Ik vraag me dan ook heel erg af wat hem ertoe gezet heeft om zelfmoord te plegen.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:22 schreef fairytalessuck het volgende:
Je vindt het egoïstisch dat zo iemand mensen achter laat met vragen en alles.
Ik vind het op mijn beurt egoïstisch dat diegene zou moeten blijven leven omdat jij niet met verdriet achter wilt blijven.
QFTquote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:23 schreef knuppelhaar het volgende:
Mensen die het keihard afkeuren hebben denk ik nooit iets meegemaakt op het psychisch vlak. Iets met de beste stuurman staat aan wal enzo.
Ik heb een behoorlijk turbelent leven achter de rug hoorquote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:23 schreef knuppelhaar het volgende:
Mensen die het keihard afkeuren hebben denk ik nooit iets meegemaakt op het psychisch vlak. Iets met de beste stuurman staat aan wal enzo.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Dat begrijjp ik ook wel. Mijn beste vriendinnetje heeft 1,5 jaar geleden zelfmoord gepleegd en ik zit ook nog steeds met vragen. Maar je moet je wel bedenken dat iemand niet zomaar voor die 'oplossing' kiest. Ik zou me denk ik rotter voelen als zij voor MIJ was blijven leven, dan dat ik me nu voel. Hoe rot het ook is, het is hun leven en ze moeten het voor zichzelf willen, niet voor anderen.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:23 schreef Phantomesse het volgende:
[..]
Ik vraag me dan ook heel erg af wat hem ertoe gezet heeft om zelfmoord te plegen.
Ik ga niet je hele posthistorie nalezen maar als je heftige depressies, psychoses, manies en meer vergelijkbare dingen hebt meegemaakt verandert je zienswijze wel.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:24 schreef Phantomesse het volgende:
[..]
Ik heb een behoorlijk turbelent leven achter de rug hoorGedeeltes hiervan staan ook gewoon op Fok!. En tuurlijk heb ik ook ooit wel eens gedacht van 'Wat als...' maar mijn zelfs op die momenten gezonde verstand kon er niet bij om mn zus die pijn aan te doen en destijds m'n oma.
quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:24 schreef motorbloempje het volgende:
Velen zeggen dat het egoïstisch is, en dat klopt ook. Maar het is niet egoïstisch in negatieve zin wat mij betreft.
Velen zeggen: 'maar de familie, vrienden en partner dan? dat doe je ze toch niet aan?', maar waarom zou het lijden van een individu, het blijkbaar voor die persoon ondragelijk lijden, ondergeschikt zijn aan het verdriet van 'de groep'. Dat zij met meer zijn betekent niet dat de 'lijder' maar door moet lijden om zo 'de groep' tevreden te houden...
Velen zeggen: 'maar hoe weet je nou dat het nooit beter wordt? Zoek hulp, blijf hulp zoeken en vragen, je komt er wel bovenop!' of zelfs 'stel je niet aan, er zijn altijd mensen die het erger hebben dan jij'. Bagatelliseren, het is zó makkelijk. Zeker als je je met geen mogelijkheid in het hoofd van iemand kunt begeven. Ja, wellicht was er ooit een lichtpunt gekomen, maar wellicht ook niet.
Het is treurig voor de achterblijvers, voor de mensen die voelen/denken dat ze tekort hebben geschoten. Maar iemand bij zich willen houden die niet meer wil is wellicht net zo egoïstisch als datgene dat zij als egoïstisch bestempelen..
Lees even boven mijn ninja edit. Ben mijn hele jeugd lang depressief geweest, pas toen ik zelf de touwtjes in handen kreeg en met heel veel therapie ben ik daar vanaf gekomen. Ik weet heus wel hoe het is om jezelf elke dag door en door kut te voelen en te wensen dat alles anders was, maar het zit denk ik gewoon in mijn persoonlijkheid om alsmaar door te zetten.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:26 schreef knuppelhaar het volgende:
[..]
Ik ga niet je hele posthistorie nalezen maar als je heftige depressies, psychoses, manies en meer vergelijkbare dingen hebt meegemaakt verandert je zienswijze wel.
Dan blijft natuurlijk de vraag, zijn suïcides een gevolg van die psychiatrische ziekten of een symptoom. Meestal is dat volgens mij het laatste.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:26 schreef knuppelhaar het volgende:
[..]
