R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
quote:Ja, dat heb ik ook. Das ook waarom ik eigenlijk nooit uit ga enzo, veel te veel onbekende mensen, ik voel me dan heel erg niet op m'n gemak. Alleen als ik bv. al flink wat gedronken heb, maar dan ga ik nog steeds niet op onbekenden af.
Op vrijdag 28 juni 2002 00:35 schreef inquestos het volgende:
Het is idd zo, dat ik er veel minder last bij heb bij volwassenen dan mensen van m'n eigen leeftijd. Het scheelt ook als ik iemand ken, en als die begint met een praatje, en niet andersom. Zelf zeg ik nooit spontaan iets tegen iemand, of het moet puur zijn om te informeren.
nu ik dat zo lees... ja dat ben ik :/
One morning I shot an elephant in my pajamas. How he got in my pajamas, I don't know.
quote:Deze ken ik niet, maar ik ken wel "nooit meer verlegen" van Roeland Schweitzer en dat is ERG grappig, daardoor erg leuk om te lezen, en er zit nog wat in ook
Op zaterdag 22 juni 2002 12:53 schreef iNZeeN het volgende:
Ik heb ook veel gehad aan een aantal boeken.. te weten:Verlegen - Nou en! (ISBN: 90-225-2818-9)
Als ik nee zeg, voel ik mij schuldig (ISBN: 90-263-1613-5)
Je piekert je suf (ISBN: 90-6009-950-8)..deze boeken laten je alles weer eens in een ander perspectief bekijken.. kan alleen maar gezond zijn. Verwacht ook hier geen wonderen van hoor.. het zijn hulpmiddelen en zijn gewoon aardig om te lezen.
Hieperdepiep hoera!
quote:yep, klinkt bekend,.. maar ik ben dan ook een sociaal wrak
Op donderdag 20 juni 2002 21:57 schreef Ceased2Be het volgende:
"....Sociale angst leidt vaak tot vermijding van sociale contacten en kan daardoor tot vereenzaming leiden. Die vereenzaming is dan een soort van zelfbescherming geworden. De eenzaamheid geeft je immers de garantie dat anderen je dan niet kunnen afwijzen..."
[i] open wonden zeggen ze, genezen met de tijd [br] maar zeg me dat het overgaat, en geef me zekerheid [/i]
Ik had ook last van die angst, maar gelukkig heeft een assertiviteits cursus mij geholpen.
Veel sterkte
Moi
Love hurts when the women you love isn't in your arms.
Dit is bij mij ook het geval. Ik ben hel mijn schooltijd lang al gepest en daarom ben ik het vertrouwen in mensen kwijtgeraakt. Zelfs als ik op straat loop doet men stom tegen me terwijl ze me niet kennen. Ik zal daarom nooit zelf contact zoeken, houd mezelf op de achtergrond en wacht tot iemand iets tegen me zegt.
VOlgende week moet ik beginnen op een nieuwe school (GLE) in een nieuwe stad (Eindhoven) en daar ken ik helemaal niemand. Ik ben ontzettend zenuwachtig en ik hoop maar dat alles goed gaat.
Morgen ga ik beginnen met een psychiatrische behandeling van mijn borderline en misschien helpt het ook met dit onderwerp..ik hoop het maar
VOlgende week moet ik beginnen op een nieuwe school (GLE) in een nieuwe stad (Eindhoven) en daar ken ik helemaal niemand. Ik ben ontzettend zenuwachtig en ik hoop maar dat alles goed gaat.
Morgen ga ik beginnen met een psychiatrische behandeling van mijn borderline en misschien helpt het ook met dit onderwerp..ik hoop het maar
quote:Het lijkt een behoorlijke stap om naar zo'n maatschappelijk werker te gaan, hoe kan iemand dan zoiets zeggen? Het is toch ook niet de bedoeling dat die kerel jouw probleem in 1 keer oplost?
Op vrijdag 28 juni 2002 23:24 schreef stojanovski het volgende:[..]
Yeap, that's me. Ik heb een tijdje bij zo'n maatschappelijke werker ofzo gelopen maar na vijf keer heeft hij aan m'n ouders uitgelegd dat hij er ook niets mee kan. Das lekker voor je zelfvertrouwen.
