R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Voor het eerst in mijn leven ben ik van plan om te gaan solliciteren voor een 'grote baan'. Na heel lang gezocht te hebben heb ik namelijk eindelijk geschikte vacatures gevonden 
Echter, nu zit ik dus al een week lang naar het online invul formuliertje te kijken, zonder ook maar een letter in te vullen... ik twijfel over vanalles en niets
- De baan is namelijk best wel ver weg, wat een hoop ongemakken met zich meebrengt.
- Ook heb ik in het verleden veel problemen met motivatie enzo gehad, ik raak gauw uitgekeken op iets of ik zit me aan bepaalde dingen heel erg te ergeren. Als ik iets moet doen waar ik me niet 100% in thuis voel dan zit ik binnen no time met een depressie. Dat is ook de reden waarom ik, terwijl ik al in de 20 ben, nog nooit een echte baan heb gehad (stages en vrijwilligerswerk uitgesloten) en al 3 opleidingen heb versleten zonder ze af te maken.
- Ik zie de baan als 'opstap' naar mijn uiteindelijke doel, wat op het moment nog niet haalbaar is. En hoewel de baan mij nu heel leuk lijkt weet ik dus niet hoe lang ik het vol ga houden...
- Ik krijg met veel verschillende mensen te maken, wat voor mij ontzettend moeilijk kan zijn, ik heb namelijk autisme...
Ik krijg dus zo gezegd geen letter op t beeldscherm, omdat ik constant zit te twijfelen en het eigelijk best wel eng vind om de stap daadwerkelijk te nemen.. iemand die in soortgelijke situaties heeft gezeten en wat tips en tricks wil delen?
Echter, nu zit ik dus al een week lang naar het online invul formuliertje te kijken, zonder ook maar een letter in te vullen... ik twijfel over vanalles en niets
- De baan is namelijk best wel ver weg, wat een hoop ongemakken met zich meebrengt.
- Ook heb ik in het verleden veel problemen met motivatie enzo gehad, ik raak gauw uitgekeken op iets of ik zit me aan bepaalde dingen heel erg te ergeren. Als ik iets moet doen waar ik me niet 100% in thuis voel dan zit ik binnen no time met een depressie. Dat is ook de reden waarom ik, terwijl ik al in de 20 ben, nog nooit een echte baan heb gehad (stages en vrijwilligerswerk uitgesloten) en al 3 opleidingen heb versleten zonder ze af te maken.
- Ik zie de baan als 'opstap' naar mijn uiteindelijke doel, wat op het moment nog niet haalbaar is. En hoewel de baan mij nu heel leuk lijkt weet ik dus niet hoe lang ik het vol ga houden...
- Ik krijg met veel verschillende mensen te maken, wat voor mij ontzettend moeilijk kan zijn, ik heb namelijk autisme...
Ik krijg dus zo gezegd geen letter op t beeldscherm, omdat ik constant zit te twijfelen en het eigelijk best wel eng vind om de stap daadwerkelijk te nemen.. iemand die in soortgelijke situaties heeft gezeten en wat tips en tricks wil delen?
Ik zou in jouw situatie een jobcoach aanvragen (bij UWV volgens mij). Die kunnen je met dit soort dingen helpen.
No offence maar je komt nogal labiel over.
Ben je überhaupt wel geschikt om te werken/goedgekeurd ?
Ben je überhaupt wel geschikt om te werken/goedgekeurd ?
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
Als de ongemakken niet opwegen tegen het salaris en het plezier dan moet je ook niet gaan sollicteren want dat blijft dan een twijfelpunt terwijl juist jij zekerheid nodig hebt. Als autist is het misschien beter om een baan te zoeken bij een bedrijf waarbij één of twee mensen je aansturen maar is het niet erg om met meerdere mensen in contact te komen. Zolang je maar beseft dat er maar één of twee zijn die je aansturen.. Als je je onzeker voelt over je functioneren, vraag dan, aan het begin van je carrière, om directe feedback. Maar wees bovenal eerlijk over je autisme. Dan kan een werkgever daar rekening mee houden. Autisme hoeft geen handicap te zijn. Want het gaat niet om wat je niet kan maar om wat je wel kan. . .
