Wanneer 'het moment' om kinderen te krijgen?

Ik zou zo'n vriendin schoppen, over zieke redenen om een kind te "nemen" gesproken...

quote:

Op woensdag 4 mei 2011 12:56 schreef Jojoortje het volgende:
en om haar relatie wat nieuw leven in te blazen.

Einde oefening voor die relatie.

Een kind krijgen om je relatie nieuw leven in te blazen lijkt me nooit een goede reden, ongeacht je leeftijd, financiële positie en andere zaken.

Wij hebben trouwens vrij vlot in onze relatie geprobeerd een kind te krijgen, maar dat was vooral omdat we het niet meer zouden hoeven proberen als we eerst eens een jaar of 3 gingen afwachten of we het samen wel leuk genoeg hadden, de oud-wijf-factor was daarbij doorslaggevend.
Trouwen komt over een paar jaar wel, en qua woonruimte en financiële positie hebben we als veertigers sowieso weinig te klagen en/of wensen... ja, een vrijstaand huis staat op het verlanglijstje, maar dat lijkt me geen vereiste voor het krijgen van een kind

Je moet sowieso financieel er goed voor staan. 21 jaar is misschien nog iets te jong. Gemiddeld is de leeftijd tussen 25 en 30 jaar.

goed om te zien dat ze een kind neemt omdat ze het zelf leuk vind. En niet nadenkt over het kind. Doet me altijd goed zulke arrogante mensen 14.gif

ik had ergens gelezen dat het zo'n 200.000 euro kost om een kind op te voeden. each.

quote:

Op woensdag 4 mei 2011 12:56 schreef Jojoortje het volgende:
Waar lag dat bij jullie aan?

Ik vroeg me dat af, omdat een vriendin van mij zwanger is geworden met als reden dat ze graag vroeg moeder wilde worden (21) en om haar relatie wat nieuw leven in te blazen ( ) Financieel zijn ze allebei niet stabiel en ook hun relatie dus niet.

Wanneer dachten jij en je partner nou van: Ja, laten we het eens proberen! Wilden jullie bv. eerst trouwen en minimaal één van de twee een vaste baan? Of maakte dat voor jullie niet uit?

En hoe oud waren jullie toen jullie het gingen proberen?

Ik heb "het moment" nog niet meegemaakt, en ben nu 36. Mijn lief is 35, en heeft dat ook niet trouwens. Dat verschilt dus nog al. Die vriendin van je noemt/geeft toch wel wat kromme redenen in mijn ogen, maar dat is aan hun. Wij hebben in principe alle randvoorwaarden waar zij de binnenbocht voor nemen goed ingevuld, en geen kinderwens, dus dat gevoel wel/niet hebben hangt blijkbaar van meer factoren af dan die jij opnoemt.

quote:

Op woensdag 4 mei 2011 13:03 schreef boffer69 het volgende:
ik had ergens gelezen dat het zo'n 200.000 euro kost om een kind op te voeden. each.

Tijdje geleden was het volgens mij nog een ton, maar kost een bak geld om een kind op te voeden. Je maandelijkse kosten nemen zeker toe en dat moet je kunnen dekken.

quote:

Op woensdag 4 mei 2011 13:09 schreef Jojoortje het volgende:

[..]

En als je dat niet kan dekken? Dan krijg je vast wel zo'n extra uitkering ofzo, zodat het kind toch de basisdingetjes krijgt toch?

Daarvoor is de kinderbijslag toch? En als je op uitkerings/bijstandsniveau leeft, zijn er diverse tegemoedkomingen/regelingen, ook voor opgroeiende kinderen.

quote:

Op woensdag 4 mei 2011 13:08 schreef Jojoortje het volgende:
Ja, maar sowieso: een kind nemen om je eigen relatie te redden Dat gaat nooit goed.

Dat ook maar een kind neem je voor het kind. Dat is mijn idee dan om een gezinnetje te starten en een kind op te voeden en daar het beste voor te hebben.

quote:

Op woensdag 4 mei 2011 13:09 schreef Jojoortje het volgende:

[..]

En als je dat niet kan dekken? Dan krijg je vast wel zo'n extra uitkering ofzo, zodat het kind toch de basisdingetjes krijgt toch?

Ook maar je komt dan ook in aanmerking voor een pauperkind garantie.

geld is in mijn optiek niet zaligmakend om een kind op te kunnen voeden. liefde wel. de rest zijn randvoorwaarden.

wij hebben overigens best lang gewacht. we begonnen pas met proberen kinderen te krijgen toen ik 32 was. we wilden eerst goed zeker zijn van elkaar, opleidingen af en de toekomst iig enigszins duidelijk.

Een kind nemen om je relatie nieuw leven in te blazen. pffffff.

Jammer dat mensen er zo over denken.

Het moment om eraan te beginnen is er mijns inziens nooit. Althans ik ben nooit het moment tegen gekomen dat ik dacht, nou wil ik het wel proberen en het leven wat ik nu leef veranderen. Daarvoor was mijn leven veels te leuk. Dat we nu daadwerkelijk een kindje verwachten komt doordat we het allebei graag willen en andere objectieve redenen.
Oud wijf factor wat ik las telde voor ons ook, alleen iets anders (niet leeftijd, maar genetische aanleg voor eierstok kanker en daarom te laat zijn met het krijgen van kinderen-> dus eigenlijk ook leeftijd, maar dat niet in de 40). Maar ook het feit dat we net een nieuw huis ed hebben, leven is redelijk stabiel.