Wat hield die uitleg aan je ouders in precies?
[edit] ik zie net pas dat dit topic al aardig oud is... [/edit]
[Dit bericht is gewijzigd door seef op 20-10-2002 23:37]
"If we can put a man on the moon, why can't we put metal in the microwave?" -Frasier
Hmz! Dat stukje klonk me zo bekend in de oren dat ik gewoon dat hele probleem BEN! 
Ik wist nooit dat daar een term voor was eigenlijk, en ik wil ook helemaal niet bij een psych gaan lopen.. Vooral contact met meiden maken heb ik moeite mee, en ook gewoon nieuwe vrienden etc.. en als ik over straat loop heb ik het gevoel dat iedereen me gewoon uit zit te lachen etc... echt niet cool
Ik wist nooit dat daar een term voor was eigenlijk, en ik wil ook helemaal niet bij een psych gaan lopen.. Vooral contact met meiden maken heb ik moeite mee, en ook gewoon nieuwe vrienden etc.. en als ik over straat loop heb ik het gevoel dat iedereen me gewoon uit zit te lachen etc... echt niet cool
quote:Met andere woorden, je bent een typische Goth
Op maandag 19 augustus 2002 23:35 schreef Morgil het volgende:
Dit is bij mij ook het geval. Ik ben hel mijn schooltijd lang al gepest en daarom ben ik het vertrouwen in mensen kwijtgeraakt. Zelfs als ik op straat loop doet men stom tegen me terwijl ze me niet kennen. Ik zal daarom nooit zelf contact zoeken, houd mezelf op de achtergrond en wacht tot iemand iets tegen me zegt.
VOlgende week moet ik beginnen op een nieuwe school (GLE) in een nieuwe stad (Eindhoven) en daar ken ik helemaal niemand. Ik ben ontzettend zenuwachtig en ik hoop maar dat alles goed gaat.
Morgen ga ik beginnen met een psychiatrische behandeling van mijn borderline en misschien helpt het ook met dit onderwerp..ik hoop het maar
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
quote:Geldt voor mij wel
Op maandag 21 oktober 2002 03:45 schreef nozem het volgende:[..]
Met andere woorden, je bent een typische Goth
Grmbl... psych is ondertussen al 6 weken ziek :S behoorlijk irritant.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
quote:Dat is idd echt niet cool
Op maandag 21 oktober 2002 01:12 schreef Scrummie het volgende:
Hmz! Dat stukje klonk me zo bekend in de oren dat ik gewoon dat hele probleem BEN!
Maar maak niet de fout dat je, als je weet dat je een probleem hebt, dat je je niet laat helpen dan vergooi je jaren van je leven(alleen nog maar Fok!en/internetten in mijn geval. Je wil niet naar de psychiater kan ik me iets bij voorstellen heb ik zelf ook. Ik merk zelf nu al hoeveel eens in de 2 drie weken een gesprekje bij maatschappelijk werk al kan doen.. Natuurlijk is het moeilijk allemaal maar dat mag geen reden zijn, ook dat je misschien niet wil dat anderen weten dat je naar een psych gaat(wat maar weinigen tot niemand hoeven te weten). Als je zoiets te moeilijk vind om zelf te doen moet je vragen of iemand je een 
handje helpt.Veel suc6 in ieder geval weet dat je niet de enige bent met jouw probleem en dat er velen vanaf gekomen zijn dat kan JIJ dus ook ECHT! 
Deze symptomen van je verstoppen voor de buitenwereld herken ik ookwel heel erg stelde mezelf altijd heel afhankelijk en kwetsbaar op en das behoorlijk klote met mijn handicap en is nog altijd niet helemaal zo als het zou moeten zijn.. Maar het gaat al veel beter maar het is heel raar ik ben bijv. bijna niet zenuwachtig voor optredens enzo en zelf een interview voor de radio blijf ik weer heel kalm onder maar dan gaat het vooral over wat ik leuk vind maar niet over m'n persoon zegmaar. Kortom nogsteeds een beetje sociale angst.
It's my life.. It's now or never! I aint gonna live forever...