Ik probeerde de tijd te doden maar het was de tijd z'n tijd nog niet...
Iedereen is geschikt om te werken . . .quote:Op dinsdag 10 mei 2011 01:47 schreef Stokstaart het volgende:
No offence maar je komt nogal labiel over.
Ben je überhaupt wel geschikt om te werken/goedgekeurd ?
Ik probeerde de tijd te doden maar het was de tijd z'n tijd nog niet...
Zekerquote:
[..]
Iedereen is geschikt om te werken . . .
Maar niet iedereen is geschikt voor een betaalde baan.
Snap trouwens niet hoe je A aangeeft autistisch te zijn en B als je teveel hetzelfde werk doet depressief te raken.
Een autist moet toch juist niet teveel (nieuwe) prikkels hebben?
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
dat is juist het probleem. Autist A is niet gelijk aan autist B. Het is het verschil tussen prikkels van buitenaf en prikkels van binnenuit. Op mijn werk kan ik autist A prima houten balkjes op maat laten sorteren terwijl een autist B beter functioneert op logistiek. Zolang dat maar z'n enige uitdaging is. Je moet leren kijken naar wat iemand kan en niet naar z'n beperkingen.quote:Op dinsdag 10 mei 2011 02:00 schreef Stokstaart het volgende:
[..]
Zeker
Maar niet iedereen is geschikt voor een betaalde baan.
Snap trouwens niet hoe je A aangeeft autistisch te zijn en B als je teveel hetzelfde werk doet depressief te raken.
Een autist moet toch juist niet teveel (nieuwe) prikkels hebben?
Ik probeerde de tijd te doden maar het was de tijd z'n tijd nog niet...
Ik zou me richten op mezelf stabiel krijgen voordat ik me druk zou maken over dingen als een baan etc
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Mensen die dit denken...quote:
[..]
Iedereen is geschikt om te werken . . .
Ga eens kijken een WSW bedrijf of nog erger, een dagactiveringscentrum. Daar lopen mensen rond die echt geen enkele werkgever wil hebben.Dat is natuurlijk onzin. Maar bij TS lijkt het mij niet aan de orde. Even je er overheen zetten en aan de slag. Als je eenmaal ritme hebt komt het wel goed.
Daarbij is 20 niet echt oud voor je eerste echte baan. Ik heb mijn eerste echte baan nu bijna een jaar en ben 24. Maar heb daarvoor wel bijbaantjes gehad.
Gewoon een kwestie van veel proberen. Lukt het de eerste keer niet, gewoon iets anders zoeken. Zelfde als bij alles, van herhaling (en voornamelijk van falen) leer je. En mocht je niet aangenomen worden dan moet je vragen waarom niet, opbouwende kritiek, daar kun je wat mee. Ik had mijn eerste 'echte' baan ook pas op mijn 26e, dus 20 is he-le-maal niet raar.
All you know about me is what I've sold you, dumb fuck
Zoek iets waar je je ei in kwijt kunt, kom vooral gemotiveerd over in je mails en gesprekken en leer je in op de stof waar ze naar vragen, zodat je ook geinteresserd over komt mocht je op sollicitatiegesprek uitgenodigd worden.
Ik zou niet 1,2,3 door laten schemeren dat je autistisch bent. Dit werkt ongetwijfeld averechts en heeft zeker gevolgen op je salaris en baankansen.
Bedenk ook vast een goede rede waarom je gestopt bent met je studies en waarom de studie die je uiteindelijk wel afgemaakt hebt aansluit bij de functie eisen van de baan waar je naar solliciteert!
[ Bericht 10% gewijzigd door john_ven24 op 10-05-2011 14:44:49 ]
Ik zou niet 1,2,3 door laten schemeren dat je autistisch bent. Dit werkt ongetwijfeld averechts en heeft zeker gevolgen op je salaris en baankansen.
Bedenk ook vast een goede rede waarom je gestopt bent met je studies en waarom de studie die je uiteindelijk wel afgemaakt hebt aansluit bij de functie eisen van de baan waar je naar solliciteert!
[ Bericht 10% gewijzigd door john_ven24 op 10-05-2011 14:44:49 ]
|
|