Ik ga niet je hele posthistorie nalezen maar als je heftige depressies, psychoses, manies en meer vergelijkbare dingen hebt meegemaakt verandert je zienswijze wel.
De meeste suïcides zijn niet dit soort balanssuïcides, maar impulssuïcides. We weten bijvoorbeeld dat mensen die hoog scoren op impulsiviteit een hoger suïciderisico hebben.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:28 schreef Tja..1986 het volgende:
Tja.. Als je gewoon de optelsom maakt en geen behoefte meer hebt om door te leven, waarom zou je dan geen zelfmoord plegen? Je leeft toch voor jezelf? Of is het de bedoeling dat je je 50 jaar ongelukkig bent om anderen niet te kwetsen?
Daar is verdomd veel moed voor nodig.quote:
Ja, nee. Ik blijf lekker leven zodat jij je niet kut voelt. Dát is nog eens egocentrisch.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:20 schreef Phantomesse het volgende:
Vragen die mensen de rest van hun leven kunnen achtervolgen. Je verlost jezelf maar brengt anderen in de shit, daarom vind ik zelfmoord heel egocentrisch.
Dat zal best. Maar ik vind een afgewogen beslissing heel acceptabel. Zou daar zelf ook wel toe in staat zijn denk ik, mocht ik heel lang ongelukkig zijn een geen verbetering zien.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:29 schreef dotKoen het volgende:
[..]
De meeste suïcides zijn niet dit soort balanssuïcides, maar impulssuïcides. We weten bijvoorbeeld dat mensen die hoog scoren op impulsiviteit een hoger suïciderisico hebben.
Ligt aan de manier van overlijden. Toen mijn opa en oma overleden heb ik er bijna geen moeite mee gehad, die hebben geleefd, geknokt, en nu was de koek op. Ik hield en hou nog steeds ontzettend veel van die mensen maar om je af te vragen 'Waarom heb je me verlaten?' Nee, dat heb ik dan ook weer niet.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:36 schreef Psy-freak het volgende:
De meest waardevolle les die ik heb geleerd is:
"Het overlijden van iemand en daarom rouwen is egoïstisch. "Waarom heb je me verlaten?" DAT is egoïstisch!"
Mogen de mensen die hier niets van af weten/snappen hier even wegblijven.
Heb geen zin om persoonlijk te worden maar ik heb óók geen leuke jeugd gehad. Het zit inderdaad in je persoonlijkheid, maar óók in de oorzaak. Heb je meegemaakt wat jij hebt meegemaakt, dan kan je vechten door eruit te komen. Maar niet iedereen zit in de put door zijn verleden.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:29 schreef Phantomesse het volgende:
[..]
Lees even boven mijn ninja edit. Ben mijn hele jeugd lang depressief geweest, pas toen ik zelf de touwtjes in handen kreeg en met heel veel therapie ben ik daar vanaf gekomen. Ik weet heus wel hoe het is om jezelf elke dag door en door kut te voelen en te wensen dat alles anders was, maar het zit denk ik gewoon in mijn persoonlijkheid om alsmaar door te zetten.
Dus ik moet in leven blijven omdat ik anders mn naaste pijn doe als ik zelfmoord pleeg?quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:38 schreef Phantomesse het volgende:
[..]
Ligt aan de manier van overlijden. Toen mijn opa en oma overleden heb ik er bijna geen moeite mee gehad, die hebben geleefd, geknokt, en nu was de koek op. Ik hield en hou nog steeds ontzettend veel van die mensen maar om je af te vragen 'Waarom heb je me verlaten?' Nee, dat heb ik dan ook weer niet.
Uiteindelijk doet iedereen dat wel, niet alleen uit egoisme, maar ook omdat ze weten (denken te weten) dat de toekomst er voor iemand nog een stuk beter uit kan zien, dan zij zelf op zo'n moment kunnen geloven.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:38 schreef Psy-freak het volgende:
Hoe arrogant moet je wel niet zijn om te beslissen over andermans leven, bah.
Dat heb ik een aantal keer gezegd.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:40 schreef Myraela het volgende:
[..]