Ik zal jullie mijn levensverhaal sparen, maar het komt er uiteindelijk op neer dat ik dus ook een sociale angst heb. Dit uit zich vooral in het me continue ongemakkelijk voelen, verkeerde lichaamshouding en vooral trillen/beven. Van alles geprobeerd, en ja, therapie hielp bij mij wel....voor een tijdje. Het nadeel van therapie is dat het je leert om te gaan met je angst in de situatie waarin je je op dat moment bevind. Zodra je je in nieuwe situaties gaat begeven komt het geleidelijk aan weer terug, vooral als er mensen zijn in die omgeving die vanaf het begin af aan zien dat je er last van hebt. Hoe goed bedoeld ook, het maakt je enorm zelfbewust van je angst waardoor het juist weer voeding krijgt.
Uiteindelijk vond ik zelf de oplossing. Ik zie het niet meer als probleem, maar ik zeg het gewoon. Als ik nu van tafel opsta en de koffiepot pak en ik merk dat ik me bewust ben van de andere mensen in de kamer dan zeg ik gewoon "pietje onzeker pakt ff wat koffie hoor, hoop niet dat ik mors met dat getril van mijn handen." M.a.w. ik maak er een geintje van, ik accepteer het op die manier. En het mooie is, daardoor verdwijnt het langzaam maar zeker.
Uiteindelijk vond ik zelf de oplossing. Ik zie het niet meer als probleem, maar ik zeg het gewoon. Als ik nu van tafel opsta en de koffiepot pak en ik merk dat ik me bewust ben van de andere mensen in de kamer dan zeg ik gewoon "pietje onzeker pakt ff wat koffie hoor, hoop niet dat ik mors met dat getril van mijn handen." M.a.w. ik maak er een geintje van, ik accepteer het op die manier. En het mooie is, daardoor verdwijnt het langzaam maar zeker.
Ik ben al enkele maanden in behandeling bij een studentenpsycholoog en al hoewel ik en zij allebij de term sociale angst nooit gebruikt hebben, komt het wel erg overeen met wat ik heb.
Dat is waar.quote:Op vrijdag 21 juni 2002 22:17 schreef freud het volgende:
Je moet jezelf gewoon eens niet zo kritisch zien. Ik denk dat in dergelijk situaties je jezelf veels te hard beoordeeld. Vaak zie je bij jezelf dingen die helemaal niet zo ervaren wordt door anderen.
Je moet eens iemand steeds op de nek zitten en steeds aankijken en bekijken wat hij aan het doen is. Daar wordt zo'n persoon natuurlijk helemaal gek van. Mensen met een sociale fobie doen in wezen precies hetzelfde, maar dan bij zichzelf.
Och jee ze hebben er weer allemaal last van hoor.
Alle moslimterroristen, of ja een heleboel, die zijn bereid te sterven voor een hoger doel, want dan mogen ze maagden neuken, minstens een honderdtal, maar dat is nog altijd minder als ik met carnaval.
Ik heb/had hier zeker last van.
Uit angst voor afwijzing vermeed ik contacten, onder het motto 'When I'm by myself, nobody else can say goodbye' (citaat van een lyric waarvan de auteur me even niet te binnen schiet).
Aan de andere kant: als sociaal contact 'goed' ging, maw als ik het idee had dat mensen me wel accepteerden, dan genoot ik er heel erg van. En op een gegeven moment ging ik dingen als vrienden en een vriendin toch wel zodanig missen dat ik me over deze sociale angst heen heb proberen te zetten.
Met wisselend succes, als het verkeerd gaat dan ga je dubbel zo hard op je bek en kruip je het liefst weer terug je schulp in.
Uit angst voor afwijzing vermeed ik contacten, onder het motto 'When I'm by myself, nobody else can say goodbye' (citaat van een lyric waarvan de auteur me even niet te binnen schiet).
Aan de andere kant: als sociaal contact 'goed' ging, maw als ik het idee had dat mensen me wel accepteerden, dan genoot ik er heel erg van. En op een gegeven moment ging ik dingen als vrienden en een vriendin toch wel zodanig missen dat ik me over deze sociale angst heen heb proberen te zetten.
Met wisselend succes, als het verkeerd gaat dan ga je dubbel zo hard op je bek en kruip je het liefst weer terug je schulp in.
ik join ook de club..
Dit komt me zo bekend voor.
Ik denk altijd als er mensen in mijn buurt om iets lachen dat het dan altijd om mij gaat Ook lukt het me bijna nooit om bij niet zo'n bekende mensen mezelf te zijn, omdat ik dan denk dat ze me toch wel stom ofzo vinden. En daardoor sta ik er er maar altijd een beetje bij en zeg dan helemaal niks meer, waardoor ik nog stommer overkom, dus ik probeer nieuwe mensen maar zo veel mogelijk te ontwijken.Ook kan tot de dag van vandaag niet begrijpen waarom vrienden van me met me omgaan en positieve dingen over me vertellen.
Maar gelukkig gaat het de laaste tijd wel beter, maarja heb nog steeds last van sociale angst/minderwaardigheidscomplex
Dit komt me zo bekend voor.
Ik denk altijd als er mensen in mijn buurt om iets lachen dat het dan altijd om mij gaat Ook lukt het me bijna nooit om bij niet zo'n bekende mensen mezelf te zijn, omdat ik dan denk dat ze me toch wel stom ofzo vinden. En daardoor sta ik er er maar altijd een beetje bij en zeg dan helemaal niks meer, waardoor ik nog stommer overkom, dus ik probeer nieuwe mensen maar zo veel mogelijk te ontwijken.Ook kan tot de dag van vandaag niet begrijpen waarom vrienden van me met me omgaan en positieve dingen over me vertellen.
Ook lukt het me bijna nooit om bij niet zo'n bekende mensen mezelf te zijn, omdat ik dan denk dat ze me toch wel stom ofzo vinden. En daardoor sta ik er er maar altijd een beetje bij en zeg dan helemaal niks meer, waardoor ik nog stommer overkom, dus ik probeer nieuwe mensen maar zo veel mogelijk te ontwijken.Ook kan tot de dag van vandaag niet begrijpen waarom vrienden van me met me omgaan en positieve dingen over me vertellen.Maar gelukkig gaat het de laaste tijd wel beter, maarja heb nog steeds last van sociale angst/minderwaardigheidscomplex
Hier sluit ik me helemaal bij aan! Daarom is een online forum ook zo prettig!!quote:Op donderdag 1 september 2005 23:06 schreef Donkey_ het volgende:
Ik denk altijd als er mensen in mijn buurt om iets lachen dat het dan altijd om mij gaat Ook lukt het me bijna nooit om bij niet zo'n bekende mensen mezelf te zijn, omdat ik dan denk dat ze me toch wel stom ofzo vinden. En daardoor sta ik er er maar altijd een beetje bij en zeg dan helemaal niks meer, waardoor ik nog stommer overkom, dus ik probeer nieuwe mensen maar zo veel mogelijk te ontwijken.
Opmerkingen als 'wees gewoon jezelf' of 'knoop gewoon een praatje aan' kan ik echt niet meer horen!! Voor mensen die hier geen last van hebben is het niet te begrijpen dat het niet voor iedereen gewoon is om zomaar op mensen af te stappen. De barriere is voor mij zo groot dat ik het inderdaad liever uit de weg ga. Das best eenzaam een bestaan...
[ Bericht 1% gewijzigd door Flibble op 03-09-2005 12:55:40 ]
King illegal forest to pig wild kill in it a is!!!!
Ik moet eerlijk bekennen dat ik hier ook erge last van heb.
Hoor vaak van mensen dat ik weinig vrienden heb en het aan mij ligt dat het zo is.
Dit wordt vaak als negative beschouwd.
Maar ik zelf zie het juist erg goed,dat is gewoon een teken dat je alleen open staat voor de mensen die JIJ wil dat ze bij je moeten blijven.
En het moet niet zo zijn dat je 1 echte vriend /vriendin heb, en de rest alleen maar van die fakers.
Want als ik zo op verjaardagen eens rond kijk, of op feestjes dan denk ik wel eens bij mezelf:
Hoe in GODS naam kan dit soortje mensen nu vrienden van elkaar zijn?
Maar ik heb ook erge bindings angst omme aan iemand te bienden , omdta ik na ervaringen toch weet dat het fout gaat.
vandaar dat ik mezelf ook vaak gewon de makkelijkste manier kies om er gewoon dan te laten zo als het is.
En niet DIE stap te zetten die ik ergens wel wil.
Komt vaak ook mensen tegen waarvan ik zegt,dat lijkt me wel een leuk mens.
Maar als ik dan naar mezelf kijk en naar mn ervaring dan houd ik het vaak al voor gezien.
Dus dan krabbel ik weer terug.
Nu ook ben ikbest wel weer een beetje verliefd maar heb nu al de hoop opgegeven omdat ik bijna zeker weet dat het niet goed gaat.
(Zie ook dit topic)
Verliefd op een vreemde.
Dus ik denk dat ik ook wel mijn hier in het rijdje kan zetten van "Sociale Angst" patient.
Dus dit was een beetje hoe ik er tegen aan kijkt.
Hoor vaak van mensen dat ik weinig vrienden heb en het aan mij ligt dat het zo is.
Dit wordt vaak als negative beschouwd.
Maar ik zelf zie het juist erg goed,dat is gewoon een teken dat je alleen open staat voor de mensen die JIJ wil dat ze bij je moeten blijven.
En het moet niet zo zijn dat je 1 echte vriend /vriendin heb, en de rest alleen maar van die fakers.
Want als ik zo op verjaardagen eens rond kijk, of op feestjes dan denk ik wel eens bij mezelf:
Hoe in GODS naam kan dit soortje mensen nu vrienden van elkaar zijn?
Maar ik heb ook erge bindings angst omme aan iemand te bienden , omdta ik na ervaringen toch weet dat het fout gaat.
vandaar dat ik mezelf ook vaak gewon de makkelijkste manier kies om er gewoon dan te laten zo als het is.
En niet DIE stap te zetten die ik ergens wel wil.
Komt vaak ook mensen tegen waarvan ik zegt,dat lijkt me wel een leuk mens.
Maar als ik dan naar mezelf kijk en naar mn ervaring dan houd ik het vaak al voor gezien.
Dus dan krabbel ik weer terug.
Nu ook ben ikbest wel weer een beetje verliefd maar heb nu al de hoop opgegeven omdat ik bijna zeker weet dat het niet goed gaat.
(Zie ook dit topic)
Verliefd op een vreemde.
Dus ik denk dat ik ook wel mijn hier in het rijdje kan zetten van "Sociale Angst" patient.
Dus dit was een beetje hoe ik er tegen aan kijkt.
"Als mannen sneller als risico worden gezien en vrouwen overal mee wegkomen, dan verliezen we de nuance en rechtvaardigheid in het gesprek over grensoverschrijdend gedrag.
Dat is geen bescherming meer.
Dat is machtsmisbruik vermomd als moraal."
Dat is geen bescherming meer.
Dat is machtsmisbruik vermomd als moraal."
ja idd. he, das egt irritant, dan denken ze het te begrjipen maar ze begrijpen er helemaal niks van. Je kan niet gewoon jezelf zijn, al probeer je het nog zo hard, slaat eigenlijk helemaal dicht. net als sommige mensen hebben als ze op iemand verliefd zijn, maar dan gewoon tegen bijna iedereenquote:Op vrijdag 2 september 2005 11:40 schreef Flibble het volgende:
[..]
Opmerkingen als 'wees gewoon jezelf' of 'knoop gewoon een praatje aan' kan ik echt niet meer horen!! Voor mensen die hier geen last van hebben is het niet te begrijpen dat het niet voor iedereen gewoon is om zomaar op mensen af te stappen.
Anders probeer je het gewoon op die manier te zien.quote:Op vrijdag 2 september 2005 19:02 schreef Donkey_ het volgende:
[..]
ja idd. he, das egt irritant, dan denken ze het te begrjipen maar ze begrijpen er helemaal niks van. Je kan niet gewoon jezelf zijn, al probeer je het nog zo hard, slaat eigenlijk helemaal dicht. net als sommige mensen hebben als ze op iemand verliefd zijn, maar dan gewoon tegen bijna iedereen
Je hebt geen sociale fobie. Je bent verliefd op de hele wereld.
In September begin ik ook aan therapie om hier vanaf te raken. En "doe maar gewoon" "iedereen kan toech een praatje maken. jij dus ook" hoef ik ook niet meer te horen, het is echt heel vervelend en een enorm grote berg waar je tegenop kijkt. DAt weet je gewoon niet als je het nooit gehad hebt
Ik heb geen therapie gehad, heb het zelf gedaan zonder enige hulp om hiervan af te komen..
Zonder zenuwtabletten whatever.
Ergens begint de angst te ontstaan.Je krijgt spanning nav iets wat jou onzeker maakt.
Verlegenheid kan een oorspronghebben in deze. Helaas kom je al snel in een vicieuze cirkel terecht. Je ontkomt er niet aan dat je mensen ontmoet of tegenkomt waar dan ook.
Leeftijd kan een oorzaak zijn maar jezelf kennen is heel prettig om zo meer zelfvertrouwen op te bouwen. Kracht vind je nooit buiten jezelf maar altijd in jouzelf.
Dus kijk anderen niet naar de ogen en ontwikkel je eigen wereld en leven.
Wat bij mij toendertijd gebeurde had te maken met veel stress en verdriet en een voedselallergie, hierdoor werd ik nog meer gespannen en de cirkel was al snel rond. Voor je hier uit bent duurt het best een tijdje.
Ik ben totaal anti depressie en zenuwtabletten, en geloof me heb de hel gezien qua emoties en verdriet, maar je kunt er prima zelf uitkomen,, misschien nog wel sterker dan met behulp van een therapeut..
succes
Zonder zenuwtabletten whatever.
Ergens begint de angst te ontstaan.Je krijgt spanning nav iets wat jou onzeker maakt.
Verlegenheid kan een oorspronghebben in deze. Helaas kom je al snel in een vicieuze cirkel terecht. Je ontkomt er niet aan dat je mensen ontmoet of tegenkomt waar dan ook.
Leeftijd kan een oorzaak zijn maar jezelf kennen is heel prettig om zo meer zelfvertrouwen op te bouwen. Kracht vind je nooit buiten jezelf maar altijd in jouzelf.
Dus kijk anderen niet naar de ogen en ontwikkel je eigen wereld en leven.
Wat bij mij toendertijd gebeurde had te maken met veel stress en verdriet en een voedselallergie, hierdoor werd ik nog meer gespannen en de cirkel was al snel rond. Voor je hier uit bent duurt het best een tijdje.
Ik ben totaal anti depressie en zenuwtabletten, en geloof me heb de hel gezien qua emoties en verdriet, maar je kunt er prima zelf uitkomen,, misschien nog wel sterker dan met behulp van een therapeut..
succes
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Zeker kan het zelf maar op de een of andere manier KAN ik het niet zelf. Geen doorzettingsvermogen ofzo. En tsja, op de een of andere manier vertrouw ik iemand die therapeut heet hierin beter dan mezelf
Maar vertel eens hoe je het hebt gedaan, tips, trucs...Hoe pakte jij het aan etc..etc..quote:Op vrijdag 2 september 2005 20:08 schreef zhe-devilll het volgende:
Ik heb geen therapie gehad, heb het zelf gedaan zonder enige hulp om hiervan af te komen..
Zonder zenuwtabletten whatever.
Ergens begint de angst te ontstaan.Je krijgt spanning nav iets wat jou onzeker maakt.
Verlegenheid kan een oorspronghebben in deze. Helaas kom je al snel in een vicieuze cirkel terecht. Je ontkomt er niet aan dat je mensen ontmoet of tegenkomt waar dan ook.
Leeftijd kan een oorzaak zijn maar jezelf kennen is heel prettig om zo meer zelfvertrouwen op te bouwen. Kracht vind je nooit buiten jezelf maar altijd in jouzelf.
Dus kijk anderen niet naar de ogen en ontwikkel je eigen wereld en leven.
Wat bij mij toendertijd gebeurde had te maken met veel stress en verdriet en een voedselallergie, hierdoor werd ik nog meer gespannen en de cirkel was al snel rond. Voor je hier uit bent duurt het best een tijdje.
Ik ben totaal anti depressie en zenuwtabletten, en geloof me heb de hel gezien qua emoties en verdriet, maar je kunt er prima zelf uitkomen,, misschien nog wel sterker dan met behulp van een therapeut..
succes
Actually I don't remember being born, It must have happened during one of my black outs..
|
|