Maar het moment dat je er denkt er klaar voor te zijn is er nooit. Ik kan me niet voorstellen dat je dat denkt, nu ben ik er klaar voor. Ik denk wel dat je er klaar voor bent als het gebeurd en je wil het graag.

quote:

Op woensdag 4 mei 2011 13:13 schreef simmu het volgende:
geld is in mijn optiek niet zaligmakend om een kind op te kunnen voeden. liefde wel. de rest zijn randvoorwaarden.

wij hebben overigens best lang gewacht. we begonnen pas met proberen kinderen te krijgen toen ik 32 was. we wilden eerst goed zeker zijn van elkaar, opleidingen af en de toekomst iig enigszins duidelijk.

Eigenlijk zegt de eerste paragraaf het.

Het feit dat een relatie 'nieuw leven ingeblazen moet worden', is meer dan voldoende reden om voorlopig nog helemaal niet aan kinderen te denken. Wat een zieke, egoistische, domme vriendin heb jij.

quote:

Op woensdag 4 mei 2011 13:07 schreef Pakspul het volgende:

[..]

Tijdje geleden was het volgens mij nog een ton, maar kost een bak geld om een kind op te voeden. Je maandelijkse kosten nemen zeker toe en dat moet je kunnen dekken.

Ik vraag me dan wel af welke kosten ze allemaal meenemen. Als je alles nieuw koopt ben je natuurlijk een stuk duurder uit. Ook andere keuzes beinvloeden de kosten nogal. Ik heb zelf bijvoorbeeld geen cent uitgegeven aan kunstvoeding en aanverwante producten (kinderliga's en allerlei soorten papjes). Ook dat scheelt behoorlijk in de kosten.

quote:

Op woensdag 4 mei 2011 13:16 schreef peasant het volgende:
Een kind nemen

quote:

Op woensdag 4 mei 2011 13:16 schreef peasant het volgende:
Jammer dat mensen er zo over denken.

Als je een kind vanaf het begin kunstvoeding geeft dan zit je al op ¤ 10,= per week aan flesvoeding ¤ 10,= per week aan luiers... en dan heeft het dus nog geen rompertje om het lijf.

Kleden kun je net zo duur of goedkoop maken als je wilt.... een leuk shirtje van Noppies kost zo ¤ 18,= maar bij de Hema, H&M of desnoods de Zeeman koop je voor dat bedrag een paar shirtjes.

Je kunt ook op marktplaats een hele doos kleertjes voor weinig van iemand overnemen, en als je mazzel hebt, heb je dan alle kleertjes die je nodig hebt in 1 of 2 maten voor misschien nog geen ¤ 30,=
Ook een box, wandelwagen en kinderkamer enz. zijn verkrijgbaar tussen voor bijna niets op marktplaats en onbeperkt duur bij de betere babyspeciaalzaak.

quote:

Op woensdag 4 mei 2011 13:11 schreef Pakspul het volgende:

[..]

Dat ook maar een kind neem je voor het kind. Dat is mijn idee dan om een gezinnetje te starten en een kind op te voeden en daar het beste voor te hebben.

Al dan niet een kind nemen, is altijd een egoistische overweging. Je neemt een kind omdat jij en je partner dat willen. Er is nog nooit een kind bij een stel aan komen kloppen om te vragen of het asjeblieft geboren mag worden, want dat lijkt het zo leuk.

Als je dan een kind wil, dan lijkt het mij dat je inderdaad kijkt of je dat kind kunt geven wat het nodig heeft: veiligheid, geborgenheid, liefde, eten en drinken. Je relatie red je niet met een kind; sterker nog: een kind krijgen kan best nog wel eens heel veel druk op de relatie leggen.

quote:

Op woensdag 4 mei 2011 13:22 schreef ueberduitser het volgende:

[..]

[..]

Vind je het raar dat ik het raar vind dat mensen een kind nemen?

quote:

Op woensdag 4 mei 2011 13:40 schreef peasant het volgende:

[..]

Vind je het raar dat ik het raar vind dat mensen een kind nemen?

Nou ja, ze krijgen het niet ofzo, van wie zouden ze dat moeten krijgen.

Na een relatie van ruim 7 jaar en inmiddels een mooie ruime woning vonden we het een mooie tijd. na 9 jaar kwam onze eerste zoon. Na precies 10 jaar zijn we getrouwd en dit jaar ben ik op ons 1e huwelijksjaar uitgerekend van ons 2e kindje.

Het voelde gewoon goed, hij heeft al jaren een stabiele vaste baan en ik zit nu thuis bij de kleine. Als de 2e er is wil ik weer aan het werk omdat geld 'over houden' toch wel fijn is.

Ik ken 2 mensen die een kind 'namen' om de relatie te lijmen en dat is bij beide faliekant mislukt Vreselijk sneu voor het kind en nogal dom van de ouders.