Uiteindelijk doet iedereen dat wel, niet alleen uit egoisme, maar ook omdat ze weten (denken te weten) dat de toekomst er voor iemand nog een stuk beter uit kan zien, dan zij zelf op zo'n moment kunnen geloven.
Als een vriend tegen je verteld, dat die zelfmoord wil gaan plegen zeg je ook niet "Okay, jou keuze, succes."
En jij denkt niet dat die persoon dan nog te redden is? Ik zou niet met mezelf kunnen leven als ik het zonder protest zou laten gebeuren.quote:
Helemaal mee eens.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:42 schreef dotKoen het volgende:
Nou ja, de grote vraag is natuurlijk: is iemand die zich suïcideert 'toerekeningsvatbaar', om het zo maar te stellen. In sommige situaties wel, maar in veel gevallen ook niet, kan ik me zo voorstellen. Suïcide is immers zo slecht voor het functioneren van een persoon, dat het moeilijk aan te nemen is dat het een verstandig besluit is (bijvoorbeeld vanuit evolutionair oogpunt gezien). Ik denk dus dat de meeste beslissingen tot suïcide door zieke breinen worden genomen.
Daarom is er ook weinig egocentrisch, lafs of juist dappers aan, maar is het gewoon een uiting van een psychiatrische aandoening. In hoeverre je deze aandoening (bijvoorbeeld na een mislukte suïcidepoging) moet behandelen zal natuurlijk liggen aan welke therapie er in het verleden is geprobeerd en in hoeverre het een balans- danwel impulssuïcide sprake is.
ik zeg dat dan wel...quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:40 schreef Myraela het volgende:
[..]
Uiteindelijk doet iedereen dat wel, niet alleen uit egoisme, maar ook omdat ze weten (denken te weten) dat de toekomst er voor iemand nog een stuk beter uit kan zien, dan zij zelf op zo'n moment kunnen geloven.
Als een vriend tegen je verteld, dat die zelfmoord wil gaan plegen zeg je ook niet "Okay, jou keuze, succes."
Ik zou niet met mezelf kunnen leven als diegene het niet doet.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:43 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
En jij denkt niet dat die persoon dan nog te redden is? Ik zou niet met mezelf kunnen leven als ik het zonder protest zou laten gebeuren.
Want? Dat zou inhouden dat die persoon hulp heeft gezocht. Vaak genoeg hebben mensen spijt van een zelfmoordpoging en zijn blij nog te leven. Ook vaak genoeg niet, en dan lukt het later alsnog, maar dat risico zou ik wel willen nemen.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:44 schreef Psy-freak het volgende:
[..]
Ik zou niet met mezelf kunnen leven als diegene het niet doet.
Trouwens, de mensen die dat van mij hoorde leven nog.
Dat komt omdat jij ze hebt afgeleid en geshockeerd, waardoor ze na gaan denken en hun besluit in heroverweging nemenquote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:44 schreef Psy-freak het volgende:
[..]
Ik zou niet met mezelf kunnen leven als diegene het niet doet.
Trouwens, de mensen die dat van mij hoorde leven nog.
Apart.quote:
Persoonlijk worden heb ik ook geen zin in daarom heb ik alleen een paar hoofd termen gebruikt waar verder niet op in gegaan hoeft te worden. Het is alleen wat jij zei dat als je het niet kan begrijpen je niets ergs hebt meegemaakt, niet waar is. Ik heb er vaak zat aan gedacht, zag ook geen uitweg, dan maar op dat punt blijven voorlopig en hopen dat het uiteindelijk beter gaat. Op een gegeven moment ben ik op eigen initiatief maar hulp gaan zoeken bij instellingen, en daar ben ik blij mee, heeft me gebracht naar wie ik vandaag ben, een gelukkige jonge dame met een mooi leven in het verschiet.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:38 schreef knuppelhaar het volgende:
[..]
Heb geen zin om persoonlijk te worden maar ik heb óók geen leuke jeugd gehad. Het zit inderdaad in je persoonlijkheid, maar óók in de oorzaak. Heb je meegemaakt wat jij hebt meegemaakt, dan kan je vechten door eruit te komen. Maar niet iedereen zit in de put door zijn verleden.
