdag 18 juni 2011 09:05 schreef Spacekitten het volgende:
@missvanity: wat fijn dat je eindelijk iemand hebt gevonden die zoveel positiviteit bij je los haalt! Echt zo fijn dat het lijkt aan te slaan
@gewoonmezelf heel veel plezier op je weekendje weg!
Ik ben super onrustig, heb gisteren ook een brief gekregen van mijn werk, er speelt namelijk een reorganisatie en maandag krijgen we eindelijk wat te horen over hoe en wat! Waarschijnlijk niet al te best nieuws voor sommige (ik ben ben redelijk safe geloof ik)
Wel een lekker dagje voor mezelf, kan zeggen dat dat erg lang geleden is, ben benieuwd of ik t nog steeds kan, een dagje mezelf verwennen met maskertjes en lekker lang douchen enzo!
Veel sterkte met de nieuwe medicatiequote:Op zaterdag 18 juni 2011 09:49 schreef Purplesparks het volgende:
Aankomende week begin ik zeer waarschijnlijk met Anafranil tegen mijn angsten. Ik hoop dat die medicatie wat gaat werken.
Dankje, zal wel goed komen. Ik hoop alleen dat het (blijvend) werkt.quote:
Wat fijn dat je even tot rust bent gekomen.quote:Op zondag 19 juni 2011 22:16 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Wat heb ik een heerlijk weekend gehad zeg! Heel veel gewandeld in het bos en lekker geluierd en heel veel gelachen, Ik heb ontdekt dat je tijdens een boswandeling echt je hoofd helemaal leeg kan maken! Echt top! Vrijdag voor we gingen was ik een beetje down, maar dankzij de pretletter van 2 van mn vrienden ging het eenmaal daar al een stukje beter, en in de loop van het weekend kwam ik echt even helemaal bij!
Nu weer terug naar het gewone leven, Ik mag mij morgen melden bij de arbo-arts voor een consult en ben benieuwd wat mij dat gaat brengen! En vooral een beetje bang of hij mij ook serieus neemt, en mij gelooft, Naja we gaan het wel aanhoren!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |