Het babytopic (0-1 jaar) Deel 11

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 15:06 schreef Vanyel het volgende:
Trouwens Claudia, is er nog iets dat je wil vertellen over je zwangerschap e.d.?

!

Nou, waar ik nog heel vaak aan terugdenk is het laatste uur van mijn bevalling. Bij Ivan heb ik 2 uur en 5 minuten moeten persen. Mijn benen lagen in de beugels en dat was heel fijn en rustgevend. Tussendoor maakten we grapjes. Bij Lena ging ik in een uur tijd van 3-4 cm naar volledige ontsluiting en ik kreeg ergens in dat uur persdrang. Bij Ivan voelde ik die drang ook wel, maar gecontroleerder. Bij Lena overkwam het me. Ik bleef maar zeggen dat ik persdrang had en vroeg of ik mee mocht persen. Volgens de verpleegkundige mocht ik zachtjes meedrukken, maar ze haalde maar geen beugels en ik zag niet voor me hoe ik dat zonder beugels moest gaan doen. Bij persen hoorden immers beugels. Nou ja, op een bepaald moment hield ik het niet meer en kwam de verloskundige nog net op tijd binnenrennen om te zeggen dat ik moest zuchten en om Lena op te vangen. Ik was zo verbaasd dat ze er al was dat ik minutenlang 'ooohhh oooohhh' heb uitgeroepen. Ik heb daar een foto van - Joost mag weten wie die foto heeft gemaakt - en blijf er maar met fascinatie naar kijken. Het is het tofste wat ik ooit heb gemaakt.

Omdat het voor mij zo'n idiote en overweldigende ervaring was heb ik behoefte om erover te praten, maar m'n lief is het inmiddels een beetje zat en m'n kinderloze collega's gaan koffie halen als het B-woord valt. Het doet me sterk denken aan die keer dat ik bijna doodging. Die ervaring was zo groots dat ik maar niet kon stoppen om erover na te denken en mijn gedachten in mijn hoofd erover te formuleren. Ik had verwacht dat mensen zouden vragen: "En, hoe was het nou om dood te gaan?" Maar er was niemand die het vroeg.

Zo, dat lucht op.

Het klinkt wel als een mooie bevalling claudia.
Maar je bijna dood ervaring is dan weer een stuk minder. Hoe kwam dat? Als je erover wilt vertellen natuurlijk

Nu ben ik benieuwd naar het bijna-dood verhaal en de foto van net nadat Lena geboren was!

f_r, ik heb een paar jaar geleden een longembolie gehad met alle toeters en bellen: brandweer om me uit het raam te takelen (nee, zo zwaar ben ik ook weer niet ), spoedeisende hulp, intensive care, spannende eerste 24 uur, yadayada. En wat me vooral bij is gebleven is dat je dood kunt gaan zonder dat je het doorhebt, een heel raar idee.

Nou ja, dat is hier verder niet belangrijk. Wat wel belangrijk is is dat je meisje zo fantastisch groeit! Geweldig. Krijgt ze eigenlijk verder iets toegediend of ligt ze vooral aan monitoren?

Ze ligt helemaal niet meer aan een monitor oid. Ze heeft alleen nog een sonde. En ik hoorde net dat ze over is na 8 voedingen op een dag.

Ik merk zelf wel dat ik het moeilijk heb met hoe de bevalling uiteindelijk gegaan is en besef nu ook hoe kritiek wij beide gelegen hebben.

Ik kan alleen maar trots op haar zijn hoe goed ze het doet en hoe hard ze heeft gevochten

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 15:50 schreef ferrari_rood het volgende:
Ik merk zelf wel dat ik het moeilijk heb met hoe de bevalling uiteindelijk gegaan is en besef nu ook hoe kritiek wij beide gelegen hebben.

Dat besef komt vaak achteraf pas echt, hè? Het kan zelfs een tijd duren. Ik weet nog wel dat mijn vriend pas een half jaar (!) na mijn longembolie ineens angstig werd. Kun je er met je lief goed over praten?

Krijgt ze de voeding via de sonde?

Oh, f_r, ken je dit topic eigenlijk: Te vroeg, te klein, ziek: Soms gaat het allemaal iets anders ?

f_r, wat een groot geluk nu dat je meisje het zo goed doet. Al op 8 voedingen per dag, dat is netjes zeg! Hoeveel drinkt ze er helemaal zelf en als ze ze allemaal zelf kan drinken mag ze mee naar huis neem ik aan? Of is daar ook nog een gewicht aan gebonden?

Het zal wel nog tijd kosten om alles te verwerken aangaande je zwangerschap en bevalling, het is allemaal heavy geweest...

Wat eng claudia! ik vind bijna dood ervaringen eng!

ik blijf trouwens hier posten tot ik thuis ben heb ik besloten! vandaag mini naar cb geweest mw daar vond prima dat ik geen prikjes nu wilde omdat ik haar bij evt ziekjes oid niet kon troosten
statistieken:8.034kg! en 68.5cm ik krijg een kleine dikkerd! gewicht prima gestegen! maar groei nu voor 2de maal gestagneert wat dus in de gaten moeten houden, maar wat anders?

De cyste hoeft niet weg bij Leia! Dus dan gaan we ook niet laten snijden. De kno arts zei al: misschien als er ooit buisjes of iets geplaatst zouden moeten worden (liever niet natuurlijk ) dan kunnen we hem wel gelijk weghalen, maar puur onder zeil brengen voor deze cyste is onzin. Ze heeft er geen last van en de kans is erg groot dat ze er ook geen last van gaat krijgen....

Oh eng zeg Claudia, die longembolie!
Ik heb ooit een busongeluk meegemaakt en hoewel dat ook allemaal goed afgelopen is, heb ik er ook nog wel vaak over nagedacht dat het ook heel anders had kunnen aflopen en ik 'gewoon' dood had kunnen zijn als het allemaal iets anders was gegaan. Best een eng idee.

FR, wat doet ze het goed zeg!

dracu, gezellig dat je hier nog even blijft! En mini zo goed aangekomen, super. Ze is inderdaad wel mini qua lengte zie ik, Anne is precies even lang. Maar inderdaad, wat doe je eraan?

Orea, super dat de cyste niet weggehaald hoeft te worden bij Leia.

Orea, fijn! Toch weer een iets ander verhaal dus.

dracu, welke groei stagneert? Lengte of gewicht of allebei? En is er over een mogelijke reden gesproken? Ik ben benieuwd naar de groeicurves, maar ik weet niet of je daar nu bij kunt?

Fijn voor het begrip dracu en je meisje heeft een mooi gewicht
orea niet snijden is altijd beter dan wel snijden

Ons meisje mag pas naar huis als ze alle voedingen zelf drinkt en minimaal 2100 gram weegt. Nu mocht ze mag 5 van de 10 voedingen zelf drinken. Nu met het nieuwe schema weet ik het nog niet de rest gaat via een sonde.

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 15:04 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Waarom is er bij jou geen vader?
Dit uiteraard in het kader van vragen zoveel je wil

Ik ben een zogeheten BAMoeder . Anyways, ook een donor dus.

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 15:55 schreef Claudia_x het volgende:
Oh, f_r, ken je dit topic eigenlijk: Te vroeg, te klein, ziek: Soms gaat het allemaal iets anders ?

Ik ken hem dank je maar vind het nog erg confronterend daar in te posten

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 16:09 schreef groofskendezoveelste het volgende:

[..]

Ik ben een zogeheten BAMoeder . Anyways, ook een donor dus.

Dan ga ik hem ook stellen
Hebben je kinderen dezelfde donor?

Beide dezelfde donor. Geen bekende in onze directe kring.

f_r, als het zo goed blijft gaan mag ze misschien eerder mee naar huis dan je verwachtte?

Vanyel, ik ben heel benieuwd hoe het er in jullie huishouden aan toegaat. Mijn lief en ik zitten grotendeels op één lijn, maar er zijn wel dingen waarvan ik weet dat hij ze niet begrijpt ookal respecteert hij ze. Zo vindt hij het best dat ik borstvoeding geef, maar heel veel waarde hecht hij er niet aan. Dat Lena bij ons op de kamer slaapt vindt hij prima maar niet bijzonder gezellig, en als de kinderen een dag niet thuis zijn kijkt hij niet de hele dag naar hun foto's en filmpjes.

Wat ik daarbij denk is: nou ja, een echte man. Maar er speelt meer dan dat, want ík ben degene die Lena bij me gedragen en gebaard heeft en ik onderga de werking van alle hormonen die me een goede moeder zouden moeten maken. Hoe is dat nou voor je lief? En voor jou?

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 16:16 schreef groofskendezoveelste het volgende:
Beide dezelfde donor. Geen bekende in onze directe kring.

Dat is denk ik wel fijn dezelfde donor

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 16:19 schreef Claudia_x het volgende:
f_r, als het zo goed blijft gaan mag ze misschien eerder mee naar huis dan je verwachtte?

Ik hoop het maar we moeten er ook rekening meehouden dat ze gaat stagneren. Ik zie het wel en probeer mij maar de focussen op de uitgerekende datum alles wat eerder is is mooi meegenomen.
Vriend komt nu naar huis want ze krijgt om 18:00 weer en voeding en dan moeten we terug zijn. Hij neemt patat mee kunnen we op tijd weer terug

F_R, wat doet ze het goed zeg!!!!! (en misschien rare vraag, maar laten ze haar niet zoveel mogelijk zelf drinken en wat overblijft via de sonde? Dat deden ze bij Jorja wel iig, behalve de nachtvoedingen, die gingen sowieso via de sonde want slaap = groei). En succes met wachten tot je haar mee naar huis mag nemen. Jorja mocht toen met 2250 naar huis en het hele weekend stond al op haar papieren heel groot ONTSLAG??? (door de verpleegsters erop geschreven, want zij vonden dat ze het goed deed). De dokter bleef echter bij zijn 2250 grens en toen ze eindelijk op maandag gewogen werd, woog ze 2248. Ik kon wel door de grond zakken. Maar de verpleging heeft geluld en een uur later werd ik gebeld dat ze mee mocht (zo en dat heeft helemaal nix hiermee te maken, maar ik wou het gewoon even kwijt.)

Hier gaat het eigenlijk nog altijd zijn gangetje, Espen slaapt wel al steeds iets meer in zijn eigen bed/box overdag. Het is nu toch al snel 3 kwartier tot een uur dat hij het daar in zijn eentje volhoud. Maar nu hangt hij weer te tukken bij mij in de doek

Oh en gisteren zijn eerst pasfoto laten maken ivm id-bewijs (dat is wel een nadeel van zo dicht bij de grens wonen, wij gaan natuurlijk heel snel even snel boodschappen doen in België of Duitsland dus moeten we nu al een ID-bewijs hebben). Ik vind hem er zo oud op lijken, oordelen jullie eens:

Das toch geen ventje van net een maand oud he?

Oh en wat betreft het vertellen over de zwangerschap en bevalling: Ik kan dat ook uren doen, moet het denk ik ook nog een beetje verwerken enzow en haat het dan ook als mensen vragen hoe de bevalling was geweest als ze eigenlijk alleen maar willen horen dat het zo geweldig mooi was en supergoed was gegaan enzo. Zodra ik zeg dat het gewoon een klotebevalling was, zie je ze al wegtrekken. DAN VRAAG ER NIET NAAR!