Wat maakt dat nou uit? Je bent weg. Als je dat wilt, prima. Ik studeer psychologie en ik weet best dat 99% een schreeuw om aandacht is, daarom juist.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:46 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Want? Dat zou inhouden dat die persoon hulp heeft gezocht. Vaak genoeg hebben mensen spijt van een zelfmoordpoging en zijn blij nog te leven. Ook vaak genoeg niet, en dan lukt het later alsnog, maar dat risico zou ik wel willen nemen.
Even een andere weg inslaan:quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:42 schreef dotKoen het volgende:
Nou ja, de grote vraag is natuurlijk: is iemand die zich suïcideert 'toerekeningsvatbaar', om het zo maar te stellen. In sommige situaties wel, maar in veel gevallen ook niet, kan ik me zo voorstellen. Suïcide is immers zo slecht voor het functioneren van een persoon, dat het moeilijk aan te nemen is dat het een verstandig besluit is (bijvoorbeeld vanuit evolutionair oogpunt gezien). Ik denk dus dat de meeste beslissingen tot suïcide door zieke breinen worden genomen.
Daarom is er ook weinig egocentrisch, lafs of juist dappers aan, maar is het gewoon een uiting van een psychiatrische aandoening. In hoeverre je deze aandoening (bijvoorbeeld na een mislukte suïcidepoging) moet behandelen zal natuurlijk liggen aan welke therapie er in het verleden is geprobeerd en in hoeverre het een balans- danwel impulssuïcide sprake is.
Behalve als ik er overtuigd van zou zijn dat het zou helpen in dat specifieke geval. Als iemand echt chronisch depressief is of wat dan ook, dan ga ik die lijdensweg niet verlengen. Maar zoiets is moeilijk te bepalen.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:47 schreef Myraela het volgende:
[..]
Apart.
Ik begrijp zelfmoord. Maar ik zou het toch altijd willen helpen voorkomen. Met woorden overigens, ik zou iemand niet ongewild laten opnemen.
Nee, mensen hebben aandacht nodig.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:46 schreef Evie het volgende:
[..]
Dat komt omdat jij ze hebt afgeleid en geshockeerd, waardoor ze na gaan denken en hun besluit in heroverweging nemen
De meeste suicidale mensen hebben nog veel kans op een lang en gelukkig leven. Ik zou niet zo kunnen stellen dat het jammer is wanneer iemand dat niet doet.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:44 schreef Psy-freak het volgende:
[..]
Ik zou niet met mezelf kunnen leven als diegene het niet doet.
Trouwens, de mensen die dat van mij hoorde leven nog.
nou, het is natuurlijk zeer klinisch omschreven, en een heleboel aandoeningen zijn gewoon onbehandelbaar. Aan de andere kant wil men er natuurlijk in de psychiatrie niet aan dat iemand zo'n rationele beslissing toch ook echt zelf neemtquote:
Dat heb ik ook gehad, de gedachtes dan.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:47 schreef yvonne het volgende:
[..]
Even een andere weg inslaan:
érg ziek hoef je nieteens te zijn.
Recent heb ik medicatie gekregen die volledig verkeerd viel wat depressie en suicidale gedachten opleverden.
Zaken zijn nooit zwart/wit.
Als ik zou weten dat het een impulsactie zou zijn, afhankelijk van de situatie. Ja okay. Als ik iemand al jaren zie knokken, ga ik het inderdaad niet uitstellen.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:48 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Behalve als ik er overtuigd van zou zijn dat het zou helpen in dat specifieke geval. Als iemand echt chronisch depressief is of wat dan ook, dan ga ik die lijdensweg niet verlengen. Maar zoiets is moeilijk te bepalen.
Jij weet als geen ander dat ik psychologie studeer, daarmee zeg ik niet dat ik de wijsheid in pacht heb, maar ik weet heel goed dat mensen aandacht nodig hebben.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:48 schreef Evie het volgende:
[..]
De meeste suicidale mensen hebben nog veel kans op een lang en gelukkig leven. Ik zou niet zo kunnen stellen dat het jammer is wanneer iemand dat niet doet.
Aangezien die mensen vaak nog niet doorhebben dat de situatie waarin ze verkeren genoeg andere uitwegen hebben dan deze fatale optie..
Getriggerd door verkeerd aanslaande medicatie.quote:Op vrijdag 6 mei 2011 17:48 schreef Psy-freak het volgende:
[..]
Dat heb ik ook gehad, de gedachtes dan.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |